i spoorwegongeüal te Utrecht - Zware brand in een fabriek te Zaandam
JaargangLEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
fOOft-PLOEGEN-EN-ZAAIEN'
WILLENWIJOEEN HONGEC-MAAItn
FEUILLETON
8P00RWEG0NGEV AL TE UTRECHT waar een goederentrein bij het binnenrijden van het
,11 in botsing fs gekomen met stilstaande wagons. De hoofdgelei'der werd gedoo'd. De omgeslagen
wagons.
DE NOOD ONDER DE BOEREN IN NOORD-HOLLAND. Groote demonstratie
te Alkmaar vanwege den neutralen bond van land- en tuinbouwers. Een der op
schriften in den stoet.
DE ITALIAAN8CHE
VLIEGER SU STER die
bij de Europa-rondvlucht
gevallen en zwaar
gewond is.
DE KRACHTVOEDERFABRIEK VAN DE FIRMA H. D. KAN
ZAANDIJK brak gisteravond in de maalderij brand uit. De
ïussching door de gezamenlijke Zaansche brandweercorpsen.
b'lEUWE BRUG BIJ ZALTBOMMEL. Een der bogen van
J lengte, welke boven de Uiterwaarden komt, wordt naar de
p van bestemming vervoerd om daar opgevijzeld te worden.
DE MOORDENARES VAN „PRINS EDGAR DE BOURBON" Ondelaria Brau-
soler (links) en haar beide advocaten na haar verhoor door 'den rechter van
instructie te Parijs.
ZIJ LOOPEN NIET MET MOLENTJES maar zij rijden er
mee. Muldersdag te Oirschot ter gelegenheid van het 25-
jarig bestaan van den R. K. Molenaarsbond.
niets van gemerkt, ofschoon ik dacht, dat
iedereen in de kamer het hooren moest,
toen ik ze doorknipteIk heb dat ge
daan, om zeker te zijn van mijn half uur.
Stel je eens voor, dat ik net zoo gedaan
had met het licht! Zou Je hebben durven
schieten, met zooveel menschen in de
kamer?
Thornton beet zich op de lippen en
kreeg een kleur.
Als u zooiets gedaan hadt, dan weet
ik wel, dat u nooit levend op straat ge
komen waart! zei hij woedend.
Zonder een woord te zeggen, maakte
Derwent een buiging en ging de ka
mer uit.
Het bleef doodstil, totdat zijn stappen op
de straat waren weggestorven .Toen ver
borg la Foneuse eensklaps het gelaat ln
de handen en begon bitter te schreien.
Thornton knielde dadelijk naast haar heer
en snikkend legde ze haar hoofd tegen
zijn schouder. Maar na een poosje richtte
ze het hoofd met een ruk omhoog. Hij
zag, dat haar oogen weer helder stonden.
U moet me niet zoo lang laten toe
geven aan vrouwelijke zwakheid, zei ze.
Er zijn nu al twintig minuten om van het
half uur, dat we Derwent hebben toege
zegd, en toen hij wegging, hebt u toch
zeker ook wel gehoord, dat hij deur van
de buitenzijde op slot heeft gedaan?
Ja, dat heb ik duidelijk genoeg ge
hoord! zei hij opstaande.
Wat moeten we dan nu doen? Der
went heeft u uitgelachen. Dat vind ik
vreeselijk genoegMoeten we hier nu
maar rustig blijven zitten, terwijl hij zich
zelf in veiligheid brengt?
Ik kan de deur immers wel intrap
pen? Of door het raam om hulp roepen?
En de politie er bij halen? En elnde-
looze vragen moeten beantwoorden?
Hoogst waarschijnlijk zouden we morgen
ochtend voor een of andere magistraat
moeten verschijnen en ondertusschen had
Derwent al den tijd om er vandoor te
gaan!
Vooruit dan! zei hij lachend. U
vindt, dat Derwent ons heel slim heeft
ingesloten en dat ik even slim moet han
delen om ons uit dezen val te bevrijden!
Er zijn verschillende uitwegen! Ik zou u
bijvoorbeeld aan een geïmproviseerd touw
door het raam naar beneden kunnen la
ten zakken. Ik zou binnen tien minuten
de telefoondraden kunnen hersteld heb
ben. En ten derde en dat is denkelijk nog
het gemakkelijkste, ik zou de deur kunnen
openmaken.
Hij ging er heen en bekeek de deur van
alle kanten en hield eindelijk zijn oog voor
het sleutelgat.
Die gek heeft warempel den sleutel
er op laten zitten! riep hij verheugd uit.
Hij trok het dikke karpet, dat tot voor de
deur lag, weg en zag, dat er een vrij
breede kier onder de deur was. Daarop
nam hij een zeiltje, dat voor den haard
lag en schoof dit onder de deur door, zoo
dat het aan de buitenzijde onder het sleu
telgat kwam te liggen. Ze volgde aan
dachtig al zijn bewegingen. Dan vroeg hij
haar een lange zilveren sierspeld, die ze
droeg, te leen, boog die aan het onder
einde om en bracht die in het slot.
Als ik den sleutel nu maar terug
gedraaid kan krijgen zoover, dat ik hem
er aan den anderen kant uitduwen kan,
zei hij, voorzichtig tè werk gaande. Na
enkele vergeefsche pogingen gelukte het
hem en met de punt yan zijn zakmes
duwde hij den sleutel naar buiten, zoodat
hij op de mat ln de gang viel. Dan trok
hij de mat voorzichtig onder de deur door
met den sleutel erop en liet haar triom
fantelijk den sleutel zien.
Daar is Derwent's laatste troef! Als
hij niet beter speelt, verliest hij het zeker
tegen ons!
Dat was beslist handig van u, riep
ze verrukt uit. Ik geloof vast, dat het een
goed voorteeken is, dat we hem nog wel
te pakken zullen krijgen! IkZe hield
plotseling op, omdat er aan de deur ge
klopt werd. Thornton schrok even, maar
ze stelde hem terstond gerust.
Dat is Wilson! Die is natuurlijk niet
ver weggegaan. U hadt heusch de deur
niet open te maken. Ik wist, dat hij, voor
dat het half uur om zou zijn, terug zou
komen en..,.
Dus was het u alleen te doen om te
zien, of ik slim genoeg zou zijn om een
uitweg te vinden? Hmop slot van
zaken vind ik het toch leuk!
—Ik vind het schandelijk van mezelf,
zei ze, terwijl ze de deur voor Wilson
opendeed.
Hij heeft in Bishopsgate street een
taxi genomen, zei deze. Ik stond bijna vlak
naast hem, toen hij zijn orders gaf. Hij is
nu op weg naar Brentford.
Heb je Sanders opgebeld, om op het
kantoor van mijnheer Paget bij ons te
komen?
Ja, en ik heb hem ook gesproken over
dien racewagen. Maar ik heb niet over
Brentford gesproken, anders zou hij de
politie daar denkelijk opgebeld hebben, om
Derwent aan te houden.
van Herman Antonsen.
(Wordt vervolgd)
