Het einde van een lustrumviering. 75,te Jaargang MAANDAG 28 JANUARI 1935 No. 22960 STADSNIEUWS. Het voornaamste Nieuws van heden. LEIDSCH DAGBLAD DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN PRIJS DER ADVERTENTIES: 30 ots. per regel voor advertenties uit Lelden en plaatsen waar agentschappen van ons Blad gevestigd zijn. Voor alle andere advertenties 35 ets. per regel. Voor zalkenadvertentles belangrijk lager tarief. Kleine advertenties uitsluitend bij vooruitbetaling Woensdags en Zaterdags 50 ots. bij maximum aantal woorden van 30. Incasso volgens postrecht. Voor opzending van brieven 10 ets. porto te betalen. - Verplicht bewijsnummer 5 ets. Bureau Noordeïndsplein Telefoonnummers voor Directie en Administratie 2500 Redactie 1507. Postcheque- en Girodienst No. 57055 - Postbus No. 54. PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden en gemeenten, waar agentschappen gevestigd zijn: per 3 maanden f.2.35 per week f.0.18 Franco per post f. 235 per 3 maanden portokosten Ivoor binnenland f. 0.80 per 3 tnnd.) Dit nummer bestaat uit VIER blaaen EERSTE BLAD. HET 7e LUSTRUM DER V.V.S.L. geslaagd ruiterfeest in de doelenkazerne. Een fakkeloptocht tot besluit. Nadat Zaterdagmiddag in de Stadsge hoorzaal een hoogst geanimeerde Cabaret- uitvoering was gegeven, werden de Lustrumfeesten der V.V.S.L. des avonds voortgezet met een Ruiterfeest in de met smaak en zorg door de meisjes zélf ver sierde manege der Doelenkazerne, waar, gelijk het in ouderwetschen trant gehou den programma vermeldde, het „Paarden spul" plaatsvond, onder leiding van den „wereldberoemden circusdirecteur" H. J. Lijsen. Onmiddellijk werden wij in de echte „circussfeer" gedompeld: de eigen aardig prikkelende geuren, die uit de piste opstijgen, de in waarheidsgetrouwe, kleu rige livrei gestoken charmante vrouwelijke piccolo's, de vroolijke muziek van het 6e R.V.A. onder leiding van den heer Bolder- dijk, de decoratie met vlaggen en wapens dat der V.V.S.L. was zelfs met zaagsel zorgvuldig op den grond aangebracht dat alles bracht de talrijke toeschouwers in de juiste stemming om van een sensatio neel en afwisselend samengesteld pro grams te genieten, dat de leden der Meis jesstudenten Carousselvereeniglng met enorm veel vaardigheid en élan ten uit voer brachten. Al spoedig bleek een ieder door de kunstige prestaties zóó enthousiast dat men de in de manege heerschende koude geheel en al vergat en geboeid de nummers volgde. Wij merkten onder het publiek o.a. op den garnizoenscommandant overste Haitsma Muiier en den comman dant van het 4e reg. infanterie Konings- feld, alsmede tal van officieren, reünisten en studenten. H. K. H. Prinses Juliana was evenwel niet aanwezig. De avond werd geopend door de praeses der Lustrumcommissie, die overste Haitsma Muller warm dankte voor zijn medewer king, waardoor dit avondfeest zoo goed kon slagen. Een openingsquadrille, met medewerking van 4 officieren van het 6e R. V. A. vormde de inzet van deze serie hippische verrich tingen en zij gaf onmiddellijk een knap staaltje van beheersching der moeilijke rijkunst. En zoo ging het voort, slechts een enkele maal onderbroken door een minder goed gelukt of vlotverloopen nummer, dat echter misschien dubbele interesse genoot, omdat men toen pas goed realiseerde, hóe moeilijk de opgaven eigenlijk wel waren. Hoe hebben wij bijv. óók genoten van de voltigeerende gezusters „Hexacopulos", in haar kranige evolutie's op, naast, voor en onder het paard Truusje, waarbij de spor tieve durf der moderne, vrouwelijke jeugd zoo prachtig tot uiting kwam. Dan was er de bonte kleurenmengeling tijdens de „Guirlande Champêtre", die in alleraar digste boerencostuums werd gereden, het elegante A la flèche rijden der vier „Vedet tes russes", de ijzingwekkende baby-kin derontvoering, of de vermoeiende verove ring om de laatste stoel. Tot slot een prachtige climax: kranig springen in den stijl van den tegenwoordigen tijd. Speciaal een compliment aan wachtmeester Bever wijk, die kranig zijn Hongaarsche Post (8 paarden in stap, draf en galop) mende, terwijl ook de heer Lijsen, van wiens kun dige lessen de meisjesstudenten uitstekend geprofiteerd hebben, veel succes oogstte met de vrijheidsdressuur van Othello en zijn koddig en soms niet al te volgzaam dwergpaardje Paultje. Mej. Nauta Peter gaf als „Naughty Netty" op „You Peter" mooie voorbeelden van hoogeschooldres- suur. Om de paarden niet te verontrusten werd door de opgetogen toeschouwers de meest mogelijke stilte in acht genomen, maar bij de terugkeer der „artisten" klaterde tel kens het hartelijkste applaus op. Men was algemeen zeer voldaan over de sportieve prestaties van deze zich ondanks de ver moeiende dagen nog altijd volkomen frisch werende jonge meisjes. Er heerschte een alleraardigste sfeer, die nog verhoogd werd tijdens de vele toespraken na afloop, toen mej. Cosquino de Bussy Overste Haitsma Muiier het eere-lidmaatschap der Leidsche Meisjesstudenten Carousselver. aanbood, waarvoor deze in een geestige toespraak dankte, daarbij de innige samenwerking tusschen de „Zonen van Mars" en de „Dochteren van Venus" releveerend. Allen, die tot het welslagen van dezen mooien avond hadden meegewerkt. Werden in toespraken en met bloemen of cadeaux gehuldigd, in het bijzonder de diverse offi cieren, de heer Wijns, onder wiens leiding de quadrille was ingestudeerd en de heer Lijsen, die zijn bloemen broederlijk deelde met den heer v. d. Zijden, dir. der Haar- lemsche manege, van wien hij zooveel steun bij de voorbereiding van dezen avond mocht ondervinden. Mej. de Bussy werd op haar beurt met een fraaie krans gehuldigd door de prae ses der V.V.S.L. mej. C. L. de Roos. Het was een volkomen geslaagde avond, een uit stekend slotevenement der talrijke fees telijkheden, die ons een goeden dunk heeft gegeven van de paardrijkunst onzer vrou welijke, studeerende Jeugd. De Fakkeloptocht. Nog was het eind van het Lustrum niet gekomen! Vermoeienis en koude trotseerend, trok ken de studenten en reünisten te ongeveer half twaalf in een fakkeloptocht van het Clubgebouw naar de Stadsgehoorzaal, waar het slotsouper zou worden gehouden. Voorop ging het Leidsch Politiemuziek- gezelschap, de stoet werd besloten door de Postmuziek. Vroolijk klonken de klanken op in den vriesnacht, fantastisch scheen het licht der flambouwen over het duistere Rapenburg, opgewekt zongen de studenten de clubliederen. In vele rijtuigen zaten de bestuursleden, waarachter de honderden opgewekte studenten zich aansloten. Groot was de belangstelling der burgerij, speciaal in de Breestraat. Prinses Juliana verscheen op het balcon der eerste étage van de Stadszaal en keek met belangstelling uit naar den naderenden stoet. Muziek, ronde dansen, gelach en gezang deden vergeten, dat het middernachtelijk uur reeds gesla gen had! Prinses Juliana genoot zichtbaar, omringd door eenige vriendinnen, van het schouwspel, waarin de onschuldigde vreug de domineerde. Kort daarop trokken allen het gebouw binnen, het bengaalsche vuur doofde uit en de rust in de Breestraat keerde terug. Aliervroolijkst verliep het slotsouper, waar natuurlijk weer een serie toespraken werd gehouden en de hartelijkste woorden over en weer getuigenis aflegden van den uit stekenden geest in het corps. Mej. de Roos, praeses der V.V.S.L. sprak het slotwoord, waarmee aan dit uitstekend verloopen Lustrum 1935 definitief een einde was gekomen. Eerst diep in den nacht keerden de deelneemsters, vermoeid maar in alle opzichten voldaan, huis waarts. VEREENIGING VAN MATHESIANEN. Foto H. Jonker, Leiden. H. K. H. Prinses Juliana (derde van links) slaat met Haar clubgenooten den fakkel optocht gade vaqaf hgt balcon der Stadsgehoorzaal. De film der Staatsmijnen. Zaterdag j.l. vond in het tot de laatste plaats bezette Casino-theater alhier voor de Vereenlging van Mathesianen een ver tooning plaats van de film der Staatsmij nen in Limburg. Voor den aanvang dezer vertooning heette de voorzitter der veree nlging, de heer G. J. J. van der Linden, de aanwezigen welkom, in het bijzonder den directeur der Ambachtsschool en de vele leeraren van het Genootschap M.S.G., en bracht een bijzonder woord van dank aan den heer Groenewegen, den directeur van het Casino-theater, voor het bereid willig afstaan van zijn theater. De sympathieke gastheer der Mathe sianen. de heer Groenewegen, liet zich niet onbetuigd en vertoonde allereerst het we reldnieuws der week. Daarna ving de ver tooning der film van de staatsmijnen aan, waarbij de heer G. de Clercq, stooktech- nisch adviseur te Amsterdam een inleiding en verdere uitleg gaf. De heer De Clercq vertelde op vlotte wijze een en ander over zijn bezoeken aan de Staatsmijnen en ver schafte daardoor al een goed denkbeeld van zoo'n onderaardsche stad. De film toonde ons hierna duidelijk den werkelij- ken toestand. In het eerste deel zagen wij hoe de mijnwerkers, ner trein, autobus, flets of te voet bij de mijn aankomen, zich gaan verkleeden, hun veiligheidslamp afhalen en met een snelheid van 42 K.M. ner uur met de lift eenige honderden me ters onder den grond afdalen. Toen de mijnwerkers na hun tocht door de onder aardsche gangen bij het kolenfront wa ren aangekomen, toonde het tweede deel ons het uithakken der kolen, met de pik houweel dus met de hand, en machinaal met de afbouwhamer en ondersnijma chine. En als wii de uitgehakte kolen in die lage gangen in de schutgoot zien glij den, dan blijke. dat er aan het delven van onze anthraciet nog heel wat meer vast zit den wij wel zouden verwachten. Uit de schutgoot vallen de kolen in kleine wa gentjes, die als treintjes getrokken door ëèn hoogedruklocomotief (ook wel vuur- looze locomotief genaamd) naar de lift rijden. Het derde deel laat ons het leven der mijnwerkers zien, hoe zij na afloop van hun ondergrondschen arbeid met de lift weer omhoog gaan, zich wasschen en ver kleeden om dan door moeder de vrouw met vreugde te worden begroet. Vervolgens keeren wij weer terug naar de kolen, die wij aan het begin van het vierde deel met de lift boven den grond zien komen op de losvlber, welke hellend gebouwd is. zoodat de wagentjes vanzelf verder rijden. De wagentjes worden ver volgens leeggemaakt en de ruw gedolven kolen vallen op een zeef, die ze scheidt in twee afmetingen. Alles wat grooter is dan 8 C.M., de stukkolen, gaat naar de leesband, waarop Jongens er met de hand de steenen uitzoeken. De nootjes, kleiner dan 8 c.M. gaan naar de wasscherij. Deze nootjes of grulskolen komen in groote met water gevulde waschbassins. waarin het water om de kolen drilvende te houden met pompjes in golvende beweging wordt gebracht. De steenen, die soortgelijk zwaarder zijn. zinken op den bodem van het bassin en worden apart afgetapt. Hierna worden de nootjes gesorteerd en pas dan zijn zij voor aflevering gereed. Even nog een kijkje in de cokesfabrieken. de fabricage van eierkolen en briketten en dan volgt het laatste deel van de film, het transport van de kolen van de mijnen tot bij de verbruikers thuis. Eerst komen de grootverbruikers aan de beurt. Kolen worden overgeladen, schepen en locomo tieven nemen kolen in, een hoogovenbe- drijf verbruikt ook heel wat kolen om van het ijzererts ijzer, staal, balken en rails te maken en ten slotte eindigt de film dan met het thuisbezorgen van een paar mud Wilhelmina anthraciet, een vroolijk ta- freeltje, dat wij dagelijks meemaken. De voorzitter bracht vervolgens een woord van hartelijken dank aan den heer De Clercq voor zijn leerzame en prettige inleiding, waarvoor deze een dankbaar applaus in ontvangst had te nemen en herinnerde aan de excursie van Zaterdag 9 Februari a.s. Ten slotte werd nog een film vertoond van de Lichtfabrieken, „de verloren weddenschap." LEIDSCHE MECCANO CLUB. Zaterdagmiddag hield de L. M. C. een bijeenkomst in „Royal". De voorzitter opende de vergadering, waarbij hij den nieuwen leider, den heer J. v. Zanten, voorstelde aan de leden. Deze hield een korte toespraak, waarin hij de leden vertelde, dat de club zich voortaan bezig zal houden met actief bouwen en huisvlijt. Er zullen voor de huisvlijt twee groepen gevormd worden; de eerste voor kartonnage en houtbewer king en de tweede voor metaalbewerking. Er meldden zich 11 jongens voor de eerste afdeeling aan en 9 voor de tweede. Het volgende punt der agenda was de jaarlijksohe bestuursverkiezing. Het bestuur werd nu als volgt gevormd: H. Holswilder (voorz.), F. Teijeur (secrj, W. Vermey (penn.) en M. v. Schaijck. Vervolgens werd er een spoorwegkraan gemaakt door T. Moseman, besproken. Er werden nog enkele fouten aan verbeterd, maar overigens was het een goed model, LAFFE MOORD TE ZOETERWOUDE. EEN 25-JARIGE JONGEMAN HET SLACHTOFFER. Vader en zoon gearresteerd. Een even afschuwelijke als laffe moord heeft gisteravond te Zoeterwoude plaats gevonden. De 25-jarige metselaar Van Polanen, wonende aan de Waardgracht alhier, die reeds een drietal jaren omgang had met de ongeveer 19-jarige dochter van de familie van Klaveren uit Zoeterwoude, kwam te ongeveer kwart voor acht de familie bezoeken en werd in de vestibule door den ongeveer 23-jarigen zoon F. van Klaveren met een slagersmes aangevallen, nadat de 53-jarige vader A. van Klaveren hem met een ijzeren gasbuis een slag op het hoofd had gegeven. Van Polanen kreeg een twaalftal messteken in hart streek, rug, zijde en hoofd en is nog tijdens het vervoer per ziekenauto naar het Academisch Ziekenhuis overleden. Vader en zoon Van Klaveren werden door de Rijks- en gemeentepolitie gearresteerd en hier ter stede ingesloten. Naar men ons bij een onderzoek ter plaatse mededeelde, dreigde het conflict reeds geruimen tijd, want de familie Van Klaveren was van den beginne af gekant tegen den omgang tusschen de dochter en het slachtoffer. Reeds eenige malen kwam het tusschen de familie en Van Polanen tot heftige woordenwisselingen, waarbij de politie te hulp werd geroepen Toen onge veer 4 maanden geleden Polanen veroor deeld werd wegens vernieling f. 5 schade vergoeding te betalen aan de familie Van Klaveren, werd de verhouding niet beter, temeer waar Van P. steeds eenigermate onder den invloed van sterken drank bij de familie verscheen. Gistermiddag te ongeveer 3 uur bezocht Van P. andermaal de familie te Zoeter woude; aan de deur ontstond een woor denwisseling tusschen de beide jonge men- schen, waarbij hij haar verweet hem be stolen te hebben, omdat zij eenige huwe lijksgeschenken had medegenomen. Van P. is toen weer vertrokken en kwam 's avonds met de Boskoopsche bus te ongeveer half acht terug. Het schijnt, dat toen de huis deur heeft opengestaan en in de vestibule werd de jongeman op bovengenoemde wiize ontvangen. Hevig bloedend is hij naar den wegkant gekropen: een passeerende automobilist waarschuwde de Rijkspolitie en een der omwonenden telefonisch den gemeente veldwachter. Beiden verschenen spoedig bij het huis der familie Van Klaveren, aan den Hooge Rijndijk, evenals dr. De Bruyne. Het slachtoffer werd aanvankelijk in zorg- wekkenden toestand bij de familie Van Klaveren binnengedragen en overleed nog tijdens het vervoer met de inmiddels be stelde ziekenauto naar het Academisch Ziekenhuis alhier. Vader en zoon Van Klaveren, die onbe wogen in de hulskamer het eerste medische onderzoek van het slachtoffer bijwoonden, werden in hechtenis genomen, nadat hun in de woning een kort verhoor was afgeno- me. De zoon bekende de messteken te heb ben toegebracht, doch de vader zeide het slachtoffer met een stuk hout te hebben geslagen, hoewel een met bloed besmeurde gasDijp in beslag is genomen. Eveneens is door de politie beslag gelegd op het ten deele schoon gemaakte mes en enkele met bloed bespatte kleedingstukken. KUNKEL ALS KARAKTER-PAEDAGOOG Lezing van den heer A. v. d. Baan. De afd. Leiden en omstreken van de Vereen, van Chr. Onderwijzers(essen) in Nederland en Overzeesche gewesten had Zaterdagavond in het Nutsgebouw een vergadering belegd. Op de gebruikelijke wijze werd deze sa menkomst door den voorzitter, den heer Bakema geopend, waarna hij in zijn ope ningswoord memoreerde, dat het jaar 1934 voor hen, die bij het onderwijs betrokken zijn, een jaar van veel moeilijkheden is geweest, Voorts wees spr. erop, dat ook dit jaar de ldecële waarden boven de mate- rieele zaken zullen worden gesteld. De heer A. v. d. Baan hield, nadat de notulen waren gelezen, een causerie over „Kunkel als karakterpaedagoog". In het begin zette spr. uiteen, dat Kunkel een „Individualpsycholoog" is, hij wil ons den mensch doen kennen als een ondeelbare eenheid. Paedagogisch beteekent dat, dat onze opvoeding zich moet richten op de kern der persoonlijkheid. Er moet in den mensch een omkeer plaats hebben. Dit louteringsproces is het kernprobleem van Kunkels karakterkunde. Ieders karakter trek van den mensch moeten wij beschou wen als op een doel gericht. Daardoor al leen kunnen wij de verantwoordelijkheid van den mensch handhaven. Iedere poging om onze verantwoordelijkheid voor onze daden te ontkennen, komt neer op een eenzijdig vasthouden aan onze causale gedetermineerdheid. Daartegenover stelt Kunkel, dat de mensch als subject vrij en verantwoordelijk is. Boven de doeleinden, aldus spr., waar van de mensch zich bewust is, verheit zich een oneindige pyramiae yan onbewuste doeleinden, wqarvan de top nooit kan worden bereikt. Tot de belangrijkste onderscheidingen van Kunkel's karakterkunde behoort vol gens spr. die van zakelijkheid en Ik-dienst Alle menschelijk gedrag bestaat in een BINNENLAND. Lafhartige moord te Zoeterwoude. De daders zijn gearresteerd. (Stadsnieuws, le Blad). Het slot van de 7de lustrumviering der V.V.S.L. (Stadsnieuws, le Blad). Rede van Dr. Colijn over Nederland in crisistijd. (3e Blad). Motor te Maarssen tegen een boom ge reden; twee dooden. (Gemengd, 3e Blad). BUITENLAND. Overleden is de Spaansche staatsman Sanchez Guerra. (Buitenland, 3e Blad). Goering „op jacht" in Polen. (Buiten land, 3e Blad). Het a.s. bezoek der Fransche ministers aan Londen. (Buitenland 3e Blad en Tel. le Blad). Voorloopig rust in het Verre Oosten. (Buitenland, 3e Blad). LEIDSCH CRISIS-COMITE. WIJ KOMEN WOENSDAG BIJ U AAN! JlilM— U STELT ons TOCH MIET TELEUR verbinding van deze twee. De lk-dienst is steeds isoleering, losmaking uit de ge meenschap met anderen, losmaking ook uit de gemeenschap met het leven. De waardeeringsschakel van zulk een mensch vertoont een voortdurende schommeling tusschen zijn minderwaardigheidsgevoel en zijn streven naar superioriteit. Naar mate de spanning tusschen deze polen grooter is, neemt ook zijn prikkelbaarheid toe. De menschen ik-dienst ziet ook de we reld door een gekleurde bril wat tenge volge heeft dat het karakter steeds meer gaat verstarren. Dit verstarringsmecha nisme noemt Kunkel den „Teufelskreis". Zakelijkheid daarentegen wil zeggen: In voortdurend contact staan met het leven waaruit telkens weer nieuwe mogelijkhe den opkomen. Tegenover de prikkelbaar heid van den ik-dienst staat daarom de fijngevoeligheid der zakelijkheid. Beide staan tot elkaar in omgekeerde verhouding Nadat spr. Kunkel's meening ten op zichte van den lk-dienst had uiteengezet, waaruit bleek, dat Kunkel zegt, dat de ik-dienst niet aangeboren is, maar ont staat uit de verkeerde houding der vol wassenen tegenover het kind, wees hij erop, dat er een nauw verband bestaat tusschen den ik-dienst en den inzet voor leed en lijden. Volgens Kunkel's beschou wing vervult het leed daarom een centrale en noodzakelijke plaats in het leven. In het leed wordt een karakter in de smelt kroes geworpen, om bevrijd te worden van den ik-dienst en te komen tot een zake lijke levenshouding. Achter alle vragen over opvoeding ligt de vraag naar de zelfopvoeding. Ook za kelijk en moed werken aanstekelijk. Voor de waarde van ons werk is het daarom van de allergrootste beteekenis of wij zelf uit onzen ik-dienst verlost zijn. Nergens weegt dat zoo zwaar als op het terrein der godsdienstige opvoeding. Kunkel wijst erop, dat godsdienstonderwijs, dat door sterk ik-dlenstige menschen gegeven wordt, afschrikwekkend moet werken. Kunkel is niet van meening, dat de mensch in eigen kracht zijn karakterge breken kan overwirtoen. Het eenige wat wij kunnen, is de belemmeringen d;e de genezing verhinderen, uit den weg ru.men De omkeer zelf is genade. Hier stemt, al dus eindigde spr. zijn met groote belang stelling beluisterde rede, de practische er varing der wetenschap overeen met de leer van het christendom. Na de pauze is het jaarverslag, dat uit voerig op de vereenigingszaken een terug blik gaf door den secretaris, den heer De Maaker uitgebracht. Ook zijn nog enkele mededeellngen ge daan aangaande de V.O J.O. Op de gebrui kelijke wijze heeft tenslotte de heer van der Baan de goed bezochte vergadering gesloten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 1