Nederland slaat België (4-2)
76'te Jaargang
Maandag 1 April 1935
No. 12
Na een 2-1 achterstand met de rust.
Het voornaamste Nieuws
van heden.
IIIIIIIIIHM
Een onbevredigende wedstrijd, doch met een van Hollandsche zijde,
uitstekend slot!
DRIE FRAAIE DOELPUNTEN
VAN BAKHUYS.
(Van onzen redacteur).
Holland was favoriet in den gisteren in
het Amsteraamsche stadion gehouden wed
strijd tegen België en wat de uitslag be
treft heeft zij aan de verwachtingen vol
daan door met 42 te trfomfeeren. Die
zege was verdiend door meer schotvaardig
heid en beter voorhoede-spel. maar zij zal
niettemin geen algeheele bevrediging ge
schonken hebben! De inzet was veelbe
lovend met een behoorlijk ploegverband en
een positie-spel en tempo in den aanval,
die herinneringen poogden op te wekken
aan dien onvergetelijken tijd vlak vóór de
■wereldkampioenschappen in Italië, toen
het Nederlandsch elftal onoverwinlijk
scheen en tegen de Belgen met 93 een
kat-en-muis-demonstratie gaf
Te snel echter kwam de ommekeer en
zij was bovendien zoo radicaal dat de
Belgen gelegenheid kregen het Initiatief
te nemen en dat vrijwel tot de rust te be
houden. Wat verder de Oranje-ploeg na
de teleurstellende eerste helft gedurende
de aanvangsperiode na de hervatting
presteerde daarbij broederlijk door het
Belgische elftal geassisteerd was zóó
onbeduidend, zoo zwak. zoo zonder pers
pectief dat menigeen zich de vraag heeft
gesteld of het voor het prestige van het
Nederlandsche voetbal maar niet beter zou
zijn Indien de ontmoeting tegen de En-
gelsche profs alsnog werd afgelast
Het is Van Heel geweest in samenwer
king met Lagendaal en Bakhuys. die toen
den grondslag legde voor een herleving,
die even sterk als opzienbarend en sen
sationeel ls geweest! Sneller dan collega
Van Emmenes. die Hollander aan de radio
op zoo prijzenswaardige manier schijnt te
hebben vervangen, het voor de microfoon
kan hebben verteld, ging de bal van voet
tot voet; de bal deed het werk. de spelers
gaven de richting en het tempo aan: van
Van Heel via Lagendaal naar Bakhuys.
een schitterende kogelen de 21
achterstand onzer landgenooten was ge
nivelleerd! Dat was de aansporing, de daad.
waarop Oranje gewacht scheen te hebben
om zich op volle kracht te doen geldenEn
van dat oogenblik dan ook af heeft de
Nederlandsche ploeg den toon aangegeven,
ibeheerschte zü bijna steeds 't terrein, ging
de soelkwaliteit van het elftal bij wijze van
spreken bij sprongen omhoog en was Bak
huys ineens weer de lenige, schotvaardige
en onweerstaanbare aanvals-leider. die in
een kwartier tijd den stand van 12 op
42 bracht en bovendien nog een ander
doelpunt scoorde, dat wegens off-side niet
werd toegekend, doch van een weergalooze
vaardigheid blijk gaf
Een terugslag in ons spelgehalte.
Die periode van ruim twintig minuten
aan het slot van den wedstrijd heeft veel
goedgemaakt, dat tevoren dreigde bedor
ven te worden, maar toch zal de totaal
impressie van dezen 53sten kamp tegen de
Belgen belangrijk zwakker zijn dan in vele
voorgaande ontmoetingen het geval is ge
weest. De terugval in het peil van ons
internationale voetbal, zich reeds open
barende tegen de Duitschers. is onmisken
baar en het eind daarvan is vermoedelijk
voorloopig nog niet in het zicht! Er waren
langdurige tijdperken van zeer zwak en
slordig spel gisteren. De halflinie. zoo lang
achtereen de ruggegraat van ons elftal,
was slechts een schim van wat zü vroeger
geweest is. terwül ook de defensie in menig
opzicht aanzienlijk achter staat bij den
tüd toen een Weber. Van Run en van
der Meulen nog op het top-punt van hun
voetbal-roem stonden.
Halle verdedigde zijn doel uitstekend, al
ging hij bij het tweede doelpunt niet vrij
uit, doch het backstel gaf minder vertrou
wen dan wij over het algemeen bij Oranje
gewoon zijn geweest. Caldenhove. de jeug
dige D.W.S.'er, was vreemd in dit interna
tionale gezelschap en waar een debuut een
iets mildere beoordeeling vraagt, kan men
over zijn spel tevreden zijn, althans gedu
rende de tweed helft.
Doch zoo door redeneerende komt
de volle zwaarte van het gedeelte
lijk falen der backlinie neer op links
back Van Run, die ook inderdaad verre be
neden zijn prestaties van het vorige seizoen
gebleven is. Van Run plaatste slecht, greep
minder energiek in dan voorheen en liet
den Belgischen rechter-vleugel onbegrij-
pelyk veel bewegingsvrijheid! Een betere
voorhoede dan dit vijftal Roode Duivels zou
uit die vele kansen ongetwijfeld meerdere
doelpunten gehaald hebben. De Belgen, hoe
beweeglijk ook en dikwijls vlot combinee
rend, misten schotvaardieheid. misten al
thans den steun van een Bakhuys. die go'-d
opgezette en voor het oog dikwijls boe'r-nde 1
attaques weet af te werken -net gloei "nde
kogels uit ongeacht welke moeilijke tar.-
denDit elftal der Roode Duivels was
niet slecht, het speelde voor de rust
mede door de zwakke tegen-actie! zelfs
beduidend beter dan verwacht werd, doch
het ontbeerde de inspiratie, de vonk in het
buskruit der geestdrift, die door het succes
der doelpunten geschapen wordt! Wie weet
welk een herboren ploeg Oranje in Mei
tegenover zich vinden zal als de Tsjechisch
—Belgische prof. Raymond Braine, de
schutter en doorzetter bij uitnemendheid,
te Brussel zal optreden als leider van den
Belgischen aanval
Het spel-verloop.
De technische commissie van den K.N.
V.B. had tot gistermorgen in het onzekere
verkeerd of de Rotterdammer Drok. de
plaatsvervanger van Vente als rechtsbin
nen, voldoende van een lichte ongesteld
heid genezen zou zijn om de hem toegewe
zen plaats te bezetten. Dit laatste bleek
niet het geval te zijn en zoo moest het uit
verkochte stadion bij het verschijnen der
met de volksliederen begroete elftallen tot
z'n verbazing constateeren dat Lagendaal
in de Nederlandsche ploeg was opgesteld!
Met den slechts enkele turven hoogen
Engelschen arbiter Fogg vormde de lange
Xerxes-man een wel zeer merkwaardige en
opvallende combinatie in het veld, die stof
leverde voor vele opgewekte gesprekken!
Goed begin voor Holland.
Smellinckx, aanvoerder der Roode Dui
vels, had den toss gewonnen na Van Heel
en wimpel te hebben aangeboden en met
den weinig hinderlijken wind tégen kon
Bakhuys daarna aftrappen. Welk een
mooie perspectieven leverde dat Holland
sche spel in den beginne. Bakhuys en de
wat achter blijvende Lagendaal openden
voortreffelijk naar de vleugels, er was
tempo en ploegverband en tegen de weife
lende Belgische verdediging leken onze
kansen magnifiek. Een zeer angstig mo
ment was het geweest toen Mondelé in de
tweede minuut uitstekend was doorgeloo-
pen op een pass van Stijnen en even voor
Van Run en den uitloopenden Halle bij
het leer was geweest, doch tot wan
hoop der Belgen en onder een zucht
van verlichting van Hollandsche zijde
trapte de Belgische midvoor zacht naast
het geheel onverdedigde Qranjedoel! En
verder was uitsluitend de Hollandsche
ploeg aan het woord. De roode defensie
trachtte tevergeefs het spel te verplaatsen:
aanval op aanval rolde aan en ieder oogen
blik mocht uit dat overwicht een doelpunt
worden verwacht. Een fraaie omhaal van
Bakhuys ging rakelijks naast, een door
Lagendaal ingekopte bal na een door
Pauwe genomen vrije trap werd keurig
door Badjou bedwongen! Pas na tien
minuten loste Voorhoof aan de overzijde
het eerste (en nog zwakke) Belgische schot
en niets scheen op een verandering te
wijzen.
Het getij keert.
Verrassend vlug wijzigde zich echter de
situatie! Dat eerste schot van Voorhoof
werd reeds een minuut later gevolgd door
een tweeden en zeer verraderlijken schui
ver, waarbij Halle nog slechts met den
punt van z'n uitgestoken rechtervoet den
bal kon keeren! En het luidde tevens een
Belgische opleving in, die resulteerde in
een steeds sterker wordend overwicht. Mis
schien was het oorzaak, misschien gevolg:
hoe dan ook, het Nederlandsch elftal raak
te z'n samenhang, z'n zelfvertrouwen kwijt
en Belgie begon al meer en meer op den
voorgrond te treden. Het backstel. vooral
Paverinck, weerde zich kranig, de halflinie
ontwikkelde een flinke stuwende kracht en
in een hoog opgevoerd tempo liep de roode
voorhoede nu herhaaldelijk door onze
lang niet betrouwbare verdediging.
0—1
Het eerste doelpunt ontstond in de 17e
minuut, toen na een doelworsteling de bal
naar links ging. waar Van Beek gereed
stond om onhoudbaar te scoren. 01. Naar
beide züden deed dit resultaat z'n werk:
Holland werd nerveuzer, onzekerder en
slordiger, België kreeg moed en speelde als
het ware met onze reputatie! De halflinie
der Oranje-ploeg vond alleen in Pauwe een
betrouwbaar steunpunt en ruimschoots
kregen de vlugge Belgen gelegenheid hun
aanvallen op te bouwen en tot ontplooiing
te brengen. Vooral linksbuiten Van Beek
deed prachtig werk. hoewel juist hij den
meesten tegenstand ondervond. Het was
ook deze speler, die er toe meehielp den
voorsprong te vergrooten.
0—2
Negen minuten na het eerste doelpunt
snelde van Beek langs Caldenhove en uit
zijn scherpen voorzet knalde Voorhoof het
leder via den onderkant van de lat in de
touwen. 02. Mischien, waarschünlijk
zelfs, ware dit doelpunt te voorkomen ge
weest door uitloopen van Halle. Deze ech
ter, anders juist zoo spoedig tot uitloopen
geneigd, maakte een beweging alsof hij zijn
heiligdom verlaten wilde, doch aarzelde
en was het volgend moment gepasseerd
door den vlakbij staanden Belg! In de
Nederlandsche ploeg duurde de malaise
voort. Bakhuys en Lagendaal wisselden
van plaats, doch de enkele scoringskans,
welke er door ontstond uit goed voorzetten
van Wels, werd door Lagendaal volkomen
gemist.
Holland herstelt zich: 12
Nog een tiental minuten moest er ge
speeld worden toen zich van Hollandsche
zijde teekenen van herstel begonnen te
openbaren. Er kwam meer combinatie, er
werd beter geplaatst en ook de halflinie
deed daarbij nuttig werk. Hoe groeide bo
vendien de hoop in het Hollandsche kamp
toen Van Gelder op wat fortuinlijke wijze
winnaar werd in een duel met Paverick en
keeper Badjou onverwachts zijn doel moest
verlaten om te trachten de situatie nog
te redden. Van Gelder was den Belg iets
te vlug af, tikte den bal naar binnen en de
vrüstaande Lagendaal had weinig moeite
van korten afstand in open doel te schie
ten. 12. Voldoende geestdrift verwekte dit
Hollandsche doelpunt om te zorgen dat
onze landgenooten voor de rust verder in
de meerderheid bleven! En zonder pech zou
dat waarschijnlijk ook nog tot een tweede
goal hebben geleid. Nu liep het de onzen
wat tegen, kon Badjou vallende nog juist
een schitterenden schuiver van Bakhuys
uit den hoek tippen, kaatste een door Smit
ingeschoten bal via den onderkant der lat
het veld weer in en belette een uitgesto
ken voet van Badjou dat een schot van
Van Gelder in een doelpunt werd omgezet.
Malaise.
Had dus het slot van de eerste helft het
inzicht verschaft dat de kans op een Hol
landsche overwinning geenszins uitgesloten
moest worden geacht, de gevolgen open
baarden zich pas veel later. Na de pauze
daalde het spelpeil bij beide partijen tot
een in de laatste jaren ongekende laagte.
Bakhuys, en Lagendaal wisselden weer
doch het baatte niet. De depressie bleef
hangen, drukkend en zwaar, bij ons zoo
wel als bij de Belgen en een geweldige
kogel van midhalf Stijnen, die via de lat
achter ging. was het eenige lichtpunt in
dit deel van den landenkamp, die op den
Engelschman Fogg geen bepaald gunstigen
Indruk zal hebben gemaakt.
Eindelijk gelijk.
Nog heerschte de malaise toen aanvoer
der Van Heel. wellicht geprikkeld door te
leurstelling, plotseling ver met den bal op
drong. Zuiver ging het leer naar Lagen
daal, die de situatie in één oog-opslag over
zag. Schiterend was z'n snelle throughpass
naar den ver opgedrongen Bakhuys en
vlijmscherp het schot, dat reeds een onder
deel van een seconde daarna door den
Zwollenaar werd ingezonden! De bal lag
achter Badjou voordat deze precies begre
pen zal hebben wat er geschied was! 22.
De vonk in het buskruit.
Van dit oogenblik af werd Oranje mees
ter van het terrein. Hollandsche geestdrift
brak zich weer baan en overdonderde de
Belgen. Smit leidde een nieuwen aanval,
gaf door naar Bakhuys en een orkaan van
vreugde verkondigde dat Holland opnieuw
gescoord had. Reeds stelden onze spelers
zich op voor de hervatting toen de arbiter
nog weifelde met zijn decisie omdat de
positie van Bakhuys een zoodanige ge
weest was dat er sprake geweest kon zijn
van off-side. De heer Fogg confereerde
even met den Belgischen grensrechter, die
toevallig juist dat gedeelte van het veld
voor zijn rekening had en gaf daarna, on
De opstelling der elftallen was:
Nederland
HALLE
CALDENHOVE VAN RUN
PAUWE ANDERIESSEN
WELS LAGENDAAL BAKHUYS
VAN HEEL
SMIT VAN GELDER
BLEK ISENBORGHS MONDELÉ VOORHOOF DE VRIES
CLAESSENS STYNEN DALEM
SMELLINCKX PAVERINCK
BADJOU
België:
der een storm van protesten van het ver
ontwaardigde publiek, een vrije schop we
gens buitenspel! Jammer, want het doel
punt was zóó fraai, dat het waarlijk een
betere belooning dan thans had verdiend!
Of overigens inderdaad sprake was an
off-side? Eerlijk gezegd: wij weten het .iet.
Onze positie op de perstribune was in dit
opzicht zeer gunstig, doch de buitenspel
overtreding was zoo gering indien juist
dat zij voor ons niet te constateeren was.
Waarmede wij inmiddels niet gaarne zou
den willen beweren dat de heer Fogg en
de Belgische grensrechter ongelijk hebben
gehad!
Nog twee doelpunten van Bakhuys.
België behoefde zich trouwens over het
niet toekennen van dit doelpunt weinig te
verheugen. Wie den Hollandschen aard
kent kon begrijpen dat deze tegenslag
slechts een prikkel zou zijn tot een sterk
opgevoerd krachtontplooiing. De span
ning steeg. Hooger werd het tempo der
Oranjeploeg, feller de wilskracht, de bezie
ling. grooter het verlangen om te winnen,
juist thans!
Weer was het Van Heel, die den bal op
bracht: een verre pass naar het midden.
één bliksemsnelle zwaai van Bakhuys' lin
kervoet. en elf juichende Oranje-spe
lers liepen te hoop uit blijdschap dat ten
slotte toch het winnende doelpunt geko
men was. 32.
Het was trouwens nog niet genoeg. Hier
vierde dan de oude geest weer een oogen
blik zijn triomfen. En nog slechts drie
minuten na het vorige doelpunt ging Van
Gelder met den bal langs de lijn om daarna
scherp en goed voor te zetten. Paverick
keerde het schot van Bakhuys. maar an
dermaal zette de Hollandsche midvoor zijn
voet achter 't terugstuitende leder en noch
Paverick, noch Badjou kreeg nu gelegen
heid den kogel te bedwingen. 42.
België heeft in de resteerende oogenblik-
ken eenige energieke pogingen gedaan om
tenminste iets van het verloren terrein te
herwinnen, doch het was toen keeper
Halle, die zich voortreffelijk weerde en
eenige malen op keurige wijze wist te red
den, waardoor de stand geen wijziging
meer onderging, alle dreiging van Belgi
sche zijde ten spijt.
Onze voorhoede het beste
deel der ploeg.
Het vermoeden is geuit dat Nederland
den Belgischen tegenstand had onder
schat. Bü zooveel waarschuwende voor
beelden uit de historie ware dat onbegrij
pelijk, maar het zou tenslotte niet onmo
gelijk zijn. Het zou tevens verklaren waar
om de Oranje-ploeg pas tegen het laatst,
ziende dat haar de overwinning dreigde
te ontgaan, een vorm ontwikkelde, die
huizenhoog uitging boven haar verdere
prestaties in dezen wedstrijd en herinne
ren deed aan de glorie van vorige succes
sen. Zoo sterk als tegen Oostenrijk, België
Ierland en ook tegen Duitschland, was
het spel ook toen niet, maar 't bezat toch
meerdere goede kwaliteiten. Het werd
goed open gehouden, was snel en door
tastend en vooral schotvaardig. Ook ach
ter vlotte het toen aanmerkelijk beter.
Als geheel was deze wedstrijd inmiddels
geen versterking van het prestige van ons
internationale voetbal en er zal ijverig ge
speurd moeten worden naar ander spe
lers-materiaal voor meerdere plaatsen.
Wellicht heeft de voorhoede die vernieu
wing het minst noodig. Bakhuys mits
als midvoor en niet als rechtsbinnen is
nog altijd een speler van groote interna
tionale alures. Hij verdeelde het spel uit
stekend en schoot in die laatste twintig
minuten buitengewoon goed. Welk een
baltechniek demonstreerde de Z.A.C.'er
toen, welk een ongemeen tactisch inzicht!
Jammer dat hij langdurige perioden had
waarin hij aan den eigenlijken aanval ont
trokken werd. doordat Glendenning hem
naar de rechtsbinnenplaats verwees. Had
de trainer niet tijdig deze fout hersteld,
wij vreezen dat de uitslag voor Oranje
heel wat minder gunstig geweest zou zijn
dan thans het geval is! Smit was niet
zoo in vorm als gewoonlijk en zijn be
faamde schoten had de Haarlemmer thuis
gelaten. Met Van Gelder vlotte het sa
menspel bovendien minder dan in den
kamp tegen Duitschland, al was deze
vleugel dan ook nog van behoorlijk ge
halte. Van Gelder kwam pas tegen het
laatst geheel op dreef. Hij gaf toen meer
dere mooie voorzetten, doch was met z'n
schoten niet fortuinlijk. Wels op den
rechtervleugel was een klasse beter dan
tegen Duitschland; hij stichtte onophou
delijk gevaar in de Belgische defensie,
maar had het voordeel dat de ballen hem
telkens keurig werden aangegeven, zoo
wel door Bakhuys, als door Lagendaal en
Pauwe. Van den te traag startenden La
gendaal was het uitstekende spelverdeelen
de grootste verdienste. Als schakel tus-
schen halflinie en voorhoede deed hij
veel nuttig werk; in die voorhoede bleek
hij z'n eens zoo befaamde schot volko
men kwijt te zijn, was hij bovendien dik
wijls te log en ontactisch. De ideale plaats
vervanger van Vente was hij gisteren
niet. Kon het trouwens anders bij een
speler, die in het stadion nog nimmer
iets bijzonders heeft kunnen presteeren
en al z'n lauweren elders verzamelen
moest?
Zwakke halflinie en verdediging.
De halflinie was zwak, Pauwe uitge
zonderd. Anderiessen en Van Heel liepen
voortdurend naar hun vorm te zoeken,
hun ingrijpen was slecht, hun steunen
meestal "onvoldoende en dat werd door
Nederland won met 42 den voetbal
wedstrijd tegen België.
HollandBelgië van boven gezien.
De hockey-wedstrijd Nederland-Duitsch-
land voor dames, werd door onze land
genooten met 5—3 verloren.
Het Nederlandsch hockey-elftal voor
den wedstrijd tegen Engeland.
E. C. de Jager opnieuw sabelkampioen
van Leiden.
het meer succesvolle slot van den wed-
strüd niet geheel goed gemaakt, al heeft
Van Heel toen ook den grondslag voor
de overwinning gelegd. Ook Van Run,
onze linksback, heeft teleurgesteld. Niet
voor de eerste maal trouwens. En het
schijnt noodig te worden dat men voor
hem naar een plaatsvervanger uitziet! De
nieuweling Caldenhove was geen open
baring zooals Weber in zijn eersten wed
strijd. doch hij was ook geen mislukking.
Hij trapte, toen hij eenmaal wat tot rust
gekomen was, vrü gemakkelijk en greep
somtijds verdienstelijk in. Een tweede
kans moet hem zeker gegeven worden al
zagen wij ditmaal in zijn verkiezing in
de plaats van Diepenbeek nog geen ver
sterking. Halle heeft het Oranje-doel met
talent verdedigd. Hij moge dan misschien
het tweede doelpunt hebben kunnen voor
komen, daarnevens deed hij toch zooveel
nuttig werk, trad hij zoo resoluut op en
commandeerde hij de verdediging zoo
vastberaden, dat niemand twijfelen zal
aan zijn her-verkiezing.
Belgische ploeg zonder schutters.
In de Belgische voorhoede was links
buiten Van Beek de groote man, doch
door het falen van Van Run ging er ook
van den anderen vleugel (met Voorhoof
als uitblinker) heel wat dreiging uit. In
dezen aanval wij merkten het hier
voor al op ontbrak echter een schutter
van groot formaat. De vervanging van
Capelle door Mondelé was bovendien zon
der twijfel een verzwakking.
De halflinie zal veler verwachtingen
overtroffen hebben: een linie zonder ster
ren, doch met een goed begrip van haar
tweeledige taak. Het achter-trio vond in
rechtsback Paverick z'n uitblinker, doch
ook Smellinckx en Badjou waren hun
plaats waard al valt niet te ontkennen
dat het begin voor beide backs vrij zwak
is geweest.
Goede leiding.
Scheidsrechter Fogg heeft den wed
strijd voortreffelijk geleid. Deze kleine
Engelschman streefde bewust naar een
zekere populariteit (blijkende uit z'n op
treden en z'n gebaren) en hij had daar
mede bij het grinnikende publiek stellig
succes Bovendien was hij echter een man,
die volkomen berekend was voor de hem
opgelegde taak. Hij volgde het spel uit
stekend, was streng doch correct en zag
letterlijk alles. Mister Fogg was om het
eens populair te zeggen de „beste man
van het veld!".
De ineening van den
scheidsrechter.
Mr. Fogg, de Engelsche scheidsrechter,
die met den wedstrijd NederlandBelgië
zijn eersten landenwedstrijd op het con
tinent leidde, verklaarde na afloop aan „De
Crt." .dat hij aangenaam getroffen was
door het faire spel, maar vooral door het
gedrag van het Hollandsche publiek, toen
hij op advies van den Belgischen grens
rechter het derde doelpunt van Holland
annuleerde.
Ik zelf was in twijfel en onder die
omstandigheden achtte ik het raadzaam
den grensrechter die ten slotte toch een
internationale scheidsrechter is te vra
gen, omdat die in een betere positie stond.
Te meer, daar het een doelpunt betrof
tegen het bezoekende team gescoord, heb
ik zijn verklaring, dat het in buitenspel
positie gemaakt werd, aanvaard.
Achteraf is mij gebleken, dat de grens
rechter toch niet ten volle overtuigd was
en ik heb den indruk gekregen, dat hij
meer heeft gelet op het oogenblik, dat
Bakhuys den bal in zijn bezit kreeg, dan
op het moment dat de bal het laatst ge
speeld was. Ik ben daarom blij, dat dit
doelpunt niet beslissend is geweest.
Het spel verplaatste zich, vooral in de
eerste helft zeer snel, aldus vertelde de
heer Fogg verder, sneller dan in een door
snee leaguewedstrijd. De Engelsche profs
houden den bal langer in hun bezit en
trachten meer besliste openingen te
scheppen dan de Hollanders.
Juist met het oog op den komenden
wedstrüd Nederland—Engeland verzochten
wij, aldus genoemd blad, den heer Fogg
een verdere vergelijking tusschen het En
gelsche en ons voetbal te trekken.
Zijn oordeel is voor de Hollandsche ver
dediging zeer vleiend. Backs en keeper
zijn zeker van gelijke kracht als de verde
diging van het Engelsche elftal, aldus
verklaarde de heer Fogg, die bijzonder ge
ïmponeerd was door het spel van Leo Halle.
