VIRGINIA LEIDSCH DAGBLAD - Eerste Blad Zaterdag 31 December 1932 BUITENLAND. INGEZONDEN. aroath Ook met kurk mondstuk lonoon ill en kinaht"'' DUITSCHLAND. De moord in Saksen. Het verzoek der Saksische regeering tot indiening van een vraag om uitlevering van de drie, voor zoover bekend, naar Ita lië gevluchte S A.-leden, die verdacht wor den van moord op den SA-man Hentsch, is gisteren bij de bevoegde Rljkeautoritel- ten ontvangen. Het UJk van Hentsch U gisteren te Dresden aangekomen. De begrafenis, waarvan het tijdstip geheim gehouden wordt, zal in alle stilte en zonder deelne ming der nat.-soc. partij plaats hebben. Een delegatie van de Hltler-Jeugd heeft zich gisteren naar de woning van de moe der van Hentsch begeven, maar deze heeft geweigerd de delegatie te ontvangen. De leiders van het plaatselijke Bruine Huis, dat overigens nog steeds Greor Strasser- Huls heet, hebben aan de moeder een Vriendelijken brief geschreven en haar verzocht om eens te komen praten; ook aan dit verzoek zal de vrouw geen gevolg geven. Der Frelheitskampf, het orgaan der na- tionoal-soclalisten te Dresden, publiceert onder den titel „Marxistische hysterie" een artikel, waarin inzake het geval Hentsch o.a. wordt gezegd: „Wij verklaren opnieuw dat zij die dergelijke tendentieuse berichten in de in verband met deze aan gelegenheid voldoende gebrandmerkte pers publiceeren, leugenaars en lasteraars zijn. Indien zij het wagen een beweging van mlllioenen aansprakelijk te maken voor de daad van een paar jongelieden De moeder van Hentsch heeft volgende rouwadvertentie gepubliceerd: „Herbert Moritz Julius Hentsch, gebo ren op 25 April 1906, te Dresden door moordenaarshanden gestorven begin No vember 1932. Nadat ik zeven weken lang groote moreele smart en onzekerheid over het verlies van mijn lieven en eenigen zoon Herbert heb geleden, vernam ik het bericht over een beestachtigen moord, van een ontzettend gruwelijken misdaad, waarvan mijn innig geliefde zoon het slachtoffer ls geworden. Met koude ruwe handen werd hij neergeslagen, de borst werd hem door kogels doorboord, zijn beenen werden vastgebonden, zijn lichaam werd daarna ln een zak gestopt en be zwaard met steenen van een hooge brug in het water geworpen. Zoo lag mijn arme zoon bijna twee maanden ln het koude I water. Een ontzettender dood, een nog beestachtiger moord is wel nauwelijks denkbaar. „Wie zijn de ellendige moordenaars? In de rijen van zijn kameraden, van zijn i partegenooten worden zij gezocht. Welk een wreedheid! Hoe diep gezonken waren I de menschen, die mijn zoon gedurende de lange Jaren, waarin hij in de nationaal- sociallsttsche partij werkzaam was, heb ben omgeven! „Ik betreur oneindig, dat ik mijn lief kind niet voor den omgang met deze lie den heb gewaarschuwd. Allen moeders zou ik ln mijn diepe smart willen toeroepen; Bescherm uw kinderen tegen dergelijke elementen". In een rede welke Adolf Hitler een paar maanden geleden te Nauenburg ln Pom- meren had gehouden, had hij verklaard dat de stormtroepen ln geval van een aanval van Polen op Dultschland niet in actie zouden treden. Indien niet vooraf het „systeem" in Dultschland ten val zou zijn gebracht. De Vorwarts had Hitler daarop verweten zich aan „moreel land verraad" te hebben schuldig gemaakt. Hitler diende een klacht tegen de verant woordelijke redactie van het soctaal-demo- cratlsche blad in. Door de jongste am nestie is deze echter van elke verdere vervolging ontslagen. De Vorwarts kan zich echter met het einde van het geschil niet vereenigen en heeft daarop in zijn nummer van gisteren zijn besohuldigingen herhaald. Het nummer ls bovendien per aangeteekenden brief aan Hitler gezonden. Terwijl anderen nog dieper verzonken zijn tn het moeras van de werkloosheid, hebben wij, aldus Baldwin, geen verder terrein verloren. Het laatste Jaar, terwijl de wereldhandel ernstig ls achteruit ge gaan. hebben onze uitvoeren een kleinen vooruitgang te zien gegeven en nadat wij afgezakt waren naar de derde plaats op de lijst van de groote exportlanden, staan wij nu weer aan het hoofd. Daarmee zijn wij er nog niet; het ls echter een duide lijke aanmoediging, om op den Ingesla gen weg voort te gaan. Op een voorstel van den burgemeester van Dublin om een nationale regeering te vormen, heeft Cosgrave gisteren geant woord dat zijn partij er voor te vinden zou zijn, als de beide volgende punten als programpunten, waarover tusschen de partijen geen verschil van opvatting be staat, worden erkend: herstel van den handel met Engeland door Intrekking van de wederzljdsch afgekondigde tariefbe lemmeringen en organisatie van de poli tieke ontwikkeling des lands langs orde lijke wegen. Dit zijn twee dringend nood zakelijke punten, die leder rechtgeaara burger moet wenschen. Hoe De Valera tegenover het voorstel staat, is nog niet bekend, maar hij zal waarschijnlijk nolens volens zijn toestemming moeten geven, omdat Norton, de leider van de arbeiders partij ln de Dail, ook gisteren verklaard heeft, dat hij en zijn partljgenooten tegen het voorstel der regeering tot verlaging der ambtenaarssalarissen zullen stemmen, als dat in Februari bij de nieuwe bijeen komst van de Dail aan de orde zal komen. Daar de arbeiderspartij in de Dail od de wip zit, zal de Valera op een of andere wijze moeten trachten een meerderheid te vinden. VEREENIGDE STATEN. Troepen overgeplaatst naar industriecentra. De democratische senator Conally (Texas) heeft er in den Senaat in scherpe bewoordingen tegen geprotesteerd dat de bezetting van het aan de Mexlcaansche grens gelegen fort Russell is teruggetrok ken en de manschappen zijn overgeplaatst naar het mijngebied van Kentucky. Hij heeft de opzienbarende verklaring afge legd dat het departement van oorlog deze schikking heeft getroffen uit vrees voor j communistische onlusten. Senator Conally protesteerde er in het bijzonder tegen dat door deze maatregelen de Amerikaan- sche grensbevolking zonder bescherming wordt gelaten en wordt blootgesteld aan de terreur van Mexicaansche roovers. Hij heeft nog medegedeeld, dgt de maatrege len den lsten Januari van kracht worden. FRANKRIJK. De hulp aan Oostenrijk aanvaard. De Senaat heeft met 144 tegen 68 stem men het wetsontwerp goedgekeurd, waar bij de minister van flnanclèn gemachtigd wordt de garantie van den staat te ver- leenen aan een tranche van 100 mllloen schilling der Oostenrijksche leening. De regeering had de kwestie van ver trouwen gesteld. o ENGELAND. Waarschuwing van Baldwin De Valera in moeilijkheden. Baldwin heeft aan de conservatieve partij een Nieuwjaarsboodschap gericht, waarin hij o.m. zegt: Oischoon wij de tarief-politiek hebben aanvaard heeft het niet in de bedoeling gelegen steeds hooger tariefmuren te bou wen. Langs dien weg zouden we eerder tot vernietiging dan tot herstel van den in ternationalen handel geraken. Ons doel is de tarieven te gebruiken in den strijd voor een vrljeren wereldhandel, en de eerste belofte van succes in die richting bestaat in de pogingen van protectionistische lan den met ons overeenkomsten te sluiten, die den wederzijdschen handel bevorderen zullen. Het gevaar van overdreven tarie ven ligt ln de veronderstelling, dat een land op die wijze tot bloei zou kunnen komen in een door armoede getroffen wereld. Dit is zelfbedrog. Amerika met al zijn voordeelen van zijn geweldige hulpmidde len heeft getracht zichzelf in isolatie tot voorspoed te brengen. Die poging ls mis lukt en waar zelfs Amerika zijn deel in de algemeene instorting heeft moeten dra gen, daar kan geen ander land hopen of verwachten, dat het alleen zal kunnen stand houden in de algemeene depressie. De erkenning hiervan dwingt de regee ring zeer veel belang te hechten aan de voorgestelde economische wereldconferen tie. want slechts door een algemeene actie tot herstel van de welvaart ingezet met en bespoedigd door opheffing der belem meringen voor de financiën en den han del. kunnen Engeland of welk land ook, hopen op vooruitgang. Intusschen ts het duidelijk, dat Enge land, als de wereld den weg van algemeen herstel opgaat opnieuw vooraan zal staan. Het reddingswerk van het laatste Jaar heeft het de ergste ondervindingen, welke andere landen hebben opgedaan bespaard. OOSTENRIJK. Receptie bij bondskanselier dr. Dollfuss. Ter gelegenheid van een soort Nieuw jaarsreceptie der vertegenwoordigers van de buitenlandsche pers heeft bondskanse lier dr. Dollfuss een toespraak gehouden, waarin hij de hoofdpunten der Oosten rijksche politiek noemde: Het vertrouwen Sn het binnenland om de eigen valuta en het eigen bedrijfsleven te herstellen en het buitenland er van te overtuigen dat Oostenrijk alles doet om trouw te blijven aan zijn afspraken. Dr. Dollfuss heeft als zijn meening uitgesproken dat een loyaal werken in de richting van een overeen stemming met andere staten, in het bij zonder in den Volkenbond, veel eerder tot resultaat leidt dan een eenzijdige actie. Gisteren (de stemming in de Fransche Kamer) heeft het bewijs geleverd dat een politiek, waarbij rekening wordt gehouden met vertrouwen in den Volkenbond, niet vergeefsch is. (Bulten verantwoorden! kheid der Red.) Copie van al of niet geplaatste stukken wordt niet teruggegeven DE PINDA-MANNEN. Verantwoording van ontvangen giften tot 31 December: Mej. P. f. 20 Dames B. f. 10.—; Wed. S. f. 2.50, Mej. S. V. f. 2,50; N.N. f. 2,50; W. R f. 2.50; J, P V. f.2.75; N. N f.0.25; A. W. f. 1.—; Mevr. E. R. M f. 10.'— F. J. v K. f 5.—; Mr. D. v. B. f. 2.—; A. O. G T. f. 2,—; dr. N. Ph. T. f. 10,—; G. M. f. 2,50; Wed. A. v F. f.1,—; Z. Z. f.5,—; Mej. A. A. M v. P'. f. 1.—; M. v. Z. d B. tl,—; H. v. P. f. 2,Mevr. v P. f.2,—; M. H. N. f. 2,50; Wed. A. M S. f 10.—; Mej. A B. v D. f.2,—; Mej. C. M G. f.1,—; C. J. v. I f. 1,—; P. A. W. f. 2,—; P. A. W. f. 1,—; L. W. fl,—Mej. A S. v. K. 10,Mej. D. A. E. v. K. f.10,—; J. L. F. f.5—; J J. A. L, f3,50; W S. fl,—Dr. L v. I. f2.50: D. f.5,; Mevr. v. L f2.50; H. v I. S f2.50: P. J v. L. f 1,Dames B f2,50; Dames G. f'5,—S. U. f2,75; Mevr. A. W. f5,—; Dr. H Z. f 1,—; W. G van K. f 1,—; Dr. H. J. M. B. f 1,—; C. 'D. F. f 1,—; Dr J. J H. f5.— Jhr. A C. v. W. f5.— Dr. C. D. O. f5,—; Mr. J. d. V. f.1,—; Ir. A M. O f. 5.—; D. C. H. f. 5,—; Fa. H. f. 1,—; Mej A. S. R f. 1.50: N. P. f. 2.50; A. d H. f 5.—; giro 6028 f. 12.50: J. W. de G. f. 1.75; P. C. B. f. 2.50; A F W. f.2.—: Me) M. C. K. f.2 50; M. O. B. f.5.—; H. J. S. f.1—; M f.3 50: N. N. f 1—: N N f. 0.50; Mej. M P. P. f. 2.50: Mevr S f 2 50: P J. v. <t. W. f 1.—: A, S. f.1—; L K V. f.5.—; P. A. B. f.1.—: D A. H, v. E f 2.50; D M. f.3.—; Mr. A. v. d S. B f. 2.50, C. H. H. f 2 50; Fam. H f.2 50: Mevr. H. H. f.1—; J. H. v. L. f 2 50; J. J. F. v. d. M. f.25.—; Mr P. A. P. H. f. 5.Mevr. Wed. Prof. S f.2.50; Mej H. W. v. d. S. B. f. iWed. H J. de R f. 10.—; W. E. B. f. 1 50: Motorhuis f 10.—: P. A H. f. 1— B H f.5 Mevr. P. J. H. f.2.50: Mej. S f.2.50. Totaal f. 334 Hartelijk dank aan de gevers/geefsters. Mogen zij die nog niet eaven, ook nog eens aan deze menschen denken. Er is meer noodig. Giften worden dus nog gaarne inge wacht bij E. E Wichers Rollandet, door storting op postgiro 40 420 der Bank-Asso- ciatie, kantoor Leiden. HET COMTT4. i DRIE AFSTAMMELINGEN VAN DEN ZWIJGER. II „Wie van romans houdt, die snuffele maar in de bladen der historie", heeft met eenigszins andere woorden de Fran sche staatsman en geschiedschrijver Gui- zot gezegd. Hij had gelijk. De geschiedenis van Emilie van Nassau, die een tragische roman ls. bewijst het. In hetzelfde jaar. dat zij in Den Haag kwam en het paleis van haar broeder, prins Maurits, op het Binnenhof betrok, meldden er zich twee vreemdelingen, twee Portugeesche prinsen, door koningin Elisa beth van Engeland aanbevolen bij de Sta- ten-Generaal en verlangend in de gunst te komen van den grooten krijgroerder en, zoo mogelijk, onder hem te dienen. ZIJ waren de zoons van Antonio, den eenigszins avontuurlijken kleinzoon van Emmanuel den Groote. Hun vader was een blauwen Maandag koning van Portugal ge weest en had aanspraken gemaakt op den troon van Spanje als mededinger van Phi lips H. (1). De Staten-Generaal waren niet zeer toe schietelijk. Hoewel de prinsen Spanje vij andig gezind waren en zelfs met voorstel len kwamen van den keizer van Marokko om gezamenlijk den Spanjaarden afbreuk te doen, werden zij toch verhinderd naar Maurits'kwartler te 's-Gravenweert te ver trekken. Niettegenstaande de aanbeveling der Engelsche vorstin wérden de vreemde lingen gewantrouwd; berichten waren er ingekomen, dat zij in Engeland contact hadden gehad met personen, „de Conln- ginne suspect wesende". De Staten-Gene raal wilden zich niet aan koud water branden, beloofden den heeren voorloopig een kosteloos verblijf in Den Haag en wachtten op de terugkomst van prins Mau rits. Ook deze was blijkbaar niet bijzonder op de diensten der Portugeesche prinsen gesteld, al oj>ende hij hun zijn gastvrij huis. Van hun indienstneming kwam niets. Van „eenige protectie en vordering", die de Heeren Hoogmogenden als mogelijk hadden voorgespiegeld, was niets anders te bespeuren dan het vrij logies, dat de hooge gasten aanvankelijk genoten. Intusschen hadden dezen al veel gewon nen. Zij waren veilig op het Nederlandsch grondgebied, zagen de deuren van Mau rits' palels voor zich geopend en hadden als koningszonen gemakkelijk toegang tot de kringen, die. om den stadhouder en zijn hof, de residentie ln die dagen tot een aangenaam verblijf maakten. En nu begint de historie een roman te worden. De Portugeesche prinsen komen her haaldelijk in het gezelschap van prins Maurits' geleerde zustor en het wonder voltrekt zich, dat twee zoo contrasteeren- de figuren als deze prinses en de oudste der Portugeesche prinsen onwederstaan- baar tot elkaar worden getrokken. Is het juist het contrast dat'tie toenadering be werkt? Vindt hij. de eenigszins frivole al thans luchthartige man van het Zuiden, in die ernstige zeer ontwikkelde Neder- landsche vrouw het evenwicht en dus het behcud voor zijn eigen persoonlijkheid met het zwakke karakter? En zou men van haar mogen veronderstellen, dat zij ge troffen is geworden door de gratie van dan zuiderling, de hoffelijkheid zijner om gangsvormen, de bekoring van woord en gebaar? Zij was te dezen opzichte niet verwend in het Nederland dier dagen, waar de manieren der toonaangevende hoofdpersonen niet ontkwamen aan den invloed van het krijgsmansleven. Hoe het zij, de twee kregen elkaar lief. Zoo aan den kant van den Portugeeschen prins nog gedacht kan worden aan berekening, is het niet mogelijk dit te veronderstellen bij Emilie van Nassau. De moeilijkheden, die deze liefde haar van den aanvang af be zorgen. en de hardnekkigheid, waarmede zij haar liefde verdedigde waren een proef en een bewijs van de echtheid harer ge voelens. Zij zal aan die liefde haar levens geluk offeren; zij zal met lange jaren van verdriet voor een korte extase boeten, maar haar liefde was echt. Zij had er voor te strijden enzij streed. Zoodra Maurits van de verstandhouding tusschen de twee op de hoogte ls gekomen, verzet hij zich er tegen met allë kracht. Dat huwelijk is zi. niet toelaatbaar. Hij beschouwt defl Portugeeschen prins als een soort gelukzoeker, zonder goed geveste aan spraken op den Portugeeschen troon we gens die smet op de geboorte van zijn vader zonder toekomst zonder middelen. Boven dien is er het verschil van godsdienst. De dochter van den Zwijger kon in zijn oog geen katholiek huwen. Van den vrijheids oorlog. dien hij zelf tegen Spanje voert, was een der groote motieven geweest de Spaansche vervolging van de Hervormden. En nu zou zijn zuster, de dochter van den door 'n fanatieken Roornschen vermoorden vader, haar hand geven aan een prins, zóó katholiek als deze Portugees? In welke moeilijkheden kon dit huwelijk de Neder landers brengen! Zou men er zeker van kunnen zijn. dat deze vreemdeling niet te eeniger tijd zich tot Spanje zou keeren? Tusschen Maurits en zijn zuster vangt nu een lange strijd aan, gevolgd door ver wijdering. Op het officieele huwelijksaan zoek van don Emmanuel was, volgens Emilie niet geantwoord, wat door anderen ontkend wordt. De herhaling van het aan zoek thans gedaan door Emilie zelf. had geen toestemming van den broer, hoofd der familie ten gevolge. Doch de zuster houdt aan; zij wil haar liefde niet opgeven: zij zal, zooals zij zelf het uitdrukt, aimer a travers tout" ..lief hebben dwars door alle hinderpalen heen". Doch nog één poging wil zij wagen om Maurits te verwurwen. Zij reist naar Bree- devoort. waar Maurits gelegerd ls, laat zich niet tegenhouden door een per bode haar onderweg overhandigd verzoek van Mau rits om terug te keeren en weet een ont moeting met haar broer door te zetten. Hoewel zij al het mogelijke doet om Mau rits en ook Willem Lodewijk van Nassau „tot dit huwelyck te oersuaderen ende ron- delyck haere meynlnge daeraf te vercla- ren" verandert zij niets aan Maurits' hou ding. Nu ls haar besluit genomen. Zij keert terug heeft voordat zij den Haag weer be reikt een ontmoeting met don Emmanuel aan wien zij bij wijze van voorzorgsmaat regel reeds vóór haar reis naar Breede- RECLAME. Indien U nog geen CHIEF WHIP rookt, onmiddellijk daarop over te gaan, want het is de beste sigaret voor Uw gezondheid CHIEF WHIP voort haar juweelen had toevertrouwd, reist met hem verder naar de residentie en bereidt daarna den beslissenden stap voor, die over haar leven zou beslissen. Maurits, van zijn kant. is niet gerust. Hij kent het doorzettend karakteT zijner zuster. Hij zendt daarom aan zijn Raden een schrijven, dat feitelijk gericht- is aan de Staten-Generaal. De Raden moeten hun dit ter hand stellen, zoo er eenig ge vaar dreigt. De brief is van den 26en October 1597. Daarin wordt door Maurits uiteenzetting gedaan van de plannen van don Emmanuel ten opzichte van 's prin sen zuster, „onze vruntlicke, lieve zuster jouff. Emilie van Nassau". Hij. prins Mau rits. had don Emmanuel herhaaldelijk ver klaard, daarin (n.l. de „alliantie van hu- weüijk") niet te kunnen, noch te willen toestemmen Don Emmanuel had zich daar aan moeten houden. De prins vreest ech ter, dat hij misschien door „sinistre" prak tijken zou trachten zijn zin door te zetten en verzocht daarom de Staten-Generaal don Emmanuel te verbieden, zijn zuster „te vergezelschappen" of te „bejegenen". Emilie moet ,naer hare qualiteit" van een onberaden stap worden teruggehouden, doch over don Emmanuel moet door de Heeren Hoogmogenden op zoodanige wijze gedisponeerd worden, dat elke ontmoeting van 's prinsen zuster en den Portugee schen prins onmogelijk is. Zooais gezegd, dit schrijven, ontvangen door de heeren van den Raad van Prins Maurits. moest, zoo er gevaar dreigde, aan de Staten-Generaal worden overhan digd. Dat gevaar echter broeide helaas in het verborgen. De dagen gingen voorbij, 's Prinsen Raden bespeurden niets. Zoo was het 7 November geworden. De Staten-Generaal waren bijeen aan de eene zijde van het Binnenhof Aan de an dere zijde, in de vorstelijke woning van Prins Maurits, speelde zich het volgend tooneel af. Emilie van Nassau had in haar kamer een Roomsch-Katholiek priester en eenige andere personen ontboden. Toen deze daar aankwamen, vonden zij er de prinses en don Emmanuel. Emilie liet daarop de deuren sluiten, 'zoodat niemand in of uit kon en beval den priester haar huwelijk met den prins van Portugal te voltrekken. Later zou het ook volgens den Hervormden eeredienst worden ingezegend, wanneer de echtelieden zich naar Delft zouden hebben begeven. De katholieke inzegening had plaats. In haar blijdschap en overmoed zond Emilie onmiddellijk een kennisgeving daarvan naar de heeren aan de overzijde, waar schijnlijk meenende, dat deze zich bij het voldongen feit zouden neerleggen. Maar de Staten-Generaal. hevig opge schrikt en zeker rekening houdend met Maurits' vermoede ontstemdheid, stelden de Raden van den Prins met het gebeurde in kennis. De Raden kwamen met het schrijven van 26 October voor den dag, hetgeen de onge rustheid en de ergernis der Staten-Gene raal nog vermeerderde, zoodat besloten werd tot krasse maatregelen. Van een ver trek der jonggehuwden naar Delft was geep sprake; prinses Emilie werd in over weging gegeven, zich alsnog aan den wil van haar broeder te onderwerpen, anders „verclaren ende commandeeren (de Sta ten-Generaal haar) haer earner te houden ende uyt haer quartier nyet te vertrecken zonder nadere ordonnancie van de Heeren Staten". Hoewel de prinses zich verzette, moest zij zich onderwerpen. Haar echtgenoot, die op het beslissende oogenblik van de tus- schenkomst der Staten-Generaal geen bij zonder gunstigen indruk maakte werd gedwongen de prinselijke woning te ver laten. Verzette hij zich, zoo hadden de Staten-Generaal hem doen w:ten dan zou hij met zijn broeder, don Christoffel „uyten lande" gezet worden. Ook hij moest gehoorzamen en zoo werd het pas gesloten huwelijk onmiddellijk door een gedwoneen scheiding gevolgd. Emilie was verslagen, ontroostbaar ln haar smart. Zij beriep zich op de wettig heid van haar huwelijk. Maar de Staten- Generaal waren onverbiddelijk. Zij gaven onmiddelliik kennis van hetgeen geschied was aan Maurits en besloten verder ziin terugkomst af te wachten, alvorens nader in te grijpen. Doch het verdriet tastte de gezondheid der prinses aan; de Stata werden ongerust. Een verzoek van da Emmanuel om zijn echtgenoote, zij lui slechts voor een half uur, te mogen bezoe ken, werd na veel wikken en wegen, in veel adviezen Ingewonnen te hebben, afge slagen. Gelukkig verbeterde de gezond heidstoestand van de prinses, dank zij het slimme optreden van professor Heurnins, een Leldsch medicus, die haar er tod bracht eenig voedsel te gebruiken en haar zoozeer kalmeerde, dat zij er ln toestemde geduldig Maurits' terugkeer af te wach ten. De Staten-Generaal hadden echter de voorzichtigheid, don Emmanuel naar Schie dam te laten vertrekken: men kon niet weten, waartoe Maurits' toorn zou lelden. Den 20en November kwam Maurits te rug, overwinnaar in een reeks van gewa pende ontmoetingen met de Spanjaarden, Hij nam zijn Intrek niet in de eigen wo ning, waar zijn zuster nu eenigszins als ge vangene der Staten-Generaal werd behan deld, maar in het paleis op het Noordeinde destijds bewoond door de Prlnses-wedtiwe, Louise de Coligny. Onmiddellijk nam hij de zaak. die allen bezig hield, ter hard. Emilie werd gelast naar Delft te verbet- ken. De Staten-Generaal, van hun kant, ontzegden don Emmanuel en zijn broeder, don Christoffel het verblijf od bet crord- gebied der Republiek. De Portugeexü prinsen vertrokken naar Wezel tót het eind van hur. verblijf hier te lick vervolgd door crediteurs wier aansprató niet bevredigd waren. Daar. te We, wachtte don Emmanuel op de overkori van zijn vrouw. Dit scheen een vroxe wensch. die niet spoedig verwezenlijkt W worden Maar de liefde zelfs ondoordacht», onbezonnen liefde is sterk en kan veel overwinnen. Zoo was het in het geval van Emilie van Nassau. Zij moge zooals late bleek zich vergist hebben in de schatting van de waarde van haar gemaal, haar Hel de was echt en diep. Niets kon haar over reden van don Emmanuel afstand te toen. Toen verklaarde Maurits haar niet meer als zijn zuster te willen erkennen. Docl1 „b liet haar vrij te doen wat zij wilde Die toestemming ging echter gepaard met be slissingen. die er od wijzen hoezeer hij ge griefd was. Maar Emilie van Nassau rig slechts één ding; de vrijheid zou haar voe ren naar haar geluk, dat als een wordenae dag omstraald was van teeder licht en den 12en December aanvaardde zij de ren naar de plaats waar haar man haar wachte. A. J. BOTHENIUS BROUWER (1) Deze Antonio, prior van Crató. Wj de eenige mannelijke afstammeling w e rechte lijn van Emmanuel den maar men beweerde dat hij een natuurl» kind was van den infant don Louis w diens verhouding tot Yolande de oom en als zoodanig door Philips H. die tugal's troon begeerde en ten slotte overde, ter zijde geschoven werd. (2) Na de gedelegeerden uit de s'b'e,;( Generaal eerst hooghartig ontval--"' hebben, verklaarde hii oo de vraag J van hij met zijn vrouw zou leven om p.r. hij desnoods ziin aanspraken oo den tugeeschen troon aan PhiHos n v. zou kunnen verkooDen: dit zorgde hem een verontwaardigde re Men bracht hem het schandelijke e D betamelijke onder het oog Hln <ien voor geld te willen verkoopen aa man die den vader der prinses nau vermoorden. - Steunt, bij gelijken priis De Nederlandsche Industrie- Hiermede dient gij Uw 'an En bestrijdt gij de werkloos

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 2