HET KABOUTERFEEST GOEDE OPLOSSINGEN. door P. B. DE LTT.t.K HOGERWAARD Puntbaard, de Kabouterkoning, was rig en natuurlijk zou er groot feest in t heele bosch zijn. Overdag merkte je ar niets van, want zoolang als er men- hen en kinderen in het bosch zijn of elk genblik kunnen komen, laat het Kabou- rvolkje zich niet zien. Maar toen het heelemaal donker was, gonnen ze de toebereidselen voor het est te maken. Precies te middernacht zou •t beginnen. Druk waren alle Kabouters in de weer. der wist precies, wat hij te doen nad, int in de nachtelijke vergaderingen, die eenigen tijd geleden gehouden werden, iren de werkzaamheden nauwkeurig Tdeeld. Er was heel wat te doen en dat i slechts enkele uren! Maar kabouters zijn vlug en kunnen op un korte beentjes en met hun korte rmpjes in korten tijd heel wat afdoen! Ligt 'm heusch niet altijd aan de lengte! et spreekwoord zegt het immers al: in kleinste potjes zit dikwijls de beste zalf. De gloeiwormpjes hadden gaarne hun ledewerking beloofd en zich allen opge- eld aan weerskanten van den weg, waar e Koninklijke Stoet voorbij zou komen om et feestterrein te bereiken. Zij zorgden aarbij voor de verlichting en hielpen riend Manus een handje, die in dezen lestnacht zijn bolste gezicht zette. Je kon hem met één oogopslag aanzien, dat ook ij blij was, dat de Kabouterkoning van- acht zijn verjaardag vierde. Tik-tik-tik! klonken de hamertjes der abouters duidelijk in het bosch. Zij hin- en mooi-gekleurde slingers op, alle te- oren zorgvuldig geknipt van dun papier, /at een geluk toch, dat het niet regende, ant anders was het feest ter eere van ioning Puntbaard stellig in het water ge- allen! Aan het eind van de laan, daar waar ie op een groote weide uitkwam, werd een erepoort gemaakt. Ook daar was het een iverig getimmer! Geen dier in het bosch, at dien nacht slapen kon, maar dat hin- erde heelemaal niet! Niemand wilde nmers slapen, als de Koninklijke Stoet oorbij kwam en 't feest op de Hazenweide as! Vrijwillig hadden de hazen en ko- lijnen voor één nacht hun terrein afge- taan, al sprak het vanzelf, dat bij het i!aats bespreken voor het feest de eerste angen voor de haasjes en konijntjes be- temd waren. Meneer Roodstaart alleen was niet op iet feest uitgenoodigd. Hem konden ze pel missen! Én hij was daarover zóó be- sedigd, dat hij besloot een tijdje op reis e gaan, tot de stilte in zijn bosch (zooals lij het noemde') was teruggekeerd. Hij zou ijn neef Spitssnuit in het naburige bosch naai' eens een bezoek brengen. Nu, laarom werd natuurlijk niet getreurd! Even vóór twaalven reed de Koninklijke itoet uit, om klokslag twaalf uur bij de iprijlaan te verschijnen. In een gouden koets, getrokken door zes geitjes, zat de Koninklijke Familie: Ko- ling Puntbaard. Koningin Kaboutéra, de irinsjes Puntschoen en Vlugvoet en het Jeine prinsesje Goudhartje. De koets was van binnen verlicht. Ook iaarvoor zorgden de gloeiwormpjes. Zij paren met zóóvelen, dat de koets een fel icht uitstraalde, 't Was net een sprookje, ügenlijk nog veel mooier, want dit was en sprookje, dat echt gebeurde. Natuurlijk had Koning Puntbaard zijn ala-costuum aan. Een kroon, waarin het il weer flonkerde van gloeiwormpjes, tond op zijn Koninklijk hoofd. Koningin Kaboutéra had een kostbare apon aan, die van zilver-spinneweb-stof lemaakt was. Vriendelijk keek haar ge licht onder haar verlichte kroon uit. Het kleine prinsesje was een snoesje: leelemaal in 'twit en zóó schattig, als illeen maar een Kabouterprinsesje lijn kan. De prinsjes hadden ter eere van 't feest tok witte pakjes aan. Zij zaten met het kleine Goudhartje tusschen hen in op de achterbank. Alle dieren hadden zich aan weerskan ten van den weg opgesteld, de kleintjes voorop, de grooteren daar achter. Zij, die vier pooten hadden, klapten geestdriftig in de handen, toen de gouden koets de breede laan opreed. Zelfs de vogels waren dien nacht wakker gebleven, maar zij konden niet in hun pootjes klappen. Zij klepperden met hun snavels en bogen hun kopjes om uiting te geven aan hun Icestvreugde. Vriendelijk naar alle kanten wuivend en groetend, reed de Koninklijke Familie langzaam verder, tot zij eindelijk door de prachtige eerepoort de Hazenweide be reikte. Daar stapte zij met haar gevolg uit cn werd de troon bestegen: het prinsesje en de prinsjes kwamen aan de voeten van hun ouders te zitten. Nauwelijks waren allen gezeten, of het Kabouter-mannenkoor zong een welkomst lied. Daarna volgde een Elfendans, uit gevoerd door alle Elfjes uit het bosch en dat waren er heel wat! Toen stond er een zangnummer voor het Kabouter-vrou wenvolkje op het programma. Er werd op de viool gespeeld, een solo gezongen, tot de wedstrijden begonnen. Stellig hadden de Kabouters wel eens over ons Koninginnefeest en de daarmee ge paard gaande volksspelen gelezen of er van gehoord. Ik begrijp anders niet, hoe ze die zoo prachtig konden nabootsen. Zelfs de feeststrikken in de kleuren van den Kaboutervorst: groen, geen, bruin zag men overal! Ze moesten er wel een aparte studie van gemaakt hebben. Het zou ondoenlijk zijn, al die aardige feestnummers op te noemen, 'k Wil jullie daarom alleen van de allerleukste ver tellen. Eén nummer heette: zakloopen voor Kabouterjongens onder de twaalf jaar. Hoe zij anders ook draven konden, nu viel dat niet mee! Ze kwamen slechts lang zaam vooruit onder luid gelach van alle aanwezigen. De stoelendans voor Kaboutervrouwtjes boven de zestig jaar was al heel grappig! Er was één stoel minder dan het aantal vrouwtjes. Onder vroolijke muziek liepen de mededingsters om de stoelen heen, tot de muziek op eens zweeg en allen vlug gingen zitten, allen, op één na, die dan afviel. Onmiddellijk werd er een stoel weg genomen, de muziek viel weer in en het spel duurde voort, tot er eindelijk één vrouwtje overbleef, dat het gewonnen had. Dan was er een nummer: mastklimmen voor jongens tusschen de twaalf en acht tien jaar. De mast was stevig in den grond gezet en de jongens klommen naar boven. Maar dat ging niet zoo gemakke lijk: telkens gleden ze weer omlaag 1 En toch waren er beste klimmers bij, maar., de mast was met zeep ingesmeerd en klim er dan maar eens in! Toch mocht het eindelijk een Kabouter gelukken den prijs, die in den top van den mast h'ng, triomfantelijk te veroveren. Ook was er een ringrijderij voor Ka bouterpaartjes. De jongelui bestuurden de kleine karretjes, waarin zij gezeten waren en de meisjes moesten een stokje door een ring steken. Als ze 't goed deden, bleef de ring aan hun stokje hangen en wie de meeste ringen verzamelde, had den prijs gewonnen. Vlug wisselden de nummers elkaar af en toen dit gedeelte van het programma uitgevoerd was, werden de prijzen door Koningin Kaboutéra uitgedeeld. „En we hebben den eersten prijs ge wonnen, hiep-hiep-hoera!" viel de mu-, ziek daarbij telkens n. De prinsjes en het prinsesje klapten on vermoeid in de handen, 'k Geloof, dat ze niets liever gewild hadden dan mee te mogen doen. Daarna volgde weer muziek en dans. Maar eindelijk brak de morgenscheme ring aan en daarmee het einde van het feest. Driemaal zwaaide Kabouter Puntbaard zijn scepter. Allen luisterden nu muisstil naar de woorden van den Vorst, die har telijk bedankte voor de algemeene hulde. Een daverend hoera-geroep brak los. „Lang leve Koning Puntbaard!" klonk het van alle kanten. De Koninklijke Stoet stapte weer in dé gouden koets en reed huiswaarts. Eigenlijk hadden de Kabouters en allen die deel genomen hadden aan het feest, nog wat graag een napraatje gehouden, maar reeds kleurde de zon de lucht in het Oosten, en was Manus van het feestterrein verdwenen, 't Werd dus hoog tijd voor de Kabouters hun woningen weer op te zoe- ken. Toen de menschen dien dag door het boscli liepen, begrepen ze niet, waarom er zooveel versieringen waren aange bracht. Zij wisten ook niet, dat de Kabou terkoning dien nacht zijn verjaardag ge vierd had en overblijfselen van het feest pas in den volgenden nacht opgeruimd konden worden! (Nadruk verboden). -o- GOEDE OPLOSSINGEN VAN DE PRIJS RAADSELS DER GROOTEREN ONTVANGEN VAN: Gerard de Geus, Dorus de Geus, Mur- janna van den Anker, Marius van den Anker. Eempien Wassenaar, Jacobus Mo raal, Leendert Moraal, Clasiena Möhlman, Petra van Waveren, Emmy Geerdes, Sien- tje Timmermans, Rensje Buurman, Nlta Cammenga, Thijs Mes, Bep Peter, Miep Kriek, Luca Wielinga, Adri Bavelaar, Dirkje Hopman, Tinie Deegenaars, Mien Planjer, All Crama, Jaantje Braxhoven, Daan de Graaf, Johan van Nood, Tinie Impeta, Jannie de Water, Toosje Bouter, Stiena van der Blij, Ali van Cittert, Koos Nieboer, Marie Brokaar, Janke van den Eykhoff, Nico Stroebei, Celia Kret, Hans Kret, Gootje Scheer, Aaltje van Vliet, Boukje van Vliet, Reinier Johannes den Hertog, Johan Mulder, Hendrik Muluer, Tieleman van der Linden, Jo van der Lin den, Marietje Laterveer, Ans Vollenga, Cisca van Gijzen, Rie Hartevelt, Henk van der Velden, Jacob van der Velden, Rie Oudshoorn, Ellie Jongmans, Johan Hoog straten, Adrie van Nood, Francina de Wit Anine den Hertog, Nelly de Leeuw, Wim Krult, Janny de Moed, Henk Brandt, Nico Hendrik Koning, Annie Cats, Marietje Voorzaat, Riet van Berkel, Annie Boeke- stein, Riet van der Meel, Willy Flaman, Henk Bousie. Cor Bousie, Jopie Vermey Gretha Gijsman, Leni Bosman, Stientje Griffioen, Wim Clements. Adriaan van Geenhuizen, Johan van Geenhuizen, Con- ny van Vliet, Catharlna Jansen, Truus de Graaf, Wiesje Baart, Marinus Derogee, Martin van der Meer. Sari Minnee. o GOEDE OPLOSSINGEN VAN DE PRIJS RAADSELS DER KLEINEREN ONTVANGEN VAN: Keesje de Geus, Annie Keyser, Wim Keyser, Piet Lagas, Jit Cammenga, Greta Cammenga, Geertrulda Blóte, Jo Wasse naar, Henk Giliams, Lilly van der Leeuw, Rietje Vollenga, Mientje van Riet, Leonie Impeta, Bep Wielinga, Frans de Water, Berta Westmaas, Annie van Weizen, Bram Bavelaar, Attie de Blanken, Casper Nie- vaart, Leni Groeneveld, Carolientje Ver biest, Adrie Crama, Wim Serlie. Mijntje van den Berg, Danie Stigter, Rietje Stig- ter, Marietje Verboom, Nico Verboom, Beppie Braxhoven, Bep Riebeek, Jopie van Dort, Jo Dreef, Kitty Dreef, Rietje Trap, Wilhelmina Groenhuizen, Beppie Groen huizen, Trlny Blotkamp, Hendrientje Blot kamp, Riek Scheer, Joop Langhout, Ma rietje van Vliet, Adriaan van Vliet, Paula ten Hooven, Edward ten Hooven, Corrie Kret, Nellie Mulder, Theo Swaak, Fokje Nijholt, Antoon Bekooi, Jan van der Hout Annie Sollie, Piet van Polanen, Annie Bink, Maartje Brugman, Joop Hofstra, Corrie Holleman, Daan Stigter, Antje de Nie, Cornelis J. Arbouw, Klaas Oudshoorn Eusje Jongmans, Bald de Wit, Martha van Dam, Saartje Lagendijk, Greet de Leeuw, Piet van Schayk, Rie de Moed, Jopie Bril man, Rietje Laman, Tom Kruyt, Arie Smittenaar, Annie van der Valk, V.im Broekema, Maurits van Nood, Gerrie Gijs man, Nico Liebert, Tini den Hollander, Co Hartevelt, Jannie Hartevelt, Prijna Har tevelt, Martien van Geenhuizen, Hennie de l'Ecluse, Bep Vos, Piet Vos, Rina Vlaar- dingerbroek, Rika de Graaf, Tineke van Nood, Hendrik Luttje Jan de Graaf, Pie- tertje Lagendijk, Bep Nieboer, Wint Nie boer, Adriaan Boender, Miesje van der Bent, Wiesje van der Bent, Lientje Oost veen, Cootje Guldemond. Nico Scheps, Ja cob Koóme, Dirk Koome, Hendrlna de Ren, Piet Smittenaar. o— De prijzen der grooteren zijn bij loting toegekend aan: CISCA VAN GIJZEN, 13 jaar. SARI MINNEE, 11 jaar. De prijzen der kleineren zijn bij loting toegekend aan: ARIE SMITTENAAR, 10 jaar. TRINY BLOTKAMP 9 jaar. De prijzen kunnen aan ons Bureau worden afgehaald a.s. Woensdagmiddag tusschen 12 uur en halfeen of tusschen i en 5 uur. - Red. „t.D,"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1934 | | pagina 15