PROEFTOCHT
it* Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 15 Juni 1932
Derde Blad
No. 22157
UieuweMotorstrand-Reddingbootte Katwijk
VRAGENRUBRIEK.
Handleiding gratis.
PARLEMENTAIR OVERZICHT
HAUSNER'S REDDING.
FEUILLETON.
Fortinbras' Toovermacht
Blaft
Gebouwd door de Firma Gebr. Taat
Foto VOOTJS.
I De firma Gebrs. Taat te Katwijk aan
fs. die ln liet land een welbekenden naam
jjrven heeft door het bouwen van red-
oten, heeft voor rekening van de N.
FR.Mij. een nieuw model motorstrand-
gboot gebouwd, die gisteren haar
roeftocht op de Noordzee gemaakt heeft.
boot is gebouwd volgens het in De
uken gebruikelijke model, waarbij met
daar in de praktijk opgedane ervarin-
3 rekening werd gehouden. Zij heeft een
on A motor van 28 P.K. met keer-
«peling. terwijl de schroef gemaakt
Kei volgens ontwerp van professor Voss-
rck te Delft.
[De boot heeft 2 kielen, welke 50 c.M. van
ingebouwd zijn en waarin een fun
is aangebracht, waarin de schroef
hait. Het aantal luchtkasten bedraagt
E terwijl er 9 ontlaadbuizen zijn. Behal-
f> de bemanning, die uit 6 koppen be-
But, kan de boot plm. 40 personen op-
ïen.
Bij de boot behoort een speciaal ontwor-
wagen, gebouwd met rupsbanden om
langs het strand te vervoeren. Deze
gen wordt door een tractor voortgetrok-
welke den wagen met boot zóóver in
br duwt. totdat de boot door middel van
kceertouwen van den wagen in zee ge-
Éstten wordt.
1 Er bestond zeer groote belangstelling,
«ii de nieuwe boot vanaf de schuur bij
Prins Hendrikkanaal door de Voor
raat naar het strand getrokken werd. De
•ctor trok zonder veel moeite den wagen
ki de reddingboot erop door het nulle
ad. Ter hoogte van de Oude Kerk werd
i wagen een halve slag gedraaid, zoodat
reddingboot den voorsteven naar zee
|;»rde. De tractor duwde nu den wagen
:t zee in. maar door een misverstand zóó
pr, dat de golven spoedig over den tractor
ken, zoodat de motor niet meer werkte,
zat men in moeilijkheden, want de
Irsctor moest den wagen van onder de
boot uittrekken. Direct sprongen eenige
mannen uit de boot en met vereende
krachten van velen, die door het zeewater
waadden werd de wagen tenslotte van
onder de boot vandaan getrokken.
Met den schipper C. Jonker aan het
stuur schoot de reddingboot als een visch
door de golven; zij volvoerde dezen proef
tocht dan ook uitstekend. De wagen met
tractor zaten echter onder de golven. De
firma D. Parlevliet werd opgebeld voor
paarden, die met groote moeite den wagen
ten slotte op het droge trokken. In den
tractor met een gewicht van 3'/- ton was
geen beweging te kriigen.
Des middags werd met veel moeite, nu
zonder tractor, de reddingboot op den wa
gen gehaald en te ruim 4 uur werd deze
gereden op den dam van de Gebrs. Taat
in de Voorstraat.
Toen het eb was. werd getracht om de
zware tractor, die diep in den weeken
zandbodem gezonken was. op te heffen.
Om halfzes arriveerden dommekrachten en
na veel pogingen werd ten slotte het voor
ste gedeelte opgevijzeld. Met planken, als
helfboomen te gebruiken en met behulp
van 6 paarden werd ten slotte de tractor
uit het gat getrokken en om kwart over
7 ondergebracht in de garage van den heer
Burggraaf in de Voorstraat. Al deze ver
richtingen hadden den geheelen dag veel
bezoekers naar het strand gelokt.
Bij dezen proeftocht waren aanwezig de
heeren De Booy. secretaris en adj. secr.
van de N.Z.H.R.Mij., de heer Van Eden.
kunstschilder, die voor reclamedoeleinden
voor de maatschappij aanwezig was en de
heer Franken, die een filmopname geno
men heeft, benevens de plaatselijke com
missie.
Deze reddingboot, waarvan men hierbo
ven een gedeelte met tractor ziet afgebeeld
is bestemd voor het station IJmuiden-
Noord.
J J. Z. te L. Beide zijn goed 't Is een
Itoestie van smaak.
W. Bn te L. De langstlevende echt-
■Senoot wordt met een wettig kind gelijk-
Issteld, met dien verstande, dat bij tweede
lof verder huwelijk, indien er kinderen uit
Ikt vroeger huwelijk aanwezig zijn, de
l&euwe echtgenoot niet meer mag erven
■too het minste gedeelte hetwelk een dier
Ikinderen geniet en zonder dat in eenig
Iftval het erfdeel het vierde deel van de
Isoederen van den erflater mag te boven
■pan.
I Wanneer de langstlevende echtgenoot
Ramen met kinderen uit een vroeger
huwelijk erft, is zij niet bevoegd den
inboedel geheel of gedeeltelijk tot zich
te nemen.
Wat uw tweede vraag betreft, wend u
tot gemeentewerken.
RECLAME.
Schatten van schoonheid sluimeren in Uw
huid. Gelaatsmassage met Purol wekt ze
tot nieuw leven. Een handleiding voor ge
laatsmassage ontvangt U gratis bij koop
van Purol (doos 30 ct., tube 80 ct.)
Alleen bij Apoth. en Drogisten.
1485
TWEEDE KAMER.
HERDENKING VAN
MR. TH. HEEMSKERK.
Bij den aanvang van deze vergadering
werd de overleden staatsman mr. Th.
Heemskerk herdacht.
De voorzitter sprak als volgt;
,De dood heeft één der onzen wegge
nomen. Maar dat niet alleen. Met hem is
een stuk van het leven der Kamer, heen
gegaan.
De Kamer zonder Heemskerk,
Heemskerk, die in haar een groot deel
zijner levensbevrediging heeft gevonden,
waartegenover hij aan haar zijn edele en
rijke persoonlijkheid geheel heeft gegeven.
Hij was vol zonnigheid; warmte en blij
heid hingen om hem heen en werkten wei-
danig op zijn medeleden.
Heemskerk heeft altijd en onvermoeid
gestaan midden in den drukken en woeli-
gen parlementairen arbeid. Waren er ge
wichtige onderwerpen aan de orde. men
zag hem op het spreekgestoelte. En. om
een recent voorbeeld te noemen, de com
missoriale voorbereiding der behandeling
van de jongste contingenteeringswetten is
voor hem, fijnzinnig jurist en staatsrechts
kenner, nog een waar genot geweest.
Als voorzitter van de Commissie voor
Privaat- en Strafrecht was in de latere
jaren aan hem de bekwaam gevoerde lei
ding der juridische wetgeving toever
trouwd.
Hij was een strijdbare natuur. In dien
strijd zijn de moeilijkheden en teleurstel
lingen. die de politiek nu eenmaal biedt,
ook hem niet voorbij gegaan. Zijn wapens
waren: kunde en doorzicht, fijne geest en
vonkend vernuft, welsprekendheid en slag
vaardigheid. niet het minst ook eerlijkheid
en trouw.
Maar al die gaven werden slechts aan
gewend ten dienste van een hooger doel,
dat hem heilig was. Zijn diepgewortelde
godsdienstige overtuiging en zijn daarmede
samenhangende levensernst vormden zijn
eigenlijke wezen. Hij behoefde dan ook
niet in formules te getuigen, omdat zijn
persoon een voortdurend getuigenis was.
Zoo was hij aantrekkelijk en boeiend, maar
tevens door wien ook geëerbiedigd.
Sinds de geboorte van mr. J. Heemskerk
Azn. zijn ongeveer honderd en veertig ja
ren verloopen. In het leven van vader en
zoon, beiden staatslieden van beteekends.
heeft zich dus een belangrijk stuk van
onze Nederlandsche politieke historie afge
speeld. De zoon. die zoowel over een fijne
opmerkingsgave, als over een ijzersterk
geheugen beschikte, was dan ook door den
omgang met zijn vader en diens tijdge-
nooten; nauw vertrouwd geraakt met de
politieke gebeurtenissen van het tijdvak
aan zijn eigen politiek optreden vooraf
gaande.
Zoo school in hem, die zich Thorbecke
uit eigen aanschouwing nog goed wist te
herinneren als het ware een eeuw staat
kundige geschiedenis en traditie.
Levendig stond hem de gansche uitwen
dige en inwendige ontwikkeling van het
Nederlandsch staatsbestel van dien tijd
voor den geest. Hij kende de personen dde
daarin een rol hebben gespeeld, de groo-
ten en de minder grooten. in hun sterkte
en in hun zwakheid. Maar die veelomvat
tende en kleurige kennis strekte voor hem
in den grond der zaak slechts om daaruit
levenswijsheid, telkens nieuwe levenswijs
heid te putten. En het was zeer duidelijk,
dat de behoefte, die hij gevoelde om an
deren in die kennis te doen deelen. werd
ingegeven door bedoelingen van het zui
verste gehalte, in de gemakkelijke en op
gewekte vormen, die hem; eigen waren,
wilde hij ook zijn tijdgenooten de lessen
uit het verleden tot leering en waarschu
wing laten strekken.
Zoo was het persoonlijk verkeer met hem
niet alleen vol uiterlijke bekoring, maar
ook opheffend en leerzaam.
Op haast ieder terrein van het publieke
leven hebben de talenten van Heemskerk
geschitterd. In gemeente en provincie, als
wetgever ?n publicist, als volksvertegen
woordiger en raadsman der Kroon.
Wie zijn werkdadigheid op internationaal
gebied heeft gadegeslagen, weet. dat hij
behoorde tot de Europeesche figuren.
Terwijl hij nog zoo krachtig en onver
woestbaar leek. is aan zijn aardsch be
staan een onverwacht en plotseling einde
gekomen.
De fractie der anti-revolutionnairen voor
de verwezenlijking van wier beginselen hij
moedig en onverschrokken heeft gestreden,
heeft een kostbaar goed verloren.
In hem is van de Kamer een stuk van
haar leven, en van haar luister heenge
gaan.
Moge zijn ziel zijn gekomen tot aan
schouwing van Hem, in Wien hij de vaste
richtsnoeren voor zijn welbesteed leven
had gevonden.'
Daarna hield de Minister-President, jhr.
mr. Ruys de Beerenbrouck, dc volgende
rede:
„De Regeering deelt met grooten eerbied
en met diepen weemoed in den rouw der
Kamer over één harer meest begaafde
leden.
Met den heer Heemskerk is heengegaan
een man, die door het harmonische geheel
zijner hoedanigheden één der voortreffe
lijkste zonen was van ons vaderland.
Aan een scherp juridisch vernuft paarde
hij een grooten zin voor de werkelijkheid.
Met zijn klaren, helderen geest drong hij
door recht tot in de kern van ieder vraag
stuk. waarover hij tot oordeelen geroepen
was.
Naast zijn zeldzame gaven van hoofd
troffen de warmte van zijn edel hart. van
zijn vriendenhart vooral, en zijn aangebo
ren ridderlijkheid. Hij was een strijdbare
natuur; als hij den degen kruiste, deed hij
het als een ridder met open vizier.
Hij was in zijn tijd een sieraad van de
balie, maar meer trok hem het staatkun
dig leven. In de veelzijdigheid van dit le
ven zou zijn rijke persoonlijkheid beter en
voller tot haar recht, komen.
In 's lands vergaderzaal had zijn woord
een gezag, als dat van weinig anderen, een
gezag, dat in moeilijke oogenblikken ons
volk vaak ten zegen is geweest en dat te
vens noode zal worden gemist
Slechts de eeuwige rust kon aan de
werkzaamheid van dezen grooten geest een
einde maken.
Naar ons menschen-oordeel is die rust te
vroeg gekomen.
Maar nu het God behaagd heeft, dezen
Christen staatsman, zijn trouwen dienst
knecht, wiens mannelijk geloof geen te
genspraak vormde met zijn menschelijke
wijsheid, tot zich te nemen, nu past het
ons, eerbiedig het hoofd te buigen voor
zijn nagedachtenis."
Deze beide redevoeringen werden in
diepe stilte aangehoord.
UITOEFENING DER
ARTSENIJBEREIDKUNST.
Het ongelukkige wetsontwerp inzake de
uitoefening der artsenijbereidkunst. dat
de vorige week door vrijwel alle sprekers
vinnig was bestreden, vond nu een verde
digster in mevr. De Vriens-Bruins.
Zij nam in hoofdzaak de apothekers in
bescherming, vooral ook tegen de aanval
len van den heer Marchant, die volgens
haar tegenover deze menschen met een
academische opleiding zeer onbillijk was
geweest. Zij achtte het noodig dat dege
nen, die geneesmiddelen verkoopen. des
kundig zijn. Dit zijn de apothekers. Voorts
bepleitte zij een prijsregelend optreden van
de Overheid, want de verpakte geneesmid
delen zijn veel te duur. Het is in het be
lang der volksgezondheid, dat de apotheker
de geneesmiddelen in het klein blijft be
reiden, doch in de toekomst zou naar
de afgevaardigde schetste de Overheid
als distribuant van geneesmiddelen kunnen
optreden. De drogisten zullen zich voor-
loopig dan maar moeten bepalen tot den
verkoop van de geneesmiddelen, die het
wetsontwerp noemt.
Tijdens deze rede zat mr. Marchant
voortdurend te interrumpeeren; tenslotte
verzocht de voorzitter hem daarmede op
te houden.
Doch aanstonds liet de heer Duys een
geheel ander geluid hooren. In tegenstel
ling met het betoog van zijn partijge-
noote zette hij uiteen, dat. naar zijn mee
ning, het wetsontwerp juist niet de belan
gen der volksgezondheid vooropstelt en
daarentegen wel die van den drogisten
stand ernstig benadeelt.
En:
hierna gaf de heer Beumer het zielto
gende wetsontwerp nog een laatsten stoot.
Toen Minister Ruys de Beerenbrouck aan
het woord kwam. was hij spoedig klaar.
Hij constateerde de vele bezwaren, die te
gen het ontwerp waren gerezen, doch vond
in het debat toch genoeg punten om te
durven hopen op overeenstemming. Echter,
niet met dit wetsontwerp. De behandeling
mag aldus de Minister niet gefor
ceerd worden en daarom wenschte hij zich
rustig op een en ander te beraden en
thans het debat niet voort te zetten.
Hausner's afscheid van zijn vrouw
voor het vertrek.
Volgens een radio-bericht van den kapi
tein van de tankboot, die dezer dagen in
voile zee den Poolschen Oceaanvlieger
Hausner heeft opgepikt, waren de eerste
woorden, die de geredde sprak. „Ik ben
Stanley Hausner, red mijn vliegtuig."
Na 8 dagen rondgedreven te hebben,
werd Hausner tegen den avond vrijwel
levenloos in een reddingboot geheschen.
Hij had echter nog de kracht om te mom
pelen: „Dank u kapitein, ik heb 8 dagen
lang op u gewacht." Daarna verloor hij het
bewustzijn.
De uitkijkposten aan boord van de Circe
Shell hadden zich de oogen uitgewreven,
toen zij het ongewone wrak zagen; zij
waren uiterst verbaasd daarop een men-
schelijk lichaam waar te nemen, maar
toen de stoomfluit van het schip begon te
werken, richtte dat lichaam zich ais een
geest op en begon wanhopige gebaren te
maken.
Het had weinig gescheeld, of de vlieger
was niet gered, want de duisternis viel
snel in en pas op het laatste oogenblik
gaf de bemanning zich er rekenschap van,
dat men niet te doen had met een afge
dreven boot, maar met iets dat leek op
het achterstuk van een vliegtuig, dat nog
boven water uitstak.
In den letterlijken zin des woords heeft
Hausner moeten leven van een paar beten
brood daags. Hij had nu eenmaal niet
meer dan enkele boterhammen bij zich en
daar heeft hij het een acht dagen mee
moeten doen. Afschuwelijk was de erva
ring van Hausner vooral wijl hij dobbe
rend op zijn vliegtuig tal van schepen op
tamelijk verren afstand had zien passee-
renren en niet in staat was geweest hun
aandacht te trekken. Behalve het nijpend
gebrek aan voedsel en drinkwater leefde
Hausner in den bijtenden angst dat de
golven zijn vliegtuig zouden verbrijzelen.
Wat zijn lot op het drijvende vliegtuig nog
kwellender maakte, was, dat hij voortdu
rend moest vechten tegen den slaap.
Waarop de president voorstelde de verdere
behandeling van het wetsontwerp te schor
sen. Natuurlijk vond de Kamer dit goed. En
zoo raakte het ontwerp voorloopig van de
baan.
De protesteerende drogisten hebben het
dus gewonnen.
SCHADE BIJ DE
ZUIDERZEEWERKEN.
Eenig debat ontstond verder nog bij de be
handeling van het adres der aannemers
firma Van der Velde te 's-Gravenhage,
houdende verzoek om vergoeding van
schade door haar geleden bij de uitvoering
der Zuiderzeewerken.
IDe heeren Van der Bilt en Van Dijk
hebben dit verzoek ondersteund, althans
een onderzoek verlangd, door een com
missie van deskundigen, naar de vraag of
schadevergoeding kan worden toegestaan.
Waartegenover de heer De Wilde de op
merking plaatste, dat de firma nooit een
recht kan doen gelden en hoogstens aan
spraak heeft op welwillendheid. Minister
Reymer voegde er aan toe, dat aan de
firma reeds een zekere vergoeding is toege
kend. maar dat zij overigens, wil men niet
onbillijk worden tegenover anderen het
risico zelf moet dragen. Vandaag wordt
beslist over een voorstel-Van Dijk, om als
nog een onderzoek te doen instellen.
Na aanneming van een aantal kleineré
ontwerpen is de vergadering verdaagd.
HAGENAAR.
|wr het Engelsch van WILLIAM LOCKE
door J. E. d. B. K.
1111
Hij zeide zoo verwonderd te zijn, dat 't
I bli zoo weinig geestdrift toonde over de
I Politieke leiders.
I - De politieke avonturier is de vloek
I hu dit land, beweerde Fortinbras.
I Op dat moment kwam Corinna naar
I Wffien gestapt; ze was in reiscostuum en
I un haar arm bungelde een klein gebor-
I «urd taschje. Met het hoofdje in den nek,
I f® uitdagend van houding, liep ze de
I ü®er door en gaf Fortinbras de hand.
I- Ik ben gekomen op uw verzoek, maar
«en we gauw afpraten, want ik moet den
®in halen.
Ga zitten, zei Fortinbras, haar een
«oei gevende.
gehoorzaamde en daar zat het drietal
om een tafel in een leege eetzaal.
r0 nu was het op een nevelachtigen
;®?en in het begin van November, in
>1 'e van Frankrijk, de bergen waren
Bail?en er v'e' een fiihe motregen!
Ne buitenlucht drong naar binnen door
■-raam, dat op het terras uitkwam.
j,rjlieve Corinna dus heb je niet
'tweede consult afgewacht, zooals af
stoken was?
-T Out ia uw schuld en niet de mijne,
™°ordde Corinna. Ik had u al weken
'"«verwacht.
Ongetwijfeld, maar jou verwachten
'tor mij geen re(jen om te gaan. Doch
-jf s«Hige belofte gaf je alle reden te
•«hten, dat ik komen zou. daar kon
■■ft» van zijn.
gj.bael goed, zei zij, maar dit is nu alle-
^veten?epraat' Wat wUt U eigenU^k van
wou je vragen, mijn lieve Corinna,
zei Fortinbras op overredenden toon.
waarom je mijn raad in den wind hebt
geslagen?
En wat was uw raad?
Om niets koppigs, hevigs en onver
standigs te doen, voor we elkaar weer ont
moet zouden hebben
U hadt eerder moeten komenIk heb
gemerkt, dat ik leef van Martin's welda
den en de tijd is gekomen om al die mal
ligheid te laten schieten en naar mijn
familie terug te gaan, met de staart tus-
schen de beënen. 't Is heel prettig, dat
verzeker ik u.
O, jonge vrouw, met weinig vertrou
wen! Waarom mij niet geraadpleegd in-
plaats van hardvochtige medische stu
denten met bespottelijke moeders?
Corinna werd vurrood en in haar oogen
kwam een harde uitdrukking.
Ik veronderstel dat de kwaad spre
kende tongen in dit afschuwelijke hotel
aan het babbelen zijn geslagen. Daarom
ga ik nu juist weg om ze gelegenheid te
geven te kletsen ln mijn afwezigheid.
Maar, zei Fortinbras op vertroosten-
den toon, waarom wordt je nu zoo boos?
In dit afschuwelijke kleine hotel is
iedereen op je hand. Ze zouden alles wil
len doen om je te helpen, met je mede te
voelen en je te toonen, dat ze je lief
hebben
Ik heb hun sympathie niet noodig,
zei Corinna bits.
Ook geen menschelijke betuiging van
leedwezen of genegenheid? Je wilt je reke
ning voldoen als een jonge vrouw, die in
een auto kwam, een nacht bleef en zoo
weggaan?
Neen, dat wil ik niet, maar ik ben
infaam behandeld en ik wil naar Engeland
terug.
Wie heeft je hier zoo infaam behan
deld? vroeg Fortinbras.
Doe nu niet zoo idioot, riep Corinna.
Ze zijn hier allemaal engelachtig voor me
geweest, zelfs Martin.
Ik geloof dat ik me over het geheel
genomen netjes tegenover je gedragen
heb, sinds we op reis gingen, merkte Mar
ian on.
In alle geval heb jij je instinct van
gentleman gevolgd, stemde zij toe.
Fortinbras leunde achterover in zijn
stoel en slaakte een zucht van verlichting.
Ik ben blij te bemerken, dat dit over
haaste vertrek geen vlucht is.
Vlucht, herhaalde ze. Denkt u dan
dat ik.
Met opgeheven hand legde Fortinbras
haar het zwijgen op
St! Wil je me even heel in het kort
vertellen wat er gebeurd is?
Hij boog zijn verstandig hooid naar
haar toe en zijn geduldige vermoeide
oogen hielden haar in bedwang.
Daar je aan het eind van je geld bent
en niet met Martin uit het vagebonden
potje wilt putten en daar je in mijn be
loften geen vertrouwen meer hebt, heb je
je toevlucht genomen tot dien jongen
windbuil, met wien je op je onschuldige,
vrije. Engelsche manier, maar tot ergernis
van zijn Fransche verwanten, veel naar
restauranis en theaters in Parijs bent ge
gaan. Hij heeft je lievigheidjes verteld. Hij
heeft je zoo'n beetje het hof gemaakt. In
alle eer en deugd. Op zijn leeftijd hij
boog zou ik dat ook gedaan hebben.
Maar in al zijn brieven zul je geen enkele
bepaalde betuiging van liefde vinden.
Werktuigelijk trok Corinna haar hand
schoenen uit. Fortinbras rookte zijn siga
ret. Hij vervolgde:
Je ziet in hem een mogelijken echt
genoot Ik ben openhartig, mijn werkkring
eischt dit. Maar je hart heeft hij nooit
sneller doen kloppen. Dat ontken je niet,
goed. In je grooten nood zooals jij je
toestand zag heb je hem een dringend
telegram gezonden, dat geen man. die
eenig gevoel heeft, terzijde kan leggen. Hij
leent de auto van zijn aangetrouwden neef
en .gehoorzaamt aan je oproep. Je spreekt
met hem in een duffe, kleine, benauwde
kamer. Je legt hem het geval voor met zeer
veel fijn vrouwelijke tact. Hij bemerkt, dat
een huwelijksaanzoek van hem verwacht
wordt. Hij trekt zich terug. Hij kan je met
geen mogelijkheid trouwen volgens de
Fransche wet zonder toesteming van zijn
ouders. En die zullen ze nooit geven, want
ze koesteren andere plannen voor hem. die
niet te veranderen zijn. Er is net zooveel
kans op een huwelijk als op een heiligver
klaring. Maar. zegt hij, we zijn beiden
jong, we hebben elkaar lief, we zullen
maar stil üi het Quartier wonen samen,
voor onbepaalden tijd. Waarom zouden we
niet samen een huishouden beginnen? Ik
heb genoeg voor twee en laat de toe
komst voor zich zelf zorgen.
Corinna stond op, ze zag aschgrauw en
schudde hem bij den schouder.
Hoe weet u dat in 's hemelsnaam?
Wie heeft u dat verteld? Wie heeft ge
hoord dat die ellendige jongen me heeft
voorgesteld om met hem te leven als zijn
vriendin?
Fortinbras streek haar over haar hand
en glimlachend keek hij naar gespannen
gezichtje.
Dacht je nu heusch, mijn lieve kind,
dat ik, die nu twintig jaar de biechtvader
ben van de Rive gauche (linkeroever) nog
>de manieren van Rive gauche niet ken?
Dat ik niets weet van internationale of
laat ik liever zeggen van multinationale
codes van sociale gebruiken, zedelijkheid,
eer enz. en hoe de begrippen met elkaar in
botsing komen? Ik wist dat jullie, van
verschillende nationaliteit, Camille Fargot
en jij. over een huwelijk dachten en ik
vertel je de uitkomst, 't Is zoo iets als een
mathematisch vraagstuk voor een school
jongen
Diep neerslachtig ging ze weer zitten,
't Was alles gebeurd, zooals Fortinbras zei.
Hij had niet gesproken en zij had hem
niet den tijd gegeven dit nog te doen, van
de heftige woede, waarmede zij Camille
de deur had gewezen. En zijn psycholo
gisch Inzicht was ook juist. Zij had zich
gevleid gevoeld door de luchtige hof
makerij van den jongen man, die dwaze
verwachtingen bij haar had opgewekt,
maar ze had nooit iets om hem gegeven.
En nu had ze een afschuw van hem.
Ze begon met haar vingers op de tafel
te trommelen.
En wat moet ik nu beginnen?
O zoo, zei Fortinbras, nu gaan we
eindelijk verstandig praten. En nu kunnen
we beginnen met ons tweede ambtelijke
consult.
Vooruit dan maar, zei Corinna.
Ik gebruikte het woord, ambtelijk,
merkte Fortinbras op.
Martin begon te lachen en legde een
tien francsstuk op tafel.
Ik betaal voor ons beiden, zei hij.
't Is alsof je op de kermis bij een
waal-zegster komt, zei Corinna, maar we
moeten voortmaken.
Ze keek op haar horloge.
Ik heb niet eens tijd om de rekening
te betalen. Wil jij dat doen?
Ze nam uit haar taschje één van de ge
leende bankbiljetten, dat ze naar Marttin
toegooide.
Ik ben een al gehoor. Ik heb drie
minuten tijd.
Maar toen drong het geluid van kner
pende wielen, door de open deuren van
eetzaal en vestibule tot haar door. Zij
schrok.
Daar gaat de omnibus.
De omnibus is gegaan, zei Fortinbras.
Ik zal mijn trein missen.
Dat zal je zeker, zei Fortinbras.
En mijn koffers zijn meegegaan.
Dat zijn ze niet, hernam Fortinbras.
Ik heb gezegd dat ze afgeladen moesten
worden.
Corinna was onthutst.
Als ik nu toch ooit zoo'n onbe
schaamdheid
Ze keek op haar horloge.
En dat ellendige ding is voor zijn tijd
vertrokken.
Ja, op mijn verzoek, zei Fortinbras.
En nu er geen kans voor je is om de eerste
uren uit Brantóme weg te komen, zou je
er misschien toe kunnen komen een
andere houding aan te nemen en naar de
stem van de Rede te willen luisteren.
Tusschen twee haakjes, zei Martin,
heb je je petit déjeuner gehad?
Neen, zei Corinna knorrig.
Goede Hemel, riep Fortinbras, zijn
armen omhoog heffend, en ze laten de
vrouwen vrij rondloopen.
(Wordt vervolgd).
