PRESIDENTEN VAN DE
'EREENIGDE STATEN.
irgang
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 4 November 1932
Vierde Blad
No. 22278
Lerkiezingen voor het president-
He Vereenigde Staten in aantocht
n wij eens de vorige dragers van
de revue laten passeeren.
derdag 30 April 1789 werd
te Washington, ais pre-
,in de Vereenigde Staten plechtig
i ambt bevestigd. Hij was de eerste
Hf door zijn mede-afgevaardigden
raden April 1789 gekozen, nadat
nerika de onafhankelijkheid had
na een verwoeden strijd tegen
het moederland van voorheen,
'de persoon van Washington en
werk behoeft thans weinig te
eschreven, na alles wat over hem
Jen is vermeld, in het begin van
toen zijn tweehonderdste ge
werd herdacht.
|en 17den September 1796 trad
ton af, nadat hij bijna acht jaar
ambt had bekleed,
ivolger werd John Adams,
de verkiezing van 6 April 1789 tot
fldent was gekozen.
Adams, die 30 October 1735 te
in Massachusetts was geboren, was
I onderwijzer geweest, later advo-
lzijn studies aan de Harvard-Uni-
Ti Hij behoorde tot de beste spre-
I het Congres. Hij had menige op
to het buitenland uitgevoerd. Hij
ft van het congres te Parijs ge-
had Juli 1780 Amsterdam bezocht
[oiland een lening te sluiten, welke
i evenwel mislukten,
i verkiezing als president, in 1797,
voornaamste tegenstander Tho-
ëiferson geweest.
7 partijen vochten hier om den
De strijd ging tusschen de fede-
i en de democraten, tusschen de
Èe en de Fransche partij, tusschen
vóór alles een krachtige centrale
jg wenschten en hen, die opkwa-
(or de rechten van de afzonderlijke
en voor een beperking van de
van het centrale gezag. Aan de
jjde stond John Adams, aan de an-
Jefferson. De laatste voelde meer
nkrijk, zijn familie was uit Wales
g, terwijl het geslacht van Adams
was. Bij de verkiezing kreeg
S 71 stemmen, één meer dan de vol-
neerderheid, terwijl Jefferson drie
i minder kreeg. De laatste werd j
^-president.
ikkelijk was de taak van Adams
Iker niet. Er werd sterk tegen hem
erd en een oorlog met Frankrijk
Gelukkig dreef de onweerswolk
zij den president, die zich zeer
jlvend toonde. In zijn regeerings-
uT 6 26161 der regeering over-
Sü m"? het nog ni6t geheel vol-
Washington, de nieuwe hoofdstad
van de Unie.
1:1 J®31 trad hij af om plaats te maken
I T,h °m as Jefferson, die
13 April 1743 te Shadwell in Virginia was
geboren. Hij was de eerste president, die
door het volk werd gekozen.
Jefferson, advocaat, afgevaardigde in de
vertegenwoordiging van zijn geboorteland,
gezant te Parijs sterk voor de afscheiding
van Engeland, man van praktisch ver
stand, vinnig, koel, sceptisch tegenover
den godsdienst, met een krachtig vertrou
wen in de politieke rechtvaardigheid en de
rechten der menschheid, een der onder
teekenaars, evenals zijn voorganger van
de onafhankeüjkheid6-verklaring van 4
Juli 1776.
Toen Jefferson 4 Maart 1801 werd ge
ïnstalleerd was Adams afwezig, was uit
Washington verdwenen vóór de installatie
van zijn opvolger tegenover wien hij zich
altijd vijandig had getoond. De regeerings-
periode van Jefferson werd een succes
voor hem. Hij had de ODenbare schuld met
12 millioen verminderd,de inkomende
rechten verlaagd het grondgebied van de
Unie verdubbeld door zeer scherpzinnige
verdragen met Frankrijk en met de India
nen. In de onmetelijke vlakten tusschen
het Alleghany-gebergte en de Mississipi,
vroeger alleen door Indianen bewoond,
kwamen nu de kolonisaties der blanken.
Door den aankoop van Louisiana van
Frankrijk werd de weg naar den Stillen
Oceaan geopend.
- Herkozen in 1804,.nu met een grootere
meerderheid dan de eerste keer, werd Jef
ferson's tweede regeeringsperiode minder
rustig. Er dreigden onaangenaamheden
met Spanje en Engeland, dat in oorlog met
Frankrijk, zich het recht aanmatigde de
Amerikaansche schepen aan te houden en
te onderzoeken. Toen Jefferson aftrad was
de oorlog met Engeland nog niet uitgebro
ken maar dreigde. Hij vestigde zich te
Montecello, waar hij 4 Juli 1826 stierf, op
denzelfden dag als zijn oude tegenstan
der Adams.
James Madison was de vierde pre
sident. Hij was 16 Maart 1751 te Port Con-
vay in Virginia geboren, republikein, een
steun voor Jefferson, een scherp denker,
politicus met een breed inzicht, eenige ma
len minister onder zijn voorganger. Hij
werd gekozen met 112 stemmen tegen
Charles C. Pinckney, die ais federalist 47
stemmen kreeg.
Madison aanvaardde zijn ambt in een
crisisperiode: de landbouw kwijnde, de
visscherij vrijwel vervallen, de scheepvaart
liet te wenschen, de binnenlandsche han
del was zeer sterk verminderd, zoo niet
geheel vernietigd, de bultenlandsche han
del afgesneden. De vloot gedegradeerd tot
den dienst van kotters en kanonneer-
booten- De inkomsten uitgeput, de natie
verzwakt door twist en tweedracht en ani
mositeit, terwijl zij juist sterk moest zijn
met het oog op den dreigenden oorlog met
Engeland, welke oorlog dan ook in 1812
uitbrak. En twee jaar duurde.
Neen, de weg van den president ging
niet op roozen. Want ln het leger was de
discipline zeer zwak, er viel in het Noord-
Westen een geest van opstandigheid in het
leger waar te nemen. Madison werd ln
1812 herkozen met 128 stemmen tegen 89
op den federalist de Witt Clinton. Een
expeditie tegen de opstandige Indianen
was in dien tijd noodig.
In 1816 kwam James Monroe aan
het bewind. Hij was 28 April 1758 te Head
of Monroe's Creek in Virginia geboren en
van Schotsche afkomst. Ook hij was repu-
bllkein, die 183 stemmen op zich ver
eenigde tegen 34 op Rufus King.
Gedurende den onafhankelijkheidsoor
log had Monroe meegevochten, was ge
zant geweest te Parijs en na zijn terugkeer
uit Frankrijk, gouverneur van zijn geboor
teland. Hij was tijdens zijn verblijf te
Parijs zóó ingenomen met de principes van
de Fransche revolutie, dat hij. naar het
oordeel van Washington, de belangen van
zijn land had verwaarloosd en daarom
teruggeroepen werd. Maar in 1812 zien wij
hem weer te Parijs, waar hij onderhandelt
over den verkoop van Louisiana. Hij was
een rechtvaardig man, betrouwbaar, voor
zichten minder intellectueel dan zijn
voorgangers. Hij was degene die de in
dustrie, die zeer had geleden door de con
currentie van Engeland, bevorderde en
steunde.
Hij werd vooral bekend door zijn verkla
ring de Monroe-doctrine tijdens den
strijd der Spaansche koloniën tegen het
moederland (2 December 1823)- In zijn
verklaring kwam tot uitdrukking, dat een
uitbreiding van het politieke systeem der
Europeesche mogendheden in Amerika, de
Unie niet onverschillig kon laten, daar het
Amerikaansche vasteland niet meer het
voorwerp van kolonisatie door welke
Europeesche mogendheid dan ook kon
zijn. Amerika zou dan ook geen interven
tie van Europeesche mogendheden in de
aangelegenheden van Amerika dulden. De
Monroe-doctrine" heeft zich steeds laten
gelden, daar, waar de Europeesche mach
ten in Amerika meenden te moeten op
treden. Monroe bleef acht jaar aan de re
geering, trad in 1825 af en stierf 4 Juli
1831, juist vijf jaar later dan Adams en
Jefferson.
John Quincy Adams, de zoon van
den tweeden president werd zijn opvolger.
Ook hij was republikein, op den Hen Juli
1767 geboren te Quincy, evenals zijn vader,
eertijds gezant aan het Russische hof,
staatssecretaris onder President Monroe.
In zijn eerste toespraak tot het Congres
kon de nieuwe president verklaren, dat de
i bevolking van Noord-Amerika van vijf
millioen tot twaalf millioen zielen was toe
genomen en verdragen van vrede, vriend
schap en handel waren gesloten met de
voornaamste landen der wereld. Onder
zijn regeeringsperiode werd met heel veel
luister de vijftigste Jaardag van de onaf
hankelijkheidsverklaring van de Unie ge
vierd, op den zelfden dag. waarop Adams
en Jefferson, de opsteller der verklaring,
stierven.
Ondanks zijn vele pogingen werd Adams
niet herkozen. Hij moest voor den demo
craat generaal Andrew Jackson wij
ken. Deze was de held van New Orleans en
Florida in den Indianen-oorlog, op 15
Maart 1767 te Union County, North Caro
lina geboren, zoon van een Ier en klein
zoon van een linnenkoopman te Ulster.
Zijn vader was vijf dagen na zijn ge
boorte gestorven en zijn moeder bleef ln
kommervolle omstandigheden achter. Hij
zou eerst geestelijke worden, maar de on
afhankelijkheidsoorlog maakte hem tot sol
daat Op den 6den Augustus 1780 vocht hij
als dertienjarige jongen mede ln den slag
te Rocky Mount. Hier stierf zijn oudste
broeder en spoedig daarna zijn andere
broeder, gewond door een Britsch officier,
die hem met een sabel had neergeslagen,
toen zijn gevangene weigerde zijn huisbe
diende te worden. Ook Andrew was een
gevangene en zijn moeder stierf op weg
naar de gevangenis om de Engelschen te
smeeken haar eenigen nog overgebleven
zoon vrij te laten. Na den oorlog werd hij
student in de rechtene vervolgens afgevaar
dlgde. In zijn regeeringsperiode valt de
opstand der Seminola-Indianen, die de
Amerikanen heel veel last veroorzaakte.
Met Engeland werd toen een handelsver
drag geteekend. waarbij de Britsche havens
in West-Indie en Zuid-Amerika werden
opengesteld voor Amerikaansche schepen,
terwijl de Noord-Amerikaansche havens
vrij werden voor de Britsche schepen uit
deze havens komende. Op hem werd op
29 Januari 1835 door een huisschilder Ri
chard Lawrence een schot gelost in het
Capitool te Washington dat zijn doel miste.
Jackson trad in 1837 af. stierf 8 Juni 1845
als senator in het Congres.
Zijn opvolger was Marti van Buren,
zoon van een boer van Nederlandsche af
komst, 5 December 1782 te Klnderhook in
New-Jersey geboren, vijf dagen na het tee
kenen van het voorloopige vredesverdrag
tusschen Engeland en de voormalige Ame
rikaansche koloniën.
Hij was een uitstekend spreker, een po
liticus, niet vrij van de lust om te intri
geeren als hij het noodig vond, geschikt
bestuurder, uitnemend ambtenaar, rustig
man, niet gauw uit het veld geslagen, in
1815 atterney-generaal, tot 1828 afgevaar
digde in den Senaat, toen gouverneur van
New-York en in 1829 staatssecretaris on
der Jackson. Hij werd in 1831 benoemd tot
gezant te Londen, doch deze benoeming
werd door den Senaat niet goedgekeurd. In
1832 werd hij vice-president en in 1837 door
de democratische meerderheid tot presi
dent gekozen. Zijn regeering kenmerkte
zich door een geweldigen achteruitgang
van zaken, door een financleele crisis en
een opstandige beweging te New-York we
gens de duurte van het brood. En ln het
buitenland waren er weer wrijvingen met
Engeland, ln verband met Canada. De po
gingen der democraten om hem te herkie
zen. mislukten.
Want William Henry Harrison,
geboren 9 Februari 1773 te Berkeley ln
Virginia, werd ln 1841 gekozen met 234
stemmen tegen 69 op Van Buren, die 24
Juli 1862 stierf.
Harrison wordt een whig genoemd, had
in het leger bij de artillerie gediend, was
gouverneur van Indiana geweest en had
zich onderschelden in den tweeden oorlog
met Engeland, toen hij een gecomblneer-
den aanval van Britten en Indianen bij
Detroit afweerde. Van zijn regeering valt
weinig te zeggen .want reeds een maand
na zijn installatie, overleed hij aan long
ontsteking op 4 April 1841.
De vice-president, de democraat John
Tyler volgde hem op. Hij was 29 Maart te
Greenway in Virginia geboren en was ad
vocaat toen hij tot vice-president werd ge
kozen. Hij had dadelijk een heftlgen strijd
te voeren met het Congres ln verband met
het recht van veto, dat hij reeds tal vair
malen had toegepast. Van veel beteekenis
was overigens zijn regeering niet en toen,
eindelijk, het uur van scheiden kwam,
dacht niemand aan een herkiezing.
James Knox Polk, van Schotscho
afkomst, geboren 2 November 1795 nabij
Pineville in Noord-Carolina volgde hem op.
Hij vond het land ln betere condldties dan
vele jaren te voren. Handel en Industrie
waren vooruitgegaan. Hij was een krach
tige voorstander van de annexatie van
Texas, dat zich reeds ln 1116 van Mexico
had afgescheiden. De inlijving van Texas
bij de Amerikaansche Unie had plaats in
1845 en had den oorlog met Mexico tot
gevolg, welke oorlog van 1846 tot 1848
duurde en met den vrede van Guadeloupe
Hidalgo eindigde, waarbij niet alleen Texas
tot aan Rio Grande, maar ook Nieuw
Mexico. Arlazoria en Californlë aan de
Vereenigde Staten kwamen. Dat alles ge
schiedde ln de regeeringsperiode van Polk.
En nog een belangrijke gebeurtenis had
onder diens regeering plaats. In 1848 ont
dekte een zekere Sutter ln Californlë goud.
De goudkoorts greep velen aan. De groote
trek der goud- en gelukzoekers naar het
Westen, naar de eens zoo woeste en bijna
ontoegankelijke streken begon. Polk bleef
tot 1849 aan het bewind, opgevolgd door
den whig Rachary Taylor, den 12den
president,
Generaal Taylor, 24 November 1784 te
New Orange, in Virginia geboren, had ^ch
in den Mexicaanschen oorlog onderschei
den. In zijn korte regeeringsperiode
want ruim een jaar na het aanvaarden
van zijn ambt stierf hij op 9 Juli 1850
werd reeds de spanning tusschen Noord
en Zuid over de slavernij voelbaar. En
in dien tijd verscheen de beroemde „Hut
van Oom Tom" door mrs. Beecher Stowe,
die de gruwelijkheden onder de slaven
blootlegde en het vraagstuk van de af-
ME OUDE VENUS VAN MILO!
Tenus eens in den tegenwoordigen
tijd geleefd had
l filmster geen schijn van kans!
Venus van Milo eens in den te-
jmiigen tijd geleefd had, en (de
'tt mogen ons deze heiligschennis
jen!) werk gezocht had bij een Hol-
sch filmstudio, zou zij tevreden
i moeten zijn met een plaatsje op
ie lijst van „gezette vrouwen" die
[voor een figuratie-rolletje in aan-
6 komen. Het is alsof wij den re-
hooren zeggen: „Sorry, maar U
eh te dik!" En op haar wan-
naar den uitgang zou zij j aioer
pukken hebben geworpen op de be-
VENUS 1932.
°e Dittr,<!h als „Blonde Venus."
nijdenswaardige figuur van Mariene Die
trich haar moderne opvolgster, Para-
mount's gracieuze „Blonde Venus" in de
gelijknamige film.
De mode verandert nu eenmaal, in
schoonheid zoowel als in de bekleeding
daarvan. De uitverkorene van gisteren is
onherroepelijk de mollige dikzak van
morgen.
Venus zou een bijzonder groote bewon
dering hebben gehad voor de soepele ge
stalte van Mariene Dietrich. „De blonde
Venus" evenaart meer dan alle andere
sterren het moderne schoonheidsideaal,
zooals tal van Amerika's vooraanstaande
verklaard hebben.
Zij is 1 meter 78 lang en weegt 120
pond. Haar taille meet 75 centimeter,
terwijl „Venus de eerste" 22 centimeter
meer omvang had. De omvang van haar
buste bedraagt 95 centimeter, tegen 115
bij haar marmeren collega. Nog grooter
verschil komt in de omtrek van de heu
pen tot uiting. Mariene meet 102 centi
meter, Venus niet minder dan 128!
De beroemde schoonheid van de oud
heid moet dus voor haar concurrente, de
„Blonde Venus" het onderspit delven. Zij
was de Koningin van haar tijd, doch die
tijd is voorbij.
Het is jammer dat de beeltenis van de
Godin der Schoonheid ons niet in kleuren
is bewaard gebleven, anders hadden
zich nog andere punten van vergelijking
voorgedaan.
Was de Venus van Milo een blondine of
een brunette? Had zij rood of zwart haar?
Verschillende artisten, werkzaam voor
de Paramount studios hebben hevig ge
debatteerd over de vraag of de titel
„Blonde Venus" wel accuraat was. James
Montgomery Flagg. Leslie Trasher en
Neisa McMein vonden het idee van een
blonde Venus absurd. Russell Patterson
stemde voor rood. terwijl Alajalov en Rolfe
Armstrong de blondine verdedigden.
Flagg, Amerika's eerste illustrator, verde
digde de donkerlokkige Venus met veel
vuur. „Een blonde vrouw in Griekenland
is gewoon bespottelijk", vond hij, „stel
je voor: de blauwe Middellandsche Zee,
Griekenland's woeste bergen, en dan een
Venus met platinablond haar! Neen, ais
ik haar schilderen moest dan werd het
een donkere Venus. Tenminste voor het
ongeluk! Na het ongeluk zou ik haar met
spierwit haar geschilderd hebben."
„Welk ongeluk?" piekerde de intervie
wer, die zich tevergeefs probeerde te
herinneren wat hij als schooljongen van
Grieksche mythologie geweten had.
„Het ongeluk waarbij zij haar armen
verloor natuurlijk!" spotte Flagg.
Constantin Alajalov, de geestige carica
turist. die zich grooten naam verwierf
door zijn brillante omslacteekeningen voor
„Life" voelde veel voor het idee van een
blonde Venus.
„Ik zou haar gouden haar geven
blond met een rijke gouden glans. Een
oud goud, een goud, dat de warme zon
van vele eeuwen gekend heeft, en toch
de frischheid bezit van een fonkelnieuw
goudstuk. Mijn Venus heeft het gouden
haar dat de Italiaansclie primitieven voor
de achtergrond van hun fresco's ge
bruiken".
Na deze lyrische ontboezeming kwam
Josef von Sternberg, de regisseur en dus
de Heer en Meester van de „Blonde
Venus" met een wetenschappelijke ver
klaring.
„Venus", verklaarde hij, „is de droom
die iedere man zich droomt van de vol
maakte vrouw. Onverschillig of het in het
oude Griekenland is of in het jonge Ame
rika iedere man droomt zijn Venus als
een ideaal. Daarom vind ik, dat in dit
land en in deze eeuw, nu het algemeene
vrouwelijke schoonheidsideaal een blon
dine schijnt te zijn, een Venus behoort te
worden afgebeeld met honing-kleurig haar
en melkblanke huid.
Buitendien vindt mijn meening steun
in ethnologische feiten. De Grieken uit
den tijd van Pericles waren een ras van
Ariërs en familie van den zelfden stam
die toendertijd Middel-Europa en Scan
dinavië bewoonde. Eerst later mengde zich
dit ras met de donkerkleurige Romeinen
en Turken."
Na deze geleerdheid durfde niemand
meer iets te zeggen, en het is dus tot sa
tisfactie van alle blonde vrouwen uitge
maakt, dat een „Blonde Venus" het mo
derne schoonheidsideaal uitmaakt.
HOE HAROLD HAROLD WERD.
Een avontuur uit Harold Lloyd's carrière.
Geen scenario-schrijver ter wereld zou
een beter idee voor een ouderwetsche gooi
en smijtcomedie kunnen verzinnen dan de
klucht die Harold Lloyd maakte tot de
komiek met een wereldreputatie, en die
door het Noodlot zelf voor hem in scène
gezet werd.
Het was een mop van het allerlaagst
allooi. De hoofdrolspeler was volkomen
onbewust van wat er aanstonds zou ge
beuren. En wat er gebeurde was een ver
rassing, zoo overrompelend en bruut als
het in een smijter maar kan voorkomen.
Maar voor Harold Lloyd was het bijna
fataal geworden. En dat is waarom hij
zich een hoornen bril opzette en de be-
sluitelooze onhandige jongeman werd, die
in „Movie Crazy", zijn nieuwste film, van
het eene dwaze avontuur in het andere
rolt.
Jaren geleden was Harold Lloyd een
volkomen onbekende voor het bioscoop
publiek. Zeker, men kende hem als Lone
some Luke, een komiek met overgroote
schoenen, afzakkende broek en een raar
snorretje eigenlijk een zoutelooze imi
tatie van Charlie Chaplin, die in iedere
twee-acter waarin hij optrad, minstens
drie maal een roomtaart in zijn gezicht
gekwakt kreeg.
Op een dag hield Lonesome Luke een
bom ln zijn hand. De groote mop, waar
de comedie op uit moest draaien, was de
explosie van de bom. Dat zou een gewel
dige schlager worden, dachten de pro
ducers van het primitieve filmpje.
De bom. naar ieders meening een kun
stige Imitatie, verscheen ten tooneele als
deus ex machine Op het onverwachtste
explodeerde het ding met een ontzet-
tenden slag. De wanden van het studio
trilden Aan alle kanten stortten decors
in. Het glazen dak bezweek en stortte met
donderend geweld naar beneden. Werk
lieden en acteurs werden bedolven onder
het vallend puin.
RAAR MAAR WAAR.
Deze drie oude heeren zijn jeugdportretten van Harold Lloyd.
Lonesome Luke werd onder de puin-
hoopen uitgetrokken, en meer dood dan
levend naar een ziekenhuis getranspor
teerd. Drie dokters waren uren lang
koortsachtig in de weer om hem weer bij
kennis te brengen. Doch het duurde negen
maanden voor Lonesome Luke weer de
nude was.
De bom bleek intusschen een echte ge
weest te zijn, die voor een andere film
aangekocht was, en die per ongeluk onder
de nagemaakte verzeild was geraakt.
Lloyd vond dat de beste smijter waar
hij ooit in gespeeld had, en tevens de
laatste. Hij had er glad genoeg van. En
toen hij eindelijk het hospitaal kon ver
laten, had hij zijn plannen kant en klaar.
Geen afgezakt costuum en geen snorre-
baard meer, was zijn ultimatum. In het
vervolg zou hij het zonder die attributen
stellen en probeeren om toch grappig te
zijn. Zijn eenige hulpmiddel werd de
hoornen bril.
Het kostte mij, zoo vertelt Harold Lloyd,
heel veel moeite om een type te vinden
dat werkelijk persoonlijkheid had. Ten
laatste kreeg ik de ingeving dat ik met
geen andere „make-up" dan een bril alle
mogelijke typen zou kunnen spelen zon
der ln overdrijving te vervallen. Buiten
dien droeg geen enkele andere komiek die
in dien tijd voor de film speelde een bril,
zoodat ik misschien eindelijk de kans zou
krijgen de aandacht van het publiek te
trekken. Ik experimenteerde met alle mo
gelijke soorten brillen. Eerst werkten wij
«enigen tijd met een gouden bril, doch
eerst de hoornen bril gaf mij wat ik zocht.
WIJ hadden heel wat moeite om de direc
tie van Pathé te overtuigen van de at
tractie van deae nieuwigheid. De „Lone
some Luke" films hadden succes, en zij
voelden er niet veel voor met experimen
ten te beginnen. Pas toen wij een film
voltooid hadden stemden zij toe, en het
bleek al gauw dat wij geen ongelijk had
den. Van dat oogenblik is mijn carrière
eigenlijk op rolletjes gegaan.
In zijn jeugd had Harold er aardigheid
in zich op de dolste manieren te vermom
men, en daardoor kwam het dat men
hem als acteur altijd oude-mannenrollen
gaf. Op het plaatje ziet U eenige van zijn»
jeugdcreaties afgebeeld, rollen die hij op
zijn achttiende jaar speelde. Met wat
schmink en een pruik veranderde hij zich
zonder moeite in een woeste zeeroover van
50, een bezadigd staatsman van 60 of een
seniel Idiootje van 70.
HAROLD TLOYD's 350ste FILM!
„Movie Grazy", Harold Lloyd's nieuwste
comedie, is de 350ste film waarin de ko
miek als ster optrad, sinds hij, na zestien
jaar geleden, zijn filmcarrière begon. In
de laatste tijd heeft Lloyd niet meer dan
hoogstens één film per jaar gemaakt Toen
hij echter nog voor Hal Roach werkte
draaide hij ontelbare één- of twee-acters
?ls, Work" en later als „Lonesome
Luke. Toen deed de hoornen bril zijn ln-
trede en maakte hij een groot aantal
kluchten, waarin hij in ons land als
„Kareltje" beroemd werd. Toen kwamen
zyn groote films: „Grootmoeders jongen",
„De Groen". „De Straatzendeling", „Ha-
PR den Eensmanswagen", „Kijk uit
Harold en thans „Movie Crazy". Con
stance Cummlngs is zijn „leading lady"
m de nieuwe comedie.
