DE INFLATIE
IN DE VEREENIGDE STATEN.
74»le Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 21 April 1933
Vierde Blad
No. 22419
DIVERSE VOORSTELLEN.
FINANCIEN.
President Roosevelt heeft gisteravond
«m decreet uitgevaardigd inzake het
SSdembargo. waarbij de secretaris van
Se^schatkist machtiging wordt verleend
|j»n lichaam aan te wijzen, dat de trans
acties in vreemde valuta zal controleeren
regelen Het decreet verbiedt den expotr
ral goud of goudcertificaten, behalve bij
fcjptkistlicenties, wanneer goud of gouden
'"^''bestemd was voor centrale banken
ofïde Bank voor Internationale Beta-
""je^geïmporteerd was voor herexport;
3e verworven is voor de voldoening van
eenig contract, dat aangegaan is voor den
I datum van dit decreet.
De Amerikaansche secretaris van staat
Huil heeft de opvatting tegengesproken,
dat het loslaten door de Vereenigde Staten
van den gouden standaard invloed zou
Bttjen op de a.s. internationale onder
handelingen. Hij verklaarde, dat de toe-
Intand op het oogenblik niet voldoende op-
cdielderd is om voorspellingen te kunnen
wagen. Om deze reden kan ook niet ge-
[*gd worden, welke vorm ten slotte voor
de liquidatie van de oorlogsschulden zal
eionden worden. In ieder geval streeft
de Amerikaansche regeering er naar, dat
alle valuta's, die in den wereldhandel een
rol spelen, spoedig gestabiliseerd zullen
I worden.
op het Witte Huis wordt medegedeeld,
da Roosevelt, de minister van de schat
kist en de leider der democratische frac
tie senator Robinson een wetsontwerp uit
werken, dat den president tot uitgifte
van bankpapier moet machtigen, dat ge
deeltelijk door goud, gedeeltelijk door zil
ver gedekt zou worden. Een „in den wilde
drukken van ongedekt papiergeld" wordt
afgewezen.
Diverse voorstellen.
Senator Thomas (Oklahoma! heeft na
de conferentie der economische en finan-
cleele deskundigen in het Witte Huis een
wetsvoorstel ingediend, waarbij Roosevelt
wordt gemachtigd:
1. een nieuwe valuta te scheppen voor
de Ver. Staten;
2. van de oorlogsdebiteuren der Ver.
Staten betalingen in zilver aan te nemen
tot een bedrag van ten hoogste 100 mil
iioen dollar;
3. de goudwaarde van den dollar te ver
minderen.
De afgevaardigde Goldsborough heeft
een wetsvoorstel ingediend, dat beoogt het
prijsniveau van 1926 als nasis te stellen.
Hij stelt voor het gondgehalte van den
dollar te verminderen van 23.22 greinen
tot 13.27 greinen en den goudprijs voor-
f loopig van 20.67 tot 36.17 dollar per ounce
t| stellen. Voorts wordt de samenstelling
van een valutacommissie overwogen, welke
de waarde van den dollar in verhouding
tot de goudwaarde zal samenstelling (Een
ounce 331.1 gram; 1 grein 64.3 m. gr.)
De vroegere minister van financiën, Me-
cadoo, heeft een voorstel ingediend waar
bij de uitgifte van papiergeld tot een be
drag van acht milliard dollar wordt ge-
eïscht voor de terugbetalingen van lee
ningen in de volgende 5 jaren.
Tenslotte is het volgende voorstel uit
gewerkt. Een wetsontwerp machtigt den
president der Vereenigde Staten:
Nog 3 milliard bankpapier uit te geven;
ten hoogste 100 miliioen dollar aan zilver
te accepteeren als betaling op de oorlogs
schulden en het goudgehalte van den dol
lar te verminderen tot de helft van het
oorspronkelijke gehalte.
Door dit voorstel wordt Walistreet en
den Federal Reserve Board de thans be
staande controle op de valuta ontnomen
en dictatoriaal overgedragen in handen
van den president.
Vit het Buitenland.
In financieel-politieke kringen te Berlijn
beschouwt men het verbod van gouduit-
voer in de Ver. Staten als een maatregel,
die wel noodgedwongen moest volgen op
de stopzetting van de uitbetaling van
goud in het binnenland. De toestand in
Amerika is overigens, naar men meent,
geheel anders dan voor anderhalf jaar in
Engeland bij de opheffing van den gouden
standaard aldaar. Amerika zou, wanneer
het gewild had, met dergelijke maatrege
len nog hebben kunnen wachten. Men
ziet de getroffen maatregelen meer als een
gevolg van politiek wantrouwen en van de
oeconomische crisis.
Men is voorts van meening dat met het
oog op de op alle gebieden actieve balans
der Ver. Staten (handels-, betalings- zoo
wel als schuldenbalans) een natuurlijke
daling van den dollar zeer onwaarschijn
lijk is, en rekent er beslist op, dat de
tegenwoordige schommelingen van den
dollar niet lang zullen aanhouden. Hierbij
houdt men vooral in het oog, dat voor
Amerika als wereldcrediteur de vraag
naar dollars voor betaling van schulden
steeds weer een compensatie voor een
daling zal vormen, waardoor de dollar
koers weder in de nabijheid van de pari
teit zal worden gebracht. Daarbij komt,
dat het aantal landen, dat voor een kapi-
taalvlucht in aanmerking komt, steeds
kleiner wordt. De maatregelen der Vereen.
Staten beteekenen tenslotte slechts een
onderstreping van de ook door dr. Schacht
verkondigde opvatting, dat het de aller
hoogste tijd is, het internationale geldver
keer weer normaal te maken.
Op grond van de buitenlandsche pariteit
had men voor de vaststelling van den
koers een noteering voor den dollar van
3.80 a 3.90 mark verwacht, de Rijksbank
SCHATKISTPAPIER.
Uitslag der inschrijving.
Bij de gisteren opengestelde inschrijving
op f. 85 miliioen schatkistpromessen en
-biljetten werd ingeschreven aan 3
maandspromessen f. 26.520.000, aan 6
maandspromessen f. 14.910.000 en aan bil
jetten f. 25.557.000, totaal f. 66.987.000.
Toegewezen werden aan 3 maandspro
messen f. 26.520.000 tegen f. 998.10, aan 6
maandspromessen f. 12.780.000 tegen
f. 993.60 en aan biljetten f. 22.345.000 te
gen f. 1011.43. totaal f. 61.645.000.
DE MOEILIJKHEDEN MET DEN DOLLAR,
heeft den koers echter vastgesteld op
3.90 mark.
In Frankrijk is men over het algemeen
verbolgen. Aan de N.R.C. wordt gemeld:
De weinige artikelen, die tot dusver ver
schenen, zijn in zeer afkeurende bewoor
dingen gesteld. Zoo schreef Paris Midi: In
afzienbaren tijd zal een nieuwe dollar in
het leven worden geroepen. Maar er is een
ding, dat men niet zal kunnen herstellen
en dat is de internationale financieeie
moraal. Zonder eenige noodzaak heeft
Amerika den gouden dollar prijsgegeven,
omdat het land daar zijn voordeel in ziet.
De eerbied voor contracten, die vroeger
bestond, is met de voeten getreden. De
Journée Ind. is van oordeel, dat het
moedwillig scheppen van wanorde een
zonderlinge proloog is, om op de a.s. con
ferenties van Washington orde te schep
pen. Ook hebben wij nu geen zekerheid,
dat de krankzinnige credietpolitiek van de
V. S. in de laatste jaren op een normale
wijze zal afgewikkeld worden, schrijft het
blad. Inplaats dat Roosevelt aan de bui
tenlandsche ministers vragen zal richten,
kunnen die ministers aan Amerika de
vraag stellen, waar dat land heengaat.
De Times verneemt van boord van de
„Berengaria," waarmede McDonald op
weg is naar Amerika, dat McDonald en de
Engelsche delegatie het loslaten van den
gouden standaard door Amerika beschou
wen als een nieuwe reden voor de ver
vroegde bijeenroeping van de economische j
wereldconferentie.
Aan boord van de „He de France" was
het bericht van het loslaten van den gou
den standaard door Amerika een groote
verrassing. De Fransche deskundigen, die
Herriot naar Washington vergezellen ver
klaren dat de situatie volkomen veran
derd is en dat de besprekingen te
Washington thans op een geheel ander
plan komen. De taak der delegatie zal zich
meer dan ooit moeten beperken tot die
van waarnemen. Men gelooft bovendien
dat tengevolge van de thans intredende
onzekerheid de economische wereldconfe
rentie voor onbepaalden tijd zal worden
uitgesteld.
Herriot verklaarde dat Frankrijk geluk
kig op een solied eiland leefde, zoolang
men nog in onzekerheid verkeerde hoe de
storm zou afloopen was het raadzaam een
afwachtende houding aan te nemen en
voorzichtigheid was meer dan ooit gebo
den, want door het ineenstorten van den
dollar is elke maatstaf van vergelijking
verloren gegaan. Afwachten en oppassen
moest dus het Fransche devies zijn.
En de Nederlandsch Indische
dollarleeningen.
Het Ned. Corr.-Bureau deelt mede:
Naar aanleiding van de moeilijkheden,
welke thans met den dollar bestaan, heb
ben wij in welingelichte kringen geïnfor
meerd naar de gevolgen, welke voor den
Nederlandschen belegger zouden kunnen
voortvloeien, wanneer de dollar eventueel
van het goud af zal gaan.
Wat het belang van den Nederlandschen
belegger bij dollarleeningen betreft, moge
opgemerkt worden, dat het totaal der uit
gegeven Indische Dollarleeningen 150 mil
iioen dollar beloopt, waarvan op het
oogenblik nog ongeveer 128 miliioen dollar
uitstaat. Deze leeningen zijn alleen in
Amerika uitgegeven en de inschrijvingen
zijn ook alleen daar te lande geopend. Een
groote hoeveelheid is echter naar ons land
gekomen; de juiste grootte van dit bedrag
is echter niet met zekerheid te zeggen.
Zooals bekend is. bevatten de Indische
Dollarleeningen de goudclausule Het
eenige betaalkantoor dezer leening was
echter in New-York, zoodat bij een even
tueel embargo de Nederlandsche obligatie
houder niet in de gelegenheid zou zijn zijn
goudwaarde te ontvangen. In verband
daarmee is in October 1932 door den Mi
nister van Kolomen de regeling getroffen,
welke in een destijds uitgegeven commu
niqué van de Vereeniglng voor den Effec
tenhandel bekend werd gemaakt, Krach
tens deze regeling zullen de houders van
obligatiën der Ned.-Indische dollarleenin
gen in de gelegenheid worden gesteld hun
coupons op nader te bepalen dagen vóór
den datum, waarop de rentebewijzen in
gevolge de leeningsvoorwaarden te New-
York betaalbaar zijn, tegen regu in te leve
ren bij een nader aan te wijzen inleve-
ringskantoor in Nederland.
De betaling van de coupons zal alsdan
op den vervaldatum geschieden en wel
met een door den Minister van Kolomen
telkenmale vast te stellen bedrag, over
eenkomende met de tegenwaarde in gul
dens van het nominale bedrag dier cou
pons, omgerekend met inachtneming van
het geldend theoretisch goud-uitvoerpunt
van Noord-Amerika, verminderd met de
kosten. Deze regeling geldt ook voor de
uitgelote obligatiën der leeningen 1922 B
en C, 1923 C en 1921 D. Voor uitgelote
schuldbewijzen der leening 1922 A was het
in verband met het leeningscontract niet
mogelijk deze regeling van toepassing te
doen zijn.
Ten vervolge op deze mededeeiing heeft
op 23 Maart de Minister van Koloniën be
kend gemaakt, dat voor de coupon per 1
Mei 1933 van de b'h pet. Ned.-Indische
Dollarleening 1923 C de gelegenheid tot
verzilvering wordt opengesteld. De cou
pons moeten daartoe vooraf op 19 April bij
de Nederlandsche Handel-Mij. te Amster
dam worden ingeleverd. De uitbetaling zal
per 1 Mei ten kantore dier Bank plaats
hebben, Waarbij de Dollar berekend wordt
tegen den koers van f2.46'/s.
Op het Departement van Koloniën
deelde men ons mede, toen wij informeer
den naar het resultaat van deze regeling,
dat meer dan 75 pet. van het betrokken
bedrag door Nederland en Indië is inge
leverd.
Uit een en ander blijkt, dat de positie
van de houders van Dollarleeningen voor
zoover in Nederland en fndië aanwezig,
menschelij keiwijs gesproken veilig is
gesteld.
Het Corr. Bureau heeft verder de
meening gevraagd van mr. G. W J.
Bruins, Koninklijk Commissaris van do
Nederl Bank. Deze merkte op, dat het
zeer moeilijk is, uit de berichten een defi
nitieve conclusie te trekken. Men krijgt
den indruk, dat er in Amerika allerminst
een vaste lijn gevolgd wordt. Het zou echter
zeer verkeerd zijn, uit het feit, dat de
Vereenigde Staten weder een volledig
embargo hebben ingesteld, te conciudee-
ren dat dit tot dezelfde gevolgen zou
moeten leiden als in Engeland. Er zijn
tusschen beide landen belangrijke ver
schillen. Engeland nam de maatregelen
practisch op het uiterste oogenblik. Ook
was het land door den enormen omvang
zijner buitenlandsche vorderingen zeer
kwetsbaar en vertoonde de betalingsbalans
zeer zwakke zijden. Op deze drie punten is
de positie van de Vereenigde Staten echter
geheel afwijkend.
Amerika neemt den maatregel op een
oogenblik, dat het nog beschikt over een
vrijen goudvoorraad, die niet minder dan
40 pCt, van den wereldvoorraad uitmaakt.
Het aantai vreemde vorderingen is gering
en de betalingsbalans vertoont nog steeds
een belangrijk loopend overschot
Wantrouwen en speculatie kunnen wel
tijdelijke gevolgen hebben, maar tenzij in
Amerika zelf de Regeering tot zeer
ingrijpende lnflatorische maatregelen
mocht overgaan moet reeds spoedig het
overschot op de betalingsbalans weder zijn
normale werking doen gevoelen.
Zelfs Engeland heeft in de laatste maan
den, ook voordat de kapitaalvlucht uit
Amerika begon, groote moeite gehad het
pond op het gewenschte lage peil te hand
haven. Het is te verwachten, dat deze
moeilijkheden binnenkort voor Amerika
nog veel grooter zouden zijn.
Beziet men de zaak van den kant van de
goudlanden, dan komt men tot gelijksoor
tige conclusies. Immers, gaat ook Amerika
van den gouden standaard af. dan wordt
het aantal goudlanden zóó beperkt, dat
van een absorptie van de nieuwe goud
productie door deze landen geen kwestie
kan zijn. Hieruit zou een druk op de
waarde van het goud voortvloeien, wat dus
eveneens er toe leidt, dat het ecart tus
schen de wisselkoersen van deze landen
en van de landen, die van den gouden
standaard zijn afgegaan, de neiging zal
hebben, zich te verkleinen. Met betrekking
tot ons land en de positie van den gulden
verklaarde prof. Bruins, dat hij met vol
ledige instemming de (hiervoor vermelde)
van gezaghebbende zijde gegeven verkla
ring gelezen had. inhoudende, dat aan de
maatregelen in de Vereenigde Staten voor
den gulden geen consequenties verbonden
zijn, dat de gouden standaard gehand
haafd blijft en dat de Nederlandsche Bank
geen verandering in de tot dusver gevolgde
politiek zal brengen.
I Nachtkwartier te babelsberg.
|„Beste Hollander ik moet naar de
I Opera! O. alstublieft" Friedcl Schuster,
nog voor een seconde de trotsche, over-
I Bloedige, op haar rijk en op haar sol-
aaten verliefde hertogin van Gerolstein,
«ie er in haar uniform schitterend uitzag,
«oudt nu haar degen smeekend voor haar
norst, trekt een gezicht ais het arme
Meisje uit het sprookjesboek en zegt: „Toe
alstublieft, Herr Regisseur, laat me toch
I Baar de opera gaan!"
^■Iemand mompelt' „Wat is die vrouw
«oh genotzuchtig! Nog niet voldaan als
oogen steeds op het dash-board gericht,
angstig de minuten tellend. Goddank! ze
haalt het nog.
Zelfs voordat het teeken om op te tre
den gegeven wordt staat ze achter het
tooneel, ze kent vermoeidheid noch in
zinking en haar stem klinkt helder en stra
lend door de wijde ruimten van de
Stadtische Opera in Charlottenburg.
Een storm van applaus breekt los voor
de „Prinses van Trapezunt." „Die kan ook
alles!" denkt bewonderend de chauffeur,
die met den wagen voor den ingang staat
en op Friedel Schuster wacht.
„Dat is aardig van je", zegt de kunste
nares argeloos.
riedel Schuster als „Herzogin von Gerolstein" in de nieuwe U.F.A.-film „Ich und
<ue Kaiserin, waarin ook Heinz Ruhmann en Lilian Harvey optreden.
heelen dag van 's morgens negen
-rinJt, ket atelier kan zijn, spelen en
dp neen nu wil ze ook nog naar
»erk°rri,a °m r weer drie uur
ve£dwWt Friedel Schuster in
auto schminkt af, wipt in haar
fllke' melhefrtSo~ en Shjdt met gevaar-
snelheid over den autoweg, haar
„Breng je me naar huis?" De goede man
kent geen meegevoel. „Naar huis? Neen
het atelier. Ze werken door. Den hcelen
nacht."
Dan kan men zich slechts gelaten m de
zachte kussens laten vallen en de twintig
minuten, die de wagen noodig heeft om
naar Babelsberg te rijden, heel practisch
voor een welverdiende rvisfc gebruiken. En
daarna zit ze al weer in de film-garderobe,
schminkt zich, wipt het hertoginnekleed
aan en hiermee is ook de innerlijke ver
andering volkomen. Veerkrachtig haast
Friedel Schuster zich door de groote ruim
ten van het atelier, weer vol energie en
arbeidslust.
Bern. Grund, de operateur, is verheugd
als hij haar ziet. Een genot is het, dit
schitterend haar, deze stralende oogen
dat klassieke, smalle gezicht op de film
te mogen vastleggen.
Een beetje spookachtig lijkt het atelier
's nachts wel. Maar de rust is heerlijk:
niemand hamert of klopt er, de heeren,
die den heelen dag reeds hun stem heb
ben moeten gebruiken, kunnen nog
slechts fluisteren.
„Klaar voor de opname!" De schijn
werpers flitsen aan, het orkest zet in,
over het tooneel gaat glimlachend, geluk
kig, de hertogin van Gerolstein. Ze zingt
meeslepend, geheel opgaand in haar werk.
Allen worden door haar temperament be
zield. Mochten hier en daar reeds moede
oogleden knipperen Friedel Schusters
gezang wekt aller energie. Zonder pauze
wordt er doorgewerkt. Het is drie uur
het wordt vier, ieder kampt tegen ver
moeidheid en slaap. En velen is de ver
leiding te sterk. Daar ligt iemand midden
in het orkest een benijdenswaardig
mensch zelfs het dreunen der trommels
stoort hem niet. Uit de kantine worden
enorme hoeveelheden sterke koffie aan
gevoerd, die de menigte voor een klein
poosje weer opwekt om ze daarna weer
in den droomtoestand te doen terug
zinken.
De ensceneering van de nieuwe Ufa-
film „Ich und die Kaiserin" gelijkt nu
meer op een nachtkwartier in Granada
dan op de Grand Opéra te Parijs. En
zelfs nu kan Friedel Schuster nog even
hef zijn, als ze gewoonlijk is. Ze hoeft
niet te vechten: niet om den geliefde,
i want het onverbiddelijke filmnoodlot
heeft hem reeds lang aan een ander toe
gezegd; niet tegen vermoeidheid die nu
om zes uur 's morgens allen bevan-
gen heeft. En wanneer de grauwe och-
tendschemering het atelier binnensluipt
en al de vermoeide en vervallen gezich
ten onbarmhartig duidelijk zichtbar"
maakt, is het wederom alleen „Arabella"
de rasechte kunstenares Friedel Schuster,
die, met energie en arbeidslust geladen,
gemakkelijk van voren af aan zou kunnen
beginnen! En dat nog wel. ofschoon ze
„twee menschen verbruikt" heeft. Iedere
scène speelde ze eerst in het Duitsch, dan
in Het Engelsch. Daarvoor moet ze tel
kens met den anderen partner rekening
houden, met zijn eigenaardigheden en hun
verschil in mentaliteit. Moet ze zich twee
maal haar degen laten ontrukken en
tweemaal met haar jaloersche partnerin
op leven en dood vechten en een angst
kreet uitstooten. die eindigt in een zeld
zaam helderen, triomphantelijken triller.
Door het geheele atelier gaat maar één
roep: Bewondering voor deze vrouw, die
volgehouden heeft zooals geen man. Ara
bella heeft overwonnen!
DESKUNDIGEN BIJ DE FILM.
Mijnheer Jan Jansen, van beroep tram
conducteur. chauffeur of bankwerker zou
I waarschijnlijk geer verwonderd zijn, als
hij bezoek kreeg van een filmregisseur, die
hem kwam vertellen, dat zijn hulp nood
zakelijk is voor het maken van een film.
Maar in de omgeving van Hollywood komt
zooiets dikwijls voor. Tegenwoordig wor
den er bijna geen films meer gemaakt,
waarvoor met deskundige adviseurs uit de
meest uiteenloopende beroepen noodig zijn
Beschouwen wij enkele groote films, die
de Metro-Goldwyn-Mayer den laatsten
tijd gemaakt heeft, dan ontdekt men
daarin een groot aantal verschillende
menschen, die nooit gedacht hadden iets
met de film te maken te hebben, doch
plotseling uitgenoodigd werden hun advies
of hulp te verleenen.
Voor de John Gilbert film „Fast Wor
kers", waarin de hoofdpersonen werkzaam
zijn aan het stalen geraamte van een
wolkenkrabber, had men enkele mannen
noodig, die gewend waren stalen onder
deden van bouwwerken vast te klinken
en daarvoor huurde men een vijftal vak-
menschen van de Consolidated Steel
Company.
Een groote brouwerij had men noodig
voor de film „What! No Beer!" waarin
Buster Keaton en Jimmy Durante samen
optreden. Alle medewerken werden mee
genomen naar een brouwerij in Califomië
waar de bedrijfsleider een complete cur
sus in het bierbrouwen gaf. Deze was ook
behulpzaam bij het opbouwen van gedeel
ten van een brouwerij in de geluidsstudio
voor het opnemen van een aantal scènes.
Marion Davies moest zich oefenen in
het Iersche dialect voordat zij kon begin
nen met de opnamen voor „Peg O'My
Heart" en was zoo gelukkig een portier
van een hotel in Los Angeles te ontdek
ken die, ondanks zijn verblijf in Amerika
het dialect van zijn geboortegrond zuiver
bewaard had.
Gedurende de opnamen voor „Fase
Life", waarin een motorbootrace een van
de hoogtepunten vormt, zonk een race
boot. na een aanvaring met een boei, bij
het Catalina Island. Er was geen tijd
meer om een duiker van het vasteland
te laten komen en iemand stelde voor een
bewoner van het Eiland te ontbieden die
een zekere vermaardheid had als duiker
met zeer primitieve middelen. Deze ver
scheen met zijn uitrusting, bestaande uit
een groot blik, waaraan een tuinslang be
vestigd was en een kleine pomp. Met het
blik over zijn hoofd dook hij omlaag en
wist een lijn aan de gezonken boot te be
vestigen. Gedurende de rest van de op
namen werd hij benoemd tot officieel
duiker van de maatschappij.
De eigenaars van een rolschaatsen-baan
waren zeer verwonderd, toen zij op een
dag bezoek kregen van den regisseur Jack
Conway, vergezeld van Lee Tracy en
Madge Evans. Het bleek, dat de belde
artisten voor een nieuwe film, waarin zij
de hoofdrollen vervullen, binnen den
kortst mogelijken tijd moesten leeren rol
schaatsen.
Aan de kust van Caüfornië in het kleine
plaatsje Venice, woont een visscher, die
een zekere bekendheid verworven heeft
in het levend vangen van bijzondere wa
terbewoners. Hij is eenigen tijd geleden
aangesteld als vaste leverancier en advi
seur van de Metro-Goldwyn-Mayer voor
alles scènes, waarin de bewoners van de
zee een rol moeten spelen.
Voor de onderzeeërs-film „Heil Below"
werd een oud-marineofficier uitgenoo
digd toezicht te houden op de technische
details en den regisseur van advies te
dienen bij die scènes die in den onder
zeeër opgenomen moesten worden.
Een vroegere Russische generaal was
behulpzaam bij de opnamen voor de film
„Rasputin", waarin John, Ethel en Lionel
Barrymore de hoofdrollen vervullen, ter
wijl men voor de woestijnopnamen van de
film „The Barbarian" met Ramon No-
varro in de hoofdrol het advies vroeg van
een Engelsch planter, die zijn geheele
jeugd aan den grens van de woestijn ge
woond had.
Bij de opnamen voor „The white
Sister" met Clark Gable en Helen Hayes
werd bij de opnamen van de scènes,
waarin Katholieke ceremonieën uitgebeeld
worden, toezicht gehouden door twee
geestelijken uit Culver City, terwijl een
oud-officier van het Italiaansche leger
bij de opnamen van de militaire scenes
aanwezig was.
„MADAME BUTTERFLY."
„Madame Butterfly": velen van ons tot
nu toe bekend als opera van Puccini, is
nu verfilmd en wel naar het verhaal van
John Luther Long. Beroemde Amerikaan
sche artisten vertolken er de hoofdrollen
in, als Silvia Sidney, Cary Grant en
Charles Ruggles. Van Silvia Sidney, die
men reeds kent uit „Wereldstad" en „Een
Amerikaansche tragedie" is al spoedig ge
bleken, dat zij een tragedienne van eer
ste grootte is Cary Grant Is bekend uit
„Chou-Chou" en speelde de hoofdrol naast
Mariene Dietrich in „Blonde Venus". Hier
vervult hij de rol van luitenant Pinker-
Cray Grant en Silvia Sidney in
„Madame Butterfly."
ton. Charles Ruggles. die in tallooze films
de rol van den onbenulligen vriend
speelde, men denke aan „Een uur nmt
)ou.Love me tonight" enz., ver
tolkt ook in Madame Butterfly een komi
sche rol, n.l. die van Luitenant Barton.
Silvia Sidney leert men deze week kennen
als Cho-Cho-San, het Japansche vrouw
tje. dat op zulk een onzelfzuchtige wijze
liefhad.
