Rondvlucht over Nederland - Tennis Nederland
y
ESS
te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
De Voorwedstrijd voor de Davis Cup.
De rondvlucht over Nederland.
FEUILLETON.
het Paleis van den Koning
r r.r*r
■^jBirrr rr
Uit den wedstrijd NederlandItalië. Timmer voor het "eerst in shorts"
Enkele 'deelnemers aan de tweedaagsche rondvlucht over Nederland op het vliegveld ,,De Kooy"
Inez en de dwerg kwamen binnen.
Dolores begreep niet wat hij ging doen.
Toen legde hij zijn hand op den arm van
den nar en zei: „Ga zoo gauw Je maar
kunt een priester, een monnik ot een bis
schop halen iemand, die priesterkle
ding draagt en Latijn spreekt. Dreig hem
uit mijn naam, als het noodig is, met den
dood. Zeg hem dat Don Jan van Oosten
rijk op het uiterste ligt en een priester bij
zich wil hebben. Vlug, man! Vlieg! Je ge
luk en leven zitten in je beenen! Vooruit!
Weg!"
Adonis was al weg en bewoog zich. also!
hij op rolletjes stond, met zijn zwaaiende
beenen in het halfduister voort, meer ge
lijkend op een reusachtige vleermuis dan
op iets menschelijks, en met een snelheid,
die nooit iemand gedacht zou hebben dat
hij met zijn mismaakte beenen kon ont
wikkelen.
„Zoolang er nog geen priester hier is,
mag niemand in of uit de kamer," zei hij.
„Maar dan mag de heele wereld komen,
en de koning en het hof. Iedereen zal me
welkom zijn", zei hij lachend en opge
wonden.
Je vertelt me niets," begon Dolores,
maar ook haar oogen lachten.
„Dat hoeft ook niet, want je begrijpt
me best," antwoordde hij. „Zoodra gedaan
is, wat alleen een priester in een wip kan
doen dan behoort ons de heele wereld toe.
en dan kunnen alle mannen en vrouwen
en koningen naar de maan loopen!"
„De wereld behoort ons nu al toe," riep
Dolores blij uit. „Maar is het wel verstan
dig wat je doet? Handel je niet te haastig?
„Wou je dan dat ik langzaam te werk
ging, terwijl jij en je naam en mijn eer op
het spel staan en afhankelijk zijn van een
vluggen zet? Kunnen we bij zoo'n spel met
't lot wel vlug genoeg zijn? We zullen nau
welijks den tijd hebben, en niet meer,
want zoodra het nieuws bekend Is dat ik
leef, zal het zich als een loopend vuurtje
verspreiden. Het verbaast me zelfs dat er
nog niemand is gekomen."
Zij luisterden scherp, maar hoorden
niemand komen. Want behalve Dolores en
Inez waren de dwerg en de prinses van
Eboli de eenigen, die wisten dat Don Jan
niet dood was. Den dwerg was door de
prinses het zwijgen opgelegd, en zelf had
zij geen haast het nieuws te verspreiden,
voordat zij had besloten wien zij het het
eerst zou vertellen en hoe daardoor haar
eigen belangen het best te behartigen.
Inmiddels zwaaide Adonis door de half
duistere gang, holde wenteltrappen op en
af, tot hij belandde bij den kleinen, ver
schrompelden priester, die eenzaam in den
westelijken toren woonde en wiens taak
het was eiken morgen voor den een of
ander, die daar toevallig werd opgesloten,
een mis te lezen. Was er geen gevangene,
dan las hij de mis voor zich zelf in de
kleine kapel, die door een zwaar ijzeren
traliewerk van de gevangenis was geschei
den. Van tijd tot tijd kwam de nar hem in
zijn eenzaam verblijf opzoeken, om hem
nu eens te ergeren, dan weer te amusee
ren met verhalen over de verdorvenheid
van het hof en met onschuldige grappen,
die hem deden lachen, zoodat er in zijn
uitgedroogde wangen nog meer rimpeltjes
kwamen. Hij koesterde altijd nog de hoop
den armen nar tot een godvruchtig leven
te bekeeren. Zoo waren zij langzamerhand
vrienden geworden. .(Wordt vervolgd).
beide handen bedekt. Toen stond zij plot
seling op en ging de kamer heen en weer
loopen.
„Ja. Dat heb ik gedaan. Wat kon ik
anders doen? Het was beter dat ik mijn
ondergang tegemoet ging en mijn leven
in een klooster zou eindigen, dan dat mijn
vader zijn leven op het schavot zou laten.
Wat zou er met Inez hebben moeten ge
beuren?"
„En met je zelf?" Don Jail's oogen
volgden haar met bewonderende liefde.
„Dat zou er niet op aan gekomen zijn.
Maar ik had mijn naam te grabbelen ge
gooid, zonder iets te bereiken. Men ge
loofde me wel, meen ik, maar de koning
had, om zich zelf te redden, besloten dat
mijn vader toch zou sterven. Ik ontmoette
hem, toen men hem naar de gevangenis
bracht .Toen ben ik naar den koning zelf
gegaan en toen ik hem verliet, had ik
zijn bevelschrift om mijn vader de vrijheid
te hergeven, in handen. O, ik wou dat ik
dat nog eens kon overdoen, en dat je er bij
tegenwoordig was; dan zou je trotsch op
me zijn. Ik zei hem ronduit dat hij je ge
dood had, ik hoorde hem dit bekennen, ik
dreigde hem het aan het heele hof, de
heele wereld, gansch Spanje te vertellen,
als hij mijn vader niet in vrijheid liet stel
len. Maar dat andere kun je me dat
vergeven, lieveling?"
Ze stond nu met uitgestoken handen
vóór hem, want zij vertrouwde hem met
heel haar hart.
„Je vergeven? Wat vergeven? Dat je het
dapperste hebt gedaan, wat ooit een
vrouw deed?"
„Ik dacht dat je t in den hemel wel
zou begrijpen," zei ze. „Maar 't is beter
dat je 't nu op aarde begrijpt 't is me
echter zwaar gevallen het te vertellen."
Hij bracht haar beide blanke handen
naar zijn lippen en kuste ze.
„Wat je deed, was schitterend, maar het
zal moeilijk zijn, heel moeilijk, 't onge
daan te maken."
„Wat komt dat er op aan? Wij weten
Immers dat 't niet waar is," zei ze. „Laat
de wereld maar praten en denken wat ze
wil
„De wereld mag nooit openlijk een
smadelijk woord van je zeggen," viel hij
haar in de rede. „Denk je dat ik haar zou
toestaan, wat ik den koning zelfs tus-
schen vier muren verbood? Wees daarover
maar niet ongerust; liever zou ik sterven."
„O, neen!" riep zij uit. „Vanavond niet
meer over doodgaan spreken! t Woord is
me onverdragelijk."
„Dan maar over leven! Samen leven in
vrede en liefde! Maar vóór alles moet die
kwestie in orde worden gebracht en wel
onmiddellijk, al is het ook al laat. En
daarvoor bestaat maar één middel."
Een oogenblik zweeg hij en hij keek vlug
naar de deur en toen naar Dolores' ge
zicht.
„Ik kan niet heengaan," zei ze, zich
tegen hem aan vlijend. „Toe, laat me
blijven! Wat komt het er op aan?"
.Heel veel, vooral voor later." Door zijn
wilskracht gedreven, stond hij op, alsof
hem niets was overkomen. En naar de deur
gaande riep hij: „Inez, is er niemand op
het terras? Geen knecht, geen schild
wacht? Héla daar! Wie ben Je? Kom eens
hier, man. O, ben jij 't, Adonis?."
JAN VAN HOUT ver
beterde het werelduur
record wielrennen en
bracht dit op 44.538 K.M.
HET NIEUWE GEBOUW VAN DEN OCTUOOIRAAD in de
residentie is thans gereed gekomen. 1 September wordt het
gebouw in gebruik genomen.
DE BRITSCH-INBIöR K O NI X GIN N EFEE STEN TE VGAARDINGEN-AMBACHT,
Desur Arjan Danger, dc man Bij de ringstekerij. Goed gericht,
met den grootsten snor.
Pindamannetjes als filmfiguranten.
Scène uit 'den 'door 'de Ufa te Berlijn opgenomen film „Vluchtelingen", waarin een aantal Chmeezen, waaronder
vele pindamannetjes uit Rotterdam, meespelen. De vlucht uit Charbin.
liefdesgeschiedenis uit 't oude Madrid
„door P. MARION CRAWFORD.
"Mr het Engelsch door W. H. C. B.
at heb je hun gezegd?" vroeg Don
^zeer bezorgd. „Dat je hier was ge-
en nog veel meer. Het was na-
en "het waar, maar ik hoopte dat
h ®e gelooven. Ik zei" zij bloos-
iu8', durf het Je bijna niet te
h' Kim je het niet raden?"
wij in het geheim waren ge
noeg hij. „Dat had je kunnen
Dat niet niemand zou dat
geloofd. Ik vertelde hun," zij
even om haar moed te verzame-
n oen kwamen de woorden vlug na
«sof zy zich schaamden te worden
ci.t ,,ik vertelde hun dat mijn va-
dlt de misdaad was betrokken, dat
*L5t< omdat ik vanavond al lang in
er was geweest, ook toen je werd
eti dat ik hier was, omdat ik je
ik bezat, had gegeven, mijn
öel, mijn eer, alles."
God!" riep Don Jan verschrikt
heb je gedaan om je vader te
eegenblik had zij haar gezicht met
