PRIMA GELDBELEGGING LEIDSCH DAGBLAD - Tweede Blad Maandag 17 September 1934 KERK- EN SCHOOLNIEUWS TE KOOP 466e STAATSLOTERIJ SPAANSCHE BRIEVEN. AGENDA. PREDIKBEURT. RIJNSATERWOUDE. Chr. Qeref. Kerk: Dinsdag, nam 8 uur (Z.T.), ds. D. W. Laman van Mlddelharnis. RECLAME- 7694 NED. HERV. KERK. Drietal: Te Schevenlngen (vac. wijlen B. Tichelman» H. J. C. van Deelen te Oos terend), dr. R B. Evenhuis te Zaandam- Oost en J. A. Raams te Kloetlnge. Beroepen: Te Haarlem (geestelijk ver zorger van de stichting voor lijders van Tallende ziekten) J. H. Stelma te Nieuw- Dordrecht. Aangenomen: Naar Eindhoven (hulp- pred.) H. J. van Heerden, cand. te Haarlem Bedankt: Voor Bruinisse C. C. Blok te Westmaas. HET 40-JARIG AMBTSJUBILEUM VAN FROF. Dr. J. R. SLOTEMAKER DE BRUINE. Een magistrale predicatie! Prof. dr J. R. Slotemaker de Bruine, onze minister van Sociale Zaken, mocht gisteren den dag herdenken waarop hij voor 40 jaar te Haulerwijk (Fr.) in de Ned. Herv. Kerk in de heilige bediening gesteld werd. Hij heeft van geen openlijk huldebe toon willen weten maar behoefte gevoeld in het midden der gemeente dezen dag te herdenken. En zoo bediende hij gistermor gen het Woord in de Kievitkerk te Wasse naar, waar de plaatselijke predikant, dr. H. J. Honders, hem bereidwillig zijn beurt had afgestaan. Voor dezen dienst bestond groo ve belangstelling zoowel van de zijde van de Wassenaarsche gemeente als daarbui ten. Het bedehuis was tot de laatste plaats bezet. Onder hen, die het vulden, zagen wij de minister-president dr. H. Colljn, met diens eehtgenoote; de ministers van Defen sie. dr L. N. Deckers (R.K.) en mr. P. J. Oud: de minister van Staat, het Tweede Kamerlid jhr. mr. D. J. de Geer; jhr. mr. Dr. N. C Gijselaar, lid van de Eerste Kamer en oud-burgemeester van Lelden en de grif fier van de Eerste Kamer, Jhr. mr. W. A. Beelaerts van Blokland. Dr. Slotemaker opende den dienst met het votum en het doen zingen van Ps. 110 25 en 80, waarna hij de Apostolische Ge loofsbelijdenis las, door de gemeente staande beantwoord met het zingen van het slotvers van Gez 52. Hierna las de voorganger een gedeelte van Jer. 9 en Joh. 4, om vervolgens als stof der over denking te kiezen den tekst waarmede hij voor 40 jaar te Haulerwijk intrede deed, n.l. Ps. 36 10 „Bij U is de fontein des levens". Nadat de voorganger de gemeente drie verzen van Ps. 42 had doen zingen, ving hij zijn predicatie aan met een her innering aan zijn intrede voor 40 jaar. Spr. heeft geen behoefte gevoeld, dezen dag opzichtig te vieren, maar kon het tegenover God en menschen toch ook niet over zich krijgen, hem onopgemerkt te doen voorbijgaan, want daarvoor zijn hem teveel vriendelijkheden ten deel gevallen. Daarom wenschte spr. een woord te spre ken in de kerk. waar hij 2 jaar als hulp prediker op den kansel stond en nu eiken Zondag als kerkganger onder zit. Zijn tekstkeuze geeft aan de richting van spr.'s leven. Er moet een fontein zijn want in het leven is dorheid en stilstaand water kan ons niet helpen. De Psalmist zegt, dat het niet in het leven en niet in de schep ping en niet bij menschen is. maar daar bovenuit. Spr. koos deze tekst als intree- tekst omdat hij kwam in een gemeente waar het in elk opzicht een woestenij was. Geen kerkgangers, geen Bijbels, geen sa cramenten: spr. hoopte er iets te brengen van de fontein des levens. En dat temeer, wijl het in Haulerwijk ook economisch en sociaal een woestenij was. Het was in 1894, het jaar van de stichting van de S.D.AP. en den voortdurenden strijd tusschen Troelstra en Domela Nieuwenhuis. Het was in die dagen niet ongewoon, dat een predi kant kwam in een arbeidersgezin om een woord te spreken van Jezus den Heiland, en het hoofd hem toevoegde, wijzend op het portret van Domela Nieuwenhuis aan den wand: „dat is de messias!" Moest spr. gelooven dat in ontzetting van de maat schappelijke ordening een fontein des le vens was? Immers: nooit kreeg een ziel vrede door eenige maatschappelijke orde ning. De mensch wordt alleen veranderd van binnenuit. Daarom greep spr. naar deze tekst. De Vader heeft in Jezus Chris tus Zijn hart geopend en door de planting van het Kruis proclameerde God de ge rechtigheid in de wereld en deed Hij de fontein des levens openspringen. Het Kruis is de openbaring van de barmhartigheid in de wereld als geen ander ding. Wie over sociale gerechtigheid spreken wil. kan dat niet waarlijk doen als hij het Kruis voor bijgaat. Spr. verhaalde van den zegen dien God gaf in zijn eerste gemeente waar har ten krachtdadig werden omgezet. Zoo wilde spr. zendeling en evangelist zijn en nimmer heeft hij een ander ideaal gehad. In vogelvlucht ging Dr. Slotemaker ver volgens zijn ambtelijken loopbaan voorbij, in welk verband hij ook wees op zijn aan raking met het sociale leven en het Chr. Nat. Vakverbond, met wlen hij op het allerinnigst is verbonden. Spr. leven is to taal anders geworden dan hij knielende in Haulerwijk ooit gedacht had. In één ding is zijn ideaal echter hetzelfde gebleven: Bij U is een fontein van leven. Er is in onze dagen gerucht over reorganisatie der kerk, maar spr. diende reeds voor 30 jaar een uitgewerkt reorganisatie-plan bij de Syno de in. Er is gerucht over de kerk in de groote steden, maar spr. schreef reeds voor 35 jaar dat alleen het parochiestelsel de kerk helpen kan. Spr. weet de beteekenis van organisatie en wetten zeer wel, maar niemand zal daartegen kunnen zeggen: Bij U is de fontein des levens. Wie het sociale leven doorzoekt tot op den ondersten wor tel, stuit altijd weer op geestelijk-zedelijke dingen. We moeten hebben gerechtigheid en samenbinding. Dat alleen bij God de fontein van het leven is, geldt ook natio naal en internationaal. Er moet gezag zijn en die is zonder slapheid en tyrannie niet mogelijk als de gezagsdrager niet erkent, dat het gezag ergens uit moet opwellen. We kunnen theoretiseeren over den enke ling, maar waar is het i uister gezegd dan eenige uitstekend Verhuurde kleine Hidden. stan som Iswoningen. Huuropbrengst f. 2740. Koop- f. 30.000. Inlichtingen Dij H. P. JASSEN, Oude Singel 20, TeleL 2271. door den Heiland die 1 schaap meer achtte dan 99? We kunnen niet werken zonder gunst en daarom wordt er ln de politiek zoo vaak gewerkt met menschengunst en toch rampzalig is de mensch die van men schengunst afhankelijk is De menschen willen niet zeggen: BIJ U is de fontein van het ieven en dat verklaard ten diepste al len nood. Merkt de wereld altijd aan ons, aldus spr. dat bij God de fontein van het leven ls? De realiteit van den tekst kan niet verstandelijk bewezen en mathema tisch geconstrueerd worden. Het moet geen hersen- maar een zlelezaak zijn. De vraag is of wij waarachtig geleerd hebben te drinken uit den levensfontein. Wat Jezus aan de Zijnen geeft, geven zij weer door en zoo worden zij als een fontein springende tot in het eeuwige leven. Zoo moet de in nerlijke vrede ons deel worden als we met God verzoend worden in Christus. Rust niet, zoo besloot spr. zijn indrukwekkende predicatie voor ge hebt gedronken en ge het anderen hebt doorgegeven. Amen. Eerbiedig hief daarna de gemeente aan Gez. 220 3 „Deze Herder gaf zijn leven, Zooals nooit een herder deed". Na het gebed deed de voorganger zingen Ps 73 13. Alvorens hij echter den zegen wilde uitspreken nam dr. H. J. Honders, Ned. Herv predikant ter plaatse, het woord om als praeses van den kerkeraad een woord van gelukwensch te spreken. Als wij met den jubilaris denken aan zijn loopbaan, aldus spr., danken wij het hem en voor hem Namens de gemeente van Wassenaar wilde spr dr. Slotemaker de eere brengen die hem toekomt. In dit ver band herinnerde dr. Honders aan den ar beid als hulpprediker van dr. 61otemaker, waarbij zoovelen hebben mogen genieten van zijn oratorische gaven en pastoralen arbeid. Spr. huldigde in den jubilaris den trouwen kerkganger, die zich in ootmoed schaart rondom het Woord. Heb dank, al dus dr. Honders voor uw aristocratie des geestes. Wij eeren u echter ook als dienaar der kroon, en de gemeente van Jezus Christus, ook al schiet zij tekort, maakt ook Min. Slotemaker mede tot een mid delpunt van haar gebed, opdat God hem bekwame tot waterputter en waterdrager in ons volksleven. Wij eeren u het meest, aldus spr. als Verbi Divini Minister Die naar des Goddelijken Woords. Spr weet zich de tolk van duizenden in den lande. God gaf aan den jubilaris genade en eere en daarom verzocht spr. de gemeente den jubilaris toe te zingen Ps. 84 6. Met een enkel woord dankte prof. Slo temaker de Bruine voor deze vriendelijke attentie. Hij wilde er echter den kerk historicus Honders op attent maken dat hij tezeer een Gereformeerd mensch is om te eindigen bij wat men een mensch toe zingt. waarom hij de gemeente tenslotte verzocht staande aan te heffen den slot zang van Ps. 72 11 „Zijn Naam moet eeuwig eer ontvangen" enz., waarna de voorganger den dienst besloot met het uitspreken van den zegen. DE EENHEID ALLER GEREFOR MEERDEN. Gelijk te verwachten is komen in de Geref. kerkelijke pers de stemmen los over het met algemeene stemmen genomen besluit van de jongste Generale Synode der Chr. Geref. kerk om niet samen te spreken met de deputaten van de Generale Synode der Geref. Kerken over de punten die beide groepen gescheiden houden en verdeelen. In het leidinggevend orgaan der Geref. Kerken „De Heraut" merkt prof. dr. H. H. Kuyper. de hoofdredacteur, op hoe goed zij die op eenheid aansturen het ook be doelden, hun actie de groepen nog verder van elkander heeft verwijderd. Wat de Chr. Geref. kerk betreft, „Van eenige te gemoetkoming, eenige bereidheid om den weg tot eenheid te banen, is dus geen sprake. Dat zulk een besluit met alge meene stemmen kon genomen worden, dat niet één broeder opstond om een ander ge luid te doen hooren. is wel het droefst". Prof. dr. K. Schilder, hoogleeraar aan de Theol. School te Kampen, oordeelde in het Geref. weekblad „De Bazuin" „Ik meende, dat christenen moesten blij zijn, als ze konden praten met behoud, aanvankelijk van eigen meening. Niet eens praten. Maar indertijd hebben de Apeldoomsche leiders wel met den heer Kersten gepraat. Dat mocht toen welEn binnenkort gaat één van hen praten met prof. Haitsjema; waar ook niets tegen zou zijn, als 't niet was onder erkenning, dat deze hoogleeraar Gereformeerd is. En ds. Jans sen doet ook mee. Maar dat men met al gemeene stemmen besluiten durft, niet eens te willen praten, dat demonstreert voor de zooveelste maal dat niet alles kerk is, wat kerk heet. Dit is de daad der secte". De bekende Haagsche predikant, dr. K. Dijk, voorzitter van de Generale Synode van Middelburg, onder wiens leiding het besluit genomen werd de Chr. Geref. kerk uit te noodigen tot een samenspreking, schrijft eveneens over deze aangelegenheid in het Kerkblad van de Geref. Kerken van 's-Gravenhage. Hij wijst er op hoe merk waardig het besluit van de Zwolsche Synode der Chr. Geref. Kerk toch wel is. „Terwijl in Zwolle, waar ook dr. Jans sen en prof. Wisse vertegenwoordigd wa ren, unaniem gezegd wordt: Zelfs geen samenspreking met die Gereformeerden, leeft in Indië, ds. v. d. Zaal, em. Chr. Geref, predikant met de Ger. Kerk mee en treedt er in op, hetgeen ook beide genoem de adviseurs op hun reis door Indië met alle vrijmoedigheid gedaan hebben. In Indië spreken ln de Geref. Kerken. Hier niet eens spreken met de Geref. Kerken. De stem der vaderen van 1834, zooals hij zich hooren deed bij monde van den laat ste. n.l. prof. S. v. Velzen in 1892, werd in 1934 te Zwolle niet gehoord noch ver staan". Tenslotte een uitlating van ds. A. M. Boeyinga te Haarlem in „Het Kerkblad" van de Geref. Kerken van Haarlem en Om streken. Hij besluit zijn artikel aldus: (Niet officieel) 5e Klasse, 1ste Lijst Trekking van Maandag 17 September 1934 Hooge Prijrcn f J0O0.— 4267 14855 18587 f 400.— 90 1476 3485 11449 11542 13345 19323 32061 t 200.— 10078 10129 22095 22632 f 100.— 1377 3234 4225 4864 5924 11982 19375 32191 Preien van f70. 405 634 719 785 915 1205 1295 1301 1309 1346 1413 1415 1735 1772 1784 2404 2842 2881 2971 3057 3129 3211 3575 3811 3879 3885 3919 4018 4128 4180 4222 4258 4325 4349 4426 4501 4586 4814 4898 4847 4875 4877 5198 5253 5292 6433 5484 5500 6619 5754 5903 6981 6056 6239 6337 6449 6570 6703 6980 7044 7122 7135 7509 7721 7766 7819 8118 8172 8216 8288 8333 8347 8351 8358 8446 8451 8755 8774 8850 9000 9080 9205 9365 9391 9392 9412 9414 9556 9608 9772 10185 10219 10285 10297 10359 10380 10547 10630 10648 10862 10887 10924 10965 11066 11313 11434 11682 11689 11858 12460 12492 12543 12656 12835 13673 13955 13981 14364 14379 14413 14510 14555 14904 15010 15024 15036 15128 18142 15431 15460 15469 15823 16077 16313 16427 16557 17024 17181 17449 17489 17596 17748 17922 17962 18329 18414 18418 18738 18851 18929 19046 19244 19247 19325 19481 19509 19528 19662 19981 20160 20170 20239 20277 20567 20621 20642 20766 20962 21013 21026 21119 21165 21166 21258 21346 21819 21975 22110 22140 22203 22270 22376 22384 22723 22930 22944 22990 23397 23474 23514 23524 23543 23624 23780 23960 Nieten 45 102 112 166 240 252 350 394 428 450 483 496 536 647 566 605 616 637 683 691 733 820 854 660 925 938 977 978 990 1000 1005 1049 1088 1165 1193 1202 1241 1416 1451 1565 1590 1631 1662 1737 1823 1837 1973 2097 2166 2252 2339 2382 2443 2455 2703 2734 2757 2760 2919 2969 3117 3123 3190 3215 3340 3424 3479 3542 3550 3578 3592 3640 3690 3777 3865 3897 4014 4044 4063 4260 4264 4276 4296 4371 4416 4428 4436 4440 4498 4518 4553 4794 4909 4917 5174 5221 5225 5236 5239 6243 6346 6446 6587 5607 5610 5634 5652 5746 6787 5846 5955 6029 6032 6096 6124 6406 6415 6422 6456 6561 6624 6711 6753 6797 6820 6911 6917 6929 6943 7007 7053 7190 7217 7249 7267 7276 7349 7351 7367 7370 7410 7450 7483 7510 7676 7753 7771 7800 7822 7856 7878 7883 7955 8057 8073 8164 8249 8255 8331 8332 8349 8368 8388 8424 8435 3481 8502 8506 8518 8535 8567 8579 8599 8623 8661 8639 8738 8740 8754 9044 9086 9093 9112 9143 9210 9235 9270 9345 9416 9466 9491 9579 9599 9658 9729 9762 9811 9847 9848 9869 9914 9926 9928 9969 10086 10093 10144 10166 10198 10215 10477 10524 10563 10590 10602 10634 10636 10668 10701 10711 10765 10837 10861 10954 10958 11071 11077 11143 11158 11198 11218 11297 11320 11364 11369 11439 11446 11503 11517 11533 11560 11576 11691 11709 11795 11800 11842 11918 11932 11954 12008 12049 12113 12187 12216 12293 12308 12366 12377 12381 12504 12580 12592 12620 12693 12697 12800 12844 12852 12902 12978 12983 13025 13035 13039 13061 13083 13191 13195 13290 13336 13498 13535 13647 13692 13776 13817 13862 14011 14041 14072 14079 14100 14218 14227 14288 14362 14366 14434 14550 14562 14622 14628 14785 14830 14863 14976 15012 15030 15194 15316 15322 15349 15454 15498 15522 15555 15565 15596 15649 15653 15729 15765 15787 16117 16204 16352 16544 16638 16661 16714 16837 16913 16923 16928 16992 17098 17158 17171 17172 17175 17178 17189 17201 17249 17262 17269 17289 17320 17366 17373 17429 17488 17505 17529 17533 17554 17592 17669 17683 17718 17742 17769 17810 17822 17828 17892 17963 17970 17977 18067 18135 18158 18260 18354 18378 18415 18447 18512 18520 18521 18549 18592 18621 18683 18685 18755 18774 18809 18853 18879 18891 18986 19000 19032 19085 19087 19094 19226 19238 19353 19355 19365 19479 19500 19521 19534 19569 19588 19824 19825 20066 20193 20270 20320 20354 20426 20532 20597 20700 20757 20791 20845 20854 20915 20955 20959 21038 21044 21061 21112 21229 21243 21348 21354 21426 21444 21449 21452 21524 21662 21663 21688 21704 21881 21912 21944 22018 22074 22148 22338 22430 22433 22460 22692 22733 22814 22815 22988 22989 22994 23072 23151 23208 23271 23390 23405 23540 23605 23656 23711 23718 23748 23767 23611 23841 23842 23846 23860 23906 23911 23929 „Alles tezaam is het toch wel voor God geklaagd, dat deze Synode het heeft aan- gedufd om zelfs een allereerste samen spreking bot af te wijzen. En dat in deze tijden „tijden die roepen". Hun antwoord had nog veel korter kunnen zijn, en tevens eerlijker: „Ik wil niet!" VERTREK DER EUCHARISTISCHE CONGRESGANGERS. Gistermiddag vertrok een gezelschap katholieken met het stoomschip „Flan- dria" van den Kon. Hollandschen Lloyd van Amsterdam, om deel te nemen aan het Eucharistische Congres te Buenos- Aires. Van de deelnemers noemen wij den Aartsbisschop van Utrecht mgr. J. H. G. Jansen, mgr. dr. G. Lemmens, Bisschop van Roermond, mgr. D. Erasm, procurator van het Nederlandsch Episcopaat te Rome en mgr. E. J. Herberhold bisschop van Ilhéos. Het gezelschap werd uitgeleide ge daan door vele hooge geestelijken en lee- ken, o.a. mgr. Brandsma, terwijl de „Jonge Wachten" en de Graal in vol ornaat met tallooze vaandels een groet brachten. Mgr. L. O. Stolk sprak het gezelschap namens den Nederlandschen Eucharistischen Bond toe, en wenschte het een voorspoedige reis, terwijl de Hollandsche katholieken de congresgangers in hun gebeden zullen ge denken. Spr. hoopt dat het werk van de delegatie over het katholieke ieven in Holland vrucht zal mogen dragen. Vervolgens sprak de heer L. v. d. Broeke waarna de Aartsbisschop verklaarde dat dit Eucharistisch Congres vruchten dra gen zal voor de geheele wereld. Onder het zingen van het Wilhelmus verliet de „Flandria" de kade. Ook in IJmuiden wachtte een enthousiaste menig te het schip op Vele geestelijken en be langstellenden. w.o. wij os. zagen den heer De Beaufort, directeur van den Hol landschen Lloyd, verlieten hier het schip, dat om ongeveer kwart voor negen het ruime sop koos. HET FEEST DBR PAEDAGOGEN. Het is niet, zooals men wellicht ver moedt. Misschien denkt men dat hier nu een beschrijving komt van een congres van paedagogen, besloten met een feestmaal tijd en opgeluisterd door vele redevoe ringen van geleerde mannen, die uitslui tend aan de opvoeding van anderen denken. Zoo'n feest kan men zich wel voorstel len. De paedagogen leeren er veel van elkander, voornamelijk van eikaars fouten zeggen zij; die zijn zoo instructief. ZIJ letten dan ook zeer scherp op elkaar, tee kenen alles op wat belangrijk is, en hun „opvoedelingen" varen er wel bij Het voorbeeld is immers pakkender dan de leering. Zulk een feest zal ik dus niet beschrij ven. Er gebeuren daar te weinig onver wachte dingen. Een ieder heeft de Waar heid als een appel voor zich op tafel; helaas verschillen die appels nog al Maar een leder troost zich met de ge dachte, dat zijn appel de heusche waar heid is en dat de andere appels door hun schoonen schijn hoogstens als twistappels zouden kunnen dienen. Het feest der paedagogen, waar lk iets over wilde zeggen, ls niet een bijeenkomst van wat oud-achtige heertjes en bedaagde ongehuwde dames, die de zware taak van de opvoeding der opgroeiende en opge groeide menschheid op zich hebben ge nomen, en door de ondervonden teleur stellingen eenlgszlns somber gestemd zijn wat betreft onze toekomst en die van onze nazaten. De paedagogen ,wier feest onlangs is ge houden. en wier werk ik van nabij heb leeren kennen, zijn jonge menschen, piep jonge menschen, die met de geestdrift van de jeugd en de vreugde van een be zielend geloof zich aan de opvoeding wijden. Niet de opvoeding met een hoofd letter, of geleerd gezegd de Paedagogie, een ernstig vak waarover zware, dikke en doorgaans nogal tegenstrijdige boeken worden geschreven, en waarin men zoo licht de aanraking met het leven ver liest Ook niet de opvoeding met verbod en nog eens verbod of sentimenteele betoo- gen. Nog minder de opvoeding, waarbij het voorwerp der behandeling het gevoel krijgt, dat hij het middelpunt van de we reld ls, Zijne Majesteit het Kind, dat met een hooghartig gebaar zich de leningen laat welgevallen en overigens doet wat zijn hoofd en hart hem Ingeven. Ik wilde hier Iets zeggen over de echte, de in het leven zelf gelegen opvoeding, de opvoeding van de jeugd door de jeugd, en dit op een oorspronkelijke manier. Spanje ls een uitgestrekt, dun bevolkt land. Steden en dorpen hebben rondom zich heen groote, schaars bevolkte streken, en de verbindingen tusschen de steden, dorpen en vlekken is altijd uiterst moei lijk geweest. De spoorwegen hebben daarin wel verbetering gebracht, maar er is nog een groot, nijpend gebrek aan zijlijnen. Een tweede verbetering is dat de pitto reske diligences, die de. dorpen met de stadjes en steden in verbinding hielden, in heel Spanje vervangen worden door de autobussen. Helaas zeg ik bijna, want het was een prachtig schouwspel zoo'n dili gence met zes of acht muildieren dooreen berglandschap te zien rijden of een ouder- wetsch dorpsplein te zien binnenkomen. Hoe dan ook, spoorwegen en autobussen hebben nog bij lange niet de kleine ste den, dorpen en gehuchten uit hun afzon dering gehaald, en zoo gaat het leven in de afgelegen plaatsen in veel opzichten nog voort als jaren en jaren terug. Aflei ding of vermaak is er ook vrijwel niet. Een der grootste genoegens die men er kent, is in de dorpsherberg den man die lezen kan de krant te hooren voorlezen, meestal van het begin tot het einde. Ik heb me meer dan eens verpoosd met in zoo'n kring plaats te nemen en mee te luisteren naar de uiteenloopende berichten die door jong en oud met groote aan dacht werden aangehoord. Vaak kan men ook in den namiddag of 's avonds op straat groepjes vrouwen en meisjes zien, die naar het voorlezen van de krant zit ten te luisteren. Het onderwijs op het land en in de kleine plaatsen was en is slecht en niet verplicht. Het aantal menschen dat niet lezen of schrijven kan ls dan ook groot, maar dit schaadt weinig, want de Span jaarden zijn een begaafd, intelligent volk. Gij kunt menigen man en menige vrouw ontmoeten die u treft door een gezond, scherp verstand; die wel ongeletterd is, maar door eigen opmerkzamen, schran- deren geest veel levenswijsheid heeft ver worven. Eenige jaren geleden heeft men in Madrid het plan opgevat aan de bewoners van die afgelegen plaatsen op aanschou welijke, gemakkelijk opneembare wijze de sehatten van de Spaansche beschaving be kend te maken, tot leering en tot ver maak. Men ontwierp een geheel oorspronke lijk plan van onderricht en werkte die uit voerig uit. Men bedacht plannen om jonge menschen, studenten en pas afgestudeer den uit alle faculteiten, die eenzaam gele gen stadjes en dorpen te laten afreizen en door voordrachten, tooneel- en muziek uitvoeringen gedurende één of meer avon den de jeugd en de volwassenen bezig te houden. Tevens zou men dan moeite doen om den onderwijzer, den pastoor of iemand anders die invloed op de jeugd en de vol wassenen kon uitoefenen en ontvankelijk was voor het denkbeeld, te winnen voor het grootsche plan van op eenvoudige ma nier de litteratuur en de kunsten bekend te maken. Bij dezen nieuwen medewerker zou men dan een aantal boeken, het be gin van een bibliotheek achterlaten, zoo dat er ln ieder bezocht plaatsje een voort zetting van de begonnen onderneming kon verwacht worden. Dit voornemen is ten uitvoer gebracht en is nu in twee jaren tot een groot succes geworden. Groepjes van enthousiaste stu denten gingen er met vrachtauto's op uit, „den boer op". Op de auto werden hun bagage en hun materiaal geladen en zoo ging men de provincie ln. Als men in een dorp kwam, steeg men af en ging men een geschikte gelegenheid zoeken om te overnachten, Veel geld voor logies had men niet want men kreeg slechts geringen steun van den Staat. Zoo vonden de Jongelui dan gewoonlijk onder dak in een schuur of in een andere daar voor zich leenende ruimte. Vervolgens HEDEN. Den Burcht: Verg. van oud-leerlingen Genootschap M.S.O.. 8 uur nam. Leger des Hells: Samenkomst. 8 u, nam. Oud-Hortuszicht: Tuinconcert K. N. A. en Leidsche Chr. Harmonie; 8 uur nam. Stcenschuur 9: Wijdingsdienst Chr. G«ref. Gem. 8'/< uur nam. Dinsdag. Steenschuur 9: Receptie Chr. Geref. J. V. 89'/« uur nam. Stadsevangelistie (Morschweg 59); Sa menkomst te 8 uur nam. BIOSCOPEN. Luxor-Theater. Stationsweg, 8 uur nam. „Das Lied der Sonne." Woensdag en Zaterdag nam. 2 uur. Zondag nam. 2 uur. 4 uur 30 en 8 uur. Trianon Theater. Breestraat, 8 uur nam. „Tsarina van Rusland." Woensdag en Zaterdag nam. 2 uur. Zondag nam. 2 uur. 4 uur 30 en 8 uur. Roxy-Theater, Haarlemmerstraat no. 52. 8 uur nam. Zondag van 2 uur af door- loopende voorstelling: „De gescheiden vrouw." Casino-theater, Hoogewoerd 49. 8 u n.m. „In Wien hab ich einmal eln Madel ge- liebt." Zondagnam. 4 uur en 8 uur. De avond-, nacht- en Zondagsdienst der apotheken wordt van Maandag 17 tot en met Zondag 23 Sept. a.s. waargenomen door de apotheken: D. Pelle, Kort Rapen burg 12, tel. 594 en J. E. M. ten Dijk, Ha ven 18, telef. 85. zocht men een lokaliteit om de voordrach ten en uitvoeringen te geven. De bevolking keek in het begin eenlgs zlns achterdochtig toe. De Spanjaarden zijn over het geheel weinig toeschietelijk. De jongelui gingen echter rustig hun gang, zij bouwden hun tooneeltje op, haalden hun kostuums voor den dag, pakten hun muziekinstrumenten uit en begonnen die te stemmen tot vermaak van de toegeloo- pen dorpsjeugd. Men maakte bekend dat er des avonds een voorstelling zou worden gegeven. De eerste voorstelling in een dorp begon ge woonlijk met muziek, de nationale gitaar met gezang. Het zingen van de oude bekende volksverzen door een jonge fris- sche stem, begeleid door het geliefde instrument, deed de menschen dan wel halfgewonnen naderbij komen. Daarna droeg men eenige verzen voor, men ver toonde een eenvoudig klassiek tooneel- stukje of draaide een aardige film af. Aan het slot van den avond zette de leider van het groepje de bedoeling van hun komst uiteen: zij wilden op een aangename, boelende manier de belangstelling wekken voor de schoone letteren en de kunst, en tegelijk de eentonigheid van het dorps leven wat verbreken. De menschen werden stormenderhand veroverd. Gewoonlijk bleef men twee, soms drie dagen, en met de belofte van spoedig terug te komen vertrokken de jongelui weer op hun rammelende vrachtauto, een eindweegs begeleid door de Juichende jeugd. De tochten waren niet altijd gemakke lijk. Het gebeurde dat de auto in een mui len of modderigen weg bleef steken of niet over een steenachtlgen heuvel kon komen. Dan ging men beladen en bepakt verder, soms door plassen en poelen, soms langs ongebaande wegen in de brandende zon, soms over een onafzienbare vlakte vol rotsblokken, en heuvel op heuvel af. Dood moe kwamen de jongelui dan in een dorp aan waar zij weinig gerief vonden, en zonder zich naar behooren te kunnen verfrisschen maakten zij zich gereed voor het uitvoeren van de taak die zij vrijwillig op zich hadden genomen. Maar welk een feest als zij' in een dorp kwamen waar zij al eerder waren geweest! Jong en oud liep uit om hen gastvrij in te halen. Het beste was niet goed genoeg om aan de jonge vrienden de blijdschap over hun terugkomst te toonen, en gezamenlijk werden alle toebereidselen voor de uitvoe ring gemaakt, die niemand wilde missen. In twee jaar tijds hebben nu verschil lende groepen eenige honderden plaatsen bezocht, in onderscheiden gedeelten van Spanje, zoowel in het gebergte van het Noorden als in de hoogvlakten van Castilie en ln andere provincies. In het geheel heeft men drie duizend vijfhonderd bibliotheekjes gevormd, voornamelijk in dorpen en gehuchten, die onder berusting van den onderwijzer of den pastoor blij ven. Het aantal lezers, waaronder veel beginners, wordt op een half millioen geschat. De groepen zijn verschillend van uitrus ting. Er zijn er die uitsluitend theater opvoeringen geven, deze hebben een hon derd vijftig plaatsen bezocht in het cen trum van het land Er zijn ook „ambulante musea", groepen die verzamelingen kunst werken of reproducties daarvan gaan vertoonen; zulke tentoonstellingen zijn er nu reeds in zestig plaatsen gehouden. Doch dit zijn niet de eenige resultaten. Op deze tochten naar deze afgelegen en weinig bezochte plaatsen hebben de jongelui een schat van foto's genomen, foto's van die merkwaardig mooie koppen der Spaansche landbevolking, de harde als uit donker hout gesneden koppen der oude menschen en de soms ontroerend mooie gezichtjes der jongeren. Prachtige afbeel dingen ook van het land, merkwaardige bouwwerken, ruïnes, Interieurs, dorpsplei nen van eeuwen her, enz. Alleraardigste films heeft men gemaakt volmaakte voorbeelden van wat men met de „smalfilm" kan bereiken. Verscheidene daarvan heb ik zien afdraaien en lk ben opgetogen over de voortreffelijke wijze waarop hier het kenmerkende van het Spaansche landleven is vastgelegd. Het Instituut, waarvan deze prachtige onderneming is uitgegaan. El Patronato de las Misiones Pedagógicas heeft nu om het feest van het tweejarig bestaan van dit oorspronkelijke „opvoedkundige werk" te vieren een keurig gedenkboed met fotos uitgegeven waarop Spanje trotsch kan z'Jn- Vooral echter kunnen dit de jeugdige „paedagogen" zijn die met recht feest heo- ben kunnen vieren, want zij hebber velen eenige uren van zuiver genot gegeven en het verlangen gewekt goede boeken .e lezen of te leeren lezen en zich open te stellen voor de inwerking van de kunsi en de letteren. Dr. JOHAN BROUWER.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1934 | | pagina 6