Bezichtiging Van het wrak van de „P. C. Hooft- Brand te 's-Gravenzande
73*te JaargangLEIDSCH DAGBLADTweede Blad
FEUILLETON
HET MYSTERIE VAN HET
DIAMANTEN KRUIS
I>E VEROORDEELDE JACHTOPZIENERS VADER EN ZOON v. d. E. bekend uit de drie
voudige moordzaak te Putbroek, zijn uit 's-Hertogenbosch naar de gevangenis te Leeuwarden
overgebraoht. Aan het station te den Bosch. Links de vader, rechts de zoon.
BEZICHTIGING VAN IIET WRAK VAN DE P. C. HOOPT te PERNIS. Do helft
van de ontvangsten is voor het Nat. Crisiscomité. Bezoekers voor het loket. Op den
achtergrond het schip.
EEN FELLE BRAND WOEDDE IN DE GRAANPAKHUIZEN VAN VAN STRAALEN TE
's-GRAVENZANDE. Het pand brandde tot den grond toe af. Het omtrekken van een ge
deelte van Óen muur, welke nog overeind gebleven was.
DIRECT NA DE BOTSING van drie auto's op den weg OxfordLonden, werd deze foto genomen. Een der be
stuurders werd gedood, de twee anderen zwaar gewond. De gewonden worden door den geneeskundigen dienst
weggehaald.
DE KERSTVAC.ANT1ES ZIJN BEGONNEN. De leerlingen van het beroemde Eton-college
te Londen brengen in vroolijke stemming hun bagage naar het station. Zij gaan met de
Kerstvacantie naar huis.
„Ook de meid niet hoe heet ze?
Sall-ie?"
„Neen. Daar zou ik niets aan gehad heb
ben. Zij ls aoof!"
„En. u riep den portier ook niet?"
„Neen. Ik was niet klaar wakker, en ik
hechtte er geen werkelijke waarde aan, tot
lk haar zag dood!"
„Hm. Ja" mompelde Carroll. „U ging dus
weer slapen. Wat gebeurde er later?"
„Ik ontwaakte met een schok even voor
zessen. Ik had geen wekker opgewonden,
hoewel ik vroeg op wilde staan voor een
kleine reparatie, die ik beloofd had, vroeg
ln den morgen af te zullen hebben. Maar
ik ben zoo gewend, op elk willekeurig uur,
dat lk mij den avond van tevoren m het
hoofd heb gezet, wakker te worden, dat lk
geen wekker noodig heb. Ik had er mijn
zinnen op gezet, om half zes op te staan,
en lk denk dat het kwart voor zes was,
toen lk uit bed kwam. Ik wilde gaarne die
reparatie verrichten voor een man. die van
morgen met een vroegen trein de stad uit
moest. Hij kan nu ieder oogenblik komen
en ik heb nog niets gedaan!"
„Wat voor een reparatie?" vroeg Carroll
.Aan een horloge".
„Waar is dat horloge", en de detective
tikte de asch van een sigaar dien de ver
slaggever hem had aangeboden. Darcy was
beneden in den winkel en hoorde de be
dienden uit.
„Het horloge" mompelde Darcy. „Het
het ligt in haar hand" en hij gaf een
knikje in de richting van de stille figuur
beneden.
i „Het horloge, dat nog steeds tikt?"
„Ja. maar het gekste ervan ls, dat het
ding gisteravond niet liep, toen ik het plan
had, aan de reparatie te beginnen. Ik weet
niet meer, waarom ik er toen niet aan be
gon", en Darcy scheen wat verlegen het
geen Carroll niet ontging. „Ik denk dat het
was. omdat lk bij het electrische licht bo
ven mijn werktafel niet goed kon zien",
ging de juwelier voort. „Dat moet lk in
orde laten maken. In elk geval deed lk
niets aan het Indische horloge dan het
bekijken en ik besloot, vroeg op te staan
en 't gauw in orde te maken. Ik wond het
niet eens op. Ik begrijp niet, hoe het ls
gaan loopen of iemand moet binnen zijn
gekomen en het hebben opgewonden en
dat kan niemand gedaan hebben!"
„Wiens horloge ls het?" vroeg Thong.
„Het behoort aan Singa Phut".
„Slnga Phut!" riep Carroll uit. .Hemel,
wat een naam! Wie heet er zoo?"
„Singa Phut is een Indiër" verklaarde
Darcy. „Hij heeft een rariteitenwinkel ln
Waterstreet. Wij hebben eenige bijzondere
dingen van hem gekocht voor onze klan
ten; vreemde kralen halskettingen en der
gelijke Hij liet het horloge bij mijn nicht
achter die mij verzocht, het te reparee-
ren. Er moest een nieuwe veer in en eeni
ge schroefjes zaten los".
„Hoe komt het horloge ln mrs. Darcy's
hand?" vroeg Carroll.
„Dat weet ik niet"
„Wat voor een man is die Indiër Sin
ga Singa begon Thong aarzelend.
„Singa Phut is een kalme. Ijverige In
diër", antwoordde Darcy. „Hij woont hier
nog niet lang maar lk ken hem uit New-
York. Hij doet al verscheidene jaren zaken
met mij."
„Is het een rechtschapen man, niet een
van die lieden die een zijden koord ge
bruiken om er je mee te wurgen?" vroeg
Thong, die wel eens gehoord had van de
Wurgers.
„Geen sprake van", zelde Darcy en er
speelde een lichte glimlach om zijn mond,
„hij ls een gentleman!"
„O!" zeiden Carroll en Thong tegelijk.
Weer werd er op de zijdeur beneden ge
klopt. Er was nu wat minder volk. en Mul
ligan behoefde geen stroom menschen te
gen te houden, toen hij opendeed.
„Dr. Warren", diende de agent aan, naar
boven roepend naar Carroll en Thong.
„De districtsgeneesheer", verklaarde Car
roll. Het is het beste, naar beneden te
gaan mr. Darcy. Hij zal u eenige vragen
moeten stellen. Daarna moeten wij u nog
spreken. Er valt heel wat te vragen in een
geval als dit", voegde hij er half veront
schuldigend bij.
„Zeker", stemde de juwelier toe.
„Dr. Warren' sprak Thong tot zijn mak
ker, toen Darcy voor hen uit naar beneden
liep, „nu hooren wij waardoor zij gedood
werd, en misschien zullen wij dan een punt
van uitgang hebben".
„Ik geloof, dat we het al hebben", merk
te Carroll op.
„Ja misschien.en toch misschien
niet! Kom mee!"
den door Mulligan werden bezig gehouden.
De districtsgeneesheer ,die tevens lijk
schouwer was was nog niet gekomen.
„Ja, in het eerst dacht ik dat er iemand
ln mijn kamer was geweest maar toen ik
er over nadacht, was ik er niet zeker van
Al wat ik weet is dat ik heel vast sliep
eigenlijk vaster dan gewoonlijk, en dat ik
plotseling een klok hoorde slaan.
„Drie of vier?", mompelde Thong.
„Ja. ln elk geval drie, misschien vier. Het
een oil ander deed mij plotseling ontwaken,
maar wat kan ik niet zeggen. Ik herinner
mij, dat het mij toen toescheen, dat iets
over mijn gezicht had gestreken".
„Een hand", opperde Carroll.
,Dat weet ik niet zeker. Misschien heb
ik ook maar gedroomd"
„Maar hoe voelde het aan?" drong Thong
aan.
„Meer alsof een of andere stof over mijn
gezicht ging dan een hand of het kan
ook een hand met een handschoen zijn ge
weest. Ja dat kan het zijn geweest! Toen
probeerde lk goed wakker te worden maar
ik hoorde den wind huilen en den regen
kletteren en daar mijn raam openstond
dacht lk dat het gordijn misschien over
mijn gezicht was gewaaid. Dat verklaarde
het vond lk en dus
„Ja, het kan het gordijn zijn geweest"
zelde Thong langzaam. „Maar wat deed u
toen?"
Niets! Ik lag een poosje stil en ging
toen weer slapen. Ik was misschien maar
drie of vier minuten wakker".
„U riep mrs Darcy niet?"
Heen."
uit het Engelsch van Chester K. S. Steele
door A. W. v. E.—V. R.
(Wordt vervolgd), j
