Olympische feesten te Athene - Witstaart gnoes
DE VLUCHTELING
75,le Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
5VRAAG-FEUILLET0N.
WITSTAART GNOE'S uit Zuid,-Afrika, de nieuwe aanwinst van den Haagschen Dierentuin.
SENÜRITAS ALS STIERENVECHTER. - Bij een
volksfeest in Sevilla traden meisjes jn een stieren
gevecht als toreador op.
STUDENTEN van de universiteit van Detroit
(Amerika) op een feest als Greta Garbo's, met extra
lange wimpers en een blonde pruik.
vader, die het principieel altijd verkeerd
vond, wanneer „middelmatig spel" gepre
zen werd. Ikzelf echter verheugde mij in
de bijna kinderlijke verrukking van Cle
mens Bruim over het spel van mijn moe
der; en deze zelf scheen er verwonderd
over, dat men in haar spel nog iets te
prijzen vond.
Het was nu tengevolge van en tijdens een
bezoek van dezen zonderlingen man, dat
de gebeurtenis plaats vond, waarop ik zoo
even doelde.
Brunn had bij ons het avondmaal ge
bruikt, als eenige gast.
Hij was onder het eten abnormaal ze
nuwachtig geweest. Het had er den schijn
van, alsof hij telkens het een of ander
zeggen wilde, maar daarvoor op het laat
ste oogenblik terugschrikte.
Eindelijk echter, toen wij onder een si
gaar en een kopje mokka*) bijeen zaten
(mijn moeder bleef ook dan meestal aan
tafel), kwam het groote woord eruit.
„Ik hebik hebeen groot ver
zoek aan Frau Reiner" zeide Clemens
Brunn op zijn gewone, weifelende manier,
wanneer hij met een dame sprak.
„Kom er dan mee voor den dag!"
antwoordde mijn moeder, die met den
verlegen man altijd 'n beetje medelijden
had. „Als ik er gevolg aan geven kan, zal
ik dat zeker doen."
,.U weet" vervolgde Clemens Brunn
steeds weifelend en nu en dan stotte
rend, „dat er de volgende maand een
groot „Künstlerfest" gegeven wordt, ten
behoeve van onze arme kunstbroeders. Ik
geloof, dat daaraan grooten luister zou
kunnen worden bijgezet, wanneer U, Frau
Reiner, erin zoudt kunnen toestemmen.
bij die gelegenheid u als klavier-soliste te
doen hooren. Het is bekend, dat U in Uw
geboorte-land een grooten naam hebt
enonlangs heb ik U, hier in Uw wo
ning, Chopin hooren spelen. Dat was
boven mijn lof verheven, prachtig
In zijn enthousiasme scheen hij zijn
verlegenheid overwonnen te hebben.
Ik zag aan den glans die in de oogen
van mijn moeder verschenen was, en aan
de heele uitdrukking van haar gezicht,
dat zij niets liever wilde dan aan Brunn's
verzoek gevolg geven. Maar nog vóórdat
zij gelegenheid gehad had, iets te zeggen,
klonk de stem van mijn stiefvader.
„Mijn vrouw speelt, sinds ons huwelijk,
niet meer in het openbaar" zeide hij.
„Ook niet voor dit doelvroeg de
ander schuchter.
„Ook dairvoor niet!"
Ik kookte inwendig over den beslissen-
den toon. waarop deze afwijzende woor
den waren uitgesproken. Mijn stiefvader
scheen zelfs den takt niet te bezitten, voor
anderen te verbergen, dat hij zijn vrouw
onder voogdij gesteld had! Gelukkig be
greep ik, dat het niet gewenscht zou zijn,
daarover een woordenstrijd te beginnen
in tegenwoordigheid van Clemens Brunn.
Ook mijn moeder zeide niets. Maar de
glans in haar oogen doofde weder en haar
gezicht nam weer de uitdrukking van
stille berusting aan, waaraan ik langza
merhand gewoon geraakt was.. -..
Clemens Brunn was veel te verlegen om
aan zijn verzoek door verdere argumen
tatie klem bij te zetten: hij kroop on
middellijk in zijn schulp, zooals wij dat
in het Hollandsch uitdrukken. Toen hij
korten tijd later afscheid nam, was het
onderwerp met geen enkel woord meer
ter tafel geweest.
Dadelijk na zijn vertrek trok mijn moe
der zich in haar slaapkamer terug. Zij
zeide. dat zij hoofdpijn had; en ik ge
loof niet, dat dit een voorwendsel was. Wat
ervan zij, ik bleef met mijn stiefvader
alleen.
En toen barstte ik plotseling los
Had ik mijn bedaardheid bewaard, mijn
succes zou vermoedelijk grooter geweest
zijn. Nu maakte ik Leopold Reiner de bit
terste verwijten, omdat hij mijn moeder
nooit gelegenheid wilde geven, haar kunst
naar buiten te dragen. Zelfs zóó ver ging
ik, dat ik hem toebeet, dat hij dit deed
uit jaloerschheid. uit vrees om als kun
stenaar in de schaduw gesteld te worden
door zyn vrouw, iets wat hem bij zijn
tyrannieken en heerschzuchtlgen aard
ondraaglijk zijn moest
Mijn stiefvader was blijkbaar verrast
door mijn plotselinge heftigheid. Rij ant
woordde niet veel, maar keek mij aan met
een blik, waaruit spot en verachting sprak
„Je begint voor een zoo jongen haan
wel wat luid te kraaien" zeide hij
scherp. „Voor wat ik doe of laat ben ik
jou geen verantwoording schuldig en met
de verhouding tusschen je moeder en mij
heb je je niet te bemoeien
Daarop stond hij op en verliet de kamer.
Ik deed geen poging om hem terug te
houden, want zelf begreep ik, dat ik te
heftig geweest was en in mijn drift din
gen gezegd had, die te ver gingen: die be
schuldiging van jaloerschheid tegenover
een kunstenaar als Leopold Reiner was
inderdaad al te dwaas geweest!
Eindelijk ben ik dan weer gevorderd tot
het tijdstip, waarop ik op dien mooien
zomer-avond op het balcon werktuig
kunde zat te studeeren
Het uitzicht van hieruit was bijzonder
mooi.
Hoewel hij slechts een klein vermogen
bezat, leverde zijn kunst mijn stiefvader
een ruim inkomen, zoodat hij in een van
de groote huizen op den „Ring" een
ruime woning had betrokken. Van het
balcon uit, had men het uitzicht naar
beide zijden, vrij; en niet ver van onze
woning zag men het parlementsgebouw
en aan de andere zijde den „Scholss-
garten."
Maar op dit oogenblik schonk ik geen
aandacht aan dat uitzicht. Ik was te zeer
met mijn gedachten bezig en van het
lezen over werktuigkunde kwam dus ook
niet veel in. Toch liepen mijn gedachten
juist over dat vak, maar ik geheel anderen
zin dan waarin een leerbegeerig discipel
daaraan gedacht zou hebben. Ik was na
melijk meer en meer tot de ontdekking
gekomen, dat ik deze studie verfoeide. En
ik betreurde nu, dat ik vroeger, uit ,.dépit"
daarmede begonnen en later, uit koppig
heid, daarmede voortgegaan was!
De behoefte aan vrijheid, aan het mij
losrukken uit de banden, die mij aan deze
woning die van mijn stiefvader!
bonden, had ik in de laatste maanden
meer en meer over mij voelen komen.
Maar- mijn moeder! Haar mocht ik
niet alleen laten. Zij had behoefte aan
mijn tegenwoordigheid.
Sterk-gezette koffie wordt in het
buitenland dikwijls aldus genoemd.
.(Wordt vervolgd).
OP DE WIELERBAAN TE WAGENINGEN vond
een uitdagings wedstrijd plaats tusschen de bekende
renners Pijnenburg en Piet van Kempen (vooraan).
De start.
Roman door IVANS.
Clemens Brunn aldus heette de or-
Wneester was een man van 'n jaar of
Wig, met 'n rossigen haardos en 'n ros-
ïen baard, welke beide mannelijke ver-
Welen meestal dermate in de war zaten,
men niet begrijpen kon, hoe hij er
nog een kam zou kunnen dóórhalen,
was zeer muzikaal en zeer zenuwach-
.en, door die zenuwachtigheid, eigenlijk
i onmogelijk mensch. Vooral het bijzijn
Marnes of zelfs reeds van één dame
EiSi op hem 200 beangstigende uit-
"wang, dat men medelijden met hem
Ik heb hem, wanneer hij in dames-
•■«lschap 'n beetje geplaagd werd, meer-
~™n met 'n rood hoofd zien opstaan
w, ach met de handen voor het gezicht,
een hoek van de kamer terug te trek-
j totdat de vroolijkheid, die dan
"Wal te zijnen koste heerschte,
"™&öns bedaard was.
ui™)k gezegd, koesterde deze man een
ytlige bewondering voor mijn stief-
oer en een even groote vereering voor
in moeder, die hij echter bij zijn bezoe-
3 nauwelijks durfde aankijken! Eéns
r° hij haar te onzen huize hooren spelen
ten's? 'oen in een dusdanige vervoering
SJkt, dat hij 'n glas water had moeten
™ten om tot kalmte te komen. Dit was
half naar den n van mijn stief-
OLÏMPISCHE FEESTEN
TE ATHENE. Grieksche
meisjes leggen kransen om
de vaandels der aan de
Olympische Spelen in 1936
deelnemende landen.
JE AMERIKAANSCHE VLIEGENIER MAJOOR I)E SEVERSKY in zijn nieuwen laagdekker
bij een proefvlucht over de wolkenkrabbers van New York. Majoor de Seversky wil in dit nieuwe
toestel in 50 uur van Londen naar Australië vliegen.
DE DICTATUUR IN BUL-
GARIJE. Georgieff, die
in de plaats van Muschanoff
tot minister-president
benoemd is.
