VAN DER ZANDEN's Schoenlint EXPOSITIE ONZE SORTEERING V000 HET SEIZOEN IS GOMFLEE Fa. Goddijn, MarelO Fa. H0LSWILDER-SAR0NI WANDELSTOKKEN Voorjaarsrijkdom. De rouw-iris. HEEFT U EEN STOFZUIGER N00DI Zijn eerste vlucht i VOORJAAR 1934 W. BROUWER - Horloger - Haarlemmerstraat HAARLEMMERSTRAAT 23 - TELEFOON 207 DE STOFZUIGER CENTRALE - HAGEM LEIDSCH DAGBLAD Zesde Blad Woensdag 21 Maart UIT DE BONTE WAERELD. KOMT U EVEN KIJKEN? DE JUISTE STOFZUIGER OP DE JUISTE PLAK bij de Haarlemmerstraa 3EIE MAARSMANSSTEEG 5 TELEF. 2661 OVERTREKKEN REPAREER^ EEN MOOI KIJKJE VAN HET BUITENLEVEN. Door Liam O'FIaherty. De jonge zeemeeuw zat alleen op den rotsrand. Zijn twee broers en zijn zuster waren den vorigen dag al weg gevlogen. Hij had niet met hen mee durven vlie gen. Toen hij met een vaartje naar den rand van de rots was geloopen en gepro beerd, had om zijn vleugels uit te slaan was hij plotseling bang geworden. De groote oppervlakte van de zee strekte zich onder hem uit, en het leek zoo ver mij len ver naar beneden. Hij was zeker, dat zijn vleugels hem niet zouden kunnen dragen, dus hij boog zijn hoofd en liep weg, terug naar het holletje in de rots, waar hij 's nachts sliep. Zelfs toen alle twee zijn broers en ook zijn jong zustertje dat veel kortere vleugels had dan hij zelf, naar den rand liepen, hun vleugels uit sloegen en wegvlogen ontbrak hem den moed om ook dien zoo wanhopig lijken- den sprong te wagen. Zijn vader en moe der waren aan komen vliegen en hadden hem met hun schrille stemmen geroepen, hem moed ingesproken, gedreigd hem van honger op zijn rots om te laten ko men als hij niet weg vloog. Maar hij durf de zich voor niets en voor niemand te bewegen. Dat was vierentwintig uur geleden ge weest. Al dien tijd lang was er niemand bij hem geweest. Den heelen vorigen dag had hij zijn ouders met zijn broer en zus ter zien rondvliegen om hun vliegkunst te vervolmaken; hij had gezien hoe ze leerden over de golven scheren en hoe naar een visch duiken. Hij had zijn oudsten broer zijn eerste haring zien vangen en opeten, terwijl zijn ouders om hem heen cirkelden met een trotsch geschreeuw. En den heelen mor gen had de familie rondgeloopen over het groote plateau halverwege de tegenover liggende klip en hem geplaagd om zijn lafheid. De zon klom nu in den hemel omhoog en straalde recht op zijn rots, die op het Zuiden lag. Hij had last van de hitte, want hij had sedert het vallen van den vorigen avond niets gegeten. Toen had hij een gedroogd stuk van een makreel- staart op het verste uiteinde van zijn rots rand gevonden. Nu was er geen kruimel tje eten meer te vinden. Hij had elke vierkante centimeter afgezocht en het lieele ruwe, van hardgeworden vuil aan een gekleefde strooien nest afgezocht, waarin hij en zijn broers en zusters uitge broed waren Hij had zelfs aan de droge stukjes gespikkelde eierschaal geknaagd. Het was net geweest alsof hij wat van zichzelf probeerde op te eten. Toen had hij van het eene eind van de rots naar het andere op en neer geloopen; zijn grijs lichaam was van dezelfde kleur geweest als de rots en zijn lange grijze pooten stapten voorzichtig en elegant, terwijl hij steeds probeerde een manier te vinden om zijn ouders te bereiken zonder dat hij hoefde vliegen. Maar aan weerszijden van hem eindigde de rand in een loodrechten afgrond, met de zee er onder. En tusschen hem en zijn ouders was een diepe breede kloof. Hij moest hen toch kunnen berei ken zonder te vliegen als hij maar in noordelijke richting langs de klip kon ko men? Maar waar moest hij dan op loo- pen? Er was geen enkele richel, en hij was geen vlieg. En boven hem was ook niets te zien De rotswand rees steil om hoog en de top daarvan was misschien nog verder weg dan de zee beneden hem. Hij liep langzaam naar den uitersten rand van zijn rots en, op één poot staan de met de andere onder zijn vleugel ver borgen, sloot hij eerst het eene oog en daarna het andere, en deed alsof hij bezig was in slaap te vallen. Nog namen ze niet de minste notitie van hem. Hij zag zijn twee broers en zijn zuster op het plateau liggen dommelen, met hun koppen in hun halsveeren gedoken. Zijn vader was bezig de veeren op zijn witte rug glad te strij ken. Zijn moeder alleen keek naar hem. Ze stond op een klein hoog heuveltje in het plateau met haar witte borst naar voren. Nu en dan trok ze aan een stuk visch dat aan haar voeten lag en schuur de dan haar snavel aan weerszijden langs de rots. Het zien van het voedsel maakte hem wild. Wat zou hij graag zoo aan een visch willen trekken, en zijn snavel nu en dan langs de rots schuren om hem te scherpen. Hij kakelde zacht. Zijn moeder kakelde ook en keek naar hem. „Ka-ka-ka", riep hij, en vroeg haar hem wat eten te brengen. „Kaw-ool-ah", riep ze uitneodigend terug. Maar hij bleef klagelijk roepen en na een minuut of wat uitte hij een vreug dekreet. Zijn moeder had een stuk van de visch opgepakt en kwam er mee naar hem toe vliegen. Hij leunde verlangend voorover, terwijl zijn pooten een roffel op de rots sloegen. Maar toen ze juist tegen over hem was, op een kleinen afstand van de rots, stond ze plotseling stil. met haar pooten naar beneden hangend, haar vleu gels bewegingloos en net stuk visch in haar bek was bijna binnen zijn bereik. Verrast wachtte hij een oogenblik, zich afvragend waarom ze niet dichterbij kwam en toen dol van den honger dook hij naar de visch. Met 'n luiden schreepw viel hij van den rotswand af en de ruimte in. Zijn moeder had 'n zwaai naar boven genomen. Terwijl hij onder haar door schoot hoorde hij het geruisch van haar vleugels. Toen maakte een ontzaggelijke angst zich van haar meester en zijn hart stond stil. Hij hoorde niets. Maar het duurde maar een oogenblik. Een seconde later voelde hij hoe zijn vleugels zich uitbreidden De wind tochtte tegen zijn borstveeren. dan onder zijn buik en tegen zijn vleugels. Hij viel nu niet meer. Hij vloog steeds verder naar beneden en naar de zee. Hij was niet bang meer. Hij was alleen een klein beetje duizelig. Toen gaf hij een grooten slag met zijn vleugels en hij schoot naar voren. Hij uit te een vreugdekreet en gaf weer een grooten slag. Hij schoot weer naar boven. Hij stak zijn borst vooruit en liet zich zei len op den wind. „Ka-ka-ka. Ka-ka-ka. Waw-aal-ah." Zijn moeder schoot hem met een zwaai voorbij, haar vleugels maakte een gewel dig lawaai. Hij antwoordde haar met een tweeden kreet. Toen vloog zijn vader krij- schend naar hem toe. Hij zag zijn broers en zusters om hem heen vliegen, cirkelend en stil staand en omhoog klimmend en duikend. En toen vergat hij volkomen dat hij zelf te duiken en klimmen en cirkelen, niet altijd had kunnen vliegen en begon schril roepende. Hij was nu dicht bij de zee, hij vloog er recht over heen, uitkijkend over het water Hij zag een groote groene zee voor zich, met kleine richeltjes, die er over heen schoven, en hij draaide zijn snavel naar opzij en kraaide vermaakt. Zijn ouders en zijn broers en zuster waren voor hem op den groenen grond gaan zitten. Ze wenkten hem. schril roepende. HIJ stak zijn pooten uit om ze op de groene zee neer te zetten Ze zakten erin. Hij schreeuwde van angst en probeerde met flappende vleugels weer omhoog te komen. Maar hij was moe en zwak van den honger en het ging niet, uitgeput als hij was van de ongekende inspanning. Zijn poote zonken in de groene zee en toen raakte het zijn buik aan en zonk hij niet verder. Hij dreeft erop. En om hem heen schrc ■"•de zijn familie haar 'of uit en hun snavels boden hem stukken visch aan. Hij had zijn eerste vlucht gemaakt. .Vertaald door WILLY VAN DER TAK. De rouw-iris (Iris Suslana) is een bloem, die eeuwen geleden al bekend was en tegenwoordig nog steeds ln cultuur is, al zullen de meeste menschen er nog wel geen kennis mee gemaakt hebben. Want het is een bloem, die in het verborgen bloeit; dit niet al te letterlijk genomen, want ln het wild zullen we haar wel niet tegenkomen. Wat het vaderland van de Iris van Suza is, is niet bekend. Vermoedelijk Klein-Azië en Perzië. Toch heeft nog geen enkele expeditie in die landen ooit een Rouw- Iris in het wild gevonden! Toen de mensch de bloem ontdekt had, schijnen de andere soortgenooten zich ergens verstopt te hebben. Maar'nu de bloem zelf. Stel u voor een kogelronde, heel groote Iris, met prachtig omgebogen bloembladeren. De ondergrond van het bloemblad is wit; daarop een onbegrijpelijk fijne stipjesteekening, die naar de randen ln haardunne streepjes verloopt. Die teekening is zeer donker bruinpaars. Op de lippen (de hangende bloembladeren, waar de „baard" op zit) is de teekening dichter en donkerder dan op de omhooggeheven deelen. De baard zelf is donkerpaars, op zwart af. Er is voor deze bloem maar één woord; indrukwek kend. Geen vlotte, gezellige bloem, niet iets om in Je knoopsgat te steken of eventjes aardig in een vaasje te schikken. Een koninklijke, statige, ernstige bloem. Iets buitengewoons. Wij noemen de bloem Rouw-iris; Trauer Iris, Iris deuil, Mourning Widow heet het ln andere talen. De bloem, die in 1573 van Constanttnopel naar Weenen werd ge bracht en vandaar binnen enkele Jaren in de botanische tuinen van Europa Ingang vond. werd al in 1601 ln onzen Leidschen plantentuin gevonden en Clusius, de groote botanicus die daar toen aan het hoofd stond heeft er een vrij nauwkeurige af beelding van gegeven. Linnaeus was de eerste die de Rouw-iris heeft beschreven. Hoewel deze Iris nooit een mode-artikel is geweest, zooals in de Gouden Eeuw de Tulpen is de plant toch altijd in cultuur gebleven en steeds bestond er min of meer vraag naar. 't Is natuurlijk niet iets, dat onmiddellijk iedereen pakken zal; de bloem is daar te ernstig, te statig voor. Een heel oude legende verhaalt, dat deze Iris oorspronkelijk wit was maar de rouw heeft aangenomen bij het sterven van Christus. Er komt natuurlijk nóg iets bij, waardoor Iris Susiana nooit zoo populair is gewor den en ook nooit kan worden als b.v. de Tulpen. In ons klimaat kunnen we met den besten wil van de wereld geen succes met de cultuur er van behalen. Al weten we dan niet precies, waar het land van oorsprong ligt. wél is het bekend hoe het klimaat zijn moet waarin deze Irissen ge dijen kunnen. En dat is nu eenmaal totaal verschillend van het onze. Iris Susiana hoort tot de wortelstok-Irissen en de andere familieleden, die meest uit Midden- Azië en Palestina komen, stellen dezelfde eisohen als de Rouw-iris: een plotseling invallend, warm voorjaar, daarna een ver zengend heete zomer waarin de planten, die in de lente bloeiden, afsterven; dan een koude, gelijkmatige winter met sneeuw, Waaronder de wortelstokken veilig gebor gen liggen en niet ontijdig kunnen gaan uitloopen. Kom daarvoor nu eens bij ons! Toch hebben we de laatste jaren een prachtige Ersatz gekregen voor de donkere Rouw-iris: men heeft kruisingen weten te maken tusschen de Oncocyclus-lrissen (waar de Rouw-iris ook toe behoort) en de Irissen van de Regelia-groep, die in ons klimaat, juist zoo goed groeien en heel mild bloeien. Het resultaat was een groep Irissen, die wél hier willen gedijen, en toch bijna even rond en evenzoo geteekend zijn als de Rouw-iris en Kaar verwanten. Deze hybriden worden Regellocyclus-Iris- sen genoemd (een mondvol!) en al zijn ze niet heelemaal zoo rond als Iris Susiana, veel scheelt het toch niet. Met deze nieuwe sterke Irissen kunnen we het dus gerust probeeren. L. S. VALT DE TOREN VAN PISA OM? Het is niet de eerste maal, dat men het einde van Pisa's scheeve toren nabij waant. Verschillende ongewone afwijkingen zijn thans goed waarneembaar en enkele archi tecten hebben reeds het tijdstip pogen vast te stellen, waarop het bouwwerk zal ineenstorten. Ter voorkoming van verdere verzakking worden momenteel alle maat regelen genomen. Een geweldige balken- stellage, die zich onder de grond bevindt, steunt de toren, zoodat het is. als leunde hij op krukken. Het gevaarte bestaat uit acht verdiepingen en is 54 M. hoog. Toen men met de bouw van de derde étage bezig was, ontdekte men al, dat de constructie begon over te hellen. De bouwplannen werden toen gewijzigd, en de toren werd opeen zoodanige manier voltooid, dat het zwaartepunt toch op een technisch ver antwoorde plaats kwam. Maar dit zwaar tepunt is thans in beweging gekomen! De oorzaak hiervan zou gezocht moeten wor den in de aanwezigheid van wateraders, die onder de toren doorloopen Deze aders zouden in de loop der eeuwen langzaam naar omhoog zijn gekomen Reeds twintig laar geleden werd ge constateerd, dat het bouwwerk vijftien c.M. verzakt was. Vijfentwintigduizend ac- ten betreffende een betere fundeering van de scheeve toren bevinden zich in de archieven te Pisa. Men heeft nu het bouw werk geheel voor het publiek gesloten. Tevoren mochten toch ook niet meer dan drie personen tegelijk het gevaarte be stijgen. o 25 SECONDEN HECHTENIS. Een zekere beroemdheid verwierf de Amerikaansche rechter, die het indertijd waagde, de almachtige Standard Oil Company te veroordeelen tot een boete van 30.000.000 dollar. Het schijnt wel, dat deze rechter een bijzonder sportleven aan leg heeft en er naar streeft records te vestigen want thans heeft hij een man, die de aan zijn vrouw gerichte brieven had geopend, veroordeeld tot een hech tenis van 25 seconden. De straf werd on middellijk voltrokken en de rechter zelf hield met het horloge in de hand de wacht BREESTRAAT No. 77 TELEF. 1189 7804 VAN ONZE VOORJ AARS-COLLECTIE in DE RUIME OVERZICHTELIJKE ETALAGES. Bericht hierbij, dat het filiaal Breestraat 68 opgeheven en vereenigd wordt met de zaak All één-Verkoop van het TELLUS Horloge. Grootste sorteering Uurwerken. - Atelier voor Reparati BRENGT U DAN OOK EEN BEZOEK AAN KOREVAARSTR. 7 LEIDEN - TELEF. 2945 Eerst dan heeft U 100 °/o waarde voor Uw g Want.... wij ondervinden nog dagelijks, dat de noodige voorlichting bij de aanschaffing van een stofzuiger heeft ontbroken! Wij komen nog steeds in huizen waar een klop- veeg-zuiger had móéten zijn, terwijl een gewone stofzuiger aanwezig is; of een zakmodel, als een sleemodel beter op z'n plaats zou zijn geweest; en wordt zelfs vaak een klop-veeg-zuiger ge bruikt, waar met een gewone stofzuiger had kun nen worden volstaan! 7912 ONS MOTTO IS DAN OOK Wij hebben keuze uit 35 verschillende merken, m. a. w.: WIJ HEBBEN ALTIJD EEN MACHINE VOOR U, WELKE ÈN VOOR' UW STOFFEERING ÈN VOOR UW HUIS HET MEEST GESCHIKT IS! Zij geeft U een volledig van hetgeen in het betere ge gedragen zed worden. Al 0 hoeden hebben iets aparts, w" door ze passen bij de mode dameskleeding. Desondanks zt onze prijzen zeer laag. U slaagt b 7931 E3G 3EEÜÜ 7974 c=giiinins=> RECLAME TOMPOUCE, in groote sorteering 1 Af] 3.90 - 3.40 - 2.90 - 2.40 -1.95 l."U IN ALLE PRIJZEN STOKPARAPLUIES, Reclameprijs5.90 ===3GS2 31=JE ]Q[

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1934 | | pagina 22