De crisis Dan het financieele centrum der wereld
De roode Vulpenhouder
74!le Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
MEUWE POSTZEGELS UIT VATICAANSTAD. Twee
zegels uit de omvangrijke serie.
DE CH1NEESCHE
GENERAAL - Tang
Yu lin, die door zijn
eigen soldaten ver
moord zou zijn.
PINTO OOLV1G de man, die in
de Amerikaansche teekenfilmpjes
do stem van Mickey Mouse
verzorgt.
HET ITALIAANSCHE KONINGSPAAR IN' EGYPTE. Het Italiaansche koningspaar
met gevolg in de Sphinx Allee in den Karaak Tempel in Luxor,
Wat voor schoenen draagt dat mannetje
van u?"
„Gewone zware boerenschoenen met
spijkers beslagen. Goede, stevige zolen. Ik
ben geen deskundige op dat gebied, maar
als het waar is. wat u zegt, zijn dit niet
zijn voetafdrukken. Evenmin de mijne,
wat dat betreft".
Hij hield zijn voet in de hoogte, om zijn
schoen te laten zien.
Voor het eerst glimlachte Brace.
„Ik heb er u geen oogenblik van ver
dacht, zulke schoenen te dragen, als die
deze afdrukken maakten, mr. Leslie. Maar
ik wilde zeker weten, dat ze niet aan den
vrachtrijder behoorden. Het heeft al in
drie dagen niet geregend, en deze afdruk
ken kunnen er al wel eenige dagen zijn,
als het bed tenminste niet kort geleden
opgeharkt is.
„Wat dat aangaat, ik heb het zelf gis
termorgen geharkt, maar dat zegt niets,
denk ik, want zij kunnen er daarna zijn
ingemaakt.
Niettegenstaande zijn vermoeidheid en
zijn afkeer van de geheele zaak, begon
Leslie er belang in te stelen.
Brace richtte zijn lantaarn op het stee-
nen paadje, dat naar den voorkant van
het huis leidde.
„Daar is helaas niets te zien, maar er is
nog iets, wat ik u wou toonen".
Leslie volgde hem naar de schuur. Hier
waren de voetstappen op den leemen
vloer duidelijk te onderscheiden, maar
niet zoo goed afgeteekend, en hier en
daar over elkaar heen. Maar zij leidden
duidelijk zichtbaar naar een ladder, die
naar een hooizolder voerde.
Brace ging hem voor, de ladder op.
„Hier kunt u ons van dienst zijn", zei
hij, toen ze boven waren gekomen. Hij
wees op het stroo, dat in een hoek lag.
„Dat is kort geleden beslapen, en kijk
hier eens!"
Hij wees op eenige vieze lompen, die er
uitzagen, alsof zij als verband waren ge
bruikt, ofschoon er geen enkele vlek op
zat, dan alleen van modder.
„Waarschijnlijk een of andere landloo-
per. Dat zijn lappen, die zij meestal bij
wijze van sokken om de voeten winden.
Zij hechten er gewoonlijk nog aan ook!
Het lijkt wel, of de kerel gestoord werd
en er overhaast vandoor ging. Het zijn
waarschijnlijk zijn voetstappen onder het
raam. Kunt u zich herinneren, in de laat
ste dagen een landlooper uit de schuur
te hebben gejaagd?"
Leslie schudde het hoofd.
„Ik geloof niet, dat ik er ooit een heb
weggejaagd. Soms vind ik 's morgens spo
ren van hen, maar zelfs als ik wist, dat er
hier een zat, zou ik waarschijnlijk een
oogje toeknijpen en hem laten begaan.
De kippen zijn goed opgesloten en de
landloopers hier in den omtrek zijn ge
woonlijk ongevaarlijk, zoolang zij niet
rooken in het stroo en het oude huis in
brand laten vliegen. Het zou overigens zoo
heel erg niet zijn, als zij dat deden, het
is niet eens waterdicht".
„Hebt u de laatste dagen niemand in de
buurt gezien?"
„Neen, zij komen gewoonlijk niet over
dag, voor den hond. Zij sluipen 's nachts
binnen, als die aan de ketting is gelegd".
„Die hond heeft een gezonde slaap", zei
Brace. „We hebben leven genoeg gemaakt
en hij heeft geen kik gegeven".
„Hij is hier niet. Ik was eerst van plan,
„vanavond naar Londen te gaan, en daarom
bracht ik hem vanmorgen bij de Grey's".
„En achteraf bent u toch niet gegaan?"
„Dan zou ik nu hier niet zijn", zei Les
lie ongeduldig. „Ik kreeg een telegram,
dat mijn komst niet noodig was".
„Wat was de afspraak als ik vragen
mag?"
In weerwil van zichzelf voelde Leslie
zich geprikkeld. Zijn zenuwachtigheid was
aan het verdwijnen, zonder twijfel dank
zij de koffie, die zijn moeheid had ver
dreven.
„Ik moest naar het gerechtshof", zei
hij droog. „Evenwel niet in de bank der
beklaagden. Alleen maar voor een zeer
eerbiedwaardig getuigenis, dat ik moest
afleggen. Een zaak van een gestolen auto,
om het precies te zeggen. Ongelukkig voor
mij was ik met den eigenaar in gesprek,
toen we den kerel er met de kar vandoor
zagen gaan"
„Het ging er dus om, den dief te her
kennen", merkte Brace met ambtelijke
belangstelling op.
„Precies. Ik wou nu waarachtig, dat ik
gegaan was, dan zou Ik met dit alles nu
niets hebben uit te staan. Maar de zaak
werd uitgesteld. U zou dat alibi toch
zeker hebben aangenomen, sergeant?"
„Ik zou elk alibi aannemen, dat u mij
gaf, als het geloofwaardig was, mr. Leslie",
antwoordde Brace kort.
Dat de heele zaak uiterst onaangenaam
voor hem was, was reeds sinds zijn eer
ste onderhoud met Brace langzaam tot
Leslie doorgedrongen. Maar nu was er
iets in de stem van den sergeant, dat hem
voor de eerste maal een gevoel van vrees
gaf.
„Ik zou er u een geven, dat klonk als
een klok, als ik dat kon", antwoordde
hij snel.
Brace richtte de lantaarn zóó, dat het
licht vol op Leslie's gelaat viel.
„Hebt u miss Allen kort geleden nog
gezien?" vroeg hij plotseling.
Verblind door het schijnsel van de lan
taarn en in de war gebracht door het
onlogische van die vraag, aarzelde Leslie.
„Miss Allen? Ik sprak haar gisteren in
het dorp neen eergisteren. Waarom?"
„Zei zij iets van een bezoek, dat zij ver
wachtte?"
Leslie knipte met de oogen en keerde
zijn gezicht van het schelle licht af.
„Zij zei, dat zij haar zuster verwachtte
mrs. Die en Die. Zij noemde den naam,
maar ik ben hem vergeten".
„Zou u die dame herkennen, als u haar
zag?"
.(Wordt vervolgd),
Geautoriseerde vertaling naar
het Engelsch van Molly Thynne,
door A. W. v. E.v. R.
SI
jhflwerd opgeschrikt door de komst van
„•Sergeant Brace vraagt, of u een oogen-
tuiten wilt komen, mijnheer", zei hij.
Mateloos stond Leslie op en volgde den
rn Brace stond even buiten de deur,
JSar den tuin leidde.
hebben voetstappen gevonden in
fjtloembed onder het raam van de zit-
25?' Het is net, of iemand daar gestaan
ïi11 om naar binnen te kijken. Misschien
ze even zien".
Coring naar het bloembed en liet er
p licht van de lantaarn op vallen. De
nadrukken waren duidelijk te zien in
zachte aarde. Zij waren groot, en
vaag van omtrek.
is geen duidelijke afdruk, zooals u
Ae 2°uden maken", zei de sergeant,
v, 11 zeggen, dat die van iemand zijn
«j een bijzonder oud paar schoenen aan.
'r at meer bovenleer aan dan zolen.
ALS 1>E STRALEN VAN DE ZON al
wat warmer worden. Café-bezoekers te
Amsterdam op het terras in het zonnetje
genietend.
De financieele crisis in Amerika.
Een foto van Wallstreefc met rechts de Newyorksche
Beui~s. De grootste financieele crisis, welke de wereld
ooit meemaakte wordt hier het scherpst ondergaan.
DE VOETBALWEDSTRIJD ROT
TERDAM—BOEDAPEST door
de Hongaren mét 4—2 gewonnen.
Van Male in actie.
DE Z VV A RT-WIT-ROO DE VLAG OP HET BERLIJN SCHE STADHUIS GE-
HES CHEN, Leden van den Bismarck-bond loopen met de vlag naar het
stadhuis.
