73ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
gevolgen van een Operatie
kende van een rapport, dat Dr. Marelman
voorzeker geneigd zou zijn te maken; die
had hem daarover al eens gesproken, hem
gezegd dat hij er prijs op stelde, om, als
dit hem soms ln eenlg opzicht van nut
kon zijn, een verklaring op te stellen be
treffende zijn hoogst eigenaardige, geluk
kig maar tijdelijk gebleken, psychische
abnormaliteit. Wat daar in zou staan,
wist hij natuurlijk niet; het zou ook mis
schien wat te technisch zijn om door een
leek begrepen te kunnen worden, maar ln
een geval als dit was het toch misschien
geraden, Dr. Marelman daar eens aan te
herinneren? Inderdaad, dat zou zeker wel
goed zijn, ried de heer Colver aan; waarop
Henri met zijn sollicitatie en het reeds
lang gereed zijnde stukje autobiografie
voor den dag kon komen.
Met ingang van 1 Mei werd hij in zijn
functie hersteld. En als men nu ook nog
bedenkt, dat de malaise zeer aan het
luwen was, zoodat men het wel kon wagen
meteen weer een ruimer woning te be
trekken, dan ls het begrijpelijk, dat Henri
en Clara lust hadden om hun 12'/,-Jarig
huwelljkfeest dat was den 26sten Mei
glorieus te vieren.
Daar zaten ze, in de ruime eet-tuln-
kamer aan den feestelljken dlsch. Het
bruidspaar; naast Henri zijn schoonmoe
der, mevrouw Garenne, naast Clara Dr.
Marelman. Dan de oude mevrouw van
Hoghen Lugt; de heer Garenne volgde; hij
was een galant man, en een prettige
tafelbuur, dat kon zelfs de oude mevrouw
Lugt, die hem en zijn vrouw overigens
haatte met den volkomen haat der ja-
loerschheld, niet ontkennen En dan had
men natuurlijk ook, zeer hoog geplaatst,
de vrienden van het démlssionnaire
comité. De Leugen Vooruit, Kees Bender
en Eugenlus Haas; al moesten ze wel
achtergesteld worden bij zoo aanzienlijke
gasten als de heer en mevrouw Colver;
wier tegenwoordigheid dan ook wel zeér-
en-zéér te apprecieeren was. Oom Sextlus
was overgekomen, ln het gezelschap van
een reusachtigen Bosschen brulloftskoek;
het was wat „burge^ maar oom Sextlus
kon zoo-iets doen; en hij had nu eenmaal
speciaal zin om zoo-iets te doen, als hij
wist, dat het een zeer Haagsch gezelschap
zou wezen, als ln casu. En dan waren er
natuurlijk nog meer Heden die men onmo
gelijk voorbij kon gaan; zooals de fiere
vriendin Suze Detroit, en trouwens ln het
algemeen zooveel mogelijk Imposante
figuren uit „de kringen"; het was heel
goed, als Colver meteen eens zag, dat
men nogal wat relaties had.
Het diner had het verloop, dat"mên
ervan verwachten mocht. Dol vroolijk was
het niet; dat zou trouwens vreeselijk zijn
geweest; natuurlijk, er bestaat een soort
matige vroolijkheld, die erblj-door-kan
maar je bent met vroolijkheld, toch altijd
op 'n hellend vlak; vóór je het weet, ls er
iets vulgairs in de stemming gekomen- en
als Clara daaraan dacht, zag ze meteen al
het geheven neusje van Suze Detroit; en
rilde. Neen, dan nog maar liever wat stijf
jes; dat vond oom Sextlus nu wel weer
vervelend, maar die wist zich te schikken,
en Kees Bender, ja. Je kon hem niet niet-
vragen, maar.... enfin, hij had zelfs een
smoking aangetrokken; och nee die was
dociel geworden hij had zelfs geen po
ging gedaan om zich aan het feest te ont
trekkenGek, zoo ver als hij nu voor
haar gevoel in-éénen weer weg was; ach
tergebleven ln die andere wereld, waarin
zij en Henri eens even te gast waren ge
weest6
(Blot volgt.), j
TEGEN DIEFSTAL VAN JASSEN.
Door inwerpen van een tien pfennig-
■uk iB de jas aan dezen kapstok veilig
vastgeklemd.
Jong Japan.
In Tokio werd een bijeenkomst gehouden van een patriottische jeugdvereeniging. De jongste deel
nemers in uniform, brengen drie hoera's uit op den keizer.
DE GROOTE STAATSPRIJS VAN DE PRUISISCHE ACADE
MIE werd gewonnen door den Berlijnscheu schilder
Alfred Kitzig.
kende, belde hij hem op; en zei, dat hij
over hun tramgesprek van dien morgen
nog eens had nagedacht; en dat het hem
geen rust had gelaten; en dat hij, als het
hem schikte, den heer Colver gaarne even
wilde spreken. En toen hierop een gena
dige toestemming was gevolgd, snelde hij
naar het huis van zijn ex-chef, en zei,
wéér dat hij meende een middel te weten
om dezen althans eenlgszins van zijn be
slommeringen en van de werkzaamheden
beneden-zijn-leidende-positie te verlossen.
En bood zijn eigen diensten aan. Hij wist
natuurlijk wel, dat hij officieel niet zoo
maar te-werk gesteld kon worden; maar
als meneer Colver hem eenvoudig als par
ticuliere hulp. als een soort privé-secre-
taris wilde gebruiken, zou het hem verheu
gen. hier kwam er iets hartelijks ln zijn
oogen zijn chef, dien hij altijd zoo ge
waardeerd had, eenigszins van dienst te
kunnen zijn. De heer Colver keek een
oogenblik verrast; maar fronste toen toch
weer even het voorhoofd, en Henri, de
ambtenaars-mentaliteit kennende, want
belevende, begreep; hij vraagt zich af, of
er wel antecedenten zijn. Waarop hij dan
losjes en als een onbelangrijke omstandig
heid er aan toevoegde: ik bedoel eenvou
dig zoo'n soort hulp, als de vorige secre
taris-generaal van Koloniën had van zijn
broer; U weet wel, die toen ook, natuur
lijk, gelijk met hem uit den dienst is ge
gaan; en de heer Colver knikte na deze
woorden op bevredigde en gerustgestelde
wijze.
Zoo was dan Henri officieus het Mi
nisterie, waaruit hij per afvloeiing was
verdwenen, weer ingevloeid; en had zich
daar de griep bleef hem ter-wille
gedurende meer dan een maand door zijn
ijver bepaald schitterend onderscheiden.
De heer Colver behoefde niet meer „hard"
te werken; en kon zich zeer op zijn gemak
aan het enkel „leiden" overgeven; wat dan
voornamelijk bestond in het ultdeelen van
werk aan anderen, en het maken van zeer
minutieuze aanmerkingen op hun presta
ties. En bij dat alles was Henri Lugt zóó
onbaatzuchtig, zoo eerbiedig en leergierig,
en nam zoo gedwee ook de pietluttigste
aanmerkingen van zijn chef ln ontvangst,
dat deze voelde, hem gerust een tevreden
heidsbetuiging te kunnen geven; waar
op Henri Lugt zeer verrukt keek, en zeide:
„Ach meneer Colver, u weet niet, hoe goed
het mij ook doet, weer onder uw leiding
als vanouds te werken". En zoo was het
dan ook heelemaal niet vreemd, dat, toen
de griep eenige ambtenaren had wegge
rukt, niet slechts uit het ambtelijke, maar
uit het heele leven, dat toen Henri op een
gunstig gekozen oogenblik het denkbeeld
der sollicitatie te-berde bracht. Mr. Holy
Helman werd natuurlijk geraadpleegd, en,
terwijl te-dezen Henri hoogst beschei
den op den achtergrond bleef, door Mr.
Colver voorgelicht; hij was niet zoo on
middellijk van het wenschelijke van
Henri's weer-in-dienst-treding te over
tuigen; maar voor Mr. Colver, die zich
door den listigen Henri tot een vertrou
welijke belofte had laten verlokken, stond
daardoor zooveel op het spel, dat hij met
allen eerbied zeer steekhoudende argu
menten aanvoerde, waaronder dan voor
namelijk Henri's voortreffelljken arbeid en
zijn eigenschappen van zeer -orrect amb
tenaar. Maar toen gromde Mr. Holy Hel
man toch ietwat spotachtig: en zei:
Zijn gedragingen Indertijd waren toch
niet zoo heel correct. En denkt u eens aan
zijn houding bij uw jubiléMaar
Henri zou niet de genezen Henri geweest
zijn, als hij dat niet had voorzien; en
daarin niet voorzien had; melding ma-
De treinbotsing in de Gütsch-t unnel bij Luzem.
6 personen gedood en 20 gewond. Do gewonden worden uit de donkere tunnel
gebracht.
En ziet, het oogenblik, geschikt vopr
indiening van dit vertoog, dat een in
urigsten en onderdanigsten vorm ge
lde sollicitatie naar weder-in-dienst-
lling moest vergezellen, was onver-
pt spoedig daar. Er brak een griep-
demie uit, die onder de ambtenaren
ele slachtoffers eischte. De heer Colver
nest nu waarlijk hard werken, gelijk hij,
et gewichtigheid en beklag, aan velen
ededeelde, onder anderen ook aan Henri;
en hij den laatsten tijd meermalen op de
ontmoette. Zelfs verklaarde de heer
lver bij die gelegenheid, dat hij waar-
ntig niet wist, hoe hU erdoor moest ko-
want voor werken was hij niet bang;
was hij gewend, hè; maar je kon als
niet alles doen, je verloor Jezelf dan te
in détails en kon niet meer zoo goed
algemeene leiding, zoo boven alles noo-
blijven voeren. Henri beaamde dit met
bgende hoofdknikken; er was een diepe
rbied in zijn gelaatstrekken; met juist
veel medelijden, als harmonisch in
*n eerbied verwerkt kon worden; bene
een diep nadenken; over de middelen
Erdoor de leiding van den heer Colver,
onmisbaar voor Nederlands buiten-
dsrhe zaken ,in haar volle kracht kon
bewaard. Overigens wist hij dit
allang; maar hij wachtte nog even
de openbaring. Doch dienzelfden
jnd op het uur, dat hij als 's heeren Col-
5 gemoedelijkste en gemakzuchtigste
RIKA HOPPER en haar echtgenoot
Jacques van Hoven terug uit Amerika.
Zij werden te Amsterdam door vele
tooneelvrienden verwelkomd.
MEN IS BEGONNEN MET HET AFBREKEN VAN DE IN
DISCHE TENTOONSTELLING IN HET WESTBROEKPARK
IN DE RESIDENTIE. Een der beelden op de toegangsbrug
wordt weggehaald.
