Set einde van het muiters-drama
Jll
73!te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 11 Februari 1933
Derde Blad
No. 22362
ANTAL DOODEN TOT 22 GESTEGEN
lens
K!
KUNST EN LETTEREN.
fENANT DE VOS VAN STEENWIJK AAN HET WOORD
KUITERS HADDEN GEEN
jEWELD VERWACHT.
emsche müiterscommandant
gedood.
s Lei
b 4kl|
adkaf
i. Md
ngel
if Hi
elef.
tiM,
's speciale correspondent die san
an de .Java" getuige was van het
met .De Zeven Provinciën" en die
torpedo-jager „Piet Hein" te Ba-
terugkeerde, geeft thans het vol-
relaas van gebeurtenissen.
,n v.m. Vier vliegbooten bewegen zich
luur 45 rondom de .Zeven Provinciën"
ide, in T-formatie. De afstand maakt
ping van het vliegtuig-type onmo-
De hoogte waarop gevlogen wordt,
700 M.
ijl twee schepen met de „De Zeven
ciën" meevaren. ...1. ne Orion" en
ouden Leeuw", gaan de „Java",
en de .Piet Hein" haar tege-
«flfrldus een insluitingspolitiek volgend,
^f het seindek van de „Java", waar
beurtenissen worden waargenomen,
le sommatie niet worden gehoord,
in deze plaats af leidden wij met de
w naderende vliegtuigen precies 9
af wat er gebeurt.
Het beslissend moment.
lien een geweldige rookmassa op het
i van de „De Zeven Provinciën",
j de beide schoorsteenen voor ons
Jtbaar worden. Weldra kunnen wij
,Ude hoeken van het slagschip zien.
■K nemen de kijkers op. weten ech-
ieds, dat hier een voltreffer is ge-
Wij aanschouwen een vuurkolom,
it ieder concludeert dat „De Zeven
iën" in brand geraakt,
breekt het groote moment van snan
n. spoedig vermindere. d wanneer
men weldra verdwijnen. Ieder weet
ft plaats gehad. De radio-man l-.mt
s aangesneld om den eskader-
dant mee te deelen dat het schip
ergeeft.
hen het vallen van de bom en de
<e blijken slechts 12 minuten te zijn
n.
itte vlag wordt geheschen van de
brug.
even Provinciën" geeft met de be
letters het. noodsein waarbij al het
vlootmateriaal de ..De Zeven
iën" nadert.
iet moment van het vallen van de
as de kruiser Java" ruim 9000 me
de „De Zeven Provinciën" verwij-
>p gelijke hoogte liggend,
sleepboot welke even voor het val-
de bom plotseling te midden dei-
achten verscheen wat zeer hinder-
'd gevonden is thans de eerste om
|lo te snellen, terwijl overal het
van sloepen wordt waargenomen.
„De Zeven Provinciën" springen
ntal matrozen in zee. Zij worden
le sleepboot opgepikt.
;r 45. Wij zien de vlet langszij van
pABe Zeven Provinciën". De vlet wordt
l Md. Bamboe-noodvlotten worden in
^VSsmeten- Een der noodvlotten blijft
aan voorplecht twee. Men kan zien,
Inlanders zich vastgrijpen aan de
s, en dat zij uren lang in die po
llijven. omdat de aandacht van de
iloepen geheel is geconcentreerd op
punten van de „De Zeven Pro-
De „Gouden Leeuw" en de
hebben weldra vier sloepen langs-
ht J „De Zeven Provinciën" liggen. Wij
^en aantal officieren, waarbij ook
ma!J°kter, aan boord klimmen, terwijl
d it „Java" met vlaggen wordt ge-
•I biJi. "Hebt gij gewonden?" Behalve voor
haastig mogelijke overgeven van
"richt, zorgde de „De Zeven Provin-
er op dit moment voor ijlings de
[vlag te hijschen.
bij dient terloops te worden opge-
dat de „De Zeven Provinciën"
de Nederlandsche vlag heeft ge
ul gedurende haar tocht langs Su-
n dol
schrJ
•e b.|
ao! e
De VTees voor de vliegtuigen.
de wees voor terugkeeren van de
rdementsvliegtuigen, die voortdu-
boven het tooneel van den strijd
i cirkelen, zeer groot is. blijkt uit
it, dat de muitende bemanning vol-
ian den eisch van den eskader-com-
lant, om de witte vlag ook op het
Agnedek te leggen, waardoor het
e i)k zal zijn, dat de vliegtuigen dit
«n van overgave zouden herkennen,
helpi ,w9^dt vlaggesein inzake de aan-
enkWeJ? van gewonden beantwoord door
19" IPe ,?even Provinciën" met het vlagge-
ati< 5? ..Verzoeke alle hulp zenden".
"lwtSEvtl9?r weten wij voor het eerst met
beid, dat de treffer van de bom ge-
lro«i« moet hebben veroorzaakt.
Hulp van allen kant.
bljiven vlaggeseinen onafge-
aanhouden.
nein" j ,|Java" waarschuwt de „Piet
"heerst» Ün ..Evertsen", die echter na de
ieeeevm e,n' die van de „Java" worden
8rv»»tef bli2lc Seven, dat zij even-
Bn vin' i i om llulP hebben ontvangen,
«in v*S a 4 gedenkwaardigste vlagge-
De 7plfo„ n.l.. dat waarbij de
12 donrw Pr°vinciën" bericht: „Totaal
•fiL? 25 gewonden."
druk diepej g w°rdt grooter en de in-
-in al'en oprijst, wordt
luidt- Si- vlaggen doorgegeven, en zij
d' vra'a'p nf? de gesneuvelden?", en
De r?p Zijn de gewonden",
dokter vlen Provinciën" seint terug:
.'r.rroekt de zes zwaargewon-
voeren." naar Batavia te ver-
Nu gelast de commandant van het es
kader, dat de „Evertsen" zich zal gereed
maken, om zoo snel mogelijk op te stoo-
men.
Dit bevel wordt later vervangen door
een instructie aan de „Piet Hein" om zich
gereed te maken voor een zoo snel moge
lijken tocht naar Batavia.
De „De Zeven Provinciën" beantwoordt
nu het verzoek, om opgave van de lijst
van dooden en gewonden door mede te
deelen dat deze nader zal worden opgege
ven. Achteraf blijkt, dat enkele gesneu
velden onherkenbaar zijn, terwijl boven
dien aanvankelijk de getallen te optimis
tisch zijn opgegeven
Wij liggen nu zoo dicht bij dc „De Ze
ven Provinciën" dat de gestalten aan
boord van het muiterschip herkenbaar
worden.
Dit veroorzaakt aan boord van ons schip
allerlei uitroepen.
Een van de officieren herkent op de
„De Zeven Provinciën" zijn broer, die
eveneens officier is bij de Marine, waar
door hem plotseling zekerheid wordt ver
schaft omtrent diens lot na een lange,
bange week.
Onder de gevangenen heerscht eveneens
agitatie, die waar te nemen is bij de her
kenning van hunne kameraden.
Men rukt elkander den verrekijker uit
de hand.
„Handen omhoog".
Aan bcord van de „De Zeven Provin
ciën" blijken sommigen reeds over den
eersten schrik te zijn heengekomen. het
geen afgeleid kan worden uit hun hou
ding, die zij aannemen tegenover de offi
cieren. die met revolvers in de hand rond
gaan. „handen omhoog" bevelen en ieder
een fouilleeren. waardoor een groot aan
tal messen weldra op een hoopje bijeen
liggen.
Dit laatste bewijst, dat de voorafgaande
sommatie om de wapens neer te gooien
niet algemeen ten volle was opgevolgd.
Een nieuw vlaggesein van den eskader-
commandant instrueert den commandee
renden officier van de „De Zeven Provin
ciën" om de Europeesche belhamels uit te
zoeken en naar de „Evertsen" over te
brengen, terwijl de Inheemsche belhamels
naar den kruiser „Java" moeten worden
gebracht.
De doktoren leggen zoo snel mogelijk
noodverbanden, terwijl ander personeel
de zwaarst gewonden op brancards legt.
in zeidoeken innaait, terwijl ook eenlge
gewonden, die nog loopen kunnen, mee
gaan..
Er wordt een kort onderzoek gehouden,
waaruit de voorloopige indruk verkregen
wordt, dat zoowel de Europeesche als de
Inlandsche leden van de bemanning aan
de muiterij hebben meegedaan.
Dit wordt aan den eskadercommandant
bericht.
De sloep met gewonden vaart naar de
„Piet Hein'Intusschen zwalken de sloe
pen met gevangenen, waarin officieren,
die met de revolver dreigen, hebben plaats
genomen op zee in in afwachting van het
moment van hun inscheping op de voor
hen bestemde schepen.
De gewonden op de „Piet Hein
Wij stappen over op de „Piet Hein",
teneinde Batavia zoo snel mogelijk te be
reiken.
De dokter liep hier van de eene hut
naar de andere, zooals hij dat gedurende
de uiterst snelle terugreis voortdurend had
gedaan
In zeven uren tijd was de doodenlijst
aangegroeid met vier. en intusschen ver
ergerde de toestand van den marinier Vis
ser terwijl ook de toestand van de vier
andere zwaargewonden geen wijziging ten
goede vertoonde.
Het kwam ons voor dat de zes lichtge
wonden het goed maakten.
Onder hen bevond zich -ok een Euro-
peesch matroos, die na het vallen van de
bom hard naar de radio was gesneld om
de overgave van de muiters bekend te
maken.
De commandant van de Piet Hein" de
luitenant ter zee der eerste klasse De Mees
ter. bracht de .Piet Hein" in recodtiid
terug naar Tandjong-Priok. Hierdoor was
het mogelijk den droeven last zoo snel als
maar eenigszins kon in gereed staande am
bulance-auto's te vervoeren.
Te Tandjong-Priok was reeds belangstel
ling. ondanks het feit dat de aankomst
van de Piet Hein" slechts weinigen be
kend kon zijn.
WEDERWAARDIGHEDEN DER
OFFICIEREN AAN BOORD.
een ontdekking van luitenant
de vos van steenwijk.
Maar de officier ging rustig slapen.
BATAVIA 10 Febr 1933 (ANETA).
Aan boord van de.Piet Hein" trof Ane-
ta's speciale correspondent den lichtgewon
den officier luitenant ter zee der derde
klasse De Vos van Steenwijk aan die
slechts beenwonden heeft, en de eenige is
die te midden van vele anderen, ver van
de plaats waar de bom viel, getroffen werd.
Hij meent een schot achter zich te heb
ben gehoord zoodat vermoed wordt, dat
iemand door schrik zün geweer heeft laten
valleii of afgaan.
WU interviewden den beer De Vos van
Steenwiik in de eerste olaats over het val
len van de bom zelf waarbü hij ons me
dedeelde welk een ravage was aangebracht
De schoorsteen werd doorzeefd en in een
der tenten werd een gat geslagen waaruit
de brand kan worden verklaard.
Van de commandobrug waarop zich de
inheemsche müiterscommandant temidden
van een deel van zijn muitende état ma
jor bevond, werd deze gansche groep weg
geveegd.
Deze „commandant" bevindt zich onder
de zwaargewonden op de piet Hein", op
welk schip hü twee uren na zijn opname
in het hospitaal, overleden is.
De bom is gevallen juist achter de com
mandobrug. De linkervleugel van de com
mandobrug is totaal vernield. Ook het
pantserdek werd beschadigd en hier werd
de ge-echtsradlo vernield.
De lichamen van sommige gekwetsten
werden als het ware uiteengescheurd. Er
werden vele vleeschwonden geconstateerd
en de zware bloedingen die men zag ga
ven bovendien een ontstellend beeld van
de uitwerking van de bom.
De luitenant ter zee De Vos van Steen-
wdjk, die zich aan boord van het muiter-
schiD bevond, had niet aanstonds e:n aan
val verwacht.
Deze zee-officier had wel begrepen, dat
er iets zou gebeuren en zulks ondanks het
verhaal dat de ronde deed aan boord van
de .Zeven Provinciën", cn v, aarbij de mui
ters lachend de meening hadden uitge
sproken dat ze wel stellig buiten schot
zouden blijven.
Het verhaal van dc gebeurtenissen.
Na deze mededeeimgen deed luitenant
ter zee De Vos van Steenwijk het verhaal
van de gebeurtenissen vanaf het drama
tische oogenblik toen op de reede van
Olehleh waar hij den avondloop deed tij
dens de wacht, door hem werd opgemerkt,
dat de Europeesche machinist Boschart
met een aantal inheemsche matrozen be
zig was de statietrap in te halen.
De heer De Vos van Steenwijk legde de
hand op zijn heuD en stelde deze mannen
de vraag wat dit beteekende.
Hierop staakten zii onmiddellijk het in
halen van de statietrap.
Verder gebeurde er niets.
.Er was aldus vervolgde de heer Vos
van Steenwyk ziin verhaal nu eenmaal
veel ontstemming, doch op dit u.genblik
niet merkbaar meer dan gewoonlük.
Maar toen luitenant ter zee De Vos van
Steenwijk reeds in zijn kooi lag. werd hij
daar uitgehaald en voorgeleid tegenover
een troep Inheemsche schepelingen, die
duidelijk den indruk maakten dat zü seen
geweld in den zin hadden, mits de offi
cieren beloofden dat zii dezelfde houding
gouden aannemen
De muiters zetten aan dit verzoek kracht
bU door het feit te releveeren dat zy reeds
twee jonge officieren, de luitenants ter
2ee Kooi en Stegeman. van hun bedden
hadden gelicht, zoomede eenige Europee
sche onderofficieren, die onmiddellük ge
dood zouden worden zoodra een schot
mocht worden gelost.
De heer De Vos van Steenwijk verklaar
de dat hij dien avond alles had geprobeerd
Hij was verder vrij in zijn doen en laten
doch hij moest het aanzien dat het schip
vertrok.
BU dit. alles bleven in het officierskwar
tier zestien officieren, waarvan de hoogste
een luitenant ter zee tweede klas was,
doch de meesten waren luitenants ter zee
derde klasse, voortleven zooals gewoonlUk
slechts op twee punten was er een af
wijking van den gewonen gang van zaken,
nl door de feiten, dat de Europeesche on
derofficieren en hunne inlandsche collega's
zich allen bU hen voegden (de bediening
door de hutjongens, de kok etc. ging voort
alsol er niets gebeurd was) en ten tweede
de natuurlijk ellendige omstandigheid dat
het schip reeds onderweg was, zoodat de
officieren zich overgeleverd voelden aan
de muiters.
Luitenant de Vos van Steenwijk heeft
even de gelegenheid gehad om de radio
te bedienen. HU heeft toen den comman
dant der marine te Soerabaya opgeroepen
en het radiostation Scheveningen, maar
beide stations waren bezet.
De officier werd toen door den Euro-
peeschen machinist Boschart van de radio
verwijderd. Toen hu dit vertelde zeide de
heer De Vos van SteenwUk: „Nu zal men
de vraag stellen: waarom hebben jullie
niet een flinke bloedplas gemaakt? maar
aile omstandigheden waren tegen Wij
hadden geen contact, we trachtten ieder
op eigen gelegenheid iets te beginnen. Wij
hebben ook eenmaal een kleine verzets
actie gevoerd, maar toen is er onmiddellijk
door de muiters op ons geschoten, maar
bU die gelegenheid werd niemand nog
geraakt. We beseften toen wederom, dat
eenige collega's hierdoor een zekeren dood
zouden vinden en dat de Europeesche
onderofficieren eveneens zouden worden
vermoord, een consequentie, welke wij niet
voor onze rekening hebben genomen.
Er was nog een ander beletseleen onzer
had zich in conferentie met de muiters
begeven en bU die gelegenheid onder den
indruk van doodsbedreiging het eerewoord
gegeven namens de officieren dat zU geen
gewapend verzet zouden plegen. Nu kunt
ge daar verder over denken zooals ge wilt.
WU waren in omstandigheden, die men
zich onmogelük kan indenken, omstandig,
heden, die men beleefd moet hebben om
ze te kunnen begrijpen.
WU vroegen den jongen zee-officier:
maar hebt ge niet al die dagen in een
hel geleefd?
HU antwoordde ons hierop met de mede-
deeling. dat hem reeds Maandag door den
Europeeschen machinist Boschart het be
richt was getoond dat het eskader ons
tegemoet voer. met de bedoeling om zonder
slag of stoot den ouden toestand te her
stellen. HU voegde daarbij dat deze
Boschart bovendien reeds toen genoeg
scheen te hebben van de demonstratie.
HU verloor door zUn overreding om er
nu maar mee uit te scheiden zün invloed
over de anderen en nam vanaf dat Ujd-
perk een andere houding aan, terwijl de
eigenlyke muiters consequent voortgangen.
Wij hebben aldus vervolgde luitenant
De Vos van Steenwijk zUn verhaal echter
elk oogenblik verwacht het eskader te
ontmoeten WU hebben natuurlUk steeds
daarnaar uitgezien. Wij werden behoorlyk
behandeld en kregen den indruk dat de
demonstratie van de bemanning naar bui
ten was bedoeld en stellig niet tegen ons,
zoodat wU geen onheil verwachtten. Aan
het betreurenswaardige wegvaren was al
niets meer te doen. Dit wegvaren is ook
niet onze schuld. Die ligt aan den geheelen
toestand.
ElndeUjk kwam dan hedenmorgen het
eskader ln zicht. WU begrepen niet wat
het wilde, doch toen wU de vliegtuigen
zagen komen, verwachtten wU dat er een
waarschuwingsbom zou worden gegooid-
Zulk een bom werd echter niet verwacht
door de muiters die blUkbaar in de meening
verkeerden dat er rustig zou kunnen wor
den onderhandeld.
De naderende strijdkrachten wekten
daardoor eerder spot dan angst.
De muiters verkeerden in de meening,
dat thans het moment tot het stellen van
hun eischen eerst recht gekomen was.
Op dit moment viel de bom.
Hiermede was de historie ineens ten
einde....
Behalve het onderzoek betreffende de
muiterij en het verhoor der muiters, zal
ongetwijfeld ook wel de houding der offi
cieren die als passagiers op „De Zeven
Provinciën" de vijfdaagsche reis mede-
maakten. onder de loupe genomen worden.
Daar wü tot op heden alleen nog maar
beschikken over de bovenstaande uitla
tingen van den nog zeer jeugdigen luite
nant ter zee der 3e klasse baron de Vos
van Steenwijk, willen wü niet met een
uitgebreid commentaar op de verklarin
gen der overige officieren vooruitloopen.
Mochten echter deze verklaringen over
eenstemmen met die van bovengenoemd
zee-officier, dan kunnen wU niet bepaald
bewondering hebben voor de houding dezer
officieren, integendeel (Red. L. D.)
NA DE OVERGAVE.
DE STEMMING ONDER HET LAGERE
PERSONEEL.
Een gevoel van ontspanning.
BATAVIA, 10 Februari (Aneta). De
speciale Aneta-verslaggever laat hieronder
nog een enkel woord volgen over den
indruk, dien de operatie der marinekrach
ten op de bemannen der schepen heeft
teweeggebracht, onmiddellük nadat zeker-
neld was verkregen omtrent de grootte
van de lüst der slachtoffers.
Een zwaargebouwde Europeesche ma
troos, die zich goed heeft gehouden rijdens
het transport van de Inheemschen naai
de „Plet Hein" tot op het laatste moment,
doch die, toen allen zeer rustig aan boord
waren geheschen en zün taak was afge-
loopen. in snikken uitbarstte, was een dui-
öelUk voorbeeld van de diepe uitwerking,
die het gebeurde heeft gehad.
Uit alles wat wü vernamen en zoowel by
den eskadercommandant als by den koks
maat, dien wü spraken, bleek ons dat de
emst van de beteekenis dezer actie is
doorvoeld.
Sommigen spraken van een keerpunt,
anderen van de mogelykheid om het schip
te ontvolken en vervolgens naar den
bodem van den Oceaan te zenden, opdat
de naam van Hr- Ms. „De Zeven Provin
ciën" voor goed uit de marine zou ver
dwijnen.
Over het algemeen was door al dezer,
ernst heen ook een gevoel van ontspan
ning te constateeren door de wetenschap
dat nu deze geschiedenis weer ten einde is.
Alvorens Hr. Ms. kruiser „Java" te ver
laten hadden wij nog een kort onderhoud
met den commandant van het eskader,
den kapitein ter zee van Duim, die voor-
loopig rapport over de oorzaken van de
muiterU had ontvangen en die daarvan
zeer onder den indruk was.
De operatie zelve achtte hy helaas toch
definitief onvermijdelyk toen eenmaal aan
de sommatie geen gevolg was gegeven,
zoodat daarover verder geen discussie
mogelük was.
Terwyl wij wegvoeren naar de .piet
Hein" was overal nog bedrüvigheid, die
nog langen tüd zou duren.
De Commissie van Onderzoek zou aan
stonds worden benoemd en onmiddellük
zou men een begin maken met het af
nemen van de verhooren.
Juist hierom werden de belhamels on
middellük afgezonderd. De stemming
onder het lagere personeel aan boord van
de „Piet Hein" kan o.a. getypeerd worden
door de uitspraak van een der manschap
pen aan zUn kameraden, die luidde: „Als
't nu maar voor goed uit is"- De „Piet
Hein" brengt hen, die aan boord zün over
leden, morgen naar het eiland Onrust.
De lichtgekwetsten, wier houding weinig
door het gebeurde scheen te zün gewijzigd,
gingen onder gewapend geleide onmiddel
lijk in arrest. Eén hunner werd herkend
door een bootsman als iemand, die op het
schip waar hü diende, geregeld moeilijk
heden had veroorzaakt.
Thans wordt de aandacht geconcen
treerd op de resultaten van het onderzoek
dat aan boord van de schepen in vollen
gang is. terwyl morgen het stoffelü'k over
schot der gesneuvelden o.a. op het eiland
Onrust ter aarde zal worden besteld.
Aantal dooden tot 22 geslegen.
TANDJONG PRIOK. 10 Febr. (Aneta). -
De Aneta-correspondent, die thuisgevaren
is met de „Piet Hein", bericht, dat thans
de doodenlyst in de laatste uren gestegen
is tot in totaal 22.
Het zyn (gelijk gemeld) de tamboer 2de
klas P Bakker, de tamboer 2de klas J. C.
de Breë, de marinier 2de klas W. A. Kroes,
nop en 19 Inheemsche schepelingen, waar
van er vüf onherkenbaar verminkt zün.
BU de in totaal zeven zwaargewonden
bevindt zich een Europeaan, die nog niet
is geïdentificeerd. Een voorloopige infor
matie aan boord van de „Piet Hein"
bracht aan het licht, dat de zwaarge
wonde Inlandsche matroos eerste klasse
Paradja een bekend instigator van on
tevredenheid is, aan wien vrij groote in
vloed wordt toegeschreven.
Voorts is aan boord van de „Piet Hein"
overleden de Inlandsche schepeling Basir,
die tüdelük zou hebben gefungeerd als
commandant van de „De Zeven Provin
ciën".
De luitenant ter zee De Vos van Steen
wUk verklaarde hieromtrent overigens
weinig met zekerheid te weten.
Wel wist hü te vertellen, dat de navi
gatie gedurende den muiterstocht geleid
werd door den Inlandschen scbeneling
Tuhumuna, hetgeen door den officier
geen bijzondere kunst werd geacht.
Het oordeel van den minister
van Koloniën.
Naar aanleiding van de gebeurtenissen,
welke zich in de Indische wateren hebben
afgespeeld, heeft Aneta-Holland den Mi-
BART KREEFT, t
Donderdag is de tooneelspeler Bart
Kreeft, eens een der drie K's, zoo welbe
kend. 79 jaren oud geworden. Gisteren is
hü te Amsterdam onverwachts overleden.
Albertus Cornelis Kreeft werd 9 Febr.
1854 te Amsterdam geboren en wilde aan
vankelijk schilder worden.
In zyn jeugd was hij ook kerkzanger
en gaf hü mede bhjk van veel aanleg
voor de tooneelspeelkunst. waarvan hy
zich als liefhebberij-acteur een hartstoch-
telyk beoefenaar toonde. Uit dien tüd
reeds dateert zyn bekendheid door de
creatie van rollen als van Henri de Lagar-
dère in „De Gebochelde", Lazaro in het
stuk van dien naam en dergelijke.
De hem aangeboren vis comica trok
spoedig algemeene aandacht en hU vond
weldra emplooi bij het gezeischap-Prot,
dat met hem het operette-genre in eere
bracht.
Daar speelde hij gedurende 16 jaar de
hoofdrol in meer dan 50 operettes.
Vervolgens stichtte hü in 1893 met Jan
Buderman een tooneelgezelschap ter be
speling van den Artis Schouwburg, maar
na drie jaar kwam hü bij het gezelschap
gebr. van Lier als karakterkomiek in bhj-
en zangspelen.
Van de operette kwam Kreeft bij het
tooneel en gedurende 12 jaar was hy eer
ste komiek by het Ned. Tooneel en 5 jaar
by Royaards, waar hy o.a. Sancho Pancha
In Don Quichotte van LangendUk. Steen
kamp in De Kiesvereeniging van Stellen-
dük van LodewUk Mulder, Lubowski in
Doctor Klaus, Lancelot Gobbo in De
Koopman van Venetië speelde. Daar
vierde hij ook in 1903 zün zilveren jubi
leum.
In 1909 ging hü opnieuw naar de ope
rette in het Rembrandttheater en sedert
1913 in den Hollandschen Schouwburg.
Zün 40-jarig jubileum vierde hy in het
Centraal Theater, waarheen hy in 1915
was gegaan. Van 19161922 was Kreeft
bü verschillende gezelschappen en in 1922
weder bü het Ned. Tooneel.
In 1926 vierde hü zijn gouden jubileum
in „Nummer Zeventien", het door Heyer-
mans bewerkte stuk, waarin hy vroeger
reeds veel triomfen had gevierd.
Verleden jaar heeft Kreeft afscheid ge
nomen van het tooneel in Doctor Klaus.
Met Kreeft is een acteur van byzon-
dere qualiteiten in het komische genre
heengegaan.
nister van Koloniën verzocht zün oordeel
te willen geven over den afloop der mui
terij.
Züne Excellentie zeide, dat hy van oor
deel was, dat de afloop der gebeurtenissen
in het algemeen bevredigend is geweest,
daargelaten de droeve omstandigheid, dat
het rnenschenlevens heeft gekost. Het
aantal gevallenen is niet gering, maar dit
was niet anders te verwachten, nu van de
zijde van de muiters de verdwazing tot 't
uiterste gedreven werd.
Hoofdredacteur gearresteerd.
SOERABAJA. 10 Febr. (Aneta) De hoofd
redacteur van het alhier verschynende
dagblad „Soeara Oemoem", de heer Tjin-
dar Boemi, werd heden gearresteerd in
verband met een opruiend artikel in zün
blad.
28 Europeesche muiters
gearresteerd.
BATAVIA, 11 Februari. (Aneta) Het
departement der marine in Ned. Indië
deelt mede, dat 28 Europeesche schepelin
gen van de ..De Zeven Provinciën" zyn
gearresteerd en door de „Orion" alhier
worden aangebracht, terwijl aan boord
van de „Java" zich 184 inlandsche schepe
lingen van de „De Zeven Provinciën" be
vinden.
Transport der slachtoffers
BATAVIA. 11 Februari (Aneta) De
„Evertsen" brengt de door de bom, welke
op de „De Zeven Provinciën" werd gewor
pen, gewonde schepelingen aan De dooden
zullen op het eiland Onrust worden be
graven.
De houding van den comman
dant van „De Zeven Provinciën"
Volgens een particulier bericht van „De
Telegraaf" uit Batavia was de comman
dant van „De Zeven Provinciën", behalve
door den assistent-resident van Groot-
Atjeh, tevoren ook gewaarschuwd door
schout by nacht J. F. Osten, commandant
van de zeemacht in Nederl.-Indië, dat het
aan boord van „De Zeven Provinciën"
niet pluis was. De schout bü nacht zou,
volgens dit bericht aan den heer Eiken
boom hebben geseind: Wees op uw hoede.
De heer Eikenboom vatte echter het ge-
heele geval als een gran op. Hij achtte
het ten eenenmale uitgesloten, dat de gis
ting op zün oorlogsbodem zulke vorderin
gen zou hebben gemaakt., dat het inder
daad tot een open muiterij zou komen
Het blad weet ook te melden dat de heer
Eikenboom niet opnieuw met een com
mando zal worden belast.