Rijjool der studenten - De koning van Denemarken in
Berlijn
Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
MYSTERIE VAN HET
DIAMANTEN KRUIS
■mm.
GEMALIN VAN DEN ITALIAANSCHEN KROONPRINS prinses van Piedmont, bij een DE STRANDING VAN HET GRIEKSCHE STOOMSCHIP „ELUS" bij Eastbourne. De kustwacht staat
bezoek aan Napels. gereed om in geval noodig, de op het schip gebleven bemanning te redden.
beste, je niet te ver van mij weg te laten
gaan, mr. Grafton! Je moet wat beter in
het oog worden gehouden!"
HOOFDSTUK XVH.
Een vroolijke snaak.
„Nu," zei kolonel Ashley levendig bij
zichzelf, „er zijn twee of drie dingen, die
ik doen moet, en wel dadelijk. Wat zal ik
het eerst aanpakken? Het zou misschien
het beste zijn. Kettridge hier te laten
komen en dat horloge te laten onderzoe
ken!" En hij keek naar het kabinet, waar
hij het eigendom van Singa Phut had
opgeborgen.
„Als ik dat van binnen kan bekijken en
zien kan, of het mecaniek zoo in het oog
vallend is, dat Darcy het moet hebben
ontdekt, toen hij het begon te repareeren
als dat zoo is dan wel, dan is de
zaak nog ingewikkelder! Ja, ik zie wel, dat
ik mr. Kettridge moet hebben."
Weer liep de kolonel naar de telefoon,
met de bedoeling, den juwelier op te bel
len. Voor de telefoon bleef hij even staan
en bedacht, dat hij al eens had willen op
bellen, maar daarin verhinderd was, door
dat hij zelf was opgebeld toen men
Aaron Grafton aandiende.
Maar nu bleef het stil, en de kolonel
vroeg verbinding met mr. Kettridge. Hij
moest even wachten.
„Ik heb Marcy 5426 opgebeld," kondigde
de prettige stem van het meisje m de
telefooncentrale aan.
„Dank Uantwoordde de detective.
Weer wachte hij en weer hoorde hij het
meisje, hoewel hij geen ongeduld had ge
toond.
„Heel goed!" antwoordde hij. „Misschien
is er niemand thuis!"
Blijkbaar beantwoordde niemand den
oproep, en de kolonel hing den hoorn op.
„Nu, Kettridge kan wachten," mompelde
hij, terwijl hij het horloge voorzichtig
weglegde, daarbij met een zucht aan den
armen, kleinen Chet denkend. De hond
was een aardig dier geweest en had veel
vrienden gehad in het hotel.
„Dus heeft miss Ratchford om haar
meisjesnaam te gebruiken het diaman
ten kruis weer terug!" dacht de kolonel.
„Maar hoe ter wereld kan zij het hebben,
als de Sproetige het had. en de politie, die
hem gevangen houdt, het nu heeft, en het
niet afgeeft? Hè, ik wou, dat ik kon gaan
visschen!" En de kolonel schudde norsch
het hoofd, ongeduldig over de verkwik
king, waarin de zaak nu weer ge
bracht was.
„De Sproetige moet de juwelierswinkel
beroofd hebben, niettegenstaande alles,
wat hij beweert!" dacht de kolonel. „Maar
al deed hij dat, en zelfs al vermoorde hij
mrs. Darcy. hoe ter wereld kon hij haar
het kruis dan terug bezorgen, terwijl de
politie het hem had afgenomen, en ik het
het laatst in de brandkast op het hoofd
bureau van politie zag? Dit maakt mij
gek! O, Shag, ben jij het?" vroeg de kolo
nel, toen hij op het portaal iemand hoorde.
„Ja, kolonel!
„Je moet hier blijven, tot ik terug kom!
Ik ga uit, en weet niet, hoe laat ik terug
ben. Zorg. dat je dadelijk luistert, als er
boodschappen door de telefoon komen, en
als Jack Young opbelt, vraag dan het
telefoonnummer van de plaats, waar hij
is, zoodat ik hem kan opbellen!"
„Ja, kolonel!"
„En, Shag!"
„Ja, kolonel!"
„Geef mij dat groene boek aan! Mis
schien moet ik den heelen nacht opblij
ven, en dan moet ik iets te doen hebben,
dat mij wakker houdt!" En de kolonel liet
het groene boek in zijn zak glijden. Daar
op maakte hij zich gereed, en nam uit een
koffertje, dat met een ingewikkeld slot ge
sloten werd, eenlge voorwerpen, die hij in
verschillende zakken van zijn kleeren
wegborg.
„Blijft U den heelen nacht uit, kolo
nel?" vroeg Shag.
„Dat kan ik niet zeggen. Ik moet gaan
schaduwen, en dat kan mij tot zonsopgang
bezig houden. Maar jij moet hier blijven!"
„Dat zal ik, kolonel!"
„En nu zullen we zien, mr. Aaron Graf
ton," sprak de detective, „of je de waar
heid hebt verteld of niet! Het beste is, je
te volgen, als je miss Cynthia gaat op
zoeken
Maar vóór de kolonel de kamer uit was,
rinkelde de telefoon
„Zou dat Kettridge zijn?" dacht hij.
„Maar die weet niet, dat ik hem heb opge
beld! Luister eens, Shag!" beval hij. „Het
is misschien iemand, dien ik nu niet wil
spreken. Zeg niet, dat ik hier ben, voordat
je weet, wie het is!"
„Ja, kolonel!"
De zwarte bediende nam den hoorn op
en luisterde een oogenblik. Het mondstuk
daarna zorgvuldig bedekkend, zei hij:
„Het Is mr. Young, kolonel!'
.Goed, ik kom!"
Vlug Uep hij de kamer door en sprak in
het toestel.
„Hallo, Jack! Hier de kolonel! Ja, wat is
er? Ja? Dat is iets ongewoons voor hem!
Ik denk, dat hij den verkeerden weg is in
geslagen. Ja, ik kom dadelijk! Volg Jij
King, dan zal ik Larch achterna gaan.
Dus beroemt hij er zich op, dat Wel,
alles kan nu gebeuren! Ja, ik ga uit. Volg
jij King!"
De detective bleef eenige oogenblikken,
nadat hij den hoorn had opgehangen,
roerloos staan. Daarna zeide hij tot Shag:
„Weet je, waar ik nu eigenlijk moest zijn?"
De zwarte antwoordde niet dadelijk.
Daarna koos hij den veiligsten weg en
zeide: „Neen, kolonel, niet precies.
„Wel, ik moest nu op het punt staan,
te gaan visschen! Ik ben ziek van dit alles.
Ik ga er vandoor! Ik had er nooit aan
moeten beginnen! Ik ben te oud! Ik heb
het ze gezegd, maar zij wilden mij niet
gelooven.
„Te oud, om te gaan visschen, kolonel?
Neen, dat bent U nooit!"
„Ik bedoel niet het visschen, Shag! Ik
bedoel, dat ik mij nooit met deze zaak had
moeten inlaten dit detectivewerk. Ik
laat het maar in den steek, Shag!"
„Ja, kolonel!"
„Bel Kedge interlocaal voor mij op."
„Mr. Kedge in New York, kolonel?"
„Ja. Ik zal hem de zaak overlaten. Het
werkt op mijn zenuwen. Ik verlang er
naar te gaan visschen. Ik zal hem de rest
laten uitwerken. Bel Kedge op!"
„Ja, kolonel!"
.(Wordt vervolgd).,
SCHOENMAKER IN PORTLAND (Amerika) heeft
huis laten bouwen in den vorm van een schoen. De
schoen is 17 M. lang, 6 M. breed en 8 M. hoog.
DE NIEUWE LONDENSCHE MODE.
Zij draagt zijn portret aan het oor,
KONING CHMSTIAAN VAN DENEMARKEN bracht een bezoek aan Rijkspresident yon Hindenburg,
De koning bij het verlaten van het paleis van den Rijkspxesidemtv
^et Engelsch van Chester K. S. Steele
door A. W. v. E.—v. R.
t weet ik niet. Ik kreeg een telegram
eij ik ga nu naar haar toe, om
wonderheden te hooren," ging Aaron
n Wkt- „Zij is in Pompey, weet U
f? als meisje woonde, en waar
"b. ik ga haar opzoeken. Ik kwam
S1 G te vertellen, dat het geheim
""amanten kruis is opgelost, en
JJr1 wat ik U schuldig ben, zal
rr,c,hec!ue zenden."
uat komt wel ih orde, mr. Grafton!
Jk begrijp hét niét!"
Uw ,me..!" 261 Aaron over zijn
terwijl hij haastig de kamér van
"'ojel verUet. „Ik zal het U vertellen,
Ratchford heb gesproken.
a,1'?1'a hij verdween.
bleef de kolonel roerloos
MBwcTJa kamer staan. Toen kwam er
^(■•elde k °b z'in gelaat en hij
BEheiruLiS ,toch benieuwd, of hij de
W kruk ?Jf i?* "egt! Is het diaman-
3ut "aar bezit, of zei Grafton dat
flow J? die zaak uit handen te
vwfebaasm S?11 er buiten te laten? Ik
wouaU Eu daarom lijkt het mij het
.JOOL VAN DE STUDENTEN HIER TER STEDE.
Jvolbeladen mailooatch. Er werd gecollecteerd voor het
Crisiscomité.
BERNARD SHAW'S WERELDREIS. Bernard Shaw bij het van boord gaan te Ceylon yan de
„Empress of Britain"*
