KUNST OM DE KUNST" ■bras' Toovermacht «Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 24 Mei 1932 Derde Blad No. 22138 UOONSTELLING PIETERSKERKGRACHT 9.| BINNENLAND. FEUILLETON. X L weemalen hebben wij over een P (M De kunst om de kunst" ge- F beide malen hebben we onze Ken opgewekt, deze sympathieke fuelling 'n oogenschouw te nemen, r; nooter vertrouwen dan de beide halen durven we thans den raad het aardige zaaltje van Pieters- J. h, 9 eens te bezoeken. Er is door Eno De kunst om de kunst" weer f°r en "volharding gewerkt en het Lt is een expositie, die o.i. die van i?jeen keer overtreft. Het is mis- fnrerbodlg, op te merken, dat de Ij,r vereeniging met uitzondering M weüdgen, menschen zijn die de Ede kunst beoefenen in hun vrijen '"ties, enz. Het zijn dus amateurs, _Ll in dien zin, dat schilderen of Ie nas aan de orde komen naast fcone dagtaak, dus als prettige en Eelilke levensvulling, waarbij zij Kch zelf kunnen zijn. En is het niet lig verheugend dat in deze ont ij tijden met hun ontstellende le- Ivlakking nog zoovelen te Leiden [ilnden. die op ernstige wijze er leven tot ontplooiing van hun to llkrachten te komen? Daarvan is ^toonstelling een der mooiste ge spreken van een tentoonstelling r dan twintig inzenders, die elk drie of meer werken te voor- ■komen. is altijd een eenigszins kwestie, omdat men zich de [ie werkwijze en de bedoeling van «jovele persoonlijkheden duidelijk Éiken en in een niet te uitvoerig [realiseeren. Mocht ik dus bij een Vsanten te kort schieten, dan is L sprake van onwil; opzettelijk fof iets van dien aard. {jen ons zoo getrouw mogelijk aan jjbetische volgorde houden, a A Baljeu noteeren we in de eer- uis een knappe teekening van ik en verder twee aquarellen. De Iran de Oosterkerk te Middelburg, coals men wellicht weet. een fami- isonze Marekerk eenige jaren na Ecuwd door denzelfden bouwmees- j van 's Gravenzande. Baljeu heeft alngsvol geval in blanke tonen Jeerd. De andere is een stilleven trerk in verschillende levendige samenklinkend tot een prettige T: m. J. van Doorn Sr. dien we ^gelegenheden reeds leerden ken- ieen goed portretschilder komt Ier uit met een drietal portretten F flink opgezet tegen- harmonische JaWijl de koppen flink zijn door- lilen bekijke maar eens het hee lt, hoe volkomen zeker voorhoofd, las enz. zijn geobserveerd en ge- JlVan hem zijn ook een paar ge- Ifcjes: een oud vrouwtje en een ■lit eerste mooi van uitdrukking, cellist werkelijk speelt; de con- i van de ouden en de houding .van het instrument als van de ftud wijzen op activiteit. Ir A. J. van Driesten is. zooals men let de eerste de beste. Dat toont hij per in eenige zeer mooie werken, childerd tulpenveld is gewoonlijk ïdan een bonte prent met harde Jken. Van Driesten schilderde een tdje met als achtergrond het ge- Jemplex van .,De Goede Herder" iMeerburgerwetering. Er werd hier pe tegenstelling bereikt tusschen 'seringen der bloeiende tulpen op ..grond en den grijsbruinen achter- let de effen wolkenlucht. Doch ook lichtergrond verwerkt de schilder lie van fijne tinten. Joinder gevoelig colorist toont hij lain .Avondstemming"; 'n scheepje ver, met als achtergrond een boe- 't in het geboomte dat zwaar van niaduw is. Dan is er van hem nog pntisch landschap in bruine toon. f Daubigny doet denken, een doek Tegenheid cn stemming. Wanneer R werk op den keper beschouwt, 6 men, met welk een brio het tot k gekomen. Zelfs van de nerf van is hier en daar partij getrokken Inschtc effecten te verkrijgen. Een warm en gloedvol werk ondanks de stem ming, een werk van een meesterhand. Er zijn van hem ook nog een paar fijne etsjes. Theo Funke gaf een frissche blanke aquarel van het Elizabethshof te Leiden. De intiemiteit van de oude gewitte gevel tjes,door de zon beschenen met de water lijsten boven de deuren komt geheel tot haar recht. Een dergelijk gevalletje gaf hij in zijn ..Straatje op Montmartre", dat in het hart dezer wereldstad bijna een dorpsch karakter draagt. Het is het aan toeristen welbekende hoekje waar Mère Catherine den scepter zwaait of zwaaide. Frans Funke gaf twee vlotte expres sieve studieteekeningen, o.a. van een „man met klompen", een schilderij van de ..Wa tering te Katwijk" waarbij ondanks het kleurige van de scheepjes, het nuchtere dat deze buurt bezit, goed tot uiting komt. Tenslotte is er nog een kleine, doch goed geobserveerde naaktteekening. De heer J. Irish Stephenson heeft een digen visie op zijn objecten. Dat uit zich in de eerste plaats in zijn modern georiën teerd coloriet en verder in het streven om in zijn portretten het psychisch wezen te doen spreken. De aandachtige beschouwer zal dat bijv. op kunnen merken aan de handen en de oogopslag van de dame welke door hem werd geschilderd en tevens aan het heerenportret. Beide zijn gevoelig voorgedragen. In het „Landschap in Italië" dunkt ons de klare sfeer uitnemend getroffen. De heer H. J. van der Jagt komt in de eerste plaats met 'n mooi Iithotje. een ge zicht in de Kloksteeg te Leiden in de sneeuw Bij de compositie is een gelukkig gebruik gemaakt van de ter eene zijde uitgroeiende liooge steunbeer van de Pieterskerk. Ver der heeft hij op zijn bekende nauwgezette wijze een paar stemmingsvolle etsen van de St. Janskerk te Gouda en gracht met een ingevroren schuit. Van een drietal werken van J. C. Kruyt noemen we in de eerste plaats „Begrafenis te Staphorst". Op den voorgrond zien we de boerenwagen met de onder zwart laken bedekte doodkist, waarachter enkele ge stalten somber voortschrijden. Op den achtergrond in een fijne stemming de be kende boerderijen in ijl opgaand hout. Een verdienstelijk stemmingsstuk. Een goede studie-impressie is ook zijn „Slootje" met wilgen. Mej. Nederburgh heeft drie was krijt- teekeningen van goudlelies, zonnebloemen en magnolia's op de haar nauwgezette en gevoelige wijze vervaardigd. Het materiaal zelf noodzaakt hier alreeds tot een uiterst bedachtzame wijze van teekenen. Tevens vertoont Mej. Nederburgh hier een map met 150 teekeningen. voor 't meerendeel in waterverf, van verschillende bloemen, takken en vruchten. Teekent zij b.v. een tak Gouden Regen, dan vindt men op hetzelfde blad nog een enkel bloempje van voren en van ter zijde gezien: even eens een enkel bloemblaadje. Op tal van platen kan men op deze wijze op directe wijze opmerken, welk een onnoemelijke massa decoratieve vormen door de levende natuur aan de hand worden gedaan. Haar bedoeling is, om voor deze platen, in den loop der jaren ontstaan, men zou haast willen spreken van een levenswerk een uitgever te vinden. De platen zouden kun nen dienen als wandversiering voor gan gen en lokalen van schoolgebouwen. Men zou ze met de wisseling der bloeitijden en der seizoenen kunnen verhangen. Ze zou den dienst kunnen doen zoowel bij het onderwijs in natuurlijke historie als bij liet teekenonderwijs. De natuurlijke kleu ren en de bloem- en bladvormen zijn zeld zaam zuiver getroffen. Het is iemand met een gevoeligen smaak, die de behoeften van het onderwijs door en door kent, die deze platen heeft ontworpen. Wij hopen van harte, dat er nog eens een uitgever zal worden gevonden, die over het be zwaar van de kosten heen stapt en ze in 't algemeen bereik der schoolwereld brengt Warm en gloedvol van kleur zijn de Orchideeën van Mej. van dePavord Smidt. Eveneens in waterverf is van haar een oud vrouwtje, waarvan liet oude gerimpelde gezicht vol uitdrukking is. En ten slotte gaf ze nog een gaaf stukje „Rozen" in olieverf. De heer G. J. Prooper komt uit met een drietal vlotte teekeningen, waarbij de juiste observatie snel en direct is vastge legd. Mej. J. C. Rijnbach van Gelder vertoont haar litho van het Gerecht, en wel de middenpartij met de loggia, terwijl zij verder een kleurige en frissche aquarel van Oost-Indische kers exposeert. Evenals de vorige maal heeft ze 'ook thans een mooie collectie aardewerk ingezonden, dat gretige afname zal vinden. Met belangstelling hebben we ook dit maal kennis genomen van het werk van mevr. S. Schouten-Leignes Bakhoven. Haar gedistingueerd „Bloemstilleven" is een sappige frissche aquarel. Eveneens frisch en fleurig zijn haar „Azalea's" terwijl het gerimpeld gezicht van een Katwijksch vrouwtje uitnemend van uitdrukking is. De heer A. Schreuder komt in de eerste plaats met een groot stilleven, een arran gement van oude dingen, gehouden in een kleurengamma dat herinnert aan de 11e eeuw, een mooie harmonische kleuren combinatie. Een klem bloemstuk, oranje bloemen in een blauw vaasje is van een fijne gracieuze bekoring. In zijn „Stilleven met visschen" zitten heel mooie partijen. De kleumoot van de beide citroenen is in dit gamma voor ons gevoel iets te sterk. De heer C. M. van Sillevoldt heeft zijn vroegere eenigszins naar 't droomerige neigende schilderwijze laten varen en geeft nu een stilleven in heldere kleuren. Heel goed is die schaal met appelen, een mahoniekastje er naast en een blaadje van Japansch lakwerk er achter. De bloem en vogelfiguren in sprekende kleuren eischen fijnheid van teekening. terwijl ook de glanzen van het oude mahoniehout eischen stellen. Een werk, dat zeer zeker de aandacht zal trekken. Ook is er van hem nog een goed geschilderd landschap: een boerderij aan den waterkant. Ook dr. Ubbels heeft de gewoonte, het zich niet al te gemakkelijk te maken. Daar is in de eerste plaats dat schaaltje met weidevogeleitjes, aandachtig geschilderd. Welk een zorg is er besteed aan het ver schillend getinte groen der eitjes, aan de schaduwnuances over de rondingen, de bruine vlekjes, den rand van het schaal tje. Dezelfde moeilijke opgaaf zien we ook bij het vruchten-stilleven, waarbij alle vruchten verschillend getint en ge- teekend zijn. Als steeds mag ook het werk van den heer A. Verkoren met eere worden ge noemd, een dillettant. die over het dillet- tantisme allang heen is. Daar is in de eerste plaats dat donkere stillêven met die meesterlijk geschilderde antieke potjes, de reflexen over de tinnen kan. het even uitkomen van het wijnglas tegen den achtergrond. Daar is in de tweede plaats zijn treffend stilleven met vruchten en de teddybeer, die er zoo geestig bij de wacht houdt. Daar is verder een vlotte en gave studie impressie van een vrouw in een verrassend mooie kleuren-harmonie. En verder gaf hij nog een paar rake linoleumsneden. A. Ph. Vermeulen kwam uit met een Beethovenkop en een Homerus in terra cotta, suggestief gemodelleerd. Mooi is ook de tegel met den kop van Pisuisse in relief. Actie en spanning zit er in zijn fakkel drager. Verder gaf hij teekeningen van een -pottenbakker en een pottendraaier. Mevrouw Vonk-De Veer kwam uit met een bloemstuk „Azalea's", een vruchten stilleven. waarin gestreefd is naar kleu- renharmonie en een stukje met witte anemonen tegen bruine bladen in eer. gToen vaasje, waarin een vriendelijke stemming zit En ten slotte noemen wq nog een zestal werken van C. van der Windt. Merkwaar dig is dat zelfportret uit zijn jeugd, dat een Rembrandtieke gloed bezit. En met welk een liefde en toewijding en tevens met welk een meesterschap is die ..Doode Kat" geschilderd. Dan hangt er een tee kening van een stuk van een oude boer derij. Met beperkte middelen is hier een zeldzame impressie verkregen Alle oud heid en verweerdheid, alle landelijkheid van het gevalletje komt hier in wat stre pen en vegen met houtskool tot uiting. Alleen een meester is tot zooiets in staat. Alleen een meester kan een molen in het landschap zoo etsen als Van der Windt het doet. En dan kijke men verder eens naar de ets van het schuitje. Het is alles direct, gaaf en volledig. En nu zijn we aan het einde gekomen van onze beschouwing, die kort moest zijn en toch nog lang werd. Moge de tentoonstelling veel belang stelling ondervinden. DE OPSLAG VAN BOTER. De minister waagt advies. Naar wij vernemen, heeft de minister van Econ. Zaken en Arbeid aan het Crisis- Zuivel-Bureau verzocht advies te mogen ontvangen omtrent de details der regelin gen. die in afwachting van de instelling der Crisis-Zuivel Centrale reeds thans ge troffen zouden kunnen worden, om de aangelegenheid van de opslag van boter to koel- en vriesruimten bevredigend te doen verloopen. In het bijzonder verzocHt de minister, dat het bureau onmiddellijk aan vangt met het opstellen van een advies omtrent een administratieve regeling ten aanzien van de plaats en de wijze van op slag, de hoeveelheid, die opgeslagen zal of kan worden, de uiloefening van de con trole, het vaststellen van den. prijs van de boter op het oogenblik van den opslag en dergelijke. Voorts heeft de minister bericht. he„ eveneens zeer gewenscht te achten, dat de gewone opzet van kaas doorgaat. In ver band daarmee ligt het in de bedoeling, dat bij eventueel later te treffen regelingen, evenals bij de boter, ten aanzien van de kaas rekening zal worden gehouden met de risico's, die aan dezen opslag verbon den zijn. Het ligt in de rede, dat aan deze toezegging voorschriften kunnen worden verbonden met betrekking tot de wijze van opslag, controle, administratie enz. Naar het Hbld. verneemt zal de regee ring na eventueele aanneming van het wetsontwerp tot steun aan de melkvee houderij een regeeringszuivelcommissie aanstellen. De keuze der regeering is daarbij geval len op den heer L. Bückman, secretaris van den Middenstandsraad en consul van Polen te Amsterdam. Tijdens de mobilisa tiejaren was de heer Bückman werkzaam als referendaris aan het Crisisbureau. Is het blad goed ingelicht, dan is de heer Bückman reeds voorloopig begonnen met zijn werkzaamheden. NIEUWE BEZUINIGINGEN BIJ DE NED. SPOORWEGEN. Opheffing van verschillende stations. Onze spoorwegmedewerker schrijft ons: Naar wij vernemen worden door de Ned. Spoorwegen verschillende stations, waar geen belangrijk vervoer meer is, dit jaar opgeheven, terwijl de administratie en 't beheer van kleine stations, naar dichtbij gelegen grootere stations worden over gebracht. NEDERLANDSCHE UNIE VAN SPEELTUIN-ORGANISATIES. De algemccne vergadering. Bovengenoemde vereeniging heeft vol gens de ,.N. R. Crt." haar algemeene verga- i dering in de sociëteit „De Valk" te Amers- fort onder presidium van den heer G. Ph. üelman uit Amsterdam. De reeds vermelde jaarverslagen werden goedgekeurd. Er zal binnekort een eigen orgaan wor den uitgegeven in een oplaag van 1000 exemplaren. De Bond van Amsterdamsche Speeltuinvereenigingen stelde voor het H.B. op te dragen, zoo mogelijk een pro pagandafilm te vervaardigen. Het H. B. zal de mogelijkheid daarvan onderzoeken, het geen evenwel nog, niet beteekent dat de film er komt. De centrale Leiden en om geving stelde voor de reis- en verblijfkos ten van ten minste één afgevaardigde van iedere centrale door de N. U. S. O. te doen betalen, terwijl Amersfoort in overweging gaf. om de congreskosten door alle afdeelingen gezamenlijk te laten be- talen. Amsterdam steunde dat voorstel en vroeg tevens terwille van de zuinigheid alle congressen in Amsterdam te houden. De heer Lessing (H.B.) gaf Leiden in over weging het voorstel in te trekken, hetgeen geschiedde. Het volgende congres wordt te Haarlem gehouden, zoo mogelijk op een werkdag, zulks in verband met een voor- stel-Soesterkwartier (Amersfoort), om voortaan niet meer op Zondag te verga deren. DE DERDE KRUISER. Opnieuw aanbesteed. Op het Ministerie van Defensie is de nieuwe inschrijving gehouden vcor den bouw van den derden kruiser. Binnen enkele dagen zal het resultaat bekend worden gemaakt. Naar wij vernemen is de werf Wilton- Fijenoord de laagste inschrijfster, zoodat de kans zeer groot is, dat dit scheeps- bouwwerk te Rotterdam zal worden uitge voerd. HET CLEARING-ONTWERP. Naar het Ned. corresjrondentiebureau verneemt, gaat de memorie van antwoord inzake het z.g. clearing-ontwerp. welke de zer dagen verschijnt, vergezeld van een nota van wijziging, welke niet zonder be- teekenis is. Thans kent het ontwerp aan de regee ring de bevoegdheid toe, inzake clearing van schulden van en aan het buitenland verdragen te sluiten. Blijkens de ervaring, welke in verschillende landen verkregen is. voldoen dergelijke overeenkomsten slechts matig. De gedachte is thans naar voren geko men om voor de regeering de bevoegdheid te vragen, ook zonder verdrag, dus door nationale wettelijke bepalingen, een rege ling van het deviezenverkeer tot stand te brengen. In de bij nota van wijziging voorgestel de aanvulling van het ontwerp is een be paling. welke deze bevoegdheid verleent, opgenomen. DE POSTVLUCHTEN. De „Duii" vertrok gisteren om 5.19 uur uit Calcutta, landde om 8.39 uur in Alla habad, vertrok vandaar weder om 9.30 u. landde vervolgens om 13 45 uur in Naza- rabad tot 15.25 uur en arriveerde om 16.43 in Jodhpur. Het vliegtuig heeft 132 K.G. post aan boord. De „Ijsvogel" vertrok om 5.38 uur uit Bagdad, en arriveerde na een tusschen- landing van 10.04 tot 10.48 uur in Bushir, om 15.28 uur te Djask. NATION. BOND VOOR PLAATSELIJKE KEUZE. De Ngt. Bond voor PI. Keuze hield ta Utrecht zijn 13e algemeene vergadering, onder leiding van den heer P. v. d. Meu- len. Mededeelingen werden gedaan over voorbereidingen, die getroffen werden voor het voeren van een actie in 1935. op grond van art. 6 der Drankwet, een actie die. nu de Pi. Keuze zelf voor het oogen blik niet is door te voeren, toch zeer na grenst aan datgene wat de Bond beoogt. De voorzitter, de heer v. d .Meulen, zette de zaak organisatorisch, de pen ningmeester, de heer J. Henri Ledeboer, financieel uiteen. Besloten werd den Raad van Negen om te zetten in een Raad van XII. ten einde ook aan drie Roomsch-Katholieken er een plaats in te geven. Ook werd een voorstel aangenomen, krachtens hetwelk het mogelijk zal zijn, de correspondentschappen van den Bond, desgewenscht weer om te zetten in af deelingen. Plannen werden besproken om, zoo mo gelijk in samenwerking met de Blauwe- Week-Commissie, in 1933 weer een groote demonstratie voor PI. Keuze te organi- seeren. Als leden van den Raad van Vijftig werden gekozen de heeren F, S. Noord- hoft te Haarlem, secr. van het Ned. Ver bond van Vakvereenigingen, prof. dr. H. Dooyeweerd. te Amsterdam, pater Fabri- cius te Helmond, en A. Martinus, te' 's Gravenhage. UTRECHT WORDT VERGROOT. Naar ,.U. D." verneemt hebben Ged. Sta ten van Utrecht een brief gezonden aan de verschillende gemeenten, houdende een ontwerp voor een uitbreiding van de ge meente Utrecht met gedeelten van Zuilen, Westbroek, Achttienhoven, Maartensdijk, Oudenrijn, Jutphaas en Houten: van de gemeente Maarssen met een ge deelte van Zuilen; tot splitsing van de gemeente Zuilen en tot vereeniging van de gemeenten West- broek en Achttienhoven, uitgezonderd de gedeelten, welke naar Utrecht overgaan en een gedeelte van de gemeente Zuilen; en tot uitbreiding van de gemeente Veldhuizen met een gedeelte van Ouden rijn. Al deze toevoegingen en vereenigingen zullen tot stand zijn gekomen met ingang van 1 Mei 1933. ft Engelsch van WILLIAM LOCKE door J. E. d. B. K. reet zijn eenvoudig, discreet optre- glimlachend tegen den PW portier en den dikken Mon- «udon. had hij toch door zijn be- hameren, zoo iets beschaafds over 'I hij zelfs grovere naturen, huns t(tn soort respect afdwong. Mis- zijn lange rechte neus met de "™e neusvleugels hem wel dat - 1 'oor komen. Kwam het mis- Iw?" lan" smal gezicht, stompe TWrawige oogen. dat Martin op j {"jol den bijnaam had gekre- -net trekpaard"? Maar nu liep het P..® de wei, in Parijs en in de was er nu drie daBen r.-wiallep om van al het nieuwe en X r_T°en hij nu in de loome sche- 1J® aangedulden weg volgde. ■SjTijevoel van vrijheid, van iets Hl) liep den Boulevard Sébas- it, i® de Tour St. Jacques, kruiste eiri chatelet, ging de Pont au liwars 0Ter lUe de la Cité, card St. Michel, toen sloeg I'd tit ?s den Boulevard St. Ger- Kr/5 m de Rue Bonaparte het r'rikl jamming bereikte. Het IhSi.f,*®* avond. buiten voor de café's: in kvv j? hemdsmouwen, met de H^j-open aan den hals. voor de 3an stoffige tafeltjes voor kleine restaurants. Voetgangers slenterden rond in de hoop hier en daar een zlt- plaatsje te zullen vinden. Langs de groote verkeerswegen gingen de autobussen hun gewonen weg. maar de taxi's toeterden weinig en zu', die auto's hadden, waren naar koeler oorden op de rive gauche (lin ker oever) gegaan. De oude paarden van de fiacres (liuurijtuigen i lieten de hoofden hangen. De bewoners van den Boulevard St. Michel bleven waar ze waren. Maar het leek een sprookjesland aan den ge- emancipeerden leeraar in partibus. die nu en dan stil stond om te luisteren naar de vreemde zinnetjes, die hij in zijn moeder taal hoorde zeggen en die hem zoo onge woon in de ooren klonken. En uit Parijs stegen dien warmen avond zulke wonder lijke, vreemde geuren op; voor Martin Overshaw was het 't aroma van de toover- stad. Zonder moeite vond hij het Café-res taurant Dufour, 't verguldsel van den naam deed 't bescheiden uithangbord van de Petit Cornichon ln 't niet verzinken, maar de naam stond met witte letters op deur en ramen. Onder 't schild van „het kleine Augurkje" en geheel onafhankelijk van het prachtige Dufourgebouw stond daar duidelijk: „Déjeuners 1 fr. 50. Di ners 2 francs, vin compris. (Twaalfuurtje 1 fr. 50, middageten 2 francs, wijn inbe grepen.) Slechts twee tafeltjes waren in genomen door provincialen. die koffie dronken en domino speelden, Een bleekc knecht kwam naar Martin toe, die ver legen stond rond te kijken. Wat wensch u mijnheer? De eetzaal. Die is boven mijnheer op de eerste ver dieping. Hij wees naar een smalle trap links. Martin ging naar boven en kwam in een spookachtige leege kamer met kleine ta feltjes. Er verscheen een andere bleeke bediende die ook vroeg: Wat wenscht u mijnheer? en in de vraag school iets van verrassing en nieuwsgierigheid. Ik verwacht een dame. zei Martin. Bien monsieur. Een tafel voor twee. Hier hebt u er een. En hij trok een stoel achteruit, die tot zitten noodde. Ik zou graag hier bij het raam zitten, zeide Martin. Daar de eetzaal in het entre sol (tusschenverdieping) was, was de ver dieping laag en het rook er naar lang ver geten diners van 1 fr. 50 en 2 fr. 't Spijt me, mijnheer, maar die tafel is besproken door een dame, die hier alle maaltijden gebruikt. U kunt het zien aan de aangebroken flesch mineraalwater. En hij tilde de flesch op ten bewijze dat hij de waarheid sprak. Dwars over het etiket stond geschreven: Mad. Hastings. Mademoiselle Hastings, zie Martin, dat is de dame die ik verwacht. De bediende glimlachte. Was mijnheer een vriend van Mademoiselle Hastings? Dat was natuur lijk iets anders. Mademoiselle had gezegd, dat ze vanavond terugkwam en daarom was de flesch mineraalwater voor haar be waard. Zij was de eenige overgeblevene van de vele personen, die het restaurant bezochten. Het was een restaurant voor studeerenden. In gewone tijden waren alle tafeltjes bezet en had een vreemdeling geen kans. De studenten betaalden per week of per maand een zekere som voor hun voeding. Het was een pension om te eten, zonder logies. Wanneer de studenten in de vacanties niet in Parijs waren, werkte het restau rant met verlies. In Parijs zette je altijd de tering naar de nering. Brave provin cialen en Engelsche toeristen bezochten het nog wel eens. Dan wees men hun de muurschilderingen, waaronder een paar meesterstukken. Nog een paar dagen gele den had een Amerikaan een paar foto's genomen. Wilde mijnheer de goedheid hebben ze eens te bekijken? Mijnheer had de goedheid. Op de ge sausde muren waren teekeningen van krijt en van crayon. Karikaturen, schilderin gen, notebalken met melodiën, brokstuk ken van satirieke verzen, handteekeningen met krullen, die alle spraken van vele j generaties van studenten. 't Amuseert hen en het geeft deze zaal iets aparts, zei de bediende. Hij wees naar de meesterstukjes, toen door de deur een jonge stem vroolijk riep: Zoo. dag Martin. Martin draalde zich om en blikte in de vriendelijke oogen van Corinna Hastings, blond, slank, netjes gekleed in een blauw serge wandelpak, met een eenvoudig klein hoedje op, waaraan een faisantenveertje iets kranigs gaf. Je bent een echt buitenkansje, zei zij. Ik dacht er juist over om in het water te springen. Maar op die verlaten brug was niemand om er mij uit te visschen. Ik ben het eenige menschelijke wezen dat in Parijs is gebleven. Wat een geluk voor mij dat ik Je dan gevonden heb. Corinna. Want Jij bent de eenige die ik in Parijs ken. Hoe kwam je aan mijn adres? Ik ben in Wendlebury geweest. Dus je hebt ze allemaal gezien? zeide Corinna, toen ze aan de tafel bij het raam gingen zitten. Vader en moeder en Betsy en Johanna en Ada. enz., enz. tot dé nieuwe baby incluis. De nieuwe baby is no. 10. maar eigenlijk is hij no. 14. Ik geloof dat ze nu al moeite hebben om rond te komen. Ik denk dat ze het allemaal best ma ken, dat ze tennis of golf spelen, op bazars verkoopen en kibbelen over de hulp predikers. Ze schijnen zich heel gelukkig te voelen, zei Martin, die niet erg ingenomen was met de luchtige manier waarop ze over haar familie sprak. Hij zelf de een-, zaamste van de mannen, had veel welda dige hartelijkheid ondervonden by die drukke, vriendelijke meisjes. En Jiet hin derde hem minachtend over haar te hoo- ren spreken. Was het de eerste maal dat je er kwaamt na Ze hield op. Nadat mijn moeder stierf. Ja, Ze stierf in het begin van Mei .zooals je weet? 't Is een heel groot verlies voor je zeide Corinna op zachter toon. Hij knikte en door het venster keek hij naar de huizen aan de overzijde. Daarom was hij in Parijs. Sinds "t over lijden van zijn vader, tien jaren geleden, hem gedwongen had Cambridge na een paar- semesters te verlaten en ln de wijde wereld den strijd om het leven te begin nen, had hij al zijn vrije dagen in die kleine stad in Kent doorgebracht. En die dagen waren schaars geweest. Er waren geen lange, prettige vacanties op de kost school van Margitt, zooals op alle andere instituten. Er werden voortdurend pupil len gedrild en het onderwijzend personeel had weinig verlof. Maar de verlofdagen, aie hij had, bracht hij door in het kleine landhuisje van zijn moeder. Zijn vader had zijn predikantschap to Zwitserland waar hij getrouwd was en waar Martin ge boren was, opgegeven, om predikant te worden in Wendlebury, en de heer Has tings was hem opgevolgd. Mevrouw Over shaw. flegmatiek van aard, was in Wendle- bury ingeburgerd en was er gestorven. Martin had haar daar opgezocht en ver keerde er in den huiselijken kring van de Hastings. En nu het kleine huis leeg was en hij buiten Londen geen toevlucht had, was hij naar Parijs getogen en zijn levens droom was werkelijkheid geworden. Maar in die voldane wensch was iets pijnlijks, want wat was Parijs vergeleken bij de teere aanraking zijner moeders zacht? handen, die hij nooit meer voelen zou. Hij zuchtte. Hij was nog zoo'n eenvoudige jóngen niettegenstaande zijn dertig jaren. .(Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 9