)e dames van „De Vliet" op de Theems - Opening zitting beide Kamers De roode Vulpenhouder 74ite Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad .9IBKT^ FEUILLETON. OPENING BUITENGEWONE ZITTING STATEN-G EN ER A A h in eei» vereenigde zitting der beido Kamers, door minister Ruvs do Beerenbrouck. Ir. Bongaerts (links) en prof. Slotemaker de Bruine komen) aan het Tweede Kamergebouw aan. IIOORBEREIDINGEN VOOR DEN BOUW VAN DE NIEUWE BRUG OVER DEN MOERDIJK ■voor het opspuiten van het terrein. De groote zandzuiger met de lange buizen. Lange buizen worden aangelegd HET 27e WAPENFEEST van den Kon. Officiers Sehermbond in de residentie. Kolonel de long reikt den" corpsbeker uit aan het equippe van de Kon. Mil. Academie te Breda. V.l.n.r. A. J. Treffers, H. Treffers, J. H. W. Nix -en W. Bakker. MISS ANGELA WARD een 18-jarig meisje uit Londen, is tot Miss Engeland 1933 gekozen. DE NOORSCHE KONINGIN KOOPT BLOEMEN VAN EEN STRAATVEN TER. Koningin Maud van Noorwegen, die te Londen vertoeft, kochö op de wandeling door Bondstreet bloemen van een straatventer. 56) Geautoriseerde vertaling naar het Engelsch van Molly Thynne, door A. W. V. E.v. R. ïuïl dehfc. dat het allemaal een vreese- toke warboel voor u lijkt. Het is beter, dat Aii^iaar van ^et hegin al aan vertel. Miss zo°als zij toen nog heette, was te- m, hl St. Swithins, zooals u VTion^ al weet. Zij huwde mijn specialen dat <i Baxt«r. en ik kan u verzekeren, «F mi^n uiterste best heb gedaan u,,:S een spaak in haar wiel te steken. h»Tf gaI mU niets. Baxter was gek op en w.ou Been kwaad van haar hooren, mii in,.n<?,' wat hc van haar wist, maakte stellen ellendig, zooals u zich kunt voor hun was 200 erB. dat Ik hen na toen nog maar zelden zag. Ik had een f?1 froote armeluis-practijk gekre- vrieneü. het ook te druk, om oude zekerenDe0p zeeken. Toen kwam hij op vertevïi a^' a11 krankzinnig, bij mij en Drsvrntf111 dat zil er vandoor was met had w.' en haar kleinen jongen bij hem maken ter gelaten. Om het kort te hij eindigde, met van haar te scheiden, nadat hij tevergeefs geprobeerd had haar terug te krijgen. Hoe groot mijn afkeer van haar ook was, ging ik haar den dag na Baxter's bezoek toch op zoeken. Ik vond haar met Draycott in een hotel, en zij lachte mij in mijn gezicht uit, toen ik beproefde haar over te halen naar haar man terug te keeren. Na de scheiding ging hij er onderdoor en ik had er genoeg mee te stellen, dat verzeker ik u. Toen hij zoo ver was, dat hij niet meer kon werken, haalde ik hem over met den jongen bij mij te komen wonen, en spoe dig daarop stierf hij in mijn huis. Ik was heel veel van het kleine kereltje gaan houden en hield hem bij mij, daar hij geen familie had, waar hij heen kon gaan. Hij is nu op een fröbelschool en gaat daarna naar de lagere school. Dat is de voor naamste reden, waarom ik niet wilde heb ben, dat mijn bekendheid met haar uit zou komen. Ik gaf hem mijn naam en men denkt, dat hij mijn neefje is en terwille van hem wil ik liever niet, dat het ver leden wordt opgerakeld." „Dat begrijp ik," zei Fayre hartelijk. Feitelijk begin ik nu pas goed te begrij pen, hoe u mijn tusschenkomst ver- wenscht moet hebben." „Uw inmenging was voor mij een ramp, ik wond mij op als een dwaas en probeer de u door grootspraak te overbluffen. Ziet u, ik had zijn bestaan zorgvuldig ver borgen gehouden, en ik zag mijzelf al In de getuigenbank en de foto s vari den kleinen vent in do kranten, als het ware al mijn moeite voor niets, en toen werd ik woedend." „Weet de jongen, zoon is?" dat hij Baxter's „Hij weet, dat zijn naam oorspronkelijk Baxter was, maar hij brengt geen verband tusschen zijn moeder en mrs. Draycott. Hij denkt, dat zij stierf, voordat hij met zijn vader bij mij kwam. Ik heb nooit ge probeerd zijn bloedverwantschap met hem te verbergen ik heb werkelijk mijn best gedaan de herinnering aan zijn vader levendig te houden, zooals die was. voor dat hij aan lager wal was geraakt. Geluk kig was het ventje in dien tijd nog te jong om veel op te merken. Neen, ik was bang voor zijn moeder. Zij had wettelijk geen recht op den jongen, maar ik kende haar. Zij was een hebzuchtige vrouw, als het op geld aankwam, en een verduiveld slimme ook. Zelfs toen Draycott nog leef de, zat zij eeuwig in geldnood, en zij deisde maar voor heel weinig terug, als het er op aan kwam, zooals ik u zei. maar ik hield haar in het oog, en naar wat ik van haar hoorde, ben ik er zeker van, dat zij mij de duimschroeven zou hebben aan gelegd, als zij had geweten, waar de jon gen was, hoe weinig ik haar ook had kun nen geven. Zij wist, dat ik er alles voor over had haar van hem weg te houden, zy was een aantrekkelijke vrouw en was voldoende comediante, om een heel aar dige en roerende scène op touw te zetten, als zij hem had verkiezen op te zoeken, en de liefhebbende moeder te spelen. Ik twijfel er niet aan, of zij zou hem einde lijk gevonden hebben, en zij wist, dat ik dat niet wilde riskeeren. Daarom veran derde in zijn naam .en paste er goed op, niet openlijk te vertellen waar hij was. U moet bedenken, dat zij mij verfoeide en, afgezien van het geld, zou zij volkomen in staat zijn geweest uit louter kwaad aardigheid naar den jongen toe te gaan en hem te kwellen." „Zij zou zich toch zeker niet verlaagd hebben tot geld afpersen?" wierp Fayre tegen. Hij had mrs. Draycott niet mogen lij den, en alles, wat hij sindsdien van haar gehoord had. was in haar nadeel geweest, maar hij vond het moeihjk te gelooven, dat een zuster van miss Allen zoo diep zou hebben kunnen zinken, dat zij zich aan afperserij zou hebben schuldig ge maakt. „Ik weet waaraan u denkt," merkte Gregg scherpzinnig op Zij was van goede familie en werd volgens de opvattingen van haar stand groot gebracht, maar ge loof mij, als een vrouw zich eenmaal op het hellende vlak bevindt, wordt zij vrij wel ongevoelig voor wat zij doet. Ik geef u mijn woord, dat, hoe groot de schok ook voor mij was, toen ik haar dood vond, dat minder indruk op mij maakte dan de ont dekking dat zij miss Allen's zuster was. Ik besefte toen voor het eerst, uit wat voor familie zij was voortgekomen, en ik gaf mij bijna bloot zoo verbaasd was ik. Vreemd genoeg had ik, niettegenstaande den naam, haar nooit met elkaar ln ver band gebracht ,,U zei, dat u mrs. Draycott in het oog hieldt. Bedoelt u daarmede, dat u betrek kingen onderhield met een van haar ka meraden? Ik behoef u niet te vertellen, dat wij nog steeds zoeken naar een motief voor de misdaad." „Ik vrees, dat ik u daarmee niet kan helpen," antwoordde Gregg openhartig. „Er was een oude meid van haar, die modemaakster werd en waar zij steeds heen ging als zij iets noodig had. Ik ge loof, dat zij ook een regeling met haar had getroffen, om de japonnen, die zij niet meer droeg, voor haar te verkoopen. Ik ging die vrouw nu en dan opzoeken en zij vertelde mij telkens het laatste nieuws van mrs. Draycott. Zij werkte wel voor haar, maar zij had geen reden van haar to houden, en zij hield van den jongen en was bereid alles voor hem te doen wat hem ten beste kon komen. Maar zij zag mrs Draycott maar bij tusschenpoozen, en kende niemand van de menschen, met wie zij omging." „Kunt uzelf niet iemand bedenken, die een grief tegen haar had?" „Er moeten er heel wat zijn geweest, maar ik weet niemand in het bijzonder. Ik heb u verteld, wat voor reden ik had uit haar klauwen te blijvep. Bij mij lukte het haar niet, maar bij anderen slaagde zij waarschijnlijk wel. Er waren redenen genoeg, als u die moet hebben (Wordt vervolgd), j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 5