MAANDAG 9 MEI 1932
No. 22126
Jaargang
Zaterdag 7 April 1932
No. 19
LfgJ
|DE NIEUWE BUREN
OP DEN GROENTEWAGEN
Het voornaamste Nieuws
van heden.
LEIDSCK
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
PRIJS DEZER COURANT?
elden per 3 maanden f.2.35, per week f. 0.18
Lelden, waar agenten gevestigd zijn, per week 0.18
per post f, 2.35 4- portokosten.
EUtt
door
E. DE LILLE HOGERWAARD.
Hoofdstuk XIII.
(Slot).
ijll de vier „Uilen" weer geregeld
khool gingen, deed Wout zUn ee rste
ferilngen ln huis. Hij had gedacht,
i de dokter het .Ug- en zitverbod"
r.co had. dadelijk als vanouds te
p bollen. Dit viel echter niet mee en
i een heele teleurstelling voor den
i jongen dat het loopen hem niet
i»'n geweldige inspanning kostte,
3 het als een klein kind weer moest
(hield hij dapper vol en verloor hi)
lewektheld niet. Het leek wel. of
i vooruitzicht: den volgenden zo-
It Zwitsersche bergen te beklimmen,
neht en geduld gaf en het duurde
niet lang. of hii zag zelf welke
Iratderlneen hii maakte terwii! het
1 teer een genot voor hem werd.
I heb ik zóóveel maanden stil kun-
liteen?!" vroeg hij zichzelf telkens
fcderd af.
p der laatste dagen van September
[hij met een stralend gezicht Bep
Veren met haar verjaarsdag.
|8 feliciteer lou met ie eerste wan-
1 bulten Boschlust!" zei Jaap. die
fit altijd groot medelijden met zijn
Va gehad had al Het hii dit fijn-
als hit was maar zeiden blijken.
de zeven buurkinderen bij elkaar
werd er altijd heel wat gespro-
fe de Zwitsersche reis die wel heel,
p nog weg was maar toch
>i; een klein beetje dichterzij kwam
t net iets uit een boek!" vond Liesje.
1 dat vinden van den schat en als
Idaarvan die Zwitsersche reis!"
|tin toch blij. dat het niet iets uit
«1 maar uit de werkelijkheid is!"
f Hans lachend op en er was nie-
Jdle teen zijn woorden opkwam.
P Kerstvacantie met haar gezellige,
feesten die de families van
past" en Het Uilennest" gezamen-
fden. ging ook Wout naar school en
i - onder leiding van zlin ouders
!rs zijn gedwongen rustperiode ijve-
ferkt had werd hij tot zijn groote
j! zeen klas achteruitgezet.
Iwd wat de groote menschen noem-
|Jen ouderwetsche winter." Oud en
"sam od schaatsen en zelfs Wout
I als hij beloofde het kalm aan te
"u en dan een baantje rilden,
bet nooit gedacht!" zei hij tegen
IMat zij samen aan een stok de
londzereden hadden.
had nooit gedacht, dat ik een
Tm Boschlust" krijgen zou!" liet
F°ren. Boschlust" heeft altijd een
|Untrekkineskracht voor mij gehad,
l?u IU er woont.
1 kille den schat gevonden hebt
p," wU allemaal naar Zwitserland,
maakte Jaap den zin af
"en buurkinderen hadden dus heel
wuret van hun buitenlandsche reis.
EHy en Bob nog te iong waren
PjseHen welk een heerliiken tild zij
■wt Zingen, waren zll toch groot ge-
begrijpen, dat zij mee mochten
iSii nume aan nel sores van oe
ton Cc 0 en Mater; zonder deze
leweest°PZet h6eI wat minder 8rootsch
:ïsH?e. Be'S'sche inzenders dankte
Ribelus de Hollandsche
inamp n hartelijke ontvangst en
w 4016 samenwerking.
s' tjalsma beroepen.
IT D
V Rem. pred. alhier, is
rkt' Gsm isde leden der Remon-
:tal dr SS"!* t<! 's-Gravenhage uit
at aWi en ds- Wegerif tot
itaïr* «kozen. ter vervulling
k cctstaan door het vertrek
uts taar Amsterdam.
Was dat op zichzelf al niet een groot
feest?
De Paasch- en Plnkstervacantie leverden
heerlijke dagen op. waarin de brievenbus
in den krommen berk druk dienst deed.
Bob en Elly hadden er zelfs een paar
prachtig gekleurde Paascheieren in ge
vonden
Als vanouds deed de jeugd leuke spel
letjes en Wout, die nu ook van de partij
was. scheen niet uitgeput te zijn ln het
bedenken van allerlei nieuwe spelen, welke
hij altijd zoo wist In te richten, dat „do
kleintjes" konden meedoen.
Zoo naderde langzamerhand de dag. 18
Juli, dat de reis naar Zwitserland werke
lijkheid zou worden en hoewel de belde
moeders meenden tijd te kort te komen
met allerlei ln orde te maken en de kof
fers te pakken, voor de jeugd scheen deze
datum tergend lang ver-af te blijven.
Toch brak hij eindelijk, eindelijk aan!
Opa en Oma waren den vorigen dag naar
hun getrouwden zoon gegaan, waar zij tot
groote vreugde van dit gezin zouden blij
ven tot de anderen uit Zwitserland terug
gekeerd waren.
„Zoo hebben wij ook nog voordeel van
den schat" zeiden de nichtjes en neefjes
van Wout. die natuurlijk het heele ver
haal van a tot z gehoord hadden en hei
melijk met allerlei plannen rondliepen ook
op ontdekking van een schat uit te gaan.
Je kon immers nooit weten!
De koffers waren den vorigen dag tot
berstens toe vol genakt en de jeugd had
allerlei verrassingen voor hun ouden vriend
gemaakt, waaraan zij in de laatste weken
met koortsachtigen ijver gewerkt hadden
en die nog juist bijtijds klaargekomen
waren.
Toen de koffers gehaald werden, riep
Bep juichend uit:
„Hoera! Dat is het begin!"
Het was echter ook hies: de laatste lood
jes wegen het zwaarst!
„Nog'maar één nachtje slapen." hadden
Elly en Bob tegen Moeder gezegd en al
waren zij misschien de eenigen geweest,
dit dit uitgesproken hadden gedacht had
den .de grooten" het zeker ook.
Ze waren allen maai- vroeg naar bed ge
gaan. want de uren die le slaapt duren
nooit lang En natuurlijk was er niemand,
die zich den volgenden morgen ook zon
der wekker! versliep. Integendeel, allen
werden vroeg wakker in het bliide besef,
dat er iets heerlliks" was dat nu eindelijk
gebeuren ging: de reis naar Zwitserland.
Veel trek om te ontbijten scheen nie
mand dien morgen te hebben. Toch moes
ten de boterhammen „er in". Daar hielp
niets aan!
Toen reeds bijtijds twee groote auto's
voorreden om het gezelschap met hun
handbagage naar den trein te brengen,
steeg de vreugde ten top.
Bob stormde met zóó'n geweld in de
auto. dat hij er aan den anderen kant
bijna weer uit tuimelde maar gelukkig nog
juist bijtijds doqr Moeder gegrepen werd.
De reisbiljetten waren den vorigen dag
reeds door meneer van der Linde genomen
en het gezelschap begaf zich gezamenlijk
naar den gereedstaanden trein.
,,'t Is een D-trein!" riet Hans opgewon
den uit.
..Hij gaat toch naar Zwitserland?" vroeg
Bob.
Allen moesten lachen om 't angstige ge
zicht van den jongen en Vader haastte
zich, hem gerust te stellen.
door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
„Klaar!" riep Plet. terwijl hl) nog een»
zijn blik liet gaan over den groentewagen,
waarop de vele manden met hun frissehen
inhoud blijkbaar zijn goedkeuring weg
droegen. Was dat even een werk geweestï
eerst naar de velling rijden en daar de
aardappelen en verschillende groenten
koopen om ze daarna naar huis te rijden
en alles zoo op zijn wagen onder te bren
gen, dat het voor de menschen een lus»
was om bij hem te koopen.
„Dat is t halve werk!" zei Plet. „t Oog
wU ook wat!"
Plagend zei Toos, zijn vrouw, die bi)
den wagen stond, nu:
„Goed hoor, mannetje! Ik zal het ont
houden en je lievelingskostje, stokviscb.
weer eens klaarmaken. En als Jij dan al
half tevreden bent met er alleen maar
naar te kijken
„Eet jij zeker aUes op!" zei Plet, die
echter niet bang was, dat zijn vrouw haar
bedreiging ten uitvoer zou brengen.
„Jij vat alles ook zoo precies op!" ging
hij voort.
Heb ik dan ooit aan Je woorden moeten
twijfelen?" vroeg Toos nu.
Neen, dat gelukkig niet!
,,'t Is goed, hoor! AJu!" zei Piet, greep
de leidsels, sprong op den bok van den
wagen en zwaaide vroolljk met zijn zweep
ten teeken van afscheid.
Hij had maar een beste vrouw en goed
voor de zaak was ze ook: helder en ijve
rig. Wat wenschte hij nog meer?
„En als kleine Plet later met me mee
gaat de klanten langspeinsde Vader
Piet verder, al moest hij met dit laatste
nog wat geduld hebben, want Plet, die nog
rustig in zijn wieg lag en met groote
oogen om zich heen keek, dacht er voor-
loopig nog niet over naast Vader op den
bok van den groentewagen te zitten, al
zou hij dat later natuurlijk het heerlijkste
vinden, wat er bestond.
En wat zouden de andere jongens hem
benijden! „Piet van den groenteman" zou
een bekende figuur worden bij zijn klan
ten. vooral bij de jeugd
Zoo peinzend reed groote Piet opgewekt
verder, 't Was een heel eind naar ziln
klantenwljk. maar daar gaf hij niet om.
Hij kon onderweg nog eens fijn denken
Nadat ieder een plaatsje gevonden had
in een naar aangrenzende couné's de lon-
gens vóór de raampjes viel er heel wat te
kijken od het drukke Derron.
Op het sein van den station-chef zette
de trein zich in beweging.
„Hoera! We gaan!" juichte Bep.
En wij. die de zeven buurkinderen in ge
dachten naar het station gebracht en uit
geleide gedaan hebben, roenen hun van
harte een:
„Goede reis en veel plezier!"
toe.
Wij ontmoeten niet eiken dag een troepje
kinderen, dat een schat gevonden heeft en
daarvoor een reis naar Zwitserland mag
maken.
Zou één onzer wel ooit zóó gelukkig zijn?
EINDE.
(Nadruk verboden).
LUGDUNO
i Lugduno-
83ste bijeen-
esidium van
:en over hel
i. In den
;eleerden de
>ote naar de
et bijzonder
n of Alexan-
>d Ammon ls
tot zijn zoon
aag: is deze
r voetstoots
Egyptische
en in het
■en male; de
cheiden vrij
uit de oase
ie; de Latijn-
/an eerstge-
»n het begin;
'id tusschen
herhaaldelijk
.itische woor-
atie aanvan-
/oors tellingen
istante ver-
svolgtrekking
de Libysche
,'t met den
verband ge-
Semitischen
ve betrekkin-
schen Clrene
3d verklaren,
e Griekschc
Anakoloeth,
'rschijnsclen:
zal hij aan
is en Ver-
toetsen. De
c genoemde
oen spreekt
I in het ver
lij van een
e uitingswij-
e in zichzelf
de veronder-
vooraf gaat
afgeronde en
gste onder
in den aan-
ing van sub-
formuleering
woordbetee-
iend aan het
het woord
ebruiken. De
xalverschijn-
icht onder-
etzij omdat
•ker nog niet
den kunste
er wil reiken
hem moge-
nan getiteld
ianus werd
tot een vol-
iioop van öiocnceren re uoorn.
Door het uittreden van den heer Van
Schouwenburg moest een nieuwe voorzitter
gekozen worden; bij acclamatie werd de
heer D. v. d. Berg (secretaris) als zoodanig
gekozen. Hierdoor zal in de functie van
secretaris nog moeten worden voorzien.
De heer A. W. Joolen, federatielid, sprak
hierna namens alle jongeeren den schei
denden woorzitter hartelijk toe. hem dan
kende voor den arbeid dien hij in de af-
loopen zeven jaar voor de groep heeft ver
richt.
Als stoffelijk blijk van waardeerig werd
hem een schrijfbureau met lamp aange
boden. terwijl mevr. Van Schouwenburg
een bloemenhulde had in ontvangst te
nemen.
De heer Van Schouwenburg dankte mede
namens zijn vrouw voor de hartelijke
komen op het veld der vervlakking.
Wordt actief lid. aldus besloot spr.. van
de C.-H Jongerenorganisatie, opdat we
kunnen zeggen, hier zijn de C.-H. Jonge
ren. die straks de ledige plaatsen zullen
kunnen vervullen.
De avond werd verder gevuld met decla
matie van den heer Van der Horst en de
opvoering van een tooneelstukje: „Hoe het
Weeuwtje uit het Hof van Holland gevrijd
werd".
Muzikale medewerking verleende het
Prediker-strijkje.
Op inteekenlijsten die gedurende de
pauze circuleerden, werd door een twin
tigtal personen, die zich opgaven als lid,
I ingeteekend.
(zers en
N.
Boer.
Vereeniglng
in Neder-
:n werd Za-
vergadering
de Boer uit
hield over
mensch. Na
wijze en een
.eer Zijlstra,
jrden eenige
in. waarna
d kreeg zijn
illereerst de
uiteen en
eeds de be-
sch uit het
ite verschil-
dier onder-
overbrugd,
feitenma te-
de evolutie-
lebben ver
ruit al zeer
theorie kon
ir. het licht
(it duidelijk
boven het
l Gods ge-
n levendige
verschil
lende onderdeelen van het onderwerp uit
voeriger werden besproken.
de laatste bollendag.
Het is op den laatsten bollen-Zondag nog
zeer druk bij de Ned. Spoorwegen geweest
en alle treinen, ook de verschillende vóór-
er. extra-treinen waren overvol.
Jammer dat het later ging regenen,
waardoor vele bezoekers reeds vroeg huis
waarts keerden. Opvallen was het groote
aantal Belgische en Duitsche toeristen De
café's langs den weg maakten goede zaken,
daar talrijke wandelaars en fietsers een
schuilplaats voor den regen zochten.
Daarentegen verkochten de bloemver-
koopers langs den weg zoo goed als niets.
BINNENLAND,
De jaarvergadering van de Nederland-
sche Reisvereeniging te Alkmaar. (Bin
nenland, 3e Blad.)
Zal de afsluiting der Zuiderzee einde
Mei voltooid zijn? (Binnenland, 3e Blad.)
Een familiedrama te Rotterdam. (Ge
mengd, 2e Blad.)
Doodelijk verkeersongeluk in Den Haag.
(Gemengd, 2e Blad.)
BUITENLAND.
Na den moord op den Franschen presi
dent. De persoon van den dader. (3e Blad
en Tel., le Blad.)
Een linksche overwinning bij de Fran-
sche verkiezingen. (Buitenland, 2e Blad en
Tel., le Blad.)
Overleden is Albert Thomas, de direc
teur van het Internationaal Arbeids
bureau. (Buitenland, 2e Blad.)
Waarschuwende rede van rijkskanselier
Brüning. (Buitenland, 2e Blad.)
Ernstige ramp te Lyon. Twee huizen
ingestort. Vele slachtoffers. (Buitenl. Ge
mengd, 2e Blad en Tel., le Blad.)
vereeniging van matheslanen.
Via Parijs naar Florence en de Dolomieten
Zaterdagavond heeft de heer H. Th. v.
d. Starre in de collegezaal van het Kamer-
lingh Onnes-laboratorium op uitnoodi-
ging van bovengenoemde vereeniging een
lezing gehouden over een reis via Parijs
naar Florence, Venetië en de Dolomieten.
De voorzitter, de heer Sanders, heette de
aanwezigen en wel in 't bijzonder den
heer v. d. Starre hartelijk welkom op deze
laatste lezing van het seizoen en sprak
zijn blijdschap uit over de goede opkomst,
waaraan het aanlokkelijk mooie weer geen
afbreuk gedaan had. De groote bekendheid
van den heer v. d. Starre zullen hier zeer
zeker niet vreemd aan geweest zijn. Ver
der bracht hij woorden van dank aan Dr.
Crommelin, Prof. De Haas, en Prof.
Keesom voor de altijd zoo bereidwillig be
schikbaar gestelde collegezaal. Hierop gaf
hij het woord aan den spreker.
Allereerst wees deze op het veelzijdige
genoegen, dat reizen en vooral reizen in 't
buitenland biedt. Reeds lang te voren be
reidt men met behulp van kaarten e.d.
het reisplan voor, hetwelk dan nog naar
willekeur en welgevallen gewijzigd kan
worden. De fantasie wordt de vrije baan
gelaten en zoodoende maakt men reeds in
gedachten lange reizen. Heeft men tenslotte
alle hindernissen overwonnen, is de route
vastgelegd en zelfs het tijdstip van ver
trek aangebroken, dan pas zien we goed
wat afwisselends ons het reizen biedt.
Reeds dadelijk waren we geheel en al in
beslag genomen door het vele interessante,
dat de heer v. d Starre ons vertelde en in
gedachten maakten we de heele reis met
al het verrassende mee.
Na een kort bezoek aan Parijs, waar ge
noten werd van de Tuilerien, het Louvre,
het drukke verkeer enz. bereikten wij
de Riviera. Langs onvergetelijke pano
rama's en verrukkelijke kijkjes In
Nice, Menton. Monaco en kleine uit
stapjes naar de voor de kust gelegen
eilandjes, werd de reis naar Genua voort
gezet. Ook hier genoten we van stad en
omgeving. In Florence vertoefden we lan
ger om de ontelbare kunstschatten in
oogenschouw te nemen. Vermelding ver
dienen de wereldvermaarde kunstwerken
van Michel Angelo, Leonardo da Vinei, Fra
Angelino, Titiano, om slechts de meest
bekende te noemen. Via Milaan en de
schitterende Italiaansche Lagunen en
prachtige dogenpaleizen, de St. Marco-
kathedraal en vele anderen. Na hier eenige
dagen als in een droom te hebben geleefd,
bereikten we het einddoel der reis, de
prachtige Dolomieten met haar woeste
schoonheid. Een keurige verzameling lan
taarnplaatjes van den heer v. d. Starre
illustreerde zijn reisverhaal.
Het krachtig applaus, dat spreker aan
het eind van zijn lezing in ontvangst had
te nemen, was dan ook volkomen ver
diend. De heer Sanders was zeker de tolk
van allen toen hij den heer v. d. Starre
hartelijk bedankte voor zijn zeer interes
sante lezing. Namens het bestuur bracht
hij woorden van dank aan de heeren Van
Batenburg, Prof. Ehrenfest, Prof. Wattjes,
Dr. Wiersma, Ouwerkerk en last not
least den heer v. d. Starre voor het zeer
vele, dat zij in het afgeloopen lezingssei
zoen voor de Vereeniging van Mathesianen
gedaan hadden. Een enorme stijging van
het aantal leden en donateurs zijn hier
een prachtig bewijs voor. De heer Sanders
sloot met de wensch, dat ook weer het
komende seizoen zulke gunstige resultaten
zouden mogen opleveren,
