thletiektvedstrijden op Te Werüe - Esther de Boer-van Rijk 80 jaar bet Paleis van den Koning Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. 1IEYIGE REGENVAL TE AMSTERDAM. Door den hevigen regenval kwam Zaterdag de Amstellaan te Amsterdam over een groot gedeelte blank te staan. HOOFDSTUK IV. De genoodigden op het feest hadden zich na het souper weer in de groote troonzaal verzameld, waar het statige dansen, waarom het Spaansche hof zelfs toen in gansch Europa beroemd was, een aanvang had genomen. Het orkest was op een kleine estrade geplaatst onder den groo- ten boog van het middelste venster. Een draperie van fluweel en brocaat, die af hing van een soort hekwerk van vol doende hoogte, onttrok de muzikanten aan het gezicht, hoewel sommige instru menten en de bewegende strijkstokken der violisten er bovenuit kwamen. Het gemaskerd dansen, indien men dat dansen mocht noemen, dat algemeen in zwang was in den tiid van keizer Maxi- miliaan, en dat nog niet geheel in onbruik was geraakt aan het keizerlijke hof in Weenen, behoorde in Spanje al lang tot het verleden, en in de plaats daarvan waren de sierlijke „pavane"-dansen geïn troduceerd, waarvan nog heden ten dage leelijke nabootsingen bestaan. De oudere dames trokken zich terug naar de buiten zijde der zaal en lieten den gecireerden vloer vrij voor hen, die dansten. Naar mate van hun rang vormden zien groepjes vanaf de estrade, waarop de troonzetels stonden, naar het andere einde der zaal. De oudere en ernstiger heeren begaven zich naar aangrenzende vertrekken, nier waren speeltafels klaar gezet, waar met thans lang vergeten spelen ipoote Kim men gelds werden verloren. Dit geschiedde met nadrukkelijk goedvinden van den vro men Philips, die begreep, dat alles, wat het fortuin der Grandes kon aantasten, hem slechts ten goede zou komen; immers door hun een deel van hun kolossale for tuinen te doen verliezen, beroofde hij hun tevens van datgene, wat een voort durend element voor revolutie was. Alles wat in zijn macht was, stelde hij in het werk om de machtige Grandes van het koninkrijk te ruïneeren. Spelen en elke denkbare buitensporigheid moedigde hij aan, en met achterdocht en misnoegen keek hij naar de voorzichtiger mannen, die evenals hun vaders, hun rijkdommen zorgvuldig bijeen hielden. Maar dit waren slechts weinigen, want het behoorde nu eenmaal tot de waardigheid van een edel man om enorme geldsommen te verliezen zonder een spier te vertrekken. Er was aangekondigd dat de koning en koningin na het souper niet zouden terug- keeren, welk bericht eenige ontspanning gaf aan de ernstige stemming van het hof, dat in de heele wereld bekend was om zijn uiterst strengen vormendienst. Tusschen de muziek door hoorde men het voortdurende gepraat der gasten en nu en dan klonk een frissche, jonge lach op, zachtjes teruggekaatst door het hooge, Moorsche gewelf. Niettemin werd er statig en nog al plechtig, hoewel heel gratleus gedanst. De heeren, gekleed in scharlaken rood, licht groen, stroogeel. teere nuances van blauw, alles satijn, zijde, fluweel en borduursels, leidden mooie vrouwen langzaam voor waarts met lange, glijdende passen en ble ven streng in de maat der muziek, maakten rechts om keert, liepen terug en bewogen zich langs kronkelende lijnen, om ten slotte weer op hun plaatsen terug te komen met diepe buigingen der heeren en sta tige révérences der dames. De klebding der dames was door goud en zilver, parels en juweelen veel schitterender dan die der heeren, maar over het algemeen, zooals de mode toen eischte, donkerder van kleur. Haar rokken waren glad en reikten nauwelijks tot den vloer, gemaakt om er in te dansen, daar dit een deel van het hofleven vormde, ln een tijd, waarin van ledereen beneden een zekeren leeftijd ver wacht werd goed te dansen. Er heerschte toen geen overdrijving in de kleeding, en de lompe hoepelrok werd in Spanje niet gedragen. Men was toen in den begintijd van de regeering van koningin Elizabeth, voordat koningin Maria werd gevan gen gezet; het was in den tijd toen de ontstuimige Bothwell haar kort geleden ontvoerd en getrouwd had op een wijze, die zoo weinig met de etiquette strookte, dat Philips heelemaal geen notitie van het huwelijk nam en na rijp beraad voor stelde haar met Don Jan ln het huwe lijk te doen treden. Deze zaak werd dien avond openlijk door de oudere dames be sproken, terwijl zij naar het dansen keken. Het was inderdaad een hof, dat noch vroeger, noch later zijn weerga vond, on verschillig of men de meeste aandacht schonk aan mooie vrouwen, of aan rijk dom, pracht, het luisterrijke ceremonieel en de onberispelijke gratie van Ingestu deerde manleren, of wel aan de koele zor geloosheid van de groote heeren en da mes, die bij het spel een fortuin konden verliezen, met een onverschilligheid, alsof zij een bedelaar ln de straat een handvol munten toewierpen. De prinses van Eboll stond eenlgszlns op zij van de overigen; zij was juist in de balzaal teruggekeerd en haar oogen zochten in de menigte naar Dolores, al verwachtte zij nauwelijks haar te zien. Het zou immers het meisje zoo goed als on mogelijk zijn om ln zoo'n korten tijd zich te verkleeden, aangenomen dat zij dit van plan was geweest. De prinses was in haar misdadig leven maar zelden ten einde raad geweest en ook zelden gedwarsboomd in hetgeen zij had ondernomen, sinds den gedenkwaardigen dag, waarop haar man, kort na haar huwelijk, haar met geweld gedurende verscheidene maanden in een klooster had opgesloten, ln de ijdele hoop dat dit een gunstigen invloed zou hebben op haar ontembare natuur. Maar nu was zij toch zenuwachtig en niet zeker van zich zelf. Niet alleen dat Dolores haar was ontsnapt, maar Don Jan was ook al ver dwenen en de prinses twijfelde er geen oogenbllk aan, of die twee waren ergens bij elkaar; misschien hadden zij zelfs reeds het paleis verlaten. Antonio Perez had haar al eerder verteld, dat de koning hem had beloofd vanavond Don Jan niet te bezoeken en dien eenen keer was zij dwaas genoeg geweest aan 's konlngs woord geloof te hechten. Perez ontmoette haar, terwijl zij bezig was te overleggen wat te doen. Zij deelde hem haar gedach ten mede, van tijd tot tijd vroolijk lachend, alsof zij hem een heel grappig verhaal deed, want zij wenschte niet dat de men- schen. die naar haar keken, zouden mer ken dat het een ernstig onderhoud gold Ook Perez lachte, maar antwoordde op gedempten toon, druk gesticuleerend, om het hof op een dwaalspoor te brengen. 1 Wordt vervolgd). E ATHLETIEKKAMPIOENSCHAPPEN VAN DEN ZUID-HOLLANDSCHEN ATHLFnEK- OND op Te Werve te Rijswijk. De 4 x 100 meter estafette voor dames. Op het wisselpunt. ZEILWEDSTRIJDEN van de Rotterdamsche Zeilvereeniging op de Kralingsche plassen. Hangend buiten een 12 voets jol. REN ATE MULLER die een concert voor do Avro gaf, bij aankomst te Amsterdam. 3LEGENHEID VAN HET 100-JARIG BESTAAN DER KON. HARMONIE „ST. CAE- te Heerlen, werd een bloemencorso gehouden. Een groote zwaan van bloemen reed in den stoet mee. DE FINALE VAN DE DAVIS CUP WEDSTRIJDEN te Parijs. Mo ment uit den strijd AustinMerlin. I n liefdesgeschiedenis uit t oude Madrid door F. MARION CRAWFORD. Naar het Engelsch door W. H. C. B. 491 Zij pakte met haar kleine handen zijn en trachtte met de kracht der nem op zij te duwen om langs nnnen komen. Maar rustig weer- met de groote kracht van w*®®1, terwijl hij zich op zijn boenen schrap zette. Plot- N- wanhoop zijn polsen los. Bebróken^te^J? vader!" smeekte zij met mijn vadert" a^blieft niet naar gaf6 tof w!£?PhuaaJ goed- maar hÜ laar Mendrwvï L_ on haar toch niet j.„ vertrekken dragen. ens te brenJlan dan doen om u er- bij bezored'mWat? u veUig bent?" Terwiu v,-- "Hter kunt u niet blijven" kite met Zu?i,?2ra!c' gleed er een lichte aduw en cin ■fpi5i,de handen uit de angst stem, die trilde naam Het noemde Dolo- frtores haar ziK-tI? nde oogenblik sloot -t wal??I 111 haai a^nen. *aM? k hij d0^^de Inez. ,JCs 't dus En haar stem brak. E TACHTIGSTE VERJAARDAG VAN MEVR. ESTHER DE BOER-VAN RIJK. De jarige luisterend naar het radiopraatje, dat A. M. de Jong over haar werk hield.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 5