Volksrouwdag in Berlijn - Proefvaart motorschip
De roode Vulpenhouder
FEUILLETON.
j'te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
DB VOLKSROUWDAG IN BERLUN ter herdenking van de in den wereldoorlog gevallen Duitsche soldaten.
Rijkspresident von Hindenburg inspecteert de S.A.- en S.S.-troepen.
Geautoriseerde vertaling naar
het Engelsch van Molly Thynne,
door A. W. v. E.—v. R.
-JU maakte een beweging met haar hand,
"e zoo teer was, dat Fayre er zijn oogen
afwendde. Zijn tegenspraak moest
haar als zichzelf gerust stellen.
jJ* geloof niet, dat Edward er de man
ti om Iets te verliezen, dat hij eens
vXrd heeft," verzekerde hij met een
ÏPMartighèld, die hij zichzelf opdrong,
liw eeft zeer veel geluk, Sybil!"
<uj was meer ontroerd dan hij wilde too-
!p»„"wnlgen tijd bleef hij zwijgend zit-
ktt E00"11- Toen hij weer sprak leidde hij
f:,; Besprek weer terug op het oorspronke-
onderwerp.
s» wn erS benieuwd naar onze vrien-
Jet brutale kind," zei hij. „Wat Is er
j, haar aan de hand, dat zij midden in
nacht in landhuizen zou komen?"
Kean lachte,
Sntt ls overdrijving van Edward. Zij
s' een autotochtje en is onderweg
h» n hij een zekere miss Allen. Zij zal
s. J^Mschijnlijk wel vóór twaalven
ij uf.? wat ®r met haar aan de hand
Ut mijn eigen vermoedens."
Fayre nestelde zich gemakkelijk in zijn
stoel.
„Dat zijn praatjes," zei hij begeerig.
„Vertel mij wat meer."
„Dat zijn geen praatjes. Het is integen
deel zoo waar ais iets. Cynthia is op het
oogenblik bezig haar moeder met van zorg
grijze haren in het graf te brengen. Het
gevolg is, dat zij het op het oogenblik thuis
niet erg prettig heeft."
„Het is al een heelen tijd geleden, dat ik
het genoegen had. Cynthia's moeder te
ontmoeten," merkte Fayre peinzend op.
„Maar ik meen mij te herinneren, dat ik
haar nooit heb mogen lijden."
„Zij had haar hart gezet op een goed
huwelijk voor Cynthia, en natuurlijk ge
beurde het onvermijdelijke. Het nest ver
loofde zich met een jongen man, die geen
andere aanbeveling had dan een heel mooi
oorlogsregister en een onvoldoend pen
sioen. Haar moeder is buiten zichzelve en
in zekeren zin geef ik haar geen ongelijk.
Cynthia had iedereen kunnen krijgen."
„Inplaats waarvan zij een onbeteeke-
nend mensch neemt. En jij mag hem
graag?"
„Hoe weet je dat?" vroeg lady Kean ver
bluft. „Je hebt volkomen gelijk, het is zoo.
John Leslie is een aardige jongen, en hij
weet, hoe hij met Cynthia om moet sprin
gen. Er zit een heeleboel geld in haar
familie, en hij werkt hard, hij boert op
kleinen schaal en ik geloof, dat hij er in
slaagt het bedrijf winstgevend te maken.
Het laatste, wat ik er van hoorde, was,
dat hem haar huis verboden was."
„In weerwil waarvan het engagement
voortduurt!"
„Natuurlijk! En toevallig weet ik, dat
Cynthia's huisgenooten vanmiddag naar
Londen zijn gegaan. John Leslie's boer
derij ligt halfweg tusschen Galston en
miss Allen's hoeve. Alles tezamen verklaart
volkomen Cynthia's besluit, hier pas
's avonds laat te komen. Ik weet niets met
zekerheid dit is zuiver gissen!"
„Het klinkt heel verstandig. Wie is die
miss Allen?"
„De zuster van mrs. Draycott."
„O!" zei Fayre, terwijl hij een andere
cigarette nam en die nadenkend opstak.
Lady Kean keek hem goedkeurend aan.
„Dat is lief van je!" zei ze. „Ik mag
haar ook niet. Maar haar zuster is heel
anders. Zij is er gisteren gaan logeeren. Ik
denk. dat Cynthia mis. Draycott vanavond
wel zal ontmoeten, en als zij haar niet
mag, zal zij het wel zeggen."
Fayre zat peinzend van een cigaret te
genieten.
„Neen, ik mag haar niet," zei hij einde
lijk. „In Indiè zijn er genoeg van zulke
vrouwen."
„We hebben ze in Engeland ook!"
Lady Keans stem klonk plotseling mat
en klankloos, en bedenkend, hoe laat het
was, kwam Fayre tot de gevolgtrekking,
dat zij moe was, en dat hij beter deed
haar een poosje aan zichzelve over te
laten. In elk geval had hij geen zin om
over mrs. Draycott te praten Zij was de
week tevoren zijn medegast geweest op
Staveley en hij had haar met vreugde zien
vertrekken.
Juist was hij opgestaan, toen de deur
geopend werd en lady Cynthia de kamer
binnentrad.
Rechtop en slank stond zij in de deur
opening, gehuld in een hemelsblauw ge
waad, en haar donker, kort geknipt haar
viel in dichte golven om haar mooi
hoofdje, en toen Fayre haar zag, begreep
hij, hoe waar lady Keans beschrijving was
geweest.
Er was werkelijk iets „fiers" in dat
vreemde mengelmoes van jeugd en zelf
vertrouwen, en dat trok hem plotseling
aan. Dat zij zeer geliefd was, viel niet te
betwijfelen. Een koor van welkomstbegroe
tingen weerklonk bij haar verschijnen, en
lady Staveley sprong op, om haar te be
groeten en trok haar mee naar den haard.
.Lieve Cynthia, je zult wel bevroren
zijn! Je handen lijken wel ijs. Is het zwaar
weer buiten?"
Het meisje knikte.
„Vrij erg. Toch is de wind gaan liggen."
Fayre nam haar met vrijmoedige
nieuwsgierigheid op; haar stem klonk op
gewonden en de glans in haar oogen en de
blos vlak er onder verontrustten hem. In
verbazing vroeg hij zich af, of het „mo
derne meisje" gewoonlijk even overspan
nen was als nu? Als dat zoo was, mocht de
hemel zich over haar ontfermen! Hij sloeg
haar gade, terwijl zij zich over lady Kean
heen boog en werd getroffen door de
warme genegenheid en de bezorgdheid, die
zij toonde.
„Je ziet er moe uit, kind," zei haar gast
vrouw. „Was het erg saai bij miss Allen?"
„Het was niet saai," antwoordde lady
Cynthia langzaam. „Allesbehalve!"
Zwijgend warmde zij haar handen bij
het vuur; toen strekte zij zich opeens, alsof
zij plotseling tot een besluit was gekomen
en keek de kamer rond.
,U zult het toch morgen wel hooren,
daarom kan ik het nu wel vertellen," riep
zij, met iets uitdagends in haar stem.
„Mrs. Draycott werd vanmiddag vermoord.
Zij werd doodgeschoten gevonden in
John's zitkame rop de hoeve."
HOOFDSTUK IV.
Sir Edward Kean's scheiding van zijn
vrouw zou van korter duur blijken te zijn
dan hij aanvankelijk gedacht had. In het
locaaltrelntje, dat naar Whitbury boemel
de, dutte hij nu en dan, doch zijn slaap
werd met kracht verdreven door den snij
denden wind, die hem tegenwoei, toen hij
bij het overstappen op het perron liep.
Het was altijd een vervelende reis van
Staveley met het overstappen in Whit
bury van den boemeltretn in den Londen
Express, en het lange wachten daar en in
Carlisle, waar de restauratiewagen werd
aangehaakt.
Dit was echter het laatste oponthoud en
na een vrij goed diner zette sir Edward
zich den ganschen langen avond aan het
werk, daar hij tot die gelukkige menschen
behoorde, die hun gedachten even gemak
kelijk in een overvollen trein als in de een
zaamheid van hun studeerkamer op iets
kunnen concentreeren.
(Wordt vervolgd).
DE NIEUWSTE DANS de „three- EEN VOORBODE VAN DE NADE-
some" voor één heer en twee dames. BENDE LENTE. De ijsco-man is
In de toekomst dus geen muur
bloempjes meer. er weer-
DE „MOLDANGER" die voor Noorsche rekening te Amsterdam ge.
.bouwd is, maakte de eer6te proefvaart. Het schip op het IJ..
HET KAMPIOENSCHAP cross coun
try voor meisjes werd in het Bois de
St. Cloud bij Parijs gehouden. De eerst
aangekomene, mej. Amaridon.
Volksrouwdag in Berlijn.
Id de Staatsopera Unter den Linden werd een korte plechtigheid gehouden, welke bijgewoond
werd door von Hindenburg en de leden der regeering. Hitier begroet Rijkspresident
von Hindenburg.
DE CAMBR1DGE-UNIYERSITEIT STEEPLECHASE werd te Cottenham gehouden.
Een der deelnemers komt in een sloot terecht.
