Nieuwjaars-ontvangst ten paleize - Huldiging mevr. Royaards-Sandberg
Nieuwjaarsreceptie ten Hove:
73ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON.
HET MYSTERIE VAN HET
DIAMANTEN KRUIS
DE ITALIAAN SUHL CONSUL TE ROTTERDAM reikte in net consulaat aldaar de door de Italiaansohe regtering
verleende decoraties uit aan de bemanning van het Ned. sohip „Alhena", voor de redding van een groot aantal schip
breukelingen van de „Mafalda", het in 1927 op de Braziliaansche kust vergane Italiaansche stoomschip.
van het jaar houden de meeste winkels „uitverkoop". Koopjes halen. Het publiek ver
dringt zich voor de ruiten.
peinzingen, maar er den hengelaar zelfs
toe noodt
„Ik lijk wel gek!" barstte de kolonel uit.
„Ik ben hier gekomen om te vlsschen en
bij de eerste gelegenheid de beste speur ik
naai' het spoor van een moordenaar, ter
wijl ik gezworen heb, zelfs van geen enkele
zaak te willen droomen! Ik wil het ook
niet afgeloopen! Ik ga mijn hengels in
orde maken om morgen te visschen. Mis
schien is het wel mooi weer. Dan zullen
Shag en ik
Langzaam gleed het boek uit zijn han
den. Met een zachten klap viel het op het
bed en een windzuchtje door het half
open venster deed een blad van de krant
opwaaien.
Terwijl hij met een schuldig gezicht de
kamer rondkeek, liep de kolonel naar het
bed toe, en zoo tersluiks, alsof hij een
diefstal beging, pakte hij de Times op.
Zacht riep hij uit: „God, waar dient
het toe!"
Een oogenblik later schoof hij zijn stoel
onder het licht en begon het verslag van
den moord te lezen.
Peter Daley had een aanschouwelijk
verhaal gegeven over het vinden van het
lijk der eigenares van den juweliers-
winkel.
Hij beschreef, hoe Darcy, toen hij in den
vroegen morgen beneden kwam, de vrouw,
die al stijf en koud was, had gevonden,
met ingeslagen schedel en een steekwonde
in de zij.
Geen enkele bijzonderheid ontbrak, of
schoon het afschuwelijke van het geval
door de goede beschrijving er handig aan I
was ontnomen. De wonden schenen ter
zelfder tijd te zijn toegebracht de eene
door het metalen jagersbeeld, dat naast
het lijk op den grond was gevonden, de
andere door een briefopener in den vorm
van een dolk, door Harry King als de zijne
erkend, doch die met zijn met bloed be
vlekt lemmet op de werktafel van haar
neef, James Darcy, was gevonden.
De oplossing van het geheim van den
moord hing af van de antwoorden op twee
vragen, zooals de verslaggever nader uit
eenzette.
Ten eerste, welke wond was de oorzaak
van mrs. Darcy's dood? Ten tweede, wie
bracht elk der wonden, of beide, toe?
Van deze punten uitgaande, kwam men
op andere vragen, zooals: het motief voor
de misdaad; of er al of geen berooving
had plaats gehad; en zoo ja, door wien.
Dan, om tot de meer persoonlijke vraag te
komen; had King of wel Darcy den moord
begaan, en, zoo ja, waarom?
„Hm", peinsde de kolonel, terwijl hij de
Times las op den avond van den dag, dat
de moord was begaan.
„Het kan toch best een geheimzinnig
geval blijken te zijn, niettegenstaande de
twee aangehouden mannen. Laat me eens
verder kijken", en hij las voort.
De lijkschouwing was verricht en dr.
Warren had gezegd, dat elk der beide
wonden den dood had kunnen veroorza
ken, want de schedel was leelijk ingesla
gen, en er waren teere deelen geraakt door
den dolk, zooals de kranten hem noem
den, ofschoon het in werkelijkheid een
briefopener was van vreemd maaksel.
(Wordt vervolgd).
HULDIGING MEVR. ROT VRDS-SA NDBERG in den Stadsschouwburg te Am«ter- UITVERKOOP. Bij het begin
daan, ter gelegenheid van haar zilveren tooneeljubileum. Na de opvoering van „Gijs-
brecht van Aemstel". Dr. Bierens de Haan feliciteert de jubilaresse.
uit het Engelsch van Chester K. S. Steele
door A. W. v. E.v. R.
14)
King was van goede familie, maar zijn
bloedverwanten hadden hem doodver
klaard na zijn huwelijk met een actrice
van verdachte zeden, en hij leefde op zijn
m?J1'eri van de rente van een som
geids, die in zijn betere dagen door een
li. 2P hem was vastgezet. Nu en dan
lukte het hem, meer geld in handen te
bgen dan zijn toelage bedroeg, door tus-
scnenkomst van een schurkachtigen
rechtsgeleerde, die daarvoor honderd pro
cent winst zou hebben genoten, als King
aan het eind van zijn middelen zou zijn
gekomen, een tijd, die niet veraf meer
scheen, te oordeelen naar zijn huidigen
toe,stand. Hij zou op vijf en dertigjarigen
leeftijd zijn fortuin in handen krijgen. Nu
was hij drie en dertig, maar zijn tegen
woordig losbandig leven maakte zijn kans,
dan nog wat van dat fortuin over te heb
ben, zeer gering.
„Ik spreek tegen je, Harry", ging de
detective voort, „en ik raad je in je eigen
belang aan, beleefd te zijn. Zoo niet, dan
kun je in moeilijkheden komen. Er is een
jnoord begaan!"
„Een moord!" King's stem klonk nu
vaster.
„Ja, je hebt het lijk naar buiten zien
dragen, of ben je nog zoo dronken, dat je
je dat niet meer herinnert? Het was mrs.
Darcy, de eigenares van dezen winkel.
Houd je nu goed! Je moet met ons mee
om ons het een en ander op te helderen
omtrent dat mes van je. Daar is zij mee
gestoken!"
„Met mijn mes dien briefopener, dien
ik mijn vrouw cadeau wilde geven?"
King ontnuchterde al meer en meer.
„Zoo is het, Harry!"
„Maar ik bracht het mes bij Darcy, om
er hem wat ln te laten graveeren!"
„Dat kan wel zijn. Maar het werd ge
bruikt om er de oude dame mee te steken,
en teruggelegd op Darcy's werktafel.
Vooruit, denk eens na en vertel ons alles,
wat je er van weet!"
„O, ik ik ben al heelemaal helder.
Zoo, is de oude dame dood? Vermoord
gestoken! Dat is vreeselijk! Ik heb heel
wat sieraden van haar gekocht voor
voor wel, voor enkele meisjes" en hij
knipoogde veelbeteekenend tegen de de
tectives. „De oude mevrouw Darcy dood!
Hoort eens, jongens!" riep hij plotseling
met verandering van stem, alsof er iets
tot zijn beneveld brein doordrong, „jullie
denkt toch geen oogenblik, dat ik het ge
daan heb?" en voor het eerst ging hij
rechtop zitten.
„Het komt er niet op aan, wat wij den
ken", zeiae Carroll, „wij worden er niet
voor betaald om dat te vertellen zoo
als de verslaggevers", grinnikte hij tegen
Daley van de Times. „We moeten tot de
feiten komen, en zijt gij in staat, te
spreken?"
„Niet hier!" viel Thong snel in de rede,
met een blik op de verslaggevers, dien
deze dadelijk begrepen.
„In orde, jongelui", vervolgde de detec
tive. „We zullen jullie er bij halen, zoodra
het geoorloofd is, dat weten jullie ook wel.
„Zeker", antwoordde Daley, „maar laat
ons niet den heelen dag wachten. De
drukpersen zijn als dieren en ze moeten
gevoed worden, weet je. De eerste edities
wachten niet op detectives, al zijn die
dan ook van de bovenste plank. En mijn
uitgever heeft een humeur als een beer
met een zeere neus in den boschbessen-
cijd. Laat dus zoo gauw je kunt wat los!"
Zij namen King en Darcy in een taxi
die King met nog half dronken ernst met
alle geweld wilde betalen mee naar het
hoofdbureau van politie.
Kolonel Ashley of kolonel Brentnall,
zooals hij zich in het gastenboek had in
geschreven die op zulk een min of meer
listige wijze in het bezit van de krant was
gekomen met het verslag van den moord
op mrs. Darcy en de aanhouding van haar
neef en van Harry King, als verdachten,
wierp het blad op het bed naast zijn ver
sleten deeltje „De volmaakte hengelaar".
En vervolgens nam hij, om zijn zelfbe-
heersching te toonen, het boekje op, zon
der ook maar een enkelen blik op 't vet
gedrukte krantenhoofd te slaan, en las:
„Ik heb ondervonden, dat het een feit
is, dat de oever eener rivier niet alleen de1
beste en rustigste plaats is voor over
Het corps diplomatique bood gisteren aan de Koningin bij de intrede van het nieuwe jaar zijn gelukwenschen aan. Foto's ge
nomen voor het paleis. V.l.n.r. de Pauselijke Internuntius mgr. Schioppa, de Egyptische gezant, de F-ransche gezant (3e van
links op de foto) de Chineesche en de Engelsche gezant.