ie Jaargang
Tweede Blad
LEIDSCH DAGBLAD
FEUILLETON
'e gevolgen van een Operatie
GEEN LAST VAN DE KOUDE. Deze meisjes nemen
ondanks de koude nog geregeld een bad in de Ken Wood
Ponds bij Londen. De kou laat haar koud.
PRINS GUSTAAF ADOLF VAN ZWEDEN EN PRINSES SIBILLE - zijn van hun
huwelijksreis te Stockholm teruggekeerd, waar zij geestdriftig werden ontvangen.
TROTZKI'S LEZING IN KOPENHAGEN
Trotzki
tijdens zijn lezing.
UIT ANGST VOOR DE AARDBEVINGEN
slapen in den Dungen (bij den Bosch)
sommigen in de kippenhokken, waar ze zich
veiliger wanen.
WtOOM-GEZlCHTEN,
SINTERKLAAS HEEFT ZIJN BESTELLINGEN AL GEDAAN. -
groot aantal speelgoed-auto's in een fabriek te Neurenberg.
VERSCHERPTE CONTROLE IN ZCID-LIM-
BERG. Militaire politie spiedend naar
smokkelaars en ongewenschte vreemdelingen.
Deze foto is verkregen door middel van een bijzondere lens,
welke gebruikt wordt bij filmopnamen.
den delinquent bewees. En die brutale
vlerk kwam daar in de eerste plaats mee
aandragen; alsof hij wou zeggen: „Ver
geet vooral niet, dat lk ook jelui zelf in
het openbaar voor-den-gek heb gehou
den!!"
De heer Drinkwater gaf dan ook geen
antwoord, dan dat hetwelk ln het vermel
de bevriezen van zijn gezicht gelegen was.
Dit bracht Henri weer eerügszins in ver
warring; weer voelde hij het onzekere in
zich opkomen; de gewaarwording, dat zyn
redeneering weer niet doordrong; dat ze
als iets voos en slap—ondeugdelijks werd
aangezien; terwijl hij ze toch zoo raak
wistHIJ voelde zich verongelijkt en
ongelukkig en machtelooser kwam
een neiging in hem op tot heftiger pra
ten; maar tegelijk bedwong hem een
schuchterheid, die zoowel uit oude levens
gewoonten voorkwam, als uit het nieuwe
besef, dat het toch misschien alles weer
mis-geredeneerd wasEn met moeite,
met aarzelingen en verdwaasde uitvallen,
praatte hij voort:
Enhoe kunt u het zeggen, dat lk
de lndustrieelen zou hebben beleedlgd; ik
heb Immers duidelijk hun onwetendheid
op den voorgrond gesteldhun onwe
tendheid, jahun onwetendheid om
trent het gebruik dat er van hun artikelen
gemaakt zou worden!" Een plotse helder
heid brak in hem doorEn natuur
lijk, natuurlijk, dat ze onwetend waren;
want de afnemers wisten immers zelf nog
niet, dat ze die artikelen van bestemmin»
zouden doen veranderen!!"
waren, plotseling zulke bijzondere rare
dingen is gaan doen. Ik hoef u niet te
zeggen, dat dit al een heel zonderlinge, en
permitteer me het woord onhebbe
lijke manier is om het vertrouwen dat we
In U hadden gesteld, te gebruiken te
misbruiken.
Henri's stilzwijgen noodzaakte hem
voort te gaan.
Werkelijk, ik begrijp niet", begon hij
opnieuw, terwijl de toon der beredenee
ring het allengs won van dien der berech
ting, „hoe u zooiets in uw hersens hebt
gekregen. We droegen u een zeer delicate
zaak op. Dat was een onderscheiding. Het
was, omdat u tot-nog-toe, in het eenvou
diger werk, had voldaan. We dachten dat
u die gelegenheid zoudt gebruiken om u
voorgoed in de positie, die we u, op aan
beveling, hebben gegeven, te bevestigen.
de heer Drinkwater had van zijn voor
vader diens eigenaardige ethisch-oratori-
sche neiging geërfd; een soort uitvoerige
welsprekendheid, welke vooral diende om
anderen van sprekers zachtaardige en
nobele bedoelingen te overtuigen.
Maar", ging hij voort naar de
zij het nog altijd nobele verontwaardi
ging moduleerend „wat doet u? U gaat
eenvoudig de autoriteiten en dede
menschen, die u te woord wilden staan
voor den gek houden! En erger! U houdt
niet alleen die lndustrieelen, die de geïn
crimineerde leveranties naar Duitschland
hebben gedaan, voor den gek; maar u
ontziet daarbij niet den goeden naam van
ons vaderland!" het woord „vaderland"
sprak hij met een zekere verheffing uit,
welke toon mede een erfenis was van den
grooten voorvader.
Het was duidelijk, dat na deze stijging,
in een uitroepteeken geëindigd, een rust
moet volgen; die den hoorder gelegenheid
gaf, zich van de hem voorgelegde gevoe
lens te doordringen, en in dit geval Henrl
van Hoghen Lugt vrijwel vernietigen.
Doch dit resultaat bleef uit, en werd door
een geheel ander vervangen. Want wel
was hij gekomen met een bewustzijn van
abnormaliteit, en bereid, toorn en ver
wijten, zooal niet begrepen, toch als ver
diend te aaanvaarden, maar toen de heer
Drinkwater, traditie-getrouw, aan de ma-
raliseerende redeneeringen was begonnen,
had Henri toch uiteraard den rosen
draad van deze redeneeringen gevolgd; en
het was natuurlijk, dat hij nu, abnormali
teit-vergeten, protesteerde tegen de con
clusie. Zeggende:
Maar mijnheer Drinkwater! Hoe kunt
u dat zeggen! Ik heb toch ln de eerste
plaats geschreven, dat het hier alleen om
de waarheid ging; dat u mij nog uitdruk
kelijk had meegedeeld, dat ik die vóór
alles moest vermelden
Henri maakte een pauze, en keek den
grooten chef Instemming-vragend aan.
Tot zijn schrik zag hij, hoe het gelaat van
dezen ln tegendeel geheel verijsde. Inder
daad; dat was toch wel het toppunt van
onbeschaamdheid! Die sinjeur had ook de
hoofdredactie gehoond, maar alweder
overeenkomstig de nobele Drinkwater-
tradltle daarover had hij niet gespro
ken; zoo iets was bestemd, pas aan het
slot van het requisitoir, als een op-zich-
zelf ternauwernood opgemerkt onhebbe-
iijkheidje te worden vermeld, alleen in
zooverre van belang, dat het de kwade
overigens onbelangrijke gezindheid van
(Wordt vervolgd)
