Engelsch legervliegtuig verongelukt - Sluiting Staten-Generaal 74,le Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. De Moord op Abbotshall AM STERDAM brand. Do brand- zen miniatuur-P.C. EEN GROOTE BOMMEN WERPER die autobaan vloog, tijdens de races te Brook- naar beneden De piloot werd gedood en van de vijf inzittenden gewond. boven de IN DE PRINSEGRACHT TE lands, stortte geraakte een motorbootje in twee anderen weer bij het blusschen van de- Hooft-brand. Een Detective-verhaal door PHILIP MAC DONALD. Geautoriseerde vertaling door H. A. C. S. 17) Anthony begon opmerkzaam te worden. ">er was nog meer bevestiging hoewel "et eigenlijk niet noodig was. Zij waren nu dicht bij de brug. Weer »-s er een stilte. Weer was het sir Arthur, <ue haar verbrak. bent erg zwijgzaam, mijn jongen," hij. Misschien heb je iets gevonden om ,;er na te denken. Iets bepaalds meen ik." f1™ toon veranderde. „God! wat had ik er oor over om in handen te krijgen de 'et beest, dat John doodde! Ik zal niet "*pen vóór hij gepakt is. Hij verdient ge- £™8d te worden. Gepijnigd!" Het vrien- ujke gelaat was verwrongen. «ntnony keek met nieuwsgierigheid "°e groote moeilijkheid op het ."fhMik," zeide hij, „is het gemis van aanwijzing omtrent het motief. Ik wi??dat le in een ingewikkeld geval nt doen, als je niet iets daarvan tw v'nden. Een moordenaar zonder mó ói, klnd zonder vader ver geld moeilijk om thuis te brengen han dat ik plotseling het gevoel lii, "et leven niets waard was, tenzij vin dikken man door zijn buik zou ste- "r- ik zou om die reden, naar War- d «1 gaan, aan dat verlangen voldoen op Ifdonkerste plek der Flats, en daarna den -'«en trein naar huis nemen, en naar bed gaan. Zij zouden mij nooit ontdekken. De dikke man en ik zouden geen onderling verband hebben in het denken der politie. Neen, een motief is de sleutel, en dit is verborgen. Of het slot kan opengemaakt worden, blijft te onderzoeken." Sir Arthur glimlachte. „Je bent een zon derlinge kerel, Gethryn. Je amuseert mij met je beweringen." Hij werd weer ernstig. „Ik begrijp heel goed, wat je bedoelt; het is moeilijk, heel moeilijk. En ik kan mij niet voorstellen dat iemand een wrok zou hebben tegen John." Anthony ging voort. „Iets anders; het vuile van deze geschiedenis geeft vermoe dens dat de moordenaar krankzinnig is. Bij een manie om te moorden kan het ge beuren dat er geen ander motief is dan te willen moorden. Wat mijzelf betreft, ik geloof niet, dat de moordenaar op die ma nier gek was. Let er op, hoe hij zorgde voor wanorde. Neen. de moordenaar was niet krankzinniger dan de rest van de ge schiedenis. 't Is alles krankzinnig, als je het bekijkt in zekeren zin. Volslagen krankzinnigheid En ik ben het ook, mijn hemel!" Zijn stem brak af en hij zweeg. Zij hadden nu de brug overgestoken. Sir Arthur, inplaats van dadelijk rechts af te slaan naar Abbotshall langs het pad aan den waterkant, koos den weg naar het dorp. Anthony liet zich door hem mee nemen. terwijl hij zonder het zelf te weten bleef zwijgen. Hij liep na te denken Ja „krankzinnig" was het juiste woord geweest. Er scheen in het geheel geen ge zond verstand te zijn in deze geschiedenis Zelfs zij was krankzinnig! Waarom naar Abbotshall te zwemmen? De winst van tijd kon hoogsens een kwestie van tien minu ten geweest zijn. En zij kon niet nu, goed dan, zij moest een helsche haast ge- hgd hebben. Maar de sandalen wezen op een badcostuum, en de tijd daarvoor noo dig. om zich te verkleeden, zou gebruikt geworden kunnen zijn om den afstand over land af te leggen. En waartoe was zij daar geweest, buiten aan het raam der studeerkamer? Zij heel zeker had zij niets te maken met die vuile misdaad moest ondervraagd worden. O ja! Zijn hart sloeg sneller bij de gedachte haar weer te zien. Hij verweet het zich zelf, dat hij zoo gauw en zoo schandelijk de belangstelling voor zijn eigenlijke taak kwijt raakte en keerde terug tot het bewustzijn van zijn omgeving. Hij zag, dat hij in Marling's Highstreet was. Sir Arthur verdween opeens in een kleine winkel, laag van verdieping, welks eigenaar, naar zijn waren te oordeelen, scheen te zijn een vreemde combinatie van kruidenier, tabaksverkooper, linnen koopman, en agent van dagbladen. An thony keek om zich heen. De nauwe straat, die op dezen blakenden Augustusmiddag een dutje had moeten doen, had een atmosfeer van spanning. Troepjes men- schen stonden op de straatsteenen. Vrou wen leunden uit de vensters der grillige huizen. De winkel, waarbuiten hij wachtte, en twee and ren aan den overkant, pronk ten met bulletins, die het nieuws a.h.w. uitschreeuwden. „Vreeselijke moord van een minister!" citeerde Anthony, terwijl hij een gezicht trok. „Arme duivel, arme duivel. Hij heeft meer beroering gebracht door zijn sterven dan hij ooit tijdens zijn leven deed." Sir Arthur kwam te voorschijn, een pakje tabak in zijn eene hand, een stapel kranten in de andere. Anthony merkte, even ,met plezier, dat de róód-zwarte omslag van pen extra editie van „De Uil" er bij was. Zij wan delden verder. De oude man keek naar de kranten in zijn hand. ,,'t Is een vreemd iets, Gethryn," zeide hij, „maar ik kan niet afblijven van den vuilen kant van deze afschuwelijke, verschrikkelijke tragedie. Als ik in het huis ben, voel ik dat ik, in de studeerka mer moet zijn die beruchte kamer! En ik ging naar het dorp, in werkelijkheid om kranten te koopen, terwijl ik mijzelf wijs maakte dat ik tabak noodig had. En ik kan niet nalaten te loeren, wanneer de detectives aan het werk zijn. Ik vermoed, dat ik je plagen zal." Zijn stem werd zach ter. „Gethryn, denk je, dat je slagen zult? Hij was mijn beste vriend ik mijn zenuwen zijn op het kantje van, ben ik bang. Ik „Overspanning." Anthony was laconiek. In conversatie had hij geen lust. Hij trachtte een plan van actie te ont werpen, en besloot slechts tot één ding. Hij moest weer zien en praten met de lady van de Sandaal. Voor de rest wist hij het niet. Hij moest afwachten. Zij wandelden zwijgend naar huis. Aan de voordeur stond een auto. Boyd wilde juist instappen. Hij wachtte er mee, toen hij Anthony zag. Sir Arthur ging in huis. Boyd was opgewonden, eerbiedwaardig opgewonden. „Waar bent u geweest, sir? U hebt het heele gedoe gemist." „Heusch?" Anthony was sceptisch „Ja. Ik durf u te vertellen, sir, dat het geval is opgelost, om zoo te zeggen." „Is het heusch?" ,,'t Is zoo. U hadt gelijk, sir. 't Was iemand uit het huls. Ik kan u nu niet meei vertellen. Ik moet weg, naar stad. Ik zal u later wel zien, sir." Anthony trok zijn wenkbrauwen op. gé dingen gingen te snel. Had Boyd iets over haar ontdekt? „Je zult mij niet in den steek laten, Boyd." Hij hief protesteerend zijn hand op. „Je bent te geheimzinnig, wees verduiveld duidelijk." De detective keek angstig op zijn hor loge. Hij scheen geslingerd te worden tus- schen deze twee; de stem der plicht én het verlangen open te zijn tegenover den man, die hem geholpen had. „Ik zal dan kort moeten zijn, sir," zeide hij, zijn horloge weer in zijn zak stekend. Moest al tien minuten geleden vertrokken zijn. Dit is van mijn kant zeer onofficieel. Ik ben bang, dat ik u vragen moet „Wees niet te lang van stof, Boyd." „Goed dan, sir Nadat ik u vanmorgen in den tuin verlaten had, heb ik hen allen de menschen in huis wat nauwkeuriger ondervraagd, en stelde vast, dat aan een van die onomstootelijke alibi's, zooals u ze noemde: een verzinsel was. 't Zit zoo: een van de dienstmeisjes had mij verteld, dat zij mr. Deacon dat is de secretaris van den overledene in zijn kamer had zien gaan even na tienen. Dat stemde overeen met wat hij mij zelf had verteld, en ook met wat sir Arthur Digby-Coates had ge zegd. Nu bracht het meisje den tijd tus- schen tien uur en ongeveer een minuut voordat de moord werd ontdekt, door met werken de dingen op orde brengen, en zoo iets dergelijks, neem ik aan in de linnenkamer. Blijkbaar nam het zooveel tijd, omdat zij ten achter was, om zoo te zeggen en het werk van twee avonden deed. De linnenkamer is vlak tegenover de kamer van mr. Deacon, en vannacht zei het meisje, dat zij wist. dat hij de kamer niet verlaten had, omdat zij hem, daar de deur van de linnenkamer den geheelen tijd open was, had moeten zien, als hij het gedaan zou bebben. £Wordt vervol®^ DAMESH0CKEY-1Y EDSTBIJl) TE HEEMSTEDE tusschen een A- en B-elftal, ter verkiezing van de Ne- derlandsche ploeg, die Woensdag te Rijswijk tegen een Amerikaansche ploeg zal uitkomen. 1IE SLUITING VAN DE ZITTING DER BEIDE KAMERS VAN" DE STATEN-GENERAAL doo. mjnister de Wilde. De minister bij het verlaten van het Tweede Kamergebouw. BE NIEUWE REVOLUTIE 01' CUBA. De ser- geant Fulgencio Batista, die aan het hoofd der re- yolutionnaire troepen stond, bij een toespraak. ZEILWEDSTRIJDEN VAN DE KON. MARINE >f ACIXTCLUB. ter reedc van Texel. Schor pioen" en .Wachtschip" tijdens de strijd. Op dea achtergrond ,,De Heoraskerck". K LR.STEN EN WEBER in actie bij de Holland België-tenniswedstrijden to Amsterdam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 5