3*te Jaarpan?
VRIJDAG 22 APRIL 1932
No. 22113
Donderdag 21 April 1932
No. 17
DE NIEUWE BUREN
ANECDOTE.
Het voornaamste Nieuws
van heden.
DAGBLAD
DAGBLAD VOOR LEIDF.N FAT nMSTPFKTM
ipiii
door
H de lille kogerwaard.
Hoofdstuk XI
Dc Schat.
zoowel als de jeugd was erg
^Jerig, wat er in de bus zou zitten,
dan eindelijk het oogenblik aan-
waarop zij zouden weten, waar-
Hschat d'en zij niet ver van den
berk opgegraven hadden, be-
esteld keken zij echter naar her
de bus. Zij zagen niets anders!
f Is voor-den-gek-houderij!" riep
rontwaardigd uit.
t zeker een mop verbeelden!"
Hans
dan toch 'n flauwe mopmerkte
IP-
vreeselijk jammer!" vond Bep en
m trilde verraderlijk,
even geduld!" zei Moeder, stak
igers voorzichtig in de opening,
erin het papier te verwijderen
zag een massa gouden tientjes!
^^pichtig strooide Moeder nu den in-
haar schoot en aan de verbaasde
leugde uitroepen der jeugd kwam
it geen einde.
■rToen zij eindelijk wat gekalmeerd
^Jren, stelde Moeder voorde goudstukken
1 tellen en daar allen er tegelijk naar
tilde» grabbelen, benoemde zij zichzelve
Is voorloopige schatbewaarster en begon
e munten nauwkeurig te tellen.
Natuurlijk sloeeen acht gretige kinder-
££dczc bezigheid vol belangstelling
lerd! 'tZiin er precies honderd!"
Ier eindelijk,
nd gulden! Duizend gulden!"
de kinderen, terwijl zij om Moe-
in dansten.
wat zijn nu jullie plannen?" vroeg
toen het rumoer een beetje be-
as.
aag was niet zoo gemakkelijk te
irden. Het geld was natuurlijk
hen en zij konden er dus ook
v beschikken.
h even bedacht te hebben, begon
brieije wordt verzocht den schat
Kchtmatigen eigenaar, den be-
ien ^"Sn Bosch'ust- ter hand te stel-
'■fmr d,a,ar meneer Ten Bosch wel
^^■doeld zijn." meende Liesje.
^■naar alle waarschijnlijkheid!" zei
op zijn terrein
or!dervinden.
f verderen^TOnri a" Hen Haag wist
in te houden stemminS ult"
^ffvïn'Evert6cZijri6" een bal oncer
klaagde lu^mviering001 deZe
RK SPORTKERMIS.
r^'oeding voor Lichame-
i? Seerganiw«ri e5er°m een sPort-
PP heden ZaterriL ^ds Geh°or"
P PPbrengst^zal in6»") ?ndag'
aan het Leidsch Crlsis-Comitl.00
^Rf" ,Jre meneer Ten Bosch dan een
■rschrijven?" stelde Hans voor.
Jgjveet u zijn adres MnoSer?"
zijn adres, Moeder?" vroeg
®P moest Moeder 't antwoord schul
pen
^^Jiurlljk weet meneer Van der Linde
zei Hans, „maar
na' ?a'maar??" vroeg Moeder.
bem er het liefst buiten
hat gaat toch niet! De schat is
ocv°nden!" riep Moeder uit.
ETC'de jeugd ook wel in.
wch ammer." hi pin r.ipsip
jammer," hield Liesje vol.
„Alles is eigenlijk begonnen om Wout te
verrassen en als wij 't van den schat ver
tellen, kunnen we 'tvan de brievenbus
niet verzwijgen."
Liesje had gelijk en toch mochten zij
verder niets ondernemen buiten weten
van meneer Van der Linde om.
Eindelijk riep Jaap uit:
„Ik weet wat! We nemen hem in 't ge
heim en vragen tegen vanmiddag een ge
heime audiëntie aan!"
„Ja! ja! Dat is leuk! Eenig!" riepen de
anderen door elkaar en klapten van op
winding in de hrnden. Zelfs Moeder nad
er plezier in en was er heelemaal „in".
Nu werd de aanvraag der audiëntie in
gezamenlijk overleg opgesteld. Jaap schreef
het briefje keurig over en las het nog
eens hardop voor:
Het luidde:
..De vier „Uilen" verzoeken den heer
Van der Linde vanmiddag tegen vijf uur
om een onderhoud, ten einde een hoogst
belangrijke zaak met hem te bespreken.
Strenge geheimhouding wordt verzocht."
Dit briefje werd door Jaap bij de buren
in de bus gestopt. Hoewel de anderen dol
graag waren meegegaan, om zich van deze
gewichtige taak te kwijten, oordeelden zij
het toch raadzamer, Jaap alleen te laten
gaan, om zoodoende minder de aandacht
te trekken der overige bewoners van
Boschlust en dus het geheim beter te
kunnen bewaren.
't Liefst hadden ze onmiddellijk ant
woord gehad, doch dit ging natuurlijk
niet. daar meneer Van der Linde pas
tegen halféén van ziin kantoor thuis
kwam. „Geduld" was dus het wachtwoord
en hoewel die morgen langer dan gewoon
lijk duurde, kwam er toch een einde aan.
Na de koffie vonden zij een briefje in de
bus en daar op het adres: „Aan de 'bei-
Uilen" stond, was het voor hen. Liesle,
die de anderen vooruitgehold was,
maakte het haastig open en las hardop
voor:
„Onderhoud toegestaan!"
Algemeene vreugde natuurlijk. En hoe
wel de tijd tot viif uur hun weer lang
viel. brak toch eindeüik het oogenblik aan.
waarop zij zich naar .Boschlust" konden
begeven
Jaan. als oudste, zou het woord voe
ren. Stiif hield hij de bus. waarin de gou
den tientjes weer opgeborgen waren met
beide handen vast. Het papier was er be
hoedzaam over gelegd.
Hans hield het briefje, dat zij in den
krommen berk gevonden hadden. In de
hand en de zusjes liepen achter het twee
tal aan omte zien, of er onder
weg niets verloren ging.
Wel was deze veiligheidsmaatregel over
bodig. maar met zoo'n grooten schat moest
natuurlijk zeer voorzichtig omgegaan wor
den.
Toen. Hans aangebeld had en er open
gedaan was. zei hij deftig tegen het dienst
meisje
„We komen om meneer Van der Linde
te spreken."
Ze werden dan ook dadelijk in zijn ka
mer gelaten en hadden in het voorbijgaan
nog juist gelegenheid een boozen blik van
Elly op te vangen, terwijl zij haastig door
een andere deur verdween.
Meneer Van der Linde ontving het vier
tal met allen ernst welke bii een gewichtig
onderhoud past en vroeg Jaap. wat er van
hun verlangen was.
De iongen deed nu het geheele verhaal:
hoe ze als verrassing voor Wout een brie
venbus in den krommen berk hadden wil-
Wel is mij bekend
dat bij den aanvang van 1922 de verwach
tingen niet bijster hoog gespannen waren,
maar uit hoofde van het instituut, dat
maar geld kostte aan de Ingeschrevenen in
het Handelsregister, dat de sociale lasten
maar noodeloos kwam verzwaren en waar
voor men niets terug kreeg, dat onze
Kamer bij de tariefherziening van de
Rijksteiefoon. bij de Regeering en Hoofd
bestuur der Posterijen als „lastig" werd
gekwalificeerd en Mr. Knibbe als een vol
hardende kampvechter stond aange
schreven.
Spr. draagt de zekere overtuiging, dat
Handel en Nijverheid thans Uw bestaan
in hooge mate waardeeren.
len maken en daardoor eerst den brief en
later den schat ontdekt hadden.
Groot was de verbazing van den heer
Van der Linde, toen hij alles gehoord en
den schat met eigen oogen aanschouwd
had. Nadat hij het briefje gelezen had. zei
hij onmiddellijk:
„Ja. natuurlijk zullen wij meneer Ten
Bosch van deze zaak op de hoogte bren
gen Ik heb weliswaar het terrein met alles
wat daarbij behoort van hem gekocht,
maar daar het vrij zeker is. dat meneer
Ten Bosch meer weet van den schat, zul
len wij hem vragen, of deze van hem is
en in dat geval hem doen toekomen."
Even keken acht oogen hem teleurge
steld aan. 't Was ook wei vreeselilk jam
mer, dat de schat, dien zü met zooveel in
spanning ontdekt en opgegraven hadden,
in den vorm van een postwissel of iets der
gelijks naar het buitenland verdwijnen
zou! Toch begrepen ze. dat het niet an
ders kon.
„Ik zal meneer Ten Bosch er vanavond
nog over schrijven en jullie ziin antwoord
mededeelen. zoodra ik dit ontvangen heb",
zei meneer Van der Linde Jullie zult ech
ter geduld moeten hebben, want meneer
Ten Bosch woont niet naast de deur Een
geluk voor jullie is het dat hii sinds kor
ten tijd weer in Europa is en wel in Zwit
serland zoodat het antwoord vrij spoedig
komen kan.
En ga nu naar Wout die er niets van
begrijpt waar jullie de laatste dagen zit
ten. Zeg hem uit miin naam dat hii later
alles begrijpen zal maar dat ie hem nu
nog niet vertellen kunt. sfat de oorzaak
van i° weebliiven was"
Ja dat zouden ze doen! De .vier Uilen"
bedachten plotseling met schrik dat ze
Wout al was het dan ook met de beste
bedoelingen schandelijk verwaarloosd
hadden Wat moest hii er wel van denken?
Haastig namen zij afscheid van meneer
Van der Linde en gingen naar Wout, wiens
gezicht bii hun verschijning eensklaps op
helderde.
Jaap voerde het woord en Wout riep
lachend uit:
„Jullie makqen mij erg nieuwsgierig,
maar wat nu nog zoo geheimzinnig is. zal
wel opgelost worden. Hoofdzaak is. dat
jullie er weer zijn!"
Het viertal was blij. dat Wout het zoo
goed opnam en zelfs van Elly gedaan wist
te krijgen dat ze niet langer boos was. ook
al brandde deze jongedame van nieuwsgie
righeid om te weten wat er eigenlijk was.
Bob alleen scheen daar niet verder over na
te denken en toonde door groote luidruch
tigheid zijn blijdschap over het feit. dat
„de Uilen" er weer waren.
(Wordt vervolgd l.
(Nadruk verboden).
Ingezonden door Joh. de Looff.
Jan die een heel slechte kies heeft al
lang. gaat naar school en vraagt aan den
onderwijzer vrijaf omdat hij naar den
tandarts moet. omdat die kies al zoo heel
lang getrokken moest worden.
Meester: „Maar Jan. wat heb je dan al
dien tijd met die kies gedaan?
Jan: „Eten, meneer."
PRIJS DEZER COURANT:!
iden per 3 maanden f. 2.35, per weekf. 0.18
Lelden, waar agenten gevestigd zijn, per week „0.18
per post f. 2.35 4- portokosten.
vet 1925, de
condities, de
innert u hoe
e vroegerr
lijks-Inkoop-
ities, het ge-
'an stichting
.emingen ten
de Inklaring
d. Rijn, het
n Rijnsteen,
idsche kaas,
u 'n denk-
heid en ver
werpen voor
Bureau der
te geven.
van mijn
en dat wer-
nger. volko-
is te dar.ken
attingen, die
maar zeker
nedewerking
van de be
en midden-
et mogelijk
>ed mogelijk
vertegen-
profeteerde
putatie hebt
ran anderen
i deze plaats
Kamer in
•en, wat het
afgeloopen
:ht.
Koophandel
s het. eenige
,ns 10 jaar
imenstelling
alleen be-
eensgezind-
mdat scherp
imingen in
oordigd en
saluut aan
alles moge-
vn bij onzen
r van het
eachte heer
er Grootbe-
i vernieuwd
•gt zien hoe
1 steeds liet
baar gezien
ngen, die u
ilde.
post.
)de plannen
o- verlaten,
•hen eerbie-
meenen wij
jw krachtig
aten, gij op
om uw ar-
t.
behouden.
Molkenboer,
het Klein
zen drukke
)S zijn volle
heeft zijn
rvullen.
1 het Klein-
reenigingen
■laakt, doch
Ti werkelijk
ze datgene
gen, wat u
het Klein-
t uw woord
i zelf. mede
van Koop-
woordigde.
wat u ge-
de Kamer
dat u nog
nze Kamer
uitnemen-
:r van ons
appeltje te
tot secre-
eenen voor-
navolgende
iet voorzit-
deeren dat
bij uitstek
44.
45.
46.
V -n, VA/iv wc utri
Kamer met de autobus-concessies.
Aangedrongen werd op overname door
de Provincie van de Haarlemmertrek
vaart en naastliggenden weg- en trek-
oad.
De mislukte poging om de Koudekerlc-
sche brug op een doorvaartwijdte van
12 M. te brengen, worde ook hier her
dacht vanwege de mindere werkgele
genheid welke bij de doorvaart ad. 10
M. mogelijk is.
De herziening der telefoontarieven en
de poging om het streeknet in de
bloembollenstreek te behouden liggen
nog versch in het geheugen om daar
over veel woorden te behoeven ge
bruiken.
be. dat het
den is, zoo-
de balans
credietzijde
zen."
bbe, omdat
neen voor
adat ik mij
.een ik mij
p te wijzen
n zou heb-
t meer zijn
'en niet uw
10-jarig jubileum als secretaris van de
Kamer van Koophandel zou herdenken.
Ik draag de overtuiging en ik meen deze
te mogen spreken namens de geheele Ka
mer, dat u uwe belofte, toentertijd als
antwoord gegeven, schitterend hebt inge
lost. Meer zal ik hiervan niet zeggen, om
dat u op deze uitspraak trotsch kunt
zijn.
Laten wij daarbij niet vergeten, dat het
niet gemakkelijk is het onzen algemeen
voorzitter, den heer ten Cate Brouwer,
naar den zin te maken.
Eindelijk dan ben ik gekomen aan het
beste wat wij bezitten, onzen algemeen
voorzitter.
Last not least!
Ook hier moet ik even terug naar April
BINNENLAND.
Onverwachte Koninklijke bezoeken te
Roclofarendsveen en Ter Aar (Laatste
Berichten, le Blad).
Het tweede lustrum van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor Rijnland
(lste Blad).
Ons parlementair overzicht (le Blad).
De voortgezette vergadering van
Schuttevaer (Binnenland, 2e Blad).
Een tekort van ruim 21/: millioen te
Rotterdam; voorstel tot verhooging der
belastingen (Binnenland, 2e Blad).
De verduistering van f. 80.000 te Den
Haag (Gemengd, 2e Blad).
„De Blijde Incomste" van Burgemeester
Mr. W. J. Woldringh van der Hoop te
Katwijk a Zee (3e Blad).
BUITENLAND.
De besprekingen te Genève. Ernstige
waarschuwing van Stimson (Buitenl. en
Tel., le Blad).
Nieuwe tarieven in Engeland (Buiten
land, le Blad).
Het Engelsche compromis-voorstel te
Genève aanvaard. (Tel., le Blad).
1922, heden 10 jaar geleden, dat u uwe
benoeming aanvaardde met deze woorden:
„Ten zeerste ben ik verrast door deze
benoeming en wensch slechts onder de
grootst mogelijke reserve deze benoeming
te aanvaarden en te allen tijde het recht
te hebben, hierop terug te komen."
Hooggeachte heer voorzitter, hebt gij
het zelf wel ooit geweten, dat gij hier de
spil zijt waar alles om draait.
Ik mag hier toch wel even vastleggen,
dat u gedurende 10 jaren nimmer op uw
gemaakte reserve hebt kunnen terugko
men. Hoe zou dit ook anders kunnen, u
met uwe heerlijke vitaliteit, met die tin
telende arbeidslust, alles gevend, alles
eischend.
Het zou mij werkelijk te ver voeren alles
te releveeren wat gij voor onze Kamer zijt
geweest of daarover in finesses af te da
len. Onmogelijk zelfs, want gij weet het
zelf niet, hoe gij naast uw uitgebreide
zaken tijd kunt vinden u te geven aan de
algemeene zaak voor Handel en Nijver
heid, hoe gij op de bres springt daar waar
u meent iets te kunnen doen! Hoe gij 10
jaar lang uwe Zaterdagmiddagen prijs
geeft en nog zoovele andere, om de ge
meenschap te dienen.
Hoe uwe Nieuwjaarsreden, fijn geper
fectioneerd in taal en stijl, getuigenis af
leggen van breede kennis van zaken, de
laatste vooral getuigende van diep inzicht
en ernstig medeleven in de huidige we
reldcrisis en die van het district Rijn
land in het bijzonder.
Hoe niemand, zonder uitzondering, een
beroep op u kan doen of hij vindt gehoor.
Is het dan wonder, dat u telkenjare
met algemeene stemmen werd herkozen
en dat u eenvoudig de kans niet kreeg
terug te komen op de door u bij den aan
vang gemaakte reserve.
Doch wanneer ik bedenk dat dit alles
slechts kon worden bereikt door uw eigen
intelligenten arbeid te verplaatsen en te
verrichten in den tijd, waarop uwe vrouw
tn uw gezin gereedelijk aanspraak op u
konden maken, dan past mij een woord
van hartelijken dank aan haar, die u dit
alles mogelijk heeft gemaakt.
Hebben wij dezen dag willen boekstaven
in de annalen van onze geschiedenis, de
leden van de K. v. K. hebben gemeend
hunne groote erkentelijkheid te moeten
demonstreeren door u hierbij als herin
nering aan dezen dag een fraqj gebeeld
houwde oud-Hollandsch, antieke' kast. aan
te bieden.
Wil die van ons aanvaarden en een
plaatsje geven in uw sedert kort nieuw
gesticht administratiegebouw en demon
stratiezalen. Moge deze oud-Hollandsche
kast nog een groot aantal jaren voor uzelf
voor uwe vrouw en kinderen, voor de velen,
die u ten kantore bezoeken, het bewijs van
de oprechte bewondering zijn. die de le
den en oud-leden van de K. v. K. voor
Rijnland voor hun voorzitter koesteren.
Zoo zij het!
Wij komen op deze receptie moreen terug.
EMMABLOEM-COLLECTE.
Morgen. Zaterdag 23 April zal de telken
jare terugkomende Emmabloem-collecte
gehouden worden.
Opnieuw zal er in dezen malaise-tiid een
offer gevraagd worden. Maar we durven
met klem deze collecte aanbevelen waar
't hier geldt de bestrijding van de tuber
culose deze gevreesde ziekte die ook in
onze stad zooveel slachtoffers maakt.
Het afgeloopen iaar was 't noodig een
extra gemeente-subsidie aan te vragen,
daar onze kas onmachtig was aan alle
aanvragen voor uitzending te voldoen.
Het succes van de Emmabloem-collecte
in Amsterdam was groot
Moge dit een nrlkkel zijn voor de Leid-
sche inwoners met mild» hand voor dit
schoone doel tp geven ondat dp nnbrengst
van deze collecte minstens gelijk maar
liever grooter zij dan een vorig jaar.
