Duitschland voert den algemeehen
dienstplicht in.
Het verdrag van Versailles ter zijde geschoven.
Een vredesleger van 500.000 man
LEIDSCH DAGBLAD - Tweede Blad
Maandag 18 Maart 1935
AGENDA.
0
De Duitsche ministerraad heeft gisteren
besloten tot invoering van den algemee-
nen militairen dienstplicht.
De betreffende wet. die genoemd is „Wet
voor den opbouw der weermacht van 16
Maart 1935", luidt als volgt:
PARAGRAAF 1.
De dienst in de weermacht geschiedt op
den grondslag van den algemeenen dienst
plicht.
PARAGRAAF 2.
Het Duitsche vredesleger, met inbegrip
van de daarin opgenomen politie, is ver
deeld in 12 legercorpsen en 33 divisies
(500.000 man).
PARAGRAAF 3.
De aanvullende wetsontwerpen ter
regeling van den algemeenen dienstplicht
zullen zoo spoedig mogelijk worden inge
diend door den minister van rljksweer.
De wet is onderteekend door rijkskanse
lier Hitier en door alle leden van het
rijkskabinet.
Zaterdagmiddag te vier uur heeft Rijks
minister dr. Goebbels. de hoofdredacteu
ren der Berlijnsche bladen en de verte
genwoordigers der provinciale pers ont
vangen. waarna hij hen in kennis stelde
van de volgende verklaring der Rijksregee-
ring:
„Aan het Duitsche volk!
Toen in November 1918 het Duitsche
volk vertrouwend op de in de veertien
punten van Wilson uitgedrukte verzeke
ringen na een roemvollen tegenstand
van vier en een half jaar in een oorlog,
welks uitbreken het nooit gewild had, de
wapens neerlegde, geloofde het, niet slechts
de gekwelde menschheid een dienst bewe
zen te hebben, maar ook een groote idee.
Terwijl zij zelf het zwaarste leden onder
de gevolgen van dezen waanzinnigen strijd,
grepen de millioenen van ons volk gèloovig
naar de gedachte van een reorganisatie
der betrekkingen tusschen de volken, die
eenerzijds zouden worden veredeld door de
afschaffing der geheime diplomatie en an
derzijds door de afschaffing der verschrik
kelijke oorlogsmiddelen.
De idee van den Volkenbond heeft wel
licht in geen natie zooveel warme geest
drift gevonden als bij de door alle aardsch
geluk verlaten Duitschers. Slechts zoo was
het te begrijpen, dat de in vele opzichten
zinlooze voorwaarden betreffende de ver
nietiging van iedere defensie door het
Duitsche volk niet slechts zijn aangeno
men, maar ook vervuld.
Het Duitsche volk en in het bijzonder de
toenmalige Duitsche regeeringen waren
er van overtuigd, dat door de vervulling
der ontwapeningsbepalingen van het Ver
drag van Versailles, in overeenstemming
met de beloften in dat verdrag, het begin
van een internationale ontwapening zou
worden ingeleid en gegarandeerd
Want slechts in een dergelijke weder-
zijdsche vervulling van de voorwaarden
van het verdrag, kon de moreele en ver
standelijke rechtvaardiging liggen voor een
elsch, die eenzijdig opgelegd en uitgevoerd
moest worden tot een eeuwige discrimi
neering en minderwaardigheidsverklaring
van een groot volk. Daardoor kon een der
gelijk vredesverdrag nooit voorwaarde zijn
voor een waariijke innerlijke verzoening
der volken en voor een wereldvrede, maar
slechts voor het voeden van een eeuwigen
haat.
Duitschland heeft de opgelegde ontwa
peningsverplichtingen volgens de verkla
ringen der lntergeallieerde controle-com
missie vervuld.
(Hier volgt een uitputtende opsomming
van het oorlogsmateriaal, dat volgens
het Verdrag van Versailles moest wor
den uitgeleverd of vernietigd.)
Na deze voorbeeldige vervulling van het
Verdrag had het Duitsche volk het recht,
van de andere zijde te verlangen, dat ook
daar de aangegane verplichtingen zouden
worden nagekomen. Want:
1. Duitschland had ontwapend;
2. In het Vredesverdrag was uitdrukke
lijk geëischt, dat Duitschland ontwapend
zou worden om daarmede de voorwaarde
te scheppen voor een algemeeite ontwape
ning, d. w. z. daarmede werd beweerd, dat
slechts in Duitschland's bewapening de
rechtvaardiging lag voor de bewapening
der andere landen;
3. Het Duitsche volk was zoowel in zijn
regeeringen als in zijn partijen in dien
tijd vervuld van een geest, die volkomen
in overeenstemming was met de pacifls-
tisch-democratische Idealen van den Vol
kenbond en zijn stichters, Terwijl echter
Duitschland als de eene partij der ver
dragsluitingen zijn verplichtingen was na
gekomen, bleef de nakoming van de an
dere zijde uit, d.w.z. de hooge contractan
ten der overwinnende staten hebben zich
eenzijdig vrijgemaakt van de verplichtin
gen van het Verdrag van Versailles!
Het was niet genoeg, dat iedere ontwa
pening in een omvang, die vergelijkbaar
zou zijn met de vernietiging der Duitsche
wapenen, uitbleef, neen; er trad zelfs niet
een stilstand der bewapening op, integen
deel, eindelijk werd de bewapening van
een gansche reeks staten openbaar; wat
in den oorlog aan nieuwe vernietigings
machines was uitgevonden, beleefde thans
in den vrede in methodlsch-wetenschap-
peüiken arbeid zijn voltooiing. Op 't ge
bied van het scheppen van machtigr
pantserwagens zoowel als op het terrein
van nieuwe jacht- en bombardements
vliegtuigen, vonden ononderbroken ver
schrikkelijke verbeteringen plaats. Nieuwe
Adolf Hitler.
stukken reuzengeschut werden gecon
strueerd; nieuwe explosie-, brand- en gas
bommen werden samengesteld. De wereld
heeft sedert dien weder weerklonken van
oorlogsgeschreeuw, alsof er nooit een we
reldoorlog was geweest en nooit een ver
drag van Versailles was gesloten.
Temidden van deze zwaar bewapende
en steeds meer gemoderniseerde oorlogs-
staten was Duitschland een machtelooze
leege ruimte, die was overgeleverd aan
ieder dreigement en iedere bedreiging. Het
Duitsche volk herinnert zich het ongeluk
en het lijden van vijftien jaren economi
sche verarming en politieke en moreele
deemoediglng.
Een honderdjarige vrede zou de wereld
niet slechts verdragen, maar hij zou haar
van onmetelljken zegen zijn. Een hon
derdjarige verdeeling in overwinnaars en
overwonnenen, verdraagt de wereld niet.
De noodzakelijkheid van een internatio
nale ontwapening werd ook bij vele an
dere volken gevoeld en zoo ontstonden de
pogingen om langs den weg van conferen
ties te komen tot een bewapeningvermin
dering. Zoo ontstonden de eerste ontwer
pen voor Internationale ontwapenings
overeenkomsten, van welke wij ons als
het belangrijkste het plan van Mac Do
nald herinneren, Duitschland was bereid,
dit plan te aanvaarden en te maken tot
den grondslag van te sluiten overeenkom
sten. Het plan strandde op de weigering
van andere staten en werd tenslotte prijs
gegeven. Daar onder dergelijke omstan
digheden de rechtsgelijkheid, die het Duit
sche volk in de verklaring van December
1932 plechtig was toegezegd, geen verwe
zenlijking vond, was de nieuwe Duitsche
regeering als beschermster van de eer en
de rechten van het Duitsche volk niet in
staat, nog verder deel te nemen aan der
gelijke conferenties of lid te zijn van den
Volkenbond. Maar ook na het verlaten van
Genève bleef de Duitsche regeering be
reid, over voorstellen te onderhandelen.
Zij stond daarbij op het door andere sta
ten zelf gepropageerde standpunt, dat het
scheppen van legers met korten dienst
tijd ongeschikt is voor aanvalsdoeleinden
en daarom aan te bevelen ris voor de
vreedzame verdediging
Zij was daarom bereid, de Rljksweer. die
een langen diensttijd had. te veranderen in
een leger met een korten diensttijd. Haar
voorstellen uit den winter 1933/'34 waren
practisch en uitvoerbaar. De afwijzing er
van als de definitieve afwijzing der soort
gelijke Itallaansche en Engelsche ontwer
pen, gaf aanleiding tot de conclusie, dat er
geen geneigdheid meer bestond tot een
doelmatige nakoming der ontwapenings
bepalingen van het Verdrag van Versailles
bij de andere partij.
Onder deze omstandigheden zag de
Duitsche regeering zich genoodzaakt, de
noodige maatregelen te nemen tot het
doen eindigen van den evenzeer onwaar-
digen als gevaarlijke toestand van on
machtige weerloosheid van een groot volk
en een groot rijk. Zij ging daarbij uit van
dezelfde overwegingen, die minister Bald
win in zijn laatste rede zoo duidelijk ken
merkte: .Een land, dat niet bereid is, de
noodige voorzorgsmaatregelen voor zijn
eigen verdediging te nemen, zal nooit
macht in deze wereld hebben, noch mo
reele, noch materleele macht".
De regeering van het tegenwoordige
Duitsche Rijk wenscht echter slechts één
moreele en materleele macht: de macht
voor het Rijk en daarmede wellicht voor
geheel Europa om den vrede te kunnen
waarborgen. Zij heeft daarom gedaan wat
in haar macht was en wat kon dienen ter
bevordering van den vrede:
1. Zij heeft al haar nabuurstaten reeds
langen tijd geleden het sluiten van non-
agressieve pacten voorgesteld.
2. Zij heeft met haar Oostelijken nabuur
een verdragsregeling getroffen, die, dank
zij den grooten concessies, naar zij hoopt,
voor altijd de gevaarlijke atmosfeer ge
zuiverd heeft en heeft bijgedragen tot een
duurzame toenadering tusschen de beide
volken.
3. Tenslotte heeft zij Frankrijk de plech
tige verzekering gegeven, dat Duitschland
na de regeling der Saarkwestle thans geen
territoriale eischen meer aan Frankrijk zal
stellen. Zij meent daarmede in een vorm,
die historisch eenig is, de voorwaarden te
hebben geschapen voor de beëindiging van
een eeuwenlangen strijd tusschen twee
groote naties, door een groot politiek en
stoffelijk offer
De Duitsche regeering moet echter tot
haar leedwezen vaststellen, dat sedert
maanden een voortdurend toenemende be
wapening in de overige wereld plaats
vindt Zij ziet in de vorming van een
Sovjet-Russisch leger van 101 divisies,
d.w.z. 960.000 man vredessterkte, een ele
ment, dat men bij het sluiten van het Ver
drag van Versailles niet heeft kunnen
vooruit zien. Zij ziet In het forceeren van
soortgelijke maatregelen in de andere sta
ten nieuwe bewijzen voor de afwijzing der
ontwapenings- idee
De Duitsche regeering wil niet den een
of anderen staat een verwijt maken Maar
zij moet thans vaststellen, dat door de in
voering van den twee-jarigen diensttijd in
Frankrijk de Idee van de vorming van kort
dienende legers is opgegeven ten gunste
van die van legers met langen diensttijd.
De Duitsche regeering acht het onder
deze omstandigheden een onmogelijkheid,
de maatregelen, die noodig zijn voor de
veiligheid van het Rijk, nog langer uit te
stellen of te verbergen voor het oog van de
wereld.
Indien zij daarom thans voldoet aan den
ln de rede van Baldwin uitgesproken
wensch naar opheldering der Duitsche
bedoelingen, dan geschiedt dat:
1. Om het Duitsche volk de overtuiging
en den anderen staten de wetenschap te
verstrekken, dat de handhaving van de
eer en de veiligheid van het Duitsche Rijk
van nu al aan weer wordt toevertrouwd
aan de eigen kracht der Duitsche natie
2. Om door het vaststellen van den om
vang der Duitsche maatregelen de be
weringen te ontzenuwen, die het Duitsche
volk het streven naar een overheerschende
militaire positie ln Europa willen lnsinu-
eeren.
Wat de Dultsohe regeering als bescherm
ster van de eer en de belangen van het
Duitsche volk wenscht, is het veilig stel
len van den omvang der machtsmiddelen,
die niet slechts noodig zijn voor de hand
having der Integriteit van het Dultsohe
Rijk, maar ook voor het Internationaal
respecteeren en waardeeren van Duitsch
land als medegarant van den algemeenen
vrede.
Want in dit uur verzekert de Duitsche
regeering voor het Duitsche volk en voor
de geheele wereld opnieuw, dat zij vast
besloten is nooit verfier te gaan dan noo
dig is voor de handhaving der Duitsche
eer en der vrijheid van het Rijk en spe
ciaal in de Duitsche' bewapening geen in
strument van oorlogszuchtlgen aanval te
willen vormen.
De Duitsche regeering vertrouwt en hoopt
dat het het Duitsche volk. dat thans zijn
eer terugkrijgt, ln onafhankelijke rechts
gelijkheid vergund moge zijn, bij te dra
gen tot de bevestiging van den wereld
vrede ln vrije en openhartige samenwer
king met de andere volken en hun regee
ringen".
Rijksminister dr. Goebbels ontving daar
na de Berlijnsche vertegenwoordigers der
buitenlandsche bladen, voor wie hij de
zelfde verklaring aflegde.
Deze oproep was in den ministerraad!
door Hitier voorgelezen. De indruk daar
was overweldigend
De leden van het Kabinet verhieven zich
spontaan van hun zetels en generaal Von
Blomberg bracht een driewerf „Heil!" op
den leider uit, verbonden met een belofte
van verdere onverbreekbare trouw.
Eenzelfde geestdrift, zegt D.N.B., heelt
ook het Duitsche volk overmeesterd, met
een gevoel van vreugde over de nieuwe
waarborgen voor de Dultsohe veiligheid.
Het Duitsche volk is nu één met zijn lei
der in een duidelijke bekentenis tot het
vredesideaal
De proclamatie en de daarbij behoo-
rende wet zijn een mijlpaal in de Duitsche
geschiedenis, want de eerste liquidatie-
maatregel van het verdrag van Versailles
is nu genomen, waardoor tenminste de
ergste schande in dit verdrag is uitge-
wischt.
Hitier ontvangt de ambassadeurs.
Rijkskanselier Hitier heeft Zaterdag
middag in tegenwoordigheid van den mi
nister van buitenlandsche zaken, de am
bassadeurs van Frankrijk, Engeland,
Italië en Polen ontvangen, om hun het
besluit der Rijksregeering tot invoering
van den algemeenen dienstplicht mede te
deelen.
De indruk te Berlijn.
De oproep der Rijksregeering is te Ber
lijn door extra-edities bekend gemaakt.
Toen de eerste bladen op straat versche
nen, vormden zich om de verkoopers dichte
groepen, die den verkoopers de kranten
letterlijk uit de handen rukten.
De wederinvoering van den dienstplicht
ls met buitengewoon enthousiasme ont
vangen. Duizenden menschen verdrongen
zich voor de rijkskaselarij en wilden den
Fuehrer zien.
In het Sportpalast, waar een herden
kingsplechtigheid werd gehouden voor de
in den wereldoorlog gesneuvelden, begroet
ten twaalf duizend menschen de mede-
deellng met dreunend Heli-geroep. Dr.
Goebbels las in het Sportpalast de pro
clamatie voor. De menigte onderbrak den
propaganda-minister met oorverdoovend
applaus, toen hij den zin voorlas: „Wij
hebben weder algemeenen dienstplicht".
De bijeenkomst werd gesloten onder
tumultueuse scènes na het zingen van
het Deutschlandlied en het Horst Wessel-
lied.
In welingelichte kringen verwacht men,
dat generaal Blomberg binnen enkele
dagen de bevelen tot doorvoering van de
nieuwe wet zal geven.
Men wijst erop, dat de volledige dienst
plicht waarschijnlijk vdBr de jongeman
nen van 20 en 21 jaar zal gelden, terwijl
de volgende lichtingen later zullen wor
den opgeroepen Aldus zou een hiaat tus
schen de 21-jarigen en 35-jarigen ont
staan, van wie de meesten reeds tijdens
den oorlog dienst hebben gedaan.
In eenige kringen stelt men voor, aan
deze lichtingen, tot vijf en dertig jaar
toe, een korte militaire training te geven,
gedurende drie a vier maanden.
Voor den oorlog bedroeg de militaire
diensttijd in Duitschland twee jaar voor
de infanterie en drie Jaar voor de andere
wapens.
Enthousiast.
Onder het opsohrilt „Het herstel der
Duitsche eer" schrijft Rosenberg in den
„Voelkischer Beobachter":
„In de proclomatie der rijksregeering ls
alles gezegd, wat Duitschland de wereld
te antwoorden heeft op alle vragen en
critleken, die zullen volgen. Al datgene,
wat door verkeerd begrijpen en kwaadwil
ligheld zou kunnen worden geproduceerd,
vindt zijn ijzeren weerlegging in de aan
gevoerde historische feiten. Deze zijn ook
ais een geducht antwoord op de pogingen
in de Fransche Kamer om niet alleen de
geschiedenis der laatste vijftien jaar,
maar ook die der laatste honderdvijijftlg
Jaar om te draaien.
Alleen een dergelijk woord toont de ge
vaarlijke mentaliteit, waarvan men zich
in Frankrijk nog steeds niet vrij heeft
gemaakt. De Rijkskanselier heeft tegen
over deze houding, die niets anders is dan
een herhaling van de methode van Poln-
caré en Clemenceau, een besluit genomen,
dat de practische verwezenlijking der
Duitsche rechtsgelijkheid inleidt: op 16
Maart 1935, aan den vooravond der doo-
denherdenking, is de proclamatie der
Duitsche souvereinlteit geschied. Duitsch
land voert den algemeenen dienst- en
weerplicht in, niet om eenig ander volk
te bedreigen, maar Integendeel, om zijn
veiligheid tegenover eventueele overvallen
te waarborgen. De Duitsche proclamatie
heeft ondubbelzinnig gewezen op den
volkenrechtelijken toestand. Nog een-
drachtlger dan vroeger staat in dit ernstige
uur geheel Duitschland achter Adolf Hitler
en zijn leiding en, zonder zich op een
dwaalspoor te laten brengen door een
wellleht komende hetze, staan 66 millioen
menschen voor hem ln den onbuigzamen
wil, de Duitsche rechtsgelijkheid te
waarborgen in den dienst van een wer-
kelijken vrede"
En zoo is de geheele Duitsche pers ge
stemd.
Heldenherdenkingsdag te Berlijn.
Gisteren heeft te Berlijn de jaarlijksche
„Heldenherdenking" voor de gevallenen in
den wereldoorlog plaats gehad op groot-
schere wijze dan sedert langen tijd het ge
val is geweest en zlchbaar beïnvloed door
het belangrijke besluit, dat de Rijksregee
ring gisteren heeft genomen door het in
stellen van een weermacht.
Het gebouw van de Staatsopera was ge
heel gevuld met burgerlijke en militaire
autoriteiten en leden der partijleiding, ter
wijl in de eereloge o.a. als vertegenwoor
diger van de oude weermacht de gene-
raal-veldmaarschalk Von Mackensen had
plaats genomen. Te 12 uur werd het licht
in de zaal gedoofd en ging 't gordijn open.
Op het tooneel straalde zwartomlijst en
tegen een bruinen achtergrond een reus
achtig ijzeren kruis, en daaromheen ston
den tachtig officieren met stalen helm en
getrokken degen met de 80 in de Lustgar-
ten gedecoreerde vaandels. Terwijl de
schijnwerpers opvlamden verscheen Adolf
Hitler in de zaal, vergezeld o.a. door den
Rijksweerminister generaal Von Blomberg
en Minister-president Goering.
Minister Von Blomberg.
Rijksminister Von Blomberg hield de
herdenkingsrede, waarin hij de dooden
herdacht, die waren gevallen voor de eer
en de vrijheid van Duitschland. Veertien
Jaar lang heeft men bij den rouw om het
verlies van het beste Duitsche bloed de
smart gevoeld, dat hun heldhaftig sterven
tevergeefsch is geweest. Aan den voor
avond van den dag, waarop men voor de
zeventiende maal bijeenkomt, is echter de
zin van hun sterven vervuld.
De bijeenkomst werd met het zingen van
het Duitschland- en het Horst Wessel-Ued
besloten
Inmiddels had zich ln de Lustgarten een
groot aantal troepen opgesteld, die door
Hitler geïnspecteerd zouden worden. Vier
maal schreed de Rijkskanselier langs het
front der troepen, elke formatie met op
geheven arm groetend. Vervolgens werden
de oude oorlogsvaandels gedecoreerd. Hit
ier zelf, de oude generaal-veldmaarschalk
Von Mackensen, generaal Goering, Rijks
weerminister Blomberg, de chef van de
legerleiding generaal Von Fritsch en admi
raal Rader hechtten de zwart-wit-roode
linten met eerekruls op 81 vaandels van
het oude leger.
Te voet begaven Hitier en zijn gevolg zich
van de Lustgarten naar het gedenkteeken
voor de ln den oorlog gevallenen. Eenige
minuten werden hier in stilte en met ont
bloot hoofd doorgebracht, waarna Hitler
plaats nam op een met dennegroen ver
sierd podium en de troepen, die hij in den
Lustgarten had geïnspecteerd, voorbij de
fileerden.
Na het défilé dankte Hitier den Rijks
weerminister en heette persoonlijk den
generaal-veldmaarschalk Von Mackensen
het eere-kruls op de borst. Onder storm
achtige ovaties van het publiek keerde Hit-
Ier naar de Rijkskanselarij terug.
Ovaties voor Hitier te Muenchen.
Toen, na het bekend worden van het
historische besluit, dat de Rijksregeering
ten aanzien van de instelling van een
Duitsche weermacht had genomen, bekend
werd, dat Hitler, die zich voor deze gele-
HEDEN.
Leger des Hells: Samenkomst te 8 u. n.m'.
Prediker: Chr. Dem. Unie, Spr. de heer
Jungcurt. 8 uur nam.
Volkshuis: Spr. dr. v. d. Sleen uit Haar
lem. 8 1/4 uur nam.
Zaal Verhuurdersbond: Spr. ds. P. El-
dering over den opstand op de Zeven Pro
vinciën. 8 uur nam.
Dinsdag.
Jeruël: Samenkomst te 8 uur nam.
Van der Werffstraat 70: Tentoonstel
ling Teekenschool R.-K. V.B. 7-9 uur nam.
Den Haag (Pulchrl Studio): Ned.
Ver. van Vrouwenbelangen en gelijk
staatsburgerschap. 8 uur nam.
Katwijk aan Zee (Stengellnstr.
I): Spr. J. A, Bruyn van Den Haag. 8 uur
nam.
Noordwij k-a a n-Z e e (Julianaweg)
Spr. ds. Bax van Blauwkapel. 7'/» u. nam.
Woensdag.
Pauluskerk: Mij. tot Bev. der Toonkunst,
afd. Lelden, 8 uur nam.
K a t w IJ k-a a n-Z e e: Prot. Belangen:
Gerei. Zendlngsbond. Ds, Fokkema uit
Amsterdam. 7l/s uur 's avonds.
BIOSCOPEN.
Luxor-Theater, Stationsweg. 8 uur Dam.
„Lokvogel".
Woensdag en Zaterdag nam. 2 uur.
Zondag nam 2 uur. 4 uur 80 en 8 uur.
Trianon Theater, Breestraat, 8 uur nam.
Revue „Gaat dat zien."
Woensdag en Zaterdag nam. 2 uur.
Zondag nam 2 uur, 4 uur 30 en 8 uur.
Casino-theater, Hoogewoerd 49.8u. nm.
„Duivelskunstenaars".
Zondagnam. 4 uur en 8 uur.
Lldo-Theater. Steenstraat 39 8i/« u. nam.
„Het gebeurde op een avond".
Zondag nam. 2 uur, 4</i uur en 8 u. 15.
Woensdag- en Zaterdagnam. 2>/> uur.
De apotheek Hooigracht 48 ls dag en
nacht geopend voor leden v. h. ziekenfonds
„Tot Hulp der Menschheid", echter van
nam. 8 uur tot vjn. 8 uur alleen voor
spoedrecepten.
De avond-, nacht- en Zondagdlenst der
apotheken wordt van Maandag 18 tot en
met Zondag 24 Maart a.s. waargenomen
door de apotheken: P. du Croix, Rapen
burg 9, tel. 807; J. E. M. ten Dijk, Haven 18,
tel. 85 en C. van Zijp, Wllhelminapark 8,
Oegstgeest, tel. 274.
RECLAME.
1136
>1) >p«tt»kari «n drogisten verkrijgbaar.
genheid naar Berlijn had begeven, ln den
loop van den Zondag te München zou aan
komen, werden alle partij-groepeeringen
nog gisteravond gemobiliseerd om den
Führer een grootsche ontvangst te berei
den. Reeds tegen den middag bevonden
zich dan ook honderdduizenden in de om
geving van 't vliegveld ODerwiesenfeld en
voortdurend kwamen nieuwe S.S.-, S.A.-,
militaire en polltie-formaties aangemar-
cheerd om op het vliegveld een eerewacht
te vormen of om zich als eerewacht langs
den weg van het vliegveld naar de stad te
scharen. Tegen drie uur waren ook alle
Beiersche autoriteiten op het vliegveld
aanwezig. Doch pas tegen kwart voor vijf
kwam in het Noorden het vliegtuig van
Hitler in zicht. Toen dé wielen even later
den grond raakten werd het Duitschland-
lied door allen aangeheven en de Rijks-
stadhouder generaal Von Epp was de eer
ste, die den Rijkskanselier begroette. Met
een korte rede dankte Hitier voor de har
telijke ontvangst. Nadat de op het vlieg
veld opgestelde troepen geinspecteerd
waren ging het met een lange file van
auto's naar de stad, met aan het hoofd
de auto van Hitler, die o.a. vergezeld werd
door den Rijksperschef Dr. Dietrich en den
gevolmachtigde van Hitier voor Ontwape-
nings-aangelegenheden Von Ribbentrop
Langs den geheelen weg werd Hitier
voortdurend stormachtig toegejuicht.
De meening van de Fransche pers.
De Parljsche avondbladen hebben Za
terdag het besluit der Duitsche regeering
tot instelling van den algemeenen dienst
plicht in Duitschland met extra-edities
bekend gemaakt,
In officieele kringen heeft het besluit
geen buitengewone verrassing gebaard om
dat men, naar men zegt, er reeds gerui-
men tijd op was voorbereid. In de jongste
kabinetszitting zou Laval zijn collega's
reeds belangrijke mededeellngen erover
hebben gedaan. Reeds Zaterdag hebben
Laval en Flandin overleg gepleegd en heb
ben de Fransche ambassadeurs te Londen
en Rome opdracht gekregen, zich met de
regeeringen aldaar in verbinding te stel
len. In sommige kringen is men dan ook
van meening, dat het besluit althans het
voordeel heeft, een kwestie op te helde
ren, die in de laatste jaren op den Euro-
peeschen toestand heeft gedrukt.
Het „Journal" schrijft, dat Duitschland
zijn woord heeft gebroken en verwacht,
dat tegenover deze gewelddaad thans ein
delijk de door de nieuwe Duitsche drei
ging geboden veiligheidsmaatregelen ge
nomen zullen worden.
Ook het „Petlt Journal" schrijft, dat
Europa zich voor een hoogst ernstig feit
ziet geplaatst.
In de „Excelsior" vraagt Henri de Jou-
venel, of de Franschen, EngeLschen, Ita
lianen enz. de oneindige onderhandelingen
met Duitschland denken voort te zetten.
2-3
