OA
wen De vliegtocht van het echtpaar v. d. Leeuw naar Oost-Afrika
A »8te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
«IET MYSTERIE VAN HET
"l DIAMANTEN KRUIS
IJ J 1-J*
■eelu.flt het Engelsch van Chester K. S. Steele
door A. W. v. E.—v. R.
4)
Later op dien avond sliep Singa Phut,
p1). zwijgende, inelkaar gekrompen, wat
n ilehge figuur, in een cel op het hoofd-
I K(J, mreau. Donovan had hem op aanwijzing
ro il|an een sPion gearresteerd en juichte
tn, "aarover.
icTIIII Mft shag °P een behoorlijken afstand
P den achtergrond en met Jey Kenneth
,);ls Sast, zat kolonel Ashley op den oever
an een beekje te visschen, hij had ten-
le»-' unste een hengel in de hand, om hem te
Qjtf.elpen bij zijn gedachten.
Na zijn bezoek aan het hoofdbureau en
oo'un terugkeer in het hotel had hü Ken-
sie E-Ath opgebeld en met hem afgespioken,
fOH en rust'sen dag met hem door te bicn-
1 en in de weide bij het beekje.
1„Ik zou graag over Darcy's zaak met u
m preken", had de kolonel gezegd. En zij
men hadden samen gepraat, nagedacht, en nog
ens gepraat, en nu waren zij een poosje
.j'il'
U „Hoe staat het met de kans hem wet-
elijk vrij te krijgen, als we van een nega-
lef standpunt uitgaan?" vxoeg de kolonel.
„Ik bedoel, Kenneth, als wij den officier
van justitie verzoeken de aanklacht te mo-
tiveeren, hetgeen hij alleen kan doen door
bewijs door reductie, en dan onzen man
op het hart drukken, alles te ontkennen
en alles te vertellen van dien nacht, van
het wonderlijk gevoel, dat hij kreeg, van de
mogelijkheid van chloroform, en dan ge
tuigenis af te laten leggen wat beticft
zijn goed karakter enz- wat zijn dan
onze kansen?"
„Het zijn allemaal maar veronderstel
lingen, kolonel, maar ik zou zeggen, dat
wij vijftig procent kans hebben. Hoogstens
zou hij vrijgesproken worden wegens ge
brek aan bewijs, maar dat willen hij noch
ik. En u
„Ik evenmin! Maar ik wilde weten, waar
we aan toe zijn. Nu weet ik het. Wij moe
ten bewijzen, dat James Darcy werkelijk
onschuldig is, door vast te stellen, dat
iemand anders zijn nicht vermoord heeft"
„Precies. En zou dat kunnen?"
„Ja, en ik zal het doen. Maar eerst moet
ik nog wat meer zien op te lossen. Nu wil
ik nadenken. Neemt U mij niet kwalijk,
dat ik net doe, of ik hengel. In vang mis
schien wel wat. Inderdaad heb ik een ge
voel, alsof lk mijn visch op het droge zal
halen. En misschien hebt U wel andere
problemen, die U kunt oplossen, door hier
op uw gemak aan den kant van het beekje
te gaan liggen. O, er gaat niets boven de
wijsheid van mijn vriend Izaak Walton!
Ik kan hem U aanbevelen in plaats van
Blackstone!"
„Dank U!" lachte Kenneth „Ik ben niet
geheel en al onbekend met de „Volmaakte
Hengelaar" en U hebt gelijk- Ik heb een
klein probleem onder handen."
„Wat is het? Misschien kan ik U helpen?
U kent dat oude gezegde wel: twee weten
meer dan één."
„Ja, dat is nog altijd van kracht. Wel, ik
probeer op te lossen, waarom zij zei: geen
alimentatie!"
„Geen alimentatie?" herhaalde de kolo
nel verbaasd.
„Ja juist. Zooals U misschien kunt ra
den, gaat het over een scheiding, die ik
juist heb behandeld, en zoo in het geheim,
dat ze nog niet bekend is geworden. Wan
neer dat gebeurt, zal ze heel wat opschud
ding veroorzaken!"
„Geen alimentatie? Hè? Ik veronder
stel, dat de dame er komt natuurijlk een
dame in voor?" vroeg de kolonel.
„Natuurlijk, zooals gewoonlijk bij een
scheiding. En er bestaat geen reden waar
om U het niet zou mogen hooren. Het is
mrs. Larch, de vrouw van Langford Larch,
den rijken hoteleigenaar. Haar is juist
door de rechtbank, op mijn aanvraag, bij
de scheiding een toelage van haar echt
genoot toegekend, maar zij weigert, ali
mentatie aan te nemen, en, op mijn woord,
waar Larch zoo rijk is, begrijp ik niet
waarom. Dat is mijn probleem, kolonel!"
HOOFDSTUK XH-
De vreemde munt.
In stilte vischte kolonel Ashley eenigen
tijd voort, een stilte, die alleen verbroken
werd door het zachte snurken van Shag,
verderop in het veld, en door het gemur
mel van het water. De oude kleurling, die
in een warme jas gehuld was, want het
was nog geen zomer, scheen van zijn
siësta te genieten, toen, zóó plotseling, dat
het onheilspellend klonk in die eenzaam
heid, de detective een kreet uitte:
„Ik heb hem!"
„Wat?" riep Kenneth, de oplossing van
mijn probleem?"
„Neen, mijn visch!" grinnikte de kolo
nel, terwijl hij handig de ongelukkige forel
die wanhopig rukte, om van den haak los
te komen, liet uitspartelen.
En toen de visch aan land was getrok
ken en naar lucht happend, in het gras
lag, en Shag uit zijn sluimering was ge
wekt, om den nu bewegenloozen visch in
den emmer te werpen, zuchtte kolonel
Ashley van voldoening en merkte op:
„Ik geloof, dat ik het nu wel inzie."
„De reden, waarom zij geen almentatie
eischte?" vroeg Kenneth.
„Neen, daar dacht ik niet aan. Maar ik
heb eenige losse draden bij elkaar, en ik
meen te weten, waar ik ze aan elkaar kan
knoopen. Maar denk niet, dat ik geen be
lang stel In Uw zaak. Ik heb genoeg ge-
vischt vandaag. Niet, dat ik gewoonlijk te
vreden ben met één visch, maar ik wil den
hengel nu niet meer ter hand nemen. Ik
doe, zooals Shag zegt, detective-werk, en
ik kwam hier alleen, om mijn geest te ver
helderen. Daar ik dat gedaan heb, ben ik
nu tot Uw dienst als ik kan helpen
„Ik zie niet in, dat U kunt. Zooals ik al
zei, zullen de bijzonderheden van de
scheiding der Larchs spoedig door de ge-
heele stad worden rondgebazuind, want
het vonnis is vandaag uitgesproken en de
verslaggevers zullen het wel zien. Er steekt
dus niets in, er U over te spreken. Het is
eer. vrij leelijke, lage geschiedenis, behalve
haar weigering van de alimentatie, en die
begrijp ik niet. Zoudt U ze willen hooren?'*
„Zeker, beste Kenneth!"
„Het heeft niets te maken met den Darcy
moord, oaarom heb ik er u niet eerder over
gesproken."
„Ga voort!"
„Het is niet algemeen bekend", vervolgde
de advocaat, „dat de vrouw van den hotel
houder hem verlaten heeft. Zij ging kort
geleden van hem weg, kwam bij mij en
vertelde haar geschiedenis. Die ging over
wat eerst verfijnde wreedheid van haar
man kon worden genoemd, maar lang
zamerhand ontaardde in iets nog lagers."
„Je bedoelt toch niet, dat Larch haar
sloeg? Dat hij misbruik maakte van zijn
kracht?" vroeg de kolonel.
„Jawel. Hij schijnt zich gedurende een
korten tijd van hun huwelijk dat van
het begin af een verkeerde stap was
goed te hebben gedragen. Ik kende Cyn
thia toen zij nog een jong meisje was
zij was de dochter van Lodan Ratchford,
en haar moeder had eigenaardige en, naar
mijn meening, verkeerde denkbeelden over
maatschappelijke posities en geld. De arme
Cynthia moet daar nu voor boeten. Zij
werd werkelijk tot dit huwelijk gedwongen,
Jat, om het op zijn zachtst uit te drukken,
haar tegen de borst moet hebben gestuit.
Maar ik geloof niet, dat er meer dan twee
of drie menschen zijn, die dit weten."
IWordt vervolgd).
DE TREINONTSPOREN6 DIJ HAARLEM. De uit de rails geloopen wagon. Het onderstel werd,
ernstig beschadigd.
HET OLYMPISCH STADION TE AMSTERDAM -
wordt besproeid en als ijsbaan ingericht. De ijskegels
hangen aan den stoel, waarop dc sproeier gelegd is.
DE SECRETARIS VAN DEN KON. NED. SCHAATSENRIJDERSBOND
de heer van Laer, die onze rijders naar Davos vergezelde, is in i-e
Effectenbeurs te Amsterdam gehuldigd. De heer van Laer met de hem
aangeboden reuzenschaats.
TE ZUTPHEN werden de provinciale kampioen
schappen van Gelderland op de schaats verreden.
Vam der Scheer, winnaar 300 meter.
DE HALLYE VAN MONTE CARLO. Twee deel
neemsters te Parijs. Mme Marcuse en
mile Laanberjaok.
Gd i
vo« IE HEER EN' MEVROUW VAN DER LEEUW
ijn van hun vliegtocht naar Oost-Afrika te Waal-
^iaven teruggekeerd. Het dochtertje biedt bloomen
aan.
