U EISCHT 100%
KWALITEIT?
LEIDSCH DAGBLAD - Eerste Blad
Zaterdag 23 Maart 1935
Rook
dan
INCFZIVLIS
/TUKKIN
DE BIOSCOPEN.
IlillilHiHHMIIHIIIIIIilllllilHBMMHItllllll
Illllllllllllllllllllliillllllllllllllllllllllllllll
RECLAME.
1444
CHIEF WHIP
van het strijkers-„eorps". waarin dyna
miek en rythme boven dilettantisch niveau
verre uitgroeiden. Met dit eerste nummer
van liet meerendeels eenvoudige, maar
uiterst dankbare programma had 't orkest,
dat zulk een voortretfelijken steun onder
vond in eenlge instrumentalisten van het
Residentie-orkest en de tot verheugenis
stemmende medewerking van enkele
ouderen, n.l. de professoren Boeke, Muller
en van Oven. al het pleit gewonnen. Deze
suite was een goede greep!
Het werkend lid van „Sempre", de heer
H. Jochems, leerling.van den tweeden flui
tist van het Residentieorkest den heer
Weyand heeft zich in Mozart's concert in
D. gr. t. doen kennen als solist van buiten
gewone gaven: zijn verschijning werd ons
tot een zeer aangename verrassing. Zijn
beheerschte rust. zijn voortreffelijke toon-
kwaliteit, die hem zelfs in het fenomenaal
moeilijke passagespel geen moment ver
liet. zijn zekere ademtechnlek, zonder „wil
de lucht", overtuigden ons. dat iemand
aan 't woord was, die als .solist" werkellijk
wat te beteekenen heeft. Hij heeft voor
zeker uitgesproken artistiek talent. Uitne
mend werd hij geschraagd door het open
en doorzichtig spelend orkest, dat het ac
compagnement vlot en soepel verzorgde,
nauwlettend reageerde op de intenties van
den dirigent, die nü eens juist afdempte,
wanneer de solist naar voren trad het
strijkers aantal werd dan onmiddellijk ge
halveerd dan weer hen ten volle deed
ontplooien. Hulde ook aan den heer Jo
chems voor de geacheveerde verzorging der
cadenzen. Met recht kan deze fluitist
trotsch zijn op deze prestatie, die sterk op
viel en zeker vrucht is van conscientleuse
studie.
„Solrs", trois pièces brèves van Florent
Schmitt (geb. 1870 en voortkomend uit
de school van Faurél, geeft drie melodieus
welluidende stemmingsbeelden: expressief
en schilderachtig geïnstrumenteerd. De
nuanceeringen werden gevoelig getroffen,
vol poëzie was de droomerige „con sor
dino" inzet, terwijl geen noemenswaardige
incidenten zich voordeden bij de toch zoo
moeilijke rythmen van het luchtige
Gaiety". De heer Jochems gaf ditmaal
aan de vleugel bewijs van muzikale veel
zijdigheid.
Ais
tweede solist .maakten wij
met het lid van verdlefiste den
kennis
den violist mr.
Kruysse, die het bekende „La Folia" van
Corelli, bewerkt door Reger voordroeg.
Hoewel mr. Kruysse niet het peil bereiken
mocht van zijn solistischen voorganger,
was ook deze prestatie veelszins loffelijk.
Aanvankelijk echter leken zenuwen hun
invloed te doen gelden, waardoor de zui
verheid herhaaldelijk ln 't gedrang kwam
en ook de toon uit zijn overigens zeer mooi
instrument wat strak en scherp aandeed.
De streek is krachtig, het spel energiek,
doch over het geheel kon hij zich toch niet
vrij maken van een zekere schoolschheid
en onevenwichtigheid, waardoor Boer alle
zeilen moest bijzetten om het contact te
bewaren, wat hem echter mocht gelukken.
Bij volgend optreden moge deze violist het
oog meer tot den leider wenden: dat
zal hem meer rust geven. De niet gemak
kelijke cadens werd tot een goed einde ge
bracht.
Natuurlijk werd hij evenals de heer
Jochems luide toegejuicht: een welver
diende hulde voor zijn toch kranig optre
den. Een compliment aan beide solisten
voor het uit 't hoofd spelen.
Vier IJslandsche dansen (op. 11) van den
•Buiten verantwoordelijkheid der Red.)
Cople van de al of niet geplaatste
stukken wordt niet teruggegeven
KONINGIN EMMA.
Op 25 Maart van het vorig jaar, in den
middag, stond ik voor den boekhandel
„Patria" en bewonderde de mooie foto's
van wijlen Koningin Emma.
Twee dames, blijkbaar moeder en doch
ter. kwamen eveneens de étalage bezien.
Neen maar. Moeder, kijkt U eens die
schitterende foto's; wat was het toch een
echt lief menschje, wat kijkt Ze vrien
delijk.
Ja, kind, vreeseUJk Jammer dat Ze is
heengegaan, een schat was Ze.
Als er ooit reden was om een monument
op te richten, dan is het zeker wel voor
deze beminnelijke vrouw.
En gelooft U niet. Moeder, dat er door
ons Volk veel zou worden bijgedragen?
Zeker, daar ben ik vast van overtuigd.
Stel U gerust, dames, voor dit lieve
Menschje, zooals U Ze terecht noemde
komt een monument, een monument Harer
waardig.
Maar geen monument van metaal of
marmer, neen, een levend monument, een
monument, dat altijd weer zal vertolken
hier onbekenden componist Jón Leifs, geb.
1899 in Solhemiar (IJsland), die ln
Duitschland zijn opleiding genoot, o.a. bij
Scherchen. beëindigden den avond. In
folkloristischen toon gehouden en op
sterk-rythmische basis gegrond, zijn deze
dansen. Zij werden met breede verve ge
speeld; rythme en bravoure dragen heen
over de monotone onderlinge gelijkenis,
waardoor deze suite, ondanks effectvol
paukengeroffel en fel bekkengeklir toch
niet blijvend en doorslaand kan boeien.
Walther Boer gaf hierin echter weer
een opmerkelijk staaltje van zijn beheer-
schlng over zijn orkest en zijn suggestieve
aanvuringsdrang, waardoor na de laatste
klankapotheosë het gehoor losbarstte in
dankbare en welgemeende ovatie's.
Na deze werkelijk mooie uitvoering, die
geopend was met het „Io Vivat" tijdens
de traditioneele entrée der vele bestuurs
leden van diverse corpora, met hun char
mante dames, die getooid met bloembou-
quetten een avond als deze, niet slechts
tot een feest voor 't oor, maar ook voor
't oog maken, volgden de gebruikelijke
huldigingen en aanbiedingen van prach
tige kransen, waarvan er ook een met
recht aan den voortvarenden dirigent,
werd overhandigd.
De solisten werden onder hartelijke be
woordingen van Sempre's praeses den
heer Havelaar tot eerelid benoemd, ter
wijl deze ook zijn dank betuigde voor de
vele betuigingen van hulde en waardee
ring! Nog was natuurlijk niet het einde
gekomen: het feestelijke bal, waarop men
zich terdege spitste, besloot eerst diep in
den nacht dit geslaagde concert, dat
zeker in Sempre's gulden annalen een
bijzonder goed figuur zal maken.
VER. TOT BEVORDERING DER
BELANGEN VAN SLECHTHOORENDEN.
Een kijkje in de school der S.H.
Gisteravond heeft de Afd. Lelden van de
Ver tot bevor der belangen van slecht-
hoorenden een buitengewoon mooie bijeen
komst gehouden in de groote Nutszaal.
Gemeentebestuur medici en leerkrach
ten van alle inrichtingen van onderwijs
hier ter stede «'aren genoodigd en velen
hadden daaraan gehoor gegeven zoodat
pim. 170 personen aanwezig waren.
Voor dezen avond was de heer P. Lint
horst. hoofd der school voor Slechthooren-
den te Den Haag. gevraagd met zijn film
van het werk dier school. Te ruim 8 uur
opende de pres. mevr T. Kranenburg
Siemens den avond met een hartelijk
woord van welkom tot alle aanwezigen, in
het bijzonder prof. van Gilse en de heeren
Linthorst en de Bruin. Mevr Kr gaf daar
na het woord aan prof. v. Gilse, die de
aanwezigen uiteenzette wat er gedaan
wordt in Leiden om het lijden der S.H.
kinderen zooveel mogelijk te helpen ver
zachten. Statistieken hebben uitgewezen,
dat op 10000 inwoners 1 buitengewoon
SH. kind wordt aangetroffen; Leiden zou
dus ongeveer 7 buitengewoon S.H. kinde
ren hebben, waarvan de meeste zouden
kunnen profiteeren van de school in den
Haag.
Na prof v. G. kwam de heer Linthorst
aan t woord. Deze deelde mede. dat naast
de school in Den Haag ook nog een school
voor S.H. is in Amsterdam Rotterdam en
St. Michielsgestel. De film geeft ons aller
eerst te zien hoe de kinderen met trein,
tram of autobus reizen, alleen met een
witten band met roode S.H om den arm.
Komen ze op de flets, dan treffen we het
rijwielschlld aan en anderen dragen een
broche. De film die niet voor een beroeps-
film behoeft onder te doen. is gemaakt
door den heer de Bruin, die als leerkracht
aan de school verbonden is: de school be
vat 120 leerlingen niet alleen uit Den
Haag. doch ook uit andere plaatsen en
kinderen, die niet dagelijks heen en weer
kunnen reizen worden ondergebracht in
daartoe met bijzonderen zorg uitgezochte
gezinnen, die steeds onder controle blijven.
De school bleek een prettig, ruim gebouw
te zijn. met veel licht en zon.
De verschillende Interieurs, de speel
plaats en het gymnastiekterrein gaven
alle een prettigen Indruk en de kinderen,
die we er bezig zagen, waren vroolijk en
opgewekt, als kinderen die geen gebrek
kennen
Een verpleegster die dagelijks op school
komt. is bezig ooren na te zien of moet
ook weieens "n geblesseerde knie verbinden.
Drie maal Der week is de oorarts aanwezig
en allen krijgen een beurt, maar ook verder
worden de kinderen gecontroleerd en zoo
zien we een aardig meiske ln het speel
kwartier lekker smullen aan een beker
pan.
Is op een school voer goedhoorenden
dikwijls veel geduld en toewijding noodig.
hier worden we er dubbel door getroffen;
wat moet er veel bedacht en gezocht wor
den om de kleinen te bereiken en hen
alles duidelijk te maken.
De heer L vertelde echter, dat de kin
deren. die de school doorloopen hebben
evenver zijn als de kinderen van een school
voor G.H.; echter duurt de cursus twee jaar
langer, dus niet 6. maar 8 jaar.
Aan de school ls ook een avondschool
verbonden, voor kinderen, die naar een
ambachtsschool of naar scholen voor Mid
delbaar onderwijs gaan en dit niet zoo
vlug kunnen volgen als hun G.H vriendjes
Het huiswerk wordt onder leiding ge
maakt en de resultaten zijn prachtig Voor
de meisjes is «r ook 'n naai- en knipcursus.
Het applaus, dat de heeren L. en de Br.
aan het eind van den avond te oogsten
hadden was wel het beste bewijs hoe zij
de aanwezigen geboeid hadden.
De Pres dankte de heeren hartelijk
voor wat zij brachten. De afd mag met
zeer veel genoegen terugzien od dezen
leerzamen avond.
Geslaagd voor het alhier afgenomen
examen van apothekers-assistent de da
mes W. M. Duivestein, H. C, A. Faber en
J. C. de Kroon, allen te Rotterdam, en
M. M. Cottaar, te Delft,
Casino-theater. Een prikkelbare we
duwe op ver gevorderden leeftijd, in de
registers van den burgerlijken stand
onder den naam Schmid ingeschreven,
die een huwelijksadvertentie plaatst. Een
in hetzelfde huls wonend echtpaar, dat
naar den naam Schmitt luistert, waarvan
manlief op reis gaat en mevrouw voor haar
tooneelschets een kuischen Joseph zoekt
en tevens een bulldog te koop aanbiedt.
Men behoeft warempel niet zoo heel veel
fantasie te hebben, om hier de dolste
situaties voor de film „Der verliebte Blase-
kopp" uit te doen voortkomen. Natuurlijk
wordt de huwelijkscandidaat voor den
kuischen Joseph aangezien, en de man,
die den hond wil koopen voor den huwe
lijkscandidaat. Mijnheer Schmitt. die. on
derwijl thuisgekomen, zijn vrouw met een
vreemden man vindtenfin, zulke
complicaties vertelt men niet na, om de
eenvoudige reden, dat het niet doenlijk is.
Alle misverstanden worden tenslotte weer
uit den weg geruimd in dit genoeglijk
filmblijspel, waarin we een in ons land
niet zoo'n bekenden komiek, Fritz Servos,
te zien krijgen, die ons als de verliefde
Blasekopp met zijn dolle dwaasheid danig
doet lachen.
In het ontoegankelijke deel van Noord-
Amerika speelt zich de handeling af van
„De laatste der Mohikanen", een film. niet
ontbloot van spanning, met goed spel van
Harry Carey en Edwina Booth.
Luxor-theater. Een der meest ge
vierde filmkomieken in Duitschland is
Ralph Arthur Roberts. Hem zien beteekent,
zonder exceptie, een avond van ontspan
ning en jolijt! Roberts speelt nu de
hoofdrol in de Majef'c-film „De koene
zwemmer" en in irder opzicht handhaaft
hij zijn faam. Een zeer levenslustige
en zelfbewuste weduw-ai- 's hij in dit blij
spel. waarin hil met ''n dochter als het
ware een wedloop aangaat om uit te ma
ken wie van hen het eerste verloofd zal
zijn. Roberts is al bij den eersten aanblik
CONCERT „SEMPRE CRESCENDO".
Solisten: H. Jochems (fluit)
Mr. C. Kruysse (viool).
Leiden's roemrucht cn met traditie be
laden Studentenmuzlekgezelsch. „Sempre
Crescendo" trotseert glansrijk de Jaren. Na
het gehoorde van gisteravond, kunnen wij
zonder bedenken neerschrijvenons gezien
en gaarne gehoorde Sempre kon ditmaal
met een eerepalm gaan strijken!
Een gezelschap als dit. in sterke mate
afhankelijk van de jaarlijksche wisseling
der leden, komt natuurlijk ln steeds an
dere combinaties voor den dag. Vrouwe
Musica heeft in het jaar 1935 het ensem
ble wel onder haar speciale hoede geno
men bijgestaan door een enthousiasten
en pittigen wederhelft in den persoon van
kapt Walther Boer.
Met groote interesse vragen niet slechts
gedurende de maanden van ijverig stu-
deeren de leden en geïnteresseerden zich
af. hoe het resultaat zal worden, maar
qpk de recensent, die als geen ander zich
verheugt, wanneer de uitkomst positief ls.
Want voor hèm wil dit dan beduiden, dat
de liefde en de drang tot zèlf-musiceeren
bij jeugd en jongelingschap, ondanks veler
loochening van dit feit. toch krachtig
blijft voortbestaan Na de prestatie van
gisteren zouden wij zelfs geneigd zijn te
zeggen, dat de nieuwe generatie even
actief blijft als de oude en geenszins voor
haar behoeft onder te doen!
Daar zaten de „Sempre"-leden dan weer:
gerokt en wit-gevest. met jeugdig vuur
streken zij er op los, dat 't een lieve lust
was en goed en zuiver was 't ook! De
heer Boer zorgde in *t bijzonder voor
een uitstekend rythme en een prachtig
evenwicht van kleur en toon. Hoe ontzag
lijk moeilijk is 't bij dilettanten speciaal
dat rythme niet te laten verslappen in
zinken. Zoo gaarne toch willen leeken,
wanneer zij gevoelig willen spelen, hun
pathos uitvieren in het rekken van de
thema's, waardoor de Interpretatie aan
vaart te kort gaat schieten. Geen angst
voor deze zaken, wanneer de geestdriftige
Walther Boer voor zijn discipelen staat!
Men ziet, hoe ieder zich onvoorwaardelijk
onder zijn directiestaf stelt, zich laat in-
spireeren door zijn zeker en plastisch aan
geven, zijn nooit falende oplettendheid, die
vertrouwen en rust inboezemt. Als een
herdershond bewaakt hij zijn kudde en
zorgt er voor. dat geen enkel van zijn
schapen men vergeve ons de uitdruk
king! uit de koers dwaalt en bij de
kudde blijft. En zoo brengt hij hen veilig
over de vele moeilijkheden in de muzikale
wegen heen. vermijdt voetangels en klem
men en voert hen glansrijk tot een succes
vol eindpunt.
Direct werd met zuiver stijlbegrip en
durvend ingezet met de „Alcina" ballet-
suite. een van de lieflijkste Handelmuzie-
ken. Een glansrijke klank overtuigde ons
onmiddellijk van de uitnemende kwaliteit
De politie heeft een zwerver aange
houden. zekeren D. W. T., die nog 11 dagen
hechtenisstraf ondergaan moest.
Mej. B. van Kampenhout alhier
slaagde te Dongen voor het godsdienst
diploma der R.-K. Kweekschool voor On
derwijzeressen.
De dienstplichtigen der lichting 1931
van het 6de regiment Veld-artlllerie, niet
afkomstig van de trein-afdeeling der 1ste
artilleriebrigade of van de onbereden
artillerie, komen als volgt dit jaar voor
herhalingsoefeningen onder de wapenen:
de onderofficieren ln 2 gelijke groepen en
wel de 1ste groep te Leiden van 4 t/m. 27
Juni en de 2de groep in de legerplaats bij
Oldebroek van 17 Juni t m. 10 Juli; de
korporaals en soldaten te Lelden van
de beredenen van 9 t/m. 25 Mei, en 'h van
de beredenen en van de onberedenen van
11 t/m. 27 Juni: in de legerplaats bij Olde
broek van de onberedenen van 24 Juni
t/m. 10 Juli.
verliefd geraakt op een jongedame, die op
het laatste oogenblik, voordat zij met haar
mama en haar verloofde, op reis zal gaan
naar een badplaats, ruzie gekregen heeft
met haar verloofde en nu den nieuwen
kennis aanmoedigt om den afgewezen
minnaar te plagen. Maar de niet meer
jeugdige weduwnaar raakt er door in een
zeer moeilijk parket. Het meisje meent in
hem een sportman van groote allures te
zien. terwijl hij niettemin tennissen, noch
zwemmen of paardrijden kan. Listig
weet hij zich uit deze situatie te redden
door groote belooningen aan diverse
onbekenden, die telkens weer zorgen dat
geen enkele sportieve onderneming door
gang kan vinden. Zelfs een reddings
demonstratie aan de kust schijnt te slagen.
Alleen mama doorziet het bedrog: overi
gens meent leder: het meisje zoowel als
de toeschouwers, dat Roberts hier inder
daad op heldhaftige wijze een drenkeling
gered heeft en de badplaats raakt niet uit
gepraat over deze schitterende daad van
moed en mensohenliefde! Op die manier
stijgen z'n kansen bij het dweepzieke
meisje! Helaas komt spoedig de glorie in
gevaar. Want de „geredde" is de minnaar
van Robert's dochter en zijn pogingen om
haar hand te vragen worden door papa
aangezien als een poging tot afpersing. De
jongeman kan derhalve niet in de nabij
heid komen of de „held" slaat op de
vlucht. Een tweede bedreiging komt van
den kant van den man, die verloofd was
met het meisje, dat nu haar gunsten aan
Roberts schenkt. En al dwazer en soms
ook pijnlijker wordt zoo de toestand voor
den koenen zwemmer, die vruchteloos
poogt z'n succes te handhaven. Natuurlijk
krijgen ten laatste de jongelieden elkaar
en de weduwnaar zoekt dan z'n troost bij
mama (Ida Wüsti, die hem om hem
voor verdere domheden te bewaren
onder haar hoede neemt.
Roberts speelt z'n moeilijke rol ln dit
zeer komische blijspel weergaloos goed.
Z'n unieke gebaren en z'n mimiek veroor
zaken orkanen van vreugde en het spreekt
vanzelf dat de alljd geestige Ida Wüst
eveneens het noodige bijdraagt tot het
slagen van deze film, die uitstekend door
Georg Jacoby werd geregisseerd!
Lido-theater Er zijn films, waarmede
men de menschheid een grooter dienst zou
hebben bewezen, indien men ze nimmer
vervaardigd had, doch gelukkig zijn er
ook waarvoor het omgekeerde geldt en la
ten we hieraan maar onmiddellijk toevoe
gen, dat de film „Eskimo" tot de laatste
categorie kan worden gerekend. Het ls
een vaststaand feit hetgeen men be
treuren dat een film met cultureele
waarde, een film met een wetenschappe-
lijken inslag, ook al is deze inslag dan ook
populair, het publiek vaak niet ligt. hem
niet trekt. En thans hebben we de film
„Eskimo", een film welke geenszins van
bovenstaande hoedanigheden ontbloot is,
doch die bovendien kwaliteiten bezit welke
ertoe leiden, dat ook zij, die anders de
cultureele film niet altijd kunnen appre-
cleeren. ditmaal stellig tevredengesteld
zullen zijn. Eensdeel wordt dit veroorzaakt
door de keuze van het scenario en de zeer
goede regie van W. S. Dijke die vooral
met Trader Hom naam maakte an-
dersdeels is het te verklaren, doordat men
zich niet steeds aan het boeken-gegeven
heeft gehouden. Zooals bekend, is dit laat
ste van Peter Freuchen, een goed Eskimo
kenner, hetgeen hij voor geen gering deel
te danken heeft aan het feit dat' hij
Groenlander van geboorte is. In groote
groote lijnen vinden we zijn Eskimo-boek
„Groot Wild" waarin een stuk ethno-
grafie in zeer aantrekkelijken vorm wordt
gegeven in de film terug. Het boek heeft
zooals dit meestal geschiedt, concessies
moeten doen aan de film en al strekt dit
de iilm o.i. niet altijd tot voordeel, toch
is hier iets tot stand gekomen, waarvoor
we alle waardeering moeten hebben. Wij
blanken willen, o zoo graag aan alles onze
eigen maatstaven opleggen, ook aan den
met-blanken mensch en het gevolg daar
van is dat we hem dan niet begrijpen.
Vandaar dat films als „Eskimo" er slechts
toe kunnen bijdragen tot het betel' be
grijpen der mentaliteit van onzen niet-
blanken medemensch. Met „Eskimo' zien
we een .rok leven uit de arctische wereld, i
dat fel afsteekt tegen dat van de wereld
waarin wij leven, een wereld met andere j
begrippen, andere opvattingen en een an- I
dere moraal enmoraliteit. Een we
reld ook, die in verschillende opzichten
een vergelijking met de onze kan door
staan, ja zelfs zoo, dat onze blanken „be
schaving" er vaak niet al te best afsomt.
En dan te weten, dat hetgeen wat wij
hiervan zien op deze film, nog maar een
schim ls van al hetgeen wij tegenover de
natuurvolken misdreven
En al moeten we aan den anderen kant
in het oog houden dat verschillende din
gen in deze film ook wel eens door de rose
bril zijn bekeken, toch moeten we voor
haar als gheel groote bewondering hebben.
Evenals Freuchen in zijn boeken doet.
heeft men in den filmtekst de gedachten
en gesprekken van dit natuurvolk in de
haar eigen trant weergegeven en we kun
nen den samenstellers daar niet anders
dan dankbaar voor zijn. Maar niet alleen
hiervoor dienen we hen erkentelijk te zijn,
doch voor veel meer, want „Eskimo" is
een film, welke ethnografisch. aesthctisch,
sociaal, en in nog vele andere opzien ten,
groote verdiensten heeft. Mogen velen die
verdiensten waardeeren.
In 't voorprogramma kunnen biljart-
liefhebbers hun hart ophalen, terwijl zij
die een voorliefde hebben voor het ko
mische genre, daarin door de één-acters
„Dat kan iedereen overkomen" en „Jalou-
zle per taxi" in ruime mate bevredigd
worden.
Trianon-theater. - De tijd van de hel-
denromantlek moge ln den modernen
Europeeschen oorlog voorbij zijn, in min
der herbergzame en dientengevolge ook
minder geciviliseerde oorden als de bin
nenlanden van Britsch-Indië viert zij nog
hoogtij.
Verondersteld althans, dat de film „De
Bengaalsche lanclers", welke ons deze week
als hoofdschotel in het theater aan de
Breestraat wordt voorgezet, een op waar
heid berustenden ondergrond heeft. Het
geen misschien aan twijfel onderhevig is,
maar overigens niets afdoet aan de ver
diensten van deze uitstekende en span
nende rolprent, waarin Gary Cooper, Fran-
chot Tone en Richard Cromwell op voor
treffelijke wijze de hoofdrollen vervullen.
Haar liefde voor Haar trouw aan het
Nederlandsche Volk en ln het bijzonder
Haar Innig medeleven met hen, die lij
dende zijn aan tuberculose.
Reeds ëenlgen tijd geleden heeft zich
een Nationaal Comité gevormd voor de
stichting van een:
„NATIONAAL KONINGIN-MOEDER
HERDENKING8FOND6",
beoogende steun te verleenen aan on- en
minvermogende tuberculoselijders, een
stichting dus, waarmede geheel in Haar
geest wordt voortgebouwd.
Ook hier ter stede heeft zich een plaat
selijk comité gevormd, dat het voornemen
heeft
OP MAANDAG 1 APRIL A.S.
gelden in te zamelen voor de verwezenlij
king van het beoogde doel, waarmede
immers veel geld gemoeid is. Het zal zijn
een open
SCHAALCOLLECTE.
Een groot aantal dames en heeren is
ultgenoodigd, om aan die collecte daad
werkelijk deel te nemen en ik ben er van
overtuigd, dat zij allen, gedreven door de
liefde voor onze overleden Vorstin, daartoe
bereid zijn.
Maar even overtuigd ben ik cr van, dat
deze collecte zal slagen en dat de op
brengt overweldigend groot zal zijn.
Immers, Koningin Emma leeft nog
steeds en zal blijven leven ln de harten
van schier al onze stadgenooten als de
edele Vorstin, die zoo gaarne troost en
bemoediging bracht aan het ziekbed van
zoovele lijders en die altijd bereid was
geldelijke offers te brengen voor genezing
van hen, die aan de zoo zeer gevreesde
tuberculose lijden. Men denke maar eens
aan de stichting „Oranje-Nassau-oord",
die Haar geheele hart had.
Maar genoeg; de bedoeling van het
bovenstaande ls om nu reeds de aandacht
op deze collecte te vestigen en haar in
de milddadigheid van alle stadgenooten
dringend aan te bevelen.
Wil men de bijdrage liever toezenden,
dan is het adres van den Penningmeester:
den heer E H. Moens, Rijnsburgerweg 84,
Giro No. 2915 ten name van Nnordhol-
landsch Landbouwcrediet N. V., Bijkantoor
Leiden, Kort Rapenburg 20.
Hier geldt zeker:
HET IS BETER TE GEVEN,
DAN TE ONTVANGEN.
R.
Steunt, bij gelijken prijs
en kwaliteit,
De Nederlandsche Industrie.
Hiermede dient gij Uw land
En bestrijdt gij de werkloosheid.
Wij mogen ons, na hetgeen daarover gis
teren in onze filmrubriek werd geschreven,
ontslagen achten van de plicht over den
inhoud andermaal uit te wijden en vol
staan met de opmerking, dat ook de meest
flegmatieke toeschouwer onontkoombaar
onder den ban zal geraken van de span
ningen, welke in deze film tot uiting ko
men.
Daar is in de eerste plaats de oneven
wichtige verhouding tusschen de 3 mil-
lioen inboorlingen en het handjevol onver
schrokken militairen, die ln dit woeste
bergland de eer en het gezag van het Bit-
sche rijk moeten handhaven en hoog hou
den; daar is in de tweede plaats het onuit
gesproken conflict tusschen den vader, die
in zijn zoon slechts den soldaat wil zien en
den zoon, die in zijn commandant z'n va
der niet herkent De combinatie van die
twee verhoudingen leidt tot het hoogte
punt in deze sterke speelfilm: de arresta
tie van den onervaren jeugdigen krijgsman
door den hoofdman van de grootste vijan
dige stam, de moeilijke zielestrijd van den
commandant, die óf zijn zoon kan redden
óf zijn strategische positie moet prijsgeven
en tenslotte als culminatiepunt de held
haftige poging van twee oudere officieren
om den jongen Stowe te bevrijden.
Hun toeleg wordt weliswaar ontdekt,
maar het beoogde doel wordt niettemin
bereikt, zij het ook ten koste van het leven
van een hunner. Vooral het sterk gespeelde
slot van deze film is van adembenemende
spanning, waarin iedereen wordt opgeno
men.
Schoedsack zorgde voor een meesterlijke
regie met mooie natuuropnamen. Inzonder
heid de vertolking van de beide vrienden,
die hun collega te hulp snellen, verdient
den hoogsten lof. De kostelijke humor, wel
ke dit tweetal ook onder de hachelijkste
omstandigheden niet verlaat, vormt een
prettige afleiding in deze geladen atmos
feer.
Voor de pauze draait „Annette in het
paradijs" een luchtige Duitsche film met
een vroolijke intrige. Ida Wüst speelt er
o.a. een der hoofdrollen in.
Het geheel vormt een uitstekend pr«"
gramma, dat wij zonder eenig voorbehoud
durven aanbevelen.
