Kodak Alle Drukwerken naam De Zwanenberg is' Uw garantie vccr^ het allerbeste GEBR, ROTTEVEEL Fa. G. VAN BRUSSEL Openb. Verkooping De nieuwste i A ZILMETA. BELANGRIJK IN PRIJS VERLAAGD! De beste kwalii vleesch—zorgv dig en volma; toebereid. ZWANENBERG? HAM Hoe de Narcissen op de bergweiden gekomen zijn PINKSTERFEEST. Haarlemmerstraat no. 20 Telefoon 512. TXtrT^ «OESBURG IJSWAFELS 3 ons f' 0 25 CHOWA WAFELS per ons f.0.15 JAVA WAFELS per 'li pond f. 0.25 CREAM CRACKERS per ons f. 0.14 per blik f. 1.20 9572 Limonade p. flesch f. 0.60 Bij vonnis der Rechtbank te 's-Gravenhage van 9 Mei 1932 is verklaard in staat van faillissement W. WOLTERS, winkelier te Rijnsburg met benoeming van den E.A. Heer Mr. H. O. FEITH, tot Rechter commissaris en van onder - geteekende tot curator. Mr. Tj. D. SCHAPER, Advocaat en procureur, Fagelstraat 10, Leiden, 11 Mei 1932. 9567 tegen lage prijzen Huwelijksbrieven In de nieuwste modellen. Bestekken Dissertaties Bruiloftsdrukwerk, enz. Haarl.straat 222. Leiden. 686 De Griffier van de Arr.- Rechtbank te 's-Gravenhage brengt ter kennis van be langhebbenden, dat ter grif fie der Rechtbank ls inge diend een verzoekschrift tot SURSÉANCE VAN BETA LING van JAN KUIJT Pzn., Winkelier in Kruidenierswa ren te KATWIJK AAN ZEE, en dat de schuldeischers worden opgeroepen om te verschijnen ter Raadkamer der Rechtbank op Donderdag 2 Juni 1932, des v.m. ll'/r uur. Tot bewindvoerder is be noemd Mr. C. J. DE VRIES, advocaat te 's-Gravenhage. De Griffier voornoemd. 9569 Huis Leidsche Straatweg hoek Terweeweg. De laatste partij Gordijnen, Vloerzeil, Kachels, Spiegels, enz. worden tegen sterk ge reduceerde taxatie-prijzen opgeruimd. Alles moet deze week beslist weg. 9530 Aan hetzelfde adres nog te koop: Een Salonkastje van f. 160.voor f. 45.een groote antieke klok met maan en datum en speel werk, waarde f. 1000.ge taxeerd op f. 600.-. Een Dör- ner-piano, schitterend van klank, zoo goed als nieuw, f.300.—. Haast U een derge lijke aanbieding krijgt U niet meer. Eiken avond van 5.307 uur alleen aan het huis. De verkooper: 9530 G. D. CASPAR1 Telcf. No. 2547 - Oegstgeest, TE HUUR BENEDENHUIS, bev. kamers, vestibule, gan keuken, voor- en ach Huurprijs f. 25.p. rr Te bevr.: Woning Fagelstraat 5. ■«■■■■■MM. arme Hans. „Ach. als vader dit toch eens wist! Op eens schrikt hij op uit zijn gepeins, doordat een zware hand zich op zijn schouder legt. en een bekende stem, die hem nog meer doet schrikken, vraagt: Waarom zit jij hier zoo in gedachten. Hans Stork?" Nu eerst kijkt, Hans op en ziet den ouden boer Lechner, die hem vol medelij den aankijkt en daarna weer zegt: „Ze vertellen in 't dorp. dat jij vandaag Pinksterman" zult zijnMaar dat kan toch niet waar zijn Hans „Ja, boer. 't is maar al te waar!" roept de arme man als wanhopend uit. ..Maar ach, denk niet te slecht over mij, boer Lechner!" Hij begint nu te vertellen, dat boer Claus hem wegzond en hoe arm hij is. En ais hij alles naar waarheid heeft verteld zegt hij met een zucht: „En 't duurt nog zoo lang vóórdat het hooitijd is. want vóór dien tijd kan niemand mli ge bruiken. „Maar ik wei Hans Stork", zegt vrien delijk de oude boer. „Ik ben juist aan 't zoeken naar een nieuwen schaapherder Want Eric, mijn oude scheper, kan biina niet meer voort op zijn oude voeten. En als jii zijn plaats wilt innemen, mag de oude stakkerd voor het pluimvee zorgen. Maar kom dan liefst zoo gauw mogelijk.. Of., e.. heb je er wat op tegen, om op het oude gedoe van je vader...." „Zou ik er iets on tegen hebben, om on uw boerderij eerilik werk te verrichten, boer Lechner?" vraagt Hans. „Ik. die straks het narrennak moet aantrekken? Ik die straks ais .Pinksterman" op de kar zal staan, om door groot en klein bespot te worden? En reeds ontving ik geld. als voorschot, op het vernederende waartoe ik mij helaas moest leenen.Maar morgen, heel vroeg, ben ik op uw hoeve, en ge zult zien. hoe ik voor uw kudde zal zorgen boer Lechner „Dat hoop ik, Hans Stork," zegt de oude boer en daarna loopt hij verder, den weg op naar het dorp In dien tijd dacht Hans aan het onver wachte geluk, dat zoo op eens gekomen was. „Als het gisteren was gekomen, zou ik vandaag hier niet zitten," mompelde hij. Dan zou ik geen „Pmksterman" zijn, die straks Ach daar komen ze al met de kar Maar ziet, zoodra de kar dicht bij was, zag hij iets, dat! hij erg vreemd vond Boven op de kar stond, reeds gekleed in het roode narrenpak, een half-gekke bedelaar, die „gekke Guus" werd genoemd. ,.Hi, hi, hi," lachte juist de onwijze man, zoodra hij Hans zag, „jij krijgt mijn mooie pak niet, hoor! 't Is mijn eigen mooie pak: en verleden jaar, hi, hi, hi, werd het vol modder en druipnat! Dat kwam door de sloot, hi, hi, hi, „Ja, Hans," begon nu Johan Grupe, vader- vond, dat het niets voor jou was, om „Pinksterman" te zijn. Daarom namen we Guus er maar weer voor. Hem staat het narrenpak best. Maar jou staat de schepersmantel beter, zegt vader „En hoe moet 't dan met het geld, dat je mij als voorschot gaf, Johan?" vroeg Hans. „Dit kan ik nu nog niet teruggeven. Ik kocht daarvoor kleeren voor mijn kind. 't Was alles voor kleine Trude!" Dat weten we. Hans," sprak Johan, „en je behoeft ons dit kleine bedrag niet terug te geven. Vader zei, je moest het maat houden. als een vergoeding voor het wach ten hier aan den slootkant." „Dit wachten heeft me het geluk ge bracht," zei Hans. „Morgen wordt ik scheper bij boer Lechner, Johan „Daar ben ik blij om!" riepen daarop met Johan, alle jongens, die om de kar stonden. „Ja, ja. ze zijn blij met den „Pinkster- man", hi, hi, hi!" riep Guus. O, laten we toch gauw naar het dorp gaan: ik heb honger!" Even later trokken de ezeltjes de kar met den „Pinksterman" voort! Juichende en schreeuwende volgden de jongens. En terwijl Hans Stork den joelenden troep na keek, dacht hij aan zijn Trude, en mom pelde: „Mijn klein, lief meisje, zal mij nu niet als „Pinksterman" zien! Ze zal zich nu niet behoeven te schamen voor haar vader, den scheper van boer Lechner!" Zoo kwam Hans Stork als schaapherder op de boerderij, die eens zijn ouders had toebehoord. Doch dit hinderde hem niet; hij was nu ook niet meer lui of laksch, en hij toonde de boer zijn groote dankbaar heid, door zfjn liefde en zorgzaamheid vooi oe kudde. En nooit van zijn leven vergat hij, dat het boer Lechner was, die hem voor bespotting en vernedering had ge spaard Dit hoorde Hans pas veel later yan Johan Crupe. ,,'t Was Lechner, die ons deed inzien, door HERMANNA, BLOEMENLEGENDE. Lang, lang geleden heerschte er eens een winter, zóó streng en aanhoudend, dat haast alle menschen er den moed bij verloren en bijna niemand meer met hoop in de toekomst durfde te zien. Vooral in 't gebergte regeerde de koude Vorst Win ter met ijzeren schepter; 't scheen wel, of hij hier voorgoed aan 't bewind wilde blijven. Toen 't Paaschfeest aanbrak, lagen berg tn dal nog dik onder de sneeuw en toen men zich eenige weken later op 't Pink sterfeest begon vóór te bereiden, was al les in de natuur nog maar pas zoo ver gevorderd, als anders omstreeks Paschen 't geval pleegt te zijn Toch moest de strenge heerscher nu wijken! Stap na stap werd hij achterwaarts gedrongen. De zon daarentegen, die zoo lang door wol ken en koude nevelen was tegengehouden, won dagelijks aan klacht en zond haar gouden stralen als lieflijke hemelboden overal heen, om 't nieuwe leven wakker te roepen en te voorschijn te trekken. De dauwdroppels waren eiken ochtend vroeg op hun post, als nederige, stille dienaren, wier nuttige arbeid nauwlijks werd opge merkt en liet voorjaarskoeltje voltooide 't werk van zonnestralen en dauwdrop pels beide, door frissche kracht en blij den moed te schenken aan jeder, die er ontvankelijk voor was. Kleine Gritli, die bij haar oude, zieke lijke grootmoeder woonde, in het bouw vallige hutje, dat wel tegen de rotsen aangekropen scheen te zijn, was bijzon der bevriend met dezen laatsten bode. Lang voordat de sneeuw op de rotsblok ken bij hue. nog maar was beginnen te smelten, had "zij zijn nadering reeds be speurd en had zich toen weldra ook louter schoone beloften doen toefluisteren. De kinderen, die in 't dorpje woonden, hadden nog niets dan wintersche gedach ten in hun hoofdjes, toen onze Gritli zich al met hart en zie! verheugde in den ko menden lentetijd. Ja, Gritli was ontvankelijk voor alles wat schoon en goed is en zooals de bloem knopjes zich wijd openen voor de zonne stralen, zoo opende Gritli's hartje zich voor al 't lieflijke en heerlijke, dat God zijn kinderen wil schenken. De goede, oude grootmoeder had steeds haar best gedaan dit bij Gritli aan te kweeken. Nu was zij zwak en afgeleefd en zou zeker niet lang meer bij Gritli kun nen blijven. „Och", zoo dacht grootmoeder, „konden wij nu samen nog eens 't heerlijke Pink sterfeest 't feest van Gods goeden en heiligen Geest vieren. Die immers ook in 't leven van mijn kleine lieveling deze vrede en vreugde blijvend wil bewaren." Nog enkele dagen en 't zou Pinksteren zijn. In andere jaren was de bergweide, die zich, op een urntje afstands uit strekte, omstreeks dezen tijd als bezaaid met wilde, kleine, rose pelargonia's, die door scharen kinderen dan jubelend in mandjes verzameld werden, om als ver siering voor 't Pinksterfeest te dienen. Met deze bloemen en de zoogenaamde „meien" jonge berketakken werd elk huisje in 't gebergte met de feestdagen getooid. Dit jaar echter was deze weide, van oudsher de Pinksterweide genaamd, even als alles in de natuur, ver ten achter ge bleven; zij was nu wel eindelijk groen ge worden, maar van bloemen was nog zweempje te bespeuren. De dorpsjeugd was hierover erg ont stemd. Op den Zaterdag vóór Pink steren waren zij er in den namiddag nog eens, haast tegen beter weten in, heenge- toRcir, om te zien, of er toch nog niet en kele vroege bloempjes te ontdekken zou den zijn. Maar neen, teleurgesteld en on tevreden trokken zij onder groot rumoer hoe schandelijk het was," sprak Johan, „om een eerlijk man uit ons dorp, die reeds zóóveel verdriet had geleden door allerlei tegenspoed en daarna door den dood van zijn vrouw, zulk een vernedering aan te doen. En daarom kwamen wij met „gekken Guus". Sinds dien tijd heeft Hans Stork nooit meer een „Pinksterman" willen zien, en., ook niet meer kunnen zien, omdat een jaar later, door den nieuw benoemden Burge meester, dit onteerend gebruik voor goed werd afgeschaft! TANTE JOH. c tit) rrr c tv met drukke gebaren, weer af, om ziet maar alleen met de „meien" te gam helpen, die zij in 't bosch, heel aan andere zijde van 't dal, moesten hai Gritli evenwel, kon er nog maar niet besluiten de Pinksterweide te verlaten, bleef 't luidruchtige troepje zoo lan»r gelijk nastaren en wierp zich, toen niets meer van te zien was, voorover den grond; ze schreide stil, een late. langen tijd. Haar teleurstelling was zooveel groet haar droefheid zooveel dieper dan die andere kinderen. Zij toch had aldoor haar hartje de vaste hoop gekoesterd er tóch bloemen zouden zijn, bloemen grootmoeders Pinksterfeest nog zoo lijk en schoon mogelijk te maken, 't zamelen van dien geurigen, kleuns schat, dat voor de anderen slechts voorbijgaande, vroolijke bezigheid zou geweest, die volgens oud gebruik nu maal bij 't Pinksterfeest behoorde voor Gritli een laatste liefdedaad grootmoeder beteekend hebben. Dai. kon zij zich nu niet luidruchtig ontev., den aanstellen, zooals haar makkertja Haar tranen vielen als zoovele daj droppels op 't groene gras en werden den bodem ingedronken. De zonnestralen kusten Gritli's hooi 't lentekoeltje verfrischte haar beschr gezichtje en ja 't bedroefde kind vot het, dat God zelf haar deze boden zond. Zij werd wonderlijk getroost, delijk stond Gritli op en keerde terug grootmoeder, die haar al met ongel verwachtte. Het Pinksterfeest was aangebroken in de vroegte maakte Gritli zich gen Zij wilde naar 't berkeboschje aan andere zijde van het dal om er „mei_ te halen, die wel de bloemen niet zou: kunnen vervangen, maar tóch 't h« een beetje minder kaal en grauw zou! maken op dezen feestdag. Haar weg voerde langs de Pinkstero die zich ais een groen, fluweelig tap langs de helling uitstrekte. Maar wat was dat? Wat zag zij daar de verte, onderaan de welde, juist op plekje waar zij gisteren zoo had lijp schreien? Was haar wit hoofddoekje misschien blijven liggen? Neen, mers Gritli liep er zoo vlug hf als ze kon enO, toen sloeg de handen met een kreet van verukk ineen Op de plaats, waar de aarde door uit liefde geschreide tranen gedrenkl waren hemelsterretjes ontsproten: vU keloos reine, witte narcissen Sedert dien hebben de narcissen meer op de Pinksterweide in 't geb ontbroken. Ieder jaar omstreeks dezen bloeiden er meer, totdat eindelijk de heele helling één schitterend, wit, bloemveld geleek. Ook op de bergweiden in den omb ontsproten zij en vermeerderden zij Ja, zelfs heinde en ver in 't land men ook, nu nog deze lieflijke hemel# retjes in overvloed op alle berghellinf vinden. Pinksterfeest vieren wii jongens en mee Gaat nu naar buiten: 't is Lente-festij Moeder Natuur zal ook dit Voorjaar we? Eén-en-al bloesem- en bloemenpraé zijn! Heerlijke dagen! Vacantie is 't immer;! Niemand behoeft er met Pinkster na: school Zelfs voor een stadskind beteekent dal vrij zijn! Buitenlucht aad-men en maken veel jool! Boomen en struiken, die trekken hun pa! 't Feestpakje aan, want 't is Lente- festijn' Kijk maar eens rond, hoe zelfs 't klein; margrietje Zonnig en fleurig met Pinkster wil Vogeltjes zingen hun juub'lende liedje: Diep in hen juicht het: De Lenf weer daar Komt, iaat ons allen nu zingen: 't 1 Pinkster! Wij zijn al lang voor het Pinksterfee klaar! Pinksterfeest vieren wij, jongens en m» Gaat nu naar buiten: 't is Lente-feilt Eén ding mag daarbij niet worden ver- geten; Binnen-in moet er Vernieuwing ook i' (Nadruk verboden). CARLA HOW 9559 TEL. 455 - GERECHT II t.o. GRAVESTEYN Vanaf heden worden al onze vaste Clientèle met grijzende haren GRATIS behandeld met onze zelf uitgevonden Haarkleurhersteller. pqy* Waarom wordt U ook geen Cliënt van ons? -w WIJ HEBBEN OOK EEN SPECIALE HEEREN-KNIPSALON SAM.WEYERS, Ex-Dameskapper M.s. Cbr. Hnygens Mij. „Nederland" Dameskapper sinds 1916. -Buitenlandsche routine. Plaatsen bezocht als: Paris, Bruxelles Blackpool. Southampton, Hamburg, Algiers, A'dam, Portsaid, Genua, Marseille, Nice. Canne. Giaz, Colombo, Sabang, Singapore, Medan, Batavia, Soerabaya, Malang, Poetjong, Lebaksary, Prigen, Lawang, Kaapstad, etc. etc. 9563 t t n t IN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1932 | | pagina 2