AKKE&CACHETS (■AKKERTJES") „ZOOALS GE MIJ BEGEERT LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 17 November 1933 Vierde Blad No. 22597 Hebt Gij het gevoel te leven achter een traliehek.... fajNTAIB OVERZICHT Jaargang missies vaak tot groote besparing hebben geleld; reeds uit dien hooide zouden ze gehandhaafd moeten worden. Merkwaardig was dat .terwijl verschillende leden hand having der commissies vroegen in het be lang van het platteland, de afgevaardigde van den Plattelandersbond, mr. Vervoom, zich voor de opheffing verklaarde. Minister Slotemaker de Bruine heeft er in zijn verdediging op gewezen, dat ook zijn departement moet meedoen aan de bezuiniging. Daarom moeten verschillende diensten worden ingekrompen, en daar onder valt de opheffing der gezondheids commissies. De Minister gaf toe, dat deze nuttig werk hebben gedaan, maar men moet op het oogenblik nu eenmaal ook op nuttige zaken bezuinigen. De opheffing der commissies is trouwens reeds vroeger overwogen en de Minister deelde mede, dat de meerderheid van Gedeputeerden eenige jaren geleden voor de opheffing was. De Minister moest dus bij de totale opheffing blijven, maar wilde wel over wegen, of de taak der commissies eventueel zou kunnen worden overgenomen door particuliere maatschappelijke colleges, doch dan zonder subsidie. Hierna deed de heer Van der Waerden een poging, om de commissies te hand haven. Hij verlangde, bij motie, een onder zoek naar de vraag, of de commissies be houden zouden kunnen blijven zonder financieele bezwaren voor de schatkist: de behandeling van het ontwerp zou dan moeten worden geschorst. Tegen deze schorsing verzette de Minister zich, omdat zij zou beteekenen uitstel van het bezui- nigings-ontwerp. De motie werd met 51/34 stemmen ver worpen en het ontwerp met 62 20 stemmen aangenomen. Tegen stemden de socialisten 'behalve de heeren Duys, van der Heide, Drees en Faber), de communisten en de katholieken Steinmetz en van Koeverden. De gezondheidscommissies zijn dus ten doode opgeschreven. AVONDVERGADERING. BEGROOTING VAN DEFENSIE. 's Avonds heeft Minister Deckers de spre kers over zijn begrooting beantwoord. Hij heeft allereerst aandacht gewijd aan de opleiding der marine-officieren en daarbij medegedeeld, dat er een wijziging van de Bevorderingswet op komst is, waar door het mogelijk zal worden in de hoo- gere rangen beter dan thans bij keuze te bevorderen. Ook wijdt de Minister ernstig aandacht aan verbetering van het con tact tusschen officieren en manschappen. Eveneens zal de mogelijkheid worden ge schapen om maatregelen van Ministers- wege te kunnen nemen tegen officieren, die te kort schieten in handhaving van het gezag, zonder dat dit hen met den mili tairen rechter in aanraking brengt. In verband met de gebeurtenissen op „De Zeven Provinciën" heeft de Minister nog eens medegedeeld ,dat geen steun kan worden verleend aan de nagelaten gezin nen van hen, die bij de muiterij zijn om gekomen. Een dergelijke steun zou alleen kunnen worden verleend, wanneer de om gekomenen loyaal zouden zijn geweest. Inzake de pensioenen van de oud-gepen- sionneerden is er nog steeds overleg moge lijk. Het zal van 's lands geldmiddelen af hangen of er nog iets kan worden gedaan. Wat de kosten der weermacht betreft, heeft de Minister er met nadruk op gewe zen, dat er in den loop der jaren aanzien lijk is bezuinigd. Van 1922 tot 1932 zijn de zuivere militaire uitgaven met bijna 38 miilioen gulden verminderd, of met 35%, en de begrooting voor 1934 vraagt weer 8'/» miilioen minder dan die van '32. Op geen enkele tak van staatsdienst riep de Minister is er zooveel bezuinigd als op Defensie. Hij heeft vervolgens ten aanzien van tal van onderwerpen, de landmacht betreffend, nadere inlichtingen gegeven. Hierbij kondigde hij een wetsontwerp aan, dat te zijner tijd zal worden ingediend, houdende wettelijke maatregelen inzake den luchtbeschermingsdienst. De Minister verklaarde den Hoogen Raad van Defensie te willen handhaven, al wordt zijn advies niet dikwijls gevraagd, doch het kan noo- dig zijn om het wèl te vragen. In verband met den arbeid der commis- sie-Idenburg, die naar middelen moet zoe ken om nog 12 miilioen te bezuinigen, sprak de Minister de hoop uit, dat dit be drag inderdaad zal worden gevonden zon der de doelstelling der weermacht aan te tasten, maar in ieder geval zal de Regee ring zelfstandig beoordeelen of zij de voor stellen der Commissie zal aanvaarden. Aan het slot van zijn redeheeft de Minister nog eens betoogd, dat sociaal democraten bij de bestaande mentaliteit ongeschikt zijn om als vrijwilligers in de weermacht te dienen: hij citeerde allerlei uitlatingen uit de socialistische pers, om dat aan te toonen. De sociaal-democraten aldus de Minister ondermijnen al jaren lang de krijgstucht op een wijze, die tot excessen moest leiden, en daarom zijn zij wel degelijk indirect aansprakelijk voor gebeurtenissen als op „De Zeven Provin ciën". Het is op deze gronden, dat de Minister zijn houding ten aanzien van de sociaal-democraten volkomen gerechtvaar digd achtte. En op de klacht van den heer ter Laan. dat de vrijwillige landstorm ge richt is tegen de socialisten, antwoordde de Minister: „Neen, de landstorm is geen orgaan tegen iets, maar een orgaan voor het wet tig gezag, en alleen wie dit gezag aantast vindt ook de landstorm tegen zich. Maar als de heer ter Laan erkent, dat handha ving van orde en rust noodig is, bevindt hii zich op het pad der deugd!" De Kamer lachte. Maar de heer Wijn koop riep tegen den heer ter Laan„Arme Klaas!" De Minister heeft nog uiteengezet dat hij, die vrijwillig dienst neemt bij de weer macht. daardoor zijn eigen vereenieings- recht beperkt. In dit verband heeft hij betoogd, dat de leiding der vereeniging „Ons Belang" vaak te wenschen heeft overgelaten. Zelfs is er een plaat versoreid, die volstrekt in striid was met de weer macht. Daarom zijn er enkele koeren straffen toegekend Ook nog pas heeft ..Ons Belang" op onbehoorlijke wiize bij de Kamer gereouestreerd. Ook deze ver eeniging zal zich thans aan het nieuwe reglement moeten onderwerpen. Replieken volgden. HAGENAAR. RECLAME. 958 omdat Gij gedwarsboomd wordl in Uw vrijheid van handelen, omdat Ge niet kunl uitgaan, elk plan moet opgeven, doordal telkens martelende hoofdpijnen U overvallen en voor U een dag doen verloren gaan. Als Uw arm hoofd bonst, Uw slapen kloppen en borende pijnen door geheel Uw hoofd gaan, dan zullen AKKER-CACHETS voor U uilkomst brengen. Neem een "AKKERTJE" en binnen een kwartier lult Ge Uw hoofdpijn voelen wegtrekken en zult Ge U weer prettig en NeSedondsch behaaglijk gevoelen. Hei is uilgesloten, dat een "AKKERTJE" Produd u niet zal helpen, want al nemen ze de oorzaak van Uw lijden niet weg, waarover Ge Uw arts moet raadplegen, ze helpen U in ieder geval dadelijk van die onuitstaanbare pijn af, AKKER-CACHETS ("AKKERTJES"), een gelukkig, samenstelling van Apotheker Dumont, met een verrassend snelle werking biji Hoofdpijn, Kiespijn, Spierpijn, Rheumatisohe pijnen. Len denpijn, Zenuwpijn, Vrouwenpijn, Migraine, Neuralgie. Volgens recept van Apotheker Dumont. Slechts 50 cent per 12 stuks. in de titel bewust op het voorgaande werd teruggegrepen, dan moet de nieuwe fiim daar beginnen, waar de oude ophield. Ook de „held", dr. Mabuse de speler, moest door denzelfden acteur, nj. Rudolf Klein- Rogge vertolkt worden. Middelpunt is ech ter de uit mijn laatste film „M" bekende commissaris Lohmann. die weer door Oi'.o Wernicke wordt gespeeld. Deze is voor mij het prototype van den criminalist der mer kelijkheid. Hij is niet een van die .Sher lock Holmessen" en andere romantypen met het „vergeestelijke" gezicht, met de muts en de tabakspijp die 't „geval" in een oogwenk oplossen, maar een van de minu tieus, doelbewust en bescheiden werkenden zooals men er op alle politiebureau's kan aantreffen. En daaruit volgt weer, dat in tegenstelling met vele detectivefilms de oplossing van het raadsel niet toevallig mag komen, maar slechts op grond van de ongelooflijke kleine werkzaamheden, die ïr. rustelooze dag- en nachturen door aeze mannen wordt gepresteerd. Aan hen wilde ik ook in deze film hulde brengen! In deze opzienbarende en sensationeele film, waarin door een misdadige aarsla; zelfs een heele fabriek in de lucht, viiegt. spelen behalve de genoemde hoofdperso nen nog de Reinhardt, acteur Oskar Be- regi als de krankzinnigendokter prof. dr. Baum, Camilla Spira als ..Juweelen-Anna" Gustav Diesel als ingenieur Kent. Wera Liessem als ,Lili" e a Vele nieuwe gezichten, w.o. ook nog die van Rudolf Schündler, Henri Plesz Paul Oskar Hoeker en Karl Meixner, die allen ook voor de eerste keer een groote opgave moesten vervullen. Nieuwe gezichten: een principe van Fritz Lang! En 't is zijn groot geheim, dat hij uit hen allen weet te halen het hoogste aan overgave en een maximum aan concentratie. De begrippen „angst" en gruwelen" hebben zij tijdens de opnamen evengoed leeren kennen, als de duizenden toeschouwers gedurende de opvoering TOONEEL- EN FILMDIALOOG R. A. Stemmle, de schrijver van het draaiboek voor de film .Reifende Jugend", als tooneelstuk bekend in Nederland als „Eindexamen", die binnenkort door de UFA in Nederland zal worden uitgebracht, uit zich als volgt over het probleem van het filmmanuscript: Slechts met afschuw kan men nu aan het begin van de geluidsfilm terugdenken. De misverstanden waren legio. Volwassen kinderen stortten zich op het nieuwe in strument van vermaak. Hoe gelukkig waren ze, wanneer een bord brak, wan neer een claxon op het juiste oogenblik en werkelijk toeterde, wannee deuren dichtgeslagen werden, zoodat zjf s in de zaal de kalk van het plafon# /iel. Dit phonetisch gesol dreigde doel op zichzelf te worden, een tyrannie zonder eenigen zin. Doch hoe uitbundiger men met het geluid omging, des te minder bekommerde men zich om het gesproken woord. Daar voor had men immers het groote voorbeeld van het tooneel. Dus trembleerden de tenoren er maar op los, dat de olie van het doek liep, dus declameerden de acteurs gearticuleerd voor de geluidsfilmmicro, zoodat de wanden trilden. Men imiteerde slaafs het theater en vergat, dat de film kunst, niettegenstaande het geluid en het gesproken woord er aan toe waren te voe gen, toch in den grond aan hun oorspron kelijke wetten gebonden waren. Er werden honderden meters eindelooze dialoog gevoerd. Ieder woord was een triomf der onnatuurlijkheid, iedere zin een topprestatie van onvrijwillige komiekheid. De film dreigde tot een „geconserveerd theater" gedegradeerd te worden. De aestheten der film, de enthousiasten van de stomme film meenden, dat het laatste uur van de filmontwikkeling geslagen had. Doch de ontwikkeling ging sneller dan het pessimisme van de bezorgde filmvrienden deed verwachten. De regisseurs bemerkten spoedig, dat de geluidsfilm meer met het dagelijksche leven moest overeenstemmen. René Clair was de eerste filmregisseur, die tot het inzicht kwam, dat, precies als in het leven, niet ieder woord, niet iedere zin tot het einde moest worden gesproken en dat het geluid niet de voornaamste rol moest spelen. René Clair was ook de eerste, die de leer van groote schilders in practijk bracht, dat namelijk dikwijls de kunst in het weglaten bestond. Men werd spaarzamer, geconcentreerder, en dus werden de effecten sterker. De draaiboekschrijvers nu dat moet men zeggen volgden de geluidstechnici niet op den voet. Zij verwisselden dikwijls genoeg de techniek van het tooneelstuk met de dynamiek van de film. Steeds weer poogden zij de uitgebreidheid van den tooneeldialoog in de film te brengen. Zij vergaten, dat het tooneelstuk op den dia loog gebaseerd is. terwijl de dialoog bij de geluidsfilm tot het geheel behoort. De schrijver van het draaiboek moet zich namelijk concentreeren en tempo in het stuk trachten te houden. Heeft de schrij ver van een tooneelstuk tijd om de dra matische effecten voor te bereiden, de draaiboekschrijver moet zoo spaarzaam mogelijk in de inleiding zijn De consequentie is voor mij eenvoudig genoeg. Stelt men nuj voor, een tooneel stuk voor de geluidsfilm om te zetten, dan ga ik het stuk zien of lezen, probeer dan den inhoud en de geestige tendenz te vatten, leg het dan weg en schrijf een film boek, dat zich onder geen voorwaarde precies aan het tooneelstuk houdt. Men zou daarmee den auteur meestal geen slechteren dienst kunnen bewijzen. Het tooneel mag nog zoo goed en geconcen treerd zijn. de film verlangt nog spaar zamer, nog dramatischer exacter gebruik van het woord. In een filmdrama moet elke dialoog „zitten" en met uiterste spaarzaamheid en logica ingezet worden. Anders gaat de actie verloren. Daarom hebben die tooneelschrijvers, die over de draaiboekschrijvers klagen, omdat zij hen niet slaafs volgen, ongelijk. Film, theater elke kunstsoort heeft haar eigen wetten! Ze vermengen beteekent de kunst soort verwateren en banaliseeren. Thema's zijn te gebruiken. Maar stijl of zelfs kunst wetten kan men niet van het tooneel naar het witte doek verplaatsen. Deze week draait hier de groote Greta Garbo-film „Zooals ge mij begeert", naar het beroemde tooneelstuk van Pirandello en in zooverre gewijzigd, dat het slot in de film een „happy end" brengt. In deze film overheerscht de tooneelvorm: de echte film-momenten onderbreken meer het tooneelspel dan dat zij het aanvullen. In „Zooals ge mijn begeert" wordt gelijk in alles wat Pirandello schreef, den nadruk gelegd, cp de vaagheid van de grens tus schen schijn en werkelijkheid. In het too neelstuk blijft twijfel of de verloren maar teruggevonden gravin de echte is, bestaan. In de film overwint de wederzijdsche liefde tusschen het meisje en den graaf, die van elkaar houden, hetgeen het voor naamste is. Greta Garbo speelt de rol van Zara die de plaats van de in den oorlog spoorloos verdwenen gravin „Maria inneemt Erich von Stroheim is de schrijver, in wiens lugu bere omgeving zij gevonden werd. Melvyn Douglas is Bruno, die in Zara werkelijk zijn vrouw meent terug te zien. Ook onze jeugdige landgenoot Roland Varno speelt hierin een rol, n.l. die van den student Albert. Toen hij 15 jaar was, kreeg Vamo een contract bij een reizend gezelschap. Op een ochtend ging ik met een paar vrienden naar een waagzegster Madame X en voor ik bij haar naar binnenging, zwoer ik plechtig, dat ik geen woord zou gelooven van wat zij mij zou vertellen, aldus vertelt Vamo. Zij zeide, dat ik met mijn betrek king hiet veel succes zou hebben en als alles goed ging, zou ik onverwachts naar Amerika oversteken en daar de rest van mijn leven doorbrengen. Daar zou ik een paar jaren hard werken. In 1932 zou ik trouwen, maar moest niet verwachten veel te verdienen voor 1933, dan zouden de dol lars beginnen toe te stroomen! Deze geweldige voorspelling was het geld waard. Den volgenden dag werd ik het dagblad-bureau uitgezet wegens gebrek aan werklust. Ik ging naar Berlijn, en leefde er 3 jaar tusschen de Bohémiens. In het begin viel het niet mee, kleine rollen hier en daar, enkele engagementen in Eerlijn, Hamburg en München. In 1929 engageerde de Ufa mij voor een rol in „De Blauwe Engel" met Emil Jan- nings en Mariene Dietrich. Terwijl ik in Parijs aan een film werkte kwam de tweede voorspelling uit. Hier kreeg ik een telegram van een van de grootste maatschappijen waarin mij een contract werd aangeboden. Ik nam het aan en op een kouden morgen in Januari trad ik een nieuwe wereld in. Madame X. voor spelde hard werk; maar de eerste rollen, die ik speelde waren een rol met John Barrymore en met Lee Tracy, maar het voornaamste was met Greta Garbo is „As you desire me". Geheel overeenkomstig de voorspelling trouwde ik met een van de liefste meisjes, die ooit in Amerika geboren zijn en tot nu toe heb ik alles gedaan, wat die ouwe tang mij verteld heeft (ik bedoel Madame X.). Alleen die geldkwestie van 1933. zit mij dwars, maar ik hoop, dat zij daar OOli gauw voor zal zorgen! i^vveede^ kamer. begrooting van buitenlandsche zaken. |L gf.iTooUng van Buitenlandsche bSM nog enkele leden het woord i Jwd zich een incident voor. De Dijk bracht namelijk het feit dat de heer Vliegen, die riin mededeeling door den 1 'L Buitenlandsche Zaken is uit- M wederom als gedelegeerde naar Meningsconferentie te gaan heeft: „Deze uitnoodiging is in het gezicht van Minister s Aldus zijn de woorden van den Uecen in de socialistische bladen 'De heer van Dijk protesteerde -J tegen die woorden, consta- d3t de Regeering het beleid van Deckers tegenover de sociaal volkomen acht, en dat als inderdaad „een slag" was is geweest, aan de Regee- Overigens zeide de heer over de uitnoodiging aan den zeer verbaasd te zijn, omdat tegen het werpen een Zeven Provinciën" volkomen Vliegen heeft hierop verklaard, bewuste woorden door hem „niet pers zijn medegedeeld". (Wij ver dat hij ze wèl, in een besloten gebezigd heeft, doch niet met dat ze zouden worden gepu- van dezen middag (er restte, discussie over de gezondheidscom- uiet zoo veel tijd meer)de heeren Wijnkoop, Joekes, Bierema, Zand, en Duymaer van Twist hebben punten in verband met de be- behandeld. waarop wij nader te- als (heden) de Minister aan is geweest. OPHEFFING VAN DE GEZONDHEIDSCOMMISSIES, aanvang der vergadering heeft het ontwerp tot wijziging der behandeld, bedoelt alle Gezondheids- op te heffen. Om redenen van Deze ooheffing toch zal de met f. 53.200 per jaar ver- het Voorloopig Verslag reeds deed kwam tegen dit ontwerp uit de ernstig verzet. Verschillende spre- M het bestreden. Zij wezen er op. commissies een zeer nuttige taak vooral met betrekking tot de der Woningwet. Eenige sprekers dat waar de groote steden de desnoods gemist zouden kun- maar voor de kleinere steden niet. Anderen echter de commissies overal te hand zagen hierin zooals dr. Vos een voortreffelijke samen- burgerij en Overheid. Hij op. dat de adviezen van de com UNG'S NIEUWE MEESTERWERK Testament van Dr. Mabuse. Met Greta Garbo Iets over Roland Varno. pk heb bewijzen, dat dit de echte Gravin Verelli is".' ÏEcich vort Stroheim als Salter in Zooals Ge Mij Begeert". 'In het midden Melvyn Douglas, geheel rechts Greta Garbo) --logge als „Dr. Mabuse". iL1322 vond €eh belangrijke mijl- B;-ele£chledenis der film plaats: j051"111? van „Dr. Mabuse, de 1*18 dc^r' den beroemden en volgens het manuscript van ïenïnTa j velen onzer zullen zich Lr.- u Jllmwcrk herinneren. Nu BMraa.'rf Lest-ament van dr. Ma- '"ok «f ?n waar deze fllna vertoond jfjiJ 5® Stoots te aandacht. Deze •iö- r. is niet een voortzetting r" Lm wil iets geheel -lieuws WannfLle?It zich hierover als volgt lep nuj ?r Jk aan dr. Mabuse terug- li loor ^st 2liner misdaden og- pj. Vjfen houd, dan moet ik dc- uilzondering uiters' Olinjpj. n: hond mU veel bezig m ~~blc 6n FhtoSïï gesproken. met veel des M|in. Ik ben tot Bisiivu gekomen, dat de wzrke-ijk i-Teel gecompliceerder veel at, rf'^voerd worden .dan die Iemand sterft en men hi- ',irc'lts vinden. En toch kan Jm v*n moord. Dit .ro- «et f-- de film overbrengen. Dit nieuwe werk. En tls

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 13