lijk freule van Hardenbroek en mr. A. G. A. Ridder Van Rappard
feuilleton.
Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
De Cambridgeshire door Raymond gewonnen.
Moord op Abbotshall
RALLl'E PAPER VAN VORDEN georganiseerd door de Kon.
Sportvereeniging. De cross country nabij Huize ,,'t Kiepkamp".
Kapt. van Dam op Aubepbinc neemt een bindernis.
ARBEID VOOR ONVOEWAARDIGEN. Vandaag zijn
te Maastricht geopend de nieuwe werkplaatsen en ma
gazijn van de Vereen. Arbeid voor Onvolwaardigep.
Een kijkje in de cocosmattenvlechterij.
DE ECHTGENOOTE VAN DEN OOSTENRIJKS CHEN KANSELIER DOLL-
FUSS overhandigde een nieuw vaandel aan een infanterie-regiment.
Mevrouw Dollfuss bij de plechtigheid.
handen sliep. Het Is in ieder geval zeker,
dat hij nauwelijks zag, waar hij reed. De
gedachten, die zijn moede hersens konden
omvatten, waren niet over moorden en
moordenaars, maar van Liefde, een Min
naar en een Dame. 't Was, als men hem
moet gelooven, bij het kruispunt voorbij
Beachmere, dat hij besloot om Haar te
bezoeken, om rechtstreeks naar het huis
aan den oever van de Marle te rijden.
Hij keek op zijn horloge. De wijzers
wezen tien uur aan. Hij ging recht zitten
op zijn plaats. De naald van den snel
heidsmeter sprong naar twintig, naar vijf
en twintig; kroop dan geleidelijk naar
boven tot zij aarzelde tusschen vijf en
veertig en vijftig.
Zijn geest ging met de naald naar bo
ven. De wagen vond zijn weg Marling in
en langs de kiezelhelling van de High
Street, zwaaide naar links, met een sprong
op de brug, snelde er over heen, draaide
op twee wielen den hoek, links om, langs
den rivierkant, ploegde door de kleine laan
en hield stil bij het hek van het huis,
dat begenadigd was door haar tegenwoor
digheid.
Of moest zijn. Want het dienstmeisje
vertelde hem, dat haar mevrouw en de
zuster van mevrouw uit waren. Den ge-
heelen dag, geloofde ze. Zij was er niet
zeker van, maar ze meende, dat de dames
naar Londen waren. Anthony wandelde,
terwijl zijn moeheid hem zwaar drukte,
langzaam naar zijn auto terug. Een oogen-
Mifc bleef bij lui op do chaulfewrsplaats
zitten, maar toen kwam er opeens leven
in hem. Hoewel hun doel tenslotte Londen
kon zijn, zouden de dames zeker stil hou
den te Greyne. Want in de gevangenis van
Greyne was Deacon.
Dus reed hij met een vaart naar Greyne.
Hij kwam vijf minuten te laat.
Was Anthony Gethryn een man van ge
zond verstand geweest, dan zou hij opeens
teruggekeerd, zijn naar zijn logement in
Marling, op zijn bed gevallen zijn en aan
de slaap de leiding gelaten hebben. Maar
hij was het niet en dus bleef hij bij Dea
con. Deacon was zoo zichtbaar verheugd
ondanks zijn strakheid over zijn be
zoek. Anthony bleef bij hem tot twee uur,
toen de groote sir Edward Marshall, rijks
advocaat, in eigen persoon, verscheen om
in deze zijn nieuwste zaak besprekingen
te houden, en vervolgens reed hij naar
Marling. Dit bereikte hij na een rit van
niet minder dan twee uren, daar zijn ver
moeidheid en zijn gepreoccupeerdheid
hem niet minder dan driemaal een ver
keerde richting deden inslaan.
Aan het logement wachtte hem het ant
woord op den brief, die hij 's morgens had
laten bezorgen door een bode van het
bureau, 't Was gekomen, dit antwoord, in
den vorm van een schijnbaar gewone
boodschap, per telefoon. Het was, zooals
hij verwachtte, maar niettemin maakte
het dat hij het weer noodig vond na te
denken. En nadenken deed hij, terwijl hij
op de warme grasbaan aan den rand van
het kleine fcegel-veld, ac, -;r het loge
ment zat, voor zoo langen tijd als het
neemt om één sigaar en twee pijpen te
rooken. Daarna zocht hij het buffet op,
om een stevige dorst te stillen.
Hij bestelde een maal tegen zeven uur.
Om het uur door te komen, voordat dit
maal gereed was, en om de spanning weg
te krijgen, veroorzaakt door zijn moeheid
en den druk van de zware, benauwde
hitte, zocht hij de badkamer op en veel
koud water.
Na het bad voelde hij zich prettiger. Hij
ging naar zijn kamers terug, fluitend.
Toen hij door zijn zitkamer liep om naar
de slaapkamer er naast te gaan, zag hij
iets, wat hij niet had opgemerkt, toen hij
badwaarts ging. Het fluiten hield opeens
op. Op de tafel, midden in de kamer, lag
een envelop. Zijn naam was er met haas
tige potloodkrabbels opgeschreven. Het
schrift was van een vrouw.
Hij scheurde haar open, las, en vloog
naar de deur. Het roodwangige kamer
meisje kwam aanrennen. Zij zou niet ge
loofd hebben, dat die kalme meneer zoo
luid en boos geroepen kon hebben.
Anthony, zijn sluik zwart haar in wan
orde, zijn lang, lenig lichaam gewikkeld in
een badmantel, stond vol toorn en gram
schap voor haar.
„Wanneer kwam deze brief?" Hij zwaai
de de envelop voor haar gezicht.
Het meisje frommelde aan haar schoot.
O, sir, het kwam vanmorgen, sir. Een
dame liet hem achter, 't Wa even na tien
iBTt, Mavrouw Lemcsurier, sir."
„Dat weet ik, dat weet ik!" snoof An
thony. „Maar waarom voor den duivel is
het mij niet gezegd, toen ik vanmiddag
thuis kwam?" Hij ging naar zijn kamer
terug, de deur dicht slaande en niet wei
nig beschaamd over zich zelf.
Het kleine kamermeisje stommelde de
trap af om met haar kameraden te praten
over de wonderlijke uitwerking van een
brief op een meineer, die tevoren zoo aar
dig was.
Anthony kleedde zich met een vaart
aan, rende toen naar beneden naar de te
lefoon. Het antwoord op zijn eerste tele-
foonoproep was teleurstellend. Neen.
Mevr. Lemesurier was niet terug, zou niet
voor acht uur terug zijn, waarschijnlijk.
HIJ beide af, vloekte, herinnerde zich
zijn werk, overtuigde zich, dat de deur van
de telefooncel gesloten was, nam den
hoorn van de haak en vroeg een ander
nummer.
't Duurde tien minuten voor hij uit de
cel kwam en langzaam naar zijn diner
ging. Hij at weinig, moeheid, gepreoccp-
peerd zijn en de smoorhitte van den avond
werkten samen om hem zijn eetlust te be
nemen. Bij de koffie las hij zijn brief nog
eens. Het was een bewijs van zijn zelfbe-
heersching, dat hij het zoo lang had uit
gesteld. 't Was een korte brief, aldus
luidend:
AWordt vervolgd), j
RechtsRaymond, de winnaar van de raoe, gereden door Niooll.
EEN ZEVENTIENJARIGE ALS VLIEGTUIGBOUWER. Helmut Schneider
uit Schönow bij Berlijn met zijn zelfgemaakt vliegtuig. Het gewicht van het
toestel bedraagt 250 K.G.
werd in den Haag het huwelijk voltrokken tusschen freule
van Hardenbroek en mr. A. G. A. Ridder van Rappard, waar-
Juliana als bruidsmeisje fungeerde. Linksaankomst van
Prinses Juliana, rechtshet bruidspaar.
w naar ted» daar hij voelde,
1011 ir»« 2011 doen. niets hem wak-
Bi i binnen twaalf
dronk nog wat, nam nog een bad
«en ombijt"60111 had wakker ge"
HOOFDSTUK
XVI.
en de Sperwer.
1.
njj1! °ntt>ilt op had,, verliet hij
ien paar een bureau, waar
worden aangenomen, en
sarage om zijn wagen te
,weg naar Marling nu zóó
™ei m den blinde zou heb-
"ijden,
J5L en hij heeft verteld,
iflStli zelf een of twee
«At tji toet tiet stuur la
Een Detective-verhaal
door PHIHP MAC DONALD,
«riseerde vertaling door H. A. C. S.
