8 October-feesten te Alkmaar - Schaak les op school - Het Albert-kanaal DE FREGATVOGEL 75*le Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. HET DRUIVENFEEST OP MONTMARTRE. De koningin van liet driyvenfeest deelt op de Place du Caroussel aan 2000 schoolkinderen druiven uit. DE INGANG VAN HET ALBERT-KANAAL bij Petit Lanaye, gegraven tusschen de steile wanden van den St. Pietersberg. Het kanaal wordt 16 October door Koning Leopold in gebruik gesteld. TENNISWEDSTRIJD v. GRAMM NüSSLEIN. Nüsslein (links) feliciteert von Gramm na diens overwinning. door George Owen Baxter, naar den Amerikaanschen roman bewerkt door J. M. P. 23) „Ik kon geen anderen uitweg vinden. Het was dat, of dooden in koelen bloede". „Dan begon zij, een koude gloed in haar oogen. Dadelijk daarop echter bloos de zij. „Ik schaam mij er over", zeide zij. „Met uw vader is alleen de rechte weg mogelijk", zeide hij. „Dat weet ik, dat herinner ik mij". Er kwamen tranen in haar oogen. „Hoe ziet hij er uit?" „Het verdriet is op zijn gelaat te lezen, maar hij is nog sterk en stevig; zijn haar is grijs". „Hoe doorstond hij het nieuws?" „Als een rots, maar God helpe neef Ed gar! Maar ik moet vlug spreken". „O, James Geraldi. wat heb je voor mij gedaan!" „Niets, ik zou tienmaal zooveel doen om een man als hij te vinden, maar er zijn geen andere. Luister nu!" „Ik zal elk woord onthouden". „Onze brave neef Edgar zal vanavond of morgenavond het geheele relaas van Renney te hooren krijgen. Wat zal hij dan doen?" „In elk geval kan hij niet met moeder trouwen, de hemel zij dank!" „Bent u daar zoo zeker van?" „Met de wetenschap, dat mijn vader leeft?" „Trouwen duurt maar een paar minuten voor den rechter. Wel, als hij met haar ge trouwd zou zijn, dan zou hij een nieuw dwangmiddel hebben tegenover uw vader. Wij moeten het aan uw moeder vertellen". „Neef Edgar kan haar laten gelooven, dat wit zwart is; hij kan haar alles wijs maken". „Misschien, maar dat wijsmaken zou wat tijd kunnen kosten en dat is, wat wij noodig hebben, tijd, daarvoor moeten wij bidden". „Ja, ja, als hij den gouverneur kan spreken „Dat zal niet zoo gemakkelijk zijn. Neef Edgar's handen zijn gevuld met geld". „De gouverneur ls een eerlijk man!" „Ongetwijfeld, maar hij heeft vrienden, die misschien niet zoo eerlijk zijn. Op het zelfde oogenblik, dat Renney aankomt met zijn verhaal, zal neef Edgar een stroom van geld naar het staatscapltool zenden en hij zal wel weten, welke omkoopbare politici hij moet bedenken. Zij zullen trachten te beletten, dat uw vader gratie verkrijgt, dat zullen zij met alle geweld willen verhoeden, omdat uw vader als een wild dier moet leven, zoolang dat wordt tegen gehouden". „Juist", zeide zij, zich dwingende om kalm te blijven en te kunnen nadenken. „Hier is een brief, u moet dien alleen georuiken, als het hoog noodig is". Hij gaf haar een open envelop en zij las den brief, geschreven met een vlugge, vaste hand: „Lieve Olivetta, heb nog een oogenblik geduld. Vijf jaar lang heb ik getracht iemand te vinden, dien ik veilig naar je toe kon zenden. Eindelijk heb ik dien ge vonden. Ik kan je melden, dat ik binnen een paar dagen in staat zal zijn weer mijn plaats in te nemen onder de wettige bur gers; dan kom ik bij je terug. Ik zend je dit briefje, omdat ik op de hoogte ben van Edgar en zijn kuiperijen. Geloof mij. lieve, als ik je zeg, dat niettemin niets mij kan weerhouden van jou en onze lieve dochter te houden. Adieu, in grooten haast, Robert". „Maar waarom kan ik den brief haar nu niet laten zien?" vroeg het meisje, hevig bevende. „Zelfs neef Edgar zou dezen brief niet kunnen wegredeneeren". „Hij zou een manier vinden, vrees ik: be waar hem dus voor het laatste moment en verlies intusschen uw moeder niet uit het oog, dag en nacht niet". „Volg haar al seen schaduw". „Ja, ja, ik zal wel een manier vinden". „En tegenover uw neef Edgar zoudt u kunnen doen voorkomen, alsof u berust". „Dat zal ik ook probeeren, maar hij is erg slim. En wat gaat u doen?" „Ik ga terug, naar uw vader, hij mocht mij noodig hebben. Neef Edgar's geld zal al aan het werk zijn, voordat hij met mo gelijkheid bij den gouverneur kan zijn, vrees ik; intusschen moeten wij den strijd aan dezen kant aan u overlaten, het ligt geheel in uw handen". „Ik zal u niet teleur stellen". „Wees dapper, wees flink en denk altijd tweemaal Adieu voor een dag of twee". „Hoe gaat u weg?" „Ik zal probeeren te gaan. zooals ik ge komen ben, door den kelder en zoo naar den kelder van het hotel en dan verder door de bijgebouwen". Haar oogen glansden van bewondering, maar die uitdrukking maakte plaats voor een van schrik bij het hooren van geluid in de gang. Zij snelde naar de deur om die op slot te doen. maar voordat zij de deur bereikte, keek zij om. Geraldi was al verdwenen Daarop ging zij naar het venster terug en haalde even diep adem, terwij] zij bij zichzelf herhaalde ,dat zij „dapper en flink moest zijn en goed moest nadenken'' Toen zij de kamer verliet, was er niemand in de gang. HOOFDSTUK XX. In het hart van de stad Sankeytown, waar de ontwikkeling van het zakenleven en de duurte van den grond de gebouwen steeds hooger deden worden, stonden nog eenige kleine hulzen en winkels. De straten hadden er nog hun slingerenden loop ge houden en de huizenblokken waren door sneden met een warnet van kleine sloppen en stegen, die waarschijnlijk ontstaan wa ren uit de paden, waarlangs het vee uit het oorspronkelijke dorp naar de weide werd geleid. Midden in dit oude stadsgedeelte stond een kleine winkel; er was geen deur aan de straat en op het eerste gezicht was de ligging slecht voor een zaak en vooral voor een bank van leening met een uit stalling van goedkoope bijouterieën, twee dehands horloges, gouden en zilveren spo ren, zelfs fraaie zadels en hoofdstellen, ingelegd met metaal en parelmoer, om niet te spreken van kostbare pistolen, geschikt voor een koninklijke hand. Toch konden de drie gouden ballen, het bekende uithangteeken. slechts opgemerkt worden door iemand, die er in slaagde om de meest obscure steeg in Sankeytown te vinden, het nauwste en donkerste straatje. Er was geen trottoir, geen plaveisel, in den zomer was het er dik van het stof en in den winter was de weg bijna onbegaan baar van de modder. En toch bleef deze winkel jaar in, jaar uit bestaan, als een plant, die grond en klimaat in de woestijn of tusschen de bergrotsen kan trotseeren. Nieuwsgierigs menschen beweerden, dat er dagen achter een geen mensch in den winkel kwam en als er iemand kwam om eens poolshoogte te nemen, dan beyond hij, dat de pand huishouder een kleine, verschrompelde man was, gekleed in een jas, die veel te groot voor hem en aan de polsen gerafeld was. Hij had een paar meelijwekkende, zwakke oogen, die met de onschuld van een kind opkeken, als hij sprak en vooral vrouwen hadden zelden het hart om af te dingen als hij een prijs noemde. Er was echter nog een andere toegang tot deze kleine bank van leening en deze was verborgen tusschen twee of drie lood sen. welke de eigenaar van den winkel ge bruikte voor de opslag van afval van allerlei aard, hoofdzakelijk landbouwwerk tuigen, zooals maaimachines, ploegen en harken, een onontwarbare massa ijzer in alle stadia van verwoesting. Door dezen verborgen toegang tot den winkel kwam Geraldi binnen. Er was een blinde deur in den zijmuur, maar hij vond deze en door een spleet forceerde hij het slot. In de donkere gang binnen gekomen, bereikte hij met behulp van een paar stra len uit zijn zaklantaarn een tweede zware deur, van huiten van hout, maar aan den binnenkant beslagen met dikke ijzeren platen. Deze deur had ook een slot, maar juist daardoor was zij kwetsbaar voor den fregatvogel, .(Wordt vervolgd). HERDENKING VAN ALKMAAR'S ONTZET. De optocht trok wederom veel1 be langstelling. Een der wagens uit den stoet, voorstellende de smederij voorheen en thans, met jongens van de ambachtsschool. RUITERFEEST IN POTSDAM. De Kuban Don Kozakken demon- streeren hun rijkunst. TIJDENS HET BEZOEK VAN MUSSOLINI AAN MILAAN botsten twee vliegtuigen, die boven de stad vlogen, tegen elkaar. De beide piloten wiBten zich door middel van een parachute te redden. De vliegtuigen stortten op straat neer. AAN DE OPENBARE LAGERE SCHOOL AAN DEN VOORWEG TE HEEMSTEDE wordt thans, in navolging van de openbare school te Utrecht, schaakles aan de leerlingen gegeven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1934 | | pagina 5