De eerste Vlaamschefilm „De Witte' Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 8 Maart 1935 Vierde Blad No. 22994 DUURTE EN GOEDKOOPTE IN FRANKRIJK. De Heer A. H. van Gelderen te Boskoop. BURG. STAND VAN LEIDEN (Van onzen correspondent). Parijs. Maart. Be tijden zijn moeilijk, hier in Frankrijk (jet minder dan elders, al hebben de ge meen van de wereldcrisis zich hier later jan in de meeste andere landen doen •voelen. Steeds meer bedrijven worden doDsezet, nu de politiek van de opeenvol- vende regeeringen die de grenzen voor de tuitenlandsche producten gesloten heb- Ijn, elders een dergelijke politiek heeft [ltgelokt, en de industrie daarmee het pootste deel van haar buibenlandsch af- gtcebled moet missen. De werkloosheid neemt in angstwekkende mate toe. terwijl (e opbrengst der belastingen, al wordt het percentage noodgedwongen opgedreven, pstadie vermindert Onder deze omstan- iigheden doet de last van het dure leven, earvan we hier zoo te lijden hebben, rich dubbel zwaar gevoelen. Dezer dagen vond ik in een der arbel- jersbladen de opgaaf van het budget van len arbeidersgezin van vier personen, taarvan de ouders beiden werkende, een totaal van 340 francs, ongeveer 33 gulden, pert week bijeenkregen. Doel was aan te Bonen dat het gezin daar feitelijk niet behoorlijk van kan rondkomen, omdat, ils voedsel, huisvesting, verwarming en verlichting eraf zijn, plus de transport- losten voor den vader van en naar zijn serk. en zijn maaltijd buitenshuis, er vrU- tel niets overblijft voor vernieuwing van tleeren en schoeisel, zonder nog te spreken mi medische hulp of verzetjes. Ik laat het betoog nu daar. al zou een beoordeelaar Hj ons allicht vinden dat vleesch en wijn lederen dag nu juist niet noodig zijn, en jat de maaltijd buitenshuis van 8 fr. dit budget te boven gaat. De Franschman beeft nu eenmaal andere elschen, is ge won het er beter van te nemen dan de Hollander, terwijl het dageliiksche glas lijn voor hem geen luxe, maar een nood zakelijkheid is Maar ik vermeld de prij zen van de voornaamste levensmiddelen, ter vergelijking met de onze. Zoo kost dan hier te Parijs in de goed kopere buurten aan den buitenkant van de stad het brood ruim zestien cent per kilogram, de wijn zeventien cent per liter, de melk veertien cent. de boter twee gul den per kilo. Voor het vleesch wordt be taald: een gulden per kilo voor het ge- sone. dat in de soep gaat. een rijksdaal der per kilo voor rosbief, een-twintig een-zestig voor schapenvleesch, een gulden tooi paardenvleesch een-vijf tig a twee- teertig voor worst. Varkensvet kost ruim zestig cent per kilo. olie veertig cent per liter, eieren zeven-en-een-halve cent per RECLAME. VERKOUDHEID VERDWIJNT DIRECT. Doe slechts enkele druppels Karsote het nieuwe wetenschappelijke inhalatie middel op een zakdoek en snuif dan flink op. Elke inade ming brengt de bacterie- doodende, zuiverende Karsote-damp tot in de kleinste hoekjes van neus, keel en longen. De ademhaling wordt bevrijd, de ontstoken pijnlijke slijmvliezen verzacht en de infectie onmiddellijk gestopt. Karsote is verkrijgbaar bij apothekers en drogisten a f. 0.90 per flacon (zakformaat) en f. 1.35 per flacon (2 x de kleine maat), incl. omzetbelasting. 573 stuk. De aardappelen kosten zeven cent per kilo. groene groente vijftien cent. een krop sla een dubbeltje, linzen vijftig cent het kilo. Voor een bloemkool vraagt de groentenvrouw zeven stuivers, de suiker kost zes-en-dertlg cent het kilogram, ma caroni zestig cent. Voor wat sinaasappelen en Jam voor de kinderen moet een gulden per week gerekend worden de steenkoo- len kosten twee gulden de vijftig kilo; aan electricitelt verbruikt het gezin zestig cent per week. en de huur van een woning van drie kamertjes en een keuken verelscht drie-viiftig per week. Naar mijn echter zeer ondeskun dig oordeel zijn al deze prijzen zeer hoog, en maken ze de ontevredenheid begrijpelijk, die bestaat in zoo menig ge zin, niet alleen van arbeiders, maar ook van de kleinere employe's en ambtenaren, die de grootste moeite hebben met hun zeer bescheiden salaris rond te komen. De schuld ligt in het algemeen niet bii de producenten die vooral op het platteland, slechts zeer lage verkoopprijzen kunnen bedingen, en er heel moeilijk voorzitten, maar bij de veel te talrijke en hebzuch tige tusschenpersonen. Door het organi- sceren van verkoop van staats- of ge meentewege zou heel wat bereikt kunnen worden om die heeren een beetje tot rede te brengen. Over het algemeen is daar echter tot dusverre nog maar weinig sprake van en voor zoover 't de gemeente lijke organisatie betreft moet erkend wor den dat het moeilijk is. De „maire" toch, die aan het hoofd van het gemeentebe stuur staat te Parijs is de gemeente inrichting anders, want we hebben hier als gezaghebbers de beide prefecten. Pré- fet de la Seine en Préfet de Police is niet. zooals de burgemeesters bij ons. door de regeering aangesteld, maar door de be langen van een groot deel zijner invloed rijkste kiezers gekozen, en men mag zich er niet over verbazen dat maar zeer wei nigen hunner dat tot nu toe hebben aan gedurfd. Wat het Rijk betreft, er bestaat sinds eenigen tijd een mter-ministerieel comité om deze vraagstukken te behande len. en te trachten de kosten der» eerste levensbehoeften omlaag te krijgen, maar het ziet er nog niet naar uit of dit tot resultaten van beteekenis zou kunnen komen. Een van de bedenkelijke omstandig heden in de Fransche economie is het verminderen van het aantal buitenland- sche toeristen, gevolg vooral van de moei lijke tijden, die maken dat een reisje naar het buitenland voor velen een onbereik bare luxe is geworden De schattingen van hetgeen die vreemdelingen inbrengen loopen natuurlik zeer uiteen, omdat het zoo moeilijk is hieromtrent juiste cijfers te krijgen maar het schijnt dat men de vermindering der Inkomsten wel op een tiental mllliarden francs stellen mag. Het waren voornamelijk Amerikanen en En- gelschen, die hier in normale tijden hun •geld kwamen brengen, en dat is nu voor het grootste gedeelte gedaan. Men doet hier wat men kan om te ma ken dat het reizen in Frankrijk, en het verblijf speciaal te Parijs, zoo aantrek kelijk en goedkoop mogelijk blijft, zoodat degenen die het nog eenigszins doen kun nen daardoor niet behoeven te worden af geschrikt. Ook dit jaar weer worden hier van 26 Mei tot 7 Juli groote feestelijkheden georganiseerd, die beginnen met de plech tige herdenking van den sterfdag van Victor Hugo, vijftig jaar geleden, en ein digen met een groot ruiterfeest. Voor die „Fèbes de Paris" zijn een aantal attracties van groote waarde voorzien. Er komt een lichtfeest in het mooie kleine domein van Bagatelle, in het Bols de Boulogne, een luchtvaartmeeting, de opvoering van een Middeleeuwsch mysteriespel bij avond, op de trappen van de Nótre-Dame, een „cen- tenaire" van Bellini in de groote Opera, vijf gala-concerten van militaire muziek, en een tentoonstelling van oude Italiaan- sche meesterwerken in het Jeu de Paume. De nachtelijke wedrennen te Longchamp, die het vorige jaar zulk een prachtig schouwspel opleverden, en zooveel succes hebben gehad, worden herhaald; er komt een groote automobielwedstrijd en tal van andere kunst- en sportbetoogingen. waar van het programma nader zal worden be kend gemaakt. Bij deze gelegenheid hebben de auto riteiten aanzienlijke besparingen op de reis- en verblijfkosten en vergemakkelij king van formaliteiten in uitzicht gesteld. De spoorwegen geven voor de heenreis zestig procent reductie op de vervoerprij- zen van de grens af. en voor degenen die meer dan vijf dagen blijven op de terug reis nog eens veertig procent. Voor dege nen die hier eenmaal zijn bestaan er goed- koope uitstapjes naar de verschillende deelen van Frankrijk. Voor een verblijf van vijf dagen in Parijs worden standaard prijzen vastgesteld, die naarmate van de categorie van hotels die men kiest 375, 455 en 525 francs bedragen. Daarvoor krijgt men dan huisvesting, half pension (d.w.z, ontbijt en één der twee hoofdmaal tijden. zooals dat hier gebnzikeüjk is) met inbegrip van wijn en fooien, vervoer naar en van het hotel, een uitstapje naar Ver sailles met ververschingen, de bezichtiging van Parijs per autocar, en het bezoek aan een schouwburg naar keuze. Op deze wijze heeft de vreemde toerist waarlijk al heel weinig last van de duurte. Wat de formaliteiten betreft, voor deel nemers aan groepsreizen is bepaald dat ze geen paspoort noodig hebben; volstaan kan worden met een door een Franschen consulairen ambtenaar gewaarmerkte lijst van de deelnemers, en een of ander legi timatiebewijs met foto voor elk der deel nemers. De prils van het pasvisum, dat voor sommige nationaliteiten niet roor de Hollanders nog vereischt wordt, ia tot tien francs voor een verblijf van twee maanden teruggebracht. De buitenlandsche automobilisten heb ben gedurende de feestweken geen spe ciale documenten zooals triptyque en in ternationaal rijbewijs noodig. Ze krijgen aan de grens een voorloopig bewijs dat hun toegang verleent, en behoeven noch invoerrecht noch speciale rijbelasting te betalen. Dit laatste is hier in Frankrijk Zoo gemakkelijk, omdat wij. die hier wo nen. ook geen afzonderlijke autobelasting meter betalen, nu al deze belastingen in den accijns op benzine begrepen zijn. Die kost dan ook echter tamelijk veel; op het oogenblik betalen wij twee gulden tien per tien liter, dus ongeveer twintig cent per liter, en het is mogelijk dat die prijs in het reisseizoen. zooais gewoonlijk het geval het geval is. nog een beetje omhoog gaat. Dit weegt echter wel op tegen het ver dwijnen vaai alle mogelijke rompslomp van aanvragen en gewaarmerkte papieren, die vroeger noodig waren. De verlaging van de vervoerprijzen op de spoorwegen begint ditmaal al vroe ger. namelijk voor Paschen. dat zooais men weet. dit jaar zeer laat valt. zoodat er kans is op goed weer. Gedurende drie weken, van 11 April tot 2 Mei, geven de maatschappijen een reductie van 40 pro cent aan buitenlanders die in Frankrijk reizen, reductie die voor groepen tot 50 procent stijgt Dit brengt den prijs per kilometer tot beneden dien welke in de meeste landen geldt, ook al zijn daar pro- centsgewijze de reducties soms nog hoo- ger. Bijzonderheden omtrent dit alles zijn bij de reisbureaux in het buitenland te krijgen. Frankrijk doet dus alles wat het kan om dit jaar weer wat meer vreemdelingen te trekken. Wie de zeldzaamgevarieerde schoonheid van dit land, met zijn vele badplaatsen en oude monumenten, kent, zal daar zeker als het maar eenigszins gaat gaarne van proviteeren. BENOEMD TOT BURGEMEESTER VAN ZAANDIJK •hierboven plaatsen wij een foto van den heer A. H. van Gelderen, die met ingang van 20 Maart a.s. is benoemd tot burge meester van Zaandijk. Hij werd geboren te Boskoop op 12 Februari 1900 en bezocht daarna de H.B.S. te Gouda. Sinds 3 April 1922 is de heer Van Gel deren in de gemeente-administratie te Boskoop werkzaam en klom op tot den rang van commies ter secretarie. Hij bewoog zich tevens in het publieke leven. O. m. was hij voorzitter van de Feestcommissie 1919, 2de voorzitter van de Burgerwacht, secretaris van het Crisis- Comité, afd. B. De nieuwe burgemeester is de liberale beginselen toegedaan. Partijdigheid is hem echter vreemd; hij staat bekend om zijn objectieve waardeering der zaken, zoodat de gemeente Zaandijk gelukge- wenscht kan worden met deze benoeming. GEBOREN. Anna Wilhelmina Carola Maria, dr. van P. J. Stuifzand en J. v. d. Ploeg Catha- rina, dr. van P. Helvensteijn en A, Pon Willem, zn. van J. v. d. Linden en A. D. Vogelenzang. OVERLEDEN: A. M. v. d. Berg—Goldenberg, wede 75 Jaar W. Hagemanv. d. Veer vr. 70 jaar Th. H. de Graauw, dr. 7 jaar A. v. Wieringen, dr. 24 jaar. VOORJAARSPARADE. De oude Keizerstad Weenen is reeds meermalen het onderwerp voor een ver- lllming geweest. Ditmaal voor de film ■Voorjaarsparade", 'gespeeld door Fran- feka Gaal. Wolf Albach-Retty, Paul Hor ner als Keizer Franz Josef, Adèle Sand- rock en Theo Lingen. Gaarne zal men al deze bekenden terugzien in de prachtvolle entourage, die „Voorj aai'sparade" te zien leeft, terwijl zij aan de Hongaarsche nachtegaal" wederom gelegenheid geeft tot een glansrol. Ook muziekliefhebbers kunnen hier genieten! Men ziet hierboven Paul Hörbiger in !iin geslaagde keizerlijke grime met Fran- liska Gaal als de Hongaarsche Marlka, Jfer grootste Verlangen het was, om naar het magnétiseerende Weenen te trekken. DE ZORGEN VAN DEN FILM-COMPONIST. «Voor het ontstaan van een goede film ls het noodig, dat vele goede krachten samenwerken. Hiertoe behooren zoowel de nutter als de auteur van het draaiboek, „ster" als de electrlcien, de camera- "sn als de regisseur, de componist als de P'Muctieleider. Als er maar één van deze Sosde krachten ontbreekt, dan wordt de kwaliteit en het succes van de film onder alle omstandigheden in gevaar gebracht." Men voelt duidelijk, dat het voor Franz Doelle, die gelegenheid geeft met hem te spreken over deze kwestie waarvan de bioscoop-bezoeker weinig weet, vooral aan komt op samenwerking. Achter al zijn uitingen staat de ernstige wil van een mu sicus, die streeft naar ernst in zijn werk. Het werk, dat tevoren wordt verricht door den regissezir met den componist, vóórdat de eigenlijke opnamen beginnen in het atelier, beslist over het karakter van de filmmuziek; in vaak maandenlange ge sprekken wordt de samenhang tusschen woorden en muziek afgewogen; heel dik wijls beslist de muziek over de lengte van een scène. De componist wil tenslotte ook muziek schrijven, die op zichzelf waarde heeft, niet alleen een wijsje of liedje ter illustratie van de handeling. Het goed ver staan van het handwerk ls bij Doelle een eerste vereischte; alleen zóó kan werk ontstaan, dat de moeite waard is. Muziek en gesproken woord worden eerst opgenomen en bij de eigenlijke op namen van het spel weerklinkt de muziek door een loudspeaker. De acteur past zich aan bij het rhythme van de muziek. Zoo komt er een ononderbroken overeenstem ming tusschen beeld en muziek, waarbij niet in het minst afbreuk wordt gedaan aan de organische opeenvolging van de muziek. „Bij de verdeeling van het werk moeten alle vaklui hun vaste plaats hebben, de „Tonmeister" even goed als de cutter", vervolgt Doelle. „De Tonmeister is in de eerste plaats verantwoordelijk voor het goede verband tusschen kunst (muziek) en techniek (mechanische weergave). Bij een muziekfilm moet hij tegelijkertijd electro-technicus en musicus zijn. Voor de onberispelijke overeenstemming tus schen de geluids- en beeldstrooken moet de „cutter" zorgen. Voor hem is het on voorwaardelijk noodig, dat hij de muziek noot voor noot kent, want slechts dan is het te vermijden, dat een strophe van de muziek bij „close-up" niet afgebroken wordt. Zoovele handen worden er ineengesla gen en toch is het arbeidsproces van de film nog niet geheel voltrokken, als de film na de censuur aan de theaters wordt verhuurd. Het hangt van den smaak van den bioscoopbezoeker af, of het geluid voldoende en aangenaam is. Ook hier is het keurende oor van den musicus niet te vervangen. De bouw van een theater moet beantwoorden aan zekere eischen van ac- coustiek. De klank moet passen bij de ruimte, waarin zij wordt gehoord. Zij mag bijvoorbeeld niet vervormd worden voor het gehoor van hen. die aan de zijkanten zitten. In de meeste bioscopen is het ge luid veel te hard. Al deze bijzonderheden van het „vak werk" besluit Doelle zijn uiteenzettingen, „mogen begrijpelijkerwijze alleen maar door een uitstekend vakman worden ge keurd." FILM-NIEUWS. Gustaf Grürzdgens werd door Gustaf Ucicky voor de rol van den koning ge ëngageerd in de nièüwe Ufa-film, die het leven en sterven van Jeanne d'Arc tot on derwerp heeft en waarvan de titel nog: niét vaststaat. Het draaiboek is geschreven door Ger hard Menzel. Voor de vrouwelijke hoofd rol heeft men Angela Salokker geënga geerd. De andere hoofdrollen zijn in han den van: Heinrich George, René Deltgen, Theodor Loos, Willy Birgel, Aribert Wa- scher, Erich Ponto, Franz Nicklisch, Velt Harlan. Het decor Is van Robert Herlth en Walter Röhrig. De opnamen voor de grootsche Ufa-film „Barcarole" der productiegroep Günther Stapenhorst, die naar een manuscript van Gerhard Menzel gedraaid werd, zijn een dezer dagen onder regie van Gerhard Lamprecht in de ateliers te Neubabelsberg beëindigd. De hoofdrolspelers der Duitsche versie zijn: Gustav Fröhlich, Lida Baarova, Willi Birgel, Will Dohm, Hubert v. Meyerinck, Elsa Wagner en Hilde Hildebrand. De ar chitectuur werd verzorgd door Robert Herlth en Walter Röhrig. Aan de camera stond Friedl Behn-Grund. De muzikale bewerking en leiding was in handen van Hans Otto Borgmann. Borgmann is ook de componist en muzi kale leider van de Ufa-film „Die törichte Jungfrau". Men heeft de opnamen voor laatstgenoemde film onder regie van Ri chard SchneiderEdenkoben beëindigd. Hans Szekely, de bekende Hongaarsche schrijver, is door FOX onder contract ge plaatst om het scenario te vervaardigen voor „Love without Words", een nieuwe Erich Pommer-productie, die het leven van Tsjaikofski zal behandelen. EEN FILMSTAD-IN-WORD ING. Eeuwen-oude boomen zien neer op bedrijvigheid. Tusschen het oude land huis „Oosterbeek" tusschen Wassenaar en Den Haag en het groote park, rijden moderne vrachtauto's af en aan. In het landhuis sleten vele geslachten het rustig-beschouwend bestaan van vroeger tijden, slechts afwisselend door de schaarsche berichten over sensationeele gebeurtenissen in de oneindig-groot-schij- nende buitenwereld, welke eerst na weken en maanden tot het, destijds afgelegen, huis doordrongen en de bemoste paden en bruggetjes van het park schijnen de geest vast te houden van de velen, die hier hun onbezorgde uren doorbrachten, of met "hun zorgen en smart een toevlucht zochten. Thans neemt het jachten van de twintigste eeuw bezit van een gedeelte van dit terrein. Bouwmaterialen worden aangevoerd en de fundeering gelegd voor de studio-hallen van Loet C. Barnstijn's Filmstad, het nieuwe centrum van de Nederlandsche filmindustrie. Als men 't voorplein, waar de bedrijvig heid van den nieuwbouw gecentraliseerd is, links laat liggen en, met als gids een waterhoentje dat-kennelijk-diep-veront- waardigd over de verstoring van de-tot- een-traditie-geworden stilte langs den rand van den vijver de onverstoorde rust van het eilandje opzoekt, dieper door- Wie onzer kent niet Ernest Claes' hu moristische roman „De Witte"? Men koos deze uit als object voor de eerste Vlaam- sche film, die door Jan Vanderheyden vervaardigd werd. Ernest Claes, de leutige auteur uit Sichxem: had hij wel ooit gedacht dat Jefke Bruyninckx als „De Witte" op het „witte" doek voor hem verschijnen zou? Het sappige Vlaamsch klinkt ons toe uit Jefke's mond, evenals uit die van Magda Janssens en van den tenor Jef Sterkens, die, als in de meeste Hollandsche films voor de operetteinslag zorgt. Die ondeugende Jefke: wat al katte- kwaad haalt hij uit! Een „peenharig" straatjochie, de schrik van de buurt, maar met een goed hart! Men zal met genoegen zijn avonturen volgen: „de Witte" met zijn stel vrienden, op straat of in de ouderwetsche dorps school, waar P. J. Willem Benoy als boven meester den scepter zwaait en bij wlen de primitieve humor zoo aantrekkelijk is. En dan de kostelijke sfeer van het il lustratieve Vlaamsche land, welke wij óok uit de litteratuur zoo goed kennen en waar de geest van Ernest Claes zulk een rijke stof voor zijn boeken vond. Vlaanderenland is met deze eerste film goed voor den dag gekomen: men zal ge nieten van het gemoedelijke volksleven, waarin Jefke de vlaskop zooveel beleeft! Hierboven één der scènes: Magda Janssens met Jefke Bruyninckx, wiens naam door deze film als op slag bekendheid verkreeg. dringt in de stilte van het park, voelt men zich in een andere, voorbije wereld ver plaatst. Tusschen het dichte geboomte is de wandelaar van de omgeving afgesloten en gebogen over de leuning van een brug getje, neerziende in de vijvers vraagt hij zich onwillekeurig af, hoevele beelden van oude romantiek dit stille water reeds weerspiegeld heeft. In de archieven is weinig over het oude landgoed te vinden, slechts weten wij, dat het reeds bestond toen in 1645 de plannen voor den bouw van het Huis-ten-Bosch ontworpen wer den In dien tijd werd het bewoond door de heeren Van Lichtevoorde, maar wie resideerden hier vóór hen? Wie kwamen in later jaren? De statige boomen moeten ons het antwoord schuld'g blijven, een enkele letter gesneden in hun bast zegt ons niet veel, kan slechts grond voor vage veronderstellingen geven. Over de vijver heen zien we het landhuis, waarop de waardigheid van vroeger eeuwen haar stempel drukte en dat zoo wonder-wel harmoniëerde met de statige rust van het park. Een vrachtauto met steenen, die de vrede van het spiegelbeeld in den vijver verstoort, herinnert ons aan het groote plan, dat hier tot uitvoering komt. Onder de mokerslagen van de sloopers vallen de muren van het stalgebouw. Afbraak en opbouw! Vlak naast de plek, waar lang- vergeten raspaarden uitrustten van vroege ochtendritjes, waarbij zij hun sierlijke last door het bosch of over de duinen droegen, of van haastige tochten naar de groote steden in bewogen tijden, toen ge jaagde boodschappers berichten van we reldschokkende gebeurtenissen overbrach ten, kan men reeds de omtrekken van de te bouwen studio's zien. Met koortsachtige haast, wordt hier gewerkt, want binnen twee maanden moeten de studio's gereed zijn. Intusschen heeft men het landhui» zelf reeds Ingericht voor kantoren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 13