it opblazen van twee bogen der oude Maasbrug te Maastricht VALSCHE PAPIEREN LEIDSCH DAGBLAD Tweede BlaJ feuilleton. vraag heelemaal niet naar je privé om standigheden. Ik voor mij geloof niet, dat de politie iets hoegenaamd zou geven voor de in lichtingen, die jij meent haar te kunnen verschaffen. De gewezen dectective San ders kent me persoonlijk heel goed, Bister- avond heb ik nog een praatje met hem gemaakt. Och, zei Rogers, ziet u.de zaak zit 'm zoo! Na mijn vrijlating kan ik geen stao doen, zonder dat de pohtie me op de hielen zit. U weet, wat dat beteekent. En we moeten ondertusschen toch aan de kost zien te komen, totdat het een beetje eeluwd is En daarom had ik gedacht.dat me misschien wel wat wilde leenen. Ik wil u niet afdreigen.... dat hebben ze me noe nooit kunnen verwijten.... maar het is toch wel hard, als je zoo op zij geduwd wordt door iemand, van wieni je toch wel zoo een en ander weet, niet- waar? T^DTvraag1o0mttedufh^oCpneer: Hoe- VeÜ. vtjf' honderde,iiond, riep de vrouw teR^e?s schrok er zelf van. Thornton bleef ghmlachennui vgel ,n dat ufer. mfoïir we kunnen misschien wel schippe- on dus wil ik een voorstel doen. Als Ter n toestemt je eigen weg te gaan en niot meer met me te bemoeien dan 1e beloven het voor de politie stil houden dat jullie vanavond het plan hebt opgemaakt, om mijnheer Derwent.... hebt opgem te maken. "opeens'waarde sluwheid van Rogers verdwenen. Hij sprong op en het was hem aan te zien. dat hij nergens voor terug schrok, als hij in gevaar verkeerde. Bij gelegenheden als deze, heb ik zoo- Iets altijd bij me, zei Thornton bedaard, terwijl hij zijn browning voor den dag haalde. De man liet zich weer op zijn stoel neervallen. We hebben bot gevangen, gilde de vrouw zenuwachtig lachend. ja, dat is zoo, zei Thornton bedaard. Jullie zijn nog niet slim genoeg. Ik heb volkomen de waarheid gezegd, toen ik beweerde, dat Sanders me kende. Nou, als die me er niet tusschen kan krijgen, wat denken jullie dan wel? Maar ik wil toegeven, dat jullie het me lastig kunt maken. Je ziet, ik meen het goed met jullie, anders zou ik dat niet toegeven. En daarom wil ik er nog vijftig pond bijdoen, omdat jullie geldgebrek hebt. Maar begrijp goed, ik laat me niet afper sen. Ais je mij aanbrengt, dan zal ik zorgen, dat jullie er ook inloopt, samen met je vriend Devereux, die zich Case noemde, van wien ik heel wat afweet. Wat zeg je op dit voorstel? Rogers boog zich over de tafel heen en zijn gezicht klaarde op. Dat is mooi van je! Je had ons ertusschen, en nu vergeldt je kwaad met goed! HOOFDSTUK VIII. De papieren. Den volgenden avond ging Thornton naar de concertzaal, waar la Foneuse op trad. Hij had gedineerd in een klein restaurant en daar was dat idee bij hem opgekomen. Nu hij met haar verloofd was, kon er toch niets tegen zijn, dat hij iedere gelegenheid aangreep om haar te spreken, dacht hij schertsend bij zich zelf. En op hetzelfde oogenblik zag hij de dwaasheid ervan in. Hij moest haar niet anders beschouwen, dan als een bondge- noote, om een gezamenlijk doel te berei ken. Dat was immers het eenig-mogelijke voor een ontslagen gevangene? Hij luisterde nauwelijks naar de schitte rende ouverture. Zijn gedachten waren alleen met de vraag bezig, hoe hij het avontuur, waarin hij zich begeven had, zoo spuoedig mogelijk tot een goed einde zou kunnen brengen. Hoe eerder hij Der- went den genadeslag kon toebrengen, hoe beter het voor hem zijn zou. Maar toen la Foneuse zelf optrad, was hij terstond een en al aandacht. In het stralende licht van het podium was ze niet mooier dan hij haar altijd gekend had, maar wel leek ze hem nog veel on genaakbaarder dan te voren. Het geluid harer stem bracht hem zoo in verrukking, dat hij nog niet goed tot zichzelf geko men was, toen ze allang van het podium was verdwenen. Toen het donderend ap plaus was verstorven, ging hij de zaal uit, Het was stil in de breede corridor. Mid denin zag hij een heer in gesprek met een der suppoosten. Toen Thornton naderbij kwam, bemerkte hij, dat deze hem aan dachtig opnam en hoorde hij den heer ontstemd zeggen: Hoor eens, beste man, dat is nu maar onzin! Ik weet heel goed, dat lady Cal- croft niet iedereen ontvangt. Maar met mij is dat Iets anders. Hier is mijn kaartje dan zul Je het vanzelf wel begrijpen.... De man las het kaartje en ging meteen In dq houding staan. Neemt u me niet kwalijk, mylord ik.... ik.... Thornton sloeg zijn kraag op en hield zich zoo kalm mogelijk. Want een enkele blik had hem doen ontdekken, wie die heer was. Het was een zijner oude college makkers, de hertog van Rouse, die bekend stolid als een losbol en verkwister, die zich in gewaagde speculaties had gestoken en bijna nauwelijks aan de justitie had weten te ontsnappen. Geen enkele Lon- densche club wilde hem meer als lid aan nemen, geen enkel fatsoenlijk mensch ging nog met hem om. De suppoost kwam de gang door en wilde naar een donkere zijdeur gaan, toen Thornton hem de hand op den schouder legde en fluisterde: Je krijgt een pond van me, als ik even dat kaartje zien mag. Na een oogenblik van aarzeling reikte de man het hem over en zich zoo buigend, dat het licht uit de corridor erop viel. las hij: Hertog van Rouse. Vedex Mansions St. James. en op de achterzijde met potlood gekrab beld: Lieve vriendin, wilt ge bij mij ko men soupeeren? ik heb heel belangrijk nieuws voor u. Lachend gaf Thornton den man het kaartje terug met de beloofde fooi. Op zijn kamer bij de Derwents terugge komen, vond hij een briefje. Het was dien avond gebracht en daarin deelde la Fo neuse hem mede, dat haar kamers den vorigen avond waren doorzocht en dat onder meer de papleren, die hij aan haar zorg had toevertrouwd, gestolen waren. Wordt vervolgd). DE OUDE MAASRRUG TE HAASTRICIIT. Hot gereedmaken van do springstoffen voor het opblazen van een der bogen. Vele winkelruiten in' de stad moesten het "door de explosie ontgelden. DE NEDERL. ROND TOT HET REDDEN VAN DRENKELINGEN hield met medewerking van de Haagsche Vrijwillige Reddingsbrigade groote reddingsdemonstraties te Kijkduin. Een gereddo wordt op het strand gebracht. HET 25-JARlG BESTAAN VAN DE KON. NED. POLITIEHOND-VER- EENIGING. Wedstrijden op het landgoed Raaphorst te Wassenaar. Tijdens het z.g. ,,manwerk". F HITLER'S BESPREKINGEN MET RIJKSKANSELIER VON PAPEN. wordt bij het vertrek in zijn auto bij de woning H.A.V. „HAARLEM" TEGEN „DE REST VAN NE DERLAND". De start voor de 100 meter. Het opblazen van twee bogen van de Oude Maasbrug te Maastricht. De explosie van een 'der bogen. El'SIIER verbeterde te Haarlem het Nederl. record kogelstooten met een stoot van 13.621 M. van Herman Antonsen. ton nam het aan en liet den an- eeren en deze, blijkbaar heel wat let Jerliet het huis. h' aUr°P volgende gesprek met nm te Thornton al heel gauw, °™standigheden hem erg gunstig Dv.-ja-j en hem een zeker over man hadden. De houding van It hu M-,,zenuwachtig en aarzelend, BBeBooje rjjkbaar bang was, dat zijn lei>ben gehonra0e^!r iets te veel mocht W want.,-?, En nergens heerscht zoo- mantrouwen ais juist onder misda- I deiftdiik T?nav°nd al gekomen, omdat Thornton"loreen de stad uit zal zijn, 4 heb maaf\,zij,n Bedrag te verklaren, Je eigenimr -5 'weinig «W- Wat ver" .-logerj van me? F* huiter, dr-rf w-en keek naar de vrouw, C"uten sees naar ae vrouw, F® hoek der v 8 van het lamplicht in Indertüri er was Baan zitten. &lWelt h„h f het hotel van Zijn i?ornton heette vr me verteld, dat je 5*? ^ventte i* Sar ^omton, nummer gevonden n d in een spoorweg- IS dat «je11 ^e stakkerd! Wat denk mm* dat die TT, e zeSgen zou, als ze en het jihevnton nog springle- net best maakt?. Je ziet, ik

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 5