Noodlanding vliegtuig bij Hoorn - Ontsporing sneltrein ParijsWeenen Hel geheimzinnige Landhuis 75,te Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad Noodlanding van een legervliegtuig bij Hoorn. FEUILLETON. TYPISCH SPELMOMENT UIT DEN VOETBALWEDSTRIJD E.D.O.BLOEMEND AAL te Haarlem gespeeld. Het militaire vliegtuig FCX 450 moest bij Hoorn een noodlanding maken. Het toestel sloeg over den kop en kwam in een sloot terecht. De,waarnemer wist er uit te springen, de bestuurder zat bekneld en moest uitgezaagd worden. Beiden bleven ongedeerd. IN AFWACHTING, - Een straiworp in den wedstrijd WesterkwartierKoog Zaandijk. Westerkwartier werd kampioen. Ie klas Westelijke afdeeling. GöRING MET DE COLLECTEBUS. Göring, Gobbels, Schacht en andere bekende persoonlijkheden collecteerden te Berlijn voor de winterhulp-actie. DE BEKENDE ACTEUK WILLEM HUN SOHE die Zondag te Amsterdam overleden is. WILEY POST'S NIEUW STRA- TOSFEER-REOORD. Het specjale oostuum van den vliegen voor dezen tocht. ONTSPORING SNELTREIN PARIJS—WEENEN bij Vai- hingen. Vier personen werden gedood. uit het Engelsch van Hugh Walpole en J. B. Priestley, door H. A. C. S. 32) Toen wij tenslotte teruggeloopen waren tot ongeveer veertig meter van Farthing Hall. stond zij stil en legde haar hand op pijn arm. Iets zeer ernstigs ging komen, ik Jon dat merken. .Luister, mr. Newlands", togon zij, heel ernstig. „Als u mij wenscht to helpen en misschien Mark ook dan h er iets, wat u kunt doen. Wilt u, als het e blieft, komen kennis maken met mijn rider, zoo spoedig mogelijk, en zoo lang als u kunt bij hem blijven? Hij Is driftig en nogal excentriek, maar hij is een gentle- pan, hoe vreemd hij soms mag zijn, en Ik ton er zeker van, dat u hem erg interes- tont zult vinden. Ik weet ook, dat hij het Prettig zal vinden met u te praten. Mark b te jong .Maar lk ben oud genoeg voor alles, een tijdgenoot van uw vader, ls het niet?" Nu kon zij lachen. „Neen, het spijt mij, too meende lk het niet. Maar u moet be- Pijpen, wat lk bedoelde. U zult komen, toet? Misschien morgen. Ik zal probeeren I 'ets voor elkaar te krijgen". Wij lieten het hierbij. Ik heb enorme I Empathie voor haar, Mark, meer dan voor I tonig meisje, dat ik, deze laatste twee I ™en ontmoet hpb. Ga door en overwin. I to jouw rhapsodieën en dolende-ridder- I toiiup, zijn, met het oog op haar, niet mis- Plaatst, En nu ben ik benieuwd wat ik «oen zal, met het oog op de ontmoeting I ®et die Rosalinde van mij. Steeds je ROBERT. 20 Jennyn Street. Beste Bob, Een half uur geleden vond lk je langen en zeer Interessanten brief in de club. Ik heb nu slechts vijf minuten, maar lk krab bel dit briefje, om je te vertellen, hoe jouw ontmoeting met Jean mij ontroerde. Ik steek je brief in mijn zak en zal hem ver schillende keeren inzien vanavond; jij hebt haar zóó dicht bij mij gebracht, dat ik het gevoel heb dat zij hier nu, met mij, in de kamer is. En ik kan je niet vertellen, wat jouw sympathie voor haar voor mij beteekent; Jij bent de beste vriend, dien ik ln de wereld heb, en ik hecht aan jouw opinie over menschen en dingen een veel grooter waarde dan misschien goed voor je ls om te weten. Jij hebt mij bijna dui zelig gemaakt van opwinding; er ls een zekere groote geruststelling voor mij in je brief, alsof ik nu weet, dat deze zaak wer kelijk voor mij in orde zal komen. Je be grijpt, dat lk, ofschoon ik de laatste week het gevoel had, dat lk iets voor haar ging beteekenen, geen werkelijke zekerheid daarvan had. 't Is niet, dat ik te beschei den ben, maar meer dat, wanneer je iets vreeslijk erg wenscht, je het gevoel hebt, dat het geluk je niet meeloopt; de appel, waar je naar verlangt, valt meestal nooit binmen je bereik. Maar dat Jij haar be wondert en het gevoel hadt. toen Je met haar praatte, dat zij aan mij dacht, dat zijn twee eenvoudig wonderbare dingen. Ja, het ls verbazend gek, dat jij daar nu met Trump optrekt, zooals lk nu hier met de afgrijselijke schim van Jean's broer. Jij zult Marjorie binnen een dag of twee, vinden, vermoed ik, een beetje met haar praten, verwonderd zijn hoe jullie beiden zoo dwaas konden zijn en dan zal alles voorbij zijn. Dan zal ik jullie beiden spoe dig weer zien; feitelijk is mijn optimisme vanavond zóó sterk, dat ik mij zelfs kan voorstellen hoe binnen enkele weken Jean en ik en jij en Marjorie, wij met ons allen ergens een gezellig dinertje zullen hebben. Hoe wensch lk, dat het waar mocht zijn! Maar deze kamers, waarin lk ben, geven mij, dat moet lk bekennen, geen moed. Vóór je brief kwam, had lk er een walg van; zij hebben de meest sombere, moorddadige atmosfeer. Ik las vandaag ergens een artikel, dat een van die kleine hotels ln Londen beschrijft, waar de men schen komen en logeeren, een van die ver schrikkelijke plaatsen, waar oude dames met elkaar fluisteren en het lijk onder de sofa verborgen is. Zie Je, deze kamers zijn van die soort. Nu niet meer. En schrijf naar hier. Ik zal spoedig weer aan jou schrijven. Om je de waarheid te vertellen het wekt mij op, wanneer lk ,4e Bruine Stier" op de envelop schrijf. Wat houd lk van dat dal, met zijn wind en regen en rust! Steeds je MARK. 20 Jermyn Street. Beste Bob, Ik laat op mijn brief van gisteravond een anderen volgen, niet, omdat er iets gebeurd ls, maar het ls een feit, dat, nu lk weet, dat jij op vijf minuten afstand van Jean bent, en haar op dit oogenblik mis schien ziet, het mij zóó rusteloos maakt, dat ik alle mogelijke kracht moet inspan nen om hier te blijven, en niet met den eersten trein naar jullie toe te vliegen. Maar ik wil niet gaan voor ik dien jongen ellendeling, Rossett Jr., die nu ergens te pruilen zit, te pakken heb .Ik heb plan, vanavond ln de geheimen van dat ge- meene hol van hem binnen te dringen, ik ben er achter, waar dat is en zal daar ver moedelijk een ellendigen avond doorbren gen. Ik heb een afschuw van nachtclubs en hun bewoners en deze moet een van de allerslechtste zijn, naar ik hoor. Vandaag vriest het en Londen is onbewolkt en stil; er is op alles een kleurig waas. Ik dineerde gisteravond met een Amerikaan, die zei, dat Londen te vies ls om aan te pakken, en zoo is de stad nu op het oogenblik, zij ls als een oude dame, ingestopt Ln een nogal vuile, grauwe sjaal. Maar erg arro gant, hoogelijk met zichzelf ingenomen, ieder ander verwenschend. Zooals ik den Amerikaan gisteravond vertelde, zij is een zóó krachtige persoonlijkheid, dat geen vreemde invloeden ook maar lets met haar bereiken kunnen, en daar moeten we voor danken, zeg ik. Maar dat ls toch niet het eigenlijke van mijn gedachten, om vier uur op dezen donkeren middag, in deze sombere kamer, waar al de meubels stinken naar onge trouwde heeren, die, van eenzaamheid en verveling zelfmoord hebben gepleegd, waar nog geurtjes hangen van verschaalde whisky, van onbetaalde rekeningen en van de gemeene uitvluchten van ongeschikt dienstpersoneel. En den geheelen tijd hangt de schaduw van den ouden Rossett om mij heen. Vreemd, zooals de persoon lijkheid van dien waarschijnlijk doodge- wonen dronken verkwister je bezig houdt. Het komt gedeeltelijk wel daardoor, dat hij ■op het oogenblik zoo onbegrijpelijk ls. Waarom zou hij mij eerst liefhebben, als een lang geleden verloren geraakten broe der, aandringen op mijn gezelschap, en dan plotseling probeeren mij te vermoor den? Hij beweert, dat ik mij in zijn familie indrong, maar ik geloof niet, dat hij ge noeg om zijn familie geeft, om zich te ergeren over iemand, die zich indringt, en, in elk geval, werd ik er maar oppervlak kig ln betrokken. Ik ben er zeker van, dat hij weet, dat ik zijn dochter kuste, en, natuurlijk, vertelde ik hem, dat ik gewei gerd heb zijn zoon geld te leenen, maar ik verbeeld mij, dat er in deze heele geschie denis iets diepers zit. De sleutel die hem open krijgt, is, daar ben lk zeker van, zijn liefde voor den grond, waar hij op staat, een soort van hysterische, bijgeloovige liefde, zoo stel lk mij die voor. Ik merk hoa ik zelf daar eenigszins zoo wordt; indien iemand lang genoeg rustig in dat dal blijft, dan zal elk takje en elke kromming van den heuvel iets persoonlijks voor hem worden. Het contract met alles daar zou je arrogant maken ,je zoudt het gevoel hebben, 'dat je met die plek een geheim hadt, dat alleen aan je zelf was toever trouwd, je zoudt over ieder ander veront waardigd zijn als over een indringer, en je zoudt daardoor een soort van pedant ge voel van onsterflijkheid krijgen. Er is een schilderij van Utrillo, een van zijn vroegere werken en een van zijn beste: een Parij- sche straat, natuurlijk, met die witte ge bouwen, waar hij zoo dol op is en ieder huis op die schilderij, elke deur. en elke lantaarnpaal heeft precies diezelfde zelf bewuste arrogantie, alsof zij alle, de ven sters en de deur en de witte muren, je ver trouwelijk toefluisteren; „jij blijft bij ons en wij zullen het samen aan de wereld ver tellen; jij bent juist degene, op wlen wij rekenen". Ik vermoed, dat Rossett dit soort arrogantie liet ontplooien, toen hij hoe langer hoe intiemer werd met zijn drie grillige heuvels en zijn babbelend riviertje en zijn langen, zwijgenden weg, die je ner gens heen brengt, zoodat elke Indringer een beleediging is voor zijn trots. Ik weet het niet, of ik er werkelijk op gesteld ben, maar lk heb behoefte er terug te komen en ik moet er terugkomen. Ik zal den jon gen doordraaier vinden, hem bij zijn vuile nek pakken, hem naar zijn vader sleepen en dan Jean weghalen, Intusschen zal ik je dankbaar zijn, zoo dikwijls je mij kunt laten weten, dat je haar gezien hebt. Steeds je MARK. „De Bruine Stier". Garrowdale. (Wordt vervolgd)). j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1934 | | pagina 5