den IJsel - Springconcours te Amsterdam
LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
Jaargang
Zeilwedstrijd voor beurtschepen te Grouw.
Moment uit den strijd-
Internationale 8 K.M. zwemwedstrijd op den IJsel.
zwemwedstrijd yan Brammen naar Zutphen, georganiseerd door de Zutphensch'e Zwem- en Poloclub
,,De jonge kampioen". De start.
DE DIIITSCHE ZWEEFVLIEGER SCHMIDT
die met een vlucht van ruim 36 uur een nieuw
wereldrecord zweefvliegen vestigde.
CONCOURS II1PPIQUE in het Stadion
te Amsterdam. De winnaar van het grooto
springconcours om den Prijs van Holland*
de Italiaan kapitein Carlo Kechler.
Ray Noble met zijn band.
•e bekende band yau Ray Noble arriveerde te Waalhaven uit Londen. In verband met de hitte verkiest de band
den open wagen.
ATHLETIEKWEDSTRIJDEN op het V.U.C.-terrein in de residentie, georganiseerd door de Ned. Athletiekver-
eeniging ,,De Trekvogels". Dc finale van de 100 meter, gewonnen door J. Brink (106).
werd Zaterdagavond een groot boerenbal gehouden. In ,,'t Peerd van
Ome Loeks" op do Grönneger Jachtwaide.
leen, zooals zij was gekomen, maar hij
drong er op aan haar te vergezellen.
„U moet naar den koning gaan," zei hij
met beslistheid. „Ik zal dadelijk trachten
dat hij u ontvangt en ik bid u bescheiden
te zijn, om der wille van uw vader, zoo
niet om andere redenen. U hebt al te veel
gezegd, wat niet verstandig van u was, al
toonde u ook een wonderbaarlijken moed.
Wat dat betreft, bent u wel het evenbeeld
van uw vader hij is een der dapperste
mannen, dien ik ooit in mijn leven heb
ontmoet."
„Het is gemakkelijk om dapper te zijn,
als men reeds dood ls," zei Dolores
zachtjes.
„Moed houden, meisje, moed houden!"
antwoordde de prins op vaderlijken toon,
térwij 1 zij doorliepen. „U bent niet zoo
dapper als ik dacht, nu u over den dood
spreekt. Uw leven ls nog niet ten einde."
Zij kon nauwelijks meer spreken, want
een hevige reactie volgde op hetgeen zij
had volbracht. Zij stak haar hand uit om
steun te zoeken op den arm van Ruy Go
mez. Vlug bracht deze haar naar den
doorgang, die naar 'skonings vertrekken
leidde. Zij kwamen in een kleine wacht
kamer, waar enkele stoelen stonden en een
marmeren tafel, waarop twee groote was
kaarsen brandden. Dolores zonk in een der
zetels neer en leunde met gesloten oogen
achterover, terwijl Ruy Gomez de anti
chambre binnen ging en een paar woorden
wisselde met den kamerheer van dienst.
Bijna dadelijk was hij terug.
(Wordt vervolgd).
door zulke middelen haar vader te redden.
Zij hoorde woorden van spontane instem
ming, en één hunner zei hardop, dat hij
voor een meisje met zoo'n trouw hart zou
willen sterven, terwijl een ander verklaar
de, dat hij, als zij Don Jan kon vergeten,
haar dadelijk zou willen trouwen. En het
werd niet op oneerbiedigen toon gezegd;
integendeel, het was ernstig gemeend en
men sprak door bewondering gedreven.
Eindelijk had zij de deur bereikt, en op
kijkende naar het vriendelijke gezicht van
den ouden prins, vroeg zij: „Heb ik zijn
leven gered? Zal men mij gelooven?"
„Men gelooft u," antwoordde hij. „Maar
uw vaders leven is in handen van den ko
ning. U moet onverwijld naar zijn ma
jesteit gaan. Zal ik met u meegaan? Ik ge
loof wel dat hij u zal ontvangen, als ik het
hem verzoek."
„Wat zou ik den koning te zeggen heb
ben?" vroeg Dolores. .Hij was in de kamer
heeft alles bijgewoond hij kent de
waarheid."
Zij besefte nauwelijks wat ze zei.
HOOFDSTUK VI.
Ruy Gomez was op zijn wijze even loyaal
als Mendoza, maar zijn loyaliteit was van
een geheel andere soort, want zij werd ge
temperd door een diplomatieken geest, die
haar in de gewone omstandigheden meer
bruikbaar maakte, en haar object was in
zijn geheel veel meer een beginsel dan een
persoon. Mendoza had geen begrip van
een monarchie als iets abstracts, zonder
een concr.te persoonlijkheid, vertegen
woordigd door koning Philips; Ruy Gomez
echter kon zich de wereld niet voorstellen
zonder de Spaansche monarchie, doch zag
heel goed de zwakheden van zijn souvereln
in en betreurde diens misdaden. Zelf werd
hij nog al gemakkelijk om den tuin geleld,
zooals dikwijls met goede menschen het
geval is zoo was hij het geweest, die
den koning aan diens nieuwen secretaris,
Antonio Perez, had geholpen maar toch
was hij vanaf het moment, dat Mendoza
Don Jan's dood had aangekondigd, over
tuigd geweest dat de daad bedreven was
öf door Philips zelf. öf op diens bevel, en
dat Mendoza zich dapper had opgeofferd
om zijn meester te dekken. Wat Dolores
had gezegd, bevestigde slechts zijn eerste
oordeel, voor zoover het haar vaders eer
betrof. Wat zij omtrent zich zelf had
medegedeeld, geloofde hij hetgeen echter
niet belette, dat hij haar heldenmoed be
wonderde. Al zou Dolores in werkelijkheid
tien maal slechter zijn dan zij had verko
zen zich voor te doen, zou zij in zijn oogen
nog een toonbeeld van deugdzaamheid
zijn, vergeleken met zijn eigen vrouw
en hij wist nog niet eens de helft van het
geen de prinses deed, was zelfs geheel
onkundig van haar verhouding tot den
koning.
Hij was volstrekt niet verbaasd, toen
Dolores hem bij de deur zei dat de koning
de waarheid kende omtrent den moord,
maar hij begreep hoe gevaarlijk het voor
haar zou kunnen zijn om zoo iets tegen
andere personen van het hof te zeggen.
Zij wenschte nu slechts heen te gaan, al
