ALADDIN EN DE TOOVERFLUIT.
Hoest en Verkoudheid
WICKS
LEIDSCH DAGBLAD - Vierde Blad
Vrijdag 4 Novemler
BRIEVEN UIT BERLIJN.
RADI0PR0GRAMMI
schatting van de slavernij al meer en
meer op den voorgrond bracht. Hier begon
de strijd tusschen de Noordelijke en Zui
delijke Staten, welke onder Abraham Lin
coln tot een burgeroorlog sou lelden.
Vice-president Milliard Fillmore
die 7 Januari 1800 te Summerhll In New
Jersey was geboren werd nu president.
Fillmore, van nederige afkomst, was m
zijn Jeugd wolspinner geweest, had op ziln
negentiende Jaar de aandacht van een
rechter getrokken door zijn scherpzinnig
heid. Men Het hem studeeren; hij werd
advocaat en eindelijk afgevaardigde ln
het Congres. Fillmore behoorde tot de
middelmatige Amerlkaansche politici, die
tot het hoogste ambt In de republiek wor
den geroepen omdat, op dit moment, een
bekwamer man ontbrak. De toestanden ln
Callfornlë. waarheen duizenden en duizen
den trokken uit alle deelen van de wereld;
waar moord en doodslag aan de orde van
den dag waren, waar de wetten werden
genegeerd, zelfmoord dagelijks voorkwam
maakten een Ingrijpen noodlg. En de In
dianen, ziende hoe de blanken op elkaar
botsten en elkaar uitmoordden, kwamen
op het oorlogspad en menige scalp van
den witten man werd bult gemaakt.
Dan hield een andere belangrijke aan
gelegenheid de regeering bezig. nl. de
landengte van Panama. Voorgesteld was
het maken ven een spoorbaan door Cen-
traal-Amerlka, onder bescherming van 'n
verdrag met New Granada, waarbij de
neutraliteit van de landengte van en de
souverelne rechten van New Granada cTp
dit gebied werden verzekerd. Toen reeds
begon men te denken aan het graven van
een kanaal door meergenoemde landengte.
En Amerika, dat zich zoo langzamerhand
begon te voelen, keek naar Cuba. nog altijd
ln het bezit van Spanje Onder Fillmore's
regeering werd de animositeit tusschen
Zuid en Noord al grooter en grooter.
HIJ trad af In 1853 om plaats te maken
voor Franklin Pierce, die 23 No-
vemljer 1804 te Hlllborough in New Hamp
shire was geboren. Een krachtige verde
diger van de democraten en de principes
van het Zuiden, brigadier ln den Mexl-
caanschen oorlog. Een betrekkelijke rust
heerschte onder zijn regeering, al trad de
afschaffing van de slavernij al meer en
meer op den voorgrond.
Nog eenmaal wisten de Zuidelijken hun
eandldaat Buchanan te doen zegevieren
toen Pierce ln 1853 aftrad.
James Buchanan, die 23 April
1791 te Cove Gap In Pennsylvania was
geboren behaalde bij de verkiezing ln 1858
1.927.995 stemmen teven John C. Fremont,
de republikein 1.391,555. Buchanan, advo
caat. lid van de wetgevende macht ln den
staat waar hij was geboren, uitnemend
debater, eerst gezant te Petersburg, later
te Londen was een verklaarde voorstan
der van de slavernij. Maar bij zijn optre
den als president vielen de symptomen
van de algemeene verbrokkeling duldelHk
waar te nemen. Waar de blanken tegen
elkaar optraden, waar ln Kansas reeds
een burgeroorlog woedde, daar was het
te verwachten dat de Indianen weer op
het oorlogspad kwamen en samenzwerin
gen onder de negers ln het Zuiden niet tot
de zeldzaamheden behoorden.
Buchanan was de laatste president der
Zuidelijken, want op den 4en November
1860 werd Abraham Lincoln de
groote bestrijder der slavernij met een
meerderheid van bUna 500.000 stemmen
tot president gekozen.
Abraham Lincoln, een der groote figuren
van Amerika was op den 12en Februari
1899 bij Hodgenvllle In Kentucky geboren.
Hli was van nederige afkomst, had ln
zijn Jeugd de kwellingen van de armoede
gevoeld Hll had allerlei baantjes om aan
den kost te komen, was landarbeider,
schipper en oefende zich dag en nacht.
Hll studeerde ln ziln eentje rechten en
hl1 werd advocaat. HIJ was een man van
weinig woorden, meer van de daad. Een
eerlijk oprecht mensch, geloovlg, geestig,
wat stroef in zijn bewegingen, lang en
mager, wat onhandig, Iemand die niet
het gevaar of tegenspoed ontliep. Soms
verzachtte een glimlach de strenge trek
ken van deze groote persoonlijkheid.
Na ziin optreden toen de negen Zuide
lijke Staten zich afscheidden van de Unie
begpn de burgeroorlog die vier Jaar
duurde en het hartebloed van Amerika
heeft gekost. Het Noorden won den strijd,
welke ruim 600 990 menschenlevens heeft
gekost en de schuld van de Vereenlgde
Staten met 3 milliard dollars vermeer
derde Weinige dagen na de capitulatie
van den Zuldelllken generaal Lee werd
Lincoln op den 14en Anrll 1865 in den
Ford-schouwburg te Washington door
een pistoolschot gedood. De moordenaar
werd 26 Aoril daaropvolgende door ser-
genat Boston Corbett te Frederichsburg
In Virginia, waarheen hij was gevlucht
doodgeschoten.
Andrew Johnson, de vlce-nre-
sident, geboren 29 December 1808 te Ra
leigh ln Noord-Carolina, volgde hem oo.
Een dag na den moord op Lincoln legde
hli den eed af. Hll toonde zich toen een j
geducht rechter tegenover de verraders
van het Zuiden, zooals hll het noemde.
Verraad was een misdaad en tegenover de
groote misleide massa kon men mede-
lilden. genade, verzoening toooen. tegen
over de echte verraders, die hadden ge- 1
poogd het leven van de natie te vernietl- i
gen wilde hll zeggen: „gil zult de strengste
straf voor uw misdaad ondergaan." John-
son was vroeger kleermaker geweest, ziin
opvoeding was gebrekkig, maar ziin liver,
ziin kennis van de aangelegenheden had
den hem on de eerste rii der nolitici van
ziin land gebracht. Hij moest als president
de schade trachten te herstellen door den i
burgeroorlog veroorzaakt. In zijn regee- I
ringsperlode zien wli den val van het
Mexieaansche keizerrijk en het ontreden
van de Ku-Klux-Klan. Hii trad af om
plaats te maken voor generaal Grant, die
als renuhllkeinsch cand'daat met 'n groote
meerderheid werd gekozen. Johnson is 31
Ju'l 1875 gestorven.
Ulvsses Simpson Grant
was 27 Anrll 1822 te Pont Plessant in Ohio
gphoren. waar ziin vader leerlooier was. D$ j
militaire dienst, trok hem aan en in den
burgeroorlog werd hli onnerhevelhebber, j
d<„ de Noord°Hlken tot de orerwlnn'ng
leidde, Tildens ziln regeering heeon de
enorme ontwikkeling van de Vereenlgde j
P'sffln Nng onder Johnson had de Unie in
1897 Alaska van Rusland gekocht en in
I860 werd de eerste snnorwee welke den
Atiantlschen met den Orooten Oceaan ver-
b'ndt geonenri, Mpt Engeland werd de
Alahamakwestle geregeld Engeland werd
tot een schadeloosstelling van vliftien en
een half mUlloen dollars veroordeeld door
een scheidsgerecht omdat het In den bur
geroorlog de Zuldelllken met kruisers had
gesteund. Corruptie en oneerlijkheid onder
zijn ambtenaren waartegen Grant zich
niet krachtig genoeg verzette, was oorzaak
van een algemeene ontevredenheid, welke
den president dwong tot aftreden. Grant
stierf 23 Juli 1885.
De achttiende president was Ruther
ford Richard Hayes, republi
kein, die 4 October 1822 te Delaware In
Ohio was geboren en de zoon van een
koopman was. HU was vroeger gouverneur
van Ohio geweest. HIJ had evenals Taylor,
Pierce en Grant ln den Mexicaanschen
oorlog gevochten en behoorde tot de vele
advocaten, die het tot president brachten.
Van veel beteekenis Is zijn regeering niet
geweest HIJ werd ln 1881 vervangen door
Garfield.
James Abraham Garfield,
die 19 November 1831 was geboren te
Oranje Turnshop In Ohio, waar zijn vader
onderwijzer was, had ln den burgeroorlog
gevochten aan den kant der afschaffers
van de slavernij. HIJ was advocaat toen hij
president werd. Evenals zijn voorganger
verzette hij zich tegen het maken van het
Panamakanaal door een Europeesche on
derneming, welke hij ln strijd achtte met
de Monroeleer- Ondanks zijn protest werd
aan den bouw van het kanaal begonnen.
Garfield, maakte, nadat hij de eed had af
gelegd op den 4den Maart 1831, een mooi
gebaar. HIJ ging naar zijn moeder en kuste
haar.
I Nog geen vier maanden daarna op
den 2den Juli werd ln 't Pennsylvania-
Railroad Depot te Washington op hem ge
schoten door een verloopen type Charles
Jules Guiteau. Garfield stierf aan zijn
wonde op den 19den September 1881 te
Elberon. te New Jersey, waarheen men
hem had gebracht. De moordenaar werd
daarop 30 Juni 1832 opgehangen.
Chester A Arthur, de vice-presi
dent volgde hem op. HIJ was 5 Oct. 1830
te Fairfield in Vermount geboren en even
als zijn voorgangers republikein. Onder
zijn regeering zag de republiek een groo-
ten flnancieelen vooruitgang welke de
meerderheid van het Congres noopte tegen
de gevoelens van den president ln om de
invoerrechten belangrijk te verminderen.
In 1885 kregen de democraten eindelijk
weer de meerderheid doordien Grover
Cleveland met een meerderheid van ruim
I 60.000 stemmen het won van den republi-
keinschen candidaat James O. Blalne.
Grover Cleveland was 18
Maart 1837 te Caldwell in New Jersey ge
boren, advocaat en een zeer geloovlg
man. Toen hl) den eed had afgelegd, kuste
hij den geopenden bijbel en raakte met
zijn lippen Psalm 62 aan.
Zoo langzamerhand waren de democra
ten de vertegenwoordigers geworden van
de liberale economische beginselen, terwijl
de republikeinen meer de conservatieve
principes beleden. De republikeinen waren
voorstanders van protectie, de democraten
waren voor den vrijhandel.
In 1888 gelukte het de republikeinen
Cleveland te doen vallen en Benjamin
Harrison werd gekozen.
Benjamin Harrison, de 23ste
president, was 20 Augustus 1833 te
North Bend in Ohio geboren, was advocaat
en strijder in den burgeroorlog. Van hun
meerderheid wisten de republikeinen ge
bruik te maken om in 1890 hooge invoer
rechten te heffen van Europeesche pro
ducten, naar de ontwerper Mac-Kinley-
tarlef genoemd. Maar een crisis ln handel
en nijverheid bracht In 1893 Cleveland
weer aan het bewind.
Zijn tweede regeerlngsperlode duurde tot
1897 toen de republikeinen het weder won
nen dank zij de onderlinge twist onder de
democraten over de muntkwestle. Bryan
was het hoofd der zllverdemocraten, Mac
Kinley dat der sound-money republikei
nen en een deel der demoraten.
M a c K 1 n 1 e y, 29 Augustus 1843 te
Niles in Ohio geboren, werd in 1897 pre
sident. Nauwelijks was hij gekozen of een
hevige tarlevenoorlog met Europa begon
en de Amerikaansche markten werden
voor de Amerikaansche waren veroverd. In
1898 brak onder zijn regeering de oorlog
met Spanje uit, welke eindigde 10 Dec. van
het zelfde jaar door den vrede van Parijs,
waardoor de Unie Cuba, Portorico en ce
Phillppljnen kreeg.
Mac Kinley werd 6 September 1901 in
the „Temple of Music" van de Pan-Ameri-
kaansche expositie te Buffelo neergesto
ken door Louis Czolgonz, die zijn leven
eindigde op 29 October 1901 op den elec-
trlschen stoel. Kinley stierf 14 September
in het huls van John G. Milborn te
Buffalo.
We zijn geleidelijk op zeer bekend ter
rein gekomen en kunnen daarom kort zijn.
Theodore Roosevelt, geboren
27 Oct. 1858 te New York City en van Hol-
landsche afkomst, publicist en verwoed
strijder in den oorlog met Spanje, werd
zijn opvolger. Hij was de bemiddelaar tus
schen Rusland en Japan en bracht den
vrede tot stand. Hij trad af na ruim zeven
jaar te hebben geregeerd, in 1909. Hij
stierf 6 Juni 1919.
Willam HowardTaft geboren
15 September 1857 te Clncinnatie volgde
hem op. Hij trad in 1913 al en stierf twee
jaar geleden.
De democraat WoodrowWilson,
volgde. Hij was 28 Nov. 1856 te Stauntch
ln Virginië geboren. Zijn houding in den
wereldoorlog, toen in 1917 den oorlog te
gen Duitschland en Oostenrijk werd ver
klaard, behoeft niet verder te worden ge
releveerd evenmin als zijn persoonlijk
deelnemen aan het tot stand komen van
den vrede van Versailles. HIJ trad in 1920
af en stierf ln 1924.
Zijn opvolger WarrenGamaliel
Harding geboren 2 November 1865
nabij Blooming Grove in Ohio, riep No
vember 1921 de conferentie tot beperking
van de bewapening te Washington bijeen.
Hij stierf op een dienstreis op den 2den
Augustus 1923.
Calvin Coolidge, toen reeds
vice-president, op 4 Juli 1872 geboren,
werd president tot 1929.
Hebert Hoover, 10 Augustus 1874
geboren, volgde hem op en deze strijdt
thans met Roosevelt om het president
schap. J. SCHAAP.
RECLAME.
worden spoedig onderdrukt door keel en
borst met Vicks VapoRub in te wrijven.
Deze verdampende zalf
werkt als een ouderwetsch
papmiddel en tevens als een
modern iahaleertoestel.
v VapoRub
9455
T KAN VERKEEREN
(Van onzen correspondent).
Het Duitsche volk staat weer eens aan
den vooravond van groote verkiezingen.
Het zal op 6 November a.s. voor de tweede
maal ln dit Jaar een Rijksdag moeten
kiezen, nadat de onlangs gekozene reeds
ln den loop van dentweeden zittings
dag door de rijksregeering naar huis ge
zonden werd.
Luistert men hier te lande onder de
menschen rond. dan merkt men al gauw,
dat al dit politieke gedoe begint te ver
velen en dat men zich afvraagt, waar de
verstandige leiders zitten, die het niet od
dikke woorden, maar od flksche daden
laten aankomen. Het tegenwoordige Duit
sche rilkskabinet scheen ln de eerste weken
van zijn optreden zulk een energiek stel
mannen, en de bijna onverschillige ma
nier. waarop deze regeering met haar
politieke tegenstanders omging, was van
menscbellik standpunt gezien wellicht niet
svmoathiek, maar naar het ons hier
toescheen: gewpttled ln de zeer kritieke
tilden, die het Duitsche volk nu eenmaal
doormaakt. Ten slotte ls het vaderland
belangriiker dan de verdienstelijkste mi
nister. Daarom berustten de massa's hier
te lande er in, dat mannen als dr. Briining
en generaal Gröner. en de socialisten
Otto Braun en Carl Severing od onzachte
wijze uit hun machtsnosities ln het RUk
en ln Pruisen verwilderd worden om
dat men hoopte, dat de blijkbaar hoogst
energieke nieuwe regeerders door radicale
maatregelen wat lucht ln de onhoudbare
politieke bedomotheid zouden brengen. Nu
men na vier maanden „nieuw regime" tot
de ontdekking gekomen Is, dat er eigenlllk
bitter weinig is veranderd, dat veel slech
ter, weinig beter geworden ls, dat alle
regeeringsDlannen od bluf gebaseerd wa
ren en het aantal werkloozen alweer ge
vaarlijk aan het stiieen ls, begint een
katerstemming, die door de éches der
regeering op het gebied van de buiten
landsche politiek nog aangewakkerd
wordt.
De gemiddelde Duitscher, die nog niet
ln een of ander radicaal vaarwater ge
raakt ls, begint te bemerken, dat zijn
vaderland er weer eens in geslaagd ls. zich
in het buitenland onbemind te maken;
en dat in een tijd, waarin Duitschland
zulke wrijvingen minder dan ooit ver
dragen kan
Over buitenlandsche politiek wordt de
lezer in dit land na den oorlog zeer slecht
mgelleht. Er zijn wel groote Duitsche bla
den, die over uitstekende buitenlandsche
corresoondenten beschikken; maar deze
heeren moeten zich tot korte telegrammen
en hoogstens een tot tweemalen per
maand een even korten brief beperken.
De Duitsche bladen geven niet half zoo
veel papier als de Nederlandsche, de
Skandlnavische of de Angelsaksische. Ze
zijn op weinige uitzonderingen na
(„Frankfurter Zeltung", „Deutsche Allge-
meine Zeitung", „Völkischer Beobachter"
e.a.) zeer klein van formaat en tamelHk
goed van advertenties voorzien, zoodat
voor den eigenlijken- tekst niet al te veel
plaats overblijft. En die plaats wordt dan
nog in hoofdzaak door de binnenlandsche
politiek en door overal gelijkluidende be
richten van de correspondentiebureaux
ingenomen. Het gevolg daarvan is, dat de
Duitscher zelden of nooit eerlijk te lezen
krijgt, hoe men over hem en zijn land in
het buitenland denkt. Komt het zoo nu
en dan gelijk in deze dagen tot een
zeer gespannen verhouding en zelfs tot
antl-Dultsche buitenlandsche uitingen,
dan is de Duitsche krantenlezer, dien men
zooiets natuurlijk niet langer verzwijgen
kan, uiterst verrast en stellig overtuigd,
het recht aan zijn zijde te hebben.
Zoo heb ik vastgesteld, dat de Duit
scher volstrekt niet begrijpt, waarom
„plotseling" in Denemarken en Zweden, in
Zwitserland en Nederland de stemming
Jegens Duitschland beneden het nulpunt
gezonken ls. Van Polen, Frankrijk, België
en Tslecho-Slowakije (om bij naaste buren
te blijven) was hij niet anders gewend.
Maar van Nederland! Het „stammes-
verwandte" volk, met zijn elgenlijk-Dult-
sche taal, die men „uitstekend verstaat
als men een beetje plat-Duitsch kan"!
Nederland, dat tijdens den oorlog zoo
mooi neutraal gebleven is, dat „aan
Duitschland zooveel verdiend heeft"
Het land van „Willemienchen", met z'n
oorspronkelijk Duitschen prins-gemaal en
dat steeds zijn meeste landbouw-, veeteelt
en veredelingsproducten naar Duitsch
land heeft kunnen afzetten.
En dat kleine Nederland is boos! Wil
gaan boycotteeren? Weigert met onze
commissies te onderhandelen? Weigert
onze handelsreizigers te ontvangen? Wei
gert Dultsohe producten te koopen?
Men ls hier eenlgszins versteld over dit
alles, ook wel geërgerd en geneigd tot een
beetje hoonen.
„Men begrijpt bij jullie thuis blijkbaar
altijd nog niet, hoe jammerlijk de toe
standen bij ons zijn", zei me dezer dagen
een jegens Nederland steeds uiterst wel
willend gezinde Duitscher. .Anders kan
lk me dit domme verzet niet voorstellen.
De Hollander ls altijd een zoo nuchtere
zakenman geweest. Vanwaar nu Ineens
deze onverstandige opwinding, waarbij
hij tenslotte toch aan het kortste end zal
trekken? Nederland begint zelf met con
tingenten voor zijn Invoer en verwijt ons
nu, dat wij, ten einde raad, hetzelfde
gaan doen. En kon men het nu niet na
onderhandelen ééns worden? Was het nu
noodig, ons zóó voor den kop te stooten?"
Ik tracht hier, alle Nederlandsche argu
menten Ingang te doen vinden, maar ont
dek slechts bij uitzondering Duitschers,
die Iets voor ons standpunt gevoelen. En
bij de tegenwoordige rijksregeering is be
grip voor onze houding zeker het aller
minst te ontdekken. Het gevolg van een
en ander ls natuurlijk, dat Duitschland
en Nederland verder dan ooit van elkaar
staan, ofschoon ze toch zooveel gemeen
schappelijke belangen, neigingen en ka
rakter eigenschappen bezitten.
Het ls noodig en nuttig, dat de diverse
Nederlandsch-Duitsche Vereenigingen en
Deutsch-Niederlandisehe Gesellschaften,
die zich tot nu toe in hoofdzaak met
„cultureele" dingen bezig gehouden heb
ben, nu ook eens belangstelling voor deze
wederzijdsche ontstemming als gevolg van
economische strijd-kwesties gaan toonen.
Want zoolang we het met Duitschland
over in- en uitvoer niet eens worden, Is
van „cultureele banden" niet al te veel
meer te verwachten. Het is mij bekend,
dat van eenige „Deutsch-Niederlandisehe
Gesellschafte" in het Ruhrgebied thans
een actie uitgaat om te komen tot een
Duitsch-Hollandsche bijeenkomst, waarbij
men hoopt van Nederlandsche zijde den
heer dr. H. Colijn als spreker te krijgen.
Elke poging om in deze gespannen tijden
belde volkeren weer tot toenadering te
brengen, moet met warmte worden toe
gejuicht.
Over deze toenadering is ook gesproken
op het dertiende congres van den „Ne
der landschen Bond ln Duitschland" dat
ditmaal te Essen plaats had en dat ik
helaas niet in de gelegenheid was bij te
wonen. Uit berichten van mijn collega's
lees ik lntusschen, dat het een somber
congres geweest is, waarbij uitsluitend
over den nood van onze landgenooten in
Duitschland gesproken is. Inderdaad, dat
kan ik bevestigen. Nood, bittere nood
heerscht in duizenden van deze gezinnen,
en het is een prachtig werk van dezen
„Nederlandschen Bond in Duitschland", ln
samenwerking met zijn Steuncomité in
Nederland en Nederlandsche regeerings-
organen reeds vele honderden ondervoe
de of zieke kinderen uit deze gezinnen
eenige weken naar het vaderland overge
bracht te hebben om daar op nun verhaal
te komen.
Men werkt hier met het bekende stelsel
der tijdelijke „pleegouders", dat veel
beter is dan de onderbrenging in meestal
veel te dure vacantiekolonies, die onze
arme landgenoot] es uit Duitschland, die
ook nog dure spoorkaartjes bekostigen
moeten, nu eenmaal niet betalen kunnen.
Ik hoop van harte, dat mijn lezers, die
zeker het hart op de rechte plaats heb
ben, ook in de naaste toekomst dit werk
der barmhartigheid, dat door den oud
bondsvoorzitter luitenant-generaal b. d.
jhr. E. J. M. Wittert geleid wordt, hetzij
met geldelijke bijdragen dan wel door het
opnemen van „pleegkinderen" steunen
zullen. Niet alleen uit overwegingen van
internationale menschelijkheid, niet al
leen, omdat men na zooveel Duitsche,
Oostenrijksche, Belgische, Hongaarsche
kinderen gered te hebben nu ook Iets
voor kleuters van eigen nationaliteit wil
aoen; maar vooral ook om iets waaraan
men stellig niet gedacht heeft; om uiting
te geven aan bewondering en erkentelijk
heid voor de arme ouders dezer onder
voede kinderen, die tientallen Jaren in
den vreemde hun vaderland trouw geble
ven zijn, die ondanks hun armoede het
geld voor Nederlandsche Vereenlglng en
Bond opgebracht hebben, die elk vrij
uurtje er voor over hadden nieuwe aan
hangers voor deze nationale beweging te
winnen, die er te voet en per fiets op
uittrokken, hun Zondagen offerden, om
te werven voor Nederland I
Nu zijn hun kinderen zwak en ziek.
Ik geloot, dat er weinig landgenooten
in Nederland zullen zijn die, dit wetende
VOOR ZATERDAG 5 NOV
HILVERSUM, 296 M. - VARA.^
10.00 voorm. VPRO, 7.00 nam 1
8.00: Gramofoonpl. 10.00- wT
ding 10.15: Voor Arb. ln"der
bedrijven: „De Flierefluiters" en pi
(voordracht) 12.00: „De Note.J
o. L v. D. Wins en Gramofoonn j.
Gramofoonpl. 2.50: J. W Sleef
werd lk socialist" 3.10: OrgeUvl
3.50: Muzikale causerie <ir
houders Radio Comité 4 50- Gri-
platen 5.40: Literaire causerie ji
Jong 6.00: Zang door „De wij
0. 1. v. P.Tiggers 6.30: „De r l
ters" 7.00: VRO. 8 00: Boml
m. m. v. „De Dorpsbarbier", n,F
fluiters", VARA-tooneel o. 1. J
Cappellen, J. Brookhouse MacCarl
gel), A. de Vries (toesoraaki enl
en Van Lier (zang), VARA-KlelnJ
1. v. P. Duchant Circa 10 30: tl
11.0012.00: Gramofoonpl. 1
Huizen. 1875 M. KRO-Uitzendiisl
5.00: HIRO. 8 00—9 15 en lo.J
mofoonpl. 11.3012 00: GodJl
uurtje 12.151.45: TrioconcertT
Voor de jeugd 2 30: Kinderuurl
HIRO 5.00: Gramofoonpl. 51
zing 5.30: Gramofoonpl. 5?]
serie 6 40: Gramofoonpl. 710 L
7.45: Sportpraatje 8.00lovl
rette-Programma 9.009.15 VgT
I 9.15—9.30: Vaz Dlas loyj
Schlagermuziek.
Daventry, 1554 M. 10.35: Mr.J
ding 10.50: Tijdsein, Weerbeii-
11.05—11.20: Lezing 12.20: s<
Studio-orkest o. 1. V. Daines l Ojl
SDel R. New 1.502.30: Cr,-4
Grand-orkest 0. 1. v. Muscant 3Ï
orkest O. 1 v. Lewis 5.05: Oreel-J
Foort 5.35Kinderuur 6.20Be)
7.05: Welsh Intermezzo 7.25-
7.50: Pianorecital C. Baumer
Jack Payne en ziin Band 9 20: Bi
en lezing 9.40: Prijsvraag-hoorJ
10.10: „Fireworks", programma nl
orkest, koor en solisten 0. 1. v. S Rl
10.55: Lezing 11.001220: f
muziek door Ambroso en ziln Bat
Parijs „Radio-Paris", 1724 M,
Gramofoonpl. 9.20: Concert-1
4 05: Concert d. h. Omroeporkest
Concert 9.05: Literair-muziki-,
gramma.
Kalundborg. 1153 M. 11.20-1
eert uit Rest. „Wivex" 1.502?!
mofoonpl. 2.50—4.50; Concert 1:
Omroeporkest o. 1. v. Reesen. m
solisten 7.20; Beethoven's Fri
sonate F gr. t„ op. 24 (viool et
door F. Henriques en F. Jensen-
Moderne muziek door L. Preil's i
8 35: Vroollike uitzending 91
Vervolg concert 10 2011.35:1
ziek o. 1. v. Sld Merriman.
Langenberg, 473 M. 6 25—1?
mofoonpl. 12.201 60: Concert
Wolf m. m. v. H. Böhmer (altl
Grape (piano) 1.552.45: Grn
platen 4.205.35: Koor- en solist
eert 7.20: Vroollike avond uit
acker m. m. v. orkest en solisten
Görlich 8.20: Radlo-tooneel -
Populair concert 11.5012 20:
muziek (Gramofoonnl.).
Rome, 441 M. 8 05; Orkesteon
1. v. Andrea Marchesini.
Brussel, 508 en 338 M. 508 M.:
Max Alexvs' orkest 5 20: Omrw
o. 1. v. Walnot 6.35: Zangvoordr?
6.50: Gramofoonpl. 8.20: Omroe-
o. 1. v Meulemans 8.35: Radlo-t
9.10: Vervolg concert 1030: 0
uit de Memlinc-zaal te Antwerp
338 M.: 12.20: Max Alexvs' orkest -
Omroeoorkest o. 1. v. Meulemans
en 6.50: Gramofoonnl. 8.20 0;
orkest m. m v. solisten o. 1. v. K
9.20: Vrooliik programma m. m
listen en orkest.
en lezende, en zelf in staat eenige
een kleuter uit Duitschland oo te n
niet bereid zullen ziln. generaal
te helpen bij zijn werk van barm.
held!
Want niet alleen het kind
ouders steunt men ook zijn land
warme uitingen van nationaal M
den vreemde. Deze half- of drlekwr
duitschte Nederlandsche kinderen
als goede Hollanders, die hun
hebben, naar huis terug, worden
der jeugdafdeelingen ln de Nee®
sche Vereenigingen, en later bon»
van de allerbeste soort, bondsWra
wie een man als minister De Vis»
5 jaren naar Duitschland overW»
hun od jubileumcongressen te ni
en hun moed in te spreken.
86. Stuur je vriend, de arend, met een brief en
een goudstaaf naar die menschen aan den anderen
kant van het Meer, bied als losprijs honderd van
die staven goud en je zult zien, met een paar dagen
zijn Je ouders hier." De arend was direct bereid, de
zending te volbrengen. Aladdin schreef, zooals de
koning hem geraden had, en reeds den volgenden
dag was de arend terug met de boodschap, dat alles
ln orde was en zijn ouders over een naar dagen
met een karavaan gebracht zouden worden.
87. En jawel, vier dagen later verscheen de kara
vaan op de door Aladdin afgesproken plaats. Alad
din wachtte haar al op. hij had zijn menschengf-
daante weer aangenomen, want de kabouters hadd»
hem gewaarschuwd dat de bezoekers ln aantoc
waren en hij kon moeilijk zoo'n lilliputter blij
Daar zag Aladdin zijn Vader en zijn Moeder, L
broertjes en zusjes, en hij wilde al direct op ze t
snellen „Neen, neen. jonge vriend," riep de hooi
man van de karavaan, „kom eerst met je ?o
staven voor den dag, en als je eerlijk handel
drijven, zul je je over mij niet te beklagen hebo
