Nieuwjaars-ontvangst ten paleize - Huldiging mevr. Royaards-Sandberg Nieuwjaarsreceptie ten Hove: 73ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. HET MYSTERIE VAN HET DIAMANTEN KRUIS DE ITALIAAN SUHL CONSUL TE ROTTERDAM reikte in net consulaat aldaar de door de Italiaansohe regtering verleende decoraties uit aan de bemanning van het Ned. sohip „Alhena", voor de redding van een groot aantal schip breukelingen van de „Mafalda", het in 1927 op de Braziliaansche kust vergane Italiaansche stoomschip. van het jaar houden de meeste winkels „uitverkoop". Koopjes halen. Het publiek ver dringt zich voor de ruiten. peinzingen, maar er den hengelaar zelfs toe noodt „Ik lijk wel gek!" barstte de kolonel uit. „Ik ben hier gekomen om te vlsschen en bij de eerste gelegenheid de beste speur ik naai' het spoor van een moordenaar, ter wijl ik gezworen heb, zelfs van geen enkele zaak te willen droomen! Ik wil het ook niet afgeloopen! Ik ga mijn hengels in orde maken om morgen te visschen. Mis schien is het wel mooi weer. Dan zullen Shag en ik Langzaam gleed het boek uit zijn han den. Met een zachten klap viel het op het bed en een windzuchtje door het half open venster deed een blad van de krant opwaaien. Terwijl hij met een schuldig gezicht de kamer rondkeek, liep de kolonel naar het bed toe, en zoo tersluiks, alsof hij een diefstal beging, pakte hij de Times op. Zacht riep hij uit: „God, waar dient het toe!" Een oogenblik later schoof hij zijn stoel onder het licht en begon het verslag van den moord te lezen. Peter Daley had een aanschouwelijk verhaal gegeven over het vinden van het lijk der eigenares van den juweliers- winkel. Hij beschreef, hoe Darcy, toen hij in den vroegen morgen beneden kwam, de vrouw, die al stijf en koud was, had gevonden, met ingeslagen schedel en een steekwonde in de zij. Geen enkele bijzonderheid ontbrak, of schoon het afschuwelijke van het geval door de goede beschrijving er handig aan I was ontnomen. De wonden schenen ter zelfder tijd te zijn toegebracht de eene door het metalen jagersbeeld, dat naast het lijk op den grond was gevonden, de andere door een briefopener in den vorm van een dolk, door Harry King als de zijne erkend, doch die met zijn met bloed be vlekt lemmet op de werktafel van haar neef, James Darcy, was gevonden. De oplossing van het geheim van den moord hing af van de antwoorden op twee vragen, zooals de verslaggever nader uit eenzette. Ten eerste, welke wond was de oorzaak van mrs. Darcy's dood? Ten tweede, wie bracht elk der wonden, of beide, toe? Van deze punten uitgaande, kwam men op andere vragen, zooals: het motief voor de misdaad; of er al of geen berooving had plaats gehad; en zoo ja, door wien. Dan, om tot de meer persoonlijke vraag te komen; had King of wel Darcy den moord begaan, en, zoo ja, waarom? „Hm", peinsde de kolonel, terwijl hij de Times las op den avond van den dag, dat de moord was begaan. „Het kan toch best een geheimzinnig geval blijken te zijn, niettegenstaande de twee aangehouden mannen. Laat me eens verder kijken", en hij las voort. De lijkschouwing was verricht en dr. Warren had gezegd, dat elk der beide wonden den dood had kunnen veroorza ken, want de schedel was leelijk ingesla gen, en er waren teere deelen geraakt door den dolk, zooals de kranten hem noem den, ofschoon het in werkelijkheid een briefopener was van vreemd maaksel. (Wordt vervolgd). HULDIGING MEVR. ROT VRDS-SA NDBERG in den Stadsschouwburg te Am«ter- UITVERKOOP. Bij het begin daan, ter gelegenheid van haar zilveren tooneeljubileum. Na de opvoering van „Gijs- brecht van Aemstel". Dr. Bierens de Haan feliciteert de jubilaresse. uit het Engelsch van Chester K. S. Steele door A. W. v. E.v. R. 14) King was van goede familie, maar zijn bloedverwanten hadden hem doodver klaard na zijn huwelijk met een actrice van verdachte zeden, en hij leefde op zijn m?J1'eri van de rente van een som geids, die in zijn betere dagen door een li. 2P hem was vastgezet. Nu en dan lukte het hem, meer geld in handen te bgen dan zijn toelage bedroeg, door tus- scnenkomst van een schurkachtigen rechtsgeleerde, die daarvoor honderd pro cent winst zou hebben genoten, als King aan het eind van zijn middelen zou zijn gekomen, een tijd, die niet veraf meer scheen, te oordeelen naar zijn huidigen toe,stand. Hij zou op vijf en dertigjarigen leeftijd zijn fortuin in handen krijgen. Nu was hij drie en dertig, maar zijn tegen woordig losbandig leven maakte zijn kans, dan nog wat van dat fortuin over te heb ben, zeer gering. „Ik spreek tegen je, Harry", ging de detective voort, „en ik raad je in je eigen belang aan, beleefd te zijn. Zoo niet, dan kun je in moeilijkheden komen. Er is een jnoord begaan!" „Een moord!" King's stem klonk nu vaster. „Ja, je hebt het lijk naar buiten zien dragen, of ben je nog zoo dronken, dat je je dat niet meer herinnert? Het was mrs. Darcy, de eigenares van dezen winkel. Houd je nu goed! Je moet met ons mee om ons het een en ander op te helderen omtrent dat mes van je. Daar is zij mee gestoken!" „Met mijn mes dien briefopener, dien ik mijn vrouw cadeau wilde geven?" King ontnuchterde al meer en meer. „Zoo is het, Harry!" „Maar ik bracht het mes bij Darcy, om er hem wat ln te laten graveeren!" „Dat kan wel zijn. Maar het werd ge bruikt om er de oude dame mee te steken, en teruggelegd op Darcy's werktafel. Vooruit, denk eens na en vertel ons alles, wat je er van weet!" „O, ik ik ben al heelemaal helder. Zoo, is de oude dame dood? Vermoord gestoken! Dat is vreeselijk! Ik heb heel wat sieraden van haar gekocht voor voor wel, voor enkele meisjes" en hij knipoogde veelbeteekenend tegen de de tectives. „De oude mevrouw Darcy dood! Hoort eens, jongens!" riep hij plotseling met verandering van stem, alsof er iets tot zijn beneveld brein doordrong, „jullie denkt toch geen oogenblik, dat ik het ge daan heb?" en voor het eerst ging hij rechtop zitten. „Het komt er niet op aan, wat wij den ken", zeiae Carroll, „wij worden er niet voor betaald om dat te vertellen zoo als de verslaggevers", grinnikte hij tegen Daley van de Times. „We moeten tot de feiten komen, en zijt gij in staat, te spreken?" „Niet hier!" viel Thong snel in de rede, met een blik op de verslaggevers, dien deze dadelijk begrepen. „In orde, jongelui", vervolgde de detec tive. „We zullen jullie er bij halen, zoodra het geoorloofd is, dat weten jullie ook wel. „Zeker", antwoordde Daley, „maar laat ons niet den heelen dag wachten. De drukpersen zijn als dieren en ze moeten gevoed worden, weet je. De eerste edities wachten niet op detectives, al zijn die dan ook van de bovenste plank. En mijn uitgever heeft een humeur als een beer met een zeere neus in den boschbessen- cijd. Laat dus zoo gauw je kunt wat los!" Zij namen King en Darcy in een taxi die King met nog half dronken ernst met alle geweld wilde betalen mee naar het hoofdbureau van politie. Kolonel Ashley of kolonel Brentnall, zooals hij zich in het gastenboek had in geschreven die op zulk een min of meer listige wijze in het bezit van de krant was gekomen met het verslag van den moord op mrs. Darcy en de aanhouding van haar neef en van Harry King, als verdachten, wierp het blad op het bed naast zijn ver sleten deeltje „De volmaakte hengelaar". En vervolgens nam hij, om zijn zelfbe- heersching te toonen, het boekje op, zon der ook maar een enkelen blik op 't vet gedrukte krantenhoofd te slaan, en las: „Ik heb ondervonden, dat het een feit is, dat de oever eener rivier niet alleen de1 beste en rustigste plaats is voor over Het corps diplomatique bood gisteren aan de Koningin bij de intrede van het nieuwe jaar zijn gelukwenschen aan. Foto's ge nomen voor het paleis. V.l.n.r. de Pauselijke Internuntius mgr. Schioppa, de Egyptische gezant, de F-ransche gezant (3e van links op de foto) de Chineesche en de Engelsche gezant.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1933 | | pagina 5