Set einde van het muiters-drama Jll 73!te Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 11 Februari 1933 Derde Blad No. 22362 ANTAL DOODEN TOT 22 GESTEGEN lens K! KUNST EN LETTEREN. fENANT DE VOS VAN STEENWIJK AAN HET WOORD KUITERS HADDEN GEEN jEWELD VERWACHT. emsche müiterscommandant gedood. s Lei b 4kl| adkaf i. Md ngel if Hi elef. tiM, 's speciale correspondent die san an de .Java" getuige was van het met .De Zeven Provinciën" en die torpedo-jager „Piet Hein" te Ba- terugkeerde, geeft thans het vol- relaas van gebeurtenissen. ,n v.m. Vier vliegbooten bewegen zich luur 45 rondom de .Zeven Provinciën" ide, in T-formatie. De afstand maakt ping van het vliegtuig-type onmo- De hoogte waarop gevlogen wordt, 700 M. ijl twee schepen met de „De Zeven ciën" meevaren. ...1. ne Orion" en ouden Leeuw", gaan de „Java", en de .Piet Hein" haar tege- «flfrldus een insluitingspolitiek volgend, ^f het seindek van de „Java", waar beurtenissen worden waargenomen, le sommatie niet worden gehoord, in deze plaats af leidden wij met de w naderende vliegtuigen precies 9 af wat er gebeurt. Het beslissend moment. lien een geweldige rookmassa op het i van de „De Zeven Provinciën", j de beide schoorsteenen voor ons Jtbaar worden. Weldra kunnen wij ,Ude hoeken van het slagschip zien. ■K nemen de kijkers op. weten ech- ieds, dat hier een voltreffer is ge- Wij aanschouwen een vuurkolom, it ieder concludeert dat „De Zeven iën" in brand geraakt, breekt het groote moment van snan n. spoedig vermindere. d wanneer men weldra verdwijnen. Ieder weet ft plaats gehad. De radio-man l-.mt s aangesneld om den eskader- dant mee te deelen dat het schip ergeeft. hen het vallen van de bom en de <e blijken slechts 12 minuten te zijn n. itte vlag wordt geheschen van de brug. even Provinciën" geeft met de be letters het. noodsein waarbij al het vlootmateriaal de ..De Zeven iën" nadert. iet moment van het vallen van de as de kruiser Java" ruim 9000 me de „De Zeven Provinciën" verwij- >p gelijke hoogte liggend, sleepboot welke even voor het val- de bom plotseling te midden dei- achten verscheen wat zeer hinder- 'd gevonden is thans de eerste om |lo te snellen, terwijl overal het van sloepen wordt waargenomen. „De Zeven Provinciën" springen ntal matrozen in zee. Zij worden le sleepboot opgepikt. ;r 45. Wij zien de vlet langszij van pABe Zeven Provinciën". De vlet wordt l Md. Bamboe-noodvlotten worden in ^VSsmeten- Een der noodvlotten blijft aan voorplecht twee. Men kan zien, Inlanders zich vastgrijpen aan de s, en dat zij uren lang in die po llijven. omdat de aandacht van de iloepen geheel is geconcentreerd op punten van de „De Zeven Pro- De „Gouden Leeuw" en de hebben weldra vier sloepen langs- ht J „De Zeven Provinciën" liggen. Wij ^en aantal officieren, waarbij ook ma!J°kter, aan boord klimmen, terwijl d it „Java" met vlaggen wordt ge- •I biJi. "Hebt gij gewonden?" Behalve voor haastig mogelijke overgeven van "richt, zorgde de „De Zeven Provin- er op dit moment voor ijlings de [vlag te hijschen. bij dient terloops te worden opge- dat de „De Zeven Provinciën" de Nederlandsche vlag heeft ge ul gedurende haar tocht langs Su- n dol schrJ •e b.| ao! e De VTees voor de vliegtuigen. de wees voor terugkeeren van de rdementsvliegtuigen, die voortdu- boven het tooneel van den strijd i cirkelen, zeer groot is. blijkt uit it, dat de muitende bemanning vol- ian den eisch van den eskader-com- lant, om de witte vlag ook op het Agnedek te leggen, waardoor het e i)k zal zijn, dat de vliegtuigen dit «n van overgave zouden herkennen, helpi ,w9^dt vlaggesein inzake de aan- enkWeJ? van gewonden beantwoord door 19" IPe ,?even Provinciën" met het vlagge- ati< 5? ..Verzoeke alle hulp zenden". "lwtSEvtl9?r weten wij voor het eerst met beid, dat de treffer van de bom ge- lro«i« moet hebben veroorzaakt. Hulp van allen kant. bljiven vlaggeseinen onafge- aanhouden. nein" j ,|Java" waarschuwt de „Piet "heerst» Ün ..Evertsen", die echter na de ieeeevm e,n' die van de „Java" worden 8rv»»tef bli2lc Seven, dat zij even- Bn vin' i i om llulP hebben ontvangen, «in v*S a 4 gedenkwaardigste vlagge- De 7plfo„ n.l.. dat waarbij de 12 donrw Pr°vinciën" bericht: „Totaal •fiL? 25 gewonden." druk diepej g w°rdt grooter en de in- -in al'en oprijst, wordt luidt- Si- vlaggen doorgegeven, en zij d' vra'a'p nf? de gesneuvelden?", en De r?p Zijn de gewonden", dokter vlen Provinciën" seint terug: .'r.rroekt de zes zwaargewon- voeren." naar Batavia te ver- Nu gelast de commandant van het es kader, dat de „Evertsen" zich zal gereed maken, om zoo snel mogelijk op te stoo- men. Dit bevel wordt later vervangen door een instructie aan de „Piet Hein" om zich gereed te maken voor een zoo snel moge lijken tocht naar Batavia. De „De Zeven Provinciën" beantwoordt nu het verzoek, om opgave van de lijst van dooden en gewonden door mede te deelen dat deze nader zal worden opgege ven. Achteraf blijkt, dat enkele gesneu velden onherkenbaar zijn, terwijl boven dien aanvankelijk de getallen te optimis tisch zijn opgegeven Wij liggen nu zoo dicht bij dc „De Ze ven Provinciën" dat de gestalten aan boord van het muiterschip herkenbaar worden. Dit veroorzaakt aan boord van ons schip allerlei uitroepen. Een van de officieren herkent op de „De Zeven Provinciën" zijn broer, die eveneens officier is bij de Marine, waar door hem plotseling zekerheid wordt ver schaft omtrent diens lot na een lange, bange week. Onder de gevangenen heerscht eveneens agitatie, die waar te nemen is bij de her kenning van hunne kameraden. Men rukt elkander den verrekijker uit de hand. „Handen omhoog". Aan bcord van de „De Zeven Provin ciën" blijken sommigen reeds over den eersten schrik te zijn heengekomen. het geen afgeleid kan worden uit hun hou ding, die zij aannemen tegenover de offi cieren. die met revolvers in de hand rond gaan. „handen omhoog" bevelen en ieder een fouilleeren. waardoor een groot aan tal messen weldra op een hoopje bijeen liggen. Dit laatste bewijst, dat de voorafgaande sommatie om de wapens neer te gooien niet algemeen ten volle was opgevolgd. Een nieuw vlaggesein van den eskader- commandant instrueert den commandee renden officier van de „De Zeven Provin ciën" om de Europeesche belhamels uit te zoeken en naar de „Evertsen" over te brengen, terwijl de Inheemsche belhamels naar den kruiser „Java" moeten worden gebracht. De doktoren leggen zoo snel mogelijk noodverbanden, terwijl ander personeel de zwaarst gewonden op brancards legt. in zeidoeken innaait, terwijl ook eenlge gewonden, die nog loopen kunnen, mee gaan.. Er wordt een kort onderzoek gehouden, waaruit de voorloopige indruk verkregen wordt, dat zoowel de Europeesche als de Inlandsche leden van de bemanning aan de muiterij hebben meegedaan. Dit wordt aan den eskadercommandant bericht. De sloep met gewonden vaart naar de „Piet Hein'Intusschen zwalken de sloe pen met gevangenen, waarin officieren, die met de revolver dreigen, hebben plaats genomen op zee in in afwachting van het moment van hun inscheping op de voor hen bestemde schepen. De gewonden op de „Piet Hein Wij stappen over op de „Piet Hein", teneinde Batavia zoo snel mogelijk te be reiken. De dokter liep hier van de eene hut naar de andere, zooals hij dat gedurende de uiterst snelle terugreis voortdurend had gedaan In zeven uren tijd was de doodenlijst aangegroeid met vier. en intusschen ver ergerde de toestand van den marinier Vis ser terwijl ook de toestand van de vier andere zwaargewonden geen wijziging ten goede vertoonde. Het kwam ons voor dat de zes lichtge wonden het goed maakten. Onder hen bevond zich -ok een Euro- peesch matroos, die na het vallen van de bom hard naar de radio was gesneld om de overgave van de muiters bekend te maken. De commandant van de Piet Hein" de luitenant ter zee der eerste klasse De Mees ter. bracht de .Piet Hein" in recodtiid terug naar Tandjong-Priok. Hierdoor was het mogelijk den droeven last zoo snel als maar eenigszins kon in gereed staande am bulance-auto's te vervoeren. Te Tandjong-Priok was reeds belangstel ling. ondanks het feit dat de aankomst van de Piet Hein" slechts weinigen be kend kon zijn. WEDERWAARDIGHEDEN DER OFFICIEREN AAN BOORD. een ontdekking van luitenant de vos van steenwijk. Maar de officier ging rustig slapen. BATAVIA 10 Febr 1933 (ANETA). Aan boord van de.Piet Hein" trof Ane- ta's speciale correspondent den lichtgewon den officier luitenant ter zee der derde klasse De Vos van Steenwijk aan die slechts beenwonden heeft, en de eenige is die te midden van vele anderen, ver van de plaats waar de bom viel, getroffen werd. Hij meent een schot achter zich te heb ben gehoord zoodat vermoed wordt, dat iemand door schrik zün geweer heeft laten valleii of afgaan. WU interviewden den beer De Vos van Steenwiik in de eerste olaats over het val len van de bom zelf waarbü hij ons me dedeelde welk een ravage was aangebracht De schoorsteen werd doorzeefd en in een der tenten werd een gat geslagen waaruit de brand kan worden verklaard. Van de commandobrug waarop zich de inheemsche müiterscommandant temidden van een deel van zijn muitende état ma jor bevond, werd deze gansche groep weg geveegd. Deze „commandant" bevindt zich onder de zwaargewonden op de piet Hein", op welk schip hü twee uren na zijn opname in het hospitaal, overleden is. De bom is gevallen juist achter de com mandobrug. De linkervleugel van de com mandobrug is totaal vernield. Ook het pantserdek werd beschadigd en hier werd de ge-echtsradlo vernield. De lichamen van sommige gekwetsten werden als het ware uiteengescheurd. Er werden vele vleeschwonden geconstateerd en de zware bloedingen die men zag ga ven bovendien een ontstellend beeld van de uitwerking van de bom. De luitenant ter zee De Vos van Steen- wdjk, die zich aan boord van het muiter- schiD bevond, had niet aanstonds e:n aan val verwacht. Deze zee-officier had wel begrepen, dat er iets zou gebeuren en zulks ondanks het verhaal dat de ronde deed aan boord van de .Zeven Provinciën", cn v, aarbij de mui ters lachend de meening hadden uitge sproken dat ze wel stellig buiten schot zouden blijven. Het verhaal van dc gebeurtenissen. Na deze mededeeimgen deed luitenant ter zee De Vos van Steenwijk het verhaal van de gebeurtenissen vanaf het drama tische oogenblik toen op de reede van Olehleh waar hij den avondloop deed tij dens de wacht, door hem werd opgemerkt, dat de Europeesche machinist Boschart met een aantal inheemsche matrozen be zig was de statietrap in te halen. De heer De Vos van Steenwijk legde de hand op zijn heuD en stelde deze mannen de vraag wat dit beteekende. Hierop staakten zii onmiddellijk het in halen van de statietrap. Verder gebeurde er niets. .Er was aldus vervolgde de heer Vos van Steenwyk ziin verhaal nu eenmaal veel ontstemming, doch op dit u.genblik niet merkbaar meer dan gewoonlük. Maar toen luitenant ter zee De Vos van Steenwijk reeds in zijn kooi lag. werd hij daar uitgehaald en voorgeleid tegenover een troep Inheemsche schepelingen, die duidelijk den indruk maakten dat zü seen geweld in den zin hadden, mits de offi cieren beloofden dat zii dezelfde houding gouden aannemen De muiters zetten aan dit verzoek kracht bU door het feit te releveeren dat zy reeds twee jonge officieren, de luitenants ter 2ee Kooi en Stegeman. van hun bedden hadden gelicht, zoomede eenige Europee sche onderofficieren, die onmiddellük ge dood zouden worden zoodra een schot mocht worden gelost. De heer De Vos van Steenwijk verklaar de dat hij dien avond alles had geprobeerd Hij was verder vrij in zijn doen en laten doch hij moest het aanzien dat het schip vertrok. BU dit. alles bleven in het officierskwar tier zestien officieren, waarvan de hoogste een luitenant ter zee tweede klas was, doch de meesten waren luitenants ter zee derde klasse, voortleven zooals gewoonlUk slechts op twee punten was er een af wijking van den gewonen gang van zaken, nl door de feiten, dat de Europeesche on derofficieren en hunne inlandsche collega's zich allen bU hen voegden (de bediening door de hutjongens, de kok etc. ging voort alsol er niets gebeurd was) en ten tweede de natuurlijk ellendige omstandigheid dat het schip reeds onderweg was, zoodat de officieren zich overgeleverd voelden aan de muiters. Luitenant de Vos van Steenwijk heeft even de gelegenheid gehad om de radio te bedienen. HU heeft toen den comman dant der marine te Soerabaya opgeroepen en het radiostation Scheveningen, maar beide stations waren bezet. De officier werd toen door den Euro- peeschen machinist Boschart van de radio verwijderd. Toen hu dit vertelde zeide de heer De Vos van SteenwUk: „Nu zal men de vraag stellen: waarom hebben jullie niet een flinke bloedplas gemaakt? maar aile omstandigheden waren tegen Wij hadden geen contact, we trachtten ieder op eigen gelegenheid iets te beginnen. Wij hebben ook eenmaal een kleine verzets actie gevoerd, maar toen is er onmiddellijk door de muiters op ons geschoten, maar bU die gelegenheid werd niemand nog geraakt. We beseften toen wederom, dat eenige collega's hierdoor een zekeren dood zouden vinden en dat de Europeesche onderofficieren eveneens zouden worden vermoord, een consequentie, welke wij niet voor onze rekening hebben genomen. Er was nog een ander beletseleen onzer had zich in conferentie met de muiters begeven en bU die gelegenheid onder den indruk van doodsbedreiging het eerewoord gegeven namens de officieren dat zU geen gewapend verzet zouden plegen. Nu kunt ge daar verder over denken zooals ge wilt. WU waren in omstandigheden, die men zich onmogelük kan indenken, omstandig, heden, die men beleefd moet hebben om ze te kunnen begrijpen. WU vroegen den jongen zee-officier: maar hebt ge niet al die dagen in een hel geleefd? HU antwoordde ons hierop met de mede- deeling. dat hem reeds Maandag door den Europeeschen machinist Boschart het be richt was getoond dat het eskader ons tegemoet voer. met de bedoeling om zonder slag of stoot den ouden toestand te her stellen. HU voegde daarbij dat deze Boschart bovendien reeds toen genoeg scheen te hebben van de demonstratie. HU verloor door zUn overreding om er nu maar mee uit te scheiden zün invloed over de anderen en nam vanaf dat Ujd- perk een andere houding aan, terwijl de eigenlyke muiters consequent voortgangen. Wij hebben aldus vervolgde luitenant De Vos van Steenwijk zUn verhaal echter elk oogenblik verwacht het eskader te ontmoeten WU hebben natuurlUk steeds daarnaar uitgezien. Wij werden behoorlyk behandeld en kregen den indruk dat de demonstratie van de bemanning naar bui ten was bedoeld en stellig niet tegen ons, zoodat wU geen onheil verwachtten. Aan het betreurenswaardige wegvaren was al niets meer te doen. Dit wegvaren is ook niet onze schuld. Die ligt aan den geheelen toestand. ElndeUjk kwam dan hedenmorgen het eskader ln zicht. WU begrepen niet wat het wilde, doch toen wU de vliegtuigen zagen komen, verwachtten wU dat er een waarschuwingsbom zou worden gegooid- Zulk een bom werd echter niet verwacht door de muiters die blUkbaar in de meening verkeerden dat er rustig zou kunnen wor den onderhandeld. De naderende strijdkrachten wekten daardoor eerder spot dan angst. De muiters verkeerden in de meening, dat thans het moment tot het stellen van hun eischen eerst recht gekomen was. Op dit moment viel de bom. Hiermede was de historie ineens ten einde.... Behalve het onderzoek betreffende de muiterij en het verhoor der muiters, zal ongetwijfeld ook wel de houding der offi cieren die als passagiers op „De Zeven Provinciën" de vijfdaagsche reis mede- maakten. onder de loupe genomen worden. Daar wü tot op heden alleen nog maar beschikken over de bovenstaande uitla tingen van den nog zeer jeugdigen luite nant ter zee der 3e klasse baron de Vos van Steenwijk, willen wü niet met een uitgebreid commentaar op de verklarin gen der overige officieren vooruitloopen. Mochten echter deze verklaringen over eenstemmen met die van bovengenoemd zee-officier, dan kunnen wU niet bepaald bewondering hebben voor de houding dezer officieren, integendeel (Red. L. D.) NA DE OVERGAVE. DE STEMMING ONDER HET LAGERE PERSONEEL. Een gevoel van ontspanning. BATAVIA, 10 Februari (Aneta). De speciale Aneta-verslaggever laat hieronder nog een enkel woord volgen over den indruk, dien de operatie der marinekrach ten op de bemannen der schepen heeft teweeggebracht, onmiddellük nadat zeker- neld was verkregen omtrent de grootte van de lüst der slachtoffers. Een zwaargebouwde Europeesche ma troos, die zich goed heeft gehouden rijdens het transport van de Inheemschen naai de „Plet Hein" tot op het laatste moment, doch die, toen allen zeer rustig aan boord waren geheschen en zün taak was afge- loopen. in snikken uitbarstte, was een dui- öelUk voorbeeld van de diepe uitwerking, die het gebeurde heeft gehad. Uit alles wat wü vernamen en zoowel by den eskadercommandant als by den koks maat, dien wü spraken, bleek ons dat de emst van de beteekenis dezer actie is doorvoeld. Sommigen spraken van een keerpunt, anderen van de mogelykheid om het schip te ontvolken en vervolgens naar den bodem van den Oceaan te zenden, opdat de naam van Hr- Ms. „De Zeven Provin ciën" voor goed uit de marine zou ver dwijnen. Over het algemeen was door al dezer, ernst heen ook een gevoel van ontspan ning te constateeren door de wetenschap dat nu deze geschiedenis weer ten einde is. Alvorens Hr. Ms. kruiser „Java" te ver laten hadden wij nog een kort onderhoud met den commandant van het eskader, den kapitein ter zee van Duim, die voor- loopig rapport over de oorzaken van de muiterU had ontvangen en die daarvan zeer onder den indruk was. De operatie zelve achtte hy helaas toch definitief onvermijdelyk toen eenmaal aan de sommatie geen gevolg was gegeven, zoodat daarover verder geen discussie mogelük was. Terwyl wij wegvoeren naar de .piet Hein" was overal nog bedrüvigheid, die nog langen tüd zou duren. De Commissie van Onderzoek zou aan stonds worden benoemd en onmiddellük zou men een begin maken met het af nemen van de verhooren. Juist hierom werden de belhamels on middellük afgezonderd. De stemming onder het lagere personeel aan boord van de „Piet Hein" kan o.a. getypeerd worden door de uitspraak van een der manschap pen aan zUn kameraden, die luidde: „Als 't nu maar voor goed uit is"- De „Piet Hein" brengt hen, die aan boord zün over leden, morgen naar het eiland Onrust. De lichtgekwetsten, wier houding weinig door het gebeurde scheen te zün gewijzigd, gingen onder gewapend geleide onmiddel lijk in arrest. Eén hunner werd herkend door een bootsman als iemand, die op het schip waar hü diende, geregeld moeilijk heden had veroorzaakt. Thans wordt de aandacht geconcen treerd op de resultaten van het onderzoek dat aan boord van de schepen in vollen gang is. terwyl morgen het stoffelü'k over schot der gesneuvelden o.a. op het eiland Onrust ter aarde zal worden besteld. Aantal dooden tot 22 geslegen. TANDJONG PRIOK. 10 Febr. (Aneta). - De Aneta-correspondent, die thuisgevaren is met de „Piet Hein", bericht, dat thans de doodenlyst in de laatste uren gestegen is tot in totaal 22. Het zyn (gelijk gemeld) de tamboer 2de klas P Bakker, de tamboer 2de klas J. C. de Breë, de marinier 2de klas W. A. Kroes, nop en 19 Inheemsche schepelingen, waar van er vüf onherkenbaar verminkt zün. BU de in totaal zeven zwaargewonden bevindt zich een Europeaan, die nog niet is geïdentificeerd. Een voorloopige infor matie aan boord van de „Piet Hein" bracht aan het licht, dat de zwaarge wonde Inlandsche matroos eerste klasse Paradja een bekend instigator van on tevredenheid is, aan wien vrij groote in vloed wordt toegeschreven. Voorts is aan boord van de „Piet Hein" overleden de Inlandsche schepeling Basir, die tüdelük zou hebben gefungeerd als commandant van de „De Zeven Provin ciën". De luitenant ter zee De Vos van Steen wUk verklaarde hieromtrent overigens weinig met zekerheid te weten. Wel wist hü te vertellen, dat de navi gatie gedurende den muiterstocht geleid werd door den Inlandschen scbeneling Tuhumuna, hetgeen door den officier geen bijzondere kunst werd geacht. Het oordeel van den minister van Koloniën. Naar aanleiding van de gebeurtenissen, welke zich in de Indische wateren hebben afgespeeld, heeft Aneta-Holland den Mi- BART KREEFT, t Donderdag is de tooneelspeler Bart Kreeft, eens een der drie K's, zoo welbe kend. 79 jaren oud geworden. Gisteren is hü te Amsterdam onverwachts overleden. Albertus Cornelis Kreeft werd 9 Febr. 1854 te Amsterdam geboren en wilde aan vankelijk schilder worden. In zyn jeugd was hij ook kerkzanger en gaf hü mede bhjk van veel aanleg voor de tooneelspeelkunst. waarvan hy zich als liefhebberij-acteur een hartstoch- telyk beoefenaar toonde. Uit dien tüd reeds dateert zyn bekendheid door de creatie van rollen als van Henri de Lagar- dère in „De Gebochelde", Lazaro in het stuk van dien naam en dergelijke. De hem aangeboren vis comica trok spoedig algemeene aandacht en hU vond weldra emplooi bij het gezeischap-Prot, dat met hem het operette-genre in eere bracht. Daar speelde hij gedurende 16 jaar de hoofdrol in meer dan 50 operettes. Vervolgens stichtte hü in 1893 met Jan Buderman een tooneelgezelschap ter be speling van den Artis Schouwburg, maar na drie jaar kwam hü bij het gezelschap gebr. van Lier als karakterkomiek in bhj- en zangspelen. Van de operette kwam Kreeft bij het tooneel en gedurende 12 jaar was hy eer ste komiek by het Ned. Tooneel en 5 jaar by Royaards, waar hy o.a. Sancho Pancha In Don Quichotte van LangendUk. Steen kamp in De Kiesvereeniging van Stellen- dük van LodewUk Mulder, Lubowski in Doctor Klaus, Lancelot Gobbo in De Koopman van Venetië speelde. Daar vierde hij ook in 1903 zün zilveren jubi leum. In 1909 ging hü opnieuw naar de ope rette in het Rembrandttheater en sedert 1913 in den Hollandschen Schouwburg. Zün 40-jarig jubileum vierde hy in het Centraal Theater, waarheen hy in 1915 was gegaan. Van 19161922 was Kreeft bü verschillende gezelschappen en in 1922 weder bü het Ned. Tooneel. In 1926 vierde hü zijn gouden jubileum in „Nummer Zeventien", het door Heyer- mans bewerkte stuk, waarin hy vroeger reeds veel triomfen had gevierd. Verleden jaar heeft Kreeft afscheid ge nomen van het tooneel in Doctor Klaus. Met Kreeft is een acteur van byzon- dere qualiteiten in het komische genre heengegaan. nister van Koloniën verzocht zün oordeel te willen geven over den afloop der mui terij. Züne Excellentie zeide, dat hy van oor deel was, dat de afloop der gebeurtenissen in het algemeen bevredigend is geweest, daargelaten de droeve omstandigheid, dat het rnenschenlevens heeft gekost. Het aantal gevallenen is niet gering, maar dit was niet anders te verwachten, nu van de zijde van de muiters de verdwazing tot 't uiterste gedreven werd. Hoofdredacteur gearresteerd. SOERABAJA. 10 Febr. (Aneta) De hoofd redacteur van het alhier verschynende dagblad „Soeara Oemoem", de heer Tjin- dar Boemi, werd heden gearresteerd in verband met een opruiend artikel in zün blad. 28 Europeesche muiters gearresteerd. BATAVIA, 11 Februari. (Aneta) Het departement der marine in Ned. Indië deelt mede, dat 28 Europeesche schepelin gen van de ..De Zeven Provinciën" zyn gearresteerd en door de „Orion" alhier worden aangebracht, terwijl aan boord van de „Java" zich 184 inlandsche schepe lingen van de „De Zeven Provinciën" be vinden. Transport der slachtoffers BATAVIA. 11 Februari (Aneta) De „Evertsen" brengt de door de bom, welke op de „De Zeven Provinciën" werd gewor pen, gewonde schepelingen aan De dooden zullen op het eiland Onrust worden be graven. De houding van den comman dant van „De Zeven Provinciën" Volgens een particulier bericht van „De Telegraaf" uit Batavia was de comman dant van „De Zeven Provinciën", behalve door den assistent-resident van Groot- Atjeh, tevoren ook gewaarschuwd door schout by nacht J. F. Osten, commandant van de zeemacht in Nederl.-Indië, dat het aan boord van „De Zeven Provinciën" niet pluis was. De schout bü nacht zou, volgens dit bericht aan den heer Eiken boom hebben geseind: Wees op uw hoede. De heer Eikenboom vatte echter het ge- heele geval als een gran op. Hij achtte het ten eenenmale uitgesloten, dat de gis ting op zün oorlogsbodem zulke vorderin gen zou hebben gemaakt., dat het inder daad tot een open muiterij zou komen Het blad weet ook te melden dat de heer Eikenboom niet opnieuw met een com mando zal worden belast.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 9