Mijnhardt's tabletten genezen U
ITbEH
nFONGERS
73ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 9 April 1932
Zesde Blad
No. 22102
Parlementaire Anecdotes
en Incidenten.
Steunt met Uw gaven
het Leidsch Crisis-Comité.
DE HALO'S.
GEMEENTEZAKEN.
„SHANGHAI-EXPRESS".
Door D. HANS.
DECADENCE.
Shakespeare. U weet wat hij
- maar tltteltjes voor: ik wil
zei. Ik zet er
veen feemee.nplaatsen. f?een afgekloven ci-
r.ïiE in deze Schetsen.
Toch hij had ongelijk. In een naam
kan soms héél véél zijn. Een naam geeft
karakter, cachet.
Mrthedwezen heb ik destijds baron Van
.irowLinoth de Weerdestein zien heen-
als lid van de Tweede Kamer. Waar-
„mv Natuurlijk om zun figuur: hij was een
hSXm en onafhankelijk afgevaardigde.
Klóók zijn naam. Want hii werd opge
volgd door den heer Sunng Het mankeert
è>r nee maar aan, dat de heer Sunng z'n
een Z spelt. Dan was het hee-
Slnaèl een decadentie. Men denke er niet
fe licht over, dat een naam als de Wijker-
o 'th de Weerdestein aan het parlement
ontvalt Want wil hebben in dit opzicht in
ïati-e jaren gevoelige en onherstelbare
verliezen geleden Wie snuffelt in de oude
.Pieten van de leden der Eerste en Tweede
Kamer komt al spoedig tot de ontdekking,
dat we m»t de namen berg-af hollen, En
daarmee verliest het parlement een stuk
van SU" lulster' van ziin cachet-
Uit liet parlementair verleden, uit onze
politieke historie, rijzen schitterende na
men op, die hun wederga vruchteloos
zoeken.
Zi| waren als een stil woud. van statige,
krachtige populieren en de storm der
democratie is gekomen en is er door ge
varen dat ze ontworteld ter aarde stortten.
Maar 11: voel het als een eere-schuld. om
de parlementaire naam diamanten, die
waren als een diadeem in het kapsel der
Nederlandsche maagd, nog éénmaal te
doen schitteren
De titels en de voornamen laat ik weg,
de namen zélf zijn genoeg, méér dan ge-
lV Voorop sta. in vollen glans: Van Aylva
van Pallandt van Waardenburg eri Neerij-
nenlHebben we ooit luisterrijker afgevaar
digde gehad? 43 letters, schoon aan den
haal. Een klein hoofdartikel. Echter: hii
wint het maar met neuslengte, want
Thtpassen 4 Theusslnk van der Hoop van
Slochteren (42) zit hem vlak op de ge
achte hielen. Het eigenaardige is echter
^■de parlementaire familie van Aylva
^|alleen den lndividueelen prijs wint.
maar ook het serie-kampioenschan. In
ijflfittaal: den estafetteloop. Immers, we
hebben eehad in het parlement Van Pal-
landt van Keppel, daarnaast van Aylva
van Pallandt, die beiden overtroffen wer-
deildoor Van Pallandt van Waardenburg
van Neerijnen, waarop de familie glansrijk
geïoof.d werd door den reeds genoemden
Van Avlva van Waardenburg van Neerij
nen. Den 2en prijs wint dé stal Schimmel-
peBlnck: Schimmelpenninck v. d. Oye,
Schteimelpenninck v. Nijenhuis en eindelijk
pnmelnenninck van der Oye van Niien-
lEn den derden prijs in den estafette-
I heeft de familie Van Heeckeren op
1 naam: Van Heeckeren van Keil. Van
[keren van Wassenaar Van Heeckeren
lEnghulzen. Reeds uit deze eenvoudige
Teelden ziet ge, hoe het vroeger in de
■vertegenwoordiging klonk en glom van
^listerrijke namen.#
Het was er als een parade: alle man
netjes opgedoft en geroskamd.
t zegt ge b.v. van een Taets van Ame-
|en tot Natewltsch?. van een De Dleu
feln Verschuur van Hello?, van een
fay van Ophemert en Zennewijnen?,
een Goltstein van Oldenaller?.Klin
ken al deze namen niet als welluidende
melodieën? Is het niet, of ge een Pool-
schen natlonalen zang hoort in de Bleber-
steln Royalla Zawadsky? Klopt uw hart
niet sneller bij het ruischen van namen
als: De Villers de Pité, Dumarchie van
Voorthuyzen, Paspoort van Grijpskerke,
Van Rhemen van Rhemenshuyzen Vegelln
van Claerbergen. Slchterman van de Brake
Van der Helm van Duyvendljke. Vreseman
Victor. Van Meurs van Hulshorst? Ik heb
ze maar voor het grijpen: Van Harinxma
thoe Slooten. Van Beyna thoe Kingma,
Ablaing van Giessenburg. Van der Beker
Pasteel. Van der Goes van Dirxland, Huy-
dekooer van Maarsseveen Kerens de Wyl-
ré Martens van Sevenshoven Nedermeyer
ridder van Rosenthal. Van Reede van
Oudtshoorn Wttewaal van Stoetwegen, Ik
houd er mee op lk zou anders deze
schets kunnen doen flonkeren in oogver
blindende pracht.
En nu: wat is er overgebleven van al
die oude parlementaire heerlijkheid?
De overgroote meerderheid van het
huidige geslacht draagt namen, die doen
denken aan een afgebrand dorp. Nog
slechts enkele herinneren aan de oude
glorie. De laatsten der Mohikanen zijn het.
Fokker van Crayestein van Rengers-
kerke. Ziedaar de naam, die den luister
van het modern-parlementaire geslacht
nog lang heeft moeten ophouden tegenover
het verleden. Maar overstralen kon hii dit
niet; met zijn 34 letters bleef hij er liefst
9 achter bij den kampioen en werd hij
door heek bataljons van vroeger over
troffen. Nu is hii ook al verdwenen.
En nérgens, nérgens in ons land en in
ons volk spiedt mijn vragend oog den naam
die ons kan opheffen uit ons verval. De
democratie brengt ons namen van twee
lettergrepen, zelfs van één lettergreep, en
wélke dan nog. Zoo moesten wij ons jaren
lang in de hoogste regionen troosten met.
tweede-hands-goed: Bosch van Oud-Ame-
lisweerd, Van der Does de WilleboLs, Van
Hardenbroek tot nóg-zoo'n-Broek, maar
daarmee hield het dan ook op. En.op dit
oogenblik moet Van Wassenaer van Cat-
wijck het record dragen.
Is het wonder, dat het heengaan van een
man, en meer nog van een naam als de
Wijkerslooth de Weerdenstein mij destijds
weemoedig stemde? Zelfs de tweede- en
derde- rangers, klein in aantal, ontvallen
ons. We blijven opgescheept met de één-
en twee-lettergrepigen, hoogstens door een
van-netje voorafgegaan!
En ik behoef maar even te kiezen onder
de reserve vein vroeger, en ik pik er namen
uit (des Amovie van der Hoeven 't Hooft
van Benthuizen, De Jonge van Ellemeet,
Lyclama a Nyeholt. Brantsen van de Zijp,
Dommer van Poldersveldt, Humalda van
Eysinga, Gevers van Endegeest, Harden
broek van Lockhorst, Slicher van Domburg,
Sloet van de Beele) die destijds voor klein
goed doorgingen, maar bij welke zelfs de
huidige generatie niet halen kan.
En zoo klinkt dan de parlementaire
namenlijst van vroeger als de Achtste van
Mahler en de tegenwoordige als een
draaiorgel-symphonie. Het wonder der
namen ligt ontbladerd. Koning Demos
heeft er z'n machtigen adem doorheen ge
blazen.
De oude namen bestaan nog wel, maar
ze hebben zich teruggetrokken op hun
landgoederen In een aristocratisch isole
ment. Ze laten het veld aan de democratie,
en het zal zoo heel lang niet meer duren,
of we moeten het stellen met gemiddeld
drie of vier letters per hoofd.
Ziedaar wat er geworden is van uw
parlementair nakroost, arme baron van
Avlva van Pallandt van Waardenburg van
Neerijnen!
In het volgende artikel wil ik de ver
schillende problemen der meteorologie, die
betrekking hebben op weervoorspelling,
warmte en koude, droogte en zachte win
ters, en dgl laten rusten en de lezers be
zig houden met eenige verschijnselen, die
zich vooral in dezen tijd van het jaar aan
den hemel kunnen vertoonen. Het zijn in
de eerste plaats de halo's, lichtverschijn
selen, die zien In verschillende gedaanten
aan den hemel vertoonen en ten deele al
gemeen bekend, ten deele vrijwel geheel
onbekend bli het groote publiek zijn.
Ieder ken den grooten witten lichtkring,
die zich dikwijls bij heldere maan en een
lichte, sluierachtige bewolking aan den
hemel vertoont. Dit verschijnsel heet kring
om de maan of ook wel maanhalo, en
moet niet verward worden met de kleine,
gekleurde lichtkransen, die zich nu en dan
om dit hemellichaam vertoonen. De maan
halo ziet men als een witten, somtijds
zwak roodgekleurden grooten ring (straal
22 gr.). Het gedeelte van den hemel bin
nen den ring schijnt donkerder dan dat
hetwelk bulten den ring ligt. Dit is geen
gezichtsbedrog maar werkelijkheid. De
heldere strepen, die vaak dwars door den
ring loopen, zijn wolkendraden.
Minder algemeen bekend is het feit, dat
dezelfde lichtkring heel dikwijls te zien ls
rondom de zon, maar daar men met het
ongewapend oog niet goed naar dit he
mellichaam kan kijken en het daarom ook
niet doet, merkt men gewoonlijk het ver
schijnsel niet op. Men kan het echter ge
makkelijk te zien krijgen, wanneer men
zoo gaat staan, dat de zon achter een huis
staat, zoodat haar sterke licht niet ver
blindend werkt. Ook kan men een stukje
rookglas of ander gekleurd glas voor het
oog houden, om het sterke licht te dem
pen, maar dan is de kring natuurlijk niet
zoo duidelijk. Men ziet dan boven het huis
een groot gedeelte, en wel het bovenste,
van den kring (dat trouwens heel vaak
alleen verschijnt) en dit is altijd duide
lijk gekleurd. Deze kleuren geven wel eens
aanleiding tot verwarring van het ver
schijnsel met den regenboog. Het heeft er
echter niets mee gemeen. Eovendien is de
volgorde der kleuren niet dezelfde. De
regenboog is buitenwaarts rood, binnen
waarts blauw gekleurd, de zonhalo daar
entegen binnenwaarts rood, buitenwaarts
blauw en de kleuren zijn niet zoo helder
ais bij den regenboog. Maar wat belang
rijker is, de zonhalo vertoont zicht om de
zon, de regenboog tegenover dit hemel
lichaam. Ziet men dus een gekleurden ring
om de zon, dan heeft men een zonhalo
voor zich.
Deze halo's ontstaan doordat de zonne-
(of maan-l stralen op hoog in den damp
kring zwevende zeer kleine ijskristalletjes
vallen, daarin gebroken worden en ver
volgens hun weg naar de aarde voortzet
ten. Alleen het in kleuren ontleede licht,
dat rechtstreeks komt van ijskristalletjes,
die een bepaalden stand en schijnbaren
afstand tot de zon (of de maan) hebben
kunnen een gekleurd lichtbeeld helpen
vormen, dat ons oog waarneemt, maar
waarom deze aaneengeschakelde llcht-
beeldjes een cirkel of een andere figuur
vormen is een wiskundige aangelegenheid
waarvan de uiteenzetting hier te veel
plaatsruimte zou verlangen. Er is echter
door verschillende onderzoekers een heele
theorie over opgesteld, die in den loop
der jaren door tal van waarnemingen in
hoofdzaken bevestigd is geworden. Ook
hierbij heeft de menschelijke geest niet
gerust voordat het verschijnsel in al zijn
vormen geheel verklaard is geworden,
In al zijn vormen! Ja, want het blijft
niet altijd bij den kring alleen. Verschil
lende andere lichtfiguren kunnen zicht
baar worden. De volgende zijn de voor-
naamsten: een groote kring om de zon
(straal 46 gr.), die zeer zeldzaam is, kleu-
renvolgorde als bij den regenboog; de ge
wone bijzonnen, d.z. gekleurde lichtvlek-
RECLAME.
7440
ken, horizontaal '•echts en links van de
zon, i n den kring of iets daarbuiten, dik
wijls ln horizontale richting uitloopend in
witte llchtbanden. die deelen zijn van den
z.g. parhellschen ring, d.i. een witte, ho
rizontale lichtband rondom den geheelen
hemel (zeer zeldzaam); verder een ge
kleurde lichtband, rood naar de zon ge
keerd, in den vorm van een cirkelboog, nu
eens met de holle zijde, dan weer met
de bolle zijde naar beneden gekeerd (al
naar de zonshoogte), zelden in den vorm
van een koehoorn, rakende aan den ge
wonen halo in een punt recht boven de
zon. Dit is de z.g. raakboog aan den klei
nen krinv. Er is verder nog een dergelijke
lichtband, rood van de zon af gekeerd, die
schijnbaar aan den grooten kring raakt,
de z.g. eircuum-zenithoolboog en een ver
ticale ongekleurde lichtband, die door de
zon gaat, de z.g. kolom of zuil. Deze vormt
soms met een deel van den pachelischen
ring een wit kruis aan den hemel. Ook bij
de maan kunnen al deze verschijnselen
gezien worden. Het witte kruis is onge
twijfeld het verschijnsel, dat Constantijn
de Groote volgens de legende gezien heeft
en dat hem na-Ier tot het Christelijk ge
loof heeft gebracht. Voor hem was dit
verschijnsel een teeken, aan den hemel
geschreven, dat hem tevens c.en aanwij
zing is geweest voor de politiek, die hij
te volgen had. Wij ruchtere menschen uit
de twintigste eeuw zien er slechts een
physisch verschijnsel in, dat niets boven
zinnelijks heeft.
Hiermede zijn de voornaamste lichtver
schijnsels opgesomd, die tot de groep Jer
z.g. haloverschijnselen behooren. Zij ko
men veel meer keeren bij de Zon dan bi]
de Maan voor. omdat het eerstgenoemde
hemellichaam eiken dag aan den hemel
staat, terwijl de Maan slechts ongeveer de
helft van het aantal dagen helder genoeg
schijnt om een halo te doen ontstaan.
De halo-verschijnselen zijn altijd een
teeken, dat ln den dampkring waarschijn
lijk op zeer groote hoogten, ijskristalletjes
zweven, die noodig zijn voor het ont
staan dier verschijnselen. Hun aantal moet
uit den aard der zaak buitengewoon groot
zijn. Het is in leder geval zoo groot, dat
zij gezamenlijk een witachtigen sluier over
den blauwen hemel leggen, Dat men bij
die verschijnselen werkelijk te doen heeft
met ijskristalletjes voigt niet alleen uitliet
feit, dat de wiskundige theorie voor net
ontstaan der halo's, die op het bestaan
dier ijskristalletjes berust, zoo goed od-
gaat, maar ook uit rechtstreeksche waar
neming door luchtreizigers. De beteekenis
van het voorkomen dezer üskrlstalietjes
voor het weer is stellig nog niet geheel be
kend. maar zal on den duur wel geheel op
gehelderd kunnen worden, daar reeds vele
jaren achtereen door een groot aantal
waarnemers van het Meteorologisch Insti
tuut een uitgebreid waaimemingsmaterlaal
is verzameld, waaruit oo den duur allerlei
gevolgtrekkingen zullen kunnen worden ge
maakt. De beteekenis van de halo's als
voorteeken van komende weersveranderin
gen is evenmin geheel ontsluierd en het is
zeer zeker niet waar. dat alle halo-ver
schijnselen storm en regenweer voorspel
len al is er stellig een zeer nauw verband
tusschen deze verschijnselen en nabije de
pressies. Maar al hadden de halo-ver
schijnselen geenerlei beteekenis voor de
weerkennis, zouden zij toch altiid merk
waardig zijn door de wijze van hun ont
staan.
(Nadruk verboden).
C. N.
AANKOOP HUISJES.
Aan de gemeente zijn te koop aangebo
den het huis aan den Nieuwen Rijn No.
73, hoek Middelstegracht, kadastraal be
kend Sectie I, No. 632, voor den prijs van
f. 6000. en het huis met erf aan de Nachte
gaallaan No, 10, kadastraal bekend Sectie
P. No. 887. voor den prijs van f. 5500.
De gevraagde prijzen komen B. en W.
aannemelijk voor.
Het bezit van de perceelen is voor ck
gemeente van belang voor een eventueele
verbreeding van respectievelijk de Mid
delstegracht en de Nachtegaallaan.
VOORSTEL VAN DEN HEER VERWEY.
De heer Verwey diende volgend voor
stel in:
De raad besluit B, en W. te verzoeken
een regeling te ontwerpen, waarbij het
aantal opcenten op de gemeentefonds
belasting voor de inkomens van f3000 en
hooger zoodanig wordt geheven, dat dooi
de meerdere opbrengst o.a. de verhooging
van de hondenbelasting en de verhooging
van de vermakelijkheidsbelasting achter
wege kunnen blijven.
VOORSTEL VAN DEN HEER VAN ECK.
De lieer v. Eek stelt het volgende voor:
De Raad besluit de Commissie voor de
Strafverordeningen te verzoeken een wij
ziging te ontwerpen van de Verordening
op de Winkelsluiting waarbij het verbo
den is:
le, een winkel voor het publiek geopend
te hebben:
a. vóór des morgens 5 uur en na des
avonds 7 uur op alle werkdagen behalve
den Zaterdag en den dag bedoeld bij
sub c.;
b. op Zaterdag vóór des morgens 5 uur
en na des avonds 9 uur;
c. op een door den Raad vast te stellen
dag per week vóór des morgens 5 uur en
na des middags 1 uur.
2e. barbiers of kapperssalons voor het
publiek geopend te hebben:
a. des Maandags, Dinsdags, Woensdags,
en Vrijdags vóór des morgens 9 uur en
van 13 uur 's middags:
b. des Donderdags vóór 8 uur 's morgens
en na 1 uur 's middags;
c. des Zaterdags vóór des ochtends 8 uur.
RECLAME.
THANS 758
COMPLEET MET VRUWICL
FONOERS KW4UTEIT BéNORCM. OAGAOCDRAGER
PONOERS (MRANTIt e« E6TTIHOTROMMEL
7422
VAW HET
J EEN HANDIGE JONGEN.
Bas Eioote dag voor San Bernar-
waar meer dan duizend acteurs en
"aten bijeen gekomen om on-
Mnlvl» Van Josef von Sternberg een
■jSP naken met de buitenopnamen
siXi,Tlene Dietrich's nieuwe film,
Hl eXPrcss"-
waT»olat!0n tan de Santa Fé spoorweg
tio3 ^""rtoseerd in het hoofdsta-
wartfo XJi lng- Duizenden toeschouwers
mejletr.niSeS r00md om van de opna"
tilt hun hiL zyn' PIotsellng drong zich
voren J een Weine jongen naar
de"hu°pnra,m v,Qor Miss DietrichI" schreeuw
Stefcbere 1het P6"0" waar von
Wong aan hX üIene en 4111:1:1 Ma'
Voor leXiïi Fepeteeren was.
stoorde hu J 111 ^gen kon houden ver-
aUMbUef, „ic,ruepetltle en zei: „Wordt U
iemll lf t?008 op me - lk beb hee'
een-naa?Telegram, maar ik heb met
in San ReX ?s Sewed dat ik de eerste
tcekenine^an M!° Z£U zljn dle een hand"
De SM.™ ,MI? Dietrich bezat,
boek, en von o,C n en teekenden zijn
jongen met ,berg merkte op: „Een
dienden «f k lef heeft wel iets ver-
hem een dollar.
m 713 een slechte
Ook
BUI HEBBEN.
SO-d gestemrf'^5 Zbn we' eens minder
methode om led" heeft zijn eigen
komen er 'n een goed humeur te
„Ontvlucht de menschen en maak lange
tochten" zegt Joan Crawford, „dit is alles
om jezelf terug te vinden."
Ramon Novarro daarentegen gelooft, dat
men in een slechte stemming behoefte
heeft aan vrienden. Hij zegt: „Ik kan nooit
zitten piekeren over een bepaald onder
werp. als anderen om ie heen zijn en je
aandacht voortdurend afleiden."
Greta Garbo beschouwt evenals Joan
Crawford lange wandelingen als de beste
remedie.
Marion Davids neemt haar toevlucht tot
muziek, want volgens haar kan een vroo-
lijke dansplaat op de gramofoon wonderen
doen.
Niemand zou kunnen gelooven, dat ook
William Haines wei eens in een sombere
stemming is. maar het komt toch een en
kele keer voor. Dan gaat hii naar een stu
dio en slaat het werk van anderen gade.
Buster Keaton beschouwt boksen of een
andere vermoeiende sport als het beste
middel tegen een slechte bui en John Gil
bert vindt dezelfde afleiding ln een spel
tennis.
Marie Dress,
tegen, iaat het k "Vecht «r niet
gauw voorhH h.» i en en dan k het
buitje en wej J' 18 a's een zomer-regen-
„Kooo een hjj z^d Toor he' geste!
adviseert Norma ou een tandenborstel"
vlugste manier nm winkelen ls de
te overwinnen L«! ee.n s'echte stemming
keloersoneel die i ,ez?" over aan win-
heden en attentie- bFPrladen met beleefd-
om weer ln 's de beste manier
humeur te komen.
LITERAIRE NEIGINGEN VAN FILM
PRODUCENTEN.
Hollywood is literair geworden. De eene
bekende schrijver na den andere is aan de
film gekomen om lyrische zinnen, vlotte
dialogen of scenario's met inhoud te leve
ren. Het is niet de eerste maal, dat Holly
wood het over dezen boeg gooit, doch tot
nu toe was het resultaat telkens pijnlijk
voor beide partijen. Het „literaire" werk
werd minder geschikt geacht voor de film
en als het al gebruikt werd, onderging het
eerst zoovee) veranderingen, dat het on
herkenbaar werd. En dan ging de schrijver
verbitterd en teleurgesteld zijn eigen weg.
Van de tegenwoordige literaire epidemie
die Hollywood heeft bezocht, kunnen wij
niet veel anders verwachten, al schijnen
de filmproducenten tegenwoordig wel meer
geneigd om rekening te houden met de
ideeën van de schrijvers. Zouden de schrij
vers in deze slechte tijden misschien ook
meer rekening houden met de ideeën van
de filmproducenten? In ieder geval zijn er
op 't oogenblik zeker 'n stuk of tien der
populaire schrijvers in Hollywood, bene
vens een stuk of honderd, wier boeken toch
ook vrij veel gelezen worden. Anderen
wonen niet in Hollywood, doch sturen hun
werk op.
Vroeger werkte men met het „sterren
systeem". In dien tijd wisten de filmpro
ducenten nog minder, wat zij het eerst
volgende jaar zouden maken, dan thans.
Zij kondigden aan: vier films van Wallace
Reid, drie van Thea Bara en zes van Pearx
White, zonder er zelf nog het minste idee
van te hebben, wat de inhoud van die
films zou zijn. Dat weten zij nu ook niet
altijd, maar zij weten toch in ieder geval
de titels, voordat de verkoopcampagne
wordt begonnen.
Toen kwam Iemand op het idee om be
kende schrijvers in Hollywood te impor-
ceeren en de filmindustrie „kwaliteit" te
geven.
Daarna kwamen de regisseurs in de
mode. Als er een goede film was (goed
synoniem met: een financieel succes), werd
de regisseur opgehemeld. Maar zijn volgen
de film viel gewoonlijk heel anders uit en
daarom werd het systeem maar weer ver
laten. Toen begon men met de „all star
casts", dus films, waarin uitsluitend „ster
ren" speelden.
De echte sterren schitterden het meest
door afwezigheid, en daarom nam ook dit
systeem niet op. Ten einde raad zijn de
filmproducenten dus maar teruggekeerd
naar het „sterrensysteem", maar dan dit
maal met een beetje literaire camouflage.
Zoo komt het, dat Edgar Wallace nog
voor zijn dood naar Hollywood is getrok
ken en dat zich hier nog andere bekende
auteurs bevinden, zooals Gene Fowler en
Anita Loos. Hollywood heeft ook eens een
periode doorgemaakt van Michael Arlen,
Ben Hecht, Theodore Dreiser. P. G. Wode-
house, e.d„ waar de filmindustrie haar ge
voelige vingers aan heeft gebrand, doch
dat is nu voorbij. Er zijn wel cynische men
schen, die zeggen dat de schrijvers van
thans niet beter zullen slagen dan die van
eenigen tijd geleden, doch laten wij niet
zoo spoedig den moed verliezen: zoowei
de filmproducenten als de schrijvers heb
ben intusschen veel geleerd.
Er bestaan op het oogenblik bij de Para
mount plannen om „De tien geboden" op
nieuw te produceeren, ditmaal als een
klankfilm. De regie zou. evenals bij de
stomme film, worden toevertrouwd aan
Cecil B. de Mille. Men hoopt, dat er hier
door eenige verlichting zal worden ge
bracht ln de nijpende werkloosheid, welke
zich ook te Hollywood meer en meer doet
„Sjanghai Express" de veel besproken
Parumount film van dit seizoen. Komt
de volgende week in onze stad.
Het is Paramount'® derde Mariene Die-
trich-film, en, evenals „Marokko" en
„Onteerd", onder leiding van Josef von
Sternberg tot stand gekomen. Reikhalzend
wordt er naar uitgezien. Het onderwerp,
dat zich in het door politieke troebelen
verscheurde China afspeelt, maakt haar
juist op dit oogenblik interessant. De cli
max van het aan avontuurlijke gebeurte
nissen rijke scenario wordt gevormd door
een overval van bandieten op den „Shang
hai Express", den sneltrein van Peking
naar Shanghai. Op twee naast elkander
voortsnellende treinen, waarvan de eene
door de roovers bezet is. woedt een feilen
strijd op leven en dood, die door von
Sternberg met fabelachtig kunnen ls weer
gegeven.
Mariene, op het moment onbetwistbaar
een der populairste vrouwen in het Ame-
rikaansche filmland speelt „Shanghai
Lily", een beruchte demi-mondaine, even
als Anna May Wong, die na een lange af
wezigheid van het witte doek hier een
prachtige creatie geeft. Cllve Brook heeft
de rol van een Engelsch officier, een vroe
gere minnaar van „Shanghai Llly", welke
hij in den trein weer ontmoet, terwij!
Warner Oland, bekend door zijn Fu Man-
chu-typeeringen, een Chineeschen gene
raal uitbeeldt.
Hierboven Mariene Dietrich en Clive
Brook in een der spannende scènes.
gevoelen, doch al te veel moet men er niet
op rekenen, want misschien zien de tech
nici nog wel kans om de oude opnamen
van scènes met groote aantallen figuran-
ten opnieuw te gebruiken en er slechts
geluidsstrooken aan toe te voegen. Die
scènes hebben de Paramount indertijd
groote onkosten veroorzaakt, want er
moesten niet minder dan 7000 personen
naar de omgeving van het Guadaloupi
Meer gebracht worden op 250 KM. afstand
van Hollywood, waar zij gedurende ver
scheidene weken moesten blijven om steeds
ter beschikking te zijn. In dien tijd be
droegen de onkosten 35,000 dollars pet dag.
Het is waar, dat de film later haar eeld
dubbel en dwars heeft opgebracht, maar
men kan zich toch we! begrijpen, dat de
Paramount die onkosten niet voor een
tweeden keer zal maken, wanneer dit
eenlgszins vermeden kan worden.
