Dolly Haas te Scheveningen - Griep onder Fransche militairen OVERSTE SAXON is - 151' JaargangLEIDSCH DAGBLAD Tweede BlaJ FEUILLETON. Historische Avonturenroman door G. P. BAKKER. M) „Zou ik mijn eerewoord niet gegeven hebben". „Overste", zei von Pappenheim. „Ik zal ®IJn kaarten open op tafel leggen. Het jas een toeval, dat mijn soldeniers u in "ie herberg vonden. De wraakgierige wachtmeester drong er bij zijn luitenant °P aan u te zoeken. Hij haalde hem over "Oor het verhaal, dat er een hooge prijs op ow hoofd stond. Maar dat was in geenen oeele het doel der expeditie". ■Dat begreep ik, Het zou te veel eer zijn. De beroemde ruitergeneraal vervolgde: „rinses Ebertot is op Bingumsteln. Daar- ow zond ik dadelijk, toen ik het bericht «ecg, een leger, twee regimenten kuras- aers onder Holak en Bernstein en voet volk om het sterke kasteel te veroveren, Okiien de slotheer de prinses niet zou wil-, N® uitleveren, hetgeen hij nooit goed- •chiks zou doen. Het zal dus een belegering 'orden. Ik zal er misschien nog meer troe- !*n heen moeten zenden. Maar hebben zal J» haar. Dom van u, haar niet dadelijk te «ouwen. De losprijs, dien ik vraag, zal zeer {oog zijn. Hooger dan u zult vermoeden. Jut is mijn goed recht. Maagdenburg was mor mij veroverd. Alles wat er was, be- Ooorde mij volgens heerschend oorlogs- ™ruik. ik heb dringend geld noodig voor troepen. U bent mijn gevangene, wilt uw eerewoord niet geven?" „Dat heb ik reeds verklaard, Excel lentie". „Juist. U kennend, verwondert dat mij niets". Saxon boog. „Als de prinses in mijn macht is, en dat zal ze spoedig zijn, want ik vertrouw zelfs, dat als het bericht haar bereikt, dat u mijn gevangene is, ze hier onverwijld zal komen om alles, alles, wat ze heeft, aan te bieden voor uw leven. Na het verbond van den keurvorst met den Zweed is er geen enkele reden zijn leenmannen te ontzien; Bingumsteln is een broeinest. Het moet verdwijnen". „Als ik haar in mijn macht heb", ver volgde hij „zal geen opoffering u te groot zijn haar te bewaren voor laat ons zeg gen onaangename dingen. Een man, die zich voor haar had willen laten ophangen, alleen Ja? Waarom? Het is mij niet duidelijk. Om de partij, die zij aanhangt, niet te verraden? Om onbekend te ster ven, opdat haar naam niet in verband ge bracht wordt met een gehangene? Uit liefde? Maar wat heeft ze aan een gehan gen man?" ,En de prinses? Ik zei het al: ze zal alles doen om u voor mogelijke gebeurlijkheden te beveiligen. U heeft haar het leven ge red, beschermd voor iets ergers. Het is bijna een ridderroman. Men heeft mij het een en ander ingefluisterd. Zij zou uw leven met het hare koopen. Twee gelief den, die voor elkaar zouden willen ster ven" Een glimlach verscheen om zijn lippen. „Maar, Excellentie. „Ik weet. Ik weet. Maar Messer Nicol Machiavelli heeft reeds een eeuw geleden geschreven: De deugd is: het altijd gereed zijn voor gebeurlijkheden en de gelegen heid benutten. Altijd gereed zijn in te grijpen met het volle gewicht van eigen macht. De deugd is het tegengestelde van goedheid. Het is de activiteit, die staat boven goed en kwaad. Vergeet niet, dat mijn houding den doorslag kan geven in dezen oorlog. Niets zal me terug houden. Ik zal ingrijpen met het gewicht van eigen macht. Ik wil zelfs geen cijfers noemen. Ofschoon een voorwaarde als deze: De prinses gaat weer over tot het oude eenig ware geloof mij wel door het hoofd speelt". „Maar dat zou ze nooit doen", riep Saxon uit. .Denkelijk niet dadelijk, maar onze pleitbezorgers zijn zeer welsprekend. De prinses is zonder twijfel eenige moeite waard. Men heeft mij gezegd, dat ze niet alleen een der rijkste, maar ook een der mooiste en interessantste vrouwen van Duitschland is. Ik zeg u ronduit, overste. Ik zal den toestand zooveel uitbuiten als in mijn vermogen ligt". Saxon bleef zwijgen. Hij wist dat Von Pappenheim de macht en zelfs het recht aan zijn zijde had. Bovendien, wie niet verliezen kan, moet niet vechten. Maar hij werd nog bleeker dan hij reeds was. Voor zijn oogen versohenen afschuwelijke too- neelen .MarionTe wreed om aan te denken. Hij zag MarionNeen, niet zien. Nu niet. Sterk zijn. Aan zichzelf dacht hij geen oogenblik. .Excellentie", zei hij en deed zijn uiterste best om zijn stem te beheerschen. „Dat is een plan dat de duivel had kunnen uit denken". „Het ligt nog al voor de hand. U weet even goed als ik wat er op het spel staat. Het geheele Duitsche rijk. De overwinning der keizerlijken of der ketters. Het is geen wraak, omdat u en de prinses mij in Mei ontkomen zijt. Het is geen haat. Ik voel voor haar zelfs sympathie. Ik ben nieuws gierig die mooie wilde avontuurlijke prin ses te leeren kennen. Maar voor persoon lijke overwegingen is hier geen plaats. Het gaat om het allerhoogste. In onze vaandels staat geschreven: Voor kerk en rijk. U moet toegeven, dat het niet onredelijk is. Ik vertrek weer naar de Halle. Vanavond of vannacht zal ik u laten overbrengen. Ik heb mijn troeven open op tafel geworpen. En nu de uwe?" .Misère ouverte", luidde het antwoord en het gelukte hem dit te zeggen met vaste stem en een glimlach. „Het is niet de kogel, die ons doodt, maar het noodlot", vervolgde Saxon. „De plaats, waar we staan", klonk het koele antwoord van den veldmaarschalk. De veldmaarschalk belde. .Kopman, de wacht! Geleid de overste naar zijn tent. Behandel hem volgens zijn rang, maar bewaak hem goed. Je staat met Je hoofd voor hem in". „Tot later, overste". Saxon stond te midden der hellebaar diers. Hij salueerde in de houding, maar sprak geen woord. HOOFDSTUK XXVHI. Saxon zat aan tafel in de ruime tent. Zijn hoofd steunde op zijn handen. Hij Hïd gedacht en gedacht om een uitweg te vinden tot zijn gewond hoofd van ver moeidheid voorover zonk en de toekomst nog hopeloozer scheen. Von Pappenheim had duidelijk genoeg gesproken. Hij wist dat er geen redding mogelijk was. Marion moest overgaan naar het oude geloof De ruitergeneraal, die alles kreeg wat hij wilde door zijn on- stuimigen moed. zijn gebruik maken van elk middel, zijn groote sluwheid en zijn onbuigbaren wil was nieuwsgierig dè mooie, wilde, avontuurlijke prinses te leeren kennen. Zij zou niet de eerste vrouw zijn, die de begeerte van Von Pappenheim opwekte en zich voor zijn wil moest bul gen. Als hij haar zag, zou hij haar begee- ren, daarvan was Saxon overtuigd, begee- ren met geheel zijn vurigen hartstocht. Hij zou de middelen weten te vinden haar tot onderwerping te brengen. Hij wilde haar geld en haar zelf hebben en hij zou geen enkel middel onbeproefd laten, voor geen wandaad terugschrikken. Hij zou niet met geld alleen tevreden zijn. Bovendien had zij groote bezittingen in Hongarije en die kon Pappenheim slechts bemachtigen door haar bezit, door haar te maken tot zijn toegeeflijke, gedweëe slavin. Marlon, zijn Marion in de macht van Von Pappenheim! Hij kende hem. In het gevecht worgde hij met zijn sterke han den de vijandelijke soldaten. Zij zou als een pasgeboren kind zijn in de armen van dien bruut. Want een wilde woesteling was hij, al was hij een zeer geleerd man, die aan vele universiteiten had gestudeerd, vele talen vloeiend sprak en zich aange naam kon voordoen. Saxon was niet gebonden, maar hij had geen enkel wapen. Hij had de tent aan alle kanten onderzocht, maar geen enkele zwakke plek gevonden. Er was geen maas in het net. waardoor hij zou kunnen krui pen. Achter het zeildoek hoorde hij de regelmatige schreden der hellebaardiers en aan de voorzijde was het wachtlokaal. Als hij maar een goed zwaard had, zou hij alleen den strijd aanvaarden, trachten door de wacht heen te breken, maar met ledige handen viel daar niet aan te denken. (Wordt vervolgd), j HET HUWEUJK van Haarlem's populairsten voet baller en oud-internationaal „Peer" Krom met mej. Loevesijn. Een R.C.H.-aspirant biedt bloemen aan. DE KONING VAN DENEMARKEN IN NICE. De koning inspecteerde het 22o bataljon Jagers. Rechts 'de Eransohe generaal Mayramt. HET S.S. „RITA" zal morgen bij de Ned. Scheepsbouw Mij. te Amsterdam van stapel loopen. Zij-aanzicht van het schip. Op den voorgrond de zware ankerketting. ENGELSCHE TROEPEN TE REIMS op de terugreis uit het Saargebied naar Engeland. Fransche en Engelsche soldaten bij een bezoek aan een wijnhandel» Dolly Haas te Scheveningen. De Duitsche filmactrjce met haar impresario bij e&jx wandeling op de Pier. IN ENKELE FRANSCHE GARNIZOENEN heerscht in ernstige mate griep onder de soldaten. In een Parijsche kazerne. Soldaten gorgelen onder toezicht van een hospitaal-soldaat. TE EINDHOVEN werd het huwelijk voltrokken tusschen den be« kenden wielrenner Jan van Hout en mej. Annje Louwers. Het paaï verlaat de St. Lambertus-kerk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 5