WILLEM VAN ORANJE
74*le Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 15 Aprü 1933
Derde Blad No. 22415
DOOR PROF. DR. H. T. COLENBRANDER.
1533—1567.
LAND- EN TUINBOUW.
H Buitenl. Weekoverzicht.
Het Heilige Paaschwater
mmKHmmmmmnrfvijg
Steunt met Uw gaven
het Leidsch Crisis-Comité.
CORRESPONDENTIE.
PRAALGRAF TE DELFT.
DE NOODTOESTAND IN' HET
BLOEMBOLLENBEDK1JF.
Het Centraal Bloembollencomité heeft
aan de Tweede Kamer een adres gericht
ln zake een saneerlngsplan en steunplan
voor het bloembollenbedrijf. Herinnerd
wordt aan het plan, dat ln December JL
bij de regeering ls Ingediend en waarin
de oplossing werd gezocht voor de moei
lijkheden. waarin het bedrijf verkeert, ln
een garantie van den productieprijs door
het opkoopen van een eventueel surplus
van voor uitvoer bestemde bloembollen,
met een daaraan verbonden Inkrimping
van de teelt en voorts in een verheffing I
van het prijsniveau der uit te voeren bol-
len met behulp van regeeringsvoorschrif-
ten bij den uitvoer.
Ofschoon een dergelijke regeling bij
voorkeur vroeg ln het begin van het jaar
moet tot stond komen, zou zij thans nog
een nuttig effect kunnen hebben. Daarom
wordt alle hoop gevestigd op een spoe-
dige aanneming van de z.g. machtigings
wet. Het besluit der Tweede Kamer om dit
wetsontwerp niet op de agenda te plaat- I
sen dreigt het geheele bloembollenbedrljt
in de grootste moeilijkheden te doen gera
ken. Immers, indien het saneeringsplan
niet in den een of anderen vorm zou kun-
nen worden uitgevoerd, zou de geheele
bloembollenhandel op het buitenland
slechts mogelijk zijn tegen afbraakprljzen,
daar de minimumprijzen van thans dar.
niet gehandhaafd zouden kunnen worden
Deze vermeerdering der reeds geleden ver.
liezen zou niet te dragen zijn. Daarom
heeft het comité met bijzondere ingeno
menheid vernomen, dat de Tweede Kamer
eerstdaags opnieuw bijeen zal komen,
waardoor de mogelijkheid geopend zal
worden de machtigingswet binnenkort in
zoodanigen beperkten vorm tot stand te
brengen, dat de uitvoering van het sanee
ringsplan en steunplan voor het bloem
bollenbedrijf mogelijk zal zijn. Het cen
traal comité richt tot de Tweede Kamei
dan ook het dringende verzoek, hiertoe te
willen medewerken.
LEEUWARDER BOTERNOTEERING.
De Leeuwarder Commisslenoteering voor
boter is vastgesteld op 53 cents per kilo,
dat is dus één cent hooger dan de vorige
noteering.
HET CRISISBOTERMERK.
De Crisis-Zuivelcentrale maakt bekend,
dat voor de week van 16 t/m 22 April de
prijs van het Crisis-botermerk op f. 1-
per K.G. en die van de vervoervergunning
voor buitenlandsche boter op f. 0,90 per
K.G. is vastgesteld.
IV.
1577—1584.
Op gezag van de schorsing der bloed-
lakkaten waren tal van uitgeweken
alvimsten naar de Zuidelijke provinciën
leruggekeerd. De gedachte aan een tweede
allingschap dreef hen tot wanhoop, ja.
nder de katholieken zeiven waren er
elen die zich met schrik afvroegen, wat
en bedreven had. met den vrede met
ranje in de waagschaal te stellen. Deze
erklaart aan Don Jan s gezanten, dat hij
alvinist is en als Calvinist zal sterven,
ij maakt zich tot tolk van een Noorden,
at in een zich katholiek verklarende ge-
eraliteit niet verkiest onder te gaan.
Nu blijkt, dat een aanzienlijke partij in
het Zuiden de nationale vrijheid boven het
itsluitend recht van het katholieke ge-
f stelt. Oranje's tegenstanders, die de
rste unie van Brussel bewerkt hebben,
ebben het volk niet meer in handen. Eer-
"ng is de landvoogd de gevangene van
urgervendels; hij ontsnapt, maakt zicli
eester van het kasteel van Namen en
raagt Philips de Spaansche troepen terug,
e burgerij dwingt de Staten, Oranje
aar Brussel te noodigen. waar hij. onder
aar gejubel, 23 September 1577 zijn in-
"cht houdt. Aanvankelijk schijnt alles
oor zijn invloed te buigen. De hertog
an Aerschot die een katholieke tegen-
emonstratie zoekt te organiseeren, wordt
oor partijgangers van den Prins gevan-
en genomen De Prins zelf, onder den
uden titel van ruwaard treedt aan het
oofd van het bestuur van Brabant,
atthlas. in het land gehaald om Oranje
te neutraliseeren, kan hij tot zijn speelpop
aken. Zijn vertrouwde vrienden, Marnix,
'esvelt, worden gekozen in den Raad
an State De eerste unie van Brussel
ordt door een tweede vervangen, die de
acificatie in den zin der verdraagzaam-
eid interpreteert De onderteekenaars
erbinden zich. noch hen, die de katho-
ëke kerk verlaten hebben, noch hen die
aar getrouw zijr gebleven, geweld aan
te doen. te beleedigen of te benadeelen.
Zal Oranje slagen in zijn groote levens
doel: Nederland te vereenigen door er den
geloofshaat aan banden te leggen?
Het heeft niet mogen zijn: zijn ge
dachte is den tijd vooruit geweest. Noch
de Calvinisten, noch de Katholieken heb
ben haar aanvaard Aan een tekort van
den breidel, dien ,in elk staatsverband,
burgerzin, instinct van politiek behoud,
den godsdienstigen hartstochten dienen
aan te leggen, aan een te slappen staats-
wil is Oranje's generaliteit te gronde ge
gaan. Niet aan incompatibiliteit tusschen
Waalsche en Dtetsche bevolkingselemen
ten: men heeft toen tallooze Dietsche
goede katholieken en een groot aantal
felle calvinisten van Waalsche afkomst
[gekend.
Toen de Pacificatie geteekend werd. be
stond er in het Zuiden geen eigenlijk
gezegde protestantsche partij Wie daartoe
in 1566 behoord had. was óf ter dood
gebracht óf uitgeweken. Wel bestond er
onder de lagere klassen der tijdens den
oorlog met het Noorden in haar welvaart
sterk getroffen steden, een ..patriotsche"
partij, die Oranje's komst met terugkeer
der welvaart vereenzelvigde In 1576 om
de bij eenroeping van Staten-Generaal. in
J5™ de uitnoodiging aan Oranje door
Je drijven had zij zich tegenover haar
\anders: adel patriciaat en geeste
lijkheid In een revolutionnatre houding
moeten plaatsen Zij had een natuurlijke
behoefte aan energieke leiding en vond
deze gereedelijk bij de terugstroomende
Calvinistische ballingen, anti-Spaansch bij
uitstek. De Calvinisten werden er door
versterkt in den waan, dat zij in het Zui
den alles konden wagen.
Toen, om te verhinderen dat Aerschot
hemzelven gevangen nam .Oranje dien
mededinger door Calvinistische werktuigen
te Gent in de boeien had moeten laten
slaan, hadden die handlangers tegelijk de
geheele, trouw-katholieke burgeraristocra
tie van Gent van het kussen gestooten.
De regeeringsvorm der stad was voortaan
de demagogische dictatuur Weldra is, in
strijd met de Pacificatie, een Calvinistische
gemeente georganiseerd. De nieuwe magis
traat begint met de preek toe te staan,
maar weldra zet zij den tweeden, nood-
lottlgen stap en verbiedt de mis. Men
dringt de kerken binnen, ontdoet ze van
kruisen en beelden, maakt ze met de
witkwast tot den Calvinistischen eeredienst
geschikt. De meerderheid laat, uit papen
en Spanjolenhaat, de minderheid begaan.
Zij volgt haar zelfs (want de geheele
burgerij is gemilitariseerd i op expedities
naar buiten. Met wapengeweld worden
achtereenvolgens Kortrijk Hulst. Brugge,
leper, Aalst Eecloo. Dendermonde, Deinze
Oudenaarde. Meenen gecalviniseerd. Een
nieuwe orde op den eeredienst te stellen,
is, wettelijk, aan de Staten-Generaal voor
behouden, feitelijk wordt zij hier door één
der belanghebbende partijen ingevoerd
op revolutionnaire wijze. Zóó was het in
dertijd in het Noorden ook geschied: maar
Vlaanderen lag niet in het Noorden. Er
schuilden hier heel wat meer tegenwer
kende krachten. Het behoud der generali
teit was er aan gelegen, dat een religie
vrede, door de Staten-Generaal op te
leggen, het verloop kwam stuiten
Oranje heeft er het ontwerp toe inge
diend, dat bij de katholieke meerderheid
een soort excuus maakt voor het drieste
optreden der Gentnaren. Terwille der een
heid tegenover den landsvijand heeft men
den hervormden eered'enst te dulden tot
't God behage gelegenheid tot een aigem.
nationale kerkvergadering te geven, die,
de beide partijen in vrijheid gehoord, be
sluite. In afwachting worde vrijheid van,
eeredienst toegestaan, waar minstens hon
derd gezinnen, één jaar ter plaatse geves
tigd, haar aanvragen, of in kleine dorpen,
de meerderheid. De magistraat verdeelt de
kerkgebouwen. In Vlaanderen worden de
bijzondere regelingen, door de Gentsche
Calvinisten afgekondigd, te niet gedaan;
de afgezette magistraten worden daar her
steld. de gevangenen losgelaten.
Men kan niet zeggen, dat Oranje zich
hiermede op het standpunt stelt, dat de
moderne staat tegenover de kerkgenoot
schappen pleegt in te nemen. Wanneer de
kerkvergadering het wil, zal de vrijheid te
niet moeten gaan En zij behoort het te
willen, volgens Trente, maar evengoed vol
gens Calvijn: „quiconque soutiendra", had
deze geschreven. qu' on fait tort aux
hérétiques les punissant, se rendra com
plice d'un lel crime". Oranje begrijpt, dat
die gansche. de beide partijen omvattende,
kerkvergadering, een hersenschim is en
hoopt, dat de voorloopig opgelegde tole
rantie door de ervaring van haar noodzaak
en verdiensten, zich bestendigd moge zien.
De Staten-Generaal evenwel durfden het
ontwerp niet zonder meer aannemen Zij
zonden het naar de provinciën waar het
bijna nergens instemming vond Te Ant
werpen sedert den slag bij Gembloux
Oranje's verblijf, heeft hij den geloofs
vrede ten uitvoer kunnen doen leggen; in
Augustus 1578 worden er den Calvinisten
gebouwen tot uitoefening van hun eere
dienst ingeruimd. Hetzelfde geschiedt te
Leeuwarden en in de Groninger Ommelan
den. Utrecht verwerpt opdrijven der kapit
tels, hoewel eenige edelen vóór de aanne
ming stemmen; in Gelderland ijvert Jan
van Nassau voor de aanneming, maar
krijgt de Stoten van het gewest niet mede,
I waarop de hervormden zich met hulp van
i troepen in het bezit der kerken stellen;
i in Holland en Zeeland wenscht men de
invoering niet en in de zuiver katholieke
gewesten evenmin. Vuur en vlam spuwen
de Gentsche Calvinisten. Slechts godde-
loozen kunnen de afgoderij beschermen,
zegt Datheen: Oranje, die van godsdienst
gelijk van kleed verandert, bekommert
zich slechts om den Staat en maakt van
de nuttigheid zijn God. Gent behoort een
tweede Genève te worden, het juk der ge
neraliteit af te werpen.
De woede der Gentenaars plant zich
naar Atrecht, Doornik, Valenciennes en
i Rijsel voort en veroorzaakt daar een
krachtige katholieke reactie. De Unie van
I Atrecht maakt, ter beveiliging van den
opstand, die van Utrecht noodig. welke
door Oranje zonder ingenomenheid wordt
1 aanvaard; liever had hij gezien, dat, wat
er nog van de generaliteit overbleef, zich
zoo vastberaden aaneensloot, dat er aan
geen Noordelijke Unie behoefde te wor-
j den gedacht. Zooals aanhoudend sinds
I 1569. speculeert hij op Franschc hulp;
I maar eerst de dagen van Hendrik IV zou-
1 den bewijzen, dat bovenal Frankrijk de
I nuttige bondgenoot van een opgestaan
Nederland kon zijn. Thans levert de prac-
tljk van 's Prinsen gedachte nog niets op
dan de betrekking tot Anjou, die een
nietswaardige blijkt, tegen Parma een
genie. Parma jaagt de organen der gene
raliteit van Antwerpen naar Holland op
en doet het gebied van den opstand tot
dat der geünieerde provinciën samen
krimpen. Dit proces ls in vollen gang.
wanneer de Prins vennoord wordt, en de
geheele moord heeft het nauwelijks meer
beïnvloed. Mt Oranqe ware de generali
teit niet te redden geweest, en zonder
Oranje is het Noorden niet te gronde ge
gaan. Oranje heeft de kracht, die het
Noorden, met afstooting zelfs van ver
dachte buitenlandsche hulp, ontwikkelen
kon, niet vermoed. Evenmin de groote toe
komst van den republikeinschen staats
vorm, dien het nimmer zijn bedoeling ge
weest is. te vestigen. De geünieerde pro
vinciën als groote mogendheid, hij heeft
ze in den droom niet gezien.
Staat hij dan wel als vader bij de wieg
van ons nationaal bestaan? Ongetwijfeld
ja. Van hem is de gedachte, dat in dezen
hoek van Europa het godsdienstig vraag
stuk niet op te lossen viel dan door bur-
gertucht en met toepassing van godsdien
stige verdraagzaamheid. Ons volksleven
heeft geen vroeg aandeel gehad aan een
gedachte, die grooter was dan het Holland
grooter dan de Nederlanden van zijn tijd,
die Europa veroverd heeft en nog altijd
een kostelijk gedeelte van ons geestelijk
bezit uitmaakt. Het is in de sfeer van vrij
heid en verdraagzaamheid alleen, dat Ne
derland zal leven; moesten deze ten on
der gaan. al bleef er een Amsterdam aan
het IJ en een Rotterdam aan de Maas
liggen, er zou geen geestelijke persoon
Nederland meer bestaan. Dat Oranje's
gedachtenis ons ontroert als geen andere
het vermag, spruit uit onze edelste aan
driften voort; voor geen Maurits geen
Oldenbarnevelt willen wij dezen natio-
nalen held. die zijn opofferend leven op
zoo hoog geestelijk peil hief ruilen Hij
overschaduwt onze geschiedenis met een
beschuttend lommer waaronder wij Ne-
terlanders van thans nog altijd onze
veeten kunn»n afzweren en elkander de
bond reiken Moge het, ondanks noodza
kelijken meeningsstrijd. waartoe 1933 ons
oproept, niet worden vergeten.
CONFERENTIES EN NOG EENS
CONFERENTIES.
We zijn ln de z.g. stille week voor
Paschen, maar, al gebeurt er dan direct
niet veel, toch zouden we niet gaarne wil
len beweren dat ,er van stilte kan worden
gesproken. Er wordt druk geconfereerd en
nieuwe conferenties zijn in voorbereiding!
Vrij onverwacht hebben twee Dultsche mi
nisters zich naar Rome begeven, n.1 von
Papen, aan wlen de Nazis het premierschap
van Pruisen niet hebben gegund, en Goe-
ring, wlen genoemd premierschap ls toe
gekend. Officieel wordt over het doel van
deze reis heel weinig uitgelaten en voor
zoover dit nog geschiedt, wordt er oi. om
heen gepraat, zooals wel meer pleegt voor
te komen. Wie gelooft toch. dat het alleen
gaat om luchtvaart-belangen? Er staat
daar te Rome meer op het spel, gelet b.v.
op het feit, hoe juist tijdens dit bezoek
Mussolini nog eens een warm pleidooi pu
bliceerde over de wenschelljkheid van her
ziening der vredesverdragen en gezien
de totaal onverwachte komst van den Oos-
tenrijkschen bondskanselier Dolffuss De
Oostenrijksche regeering was blijkbaar
ergens bevreesd voorWaarvoor is even
wel nog niet bepaald duidelijk, want de
duce heeft zich tot dusver toch steeds doen
kennen als tegenstander van de .An
schluss". waarvan het huidig Oostenrijk
niets meer moet hebben, nu Hitler in
Duitschland voor dictator speelt. Weenen
stelde er niettemin zeer veel prijs op. te
Rome te worden gekend en gehoord,
Juist nu!
Bijzonder scherp heeft de Kleine Entente
gesteund door Polen zich uitgesproken,
tegen Iedere grenswijziging en dientenge
volge tegen het plan Mussolini betreffende
een vler-mogendhedeu-nact en dit protest
heeft weerklank gevonden zelfs in krin
gen, waarvan men het aanvankelijk niet
zou vermoeden. Dsze weerklank is echter
een gevolg van den gang van zaken in
Duitschland!
Het is gegaan als wij dachten: de Joden
vervolging die nog steeds voortduurt is
toch het verleenen van ontslag aan alles
wat Jood is omdat men Jood is. iets an
ders dan vervolging? heeft Duitschland
een niet te berekenen schade in het gan-
sche buitenland gedaan. En velen, die in
principe wel voelen voor zekere gerecht-
I vaardigde Duitsche eischen schrikken,
thans terug: in een Duitschland van een
I mentaliteit als nu getoond wordt kan men
geen vertrouwen hebben ook al eedraaet
het zich naar buiten momenteel bijzonder
I gematigd. Wii kunnen ons deze stemming
I volledig indenken gezien hoe Duit-chland
inwendig den ouden geest van militarisme
i tentoonspreidt en een mond onzet die doet
denken aan het bekende spreekwoord: be-
I wijs leveren van niets te hebben geleerd!
j Om de kroon oo het werk te zetten man-
I keerde er nog maar aan. dat men de Ho-
henzollerns herstelde in de keizerlijke
I macht! Doch zoover is het nog niet en zal
het voorloooig ook wel niet komen want
behalve nationalistisch is de partij van
Hitler ook socialistisch! De jongste uitla
tingen van Nazi-leiders over economische
vraagstukken hebben dat duidelijk doen
uitkomen en verkoeling tusschen Nazis en
i Dultsch-nationalen van Hugenberg beeint
I zich dientengevolge reeds te demonstree-
i ren. Dit verschil tusschen de economische
opvattingen in beide partijen zal oJ. tot
j een breuk leiden; over korter dan wel lan
ger termiin!
I En zal het resultaat van het gemak.
waarmede de regeering Hitier tot stond
heeft gebracht, hetgeen zelfs een kracht-
figuur als Bismarck nooit lukte: de Duit-
1 sche eenheid .tegen den tand des tijdszijn
bestand? En hoe zal het er voorstaan als
d.e roes. die momenteel heerscht. heeft
uitgewerkt en, uit den aard der zaak. het
j nationaal-socialisme niet kan brengen,
hetgeen het zoo grif heeft beloofd? Noch
politiek noch economisch?
Neen. Duitschland blijft een onzekere
i factor die sympathie hard van noode had,
doch deze juist het aan het verspelen
1 is. zondert men Italië dan uit!
Ten aanzien van het huidige Duitsch-
i land heerscht thans weer een wantrouwen,
als sinds lang niet het geval was en dat
heeft een terugslag op alle verhoudingen
1 in en buiten Europa. Zooals reeds gezegd.
is het verzet tegen het Dlan van Mussolini
i daardoor krachtiger. Hetgeen in menig op
zicht jammer is, want een overeenstem
ming tusschen de vier groote mogendheden
van Europa zou heel wat zorgen kunnen
doen verdwijnen en zou geenszins behoe
ven te beteekenen. dat dit complex van
grooten over de kleinen zou regeeren!
En ook in Washington zal zich van dit
wantrouwen de slechte zijde doen kennen.
Politiek en economie zijn immers tegen
woordig niet meer te scheiden elementen
en al heet het dat in de regeeringsstad
van Amerika slechts de financieele en eco
nomische aangelegenheden ter sprake zul
len worden gebracht, de politiek zal ook
daar om den hoek gluren en haar recht op
vorderen. Grootscheeos heeft president
Roosevelt deze besprekingen opgezet, ge
heel in overeenstemming met de doorhem
totdusver gevolgde lijn. Het is zeldzaam,
zooals deze president in korten tijd bij
vriend en vijand zijn sympathieën zag
groeien! Hij heeft het Amerikaansche volk
in zeer groote geledingen achter zich zelfs
zooda.nig. dat het Congres bijkans geen
verzet durft te bieden tegen alles, wat
presidentieel wordt voorgesteld en hem
volmachten worden verleend van buiten
gewonen omvang.
Allerlei „grooten" zullen weldra naar
Washington scheep gaan om daar over
leg te plegen over de economische we
reldconferentie en de belangrijke vraag
stukken. die daar ter tafel zullen wordenl
gebracht. Vooraan McDonald, de Engel-
sche premier. Frankrijk zal vertegenwoor
digd worden door Herriot een in Amerika
gaarne geziene gast van die zijde daar hij
toc-i steeds op de bres heeft gestaan voor
betaling aan Amerika van den termijn van
15 December! Italië zendt ziin minister van
financiën June enz. Het zullen hoogst ge
wichtige besprekingen worden! Bedoeling
is echter niet een ronde-tafel-conferentie
doch een eedachtenwisseline van man tot
man waarbij Roo<*>ve't den toon zal aan
geven en gelet oo zitn voortvarendheid
lijkt ons de hoon gerechtvaaHtgd dat wel
iets zal worden bereikt al willen wii waar
schuwen tegen te hooge verwachtingen!
EEN VERTELLING UIT HET
BERNER OBERLAND.
De oude lamp werpt een flikkerend licht
in de donkere nog ouderwetsch gemeubi
leerde kamer. Als vreesaanjagende spoken
duiken de groote meubelstukken uit de
duisternis op en als schaduwen bewegen
zich de zwijgende menschen. Het dikke
boek met het gouden kruis op den band.
staat rechtop op de tafel en houdt het
het schijnsel der lamp uit den hoek. Daar
staat, zwaar en hoog. een oude wieg.
.De waarheid, dokter", zoo beveelt met
gedempte stem de boerin.
Een gestalte richt zich op en begeeft zich
nogmaals naar de plaats waar de wieg
staat. Een langdurig zwijgen.
„Ge moet u op het ergste voorbereiden,
Magdalena als er geen wonder gebeurt.
danzal Gods hand zwaar op u rusten'
De arts wacht en als verder stilzwijgen
in de donkere ruimte blijft heerschen,
gaat hij heen met een korten groet en de
belofte den volgenden morgen heel vroeg
terug te zullen komen
De hand Gods! De boerin Magdalena
zit onbeweeglijk op den rand van het bed
in de alkoof. De zware beenderige handen
rusten als dood in haar schoot: haar oogen
zijn op de wieg gericht. Dan knielt de
vrouw bij de wieg neer en bewaakt met
ontsteld gelaat het in doeken gewikkelde,
stuiptrekkende kindje.
De hand Gods denkt Magdalena.
langzaam.... Drie maanden geleden heeft
men haar man thuisgebracht verongelukt
bij het houtrijden, dood. Vier weken
later ls het kind ter wereld gekomen een
klein, zwak nietig gezicht maar een
jongen, haar kind! Men kan haar toch
haar kind niet afnemen?!
Daar ln den hoek hangt het kruis Hij,
de Heiland, heeft ook een moeder gehad.
Hij moet toch helpen! Hij die nog bij het
zwaarste aardsche lijden aan het kruis
voor zijn moeder zorgde, hij moet haar toch
hooren!
Lang staart Magdalena met brandende
oogen naar het kruis. Dan zinken haar
handen op den vloer. En als te voren ligt
het kleine lichaamole weer in stuipen in
de wieg. Een wonder! Er moet een wonder
gebeuren! Het kan toch niet zijn dat de
paaschklokjes die morgen zullen lulden,
den doodszang voor haar kind zullen zin
gen!
Paschen! Wat zeggen de menschen ook
weer van het wonder van den Paa ch-
nacht? .Wie met reine handen ln den
nacht vóór het paaschfeest zwijgend het
bronwater der beek opvangt en het dan
zwijgend thuisbrengt dien wordt dit hei
lige water tot wonderdoener!"
Heeft de boerin haar verstand verloren?
Daar trekt zij midden ln den nacht haar
Zondagskleed aan zij knoopt de zilveren
kettingen over haar kenrsliif en den bonten
zijden doek. Dan neemt zij een aarden
kruik van den wand en hult zich ln haar
zwarten wollen mantel.
Waar gaat ge heen boerin, in het holle
van den nacht? Nu het buiten zoo onveilig
is? En weg van je kind?"
..Jij blijft bij hem en verroert Se niet",
beveelt de boerin haar dienstmaagd. Dan
valt de deur toe.
Donker is het buiten donker en koud.
En hoe hoog ligt de sneeuw nog. De boerin
loont met snelle, lange schreden de kruik
vast in de hand. Daar is het bosch al en
dan eaat het bergop
Welk een vreemde stemmen klinken er
in den nacht. Haast om bang van te wor
den. En wat is de weg stijl diep be
neden ruischt de beek. Of is het misschien
het kloncen van haar hart vol vrees voor
haar kind?
Daar ginds gaat iets over het pad Met
storende oogen stapt de boerin voort. Nu
rechts naar boven daar boven ls de
bron. Biina tot haar knieën zinkt de vrouw
nu in den drassigen bodem. Het zweet
droooelt van haar voorhoofd maar zij
perst haar lippen vast oo elkaar.
Hier moet nu toch de bron ziin Toeee-
vroren en bedenkt met sneeuw Onder
de ijskorst bruist het water. Maar dat moet
het bronwater ziin Met haar vuisten slaat
de boerin het lis open. Met bebloede han
den dompelt zij haar aarden kruik in het
gat dat zij op haast bovenmenscheliike
wijze in het ijs gemaakt heeft. Langzaam
looot zü vol.
Paaschwater, heilig paaschwater; nu
heeft zii het! Zii lacht als zii opstaat. Nu
terug. Het woud heeft al zijn verschrik
kingen verloren Magdalena zou we! kun
nen zineen. Maar zii moet zwiieen Daar is
de boschkant al. Sooedlg zal zij nu thuis
ziin bij haar kind.
Daar springen van den wegkant twee
donkere gedaanten oo de vrouw toe en
slaan haar neer. Dof valt ook de kruik op
den grond en breekt.
Noz vóór het vroegluiden op Paaschmor-
gen vond men haar. De boerin Magdalena
lag midden oo den weg bij den boschrand
dood. Zij hadden haar de zilveren ket
tingen afgenomen en waren gevlucht. De
linkerhand was krampachtig eesloten om
het oor der kruik die in scherven oo den
grond lag. De rechter half geopend had
in de handholte een weinig sneeuwwater
en dauw opgevangen. Daarmee doopte men
het kindie der boerin Maeda'ena dat als
door een wonder de zware crisis te boven
was gekomen
Het kreeg den naam van ..Benedictus".
C. L. en A. S. Voor plaatsing van uw
schrijven is geen reden, daar in ons Blad
tevoren was medegedeeld dat dien avond
dit programma zou draaien. Hadt U dus
maar onze courant gelezen!
J. V te L. Crltiek op hetgeen op poli
tieke vergaderingen wordt gezegd, kunnen
wij niet plaatsen, dat zou ons te ver voe
ren. Men zoeke verweer door debat of in
de partijbladen.
