tiding professor Piccard bij Cavallara - Van Egmond terug uit Amerika
ï-
fin
VALSCHE PAPIEREN
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
Jtecf^?et gelaat-
DE EERSTE OPNAME VAN DE LANDING VAN
PROFESSOR PICCARD bij Cavallara. Voor de
gondel liggen prof. Piccard en dr. Cosijns, beiden
vermoeid van de vlucht.
I)E OLYMPISCHE WIELERKAMPIOEN VAN EGMOND ia te Rot-
terdam aangekomen en Zondag doorgereisd naar Rome voor 'de wereld
kampioenschappen. v. Egmond (rechts) verlaat zijn hotel te Rotterdam.
PERD VEERTIG UUR IN DE LUCHT. Dc twee Amerikaansche aviatrices
|:'ances Harrell Marsalis (links) en mrs. Louis Mc. P. Thaden, hebben het
duurrecord vliegen verbeterd en gebracht op 140 uur.
mer bond hij den man de armen op zijn
rug vast, er. zijn enkels tegen elkaar.
Stopte hem dan een prop in den mond,
tilde hem op en legde hem in de slaapka
mer op bed.
Op dat oogenblik werd er aan de deur
der zitkamer geklopt. Zij stak haar hoofd
naar binnen en fluisterde: Blijf daar!
Ja, binnen! riep ze dan luid in de
zitkamer.
Het slot werd omgedraaid en een nette
dienstbode verscheen met een blad. Achter
haar stond in de gang een man in livrei.
Uw diner, mylady! zei het meisje
vriendelijk.
O, dank je!
Het meisje zette het blad neer en wilde
naar de slaapkamer gaan.
Neen, dat is niet noodig, zei la Fo-
neuse hardop. Ik heb vanmiddag wel wat
gerust, maar ik heb het bed zelf al op
gemaakt. Je hebt er niets te doen.
Ik heb voor twee personen meege
bracht, mylady. Dat was me gezegd. Mijn
heer zou hier ook eten.
Hij is hier wel geweest, maar hij is
weer heengegaan en ik verwacht hem niet
voor vanavond elf uur terug. Maar het
eten zal me toch wel smaken, denk ik.
Het meisje verliet het vertrek en de
sleutel werd weer omgedraaid.
Twee minuten later stonden Thornton
en de gevangene op het ba Iconnetje van
den brandladder en ze bevonden zich kort
daarop in haar woning m Ormeston
°De"kamenier barstte in snikken uit, toen
ve haar meesteres terugzag. Eerst toen ze
van haar aandoening wat bekomen was
koS ze vertellen, dat Wilson .de huisknecht
vaS Derwent, sedert dien middag drie uur
al op haar meesteres had zitten wachten
KANO-WEDSTIUJDEN van de Zaandamschc Kano Club op
de Voorzaan. Mej. Krom (Stormvogels), die den wedstrijd over
300 meter voor dames won.
DE IJSBEER in 'den LondenscKen Zoo, toen do thermo
meter 99 graden aanwees.
„'atn. met een glas en een karaf
i iL Zou ze hem zijn revolver
n.t,?za,.. kunnen nemen? Neen, dat
Sevoi niet. Maar hij had in
a' zijn handen nu niet geheel
maar eenmaal het huis uit
ntdo h een sPr°hg vloog ze overeind
;ur "xijf1?. 'ah zich af. Ze holde naar
5 haaï et karaf en glas vallen en
|b achterne. Ze vocht als een
I jjj' iar de man was zooveel sterker
,armen om haar heenge-
haar iÜ ?ranltlucht uit zijn mond
ios, me over! zei ze opeens. Laat
SSouder heen zag ze Thorn-
lies v„„ Ppel staan. Hij had een
't de nn venster in zijn hand.
:ag nPoïï,gen' toen zij den ijzeren
P la flen *°?en' De staaf trof van
jkaktr. hu 1 ,Zonder een woord te
1,1 hin v„fh ?lkaar en sleepte haar
jP de been ze was dadelijk
naar °dPPT,het "'PPertje! hijgde
'et zwe„, „n verslagene kijkend en
En dadeldk i161 voorhoofd wis-
ehjk daarop ging hij aan
uit de slaapka
paat handdoeken
met een boodschap. Ze gingen naar den
salon, waar hij zat, en hij vertelde, dat
Derwent, kort na de lunch uit de stad
was teruggekeerd. Hij had zijn koffers ge
pakt en om een taxi gestuurd. Wilson had
gehoord, hoe hij met den chauffeur had
afgesproken, dat deze hem tegen midder
nacht van zijn kantoor, waarheen hij hem
brengen moest, zou komen afhalen en
naar Bournemouth brengen en dat hij
hem een royale fooi beloofd had. Daarna
was hij met twee koffers ingestapt en had
tegen Wilson gezegd, dat hij voor een week
of twee naar bulten ging, naar zijn vrouw.
Is dat alles? vroeg la Foneuse teleur
gesteld. Bournemouth is nu juist geen al
te geschikte plaats om passage te nemen
naar de andere zijde van den Oceaan.
Neen, maar hij heeft dan ook pas
sage besproken op de Alaska, die morgen
middag van Southampton naar Amerika
vertrekt! zei Wilson triomfantelijk.
O, dan is het duidelijk genoeg. Die wil
ons het spoor bijster maken! riep Thorn
ton uit. Maar dan kan die chauffeur den
kelijk wel heel uitstekende inlichtingen
aan de politie geven! En Derwent neemt
natuurlijk morgenochtend een vroegtrein
naar Southampton.
Met haar kin in de hand zat ze in diep
nadenken verzonken.
Als ik dien man niet door en door
kende, zou ik zeggen, dat die veronderstel
ling heel juist was. zei ze, maar ik weet
veel te goed, dat hij nooit zulk een duide
lijk volgbaar spoor zal nalaten. De politie
zou hem immers dadelijk hebben. En
voordat hij in Amerika is, hebben ze daar
zijn volledig signalement al en vangen
hem op.
Ten minste, als de politie van zijn
vlucht hoort, voordat hij veilig en wel in
Amerika zit. Er zijn anderen ook in be
trokken en voordat die goed en wel in
veiligheid zijn, kon er nog wel een dag of
veertien verloopen en u kunt er op reke
nen, dat die alles wat in hun macht is
zullen doen, om de vlucht van Derwent
zoo lang mogelijk stil te houden.
Juist zoo! Dan is het dus nu het
meest geschikte oogenblik. Ik denk, dat als
u me vanavond om tien uur voor zijn
kantoor zoudt willen treffen, het vroeg
genoeg en toch niet te vroeg zou zijn. U
moet me niet kwalijk nemen, dat ik u
niet te dineeren vraag, maar ik heb nog
zooveel te doen, dat ik er zelf niet aan
denk te gaan eten.
U kunt op me rekenen, zei Thorn
ton, opstaande.
En denkt u er om, dat u met gevaar
lijke lui te doen hebt. U moet gewapend
zijn! Wilson zal wel met u meegaan naar
de city, zei ze, hem uitlatend.
HOOFDSTUK XII.
De afrekening.
Thornton kwam uit een portiek tevoor
schijn en liep haar tegemoet, toen hij
haar in de donkere straat hoorde aanko
men. Hij was vijf minuten te vroeg ge
weest en zij waren wat te laat.
Derwent is er nog, zei hij zachtjes.
Ten minste te oordeelen naar het licht,
dat op de eerste verdieping brandt. En
het kantoor is nog niet gesloten, de bui
tendeur in elk geval staat open.
Ze had haar kraag zoo hoog opgeslagen
dat hij haar gelaat niet kon onderschel
den, maar haar stem verried niet het ge
ringste spoor van zenuwachtigheid. Ze
klonk zelfs zoo beslist, dat hij niet anders
dan bewondering voor haar voelen kon,
omdat ze zich zoo moedig toonde.
Ik heb met Wilson afgesproken, dat
hij op ons wachten zou. Mocht er iets ge
beuren, dat zijn argwaan wekt, dan zal
hij terstond alarm maken. En nu moeten
we bij Derwent zien te komen.
Dat zal zoo moeilijk niet zijn, ant
woordde hij vol zelfvertrouwen. Volgt u
me maar, als u ten minste er niet op tegen
hebt, dat ik voorga.
Nog één ding, fluisterde zij. Er zullen
denkelijk, in het eerstvolgende uur,
vreemde en zelfs heel vreemde dingen
gebeuren. U moet niet bang worden, maar
een absoluut vertrouwen in mij blijven
stellen. Dat hebt u tot nog toe ook ge
daan en lk vraag nog een uur uw volko
men vertrouwen.
Dat is onzin, om zoo iets te vragen
zei hij eenvoudig. Wat kan lk anders
doen?
Ja, maar uw vertrouwen zou wel
eens heel erg op de proef gesteld kunnen
worden. Sanders, om een voorbeeld te
noemen, heeft ergens lucht van gekregen
en is hard op zoek naar u. Misschien breng
ik Sanders wel bij u vanavond.
Hij schrok Inwendig van die opmerking,
maar hield zich zoo onbewogen mogelijk.
Als u het beter voor me zoudt vin-^
den, om weer in de gevangenis te komen,
dan zou ik het voor u over hebben. San
ders is dus geen boeman voor me!
Hij ging haar vóór, de stoep op, en het
gebouw binnen. De voordeur was nog niet
door den concierge gesloten. Aan het einde
van de vestibule waren dubbele draai
deuren, die hij openduwde en daarachter
was het stikdonker.
(Wordt vervolgd-1--
