Azië, het centrum van den
storm der twintigste eeuw.
GRATIS!!!
Jste Jaargang
Bultenl. Weekoverzicht
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 31 Maart 1934
Derde Blad
No. 22708
Door PHILIP NOEL BAKER,
RECHTZAKEN.
PARLEMENTAIR OVERZICHT
PAASCH-RECLAME
KUNST EN LETTEREN.
Burgerlijke Stand v. Leiden
(Ui
licht in de Ontwapeningskwestie?
coals bekend, was destijds overeenge-
:m om het Bureau der Ontwapenings-
«ftrentle op 10 April a s. weer bijeen te
komen, teneinde een datum vast te
jen voor een hervatting dezer confe
ctie Slechts weinig hoop scheen er
Ster te bestaan, dat dit plan voortgang
Z. manen hebbenl De Ontwapeningsaf-
L leek immers hopeloos vastgeloopen.
jwén de algemeene verwachting in,
,ft niettemin voorzitter Henderson, die
eens de eeuwige optimist wordt ge
ïnd. besloten inderdaad het Bureau op
ioemden datum te doen vergaderen:
mag niet aannemen, dat dit geheel op
gronden geschiedt, daarvoor zou toch
verantwoordelijkheid te zwaar drukken,
andere woorden, er mag veronder-
worden, ook al mankeert nog de ze-
ïeid, dat er tenminste kans bestaat op
iccesl
pies moet er wel een grondige ommekeer
■hben plaats gevonden in de verhoudin-
n, anders stond men voor de volslagen
[siukking. Die ommekeer schijnt gezocht
moeten worden in nieuwe FranschEn-
Ische besprekingen inzake het Fransche
(ha en omega der ontwapenings-politiek:
veiligheidsidee-
Nog is te weinig bekend daaromtrent om
th een oordeel te kunnen aanmatigen, de
sprekingen verkeeren nog in een em-
tonaal moment, doch er schijnt kans op
oovot resultaat, nu de Belgische mi
lter Hymans aankondigde, dat België
■h aansloot bij een regeling betreffende
veiligheid tusschen Frankrijk, Enge-
nd en ItaliëDan moet er toch wer-
hjk reden zijn om succes te durven ver
ritten!
(i
Henderson.
lenderson is door sir John Simon daar
op de hoogte gesteld en de president
Ontwapeningsconferentie ziet dus ook
ns op opheldering!
iaat ons hopen, dat. zijn optimisme nu
os gegronde redenen van bestaan blijke
hebben!
Het bezoek van den Franschen minister
buiten!, zaken Barthou aan Brussel
f: geen verrassingen opgeleverd. De
iouding tusschen Parijs en Brussel is
ös goed geweest, al leek het een oogen
door de rede van den premier de Bro-
'ille, dat België een andereh kant op
tóe laveeren! Inmiddels kan men veilig
memen, dat deze rede geheel is terug
nomen en dat de oude vriendschap vol-
fog is hersteld. Of Barthou echter ook
o gemakkelijk werk zal hebben, als hij
ta'ss bezoek brengt aan Warschau en
Dat is nog de groote vraag. Polen
Tsjecho-Slowakije staan vrij scherp te-
tover elkaar, vooral nu Polen's verhou-
tot Duitschland zoozeer is verbeterd.
Khien ook wel mede een der redenen,
tBenesj toenadering tot Duitschland is
3J1 zoeken als tegenhanger tegenover de
Ische politiek! Barthou zal daar heel
'te krammen en te lijmen hebben. Ver
gelijk gaat hij ook nog door naar Boe-
'sfc en pikt zoo onder het reizen door
ren 'Weenen. Het wordt een echt Midden-
gopeesehe pelgrimage!
£fr beerseht echter weer eenig optimisme,
P* ons dat koesteren in watten
[^verkiezingen in Italië, voor zoover au
Ifeux te nemen, heeft voor de zooveelste
aal bewezen, dat de Duce zijn greep op
I Itallaansche volk nog in geenen deele
fjt verloren, dat hij aan de stembus
Fes den uitslag kan verwerven, dien hij
fcjert. Het aantal kiezers, dat tegen zijn
«gestelde lijst durfde te stemmen, heeft
en beteekenis, blindelings volgt men de
|°r hem uitgestippelde lijn. Zijn dicta-
is weer bevestigd hij blijft volkomen
~[.en meester in en buiten het parle-
!ct wat betreft in het parlement, voor
JJer als in Italië nog van een narlement
rake kan zijn. Het is immers slechts een
jfcge van ja-knikkers geworden zonder
dat zelfs geen ernstige poging doet
1 het decorum nog te redden! Wat de
lee. beveelt, is wet en heeft tevoren
actie gekregen.
Jct is hetzelfde beeld als Duitschland
zij het met nuances, die niet gunstig
o voor het Duitsche fascisme!
«"kwaardig stil blijft de Nazi-actie in
stenrijk. Zou Berlijn eindelijk hebben
JJen, dat de Anschluss, die nog kort
Jden zoo nabij leek door Mussolini's
3e voorloopig beslist van de baan is? Het
J medewerken om rust te brengen in
Midden-Europeesche vraagstuk.
Joilfuss blijft Oostenrijk's bondskanse-
ai wordt Starhemberg dan feitelijk zijn
u-ejadiudant en wellicht in waarheid
race, die de lakens uitdeelt'
JJ^rigens zijn we inderdaad in de „stille
•k voor Paschen!" De parlementen zijn
!°tendeels naar huis
'tint, bij gelijken prijs
en kwaliteit,
Nederlandsche Industrie.
ermede dient gij Uw land
1 bestrijdt gij de werkloosheid.
O
Hoogleeraar aan de Economische School te Londen
De bekende Engelsche hoogleeraar en
politicus Philip Noel Baker, zet in onder
staand artikel het Engelsche standpunt
uiteen ten aanzien van het Aziatische
probleem.
„Azië zal het middelpunt zijn van den
politieken storm der twintigste eeuw".
Aldus sprak generaal Smuts In Februari
1931, weinig vermoedend, dat de gebeur-
nissen hem, vóórdat het jaar verstreken
was, in het gelijk zouden stellen.
En nu, drie jaren later, begint de storm
zich samen te trekken in dreigende vol
harding. Bijna iederen dag is er een of
ander nieuwsbericht, dat melding maakt
van toenemende spanning, toenemende
vrees in de Stille Zuidzee. De Nederland-
sche minister-president brengt per vlieg
tuig een bezoek aan Londen. De Engel
sche pers verklaart, dat hij gekomen is
om gezamenlijk plannen te maken voor
de verdediging van Nederlandsch Oost-
Indië tegen aanvallen van buitenaf. Lord
Allenby bezoekt Singapore. Er wordt ons
verteld, dat hij in het geheim deelneemt
aan een conferentie op een Britschen
kruiser betreffende de verdediging van
Singapore. Lord Allenby deelt mede, dat
hij een particulier bezoek aflegt; maar de
conferentie heeft niettemin plaats. De
Australische regeering vraagt raad voor
haar verdediging aan den Britschen gene-
raien staf; beraadslagingen worden ge
houden tusschen Australië, Groot Brittan-
nië, Nieuw-Zeeland en Canada om de
defensie van het rijk in de Stille Zuidzee
te reorganiseeren.
Wat beteekent dit? Het beteekent, dat
er verdedigingsplannen worden gemaakt.
Om de veiligheid van de Engelsche bezit
tingen in het Oosten te verzekeren. Te ver
zekeren, dat Australië en Nieuw-Zeeland
en Indië en Burma en Singapore en Ma-
lakka en Hongkong en de internationale
nederzetting in Sjanghai en de Britsche
i mandaateilanden in de Zuidzee niet aan
gevallen en veroverd zullen worden.
Aangevallen? Door wie? Van welke der
Aziatische volkeren verwachten wij een
schending van het Volkenbondsverdrag,
het Kellogg-pact, het Negenmogendheden-
verdrag van Washington en een binnen
vallen in gebieden, waarvan zij niet eens,
maar dikwijls de verzekering hebben ge
geven, dat zij er g e en aanval op zouden
doen.
Van elk land, dat bij de Pacific geïn
teresseerd is, komt slechts één antwoord
de Japanners, Australiërs, Nieuw-Zeelan-
ders, Chineezen, Nederlanders, Amerika
nen zij zijn het er allen over eens, dat
er slechts één „potentieele aanvaller" is,
slechts één natie, welker regeering op het
oogenblik een bedreiging vormt voor den
vrede in de Stille Zuidzee en in Azië.
De hooge heeren van Tokio paradeeren
en bluffen en dreigen zooals de Duitsche
keizer twintig jaar geleden in Europa
deed. Zij drijven de landen om de Stille
Zuidzee naar een bewapeningswedloop, die
gevaarlijk veel weg heeft van dien, welke
Europa destijds tot vernietiging heeft ge
bracht.
Het is een droefgeestige gedachte voor
de Europeanen, dat het Japansche mili
tarisme, de Japansche bewapening, gene-
ïaal Tanaka's „continentale politiek", de
verovering en exploitatie van Mandsjoe-
rije, allen behooren tot het zuivere type
van Westersche export naar het Oosten.
Zelfs de bomontploffing op den trein bij
Moekden in September 1931 was niet an
ders dan een onhandige nabootsing van
de bedriegelijke „incidenten" waarin de
Europeesche militairen eens uitmuntten.
Vijftig jaar geleden hadden Japanners
geen moderne vloot, leger en luchtmacht.
Gedurende vele eeuwen is hun vrede met
China ongestoord geweest. Toen zond En
geland een „vlootmissie" om hun te lee-
ren, hoe een vloot gevormd moet worden.
Britsche bewapeningsfirma's verkochten
oorlogsschepen aan hen. Britsche kapita
listen zonden Britsche deskundigen en
Britsch materiaal om scheepswerven voor
de Japansche vloot te vestigen. Geduren
de de eerste twintig jaar van haar be
staan was de Japansche vloot in alle op
zichten wat betreft schepen, uitrusting
wapens en de kennis van haar staf, offi
cieren en bemanning geheel en al En-
gelsch product. En wat Engeland deed
voor de vloot, dat deed Duitschland voor
het Japansche leger. Zijn tegenwoordige
leiders werden onderricht door den staf
van den Duitschen keizer. Duitsch was de
eenige vreemde taal, die generaal Tanaka
ooit gekend heeft. De „Tanaka-politiek"
is de „zuivere melk uit de Pruisische leer
stellingen", aldus drukten Bernhardi en
zijn volgelingen het voor den oorlog uit.
Als gevolg daarvan als direct geveolg
van wat Europa hun medegedeeld heeft,
laten wij dat niet vergeten! zijn de Ja
panners de Pruisen van het Oosten ge
worden. Als gevolg daarvan valt generaal
Araki's leger China binnen om het te
veroveren en scheurt het 't Verdrag aan
flarden dat den oorlog moest beëindigen.
Als gevolg daarvan vraagt Japan nu om
pariteit met de Engelsche vloot, terwijl de
vrees voor een Japanschen aanval de
Australiërs en Nieuw-Zeelanders dag en
nacht vervolgt.
Hoe denken de ministers In Engeland,
Australië en elders dit gevaar te weren?
Welk plan hebben zij om Japan in toom
te houden? Met welke veiligheidsmidde
len denken zij de Engelsche verdediging
te organiseeren?
Het antwoord is eenvoudig. Door bewa
pening. Door te antwoorden in den geest
van de bedreiging van Japan. Door het
garnizoen van Singapore te versterken, de
luchtmacht uit te breiden, de schepen ln
de Stille Zuidzee te vermeerderen. Door
te vertrouwen op Engeland's sterken,
rechtvaardigen arm en daarop alleen.
Een blik op de kaart van de Pacific
toont aan. dat de zaak er zeer précair
voorstaat. Het geheele schema is af
hankelijk van de vlootbasis te Sin
gapore Singapore is een zwak defen-
siepunt voor Sjanghai. Honkong en de
Britsche mandaateilanden. Het is een
sterk defenslepunt voor Indlë; en ook voor
Australië en Nieuw Zeeland, tenzij Japan
zich onbetrouwbaar heeft betoond en ge
heime bases heeft gevormd op de eilanden,
waarover zij van den Volkenbond het
mandaat verkreeg.
Sterk, dat wil zeggen, als de geheele
Engelsche vloot of een groot deel ervan in
de Stille Zuidzee werd geconcentreerd.
Door de verdragen van Washington en
Londen hebben wij op het öbgenblik ten
opzichte van Japan een superioriteit in alle
categorieën schepen, van 5 3. Japan is in
het bezit van negen „superdreadnoughts".
Het valt te betwijfelen, om het zacht te
zeggen, of de Britsche admiraliteit haar
oorlogsvloot daartegen zou willen riskeeren
tenzij men tenminste over een gelijk aan
tal kon beschikken. Want een nederlaag
zou beteekenen. dat de Engelsche bezittin
gen in Azie, waar thans het Britsche Rijk
nog steeds de grootste macht uitmaakt,
voor het grootste deel der letterlijk zonder
verdediging zou zijn tegen de aanvallen
van Japan.
Waar ts, dat het gebruik van de lucht
macht den oorlog tot een „gokspel" heeft
gemaakt. Er zijn officieren, die gelooven
dat er paar Britsche vliegtuigmoedersche
pen de geheele Japansche vloot tot zinken
kunnen brengen. Maar zouden wij de
vliegtuigmoederschepen naar de Stille
Zuidzee kunnen zenden. Alleen dan. wan
neer wij hen zouden kunnen beschermen
tegen de aanvallen van torpedojagers en
onderzeebooten. Alleen dan namelijk, wan
neer wij een groot deel van onze vloot naar
Singapore zouden kunnen sturen.
En is het mogelijk een groot deel der
Engelsche vloot naar Singapore te zenden?
Alleen dan. als er in Europa vrede
heerscht. Als er oorlog in Europa gevoerd
werd, een oorlog waar wij misschien bij
betrokken zouden kunnen worden, zou de
admiraliteit de eerste zijn om er op aan te
dringen de vloot in de Europeesche wate
ren te houden. Het is dat moment, het
moment waarop wij als het ware verlamd
zijn door de Europeesche gevaren, dat
Japan zal kiezen om toe te slaan.
Het vraagstuk zal nog ingewikkelder
worden, wanneer de Japansche admiraliteit
er in slaagt het volgend jaar de hernieu
wing van de verdragen van Washington
en Londen te voorkomen. Als de vlootcon-
ferentie van 1935 is mislukt, wanneer dien
tengevolge opnieuw een „vlootwedstrijd" in
Europa is begonnen, wanneer de Japanners
in werkelijkheid de pariteitsmaatstaf gaan
aanleggen, als zij het systeem van vorming
van geheime bases op de mandaateilanden,
waarvan de meeste menschen gelooven,
dat zij er al mede begonnen zijn, voltooien,
dan zal het vraagstuk een evenredige
sterkte tegen hen uit te sturen inderdaad
van groot géwicht wtffSëh. De dagen zijn.
voorbij, dat de ander naties tevreden
waren met het idee. dat de Britsche sche
pen over iedere zee zouden regeeren. De
wedstrijd van vandaag zal een krachtigen
druk op de hulpbronnen van Groot-Brit-
tannië beteekenen Winston Churchill
heeft in het Lagerhuis gezegd, dat het vol
gende ..groot conflict" heel dichtbij kan
zijn. Als dat ..groote conflict" gebeurt,
zal een verdediging door Britsche wapenen
beteekenen, dat „blank Australië" in een
zoo ernstig gevaar verkeert, als het nog
nooit gekend heeft.
Is er een betere beveiliging voor de
Engelsche belangen in de Stille Zuidzee
dan een bewapeningswedloop met Japan?
Denk eens terug aan de dagen vóór het
Mandsjoerijsche avontuur en ge zult zien,
dat er natuurlijk iets beters bestaat. Voor
September 1931 was de Volkenbond be
trekkelijk machtig. De wereld vertrouwde
Briand's belofte, dat de bond gebruikt zou
worden om den vrede in Europa te be
waren. Zijn verdrag was gebruikt om den
oorlog in vijf gevallen te beëindigen. De
territorale garanties van art. X gaven
Australië het recht de Japanners buiten
Noord-Australie te houden. De garanties
van art. XVI gaven het land recht op den
steun van meer dan vijftig andere naties
als het aangevallen werd. Australië voelde
zich tevreden en veilig. Het had de dienst
plicht afgeschaft, de uitgaven voor defen
sieve doeleinden verminderd en elke partij
in den staat hoopte op groote dingen van
de ontwapeningsconferentie.
Wat Japan betreft, dit had een burger
lijke regeering. Deze regeering had juist
het Londensche verdrag geratificeerd, na
de hardnekkige oppositie van de vloot-
autoriteiten te hebben overwonnen. De
Japansche liberalen toonden zich niet moe
de militaire veroveringen, die generaal
Tanaka had ontworpen aan den kaal: te
stellen. De minister van buitenlandsche
zaken, baron Shidehara, heeft in een rede
gezegd, dat Japan door een invasie in
Mandsjoerije zijn materieele belangen zou
vernietingen en zijn bijna plechtige inter
nationale verplichtingen schenden. Toen
kwam de militaire „putsch" van Septem
ber 1931 Sir John Simon werkte den Vol
kenbond tegen en liet den Japanschen
militaristen hun gang gaan. En twee jaar
later zien we Australië bezig groote som
men uit te geven voor zijn landmacht,
plannen maken om de burgerbevolking te
oefenen in verdediging tegen gasaanvallen
en met dolle voorstellen naar Londen
komen om in de verlaten vlakten van
Noord-Australië Engelsche werkloozen te
huisvesten.
Inderdaad, de les kan niet duidelijker
zijn. De eenige zekere verdediging voor
Australië en voor al de andere Engelsche
bezittingen in de Pacific ligt in garantie
middelen van geheel anderen aard dan de
bewapeningswedloop, waar we nu in ge
wikkeld zijn.
Een sterke Volkenbond om den vrede in
Europa te bewaren en de Engelsche vloot
de vrijheid en de mobiliteit te geven, die
zij noodig heeft.
Het herstel van het vertrouwen in de
legale waarde van de garanties van art X
en XVI Een ontwapeningsverdrag, waarbij
Japan te zamen met andere naties, zijn
slagschepen, vllegtuigmoederschepen. on-
derzeebooten en luchtmacht zal prijsgeven
want deze zijn het, die aanvallen van
Japan in de Stille Zuidzee mogelijk maken
De vernietiging van Japan's geheime
bases op de mandaateilanden.
DE ZAAK-ONNES VAN
NIJENRODE.
KOMT ONNES OP VRIJE VOETEN?
Bij de voortzetting dezer zaak is Donder
dag door getuigen verklaard dat K. bereid
was in verband met het afbranden van
een renstal iedere verklaring af te leggen
mits de verzekeringmaatschappijen hem
35.000 Rijksmark betaalden. Koning ont
kende, weshalve de verdediging van Onnes
aandrong op vervolging wegens meineed.
Over het verdere verloop der zitting het
volgende:
Koning zegt, dat hij vroeger verklaard
heeft, toen dit gevraagd werd, dat er acht
paarden zijn verbrand. Maar hij kan zich
wel vergissen, het kunnen er wel 13 of 14
geweest zijn. Precies herinner ik me het
niet meer. zegt getuige, want het is al
zeven jaar geleden en voor mij heeft de
zaak altijd een onaangename kant gehad,
want ik ben een groote dierenliefhebber.
Koning erkent dat hij te Arnhem eerst
met Kölhel, daarna met Kólhel en Dreme
gesprekken heeft gehad, maar herinnert
zich niet meer precies waarover. In leder
geval was het hem, getuige, er daarbij om
■begonnen om uit de zaak te redden wat er
nog te redden vlei en daarom is er over
een accoord gesproken. „In ieder geval,
Kölhel heeft mij zijn woord gegeven er
nooit over te zullen spreken en hij heeft
zijn woord gebroken. Dat kun je van zulke
lui verwachten", zegt Koning.
„Maar u zegt niets, wat op het confiden-
tieele van het onderhoud zou wijzen",
merkt mr. De Gaay Fortman op.
„Ik weet niet wat ik daarop antwoorden
moet", lacht Koning schamper, als de pre
sident hem de mededeeling voorhoudt van
de getuigen dat hij voor 35.000 mk. alles
wilde verklaren wat men wenschte. ..Het is
te gek om alleen te loopen, dat kun je
alleen van assuradeuren verwachten"
roept Koning en hij voegt er aan toe, dat
hij genoodzaakt wordt te verzoeken een
strafvervolging in te stellen wegens smaad.
De Duitsche getuigen worden weer voor
geroepen en blijven bij hun verklaringen.
Rechter mr. De Gaay Fortman: IJ komt
nu in een nadeelige positie. Tegenover u
staan twee beëedigde verklaringen van ge
tuigen.
Koning: Gaat u eens na: ik zou 35.000
Mk. gevraagd hebben. Voor zooiets zou men
zich toch* STv. met 3000 Mk. tevreden
stellen.
Rechter: Toen ik u onlangs voorhield,
dat u voor een paar duizend gulden het
werkje voor mijnheer Onnes zou kunnen
hebben opgeknapt, antwoordde u, dat u
niet met duizenden werkt, maar met mil-
lioenen. Nu draalt u het om. Het is van
het hoogste belang, dat er nu iets ten bate
van uw geloofwaardigheid blijkt.
Mr, Muller Massis zegt met stemverhef
fing. dat nu gebleken is, dat Koning in
strijd verklaart met hetgeen twee getuigen
die alles destijds onmiddellijk hebben ge
protocolleerd, hebben gezegd. De verdedi
ger verzoekt met klem daarom den Officier
een vervolging wegens meineed in te
stellen.
Later zal ik zegt de verdediger nog
een andere vraag stellen.
President: Doet u dat nu.
Mr Muller Massis: Ik zou de vraag niet
gesteld hebben, ais Koning zich niet had
opgeworpen als dierenliefhebber. Wil ge
tuige Koning dan nu zeggen of hij, toen
hij ongenoegen had met zijn vrouw, de
pooten van haar lievelingshond heeft ge
broken?
Koning: Nee natuurlijk.
Mr. Muller Massis: Getuige ontkent
dan zal ik een getuige oproepen, die dit
verklaart.
Koning: Wie?
Mr Muller Massis: De veearts uit Naar-
den. Men bespreekt nu nog of de veearts
dit kan weten of zeggen en Koning ver
klaart. dat hij het op prijs zal stellen, als
die veearts gehoord wordt.
Na de pauze werdt gesproken over de
schetsteekening die Witbraad ter hand
werd gesteld en die door Onnes vervaar
digd zou zijn
Het is gebleken, dat op de schetsteeke
ning een groote fout werd gemaakt, die
vc'rens de verdedigers nooit afkomstig kan
zijn van een insider als de heer Onnes, die
de situatie door en door kent.
Hadden de „verhuizers" namelijk den
weg gevolgd op de schetsteekening aange
geven. dan zouden zij bij een groote sloot
terecht zijn gekomen, die geen brug had
en zeer moeilijk over te steken was.
Getuige Rijkst is pachter van het aan
den Utrechtschen kant aan Nijenrode
grenzende land. Hij verklaart, dat een zeer
breede sloot, die men niet zoo gemakkelük
kan overtrekken, zijn land van Nijenrode
scheidt
Getuige Doorenbal heeft tot 1931 een
tuinhuis op Nijenrode gehuurd. Om het
zijn kippen mogelijk te maken de sloot
over te steken had hij een plank gelegd,
die hij bij zijn vertrek in Mei 1931 heeft
meegenomen. Er worden nu foto's en
schet-steekeningen rondgedeeld om de
situatie duidelijk te maken en inderdaad
blijkt de sloot zoo breed te zijn. dat men
zelfs met een fikschen aanloop er niet
overheen kan sDringcn.
De tuinman Geysendorfer verklaart, dat
de poort altijd 's avonds gesloten moest
worden Op 1 Maart 1932. den morgen van
den inbraak, is ontdekt, dat de poort den
geheelen nacht had opengestaan. Hij ont
kent. dat de poort zooals de chauffeur
beweerde eenige dagen tevoren ook had
opengestaan.
Nadat nog eenige leden van het perso
neel van Onnes zijn gehoord dient zijn
verdediging het verzoek in om Onnes in
verband met zijn zwakke gezondheid op
vrije voeten te stellen.
Hierover wordt heden beslist.
EERSTE KAMER.
HET CONVERSIE-ONTWERP.
De Eerste Kamer is Donderdag in een
zeer korte vergadering bijeen geweest, ter
behandeling van het wetsontwerp tot het
aangaan van één of meer geldleeningen
ten laste van het Rijk, tot een bedrag van
ten hoogste 900 miliioen gulden.
De Minister van Financiën heeft de
Kamer dank gezegd voor den spoed, waar
mee de behandeling is geschied. Hij wees
er op. dat de Regeering ten aanzien van
den rentevoet der leeningen alle vrijheid
bezit: zij kan desnooBS lager gaan dan
4°/o. De wijze, waarop de leeningen zullen
worden ingericht één groote leening of
een complex van kleinere zal nader
onder de oogen worden gezien.
De Kamer heeft het wetsontwerp met
algemeene stemmen goedgekeurd cn ging
daarna tot 5 April uiteen.
HAGENAAR.
RECLAME-
Bij 6 Foto kaarten ol 6 Cabinet foto's
EEN EERSTE KLAS
SAL0NVERGR00TING
SLEGTENHORST's Foto-Werken
(Fa. M. B0NGENAAR)
Alleen gevestigd Nienwe Rijn 46.
BEIDE PAASCIIDAGEN GEOPEND
KON. VER. LITTERIS SACRUM.
Naar wij vernemen, zal bovengenoemde
vereenigmg op 14, 18 en 21 April a.s. in
den Leidschen Schouwburg opvoeren:
„Graaf X", blijspel in 3 bedrijven van
Molnar, in de vertaling en bewerking van
Adolphe Engers. Litteris zal dit stuk ten
tooneele brengen in voor Leiden geheel
nieuwe decors, die schitterend beloven te
worden. Bovendien speelt de Vereeniglng
op Maandag 16 April ten bate van de
noodlijdende Kinderbewaarplaats, Lange-
brug, alhier; voor het verkrijgen van toe
gangsbewijzen voor dezen avond zie men
de advertentie elders in dit blad.
GEBOREN:
Regina dr. van J. de Booij en A. Hartman
Hendrika Cornelia, dr. van A. v. d.
Kuil en W. H. Koopman Franciscus
Jacobus Alexander, zn. van H. B. Goudart
en N. R. Ludek Johanna, dr. van J.
Korbee en J. de Mooij Abigael, z. van
I. Fasseur en J. Sleval.
Maria Margaretha, dr. van A. C. H. Speel
en J. Brittijn Hendrika Johanna, dr.
van J. F. E. Westerdijk en G. Willemsen.
ONDERTROUWD.
J. Kiel jm. 27 jaar en M. J. v. d. Bos jd.
26 jaar.
o—
OVERLEDEN.
R. Kraal, m. 27 jaar.
IN EEN LEEGSTAANDE VILLA GELOKT.
De rechtbank te Zutphen deed uitspraak
in de zaak tegen den 25-jarigen koopman
te Apeldoorn, thans gedetineerd, ter zake
dat hij op 15 December van het vorige
jaar te Apeldoorn een 17-jarigen kruide
niersbediende in een leegstaande villa had
gelokt en dezen, nadat hij hem wat wis
selgeld had laten medenemen, met een
zwaren kogel op het hoofd had geslagen,
hem van zijn geld beroofde, en hem toen
in een kast had opgesloten. De officier
eischte een gevangenisstraf van vijf jaar
en verdachte hoorde zich tot drie jaar
gevangenisstraf veroordeelen wegens ge
weldpleging met diefstal.
Ter zake van heling in dezelfde affaire
werd door de rechtbank veroordeeld een
32-jarige koopman, eveneens te Apeldoorn,
thans gedetineerd, tot één Jaar gevange
nisstraf met aftrek van preventieve hech
tenis, Deze man had het geld van den
eerste in bewaring genomen en wist, dat
dit geld van diefstal afkomstig was.
Het weer aan de macht komen van een
burgerlijke regeering in Japan, als borg
voor vrede en internationale samenwer
king.
Deze dingen schijnen ons droomen toe
Zij zullen bmncn ons bereik zijn op den
oe EnJelsJhe regeering besluit,
dat het allereerste doel van haar politiek
is den Volkenbond tot het leven terug te
brengen en de wereld tot den vrede te
voeren.
(Nadruk verboden)
WISSELLOOPER BEROOFD TE
HILLEGOM.
Drie jaren geëischt.
Een werklooze opperman uit de Haar
lemmermeer had op 19 Februari te Hille-
gom een wissellooper overvallen en hem
zijn tasch met f. 3500 ontrukt. De politie
achterhaalde man en tasch. Voor de recht
bank te Haarlem verklaarde de dader uit
armoede te hebben gehandeld.
Het O. M. eischte drie jaar gevangenis
straf.
Uitspraak 12 April.
IBELINGS ZAL NIET TERECHTSTAAN.
De rechtbank acht hem ontoerekenings
vatbaar.
De rechtbank te Amsterdam heeft den
Muiderbergschen strandfotograaf Ibelings
ontoerekeningsvatbaar verklaard, zoodat
de tegen hem ingestelde strafvordering
geen voortgang zal vinden.
Zooals men weet heeft Ibelings op 5
September 1933 in de raadsvergadering te
Muiden een aantal revolverschoten gelost,
waardoor H. Veth werd gedood en eenige
anderen, o. w. burgemeester De Raadt,
ernstig wérden gewond.
