De enthousiaste ontvangst van Balho en zijn mannen te Rome
Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
'het Paleis van den Koning
De succesvolle vlucht van Balbo's
luchteskader.
1 fdesgeschiedenis uit 't oude Madrid
door F. MARION CRAWFORD.
I het Engelsch door W. H. C. B.
on 5°lores is bleek," merkte de ko-
je i:'i°,ren|,baar een glaasje hartster-
djufv1' Perez. of een glas port."
ie Jl, uwe majesteit," zei het jonge
lt hlLi heb niets noodig."
"«ei minzaam antwoordde Phl-
u h„r uw dokter zijn, en sta er op
hk u «2, Be?eesmiddel zult gebruiken,
7 voorschrijf."
vnjl zUn oogen niet van haar af,
d het ïf2 °P een gouden presenteer-
1 om ij, aanbood. Het was onmoge-
l naar haWeigeren; daarom bracht zij
Ik rianii tPPen en nam een teugje,
i ook if Pfajesteit," herhaalde zij,
zonriJ?1inheer'" ^i ze ernstig tot
lakei w£ aan te z1611' alsof
'»e Teel te ^SSen en u tevens
ïnS lano-l stellen," vervolgde de
f°eti warhu P'. maar uiterst minzaam.
dat hii ii> maar Dolores zei niets,
ik meer sprak: „In mijn leven
omdat X?®1 dan de meeste men-
d' ik beroofd ben geworden
van hen, aan wie ik het meest was ge
hecht. De door zijn succes meest geluk
kige souverin op aarde, is de ongelukkigste
man geweest, en is dat in zijn eigen ko
ninkrijk nog. De een na den ander, dien
ik heb lief gehad, werd mij ontnomen,
zoodat ik bijna alleen sta in de wereld, die
mij toch voor een groot deel toebehoort.
Ik onderstel dat u dit niet kunt begrij
pen, want mijn zorgen begonnen reeds,
voordat u werd geboren. Maar vandaag
hebben zij haar hoogste punt bereikt door
den dood van mijn beminden broeder."
Hij keek haar aan en zag dat zij haar
mooie lippen op elkaar klemmend, boven-
menschelijke pogingen deed om zich te be-
heerschen.
„Perez." zeide hij toen, „u kunt wel
heengaan en wat rust nemen Zoodra ik u
noodig heb, aal ik u laten roepen."
De secretaris stond op, boog diep en
verliet de kamer door een verborgen
smalle deur in een der hoeken. Eerst toen
de koning zag dat de deur weer dicht was,
begon hij op eenigszins anderen toon en
vlugger te spreken, alsof hij voelde dat zij
zich inhield.
„Ik heb het gevoel," zei hij. „dat wij
door een zelfde ramp zijn vereenigd. Het is
mijn voornemen u vanaf dit oogenblik
onder mijn zeer speciale hoede en bescher
ming te nemen. Ja, dit weet," til0 hand
opheffende als om te waarschuwen tegen
elke interruptie, want Dolores scheen op
het punt te staan te spreken ,jk weet
waarom u bij mij komt; u wenscht de
voorspraak te zijn van uw vader. Dat is
begrijpelijk, en u hebt gelijk zelf te ko
men, want ik hoor het liever uit uw eigen
mond, dan uit dien van iemand anders, die
voor u zou spreken, en liever sta ik een
gunst, voor zoover ik daartoe de macht
heb, aan u zelf toe, dan aan iemand an
ders van het hof, die allicht zijn eigen be
langen tegelijk met de uwe zou behar
tigen."
„Ik vraag om recht, niet om genade,
sire," zei ze op zachten hoewel beslisten
toon, terwijl haar oogen lichtten.
„Uw vader zal zoowel het eene als het
andere verkrijgen," antwoordde Philips,
„want zij zijn vereenigbaar."
„Hij heeft geen genade noodig, want hij
heeft niets misdreven. Dat weet uwe
majesteit even goed als ik."
.jndien ik dat wist, zou hij niet onder
arrest zijn. Ik kan niet raden wat u weet
of niet weet
„Ik ken de waarheid," zei ze op zoo"n
vertrouwelijken toon, dat de uitdrukking
van 's konings gezicht eenigszins ver
anderde.
„Ik wou dat ik die ook kende," ant
woordde hij met steeds dezelfde minzaam
heid. „Maar vertel me eens wat u omtrent
deze zaak meent te weten. U zoudt me
kunnen helpen haar tot klaarheid te
brengen en dan zal het me gemakkelijker
zijn u zoo mogelijk te helpen. Wat weet u
dan wel?"
Zich iets naar hem toe buigend, sprak
Dolores fluisterend, terwijl zij hem
scherp aankeek.
„ik was vlak achter de deur. die uwe
majesteit trachtte te openen: ik hoorde
elk woord, hoorde u uw degen trekken,
hoorde Don Jan vallen daama kwam
mijn vader en hoorde hem de schuld op
zich nemen, opdat men niet zou kunnen
zeggen dat de koning zijn eigen broeder,
die ongewapend was, in zijn eigen kamer
had vermoord."
Terwijl zij sprak kwam er een spook
achtig groene tint in Philips gezicht. Hij
zat rechtop, de armleuningen van den
stoel omklemmend, met een beweging als
om zich verder achteruit te drukken. Alles
had hij voorzien, behalve dat Dolores in
de aangrenzende kamer zou zijn, want zijn
spionnen hadden hem bij monde van
Perez verteld dat haar vader haar sinds
den vroegen avond in haar eigen kamer
had opgesloten, waar zij tot na het souper
had moeten blijven.
„Toen u en mijn vader waren heenge
gaan", vervolgde Dolores, hem met haar
verschrikkelijken blik gevangen houdend,
„ben ik binnen gekomen en vond Don Jan
daar liggen met een wond in de linker
borst. Hij was weerloos vermoord, zonder
dat hem een kans werd gegeven zich te
verdedigen. Op mijn japon is nog het door
u gestorte bloed van den man, dien ik lief
had. O, hij had wel gelijk, toen hij u een
lafaard noemde! Hij is voor mij gestorven,
omdat u dingen omtrent mij zei, die geen
man, die lief heeft, zou dulden. Hij had
groot gelijk u een lafaard te noemen het
eenige juiste woord op u van toepassing,
het laatste dat hij sprak en dat ik nooit zal
vergeten. Alles had hij verdragen, wat u
hem naar het hoofd slingerde, uw beleedi-
gingen, uw smadelijke woorden betreffende
zijn moeder maar duldde niet dat u
een smet wierp op mijn goeden naam, en
had u hem niet uit louter lafhartigheid
gedood, dan zou hij u in uw gezicht hebben
geslagen. Hij was een man! Ken ik de
waarheid, of niet? Is er één woord, dat ik
sprak, onwaar?"
Zij was nu heelemaal opgestaan en stond
als een beschuldigende engel vóór hem. En
hij, die slechts zelden werd overrompeld en
dien men moeilijk kon treffen, leunde ach
terover en leed, terwijl hij langzaam zijn
hoofd tegen de leuning van den hoogen,
gebeeldhouwden stoel van rechts naar
links en weer terug draaide.
„Beken dat het waar is!" riep zij met
ingehouden stem uit. „Hebt u daartoe zelfs
niet den moed? Thans bent u niet de
koning, u bent slechts de moordenaar van
uw broeder, van den man, dien ik lief had
en wiens vrouw ik morgen zou zijn ge
worden Zie me aan, en beken dat ik de
waarheid heb gesproken. Ik ben een
Spaansche vrouw en wensch mijn vader
land tegenover de wereld niet gebrand
merkt te zien door de schande van uw
koninklijke moorden, en indien u bekent
en mijn vader redt, dan zal ik uit liefde
voor mijn vaderland uw geheim bewaren.
Maar zoo niet dan zal ik, indien u mij
hier niet vermoordt, evenals u hem deedt,
zoo waar helpe mij God, die u en de moe
der, die u ter wereld bracht, schiep, heel
Spanje doen weten wat voor een man u
bent. En dan zullen de mannen, die Don
Jan van Oostenrijk lief hadden, tot op
stand komen en uw koninklijk bloed op-
eischen in ruil voor het zijne, en u zult
sterven als de lafaard, die u bent!"
.(Wordt vervolgd),, I
De geweldige menschenmenigte op de Piazza Oolonna te Rome
bij de terugkomst van de Italiaansche vliegers.
VOOR HET OVERBRENGEN VAN SPOORWAGONS
over den weg op andere rails, is dit apparaat bij dp
Duitsche spoorwegen in gebruik.
nET 4O-JARIG PRIESTERFEEST VAN MGR. JANSEN,
DEN AARTSBISSCHOP VAN UTRECHT. Tijdens do
kinderhulde voor het bisschoppelijk, paleis.
RUSSISCHE POSTZEGEL uit een nieuwe
serie, welke door de sovjet-unie uitgegeven is.
EEN MODEL VAN DE „BREMEN'» 'dat door jongens van de school voor scheeps
modellen-bouw te Potsdam gemaakt is.
ZEILWEDSTRIJDEN OP HET SNEEKERMEER. De om
geslagen jol van den heer ter Horst uit Sneek.
NIEUWE WERELDKAMPIOEN WIELRENNEN
Egmond werd op zijn terugreis van Parijs naar Haar-
op het station in de residentie verwelkomd door
zijn vader en moeder.
