kt autobus-ongeluk bij
Overschie - Bezoek van lord Baden Powell
e Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON.
fa het Paleis van den Koning
HET ONLANGS DOOR BRAND VERWOESTE CAFé-RESTAURANT „ZOMER-
ZORG" ALHIER is weer opgebouwd.
J)E BEKENDE ENGELSCIÏE BOKSER KID BERG trad
in liet huwelijk met miss Buntv Pain, een der Cochran's Ladies
uit het Trocadero Cabaret te Londen.
OP HET SNEE KERM EER werden zeilwedstrijden geor
ganiseerd voor schouwen en larken. Moment uit den strijd
in de larkenklassc.
l" be'desgeschiedenis uit 't oude Madrid
door F. MARION CRAWFORD.
Naar het Engelsch door W. H. C. B.
•1)
:sprak z'i eindelijk met trillende
icraSi u niet tot me spreken, als ik
IF Wh v n "oden u aan te hooren?"
vioee hii rt111611 ^dj tot elkaar zeggen?"
ehnüi» £?,ng- ..Waarom heb je me hier
Bens m j Ik '>en Boiood te sterven
"ft °P den man, die je ten val
ie EH He11 blij. Waarom zou
ii ietFta en waarom zou jij
ie ^^eri hebben? Ik hoop dat ér
dat at» e,mde aan je leven zal komen
eelot V 200 vredig mogelijk zal
1 heht P de schande, die je over je
-sch il pHracht. Dat is wat ik je toe-
heht' v„ 's een goede wensch, want
avot Jff.oorcaakt dat de dood op het
1 ik er i? gemakkelijk toeschijnt, zoo
i-Dus ter d^verIailg' BesrijP ie?"
Ai aar me„ ?°d veroordeeld!" riep zij uit.
«eb vertet ii ïa? u biet veroordeelen ik
Pet hebt »e lk er bÜ was dat u het
i r\ v ian men
„Zeker'm ^ge God!"
idlie sanfi1 ge'o°It je. Men gelooft dat
- toen hS1 b aangetroffen en dat ik
verhonrer Bedood. Een rechtbank zal
1 veroorHe' ."Paar ik ben reeds bij voor-
k vnie'^d en ik moet sterven." HU
kalm. „je krankzinnige beken
tenis voor het hof heeft mijn overtuiging
slechts versterkt. Die verklaarde de aan
leiding tot de daad en die vernietigde
den laatsten twijfel, dien ik nog koester
de. Als het proces een langzaam verloop
heeft, zal de beul mU dood aantreffen
door jouw schuld. Dat hadt je me kunnen
besparen en je hadt je zelf ook kunnen
sparen. Je bezat nog het restantje van een
goeden naam en nu Don Jan dood is, hadt
je dat armzalig overblüfsel van je eer
kunnen bhjven dragen. Maar je hebt ver
kozen ook dat weg te werpen en mU mijn
volledige schande te doen weten, alvorens
ik een schandeUjken dood ga sterven. En
toch wensch je me nog te spreken. Ver
wacht je soms myn zegen?"
Dolores was niet in staat te spreken.
Van Ujd tot tijd haar hand naar haar
voorhoofd brengende, alsof zij trachtte
een hlnderlUken sluier weg te duwen,
stond zU daar half verlamd en keek hem
verwilderd aan, terwijl hU sprak. Maar
toen zU zag dat hU zich van haar af
wendde en naar de deur ging, alsof hij
haar hier alleen wilde laten, ging zij vlug
voor hem staan en greep hem bij zUn
beide polsen.
,,Ik ben even onschuldig als toen mijn
moeder me ter wereld bracht," sprak ze,
en uit haar zachte stem weerklonk de
waarheid. ,,Ik vertelde de leugen ^om uw
leven te redden. Gelooft u me nu?
Lang keek hU haar met verwilderde
oogen aan, alvorens te spreken.
„Hoe kan dat mogelijk zijn?' vroeg hij
met verstikte stem. „Je was er wel ik
heb je zyn kamer zien verlaten
„Dat kunt u niet hebben gezien, riep
zy uit, wel wetende hoe onmogelijk dat
was, omdat zy in de aangrenzende kamer
had gezeten met de deur op slot.
„Ik heb je kleeren gezien niet deze
maar die je vanmiddag droeg."
„O, niet deze? Ik heb mijn hofjapon
aangetrokken, voordat ik de kamer verliet,
waarin u me hadt opgesloten. Inez hielp
me ik bootste haar manier van loopen
na, droeg haar mantel, ontsnapte zoo en
ben daarna niet meer terug geweest. U
hebt me dus niet gezien."
Mendoza wreef met zyn handen over
zUn oogen. Indien hetgeen ze zei, waar
was, dan zou de sterkste schakel van de
keten van feiten, die alle duidden op leed
en schande, verdwenen zijn. Hij keek naar
de japon, die zij droeg en bemerkte dade-
lijk dat het niet die was, welke hij had
gezien.
„Maar hU was plotseling in de war
„maar waarom moest je je eerst ver-
kleeden? Ik bracht de prinses van Eboli
by je, en gaf haar vergunning je mee té
nemen om by haar te blijven. Daarvoor
behoefde je je toch niet te verkleeden."
„Ik heb haar heelemaal niet gezien. Ze
moet Inez in de kamer hebben aangetrof
fen; ik was al lang weg."
„Weg? waarheen dan?" Mendoza
was den draad van het verhaal kwUt.
„Maar als je onschuldig bent geve God
dat alles ls, zooals je zegt hoe is het
dan mogelyk o, neen, neen! Ik kan het
niet gelooven ik kan niet! Geen vrouw
zou dat doen geen onschuldig meisje
zou voor een groote menigte dames en
heeren durven staan, om te zeggen wat jij
hebt gezegd
„Ik hoopte daardoor uw leven te redden
ik had er de kracht toe en heb het
gedaan."
Met haar heldere oogen keek zij hem
aan en zijn twijfel begon voor de waarheid
te wijken.
.Laat het me gelooven!" riep hij met
gebroken stem. „O ,God, maak het me
waar, voordat ik sterf!"
„Het ls de waarachtige waarheid." riep
zij met krachtige stem, „en u moet die ge
looven. Doet u dat niet, dan zal de man
dien u hebt gedood, de man, die ik lief
heb en vertrouwde, dan zal hij uit den
dood verrijzen om te bewijzen dat ik de
waarheid spreek want ik bezweer 't bij
zijn ziel in den hemel, en bij de uwe en de
mijne, die niet lang meer op aarde zullen
zijn!"
Hij kon zijn blik niet van haar afwen
den, en plotseling zag hij dat haar reine
oogen de waarheid spraken, zoodat zijn
arm, gefolterd hart van vreugde opsprong.
„Ik geloof je, mijn kind," zei hij einde
lijk. Zijn oogen sloten zich half en zich
naar haar toe buigende, legde hij een arm
om haar heen.
Maar zij sidderde toen zij zijn rechtei
hand aanraakte, en hoewel zij wist, dat
hij een verloren man was en hem nooit
meer zou wederzien, vond zij het onver
draaglijk zyn afscheidskus te moeten ont
vangen.
„O. vader, waarom hebt u hem gedood?"
vroeg zij, haar hoofd afwendende en
trachtende uit zijn arm los te komen.
Maar Mendoza antwoordde niet. Hij liet
haar los en werd zco wit als krijt. Zij
vroeg hem 'skonings geheim, waarvoor
hij zijn leven ging prijs geven, te vertellen.
Maar hij voelde dat zelfs tegenover haar,
dit met verraad gelijk zou staan Boven
dien zou zij dat geheim niet bewaren
welke vrouw, welke dochter zou dat doen?
Om veilig te zijn, moest het met hem uit
de wereld verdwijnen. Zij zou Don Jan er
niet minder om beweenen, indien zij wist
wie de misdaad had begaan. Het zou voor
haar slechts een klein verschil zijn, zij het
dan ook dat voor hem zelf dat verschil
groot zou zijn, omdat zij dan zou weten
dat haar vader onschuldig stierf.
En toen begon een harde, grimmige
strijd in hem te woeden, die zijn ziel ver
scheurde en zijn hart wondde, zooals geen
doodstrijd zou hebben kunnen doen. Daar
hij haar onrechtvaardig had beoordeeld,
alles een afschuwelijke droom was geweest,
zij nog altijd zijn alles ln zijn leven was.
en er thans een heel ander licht op alles
scheen, verlangde hij niet meer te ster
ven en droeg hij Don Jan. wiens dood hem
nu geen voldoening schonk, geen haat
meer toe. Don Jan was even onschuldig
als het meisje, en hij zelf, die even on
schuldig was als zij belden, zou ter dood
gebracht worden, slechts om den koning
te dekken. Hij was louter de zondenbok,
die wegens de misdaad van zijn meestér
zou moeten lijden. En nu hij eenmaal op
zich had genomen de straf, waaraan niet
meer kon worden ontkomen, te ondergaan,
zou hij dan niet het recht hebben het
eenige wezen, dat hij werkelijk lief had, te
zeggen, dat hij onschuldig was? Maar
wat zou zij kunnen doen, als zij de waar
heid wist? Immers niets. Niemand, zoo
dacht hy, zou haar durven gelooven, in
dien zij den koning beschuldigde. Na haar
vaders dood zou zij gewoon als een krank
zinnige ln een nonnenklooster worden
opgesloten. Arm meisje! Lang zou zij niet
leven, maar zij zou dat leven ln de groot
ste droefheid doorbrengen, waarvan de
grootste leniging zou zijn, het weten dat
haar vaders hand niet bezoedeld was door
zoo'n daad.
(Wordt vervolgd),
Botsing tusschen twee autobussen bij Overschie.
Twee autobussen reden nabij Overschie tegen elkaar. Dertig personen werden gewond. Interieur van een der zwaar gehavende
bussen.
'.C. LIT HEEMSTEDE werd kampioen van Nederland 4 x 200 M.
g estafette heeren op de kampioenszwemwedstrijden te Arnhem.
DE BEIDE ECHTGENOOTEN TAN DE FRANSCllE t LIE-
GERS C0D0S EN ROSSI die het wereldafstandrecord ver-
beterden, vlogen hun mannen tegemoet naar Marseille.
VAN ENGELSCHE PARYlNDERSLEIDEltS aan het landgoed
te Wassenaar. Lord Baden Powell inspecteert de Nederlandsche
padvinders.
