!ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 20 Januari 1933
Derde Blad
No. 22343
LAND- EN TUINBOUW.
s®
RECHTZAKEN.
Burgerlijke Stand v. Leiden
CORRESPONDENTIE.
Tegen ruwe huid
NIVEA
ui
erke beperking varkensteelt.
Aantal fokvarkens door Nedcrl.
Varkenscentrale te hoog geacht.
'ilooals bekend geacht mag worden,
>ben de Gewestelijke Varkenscentrales
lurende de maanden September en
lin October 1932, vrijwel alle in Neder-
d aanwezige varkens geïnventariseerd
van het merkteeken der Nederlandsche
rkenscentrale voorzien. Deze inventari-
ie heeft plaats gevonden volgens de-
fde rubrieken als de veetelling 1930.
t uitzondering van de rubriek fokbee-
i. die in 1930 niet, doch in 1932 wel af-
ïderlijk geteld zijn.
)e uitkomsten van deze varkensinven-
isatie 1932 aan de „Tel." ontleend
idt men hieronder aangegeven, waarbij
tusschen haakjes geplaatste cijfers
ngeven de overeenkomstige getallen van
varkenstelling 1930.
Varkens beneden de 6 weken: 534.584
71.904).
iFokzeugen: 264.794 (241.793).
Varkens van 6 weken tot GO K.G.:
11)11.543 (939.7021.
Varkens van 60 tot 100 K.G.: 624.142
1:63.228)
fj - [Varkens
.00.687).
boven 100 KG.: 289.818
Fokbeeren: 10.103 (5).
Totaal: 2.735.733 (2.017.319).
Bij het maken van een vergelijking tus-
üe Wfcjhen de uitkomsten van deze twee tel
er ma-ngen dient men het volgende in acht te
ir me omen
De telling van 1930 geschiedde in Juni,
ie van 1932 in September. Het is een
ekend feit, dat het aantal varkens, voor-
i -4 in de zwaardere rubrieken, in Septem-
- grooter is dan in Juni. In 1930 be-
-oeg dit verschil volgens de geregelde
•iemaandelijksche opgaven van een
's al ffl-tal varkenshouders 10" d.
'eer e
onrf„' Uit de gegevens van de varkensinven-
nit-risatie 1932 blijkt, dat in 1930 lang niet
at gevet alle varkenshouders is geteld. Het
ntal varkenshouders bedroeg bij de tel-
uioaeletg van 1930 nog niet heelemaal 299.000,
letal/et.'wÜ' in 1932 de varkens werden gein-
'itariseerd van ongeveer 306.500 leden
sen. Ooi: Gewestelijke Varkenscentrales. Dit
9refj'j.,jft een verschil van meer dan 77.500
rkenshouders. dus ongeveer 1/3. Ook al
ovetimen wij aan, dat dit gedeeltelij k kleine
Neem rkenshouders zullen zijn, die één of
m kele varkens mesten voor huisslach-
g, dan blijkt hieruit nog, dat in 1930
een groot aantal varkenshouders niet
geteld. Bij een zeer voorzichtige schat-
g kan het aantal varkens in het bezit
o deze personen op 10°/o van het totaal
steld worden.
Sen nadere vergelijking van de gege-
7ns van de telling 1930 met die van de
entarisatie 1932 leert ons, dat in 1930
bij die personen, waar wel geteld is,
al eens fouten zijn gemaakt en wel
irdat, vooral in wat afgelegen streken,
'aoegen genomen is met een opgaaf, die
aanmerkelijk te laag was. Het is niet
mogelijk te becijferen, hoe groot de hier
door gemaakte fout is, doch volgens ons
oordeel, dat zich baseert op de indruk
ken, verkregen bij de vergelijkingen door
de Gewestelijke Centrales en verschillende
plaatselijke commissies gemaakt, is ook
hier een schatting van een verschil van
10°'o van het totaal aan den lagen kant.
Voorts is bij de telling van 1930 vol
gens den stand op één bepaalden dag ge
teld en zijn bij de inventarisatie 1932 de
in September geboren biggen achterna
nog gemerkt en in de inventarisatie op
genomen. Rekening houdende met het
feit dat omgekeerd ook in September een
aantal varkc -s geslacht is, dat bij de tel
ling op één dag wel geteld zou zijn, geeft
dit een verschil van pl.m. 195.000 varkens.
Neemt men bovenstaande feiten in acht
dan leidt een vergelijking van den toe
stand van September 1932 met dien van
September 1930 tot het volgende resultaat:
September 1932 aantal varkens pl.m.
f2 735.000 135.000 pl.m. f. 2.600.000.
September 1930 aantal varkens pl.m.
2.017.000 30°/o pl.m. f. 2.622.000.
Hoogstwaarschijnlijk is dus het werke
lijke aantal varkens in September 1932
iets, hoewel zeer weinig kleiner geweest
dan in September 1930. Deze conclusie is
niet ongunstig, doch men vatte deze toch
vooral niet te gunstig op! Een ongunstige
factor is het aantal fokzeugen. Terwijl
dit in September 1930 ongeveer 8.7°,'o van
den totalen varkensstapel bedroeg, was dit
in September 1932 gestegen tot 9.7°/o. Dit
in tegenstelling tot de verwachting, daar
men mocht vermoeden dat dit percen
tage tot onder de 7% zou zijn gedaald.
Hieruit volgt, dat het aantal in de eerste
helft van 1933 te verwachten varkens,
zonder beperking, minstens even groot zal
zijn als het aantal in de eerste helft van
1931. Het aantal slachtingen bedroeg toen
1.800.000.
Bij een dergelijk totaal aantal slachtin
gen moet bij de tegenwoordige uitvoer-
mogelijkheden de binnenlandsche con
sumptie op een zoodanige hoogte blijven,
dat opvoering van den prijs tot een
hoogte, waarop de varkensmesterij goed
loonend is, in den eersten tijd niet moge
lijk zou zijn.
Wij zullen dus moeten trachten reeds
in de eerste halfjaarlijksche periode tot
een zoo groot mogelijke beperking te
komen en in geen geval meer dan
1.800.000 biggenmerken uit mogen geven.
Het zal hiertoe noodzakelijk zijn:
Dat de grootere fokkers voorloopig geen
of weinig zeugen meer laten dekken. De
beperking begint dus hoofdzakelijk bij de
grootere fokkers en hun worden per zeug
minder merken verstrekt dan aan de
kleine fokkers.
Dat bij alle fokkers slechts die biggen,
die flink ontwikkeld en goed groeikrach-
tig zijn, worden aangehouden. Per zeug
wordt dus een aantal biggenmerken ver
strekt, dat iets ligt beneden het gemid
delde aantal, dat wordt grootgebracht. De
overtallige biggen worden op dit moment
door de Nederlandsche Varkenscentrale
overgenomen.
Indien ncodig, zullen zoo mogelijk
bovendien dragende zeugen door de
Nederlandsche Varkenscentrale worden
overgenomen. Maatregelen om hiertoe te
geraken zijn in voorbereiding.
In de volgende periode zal een grootere
beperking van de teelt plaats moeten vin
den. Ten einde in deze beperking ook de
kleine fokkers te kunnen betrekken, zal
voor deze periode hetzelfde aantal mer
ken over een langere periode verdeeld
worden. Voorloopig is hiervoor aangeno
men een periode van negen maanden.
Men zal dan dus óf een kleiner aantal
zeugen moeten gaan houden óf hetzelfde
aantal en deze minder vaak moeten laten
dekken.
In den loop van deze maand wordt
hierover definitief beslist, opdat de ge
westelijke centrales spoedig tot een toe
wijzing voor de tweede periode kunnen
overgaan, waarbij enkele onmogelijk te
vermijden moeilijkheden, die zich bij de
eerste toewijzing hebben voorgedaan, op
gelost kunnen worden. Een en ander zal
nog worden vergemakkelijkt, doordat men
gedurende een zeker overgangstijdperk
merken van beide perioden zal kunnen
gebruiken.
LEEUWARDER BOTERNOTEERJNG.
De crisis-zuivel-centrale deelt mede,
dat de Leeuwarder botemoteering is vast
gesteld op 72 ct. per K.G. (vorige week
69 ct.)
o
UITVOER VAN BLOEMBOLLEN.
Samenstelling van den raad van
beroep.
De Minister van Economische Zaken en
Arbeid heeft benoemd voor den tijd van
2 jaar. in den Raad van Beroep bedoeld
in art. 6 van het K. B. van 28 December
1932 tot regeling van den uitvoer van
bloembollen
tot voorzitter, tevens lid Ernst H. Kre-
lage te Haarlem;
tot plaatsvervangend voorzitter, tevens
plaatsvervangend lid Th. M. H. van Wa-
veren te Bennebroek: tot leden: prof. dr.
E. van Slogteren, te Lisse: W. H. Jonk
heer, te Hillegom: J. van Leeuwen, te Sas-
senheim: A C. van der Schoot Jr.. te Hil
legom: J. M. van Til, te Lisse; K. Velthuys
te Hillegom; tot plaatsvervangende leden:
dr. J. J. Beyer, te Lisse; H. J. Arentshorst,
te Sassenheim: Ant. Bergman, te Sassen -
heim; Th. W. Hoog te Haarlem; W. A.
Philippo, te Hillegom; L van Ti! Lz.. te
Hillegom.
Aan dezen Raad van Beroep wordt toe
gevoegd als secretaris: H. J, Voors, Leid-
schevaart 8. te Haarlem.
Als controleurs voor het in ontvangst
nemen van de aanvragen om keuring zijn
om. aangewezen: Aalsmeer: C. J. Augus
tijn, Stommeerweg 70 i tel. 38): Boskoop:
J. Zwartendijk. Zijde 69 (tel. 181); Hille
gom: P. G. Valk, Weeresteinstraat 141
(tel. 2665); Leiden: W. J. Stofmeel, Rood-
RECLAME.
KON HAAR KNIEËN NIET BUIGEN.
Lange tijd van pijn nu geëindigd.
Deze vrouw een weduwe heeft een
hoopvolle boodschap voor eiken lijder aan
rheumatiek. Zeven jaar lang verdroeg ze
rheumatische pijnen en toch is zij nu
weer geheel gezond. Zij schrijft: „Ik ben
weduwe, 55 "jaar oud, en heb zeven jaar
lang vreeselijk te lijden gehad door spier-
rheumatiek en jicht. Twee jaar geleden
kon ik mijn knieën niet buigen om de
trap af te loopen. Ik moest me naar bene
den laten glijden en dan mijzelf aan de
leuning weer optrekken. Ik had een stok
noodig om te kunnen loopen. Toen, in
begin April van het vorig jaar, raadde
iemand mij, eens Kruschen Salts te pro-
beeren. Ik kocht een flacon en tegen den
tijd dat deze opraakte begon ik me vroo-
lijker en opgewekter te voelen. Sedert, dien
tijd ben ik steeds Kruschen door blijven
gebruiken en ik kan nu weer heel gemak
kelijk loopen." Mevr. F. M. T.
Kruschen Salts spoort de inwendige
organen aan tot krachtiger werking.
Urinezuur en afvalstoffen, die zich moch
ten hebben opgehoopt en de aanleiding
Uwer rheumatiek zijn, worden verwijderd.
Gezwellen en pijnen verdwijnen, stijve
ledematen worden weer normaal en ge
voelt U weer gezond en lenig als voorheen.
Kruschen Salts is uitsluitend verkrijg
baar bij alle apothekers en drogisten
a f. 0.90 en f. 1.60 j>er flacon. Stralende
gezondheid voor één cent per dag. 4126
HET DOODELIJK ONGEVAL BIJ HET
ELECTR. BEDRIJF, TE GRONINGEN.
Ingenieur en monteur voor de rechtbank.
Voor de Rechtbank te Groningen ston
den terecht Ing. W. en de monteur P., die
ervan werden verdacht, dat aan hun grove
onvoorzichtigheid en roekeloosheid is te
wijten, dat de monteur Ettema dezen zo
mer bij werkzaamheden aan het Prov.
Electr. Bedrijf door in aanraking te komen
met den sterken stroom werd gedood. Na
vele getuigenverklaringen constateerde de
officier van Justitie, dat de monteur P.
zich niet schuldig gemaakt had aan de
roekeloosheid, zoodat deze dient te wor
den vrijgesproken.
Daar de Officier van meening was, dat
Ing. W. de controle niet aan P. had moe
ten overlaten, aangezien deze niet op de
hoogte was met de plaatselijke situatie en
niet was verbonden aan het bedrijf, achtte
hij hem wel schuldig en eischte hij één
week hechtenis.
GEBOREN:
Cornelia Johanna Frederica, d. van C. F.
A. Kamphues en J. C. Bijleveld.
A. v. D. te S. Uw stuk is te persoon
lijk en te verward voor plaatsing.
borststraat 12 (tel. 2786Lisse: C. van
Kiaveren. Kanaalstraat 158; Sassenheim:
G. Demmink. Beukenlaan 31 (tel. 4513).
VARKENS-MERKEN.
De Minister van Economische Zaken er.
Arbeid heeft ter uitvoering van art. 15 lid
1 der Crisis-Varkenswet voor het tijdvak
van 1 October 1932 tot en met 31 Maart
1933 het totaal aantal der aan te brengen
merken bepaald op 1.799.500.
Het aantal der merken, voor het gebied
van elk der gewestelijke organisaties be
schikbaar wordt als volgt vastgesteld:
Groningen 74000; Friesland 91000: Dren
the 192 060. Overijssel 224 000: Gelderland
371 000; Utrecht 118.500; Noord-Holland
85000; Zuid-Holland 191.000; Zeeland
45000; Noord-Brabant 270.000 en Limburg
138.000.
ONDERTROUWD:
Ch. van Helden, jm. 35 j. en M. van den
Waals, jd 26 j. J. M. Hilbrands, jm. 25
j. en P. D. Hakkenberg, jd. 27 j. J. F.
Graafmans, jm. 31 j. en J. J. Paats, jd. 35 j.
GEHUWD:
B. Borger, jm. en C. A. Horst jd.
OVERLEDEN:
A. van der Reijden, wedn., 65 3. P. van
Leeuwen, m. 57 j. J. van der Zeeuw,
wedn. 85 j.
RECLAME.
Vrtjs oen 20-90cte~
4131
Doorlo:
baat*:
igt ec
And, I
WERNER RICHARD HEYMANN.
Een bloemlezing over zijn werk
voor de toonfilm.
GD
Onder de musici, die door de toonfilm
ikend zijn geworden, en aan wie de stij-
[ERSltinde ontwikkeling van de muziekfilm is
j o< danken, is Heymann een van de wei-
\^gen, die een internationale vermaard-
id hebben verworven. Wanneer men
•et, dat zijn muziek met dezelfde geest-
ift wordt gespeeld in den Balkan als in
b r\IIJnerIka- dan ls dat een bewijs, dat zijn
H Nrplodietjes niet alleen populair zijn, doch
tljl'ilk een artistieke waarde hebben. Voor
inrnnji - gaat het er om' zijn composities in
IUU 1 t.iar ontwikkeling te beschouwen en, zoo
reau 1 rugblikkend, het gebouw te reconstru-
11 lb ren, dat de scheppingen van den com-
ijfnist als 't ware vormen.
SLAÜDe muziekfilm, waarvoor hij schreef, en
e wij voor het gemak als toonfilm-,,ope-
'E 211 tte" zullen betitelen onderscheidt zich
oormil-'11 de tooneeloperette door de bijzon
een 're beteekenis van haar „schlagers". De
..jjjhteger kan het verzamelpunt zijn. die
y gezamenlijke handeling moet passee-
iflvei n, ,je „moraal" van het verhaal: de
hlager kan ook uit een toestand, ge-
.hapen door den dialoog of de beeld-
Iontage. als couplet, als chanson of song,
k als dans-vorm fungeeren. Hij kan als
lk een muzikale vorm voorts in vele ge
ilen beter de uitbeelding van een milieu
..«ven dan misschien een geheele reeks
llo' n beelden. In de beide eerste gevallen
- eft de schlager een aanzienlijke drama -
che beteekenis. Bovendien moet de rau-
I .Ale grondstof zoo beweeglijk zijn, dat zij
CflOCr uitgebreide optische uitwerking mo-
WUV'ijk maakt en daarmede den eigen aard
1 de film schept. Het karakter van de
npositie moet zoowel het type van de
als de persoonlijkheid van den
T. teur weergeven.
f 7-
Van dit standpunt bekeken, kan men
r scheppingen, van „Liebes-
;llgC Viilzer tot „Ein blonder Traum" beschou-
?n als een reeks phasen van de artis-
appat?ke ontwikkeling der toonfilm. De rus-
»e ev€nwichtigheid, die uitgaat van de
PedlCort composities, die wij hebben gekwa-
„iceerd als type schlager no. drie, vol
vet aan alle eischen. Men is aan het doel
T K Di1 gekomen (ook muzikaal ge-
/\I\f°ken) en de muziek wordt niet meer
j vooruitstormen in andere banen ge-
'eslf-"' Pa^ ZSP. met de slow-fox „Du bist
s susseste Madel der Welt" in „Drei van
r Tanks telle" („Liebling, mem Herz
>st dich grussen"), in het verrukkelijke
ï1 I*j*r {^"dich die Liebe ins Haus
^acht doch eindigt hier („Ihre Hoheit
hehlt met een zekeren eisch, die ons
v®rontnisten kan, want wij
\6TKy n immers zeker van het gelukkige eind?
.fnon 163Ï- Selcit ook de betrekkelijkheid van alle
iteindelyke toestanden" voor het „Con-
wy nemen haar per slot van reke
ning niet ernstig meer op; in elk geval
hebben wij bij de bekoorlijke melodie „Das
gibt's nur einmal" geen tijd. er diep over
na te denken.
De middelen der muzikale weergave,
waarvan Heymann zich bedient in zijn
eerste „Ausklange", hebben, daar zij zijn
ontstaan uit niets anders dan de vreugde
van het musiceeren. zooveel van zelfspre-
kends in zich, dat ons een poging tot
analyseeren moeilijk, zoo niet geheel on
mogelijk wordt gemaakt. Zij duiken op,
ontwikkelen zich, bestaan eenvoudig en
wekken het gevoel, dat zij werkelijk zoo
moeten zijn. Vóór men er zich van bewust
is. zijn zij reeds weer vervluchtigd.
Sterkere middelen, voornamelijk een
contrasteerende harmonie, heeft Heymann
gebruikt in de composities, die de oor
spronkelijke situaties scheppen, waaruit
zich de handeling ontwikkelt. Vooral in de
latere werken, zooals bijv. in „Quick", vin
den wij de kiemcel, die door haar ge
schiktheid tot uitbreiding in muzlkalen
vorm een muzikaal regisseur het beste
materiaal geeft voor zijn beeldmontage.
Hier zien wij wel zeer duidelijk Heymann's
streven naar de orginaliteit van zijn mu
ziek. Terwijl in „Quick" nog een bijzon
dere aanpassing noodig is aan den acteur
Albers, bereikt hij in „Drei van der Tank-
stelle" een meesleepende uitwerking, bijna
uitsluitend door het voorwaarts stormende
element van het rhythme in het marsch-
lied „Ein Freund, ein guter Freund."
Niet altijd ontspant een element van de
gegeven situatie zich zoo explosief als het
„Hoppla, jetzt komm' ich!" met Hans Al
bers en als een marsch en fox-trot met
zooveel muzikale spanning zijn, geladen
als Hans Albers met overmaat aan kracht,
dan is het geen wonder, dat hij tegenover
de collectiviteit van „Der Sieger" blijft.
Toch niet altijd. Het kan ook zijn, dat het
persoonlijke lot van de teedere „Jou-Jou"
zich langzaam aanpast bij dat van an
deren. bij een schare jonge menschen, die
niet hun leven met treuren doorbrengen,
doch er hun optimistisch „Einmal schafft's
jeder!" tegen in brengen. In sommige
phasen der melodie, is dat absoluut ge
loofwaardig. Met zijn fijne muziektech-
niek, die nooit vervalt in een systeem, dat
altijd ondergeschikt blijft aan de hande
ling, karaktriseert Heymann de op haar
inwerkende invloeden, vooral omdat in
een zeer eenvoudige melodie de berusting
en rijpere beschouwing is opgelost in den
zelfden zin als reeds Raimund het deed in
het Hobellied van zijn Valentin.
De geweldige wereld-triomftocht, die
Heymann is begonnen met de muziek van
„Bommen op Monte-Carlo". zal dit be
scheiden liedje niet meemaken. Want af
gezien van de activiteit van de tango
„Eine Nacht in Monte Carlo" en de mee
sleepende vaart van het matrozenlied, ligt
de wereld het verlangen naar de stad van
het Zuiden, veel nader dan het passieve
„Verstehen und Verzeih'n".
Als dit aan Werner Richard Heymann
gelukte, dan was hij niet alleen een groot
musicus. Doch wij willen niet onbescheiden
zijn en meer verlangen dan hij ons heeft
gegeven, namelijk een bijzondere soort
toonfilm. En dat is tegenwoordig, bij de
moeilijke pogingen om een kunstwerk tot
ontwikkeling te brengen, al zeer veel.
MARLENE IN HEERENKLEEDING.
Zelfs de weigering van het congres om
het drankverbod te herroepen wordt in
Hollywood niet zoo druk besproken als de
kleeding van Mariene Dietrich. Zij loopt
in heerenkleeding rond, niet aan het
strand of in haar eigen tuin, maar op
straat. Misschien om te demonstreeren,
dat haar kleeding in haar vrijen tijd nie
mand aangaat. Misschien omdat zij, zoo
als vele beroemde vrouwen, meer voelt
voor de mannelijke dan voor de vrouwe
lijke wijze van kleeden. Ze bevindt zich
dan in gezelschap van Rosa Bonheur en
George Sand.
Natuurlijk heeft Mariene Dietrich ten
volle het recht om zich te kleeden, zooals
zij vul. Of het echter verstandig is, de
Amerikaansche mentaliteit in aanmerking
nemende, is een andere vraag. Als elke
filmster is zij afhankelijk van haar pu
bliek en wel in de eerste plaats van het
Amerikaansche publiek. En dat wil zijn
filmsterren verafgoden op zijn manier.
Het maakt zich van een ster een bepaalde
voorstelling of deze met de waarheid
in overeenstemming is doet er niet toe
en dan wee dengene, die daarmee in con
flict durft te komen. Menige filmster
heeft reeds door één rol, die buiten het
voor hem of haar geijkte kader viel, met
een slag alle populariteit verloren. Voor
de vrouwelijke filmsterren geldt dit in nog
sterkere mate dan voor de mannelijke.
Toch zijn er enkelen, die de publieke
opinie durven weerstreven en zich om hun
publiek niet bekommeren. Men zegt, dat
Ann Harding er in haar vrijen tijd uit
ziet als een keukenmeid met vacantie en
Katherine Hepburn draagt het liefst een
donkerblauw overhemd van dikke stof met
overalls in dezelfde kleur. De sterren, die
gedurende een reeks van jaren steeds po
pulair zijn geweest, behooren echter niet
tot deze categorie. Zij vertoonen zich niet
in het publiek, wanneer zij niet tot het
uiterste verzorgd en volgens de laatste
mode gekleed zijn. Wij denken aan sterren
van jarenlang beproefde populariteit, als
Norma Shearer, Constance Bennett. Joan
Crawford, Kay Francis, Joan Bennc-t en
Ruth Chatterton, om van Marion Davis
en Mary Pickford niet te spreken. De
overeenkomst in hun politiek, om ook in
het dagelijksch leven de illusie van „film
ster" hoog te houden, bewijst, dat dit
blijkbaar de eenige politiek is, waarmee
mer. in de filmwereld bestand is tegen al
te hinderlijke variaties in de vereering van
het publiek. Het is een bewijs te meer, dat
een filmcarrière niet alleen afhankelijk is
van talent, maar ook en misschien nog
meer van de onberekenbare gevoelens
van het publiek.
BIOGRAPHIE VAN NORMA SHEARER.
Norma Shearer kwam uit Canada, om
in Hollywood beroemd te worden. Geboren
in Montreal als dochter van maatschap-
pelijk zeer welgestelde ouders, ging zij
tot haar zeventiende jaar naar schooi,
toen haar vader door financieele beslom
meringen in minder goeden doen kwam.
Om haar ouders niet langer tot last tc
zijn, nam zij een betrekking aan in een
bank te Montreal, maar het was zeer
zwaar en teleurstellend werk.
Een verlangen naar de film. dat waar
schijnlijk in het leven was geroepen en
aangekweekt door een oom en tante, die
de Shearer's eiken zomer kwamen be
zoeken, kwam nu boven. Na veel heen- en
weergepraat, haalde de toekomstige Hol
lywood star haar moeder en zuster er toe
over, met haar naar New-York te gaan.
opdat de twee meisjes aldaar hun geluk
verdienden, om het heele jaar in New-
York te kunnen rondkomen, zoodat ze ten
slotte maar weer naar Montreal terug
gingen Maar toen, geheel onverwacht,
kreeg Norma bericht, dat ze een aardige
rol zou kunnen spelen, wanneer ze direct
terugkeerde. Nadat ze met het werk in
deze film klaar was. werd zij door een
kennis aan Louis B. Mayer voorgesteld, die
een bezoek bracht aan New-York. Haar
flink optreden en goede photogenie maak
ten indruk op hem, hij liet haar een proef
afleggen en gaf haar een kans om naar
Californië te gaan.
Nadat ze kleine rollen had gespeeld in
Norma Shearer.
in de studio's zouden kunnen beproeven.
De Shearer's betrokken een heel klein
appartement in West Side (de „betere"
wijken van New-York), terwijl ze hun
eten in de diverse delicatessenwinkels
kochten om maar zooveel mogelijk te be
zuinigen. In zoo'n winkel is een maaltijd
heel goedkoop te verkrijgen. De twee
zusters liepen herhaaldelijk alle studio's af
oin een plaats, maar het duurde vier volle
weken, voordat Norma haar eerste baantje
kreeg te vervuilen als figurante. Eenige
honderden meisjes hadden zich aange
meld, terwijl er slechts twaalf gebruikt
konden worden. Elf waren er reeds ge
kozen; de regisseur aarzelde. Miss Shearer
kuchte. Geen resultaat. Zü zwaaide met
haar arm boven het hoofd en schuifelde
met de voeten. De regisseur werd hierdoor
opmerkzaam gemaakt en gaf Norma haar
eerste werk voor de camera.
Nadat zij eenigen tijd als figuranten
hadden gewerkt en eenige heel kleine rol
letjes hadden gespeeld, bemerkten Norma
en haar zuser, dat ze nog niet eens genoeg
twee films, kreeg ze een hoofdrol te ver
vullen in „The Snob" met John Gilbert.
De studio-leiders waren enthousiast over
haar spel en de weg naar roem was
spoedig afgelegd, zoodat het niet lang
duurde of zij werd „star" van de Metro
Goldwyn Mayer.
In tallooze films trok zij de algemeene
aandacht.
Op 29 September 1927 trouwde Norma
met Irving Thalberg, den jongen produc
tieleider van de Metro Goldwyn Mayer.
Onlangs zijn in Hollywood de opnamen
beëindigd van haar nieuwste film
„Strange Interlude".
Bij prijsvragen, wie ae meest geliefde
actrice was, is Norma altijd een der eer
sten. In een grootsch opgezette prijsvraag
van de „Chicago-Tribune" werd zij ge
kozen tot „Koningin van Filmdom".
Zij is vijf voet en één inch groot, heeft
bruin haar, blauwe oogen. Zij is zeer rus
tig en gereserveerd van karakter en een
van de meest populaire figuren in Holly
wood.
