irgang
Donderdag 25 Augustus 1932
No. 35
lENNENHEUVEL
Hoofdstuk xrv.
REBUS
V2>o<nT e
door
LILLE HOGER WAARD
Mazelen.
dien avond in bed lag, was zij
over aan het peinzen, wat ze
|ee rijksdaalders doen zou. Het
leek nog mooier dan het
i zijn beurt weer door iets an-
hgen te worden, iets anders.
weer voor een nieuw plan
i maken. Ze kon het maar niet
eens worden, 't Was ook zoo
eilijk
eindelijk insliep, was ze nog
ot een besluit gekomen. Flan-
I maar om daaruit nu het
kiezenIn haar droom was ze
bezig, al kwam het ook daar
oplossing, want deze plannen
■fantastisch, dat ze heelemaal
"nvezenlijking vatbaar waren.
echter niet dadelijk tot haar
Droomenland lijken de zon-
Jngen heel gewoon. Pas toen zij
besefte zij, datzij
Ijd niet wist!
jjkheid zat 'm hoofdzakelijk
1 wel graag de anderen wilde
baarzelve er toch niet
|moest komen! En als ze iets
kocht, hadden de anderen er
an. Wat moest ze doen?
beneden kwam, wist zij het
niet.
zag ze, dat Mieke plaats nog
ben was en pas nu drong het
br, dat zij dien morgen niet den
jen groet met haar nichtje door
leen gewisseld had. Ze was ook
Ichten verdiept geweest! Miek
pt ziek zijn?!
pus beantwoordde haar vragen:
br te zeggen:
pannacht niet lekker geweest en
ag, een beetje blijven slapen",
ep niet, dat ze daarvan niets
Ze had zeker erg vast gesla-
fraag:
na het ontbijt naar haar toe,
r.de het antwoord:
niet, lieve kind! 'k Heb al
fcter getelefoneerd en wil eerst
1 afwachten om te weten, of ze
besmettelijks onder de leden
pkt u, dat ze erg ziek is?" vroeg
krikt.
pen plotseling stil geworden en,
|te Truus aan, terwijl zij ant-
I het niet! We zullen rustig af-
|at de dokter zegt. Maar intus-
we er voor zorgen, dat nie-
aar komt en daardoor kans zou
te worden. We moeten het
voor het onzeke nemen."
pt denkt u er dan van, Tante?"
aan.
lannecht koortsig was. Gaan
Hen na het ontbijt rustig je
niet hard in de buurt van
|en houd je prettig bezig. Ik zal
Taaiwerk wat bij Miek gaan
[t'g bezighouden" viel niet mee,
■>oven bij Miek was! Oom was
dien morgen al vroeg voor zaken uitge
gaan, Bob had een paar boodschappen in
het dorp te doen, Hans was weer in een
knikkerbui en Loek zag zich wel genood
zaakt haar toevlucht bij de kleintjes te
zoeken, want ze had den vorigen dag haar
dagboek bijgeschreven en met een bedank
je voor den postwissel aan haar ouders
verzonden.
't Scheen echter dien morgen, dat nie
mand haar noodig had, want de kleintjes
waren zoet aan het spelen. Beppie had al
haar poppekinders naar buiten gehaald
en Jaapje was om beurten „vader" en
„dokter", de eenige voorwaarde, waarop
hij met zijn zusje en haar poppen spelen
wilde, daar hij dit anders onmogelijk met
zijn mannelijke waardigheid vereenigen
kon. Daar hij, als men hem vroeg, wat
hij worden wilde, altijd antwoordde:
„Vader of dokter!" was in dit spelen
dus niets meisjesachtigs.
Beppie kende het zwak van haar broer
tje en daar zij haar spel pas echt wor
den vond. als zij met „Vader" over haar
poppekinders spreken kon of „Oom Dok
ter" bij haar zieke kleuters kon roepen,
had zij niets tegen deze rolverdeeling.
Loek voelde zich overbodig en iets van
de oude ontevredenheid kwam weer bo
ven. Wat had ze eigenlijk op Dennen
heuvel, als niemand zich met haar be
moeide? Miek kon het natuurlijk niet
helpen, dat ze ziek was. maar vervelend
was het en bleef het. dat Tante Truus
daardoor den geheelen morgen boven was.
Dat de dokter nu ook niet eerder kwam!
Dan zou ze ten minste hooren, of ze naar
haar nichtje toe mocht gaan of niet!
En haar redelooze boosheid ging nu
ook uit naar den geneesheer. die een
drukke praktijk had. waaronder een paar
zeer ernstige patiënten, zoodat hij pas
tegen de koffie verscheen.
Allen vonden, dat „hij een eeuw boven
bleef", zoo lang duurde bun het wachten
op zijn uitspraak.
Eindelijk! daar kwam de dokter dan
toch de trap af met Moeder! En nadat de
laatste hem uitgelaten had. trad zij de
huiskamer binnen, waar de jeugd vol on
geduld op haar wachtte.
„Het zijn mazelen, zooals ik reeds ver
moedde", zei mevrouw Tervoren. „De
dokter denkt, dat het een goedaardig
soort is, daar dit op het dorp veel heerscht
Maar hoewel mazelen tegenwoordig niet
meer tot de besmettelijke ziekten be
hoort, het eigenlijk alleen besmettelijk is
vóór het uitbreken, heb ik toch liever
niet, dat je bij haar komt. Jaapje en
Beppie hebben al mazelen gehad, toen ik
verleden zomer met hun tweetjes aan
zee was en Tante Gerda voor Vader en
de drie grooten zorgde. En als ik mij niet
vergis, had jij ze ook al, Is 't niet Loek?"
„Ja, Tante" luidde Loeks antwoord.
In het volgend oogenblik keek Tante
Truus Bob en Hans onderzoekend aan en
riep verschrikt uit:
„Maar jongens, jullie ziet er uit, of je
ook mazelen hebt! Kom gauw mee naar
boven!"
En de jongens, die zich heelemaal niet
ziek voelden, volgden schoorvoetend. Het
door hun Moeder op de slaapkamer inge
stelde onderzoek bevestigde haar vermoe
den, zoodat ook dit tweetal zeer tegen
hun zin kamerarrest kreeg en de dok
ter den volgenden dag bil zijn bezoek
drie patiënten zou vinden in plaats van
één.
(Wordt vervolgd.)
(Nadruk verboden.)
