Terugkomst voetballers uit Zwitserland - Stroomlijntreinen in Amerika
J5* Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON.
let geheimzinnige Landhuis
Wen en ColeridSe 1' en van de P01"
uit het Engelsen van Hugh Walpole
en J. B. Priestley, door H. A. C. S.
was het "iet mijn lunch-looze,
™°?erige reis duizendmaal waard? Heusch
uueuseh was het dat! Nu, ik moet 't kort
SÜSn' anders zal jij nooit tot het einde
stall Kn- Wjj stopten nu aan elk klein
kaïBfc'n-Het landschap werd open, met
Dp ?'lD8en en kleine steenen muurtjes.
EnJï -was' als He er een beetje van op-
Insch en zuiver, en de regen zóó
nrio?men met zichzelf ingenomen als ik
ïjjïï niecmaakte. "t Werd donkerder en
Wit I' cn boe langer hoe hongeriger.
Topla Pten weer. Ditmaal Penrith. Ik
jnin of meer dat dit pnze crisis was
terrü was bet! Daar stapte zij op het
hans en daar was 'I5' mÜn tasch in mijn
nl°t schter haar aan sluipend. Zij ging
den tv!,- station uit. Zij vroeg niets aan
en «a t i!e.b Zü ging ergens anders heen
.wist blijkbaar alles van de treinen. Zij
«deze reis al meer gemaakt,
teberrl de baar langs het perron, een
taschTn draa* naar links, zag haar haar
een w een eerste klas coupé zetten van
Har »ln' leeg' bescheiden treintje, dat
Si t, sw'ck zou 8aan- Zo°' daar moest
8ontKenKeswick bij de Meren, van
en Coleridge beroemde
Ik ben daar vroeger geweest. Jaren ge
leden. Je herinnert je, dat ik je eens ver
telde, hoe we op de helling van een berg
zaten en dat de regen in onze hard
gekookte eieren en in onze schoenen
drupte! Ja, dus het zou nog eens Keswick
worden! Zij was ondertusschen naar de
dames-wachtkamer gegaan.
We hadden een half uur te wach
ten. Ditmaal plaatste ik mijn tasch in
dezelfde coupé, vlak tegenover de hare,
en was niet langer beschroomd. Het godde
lijke oogenblik ging komen. Ik zat tegen
over haar. Het treintje was vertrokken.
Weer die verwarrende, verstikkende,
hartstochtelijke sensatie, die mij te pakken
had. Had ik niet pas van diezelfde sensatie
gelezen in die vervloekte magazines? Ja,
maar deze emoties waren mijn eigen
heelemaal mijn eigen en nieuw voor
mij, zóó nieuw, dat het leek, alsof ze hee
lemaal niet bij mij hoorden. Ik keek naar
haar en keek en keek. Ik kon nu een
beetje de bekoring analyseeren, die zij voor
mij had. Zij is prachtig. Ik denk, dat zelfs
jij. onromantische cynicus als je bent. dat
zoudt toegeven. Haar kléur is mooi, frisch
en met een teer waas. bleek, maar niet te
bleek, met een levenden gloed, nog onwe
tend, maar vol begeerte en zich nog niet
bewust van haar bekoorlijkheid. Zij is
bescheiden, daar doe ik een eed op, en
vriendelijk en lief. Dapper en eerlijk. Zij
kan lachen ook, dat weet ik. wanneer
enkele van die zorgen, die haar hinderen,
tot het verleden behooren. En zij zullen
tot het verleden behooren, als ik tenminste
iets begrijp van de vastberadenheid, die ik
in mijn hart heb. Zij nam een boek uit
haar tasch en begon te lezen. Wat denk ie
dat het was? pride and Prejudice!" Zij
had ongeveer een vierde deel er van gele
zen. Ik wist precies op welk punt zij was.
Opeens glimlachte zij. O. hoe gelukkig
was ik, toen ik zag, dat zij een oogenblik
haar zorgen kon vergeten. Ik kon er een
eed op doen dat zij glimlachte om mr.
Collins' brief. Ik kon het niet laten, ik boog
mij voorover en zei zoo vriendelijk moge
lijk: „Mr. Collins Is schitterend, is het
niet?"
Zij herkende mij opeens. De klank
van mijn stem, de manier waarop ik de
vraag deed. Zij gaf mij een van haar blik
ken. Zij bloosde. Ik kon zien. dat ze van
plan was om de vrouw-van-de-wereld
te zijn.
„Ja", zei ze stijfjes. „Hij is erg amusant".
Ik durfde weer. „Wij zaten gisteravond
naast elkaar In den schouwburg".
„Ja. ik geloof het ook.
„Een vreemde samenloop van omstan
digheden", mompelde ik.
Zij antwoordde daar heelemaal niet op.
maar zat met haar oogen verdiept in haar
boek. En toen, ellendige, verlegen lafaard,
die ik ben, durfde ik geen enkel woord
meer te zeggen! Het volgende half uur
zaten wij daar in een miserabele stilte
en nu had ik niet eens meer het genot van
haar aanbiddelijke neus, en haar betoove-
rende mond.
Wij waren te Keswick. De een of andere
soort van man een grof soort knecht,
een boersch chauffeur verbeeld ik mij
wachtte haar op. Zij had geen groote ba
gage. Alleen haar handkoffertje. Ik
volgde hen, zag haar in den schemer in
een erg landelijk uitziende auto stappen
en zij was weg.
Voor mij geen andere mogelijkheid dan
een kamer te nemen in het Stationshotel
hier. Voor mij niets anders te doen dan te
slapen en te eten (ik ben, wonderlijk en
onromantisch genoeg, tot beide dingen in
staat). Dat was gisteravond. Vandaag heb
ik Keswick doorzocht. Geen spoor van
haar, natuurlijk. Ik heb voorzichtig nage
vraagd. Maar wat voor gegevens heb ik?
Niets dan de kleeren, de landelijke chauf
feur, de vuile oude auto. Niettemin kan zij
niet zoo ver weg zijn. Keswick is haar
station. Dat was de knecht van haar fa
milie. Daar wil ik een eed op doen. ZIJ
hoort hier in de buurt thuis en ik zal haar
vinden, ook al moet ik de heele streek door
een zeef schudden. Ondertusschen ben ik
eenzaam en rusteloos. Hinc illae lacri-
mae 1). Vandaar deze lange brief aan
jou. En je zult meer van deze krijgen. Ik
heb niemand in de wereld dan jou aan
wlen ik mijn vertrouwen kan geven jou
brommige, gedesillusioneerde, sarcastische,
maar wonderbaar begrijpende duivel.
O Robert, waar is zij? Wie is zij? Wat is
zij? Is zij getrouwd of ongetrouwd? Waar
om is zij zoo ongelukkig? Maar zij glim
lachte om mr Collins, is 't niet
Je je toegenegen
MARK.
Peartree Lodge
Little Hurliford, Oxon.
Beste Mark,
Je twee bommen ontvangen, zij zijn be
hoorlijk ontploft. Ik ben er nog niet zeker
van of jouw avontuur, dat jagen achter
1) Daarom deze tranen.
een aardig meisje aan, dat je niet kent,
door Engeland heen, er een is van hof
makerij of van ridderlijkheid. Indien het
er op uitloopt een mengsel van beide te
zijn, dan mag je er zeker van zijn, dat je
verliefd bent. Maar jij bent er natuurlijk
al zeker van. Gelukkig, je bent niet slecht
af, daar, waar je bent. Indien je het meisje
nooit terugziet, of indien je ontdekt, dat
zij geëngageerd is met een jongmensch uit
Cumberland, die op het oogenblik in Su
dan is, maar binnenkort met verlof komt,
en in een nieuwe twoseater, of, Indien je
met haar kennis maakt en alleen ontdekt,
dat zij louter gegichel en domheid is, dan
zijn daar tenminste een aantal bergen te
beklimmen en je kunt, door te zweeten en
Je moe te maken, je gezonde zinnen terug
krijgen. Werkelijk, ik raad je aan probeer
een wandeling naar den top van de Great
Gable, vóór je een anderen stap doet.
Onderzoek hoe zij je lijkt op de Great
Gable. Ik waarschuw je echter, dat zij
waarschijnlijk den onaangenamen jongen
man, die met haar in de komedie was,
aanbidt, en dat hij waarschijnlijk heele
maal niet onaangenaam is. Feitelijk kon ik
den geheelen dag doorgaan met je te
waarschuwen 't is een ideale bezigheid,
dat waarschuwen, voor een onnut mensch,
die niets bijzonders te doen heeft maar
bescheidenheid en vriendschap moeten
ergens een punt zetten. Zoo wil ik alleen
maar zeggen dat ik er heelemaal niets van
weet, en dat ik verlangend op meer nieuws
wacht.
(Wordt vervolgd), j
TE HAUDROI waar de Duitschers in den wereldoorlog om wapenstilstand vroegen, is een monu
ment opgericht. Voor het gedenkteeken de trompetter, die het signaal Staakt het vuren" gaf.
TERUGKOMST HOLLANDSCUE VOETBALLERS UIT ZWITSERLAND na
aankomst te Arnhem. Leo Halle vertelt hoe hij den bal uit zijn doel stompte.
V.l.n.r. Halle, Herberts (lid techn. commissie), Tribeis (techn. commissie),
van Run en Jan Dommering.
STROOMLIJNTREINEN IN AMERIKA. De nieuwe stroomlijntrein van de Union Pacific heeft op zijn eerste reis direct al
twee nieuwe records gevestigd. Van Los Angeles naar Chicago weed 38 uur en 49 minuten over gereden en naar New York
56 uur en 56 minuten.
ZAL DE KONING VAN SIAM AFSTAND DOEN VAN DEN TROON? De
koning op zijn buiten in Surrey (Engeland) waar hij zich heeft teruggetrokken,
aan het fotografeeren.
MGR. JANSEN die aan het Eucharistisch Congres te Buenos Aires deelnam,
verlaat het s.s. „Flandria" bij terugkomst in Amsterdam.
