De openingsplechtigheid van den nieuwen Duitschen Rijksdag LEÏDSCH DAGBLAD - Eerste Blad Dinsdag 21 Maart 1933 POTSDAM IN FEESTTOOI. SCHEEPSVERBINDINGEN. 21 MAART. FAILLISSEMENTEN. giiiieuiiuiiiiiiiiiiiiiiii VER. TOT BEVORDERING VAN' DE OPLEIDING TOT INSTRUMENTMAKER. Jaarlijksche algemeene vergadering. Bovengenoemde vereeniging neeft gis teravond onder voorzitterschap van prof. dr. W. J. de Haas in de groote college kamer van het Kamerlingh Onnes-labora- torium haar jaarlijksche algemeene ver gadering gehouden. Na opening en goedkeuring der notulen, bracht de secretaris-penningmeester, dr. C. A. Crommelin zijn jaarverslag uit, waaraan het volgende is ontleend: Het jaar 1932, kenmerkt zich evenmin als het jaar 1931 door buitengewone ge beurtenissen. Het financieel beleid eischte veel zorg, aangezien er op zeer ingrijpende Wijze bezuinigd moest worden. Het kan eenige voldoening geven te bedenken, dat wij er, ons inziens, in geslaagd zijn, zij het met veel moeite, de voorgeschreven be zuinigingen toe te passen. Wij zijn echter van oordeel, dat hiermede de uiterste grens bereikt is en dat verder gaan in deze richting groote schade aan het onderwijs zou teweeg brengen. Het aantal leden der Vereeniging on derging een kleine vermindering, wij ver loren door bedanken 15 leden, 7 nieuwe leden traden toe, zoodat het aantal op 31 December 1932 bedroeg 241. De toestand der geldmiddelen eischte bijzondere voorzichtigheid en zorg. Het was niet te vermijden, dat de aan de jon gere leerlingen uit te keeren ondersteu ningen belangrijk werden verminderd en dat de post: aanschaffing van hulpmidde len bij het onderwijs geheel werd ge schrapt. Een vermeerdering der inkomsten werd verkregen door zoowel van de deel nemers aan de examens als van die aan de vacantiecursussen een bijdrage van f. 10 te vorderen. Op deze wijze is het gelukt een sluitende rekening te verkrijgen. Veranderingen in het onderwijzend per soneel deden zich dit jaar niet voor. Gaarne neemt het Bestuur deze gele genheid te baat om een woord van dank te spreken tot de leden van het onderwij zend personeel voor hun ijver en plichtsbe trachting. Onder de dit jaar bijzonder moeilijke omstandigheden is veel van hen gevergd. Dat zij zich niettemin met ijver i en opgewektheid van hun taak gekweten hebben strekt hun en de opleiding tot eer. Het aantal leerlingen bedroeg bij den aanvang des jaars 59. Gedurende het jaar 1932 verlieten ons 14 leerlingen; één werd geplaatst als instrumentmaker aan het Artilleriebedrijf aan de Hembrug. 5 als instrumentmakers aan de Rijkstelegraaf te 's Gravenhage, 1 als amanuensis aan een R.K. gymnasium te Nijmegen. 2 als instru mentmakers aan het Scheepsbouwkundig proefstation te Wageningen. l als techni cus aan het Geologisch Instituut te Leiden. 1 als glasblazer aan het laboratorium voor physische chemie te Wageningen. 1 als glasblazer aan het Radiolaboratorium te 's-Gravenhage, 1 vertrok tot het vervullen van zijn militairen dienstplicht en 1 moest wegens ongeschiktheid van de opleiding worden verwijderd. Toegelaten werden 25 nieuwe leerlingen, komende van de ambachtsscholen te Lei den, Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Bergen op Zoom. Evenals in de vorige jaren konden ook in 1932 sommige leerlingen ondersteuning ontvangen uit het door wijlen den heer P. W. Janssen gestichte „Janssenfonds voor Vakopleidingsbeurzen", waarvan de in- j komsten gelukkig niet verminderd waren. Hierdoor werd het menigen talentvollen doch onvermogenden leerling mogelijk ge maakt de opleiding te volgen of te blijven volgen in gevallen waarin dit anders niet mogelijk zou zijn geweest. In September werden wederom als naar gewoonte de practische instrumentma kersexamens afgenomen. Er werd deelgenomen door 32 candidaten aan het examen voor leerling-instrument- maker (geslaagd 21', door 6 candidaten aan het examen voor gezel-instrument maker (geslaagd 3), door 6 candidaten aan het examen voor leerling-glasblazer (geslaagd 6), door 1 cand. aan het examen voor meester-glasblazer (geslaagd 1). De vacantiecursussen in Instrument- maken en glasblazen vonden wederom als naar gewoonte in de laatste helft van Augustus plaats. Aan den cursus voor in strumentmaken werd door 15, aan dien voor glasblazen door 47 personen deelge nomen. Deze vacantiecursussen handhaven hunne internationale beteekenis. Ook nu weer be vond zich een aantal buitenlanders onder de deelnemers. Het jaarverslag werd onder dankzegging goedgekeurd en dr. Crommelin voor zijn rlchtig beheer gedechargeerd. Bij de hier na vólgende bestuursverkiezing werd de heer F. Oosterhuis als bestuurslid gekozen. Na de pauze hield ir. A. J. Mollinger, lec tor aan de Technische Hoogeschool te Delft een zeer interessante voordracht met 1 demonstraties over „811ooroeven met. het model van een automobiel". —o HINDENBURG EN HITLER SPREKEN. In verband met de uitbreiding en verbouwing van de rijwielbewaarplaats aan het Stationsplein, zal ook het aardige gebouwtje, waarin het Informatiebureau van Vreemdelingenverkeer gevestigd was, worden afgebroken. Heden is met den afbraak een begin gemaakt maar het oud-Hollandsche geveltje zal niet serdwtinen. daar het ge bouwtje door iemand uit Hengelo is aan gekocht waar het ais Padvindershuis weer zal verrijzen. De navolgende schepen zijn morgen radio-telegrafisch te bereiken via het kuststation Schevenlngen Radio: Baloeran. Crijnssen. Dempo, Flandria, Joh van Oldenbamevelt, Klipfonteln, Kota Nopan, Kota Tjandi Mamix van St Aldegonde Orania. Oranje Nassau, Poelau Laut. Van Rensselaar, Poelau Roebiah, Sibalak. Statendam. Veendam. Zeelandia. Bij verzending van een radiotelegram via Schevenlngen Radio bedragen de totale kosten 44 centen per woord. Denhi morgen om de Woensdag collecte van het Crisis-Comité De drukte. De historische residentie van Frederik den Groote. Potsdam, heeft vandaag iets van haar oude glorie terug gekregen door de buitengewone plechtigheid, die binnen haar muren zal plaats vinden. Een nieuwe Duitsche Rijksdag zal te Potsdam onder buitengewone omstandigheden op bui tengewone wijze worden Ingewijd, Ook de samenstelling van den Rijksdag zelf is buitengewoon en de wijze, waarop deze samenstelling tot stand is gekomen, ligt nog versch in ieders geheugen. Het was nog bijna donker- toen van morgen uit Berlijn reeds de eerste trei nen naar Potsdam vertrokken. De trams en autobussen van de B. V. G. waren alle getooid met zwart-wit-roode en haken- kruisvlaggen, evenals de treinen van den ondergrondsche. Aan het Potsdammer Bahnhof staan tal van venters en koop lieden met groote manden en stallen, met allerhande versnaperingen en koopwaar. De eerste treinen zijn reeds bijna geheel gevuld en aan alle stations op den weg naar Postdam stappen nieuwe passagiers in. In den loop van den ochtend wordt het aan de stations en op het traject naar Potsdam steeds drukker. Het stormachtige weer van de laatste dagen is voorbij en een stralende voorjaarszon werpt haar licht over het feestelijk uitziend gedoe. Te Berlijn hebben alle openbare en vele particuliere gebouwen gevlagd. Het is nog vrij vroeg in den morgen als de eerste bezoekers uit Berlijn Potsdam beginnen binnen te stroomen. Ook te Potsdam is alles gedaan om de stad een feestelijk aanzien te geven. Overal ziet men de zwart-wit-roode kleuren en de hakenkruisvlaggen. terwijl ook op vele plaatsen de zwart-witte Pruisische vlag waait. Het station is geheel versierd met dennengroen en wimpels in de nationale kleuren. Op het stationsplein beginnen reeds de door guirlandes met elkaar ver bonden vlaggenmasten, dien den bezoe kers den weg wijzen naar het centrum der stad. waar de plechtigheden zullen plaats vinden. Voortdurend komen uit alle richtingen treinen binnen met steeds nieuwe afdee- lingen SA. en S.S.-lieden, Stahlheün- troepen en Hitler-jeugd. De strijdforma- ties der Dultsch-nationalen marcheeren op Een trein met jonge meisjes van den Ko ningin Louise-bond komt binnen en on der gejuich marcheeren de meisjes de stad in. Langs de straatwegen komen voortdu rend met groen en vlaggen versierde auto's en autobussen binnen en reeds vroeg in den morgen staan de best ge legen parkeerplaatsen vol. Er is een zeer groote macht aan Schupo en S.A.-hulppolitie op de been, die ver sterkt is door afdeelirgen uit Branden burg- Luckenwalde, Wlttenberge, Prenzlau en Eberswalde. Het verkeer ondervindt tot nog toe. dank zij de goede organi satie, weinig last van de drukte. Tegen 10 uur begint men echter de binnenstad voor de trams te sluiten. De serie officieele feestelijkheden be gon reeds vanmorgen te half zeven met een openlucht-concert van de Rljksweer in de historische Lustgarten. Ondanks het vroege uur luisterde een groote menschen- menlgte naar de muziek. De oorlogsmonumenten zijn met voor jaarsbloemen getooid. In de Lange Stal heeft de politieleiding haar hoofdkwar tier gevestigd en van hier wordt ook de regeling van het verkeer geleid. Naarmate het later ut den ochtend wordt, wordt de drukte in de binnenstad van Potsdam grooter. In alle richtingen ziet men thans S.A.- en S.S.-formaties en Stahlhelmtroepen marcheeren. Men ziet delegaties van natlonaal-socialisti- sche bedrijfsceilenorganisaties en verte genwoordigers van vele andere nationale vereenigingen en officiersbonden. Talrijke officieren en oud-strijders zijn gekleed ln den ouden vredes-uniform. Reeds te ruim negen uur beginnen de verschillende orga nisaties, die langs den weg naar de gar nizoenskerk zullen worden opgesteld, naar de hun toegewezen plaatsen te marchee ren. Overal klinkt marschmuziek en de kreten „Heil Hitier!" en „Heil Duitsch- land!" zijn met van de lucht. Men krijgt den indruk, dat allen, die minder inge nomen zijn met het nieuwe Rijk, dezen dag van de straat zijn gebleven en dat slechts zij, die zich in den tegenwoordlgen gang van zaken verheugen, vandaag Pots dam bevolken. Op verschillende plaatsen in de stad staan loudspeakers opgesteld, die allerlei militaire marschen en nationale liederen laten weerklinken. Rondom deze plaatsen is de straat zwart van de menschen. Zoo veel mogelijk zoekt men zich een plaatsje in de omgeving van de garnizoenskerk. De ramen aan belde kanten van de Breitestrasse, die naar de kerk leidt, zijn dicht met menschen bezet. Ook in boomen en lantaarnpalen hebben stoutmoedige jongelui een plaatsje gezocht. Vóór de garnizoenskerk hebben zich tientallen persfotografen en filmopera teurs opgesteld. De toegang tot de kerk, welker ingangen eveneens met dennen groen zijn versierd, is nog streng afgezet. Het carillon van den toren speelt gewijde liederen, welker klanken zich mengen met de marschmuziek van de luidsprekers. Bij het altaar hangen de twee groote lauwer kransen gereed, die de Rijkspresident op het Koningsgraf zal neerleggen. Zij zijn voorzien van zwart-witte linten met den datum 21 Maart 1933. De pilaren in de kerk zijn eveneens met dennengroen ver sierd. evenals de microfoons, waardoor de Rijkspresident en de Rijkskanselier zul len spreken. Teneinde het verkeer niet te belemme ren en de drukte niet te groot te maken, moest de hulppolitie reeds tegen negen uur in de nabijheid van de garnizoenskerk een stevige afzetting vormen. De stralende voorlaarszon wordt dan door een donkere wolk verduisterd en tot Ieders groote ver bazing valt even later een fijne stof- sneeuw, die echter slechts het resultaat van een grillige Maartsche bui blijkt te zijn, want nog geen kwartier later is de wolk voorbij gedreven en schijnt de zon weer over straten en pleinen. Ter gelegenheid van de feestelijke ope ning van den Rijksdag heeft de Rjjkapost een speciaal stempel in gebruik genomen, waarmee alle vandaag uit Potsdam ver zonden poststukken gestempeld zullen worden. Naast den datum draagt 't stem pel de woorden: „Potsdam, Rijksdag opening". Hedenmorgen te Berlijn. Het is vandaag precies 62 jaar geleden dat op 21 Maart 1871 in de Witte Zaal van het Berlijnsche Slot de Rijksdag van het door Bismarck gevestigde Duitsche Rijk bijeen kwam. Veel is er sedert dien gebeurd en veel is er veranderd. In de plaats van een Duitsch keizer woont van daag nog een Duitsch president de plechtigheid ln de garnizoenskerk te Pots dam bij. Precies te 9.40 uur vanmorgen verscheen Rijkspresident Von Hindenburg in den uniform van generaal-veldmaarschalk op het bordes van het door hem bewoonde palels van den Rijkskanselier oni zich per auto naar Potsdam te begeven. Een dui zendkoppige menschenmenigte had zich opgesteld en juichte den president, die vergezeld werd door zijn zoon en adjudant overste Von Hindenburg, luidde toe. In de tweede auto namen Staatssecretaris dr. Heissner en ritmeester Von den Schulden burg plaats. Een groot deel van het aanwezige pu bliek kwam uit de Lustgarten, waar te half negen aan den kant van het Slot- terras een plechtige veldgodsdienstoefe- ning voor de Schupo was gehouden. Lang van tevoren was het terrein omzoomd dooi een dichte haag van menschen, die slechts indien zij voorzien waren van een bijzonderen toegangskaart de plechtigheid konden bijwonen. Eenige duizenden Schu- po's en hulppolitie van S.A.. S.S en Stahl- helm namen aan de plechtigheid deel. De kapel van de Schupo speelde: „Groote God, wij loven U!". waarna de geestelij ken van verschillende confessies een korte uiteenzetting van de beteekenis van den dag van heden konden geven. Nadat de kapel het Nederlandsch Dankgebed uit de Valerius „Gedenckklanck" ten gehoore had gebracht, sprak de regeerlngsdirecteur Mosle als vertegenwoordiger van den te Potsdam vertoevenden politiepresident de manschappen toe, waarna zij onder het zingen van het Duitschland- en het Horst- Wessel-lied afmarcheerden. De aankomst te Potsdam. Tegen tien uur was de geheele omgeving van de garnizoenskerk afgezet en verdrong zich een dichte menigte achter de afzet ting, terwijl alle ramen langs den weg zwart van de menschen zien. Tal van offi cieren zijn gekleed in den uniform van het oude keizerlijke leger. Naast de garni zoenskerk staat een speciale poütie-afdee- ling. die ter beschikking blijft van den Pruisischen minister van binnenlandsche zaken. De manschappen van deze afdee- ling vallen op door hun groene stalen hel men Daarnaast staat in afwachting een afdeeling in zwart-leeren uniform ge- kleede motorrijders van de Schupo. Nog steeds trekken S.A.-.en Stahlhelm-afdee- lingen in gesloten gelederen, vliegende vaandels en muziek voorop naar de gar nizoenskerk om zich op de voorgeschre ven plaats op te stellen. Voor de veilig heid zijn de daken van alle huizen in de omgeving door Schupo-agenten bezet. Het wachten is thans op de komst van de Rijksdag-afgevaardigden uit Berlijn, die zich naar de Nikolaï-kerk en naar dc katholieke kerk zullen begeven. Tegen kwart over tien rijden hun auto's met korte tusschenpoozen voor. Tezelfder tijd nadert onder het gejuich der aanwezigen een artillerie-batterij van de Rijksweer de Lustgarten, waar zij zich zal opstellen om tijdens het neerleggen der kransen door den Rijkspresident op het Koningsgraf, eenige saluutschoten te lossen. Ook Rjjkdagpresident minister Goering, die te kwart over tien met zijn auto vóór de Nikolaï-kerk arriveert, wordt storm achtig toegejuicht. Precies op tijd nadert de auto van den Rijkspresident de Nikolaïkerk. Het gejuich zwelt aan tot een stormachtige ovatie als de Rijkspresident gevolgd door zijn zoon, Staatssecretaris dr, Metssner en zijn adju dant Von der Schulenburg. de trappen voor de kerk bestijgt. De politieagenten die voor de afzetting zorgen hebben elkaar de hand gereikt en vormen een levende keten wien het de grootste moeite kost de op dringende menigte tegen te houden. Onder de tonen van het orgel, dat uit het koor der kerk zelfs buiten te hooren is betreedt de Rijkspresident de kerk waar precies op het vastgestelde tiidstic te half elf. de plechtige openingsdienst begint. Vóór de Katholieke Pfarrklrche waar voor de katholieke Rijksdagleden 'n plech tige Hoogmis wordt gecelebreerd, verdringt zich eveneens een dichte menigte en iuiü gejuicht gaat op als Rijkskanselier Hitler verschijnt, even later gevolgd door vlce- kanselier Von Papen en Rijksminister dr Goebbels Ook hier begint de dienst pre cies te half elf. Het is vrij stil buiten zoolang de diensten in de beide kerken duren. Terstond na af loop van den dienst begeven de leden van de Rijksregeering en van den Rijksdag zich naar de garnizoenskerk. Rede van Hindenburg. Alle Rijksdagleden, ministers, leden van 't Diplomatique Corps, hooge ambtenaren en andere eere-gasten zijn reeds in de garni- zo nskerk aanwezig als Rljkspresident Von Hindenburg, begeleid door 2 geeste lijken en verwelkomd door Rijkskanselier Hitler en Rijksdagpresident Goering de kerk binnentreedt. Allen verheffen zich van hun zetel en terwijl de Rijkspresident naar den voor hem-gereedstaanden zetel schrijdt, klinkt het orgel. T Staatssecretaris Meissner overhan digt Von Hindenburg het manuscript en de Rijkspresident wendt zich met duide lijke stem tot de aanwezigen: „Door mijn verordening van l Februari j.l. heb ik den Rijksdag ontbonden, opdat het Duitsche volk zelf zijn standpunt kon bepalen jegens de door mij nieuw ge vormde regeering der nationale aaneen sluiting. Door de Rijksdagverkiezingen van 5 Maart heeft ons volk zich met een dui delijke meerderheid achter deze door mijn vertrouwen tot stand gekomen regeering geplaatst en haar daardoor de grondwet telijke basis voor haar arbeid gegeven. Vele en moeilijk zijn de opgaven die gij. mijnheer de Rijkskanselier qn gij mijne- heeren Rijksministers voor U ziet. Op het gebied der binnen- en buitenlandsche politiek, in de eigen volkshuishouding, zoo wel als in de wereld zijn moeilijke proble men op te lossen en belangrijke besluiten te nemen. Ik weet, dat de Rijkskanselier en de Rijksregeering bezield zijn door den vasten wil deze problemen op te lossen en ik hoop van U leden van den nieuw- gekozen Rijksdag, dat gij met duidelijk be grip van den toestand en van wat thans noodzakelijk is, U achter de regeering zult plaatsen en ook alles zult doen om hen bij dat moeilijke werk te steunen. De plaats, waarop wij thans bijeenkomen maant ons tot een terugblik op het oude Pruisen, dat in godsvruchtigheid, door plichtsgetrouwen arbeid, nooit versagenden moed en overgevende vaderlandsliefde groot is geworden en dezen grondslag heeft gelegd voor den Duitschen stam. Moge de oude geest van deze roemrijke plaats ook het huidige geslacht bezielen, moge hij ons vrijmaken van eigenbaat en partijtwist en ons in nationale zelfbeheersching en gees telijke vernieuwing samenvoegen tot den zegen van een vereenlgd vrij en trotsch Duitschland. Met deze woorden begroet ik den Rijks dag aan het begin in zijn nieuwe zittings periode en geef ik thans het woord aan den Rijkskanselier". Rede Adolf Hitler. Rijkskanselier Adoli Hitier hield daarop de volgende rede: „Mijnheer de Rijkspresident, afgevaar digden, mannen en vrouwen van den Duitschen Rijksdag. Zware zorgen druk ken sedert jaren op ons volk. Na een tijd van trotschen opgang, rijken bloei en voorspoed op elk gebied, zijn, zooals zoo dikwijls in het verleden, nood en armoede bij ons teruggekeerd. Ondanks vlijt en wil tot arbeid, kracht tot daden, rijke weten schap en besten wil, zoeken thans millloe- nen Duitschers vergeefs hun dagelljksch brood. De bedrijven liggen verlaten, de financiën zijn ontredderd, miilioenen zon der werk. De wereld kent slechts het uiter lijke schijnbeeld van onze steden, doch hun jammer en ellende kent zij niet. Se dert tweeduizend jaar wordt ons volk ge leid door een wisselend lot. Steeds volgde op den opgang weer het verval. De oor zaak was steeds de in zichzelf gekeerde Dultscher, niet eensgezind van geest, ver- I deeld in willen en onmachtig tot de daad, wordt krachteloos bij de bepaling van zijn eigen leven. Hij droomt van recht op de sterren en verliest den bodem der werke lijkheid onder de voeten. Hoe meer echter volk en rijk ineenstor ten en de bescherming van het nationale leven zwakker wordt, hoe meer de deug den, die in het volk schuilen, te voorschijn komen. Als volk van zangers, dichters en denkers droomde het zich een wereld, waarin anderen leefden. Pas wanneer nood en ellende het volk sloegen, groeide uit deze kunst het ver langen naar een nieuwe opstanding, een nieuw rijk en nieuw leven. Toen Bismarck het cultureele streven van de Duitsche na tie bekroond had met de politieke eenheid, scheen voor langen tijd de tweedracht en de oorlog tusschen kinderen van den Duit schen stam verdwenen te zijn. Getrouw aan de proclamatie van den Keizer werkte het volk mee aan de vergrooting van de welvaart In dezelfde periode van poli tieke eenheid van den Duitschen stam, be gon echter de opkomst van de wereldbe schouwing, die ontbindend op de Duitsche volksgemeenschap zou werken en waar onder wij thans nog steeds lijden. En dit innerlijke verval der natie werd zooals zoo dikwijls, bondgenoot van de buitenwereld. De revolutie van November 1918, maakte een einde aan een strijd, waarin het Duitsche volk was betrokken in de heilige overtuiging slechts haar vrij heid en haar levenskracht te beschermen. Want noch Keizer, noch regeering of volk hebben dezen oorlog gewild. Slechts het verval der natie, de algemeene ineenstor ting van een zwak geslacht tegen eigen beter weten en tegen haar heiligste inner lijke overtuiging in, konden de bewering van onze schuld aan den oorlog aanvaar den. Deze ineenstorting werd gevolgd door het verval op elk gebied, politiek, moreel, cultureel en economisch zonk ons volk steeds dieper. Het ergste was de bewuste vernietiging van het geloof aan de eigen kracht, de onteering onzer tradities en de vernietiging van de grondslagen van een vast vertrouwen. Steeds weer nieuwe crises hebben ons volk sedert dien geteisterd. Doch ook de overige wereld is door de politieke en eco nomische ineenstorting van een belangrijk lid der statengemeenschap niet gelukkiger en niet rijker geworden. Uit de waantheo- rie van eeuwige overwinnaars en overwon nenen ontstond de waanzin van herstel- talingen en dientengevolge de crisis van de geheele wereldeconomie. Terwijl zoo het Duitsche volk en het Duitsche rijk in inwendige politieke twist en tweedracht verzonken, net bedrijfsle ven zijn ondergang tegemoet ging, begon nen de Duitsche menschen die in geloof in en vertrouwen op het eigen volk dit volk tot een nieuwe gemeenschap wilden vormen, zich te verzamelen. Hitier richtte zich vervolgens tot den Rijkspresident en zeide: „Tot dit jonge Duitschland hebt gij. me neer de generaal-veldmaarschalk. u op 30 Januari 1933 gewend en gij hebt het de leiding van het Rijk toevertrouwd. In de overtuiging dat echter ook het volk zelf zijn goedkeuring aan den nieuwen stand van zaken in Duitschland moest hechten hebben de mannen van deze nationale re geering een laatste beroep op het Duitsche volk gedaan Op 5 Maart heeft het volk een beslissing genomen en zich ln meer derheid achter de regeering geplaatst." Het voorjaar is al weer gekomen, De vrouw kijkt reeds arglistig rond, Ze heeft benauwde schoonmaakdroomen In dezen vroegen voorjaarsstond. Ze kijkt verliefd naar dweil en schrobber Ze bestudeert den witkalkkwast. Ze hunkert naar den schoonmaakrobber Met zeepsop, loog en chloor als gast. Met arendsoog loopt ze te speuren. Naar kaalheid van behang of kleed. De man buigt zich, bij dat gebeuren. Bij voorbaat voor het schoonmaakleed. zy staat soms stil in diep gepeinzen. Haar oog waart loerend hier dan daar, De man kan 't zich niet meer ontveinzen Er dreigt een kil en nat gevaar. Zij meet en past soms meubelstukken, De man voelt wat geschieden gaat, Hy slaapt weldra, o, schoonmaaknukken, Daar waar thans de piano staat. De voorjaarsdagen zyn gekomen, 't Wordt heerlijk nu in de natuur, De man kan buiten loopen droomen. Want thuis wordt 't nu een beetje guur LEON. RECLAME. 7623 In het verdere verloop van zyn rede ver klaarde Hitier. dat de nationale regeerlnj, in het bewustzün naar den wil der natie te handelen, van de partyen ln den Ryts- dag verwachtte dat zij na 15 jaar nood van het Duitsche volk zich boven de bekrom penheid van een doctrinaire partyopvat ting zouden kunnen verheffen, om zich te onderwerpen aan de ijzeren discipline die de nood en zyn dreigende gevolgen allen oplegt. De regeering wilde de eenheid van den geest en den wil der Duitsche natie herstellen, zy wilde de organisatie en de leiding van den staat weer baseeren op de grondslagen, die te allen tyde voorwaarde voor de grootheid van volk en ryk zijn geweest, zy wilde de groote tradities van de historie en de cultuur van het volt weer doen worden tot de onuitputtelijke bron van kracht en vernieuwing in moel- ïyke tyden. ïnplaats van het eeuwige wan kelen. wilde de regeering de vastheid her- krygen, die het volk een gevoel van on wrikbare autoriteit zal inboezemen. De na tionale regeering wilde echter ook alle werkelijk levende krachten van het volk samenvatten als de dryvende factoren en daarbü betrekken allen die van goeden wil zijn en allen onschadelyk maken die het volk trachten te benadeelén. De regeering wil een ware gemeenschap opbouwen uit de Duitsche stammen, de standen, de be roepen en de voormalige klassen. Uit boe ren. burgers en arbeiders moet weer wor den een Duitsch volk. dat voor eeuwig ver trouwen en geloof zal hebben ln onze cul tuur. onze eer en onze vrilheid. Tegenover de wereld zullen wy echter de eensgebrachte offers van den oorlog afmeten en oprechte vrienden zyn van een vrede, die eindeiyk de wonden zal heelen, waaronder allen ïyden. De regeering der nationale verheffing is besloten haar voor het Duitsche volk opgenomen taak te vervullen, zy treedt daarom thans voor den Duitschen Ryksdag met den vurigen wensch, in hem een steun te vinden voor het vervullen van haar taak. Moge gij, myne mannen en vrouwen, als gekozen vertegenwoordigers van het volk den zin van den tyd begrijpen om mede te werken aan het groote werk van den nationals opbouw. In ons midden bevindt zich een grijs hoofd, wy verheffen ons voor u, meneer de generaal-veldmaarschalk. - Driemaal hebt gy gevochten op het veld van eer voor het bestaan en de toekomst van ons volk. Als luitenant in de legers van den Koning, voor de Duitsche eenheid In de legers van den ouden Duitschen keizer voor de roemryke verheffing van het rijk. in den grootsten oorlog aller tilden als generaal-veldmaarschalk voor het be- staan van dat rijk en voor de vrijheid van ons volk. Gy hebt het ontstaan van het rijk meegemaakt, hebt nog het werk van den grooten kanselier, de wonderbaarlijke ver heffing van ons volk meegemaakt, en hebt ons geleid in den grooten tyd, die het lot ons zelf heeft laten beleven en mede- stryden. Thans vergunt de Voorzienigheid u, beschermheer te zijn van den nieuwen opgang van ons volk. Dit, uw wonderbaar lijk leven, is voor ons allen een symbw van de onverwoestbare levenskracht der Duitsche natie. Daarom dankt u thans net I Duitsche volk, de jeugd en wij allen, i omdat wy uw goedkeuring van het weit der Duitsche verheffing als een zegen gevoelen. Moge zich deze kracht od» meedeelen aan de thans geopende nieuwe vergadering van vertegenwoordigers van ons volk. Moge ons dan ook de voorzienig heid den moed en volharding schenken, die wij gevoelen in deze voor eiken Dult scher geheiligde ruimte als voor de vrij heid en grootheid van ons volk striidenae menschen aan de baar van Duitschlanas grootsten Koning." Hierna legde de president kransen neer by de graven van Frederik I en Frede'f den Groote. waarna een parade plaats vonu van het garnizoen, de S.A.- en S-S.-maiF nen en oud-stryders, met wie Hindenburg zich onderhield. In de week van 1318 Maart zyn ln Nederland 94 faillissementen uitgespro ken. ONZE TELEFOONNUMMERS: REDACTIE"2? DIRECTIE en ADMINISTRATIE 2500 (op 2 lijnen) 2—'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 2