Beeldtelegram van het drama met „De Zeven Provinciën
3»te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
MYSTERIE VAN HET
DIAMANTEN KRUIS
99
PARIJS hebben dames, die een beroep uitoefenen, geprotesteerd
de hooge belastingen, die zij moeten betalen. Zij plakten plakkaten,
waarop hun protesten, zelf aan de muren.
BIJ EEN Kift DER-SCHOONHEIDS
WED STRIJD te Moskou werd de
kleine Otzup tot mooiste land van Rus
land gekozen.
IN DE OMGEVING VAN ZEIST WERD EEN CROSS-COUNTRY GEHOUDEN om
den Zilveren Vos". Luitenant Landhoud tijdens den cross.
r Engelsch van Chester K. S. Steele
door A. W. v. E.v. R.
ga ze dan na, als ze weer boven
JffiW Het zou misschien beter zl)n,
de Homestead terug te gaan?"
tnS doen. Ik denk, dat de Home-
lang meer zal bestaan!"
"arom niet?"
dat Larch bezig is het hotel
'jdjen. Het zit van onder tot boven
eti H €n kan de rente niet
?et oude huls is naar de haaien
dihhS begonnen ls met drin-
i v£™t!en, 611 speculeeren, en sinds
e® verliet. Er komen geen
Lmcowhen meer."
ma rti,* t?00'" stemde de kolonel toe.
len i,„„„Harry King in het oog! Mis-
Homr? we door hem iets te weten,
Ucht i,iraïcy's onschuld eerder aan
Phut 5don door wat wij van
sta?-:
Pte ijt h"g.a Phut zijn compagnon ook
1^*8 Jack Bedood hebben, kolonel?"
lit denk, dat zij twist kregen
over het bezit van het horloge en dat
Shere All, misschien niet aan het doode-
lijk gevaar denkende, of wetend, dat de
tijdaanwijzer pas op eenlge uren later
stond, het van Slnga afnam. Toen volgde
de twist en werd Shere Ali met den kan
delaar vermoord. Maar die veronderstel
lingen zijn allemaal uit de lucht gegre
pen. Wij hebben in elk geval iets zekers
vastgesteld."
„Ja, en nu ga ik terug naar de Home
stead," merkte Jack Young lachend op.
„En ik moet terug naar den winkel," zei
mr. Kettridge, „ik heb nog wat te doen.
Zal ik het horloge zoo maar laten liggen,
kolonel?"
„Ja, het kan zijn, dat ik het aan de jury
moet laten zien. Laat het maar liggen,
zooals het ligt, maar doe het onder glas en
leg de naald voorzichtig apart. Misschien
moeten we voor het gerecht ook wel een
rat dooden, net als in Singa Phut's cel."
„We komen er wel!" dacht kolonel Ash
ley, toen zijn bezoekers vertrokken wa
ren. „Ik heb recht op wat ontspanning!"
En zijn boek opnemend, begon hij te
lezen:
„Als U dus een plaats hebt gevonden,
en de diepte er van hebt bepaald, ga dan
naar huis en maak uw aas klaar, want
dat ls van evenveel belang als de vrucht
van uw arbeid."
„Is mijn aas al klaar?" dacht de kolonel.
„Heb lk het bij het rechte eind of heb Ik
het mis? Als ik dat diamanten kruis maar
eens kon zien, dat Larch, volgens Graf
ton, aan zijn vrouw heeft gezonden; als
ik maar wist, waar hij het vandaan heeft
gehaald."
„Daar ging de telefoon.
„Ja, wat is er?"
„Een telegram voor U, kolonel!"
„Breng het boven!"
Toen hij het telegram had open
gescheurd, las kolonel Ashley „Sproetige
Morgan heeft alles bekend en stemt toe
in uitlevering. Zullen wij hem opzenden?"
„Hem opzenden! Dat spreekt vanzelf!"
riep de kolonel uit en greep naar de tele
foonhoorn, om een telegram te dicteeren
voor de politie van Sango, het stadje in
het Westen, om den Sproetige aan te hou
den, tot hij over kon komen.
„De Sproetige heeft dus bekend! Wel,
dat ontslaat mij van alles, al redde hij
dan ook mijn leven! Maar het komt ook
wel op het nippertje!"
HOOFDSTUK XX.
In de duisternis.
Na een nacht geslapen te hebben, wilde
de kolonel zich gereed maken voor de
reis naar het Westen, toen hij aan Darcy
ln de gevangenis dacht.
„Ik moet hem een woordje schrijven!"
dacht hij. „Neen, lk zal zijn meisje naar
hem toe sturen. Dat zal hij wel prettiger
vinden. Hel, Shag!" riep hij.
„Ja, kolonel?"
„Haal een auto voor mij. Shag het
kan me niet schelen, wat voor een. Ik
moet naar Pompey. waar miss Mason
woont. Ik wil het niet door de telefoon
zeggen en ik heb nog tijd genoeg, voordat
lk weg moet naar het Westen. Haal een
auto!"
„Ja, kolonel!" En Shag haastte zich
naar beneden naar het kantoor.
Toen hij ln wilde stappen, werd den
kolonel een briefje overhandigd. Het was
van James Darcy en luidde:
„Ik heb juist vernomen, dat ik morgen
voor den moord op mrs. Darcy voor het
gerecht moet verschijnen. Ik begrijp niet,
wat deze onverwachte handeling van den
officier van justitie beteekent, maar lk zou
u graag spreken."
„Fffft!" floot de kolonel. Daar had ik
niet op gerekend! Het kan best zijn, dat
de officier van justitie nog iets achter de
hand heeft gehouden, en dat zij ons
daarmee denken te verrassen! Zij probee-
ren mij te overtroeven, maar bij God, dat
zal hun niet lukken! Ik zal ze toch nog
verslaan! Dat uitstapje naar het Westen
moet nog maar wat wachten. Shag, houd
deze auto even aan, ik moet in het hotel
telefoneeren!"
„Ja, kolonel!"
Toen hij verbinding met Kenneth had
gekregen, verzekerde deze hem, dat
Darcy's mededeeling juist was: de zaak
zou onverwacht voor het gerecht komen.
„Ik zou misschien nog uitstel kunnen
krijgen," zei de advocaat, maar het zou
niet veilig zijn, er op te rekenen. We doen
beter, de verdediging voor te bereiden.
Bent u gereed gekomen, kolonel?"
„Niet heelemaal. Ik moet nog iemand
uit het Westen laten komen, maar lk kan
hem laten halen. Ik kan zelf niet gaan,
daar ls te veel risico aan verbonden. Kijk
nog eens, wat U kunt doen, om uitstel te
verkrijgen, dat zou veel beter zijn. Ik was
juist van plan, miss Mason naar Darcy te
sturen, om hem te vertellen, dat ik goed
nieuws voor hem heb. maar misschien is
het nu beter, dat ik nog wat wacht met
dat nieuws."
„Kunt U den werkelijken moordenaar
aanwijzen, kolonel Ashley?"
„Dat kan ik, mr. Kenneth. Maak U daar
niet bezorgd over! Wanneer het noodlg is,
kan ik de hand op hem leggen. Hij kan
niet ontsnappen! Wij hebben ook een
kleine verrassing in petto!"
„Goed. Daar zal Darcy van opknappen.
Ik zal hem maar eens gaan opzoeken."
,3est. En het zou goed zijn, als U het
zoo zou kunnen schikken, dat miss Mason
hem ook bezoekt. Hij verdient niet voor
het gerecht te moeten verschijnen, maal
ais dat toch gebeurt, doet u het besrte, op
het gevoel van de menschen te werken,
want u weet niet, wat voor gerechtelijke
verwikkelingen er nog kunnen voorko
men. U zou bijvoorbeeld een bescheiden
verslaggever een wenk kunnen geven, dat
miss Mason een bezoek aan de gevangenis
heeft gebracht.'.(Wordt vervolgd).
